1. Beroep tot nietigverklaring - Voor beroep vatbare handelingen - Handelingen die bindende rechtsgevolgen in leven beogen te roepen - Brief van Commissie die marktdeelnemer alleen informatie verstrekt over stand van zaken van dossier aangaande zijn verzoek om opneming van bepaalde stof in een van bijlagen van verordening nr. 2377/90 - Daarvan uitgesloten
(Art. 230 EG; verordening nr. 2377/90 van de Raad)
2. Beroep wegens nalaten - Ingebrekestelling van instelling - Standpuntbepaling in zin van artikel 175, tweede alinea, van Verdrag (thans artikel 232, tweede alinea, EG) - Begrip - Standpuntbepaling nadat beroep is ingesteld - Verdwijning van voorwerp van beroep - Afdoening zonder beslissing
(Art. 232, tweede alinea, EG)
1. Als handelingen of besluiten die vatbaar zijn voor beroep tot nietigverklaring in de zin van artikel 230 EG zijn te beschouwen maatregelen die bindende rechtsgevolgen in het leven roepen welke de belangen van de verzoeker kunnen aantasten doordat zij diens rechtspositie aanmerkelijk wijzigen. Een brief van de Commissie die alleen de redenen bevat voor de vertraging bij de indeling van een stof in een van de bijlagen van verordening nr. 2377/99, houdende een communautaire procedure tot vaststelling van maximumwaarden voor residuen van geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik in levensmiddelen van dierlijke oorsprong, alsmede de vermelding dat de Commissie zodra een nieuw advies van het Comité voor geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik bekend is, de in de verordening genoemde procedurele stappen zal nemen, is geen beschikking die vatbaar is voor nietigverklaring. De rechtspositie van de betrokken marktdeelnemer wordt door deze brief, die hem alleen informatie verstrekt over de stand van zaken van het dossier, niet gewijzigd.
( cf. punten 43-45 )
2. Een brief van een instelling waarin het heet dat de in de aanmaningsbrief gerezen vragen verder worden onderzocht, is geen standpuntbepaling die een einde maakt aan een verzuim in de zin van artikel 232, tweede alinea, EG. Niettemin maakt een standpuntbepaling, wanneer zij plaatsvindt na de inleiding van een beroep wegens nalaten, een einde aan het stilzitten van de instelling, waardoor het beroep zonder voorwerp raakt, zodat geen uitspraak behoeft te worden gedaan.
( cf. punten 61, 67-68 )