61984J0150

1 . AMBTENAREN - SOCIALE ZEKERHEID - VERZEKERING TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN - VASTSTELLING VAN BESTAAN VAN BEROEPSZIEKTE EN VASTSTELLING VAN INVALIDITEIT - VERSCHILLENDE PROCEDURES - MEDISCHE RAPPORTEN , OPGESTELD MET OOG OP VASTSTELLING VAN INVALIDITEIT - INAANMERKINGNEMING VOOR VASTSTELLING VAN BESTAAN VAN BEROEPSZIEKTE - VERPLICHTING VAN ADMINISTRATIE - AFWEZIGHEID

( AMBTENARENSTATUUT , ARTIKELEN 73 EN 78 )

2 . AMBTENAREN - SOCIALE ZEKERHEID - VERZEKERING TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN - BEROEPSZIEKTE - VASTSTELLING - OPSTELLING VAN ONTWERP-BESLUIT - VRIJHEID VAN BEOORDELING VAN ADMINISTRATIE TER ZAKE VAN CONCLUSIES VAN MEDISCHE RAPPORTEN

( AMBTENARENSTATUUT , ARTIKEL 73 ; REGELING VOOR DE VERZEKERING VAN DE AMBTENAREN VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN , ARTIKELEN 16-18 )

1 . BIJ DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE IS HET TOT AANSTELLING BEVOEGDE GEZAG NIET VERPLICHT REKENING TE HOUDEN MET MEDISCHE RAPPORTEN DIE WERDEN OPGESTELD IN HET KADER VAN DE INVALIDITEITSPROCEDURE , AANGEZIEN HET BIJ DE PROCEDURES DIE UITMONDEN OP TOEPASSING VAN DE ARTIKELEN 73 EN 78 VAN HET AMBTENARENSTATUUT OM VERSCHILLENDE PROCEDURES GAAT , DIE TOT ONDERLINGE ONAFHANKELIJKE BESLUITEN KUNNEN LEIDEN .

2 . BIJ DE VASTSTELLING VAN HET ONTWERP-BESLUIT WAARMEE HET ADMINISTRATIEF ONDERZOEK ALS BEDOELD IN DE ARTIKELEN 16 TOT 18 VAN DE REGELING VOOR DE VERZEKERING VAN DE AMBTENAREN TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN WORDT AFGESLOTEN , IS DE ADMINISTRATIE NIET AAN DE CONCLUSIES VAN DE DOOR HAAR AANGEWEZEN ARTSEN GEBONDEN .

IN ZAAK 150/84 ,

GIORGIO BERNARDI , GEPENSIONEERD AMBTENAAR VAN HET EUROPEES PARLEMENT , VERTEGENWOORDIGD DOOR L . FORTUNA , ADVOCAAT TE ROME , DOMICILIE GEKOZEN HEBBENDE TE LUXEMBURG TEN KANTORE VAN H . REINER , ADVOCAAT ALDAAR , RUE F . CLEMENT 15 ,

VERZOEKER ,

TEGEN

EUROPEES PARLEMENT , VERTEGENWOORDIGD DOOR ZIJN SECRETARIS-GENERAAL H.-J . OPITZ ALS GEMACHTIGDE , BIJGESTAAN DOOR F . HERBERT , ADVOCAAT TE BRUSSEL , EN DOOR B . MOUTRIER , ADVOCAAT TE LUXEMBURG , DOMICILIE GEKOZEN HEBBENDE TEN KANTORE VAN LAATSTGENOEMDE , AVENUE DE LA PORTE-NEUVE 16 ,

VERWEERDER ,

BETREFFENDE EEN BEROEP TOT NIETIGVERKLARING VAN NOTA NR . 521 VAN HET EUROPEES PARLEMENT VAN 10 NOVEMBER 1983 EN VAN DE DAARMEE VERBAND HOUDENDE MAATREGELEN BETREFFENDE DE TOEPASSING VAN ARTIKEL 73 VAN HET AMBTENARENSTATUUT EN VAN DE ARTIKELEN 17 TOT 23 VAN DE REGELING VOOR DE VERZEKERING VAN DE AMBTENAREN VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN ,

1 BIJ VERZOEKSCHRIFT , NEERGELEGD TER GRIFFIE VAN HET HOF OP 18 JUNI 1984 , HEEFT GIORGIO BERNARDI , EEN WEGENS INVALIDITEIT VERVROEGD GEPENSIONEERD AMBTENAAR VAN HET EUROPEES PARLEMENT , BEROEP INGESTELD TOT NIETIGVERKLARING VAN EEN BESLUIT VAN HET EUROPEES PARLEMENT VAN 4 OKTOBER 1983 WAARBIJ WERD VASTGESTELD DAT HIJ NIET AAN EEN BEROEPSZIEKTE LIJDT EN WERD GEWEIGERD , HEM DE IN ARTIKEL 73 VAN HET AMBTENARENSTATUUT VOORZIENE UITKERING VOOR UIT EEN BEROEPSZIEKTE VOORTVLOEIENDE BLIJVENDE ALGEHELE INVALIDITEIT TE BETALEN , ALSMEDE VAN EEN BESLUIT VAN HET EUROPEES PARLEMENT VAN 10 NOVEMBER 1983 WAARBIJ WERD GEWEIGERD HEM DIVERSE BEDRAGEN TE VERGOEDEN .

2 TEN AANZIEN VAN VERZOEKER , VERTALER IN DE RANG LA 5 IN DE VERTAALAFDELING VAN HET EUROPEES PARLEMENT , IS TUSSEN 1979 EN 1983 TWEE MAAL EEN MEDISCHE ONDERZOEKSPROCEDURE INGESTELD .

3 DE EERSTE PROCEDURE , GEBASEERD OP ARTIKEL 59 , LID 1 , VIERDE ALINEA , VAN HET AMBTENARENSTATUUT ( HIERNA : HET STATUUT ), WERD DOOR HET EUROPEES PARLEMENT AMBTSHALVE INGELEID . VERZOEKERS TOTALE ZIEKTEVERLOF HAD OVER EEN PERIODE VAN DRIE JAAR NAMELIJK MEER DAN TWAALF MAANDEN BEDRAGEN EN OP 8 OKTOBER 1979 HAD HET EUROPEES PARLEMENT BESLOTEN , DIT GEVAL VOOR TE LEGGEN AAN DE IN VOORMELDE BEPALING VOORZIENE INVALIDITEITSCOMMISSIE . OP 1 DECEMBER 1981 STELDE DEZE COMMISSIE VAST , DAT VERZOEKER BLIJVEND ALGEHEEL INVALIDE WAS , WAARDOOR HET HEM NIET MOGELIJK WAS WERKZAAMHEDEN TE VERRICHTEN DIE MET EEN AMBT VAN ZIJN LOOPBAAN OVEREENKWAMEN . BIJ BESLUIT VAN 5 MAART 1982 STELDE HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER OP PENSIOEN EN KENDE HET HEM PER 1 MAART 1982 EEN INVALIDITEITSPENSIOEN TOE DAT 70% BEDROEG VAN ZIJN LAATSTE BASISSALARIS . VERZOEKER BETWIST NIET DAT DEZE PROCEDURE EEN REGELMATIG VERLOOP HEEFT GEKEND .

4 TERWIJL DEZE EERSTE PROCEDURE LIEP , LIET HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER TWEE MAAL MEDISCH ONDERZOEKEN , OP 5 DECEMBER 1979 DOOR DOKTER CIS EN OP 23 APRIL 1981 DOOR DOKTER LIESCHKE . VOLGENS HET EUROPEES PARLEMENT WERDEN DEZE TWEE MEDISCHE ONDERZOEKEN VERRICHT IN HET KADER VAN EEN INFORMEEL ONDERZOEK VAN DE ADMINISTRATIE NAAR DE OORZAAK VAN VERZOEKERS HERHAALDE AFWEZIGHEID . VERZOEKER DAARENTEGEN BEWEERT DAT DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE ZIJN AANGEWEZEN IN HET KADER VAN DE TWEEDE PROCEDURE , WAARVAN HIERNA SPRAKE IS .

5 DE TWEEDE PROCEDURE , GEBASEERD OP DE ARTIKELEN 73 VAN HET STATUUT EN 17 TOT 23 VAN DE REGELING VOOR DE VERZEKERING VAN DE AMBTENAREN VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN TEGEN ONGEVALLEN EN BEROEPSZIEKTEN ( HIERNA : DE REGELING ), IS OP INITIATIEF VAN VERZOEKER INGELEID . OP 27 MAART 1979 DEED HIJ BIJ HET EUROPEES PARLEMENT DE IN ARTIKEL 17 , LID 1 , EERSTE ALINEA , VAN DE REGELING BEDOELDE AANGIFTE VAN EEN BEROEPSZIEKTE MET HET OOG OP DE IN ARTIKEL 73 , LID 2 , SUB B , VAN HET STATUUT BEDOELDE UITKERING . INGEVOLGE DEZE BEPALING HEBBEN AMBTENAREN DIE TEN GEVOLGE VAN EEN BEROEPSZIEKTE BLIJVEND ALGEHEEL INVALIDE ZIJN , NAAST HET IN ARTIKEL 78 VAN HET STATUUT VOORZIENE INVALIDITEITSPENSIOEN , RECHT OP UITKERING VAN EEN KAPITAAL OF EEN LIJFRENTE .

6 DEZE UITKERING WORDT SLECHTS TOEGEKEND WANNEER VOORAF IS VASTGESTELD DAT DE AMBTENAAR AAN EEN BEROEPSZIEKTE LIJDT . IN CASU VIEL DE CONCLUSIE VAN HET BETROKKEN ONDERZOEK NEGATIEF UIT , EN BIJ BESLUIT VAN 4 OKTOBER 1983 WEIGERDE HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER DE UITKERING TOE TE KENNEN . TOT STAVING VAN ZIJN BEROEP BETWIST VERZOEKER DE REGELMATIGHEID VAN DE PROCEDURE DIE TOT DE MEDISCHE CONCLUSIE HEEFT GELEID , OP GROND WAARVAN HET EUROPEES PARLEMENT ZIJN BESLUIT HEEFT GENOMEN .

7 DE EERSTE FASE VAN DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE WORDT GEVORMD DOOR HET IN ARTIKEL 7 , LID 2 , VAN DE REGELING BEDOELDE ONDERZOEK . IN HET KADER VAN DIT ONDERZOEK WEES HET EUROPEES PARLEMENT ZIJN RAADGEVEND ARTS , DOKTER DE MEERSMAN , AAN OM VERZOEKER TE ONDERZOEKEN . DEZE ARTS HEEFT OM EEN ONDERZOEK DOOR DOKTER STUMPER , KEEL- , NEUS- EN OORARTS , VERZOCHT .

8 NA VERZOEKER OP 22 FEBRUARI 1980 OPNIEUW TE HEBBEN ONDERZOCHT , DEED DOKTER DE MEERSMAN HET EUROPEES PARLEMENT OP 14 MAART 1980 EEN VOORLOPIG RAPPORT TOEKOMEN , WAARIN HIJ VERKLAARDE DAT VERZOEKER , OFSCHOON DOOR DOKTER STUMPER NAAR BEHOREN OPGEROEPEN , NIET VOOR HET ONDERZOEK WAS KOMEN OPDAGEN EN HIJ CONCLUDEERDE DAT ZONDER NADERE INFORMATIE NIET KON WORDEN ERKEND DAT BERNARDI AAN EEN BEROEPSZIEKTE LEED .

9 OP 10 JUNI 1980 DEELDE HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VAN HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER SCHRIFTELIJK MEE , DAT OP GROND VAN HET MEDISCH ONDERZOEK VAN 22 FEBRUARI 1980 NIET KON WORDEN GECONCLUDEERD DAT ER SPRAKE WAS VAN EEN BEROEPSZIEKTE EN DAT HIJ , INDIEN HIJ NIET AKKOORD GING MET DAT BESLUIT , CONFORM ARTIKEL 21 VAN DE REGELING OM HET ADVIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE KON VERZOEKEN .

10 BIJ BRIEF VAN 19 JUNI 1980 LIET VERZOEKER WETEN DAT HIJ HET NIET EENS WAS MET DE CONCLUSIES VAN DOKTER DE MEERSMAN , EN VERZOCHT HIJ OM RAADPLEGING VAN DE MEDISCHE COMMISSIE . HIJ WEES DOKTER FIDOTTI AAN OM ZIJN BELANGEN IN DEZE COMMISSIE TE BEHARTIGEN EN VERZOCHT DAT DEZE LAATSTE HET MEDISCH RAPPORT VAN DOKTER DE MEERSMAN VAN 14 MAART 1980 EN DAT VAN DOKTER CIS VAN 22 NOVEMBER 1979 ZOU WORDEN TOEGEZONDEN .

11 OP 28 JULI 1980 DEELDE HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VERZOEKER SCHRIFTELIJK MEE , DAT DE MEDISCHE COMMISSIE EERST KON BIJEENKOMEN NADAT ZIJ IN HET BEZIT WAS VAN HET DEFINITIEVE RAPPORT VAN DOKTER DE MEERSMAN , DIE ZELF WACHTTE OP DE UITSLAG VAN HET ONDERZOEK DAT DOKTER STUMPER MOEST UITVOEREN . DAAROM WERD VERZOEKER VERZOCHT ZICH ZO SPOEDIG MOGELIJK TE MELDEN BIJ DOKTER STUMPER , DIE VERZOEKER OP 16 SEPTEMBER 1980 INDERDAAD HEEFT ONDERZOCHT .

12 OP 24 FEBRUARI 1981 STELDE DOKTER DE MEERSMAN ZIJN DEFINITIEVE VERSLAG OP , WAARIN HIJ ZIJN EERDERE CONCLUSIE DAT ER GEEN SPRAKE WAS VAN EEN BEROEPSZIEKTE , BEVESTIGDE .

13 OP 22 MEI 1981 STELDE HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VERZOEKER IN KENNIS VAN DE CONCLUSIE VAN HET DEFINITIEVE RAPPORT VAN DOKTER DE MEERSMAN , EN VERKLAARDE HIJ DAT EEN AANVANG KON WORDEN GEMAAKT MET DE PROCEDURE VOOR DE MEDISCHE COMMISSIE , ZOALS VERZOEKER IN ZIJN BRIEF VAN 19 JUNI 1980 HAD VERZOCHT . DEZE MEDEDELING VORMDE HET ONTWERP-BESLUIT VAN HET EUROPEES PARLEMENT , ALS BEDOELD IN ARTIKEL 21 , EERSTE ALINEA , VAN DE REGELING , EN SLOOT DE EERSTE FASE VAN DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE AF .

14 ZOALS VERZOEKER OP 19 JUNI 1980 HAD VERZOCHT , WERD VERVOLGENS DE TWEEDE FASE VAN DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE INGELEID , DIE ZICH AFSPEELT VOOR DE MEDISCHE COMMISSIE . DEZE COMMISSIE BESTOND UIT DOKTER DE MEERSMAN , AANGEWEZEN DOOR HET EUROPEES PARLEMENT , DOKTER FIDOTTI , AANGEWEZEN DOOR VERZOEKER , EN DOKTER VAN DEN EECKHAUT , IN ONDERLINGE OVEREENSTEMMING DOOR DE EERSTE TWEE ARTSEN GEKOZEN . OP 15 DECEMBER 1981 ONDERZOCHT DEZE COMMISSIE VERZOEKER IN TEGENWOORDIGHEID VAN DOKTER CASTRICA DIE GEEN LID WAS VAN DE MEDISCHE COMMISSIE , DOCH OP VERZOEK VAN BERNARDI DE WERKZAAMHEDEN VAN DE COMMISSIE MOCHT BIJWONEN . NA HET ONDERZOEK WERD DOKTER VAN DEN EECKHAUT DOOR DE MEDISCHE COMMISSIE MET DE OPSTELLING VAN EEN VOORLOPIG RAPPORT BELAST .

15 OP 29 DECEMBER 1981 STUURDE DOKTER VAN DEN EECKHAUT ZIJN TWEE COLLEGA ' S EEN ONTWERP-RAPPORT TOE WAARIN WERD GECONCLUDEERD , DAT ER GEEN SPRAKE WAS VAN EEN ZIEKTE , DOCH ENKEL VAN EEN GEBREKKIGE SPRAAKTECHNIEK , DIE MET THERAPIE KON WORDEN VERBETERD MITS DE BETROKKENE VOLDOENDE GEMOTIVEERD WAS EN VOLDOENDE GOEDE WIL AAN DE DAG LEGDE . DIT ONTWERP-RAPPORT WERD GOEDGEKEURD DOOR DOKTER DE MEERSMAN , DOCH NIET DOOR DOKTER FIDOTTI , DIE BIJ BRIEF VAN 8 MAART 1982 VERKLAARDE , DAT HIJ ZIJN DEFINITIEVE STANDPUNT EERST ZOU BEPALEN NA ONTVANGST VAN DE MEDISCHE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE VAN 5 DECEMBER 1979 , REPECTIEVELIJK VAN 23 APRIL 1981 . DEZE RAPPORTEN WERDEN HEM IN APRIL 1982 TOEGESTUURD .

16 DAAROP HEEFT DOKTER VAN DEN EECKHAUT ZIJN ONTWERP-RAPPORT DRIE MAAL HERZIEN : DE EERSTE KEER OP 19 APRIL 1982 , NADAT HIJ ZELF KENNIS HAD GENOMEN VAN DE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE , DE TWEEDE KEER OP 25 AUGUSTUS 1982 , NADAT HIJ DE OPMERKINGEN VAN DOKTER FIDOTTI HAD ONTVANGEN , EN TEN SLOTTE DE DERDE KEER OP 2 MAART 1983 , NA ONTVANGST VAN EEN ONTWERP-RAPPORT VAN DOKTER FIDOTTI EN VAN DE OPMERKINGEN VAN DOKTER CASTRICA , DIE BEIDEN VOORSTANDER WAREN VAN ERKENNING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE , ALSOOK VAN DE OPMERKINGEN VAN DOKTER DE MEERSMAN , VOLGENS WIE ER GEEN SPRAKE WAS VAN EEN BEROEPSZIEKTE . IN DE OPEENVOLGENDE VERSIES VAN ZIJN ONTWERP CONCLUDEERDE DOKTER VAN DEN EECKHAUT TELKENS , DAT VERZOEKER NIET AAN EEN BEROEPSZIEKTE LEED .

17 DOKTER DE MEERSMAN HEEFT HET ONTWERP-RAPPORT OP 2 MAART 1983 VOOR AKKOORD ONDERTEKEND . DOKTER FIDOTTI ONDERTEKENDE DIT ONTWERP NIET , DOCH STELDE IN EEN TELEGRAM VAN 21 APRIL 1983 OPMERKINGEN IN HET VOORUITZICHT . TOEN HIJ BEGIN JUNI 1983 DEZE OPMERKINGEN NOG STEEDS NIET HAD ONTVANGEN , BRACHT DOKTER VAN DEN EECKHAUT OP 3 JUNI 1983 HET DOOR HEMZELF EN DOKTER DE MEERSMAN ONDERTEKENDE RAPPORT MET DE CONCLUSIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE TER KENNIS VAN HET EUROPEES PARLEMENT .

18 OP BASIS VAN DE CONCLUSIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE DEELDE HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VAN HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER OP 4 OKTOBER 1983 MEE , DAT BIJ HEM GEEN BEROEPSZIEKTE WAS VASTGESTELD . DAAROP VERZOCHT HET EUROPEES PARLEMENT VERZOEKER OM BETALING VAN EEN BEDRAG VAN 43 050 BFR , DE HELFT VAN HET HONORARIUM VAN DOKTER VAN DEN EECKHAUT , ZOALS IN ARTIKEL 23 , LID 2 , DERDE ALINEA , VAN DE REGELING IS VOORZIEN VOOR HET GEVAL WAARIN , ZOALS IN CASU , HET ADVIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE OVEREENSTEMT MET HET ONTWERP-BESLUIT VAN HET TOT AANSTELLING BEVOEGDE GEZAG . TOEN VERZOEKER HIERAAN GEEN GEVOLG GAF , WERD BOVENVERMELD BEDRAG IN MINDERING GEBRACHT OP ZIJN INVALIDITEITSPENSIOEN .

19 BIJ BRIEF VAN 19 OKTOBER 1983 MAAKTE VERZOEKER FORMEEL VOORBEHOUD MET BETREKKING TOT DE REGELMATIGHEID VAN DE GEVOLGDE PROCEDURE EN VERZOCHT HIJ OM VERGOEDING VAN DE BEDRAGEN DIE HIJ HAD UITGEGEVEN VOOR DE ONDERZOEKEN DOOR DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE EN VOOR DE VERTALING TEN BEHOEVE VAN DE MEDISCHE COMMISSIE VAN DE NA VORENBEDOELDE ONDERZOEKEN OPGESTELDE RAPPORTEN . BIJ BRIEF VAN 10 NOVEMBER 1983 DEELDE HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VERZOEKER MEE , DAT DEZE BEDRAGEN NIET ZOUDEN WORDEN VERGOED .

20 OP 19 NOVEMBER 1983 DIENDE VERZOEKER EEN KLACHT IN , ALS BEDOELD IN ARTIKEL 90 , LID 2 , VAN HET AMBTENARENSTATUUT , TEGEN DE BESLUITEN VAN HET EUROPEES PARLEMENT VAN 4 OKTOBER EN VAN 10 NOVEMBER 1983 . PER 19 MAART 1984 WAS DEZE KLACHT STILZWIJGEND AFGEWEZEN . HET ONDERHAVIGE BEROEP IS OP 18 JUNI 1984 TER GRIFFIE VAN HET HOF INGESCHREVEN .

21 MET ONDERHAVIG BEROEP WORDT IN HOOFDZAAK VERZOCHT , DAT HET DEN HOVE BEHAGE :

- DE ONREGELMATIGHEID VAN DE WERKZAAMHEDEN EN VAN HET DEFINITIEVE RAPPORT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE VAST TE STELLEN EN MITSDIEN DE BIJ BRIEVEN VAN HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN VAN 4 OKTOBER EN 10 NOVEMBER 1983 MEEGEDEELDE BESLUITEN , WAARIN WORDT GECONCLUDEERD DAT VERZOEKER NIET AAN EEN BEROEPSZIEKTE LIJDT , NIETIG TE VERKLAREN ;

- TE VERKLAREN DAT DE BESLUITEN BETREFFENDE DE ERKENNING VAN EEN BEROEPSZIEKTE DOOR HET GEZAG DAT BEVOEGD IS TER ZAKE VAN DE TOEPASSING VAN DE REGELING EN OVEREENKOMSTIG DE BEPALINGEN VAN DE REGELING MOETEN WORDEN VASTGESTELD , EN DAT ZULKS IN HET ONDERHAVIGE GEVAL NIET IS GEBEURD ;

- DIT GEZAG TE BEVELEN , TE ERKENNEN DAT VERZOEKERS INVALIDITEIT HET GEVOLG IS VAN EEN BEROEPSZIEKTE EN HEM DE KRACHTENS ARTIKEL 73 VAN HET STATUUT VERSCHULDIGDE VERGOEDING TE BETALEN ;

- HET EUROPEES PARLEMENT TE GELASTEN AAN VERZOEKER DE VOLGENDE BEDRAGEN TE BETALEN : A ) EEN OP VERZOEKERS PENSIOEN IN MINDERING GEBRACHT BEDRAG VAN 43 050 BFR , ZIJNDE DE HELFT VAN HET HONORARIUM VAN DOKTER VAN DEN EECK- HAUT , DAT MET TOEPASSING VAN ARTIKEL 23 , LID 2 , DERDE ALINEA , VAN DE REGELING VERZOEKER IN REKENING IS GEBRACHT ; B ) 38 820 BFR , DOOR VERZOEKER UITGEGEVEN OM ZICH NAAR DE DOOR HET EUROPEES PARLEMENT GELASTE MEDISCH ONDERZOEKEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE TE BEGEVEN ; C ) 5 350 BFR , DIE VERZOEKER HEEFT BETAALD VOOR DE VERTALING TEN BEHOEVE VAN DE LEDEN VAN DE MEDISCHE COMMISSIE VAN DE MEDISCHE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE .

22 IN ZIJN REPLIEK FORMULEERT VERZOEKER DIVERSE ANDERE EISEN . VOOR ZOVER DEZE EEN ANDER VOORWERP HEBBEN DAN DAT VAN HET BEROEP ALS HIERBOVEN OMSCHREVEN , MOETEN ZIJ WORDEN VERWORPEN .

ONTVANKELIJKHEID

23 HET EUROPEES PARLEMENT VOERT AAN DAT VERSCHILLENDE VORDERINGEN NIET ONTVANKELIJK ZIJN , OP GROND DAT ZIJ ERTOE STREKKEN DAT HET HOF EEN DECLARATOIRE UITSPRAAK DOET EN DE ADMINISTRATIE GELAST BEPAALDE HANDELINGEN TE VERRICHTEN .

24 HIER BEHOEFT NIET TE WORDEN ONDERZOCHT OF HET HOF BEVOEGD IS OM EEN DECLARATOIRE UITSPRAAK TE DOEN EN OM BEVELEN TOT DE ADMINISTRATIE TE RICHTEN ; HET VOLSTAAT VAST TE STELLEN , DAT BEDOELDE VORDERINGEN KUNNEN WORDEN GEZIEN ALS MIDDELEN TOT STAVING VAN HET BEROEP TEGEN DE BESLUITEN VAN 4 OKTOBER EN 10 NOVEMBER 1983 , MET DIEN VERSTANDE DAT IN GEVAL VAN NIETIGVERKLARING HET EUROPEES PARLEMENT GEHOUDEN ZAL ZIJN DE MAATREGELEN TE NEMEN , WELKE NODIG ZIJN TER UITVOERING VAN HET ARREST .

TEN GRONDE

A ) DE PROCEDURE VOOR DE INSTELLING VAN DE MEDISCHE COMMISSIE

25 VERZOEKER BETWIST DE REGELMATIGHEID VAN HET HEM DOOR HET EUROPEES PARLEMENT KRACHTENS ARTIKEL 21 , EERSTE ALINEA , VAN DE REGELING TER KENNIS GEBRACHTE ONTWERP-BESLUIT , NAAR AANLEIDING WAARVAN HIJ OM INSTELLING VAN DE MEDISCHE COMMISSIE HEEFT VERZOCHT .

26 OM TE BEGINNEN BETOOGT VERZOEKER , DAT HET ONTWERP-BESLUIT WAARMEE HET IN DE ARTIKELEN 16 TOT 18 VAN DE REGELING BEDOELDE ADMINISTRATIEVE ONDERZOEK WERD AFGESLOTEN , HEM NIET OP REGELMATIGE WIJZE TER KENNIS IS GEBRACHT , AANGEZIEN DEZE KENNISGEVING ZOU ZIJN GESCHIED DOOR EEN DAARTOE NIET GEMACHTIGDE AMBTENAAR .

27 HET EUROPEES PARLEMENT IS VAN MENING DAT DE PROCEDURE REGELMATIG IS , AANGEZIEN HET DEFINITIEVE BESLUIT VAN 4 OKTOBER 1983 DOOR HET BEVOEGDE GEZAG IS VASTGESTELD . HET LEGT DIVERSE MACHTIGINGSBESLUITEN OVER , WAARUIT ZOU BLIJKEN DAT DE BEVOEGDHEID OM ARTIKEL 73 VAN HET AMBTENARENSTATUUT TOE TE PASSEN TOEKOMT AAN DE SECRETARIS-GENERAAL , DIE DEZE BEVOEGDHEID BIJ BESLUIT VAN 1 MAART 1982 OP GELDIGE WIJZE ZOU HEBBEN GEDELEGEERD AAN HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN . HET DEFINITIEVE BESLUIT ZOU DUS OP REGELMATIGE WIJZE ZIJN TOT STAND GEKOMEN , ZODAT DE PROCEDURE NIET VOOR KRITIEK VATBAAR ZOU ZIJN .

28 OPGEMERKT ZIJ DAT VERZOEKER TERECHT MELDING MAAKT VAN EEN ONREGELMATIGHEID IN DE PROCEDURE , AANGEZIEN HET ONTWERP-BESLUIT WAARMEE HET ADMINISTRATIEF ONDERZOEK WERD AFGESLOTEN , NIET DOOR EEN DAARTOE BEVOEGDE AMBTENAAR TE ZIJNER KENNIS IS GEBRACHT . HET DEFINITIEVE BESLUIT VAN 4 OKTOBER 1983 WAS EVENWEL AFKOMSTIG VAN HET HOOFD VAN DE AFDELING SOCIALE ZAKEN , DAT OP DIE DATUM GELDIG WAS GEMACHTIGD OM DIT BESLUIT NAMENS HET TOT AANSTELLING BEVOEGDE GEZAG VAST TE STELLEN . HET ONTWERP-BESLUIT HEEFT OVERIGENS GEEN ENKELE INVLOED GEHAD OP DE AFLOOP VAN DE PROCEDURE , AANGEZIEN VERZOEKER OM RAADPLEGING VAN DE MEDISCHE COMMISSIE HEEFT VERZOCHT . ALS REGEL LEIDT EEN ONREGELMATIGHEID IN DE PROCEDURE SLECHTS TOT GEHELE OF GEDEELTELIJKE NIETIGVERKLARING VAN EEN BESLUIT , INDIEN VASTSTAAT DAT HET AANGEVOCHTEN BESLUIT BIJ ONTBREKEN VAN DEZE ONREGELMATIGHEID EEN ANDERE INHOUD ZOU HEBBEN GEHAD ( ARREST VAN 29 . 10 . 1980 , GEVOEGDE ZAKEN 209-215 EN 218/78 , VAN LANDE- WYCK , JURISPR . 1980 , BLZ . 3125 , R.O . 47 ). AANGEZIEN ZULKS IN CASU NIET HET GEVAL IS , KAN HET MIDDEL ONTLEEND AAN DE OMSTANDIGHEID DAT HET ONTWERP-BESLUIT NIET DOOR HET BEVOEGDE GEZAG TER KENNIS WERD GEBRACHT , NIET SLAGEN .

29 VERVOLGENS MAAKT VERZOEKER BEZWAAR TEGEN HET ONTWERP-BESLUIT OMDAT DAARIN WORDT GECONCLUDEERD , DAT HIJ NIET AAN EEN BEROEPSZIEKTE LIJDT . VOLGENS HEM HADDEN DE OMSTANDIGHEDEN VAN DE ZAAK VOOR HET EUROPEES PARLEMENT ZEER BESLIST AANLEIDING MOETEN ZIJN OM REEDS IN DAT STADIUM TE CONCLUDEREN DAT HIJ AAN EEN BEROEPSZIEKTE LEED . TOT STAVING VAN DEZE BEWERING VOERT VERZOEKER DRIE ARGUMENTEN AAN .

30 IN DE EERSTE PLAATS HAD HET EUROPEES PARLEMENT ZIJN ONTWERP-BESLUIT VOLGENS VERZOEKER NIET UITSLUITEND MOGEN BASEREN OP HET MEDISCH RAPPORT VAN DOKTER DE MEERSMAN VAN 24 FEBRUARI 1981 , DOCH HAD HET EVENEENS DE MEDISCHE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE VAN 5 DECEMBER 1979 RESPECTIEVELIJK 23 APRIL 1981 IN AANMERKING MOETEN NEMEN ; VOLGENS VERZOEKER WAREN BEIDE ARTSEN TOT DE CONCLUSIE GEKOMEN DAT ER SPRAKE WAS VAN EEN BEROEPSZIEKTE .

31 HET EUROPEES PARLEMENT ANTWOORDT HIEROP , DAT DE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE NIET ZIJN OPGESTELD IN HET KADER VAN DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN HET BESTAAN VAN EEN BEROEPSZIEKTE , HET VOORWERP VAN HET ONDERHAVIGE BEROEP , DOCH IN HET KADER VAN EEN INFORMEEL ONDERZOEK DAT GELIJKTIJDIG MET DE INVALIDITEITSPROCEDURE WERD VERRICHT . HET EUROPEES PARLEMENT VERWIJST TER ZAKE NAAR ZIJN INTERNE NOTA VAN 8 JANUARI 1980 EN NAAR ZIJN BRIEF VAN 25 MEI 1981 AAN VERZOEKER , WAARIN HET VOORGAANDE ZOU WORDEN BEVESTIGD .

32 OPGEMERKT ZIJ DAT VERZOEKER GEEN ENKEL BEWIJS AANVOERT , WAARUIT ZOU BLIJKEN DAT DE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE VERBAND ZOUDEN HOUDEN MET DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN EEN BEROEPSZIEKTE . UIT DOOR HET EUROPEES PARLEMENT OVERGELEGDE DOCUMENTEN BLIJKT INTEGENDEEL , DAT DEZE RAPPORTEN BETREKKING HEBBEN OP DE VASTSTELLING VAN VERZOEKERS INVALIDITEIT . HET EUROPEES PARLEMENT WAS DAN OOK GEENSZINS VERPLICHT , BIJ DE VASTSTELLING VAN ZIJN ONTWERP-BESLUIT REKENING TE HOUDEN MET DEZE TWEE MEDISCHE RAPPORTEN , AANGEZIEN HET BIJ DE PROCEDURES DIE UITMONDEN OP TOEPASSING VAN DE ARTIKELEN 73 EN 78 VAN HET AMBTENARENSTATUUT , OM TWEE VERSCHILLENDE PROCEDURES GAAT , DIE TOT ONDERLING ONAFHANKELIJKE BESLUITEN KUNNEN LEIDEN ( ARREST VAN 15 . 1 . 1981 , ZAAK 731/79 , B./EUROPEES PARLEMENT , JURISPR . 1981 , BLZ . 107 ).

33 IN DE TWEEDE PLAATS BETOOGT VERZOEKER , DAT DE INHOUD VAN HET RAPPORT VAN DOKTER DE MEERSMAN VAN 24 FEBRUARI 1981 VOOR HET EUROPEES PARLEMENT AANLEIDING HAD MOETEN ZIJN OM EEN GUNSTIG ONTWERP-BESLUIT TE ZIJNER KENNIS TE BRENGEN .

34 HET EUROPEES PARLEMENT BRENGT HIERTEGEN IN , DAT BERNARDI , DOOR OM RAADPLEGING VAN DE MEDISCHE COMMISSIE TE VERZOEKEN , STILZWIJGEND HEEFT ERKEND DAT DE PROCEDURE TOT DAN TOE EEN REGELMATIG VERLOOP HAD GEKEND .

35 DIT TWEEDE ARGUMENT VAN VERZOEKER IS EVENZEER ONGEGROND . DOKTER DE MEERSMAN KOMT IN ZIJN RAPPORT NAMELIJK MET GROTE STELLIGHEID TOT DE CONCLUSIE , DAT VERZOEKER NIET AAN EEN BEROEPSZIEKTE LIJDT . HET ONTWERP-BESLUIT STEMT DUS OVEREEN MET DE CONCLUSIES VAN DIT RAPPORT . IN IEDER GEVAL IS DE ADMINISTRATIE BLIJKENS HET ARREST VAN 29 NOVEMBER 1984 ( ZAAK 265/83 , SUSS , JURISPR . 1984 , BLZ . 4029 ) IN DIT STADIUM VAN DE PROCEDURE NIET AAN DE CONCLUSIES VAN DE DOOR HAAR AANGEWEZEN ARTSEN GEBONDEN .

36 IN DE DERDE PLAATS BETOOGT VERZOEKER DAT HET EUROPEES PARLEMENT REEDS STILZWIJGEND HEEFT ERKEND DAT ZIJN INVALIDITEIT HET GEVOLG IS VAN EEN BEROEPSZIEKTE , DAAR HET DE HOOGTE VAN ZIJN INVALIDITEITSPENSIOEN OP 70% VAN ZIJN BASISSALARIS HEEFT VASTGESTELD . DIT BESLUIT ZOU ZIJN GENOMEN KRACHTENS ARTIKEL 78 , TWEEDE ALINEA , VAN HET STATUUT , DAT VAN TOEPASSING IS IN GEVAL VAN INVALIDITEIT TENGEVOLGE VAN EEN BEROEPSZIEKTE . OM TEGENSTRIJDIGHEDEN TE VOORKOMEN HAD HET EUROPEES PARLEMENT DEZE STILZWIJGENDE ERKENNING DAT VERZOEKERS INVALIDITEIT HET GEVOLG IS VAN EEN BEROEPSZIEKTE , IN DE ONDERHAVIGE PROCEDURE MOETEN BEVESTIGEN EN HEM EEN ONTWERP-BESLUIT VAN DIE STREKKING DOEN TOEKOMEN .

37 DIT DERDE ARGUMENT MOET EVENEENS WORDEN VERWORPEN . HET EUROPEES PARLEMENT WIJST ER NAMELIJK TERECHT OP , DAT VERZOEKERS INVALIDITEITSPENSIOEN IN WERKELIJKHEID OP GROND VAN DE ARTIKELEN 78 , DERDE ALINEA , EN 77 , TWEEDE ALINEA , VAN HET STATUUT OP 70% VAN ZIJN BASISSALARIS IS VASTGESTELD . BLIJKENS DEZE BEPALINGEN HOUDT DE VASTSTELLING VAN HET INVALIDITEITSPENSIOEN OP DIT PERCENTAGE GEENSZINS IN DAT WORDT ERKEND DAT DE INVALIDITEIT HET GEVOLG IS VAN EEN BEROEPSZIEKTE . ER IS DUS GEEN ENKELE TEGENSPRAAK TUSSEN HET BESLUIT BETREFFENDE HET INVALIDITEITSPENSIOEN EN HET BESLUIT DAT HET VOORWERP UITMAAKT VAN HET ONDERHAVIGE BEROEP .

38 UIT EEN EN ANDER VOLGT DAT HET ONTWERP-BESLUIT , BEDOELD IN ARTIKEL 21 , EERSTE ALINEA , VAN DE REGELING , NIET ONGELDIG IS WEGENS EEN ONREGELMATIGHEID DIE DE GELDIGHEID VAN HET DEFINITIEVE BESLUIT ZOU KUNNEN AANTASTEN .

B ) DE WERKWIJZE VAN DE MEDISCHE COMMISSIE

39 VERZOEKER LEVERT EVENEENS KRITIEK MET BETREKKING TOT DE REGELMATIGHEID VAN DE WERKWIJZE VAN DE MEDISCHE COMMISSIE ; HET RAPPORT VAN DEZE COMMISSIE IS NAMELIJK NIET ONDERTEKEND DOOR DOKTER FIDOTTI , DIE VERZOEKERS BELANGEN BEHARTIGDE , EN HET COLLEGIALITEITSBEGINSEL ZOU ZIJN MISKEND , OMDAT GEEN REKENING ZOU ZIJN GEHOUDEN MET DE OPMERKINGEN VAN DOKTER FIDOTTI .

40 HET EUROPEES PARLEMENT VAN ZIJN KANT IS VAN MENING DAT HET ONTBREKEN VAN DE HANDTEKENING VAN DOKTER FIDOTTI ONDER HET RAPPORT VAN DE MEDISCHE COMMISSIE ENKEL HET VOORTDURENDE VERSCHIL VAN MENING TUSSEN DEZE ARTS EN ZIJN COLLEGA ' S OVER DE CONCLUSIE VAN DE MEDISCHE COMMISSIE TOT UITING BRENGT . VERZOEKER KAN ZICH NIET EROVER BEKLAGEN DAT DE ARGUMENTEN VAN DE ARTSEN DIE ZIJN BELANGEN BEHARTIGEN , NIET IN AANMERKING ZIJN GENOMEN : NAAR AANLEIDING VAN DE OPMERKINGEN VAN DE DOKTERS FIDOTTI EN CASTRICA HEEFT DOKTER VAN DEN EECKHAUT ZIJN ONTWERP-VERSLAG ENIGE MALEN HERZIEN ; BOVENDIEN HEEFT DOKTER VAN DEN EECKHAUT GEDURENDE ZES WEKEN TEVERGEEFS GEWACHT OP DE OPMERKINGEN DIE DOKTER FIDOTTI IN EEN TELEGRAM VAN 21 APRIL 1983 IN HET VOORUITZICHT HAD GESTELD , ALVORENS HET EUROPEES PARLEMENT HET RAPPORT VAN 3 JUNI 1983 TOE TE ZENDEN , DAT HIJZELF EN DOKTER DE MEERSMAN HADDEN ONDERTEKEND .

41 VERZOEKERS BETOOG GAAT NIET OP . ENERZIJDS IS DE GRIEF , ONTLEEND AAN HET ONTBREKEN VAN DE HANDTEKENING VAN DOKTER FIDOTTI , ONGEGROND , OMDAT HET ADVIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE GELDIG IS , WANNEER HET MET MEERDERHEID VAN STEMMEN TOT STAND IS GEKOMEN ( ARREST VAN 21 . 5 . 1981 , ZAAK 156/80 , MORBELLI , JURISPR . 1981 , BLZ . 1357 ). ANDERZIJDS IS HET COLLEGIALITEITSBEGINSEL NIET MISKEND . BLIJKENS HET DOSSIER HEEFT DOKTER VAN DEN EECKHAUT ZIJN ONTWERP-RAPPORT NAMELIJK NAAR AANLEIDING VAN DE OPMERKINGEN VAN DE DOKTERS FIDOTTI EN CASTRICA HERZIEN EN HEEFT HIJ GEDURENDE ZES WEKEN OP AANVULLENDE OPMERKINGEN VAN DOKTER FIDOTTI GEWACHT , ALVORENS HET EUROPEES PARLEMENT ZIJN RAPPORT TOE TE ZENDEN .

42 UIT EEN EN ANDER VOLGT DAT DE MEDISCHE COMMISSIE TER ZAKE VAN HAAR WERKWIJZE GEEN ENKELE ONREGELMATIGHEID KAN WORDEN VERWETEN .

C ) DE TERUGBETALING VAN DE HELFT VAN HET HONORARIUM VAN DOKTER VAN DEN EECKHAUT

43 ARTIKEL 23 , LID 2 , DERDE ALINEA , VAN DE REGELING BEPAALT DAT WANNEER HET ADVIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE OVEREENSTEMT MET HET ONTWERP-BESLUIT VAN HET TOT AANSTELLING BEVOEGDE GEZAG , DE AMBTENAAR OPKOMT VOOR HET HONORARIUM EN DE BIJKOMENDE KOSTEN VAN DE ARTS ZIJNER KEUZE , ALSMEDE VOOR DE HELFT VAN HET HONORARIUM EN DE BIJKOMENDE KOSTEN VAN DE DERDE ARTS .

44 KRACHTENS DEZE BEPALING HEEFT HET EUROPEES PARLEMENT OP VERZOEKERS INVALIDITEITSPENSIOEN EEN BEDRAG VAN 43 050 BFR , OVEREENKOMENDE MET DE HELFT VAN HET HONORARIUM VAN DOKTER VAN DEN EECKHAUT , HET DERDE LID VAN DE MEDISCHE COMMISSIE , INGEHOUDEN .

45 AANGEZIEN HET ADVIES VAN DE MEDISCHE COMMISSIE OVEREENSTEMT MET HET ONTWERP-BESLUIT EN DE PROCEDURE REGELMATIG IS VERLOPEN , WAS DE WEIGERING OM VERZOEKER DE HELFT VAN HET HONORARIUM VAN DOKTER VAN DEN EECKHAUT , DAT WAS INGEHOUDEN OP ZIJN INVALIDITEITSPENSIOEN , TERUG TE BETALEN , DUS GERECHTVAARDIGD .

D ) VERGOEDING VAN DE KOSTEN DIE VERZOEKER HEEFT GEMAAKT OM ZICH DOOR DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE TE LATEN ONDERZOEKEN

46 HET HOF HEEFT HIERBOVEN VASTGESTELD , DAT DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE VERZOEKER HEBBEN ONDERZOCHT IN HET KADER VAN DE PROCEDURE TOT VASTSTELLING VAN EEN INVALIDITEIT , DIE NIET HET VOORWERP IS VAN HET ONDERHAVIGE BEROEP .

47 DE BIJ BRIEF VAN 10 NOVEMBER 1983 MEEGEDEELDE WEIGERING OM VERZOEKER DE KOSTEN TE VERGOEDEN DIE HIJ HAD GEMAAKT OM VORENBEDOELDE MEDISCHE ONDERZOEKEN TE ONDERGAAN , WAS DUS GERECHTVAARDIGD .

E ) VERGOEDING VAN VERZOEKERS KOSTEN VOOR DE VERTALING VAN DE RAPPORTEN VAN DE DOKTERS CIS EN LIESCHKE

48 GEBLEKEN IS DAT HET INITIATIEF OM DEZE STUKKEN TE LATEN VERTALEN VAN VERZOEKER IS UITGEGAAN , ZONDER DAT DAARTOE ENIGE VERPLICHTING BESTOND .

49 DE WEIGERING BIJ BRIEF VAN 10 NOVEMBER 1983 OM HEM DE KOSTEN VOOR DE VERTALING VAN BEDOELDE RAPPORTEN TE VERGOEDEN , WAS DERHALVE GERECHTVAARDIGD .

CONCLUSIE

50 GELET OP VOORGAANDE OVERWEGINGEN DIENT HET BEROEP TE WORDEN VERWORPEN .

KOSTEN

51 INGEVOLGE ARTIKEL 69 , PARAGRAAF 2 , VAN HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING MOET DE IN HET ONGELIJK GESTELDE PARTIJ IN DE KOSTEN WORDEN VERWEZEN .

52 VOLGENS ARTIKEL 70 VAN DIT REGLEMENT BLIJVEN ECHTER DE KOSTEN DOOR DE INSTELLINGEN TER ZAKE VAN BEROEPEN VAN PERSONEELSLEDEN DER GEMEENSCHAPPEN GEMAAKT , TE HUNNEN LASTE .

53 IN HET ONDERHAVIGE GEVAL KAN EVENWEL DE ONREGELMATIGHEID , BESTAANDE IN DE OMSTANDIGHEID DAT HET ONTWERP-BESLUIT DOOR EEN DAARTOE NIET BEVOEGD AMBTENAAR TER KENNIS IS GEBRACHT , VAN INVLOED ZIJN GEWEEST OP VERZOEKERS BESLUIT OM DIT BEROEP IN TE STELLEN . MITSDIEN ZIJN ER TERMEN AANWEZIG OM MET TOEPASSING VAN ARTIKEL 69 , PARAGRAAF 3 , EERSTE ALINEA , VAN HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING , OP GROND WAARVAN OM BIJZONDERE REDENEN DE PROCESKOSTEN GEHEEL OF GEDEELTELIJK KUNNEN WORDEN GECOMPENSEERD , HET EUROPEES PARLEMENT IN DE HELFT VAN VERZOEKERS KOSTEN TE VERWIJZEN .

HET HOF VAN JUSTITIE ( EERSTE KAMER ),

RECHTDOENDE :

1 ) VERWERPT HET BEROEP .

2 ) VERSTAAT DAT HET EUROPEES PARLEMENT , NAAST ZIJN EIGEN KOSTEN , DE HELFT VAN VERZOEKERS KOSTEN ZAL DRAGEN .