Internationale overeenkomsten – Associatieovereenkomst EEG-Turkije – Associatieraad ingesteld bij associatieovereenkomst EEG-Turkije – Besluit nr. 1/80 – Gezinshereniging – Kind van Turkse werknemer dat recht van vrije toegang tot arbeid in loondienst heeft verkregen
(Aanvullend protocol bij associatieovereenkomst EEG-Turkije, art. 59; besluit nr. 1/80 van de Associatieraad EEG-Turkije, art. 7, eerste alinea, en 14, lid 1)
Uit de opzet en de doelstelling van besluit nr. 1/80 betreffende de ontwikkeling van de Associatie, dat is vastgesteld door de Associatieraad die is ingesteld bij de Overeenkomst waarbij een Associatie tot stand is gebracht tussen de Europese Economische Gemeenschap en Turkije, volgt dat een Turkse staatsburger, die als kind toestemming heeft gekregen om in het kader van gezinshereniging het grondgebied van een lidstaat binnen te komen en die het recht van vrije toegang tot elke arbeid in loondienst van zijn keuze heeft verkregen krachtens artikel 7, eerste alinea, tweede streepje, van dit besluit, het recht op verblijf in de lidstaat van ontvangst, dat samenhangt met het recht op vrije toegang, slechts verliest in twee situaties, te weten:
– wanneer de aanwezigheid van deze migrant op het grondgebied van de lidstaat van ontvangst wegens zijn persoonlijke gedrag een reële en ernstige bedreiging vormt voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid, als bedoeld in artikel 14, lid 1, van dit besluit, of
– wanneer hij het grondgebied van de betrokken lidstaat gedurende langere tijd zonder gegronde redenen verlaat,
ook wanneer hij ouder is dan 21 jaar, niet meer ten laste is van zijn ouders, maar een zelfstandig bestaan leidt in de betrokken lidstaat, en niet beschikbaar was voor de arbeidsmarkt gedurende verscheidene jaren, wegens het uitzitten van een hem opgelegde onvoorwaardelijke gevangenisstraf van overeenkomstige duur.
Deze uitlegging is niet onverenigbaar met de eisen van artikel 59 van het Aanvullend Protocol bij de Associatieovereenkomst, volgens hetwelk de behandeling van Turkije niet gunstiger mag zijn dan die welke lidstaten elkaar toekennen.
(cf. punten 54, 57, 75 en dictum)