Trefwoorden
Samenvatting

Trefwoorden

++++

1. Ambtenaren - Sociale zekerheid - Ziektekostenverzekering - Ziektekosten - Maximumbedragen voor vergoeding - Toelaatbaarheid - Voorwaarden

(Ambtenarenstatuut, art. 72; Regeling inzake de ziektekostenverzekering, art. 8)

2. Ambtenaren - Beroep - Beroep strekkende tot toetsing van wettigheid van normatieve bepaling, zonder bezwarend besluit - Niet-ontvankelijkheid

(Ambtenarenstatuut, art. 91)

3. Ambtenaren - Sociale zekerheid - Ziektekostenverzekering - Ziektekosten - Vergoeding - Verplichtingen van instellingen - Eerbiediging van beginsel van gelijke behandeling

(Ambtenarenstatuut, art. 72)

Samenvatting

1. Artikel 72 Ambtenarenstatuut geeft de begunstigden van het gemeenschappelijk stelsel van ziektekostenverzekering geen recht op een vergoeding van 80 of 85 % van de gemaakte kosten, afhankelijk van de soort prestatie. Deze percentages leggen de bovengrens van de vergoeding vast. Het zijn geen minimumtarieven; zij houden voor de instellingen geen verplichting in, de betrokkenen in alle gevallen volgens deze verhouding te vergoeden.

Dat de uitvoeringsbepalingen maximumvergoedingen vaststellen om het financiële evenwicht van het stelsel van ziektekostenverzekering te bewaren, vormt geen schending van artikel 72 Ambtenarenstatuut, voor zover de instellingen van de Gemeenschap bij de vaststelling van die maxima het aan dat artikel ten grondslag liggende beginsel van sociale zekerheid eerbiedigen.

De door de instellingen in onderlinge overeenstemming vastgestelde maxima zijn niet onwettig door het loutere feit dat sommige kosten waarop zij van toepassing zijn, tegen een veel lager percentage worden vergoed dan de in artikel 72 Ambtenarenstatuut genoemde percentages. Doordat het Ambtenarenstatuut en de ziektekostenregeling voorzien in de mogelijkheid dat de betrokkene een bijzondere vergoeding kan vragen indien het bedrag van de niet terugbetaalde kosten voor hem een grote financiële last vormt, gaan zij er immers van uit, dat de ziektekosten in bepaalde gevallen niet voor 80 of 85 % worden vergoed.

2. In het kader van een beroep krachtens artikel 91 Ambtenarenstatuut is het Gerecht slechts bevoegd de wettigheid van een voor de ambtenaar bezwarende handeling te toetsen; het kan zich, bij ontbreken van een bijzondere toepassingsmaatregel, niet in abstracto uitspreken over de wettigheid van een voorschrift van algemene strekking.

3. Het beginsel van gelijke behandeling brengt voor de instellingen van de Gemeenschap de verplichting mee, maatregelen te nemen om een einde te maken aan een situatie van ongelijkheid voor de aangeslotenen bij het gemeenschappelijk stelsel van ziektekostenverzekering, die in bepaalde Lid-Staten hogere ziektekosten moeten betalen.

De instellingen zijn echter niet verplicht de vergoedingen die aan de betrokken ambtenaren worden toegekend, onmiddellijk te verhogen, te meer omdat het financiële evenwicht van het stelsel moet worden bewaard. Wel dienen zij met de nodige spoed overleg te plegen over een passende herziening van de regeling inzake de ziektekostenverzekering, ten einde te waarborgen dat het beginsel van gelijke behandeling wordt geëerbiedigd.