Beroep tot nietigverklaring – Handelingen waartegen beroep kan worden ingesteld – Begrip – Handelingen die bindende rechtsgevolgen in leven roepen – Voorbereidende handelingen – Besluit van Commissie om zaak aan comité voor farmaceutische specialiteiten voor te leggen voor met redenen omkleed advies – Handeling die preliminaire etappe van raadplegingsprocedure is – Daarvan uitgesloten
(Art. 230 EG; richtlijn 2001/83 van het Europees Parlement en de Raad, art. 30)
Als handelingen of besluiten waartegen beroep tot nietigverklaring in de zin van artikel 230 EG kan worden ingesteld, zijn slechts te beschouwen maatregelen die bindende rechtsgevolgen in het leven roepen die de belangen van de verzoeker kunnen aantasten doordat zij diens rechtspositie aanmerkelijk wijzigen. Wanneer het gaat om handelingen of besluiten die in meerdere fasen tot stand komen, onder meer na afsluiting van een interne procedure, is in beginsel slechts sprake van een aanvechtbare handeling in geval van maatregelen die aan het einde van die procedure het standpunt van de instelling definitief vastleggen, met uitsluiting van tussentijdse maatregelen die de voorbereiding van de eindbeschikking tot doel hebben. Dit ligt slechts anders indien handelingen of besluiten die in de loop van de voorbereidende procedure tot stand zijn gekomen, niet alleen alle juridische kenmerken, eigen aan voor beroep vatbare handelingen, vertonen, doch zelf het einde markeren van een bijzondere procedure, onderscheiden van die welke de instelling in staat moet stellen ten gronde te beslissen.
Het besluit van de Commissie om de zaak krachtens artikel 30 van richtlijn 2001/83 tot vaststelling van een communautair wetboek betreffende geneesmiddelen voor menselijk gebruik, aan het comité voor farmaceutische specialiteiten voor te leggen voor een met redenen omkleed advies, zoals dat over de harmonisatie van de samenvattingen van de productkenmerken, is dus niet vatbaar voor beroep. Dit besluit vormt namelijk geen definitieve standpuntbepaling van de instelling en markeert evenmin het einde van een bijzondere procedure, onderscheiden van die welke tot een beschikking over deze harmonisatie kan leiden, maar vormt slechts de inleiding van een raadplegingsprocedure, waarvan zij slechts een preliminaire etappe is.
(cf. punten 21‑23, 26)