Beroep ingesteld op 21 januari 2011 — Italië/Commissie

(Zaak T-45/11)

2011/C 80/55

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Italiaanse Republiek (vertegenwoordigers: P. Gentili, avvocato dello Stato)

Verwerende partij: Europese Commissie

Conclusies

Middelen en voornaamste argumenten

Het onderhavige beroep is gericht tegen de beschikking waarbij de Commissie heeft afgewezen het verzoek van de Italiaanse mededingingsautoriteit, de bij de Commissie aangemelde concentratie waarbij Crédit Agricole SA via de door haar gecontroleerde Cassa di Risparmio di Parma e Piacenza SpA de volledige zeggenschap diende te verkrijgen over de Cassa di Risparmio della Spezia SpA, thans gecontroleerd door Intesa Sanpaolo, krachtens artikel 9 van verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad van 20 januari 2004 betreffende de controle op concentraties van ondernemingen (PB L 24, blz. 1), te verwijzen.

Tot staving van haar beroep voert verzoekster vijf middelen aan.

1)   Eerste middel: schending van artikel 9 van verordening nr. 139/2004 voorzover de Commissie te late indiening en niet-motivering van het verzoek om verwijzing aanvoert.

2)   Tweede middel: schending van artikel 9, lid 2, sub a en b, en lid 3, eerste alinea, sub b, en tweede alinea, van verordening nr. 139/2004, en gebrek aan motivering.

De Commissie is er ten onrechte van uitgegaan dat de marktaandelen na de concentratie ongewijzigd zouden zijn. Crédit Agricole zal die aandelen verkrijgen door concentratie, en niet, zoals Intesa Sanpaolo vóór de concentratie, door interne expansie. Er is derhalve sprake van invloed op de provinciale markt voor retailbanking.

3)   Derde middel: schending van artikel 9, lid 2, sub a en b, en lid 3, eerste alinea, sub b, en tweede alinea, van verordening nr. 139/2004, en gebrek aan motivering.

Anders dan de Commissie betoogt, bestaat er een provinciale markt voor bankdiensten. De gebruikers van die diensten verplaatsen zich liever niet en voor andere marktdeelnemers is het moeilijk om een verzadigde provinciale markt binnen te treden. Er bestond dus een beperkte markt die geen wezenlijk deel van de gemeenschappelijke markt vormde.

4)   Vierde middel: schending van artikel 9, lid 2, sub a en b, en lid 3, eerste alinea, sub b, en tweede alinea, van verordening nr. 139/2004, en gebrek aan motivering.

De Commissie heeft geen rekening gehouden met de procedure die de Italiaanse mededingingsautoriteit tegen Crédit Agricole en Intesa Sanpaolo heeft ingeleid. Deze moesten dan ook voor de beïnvloeding van de markt als partijen met een onderling verband en niet als concurrerende partijen worden beschouwd.

5)   Vijfde middel: schending van de artikelen 1 en 9, leden 2 en 3, van verordening nr. 139/2004 en van het subsidiariteits- en het evenredigheidsbeginsel.

De concentratie had geen communautaire dimensie en de Italiaanse mededingingsautoriteit kon haar beter beoordelen. Op zijn minst had de Commissie het deel van de operatie dat betrekking had op de in de beschikking vermelde provinciale markten moeten verwijzen.