9.7.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 204/26

Beroep ingesteld op 3 mei 2011 — Sigma Alimentos Exterior/Commissie

(Zaak T-239/11)

2011/C 204/47

Procestaal: Spaans

Partijen

Verzoekende partij: Sigma Alimentos Exterior, SL (Madrid, Spanje) (vertegenwoordiger: M. Ferre Navarrete, advocaat)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

—

artikel 1, lid 1, van het bestreden besluit nietig verklaren, voor zover daarin wordt verklaard dat artikel 12, lid 5, van de Texto Refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades (gecodificeerde versie van de Spaanse wet op de vennootschapsbelasting; hierna: „TRLIS”) elementen van staatssteun bevat;

—

subsidiair, artikel 1, lid 1, van het bestreden besluit nietig verklaren, voor zover daarin wordt verklaard dat artikel 12, lid 5, TRLIS elementen van staatssteun bevat wanneer het van toepassing is op verwervingen van deelnemingen waardoor zeggenschap wordt verkregen;

—

subsidiair, artikel 4 van het bestreden besluit nietig verklaren, voor zover daarin wordt bepaald dat het bevel tot terugvordering geldt voor verrichtingen van vóór de bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie van het eindbesluit waartegen beroep wordt ingesteld, en

—

de Commissie verwijzen in de kosten van de procedure.

Middelen en voornaamste argumenten

Verzoekster in de onderhavige procedure heeft tijdens de boekjaren 2008 tot en met 2010 deelnemingen verworven in vennootschappen die in de Verenigde Staten en Peru zijn gevestigd, waarbij zij de uit de verwerving van de meerderheidsparticipaties in deze vennootschappen resulterende goodwill heeft afgeschreven overeenkomstig artikel 12, lid 5, TRLIS.

Op 12 januari 2011 heeft de Commissie het bestreden besluit C(2010) 9566 def. inzake de fiscale afschrijving van financiële goodwill voor de verwerving van deelnemingen in buitenlandse ondernemingen C 45/07 (ex NN 51/07, ex CP 9/07) vastgesteld. Ten gevolge van dit besluit heeft de Spaanse belastingadministratie controleprocedures opgestart teneinde de door verzoekster gedane afschrijvingen te verbeteren.

Tot staving van haar beroep voert verzoekster twee middelen aan:

1)

Eerste middel: niet-vervulling van de voorwaarden om de maatregel als staatssteun aan te merken

—

verzoekster stelt dat de belangrijkste reden waarom de in casu aan de orde zijnde belastingregeling niet als staatssteun kan worden aangemerkt, is dat de bestreden maatregel niet selectief is. De Commissie is immers op grond van de begunstiging van binnenlandse verwervingen en de vereiste van een deelneming van ten minste 5 % ten onrechte van mening dat er sprake is van feitelijke selectiviteit. Volgens verzoekster komt de Commissie tot deze conclusie zonder onderzoek van de typologie en de sectoren waarin de ondernemingen die deze regeling hebben toegepast actief zijn.

2)

Tweede middel: ontoereikende motivering van het besluit

—

volgens verzoekster is de argumentatie op grond waarvan de Commissie van mening is dat er geen expliciete juridische hinderpalen bestaan voor de verwerving van vennootschappen in de Verenigde Staten en Peru, kennelijk ontoereikend.