1.   In deze verordening worden de voorwaarden en procedures vastgesteld voor de oprichting, het bestuur, de registratie en de regulering van juridische entiteiten met de vorm van een Europese vereniging.

2.   Een Europese vereniging is een onafhankelijke en autonome grensoverschrijdende entiteit die permanent op het grondgebied van de Unie is gevestigd en die door middel van een vrijwillige overeenkomst tussen natuurlijke of rechtspersonen is opgericht met het oog op een gemeenschappelijk non-profitdoel.

3.   Een Europese vereniging is vrij haar doelstellingen en de activiteiten die noodzakelijk zijn om deze doelstellingen na te streven, te bepalen.

4.   De doelstellingen van een Europese vereniging eerbiedigende doelstellingen en waarden waarop de Unie berust, als bepaald in de artikelen 2 en 3 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU), en bevorderen deze.

5.   Een Europese vereniging berust op lidmaatschap en kan de samenstelling en het lidmaatschap vrij bepalen. Dit kan de vaststelling inhouden van bijzondere vereisten voor leden, op basis van redelijke en objectieve criteria en met inachtneming van het beginsel van non-discriminatie.

1.   Op Europese verenigingen zijn deze verordening en hun statuten van toepassing. Met betrekking tot aangelegenheden die in deze verordening niet zijn geregeld, geldt voor een Europese vereniging het recht van de lidstaat waarin de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft.

2.   De lidstaten bepalen met welke juridische entiteit of categorie van juridische entiteiten een Europese vereniging vergelijkbaar wordt geacht om, op een wijze die strookt met de bepalingen en doelstellingen van deze verordening, het toepasselijke recht vast te stellen op grond van lid 1.

1.   De lidstaten wijzen een onafhankelijke overheidsinstantie aan (hierna “de nationale instantie voor verenigingen” genoemd) en stellen het in artikel 5 bedoelde Raad voor Europese verenigingen en de Commissie daarvan in kennis. De nationale instantie voor verenigingen is bevoegd voor de registratie van Europese verenigingen overeenkomstig artikel 10 en voor het toezicht op de toepassing van deze verordening, met volledige inachtneming van de grondrechten en fundamentele vrijheden van Europese verenigingen als voorzien in de Verdragen en in het Handvest.

2.   Elke nationale instantie voor verenigingen draagt bij tot de consistente toepassing van deze verordening in de hele Unie. Daartoe werken de nationale instanties voor verenigingen met elkaar samen, onder meer in het kader van de Raad voor Europese verenigingen overeenkomstig de artikelen 5 en 22.

1.   De Raad voor Europese verenigingen wordt aangewezen.

2.   De Raad voor Europese verenigingen wordt bijgestaan door een secretariaat.

3.   De Raad voor Europese verenigingen bestaat uit een vertegenwoordiger van elke nationale instantie voor verenigingen en drie vertegenwoordigers van de Commissie.

4.   De Raad voor Europese verenigingen treedt onafhankelijk op bij de uitoefening van zijn taken en bevoegdheden.

5.   Met het oog op de consistente toepassing van deze verordening heeft het Raad voor Europese verenigingen de volgende taken:

6.   Het Comité voor Europese verenigingen is verantwoording verschuldigd aan het Europees Parlement en de Raad en brengt jaarlijks verslag uit over zijn activiteiten aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.

7.   Op de besprekingen van de Raad voor Europese verenigingen en zijn leden is Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad (9) van toepassing.

8.   De Raad voor Europese verenigingen stelt zijn reglement van orde en zijn eigen werkregelingen vast.

9.   De Raad voor Europese verenigingen kan vertegenwoordigers van relevante Europese agentschappen en onafhankelijke deskundigen, met name uit de academische wereld en het maatschappelijk middenveld, uitnodigen om zijn vergaderingen bij te wonen en kan hen regelmatig raadplegen.

1.   Een Europese vereniging wordt opgericht:

2.   Een lidstaat kan bepalen dat een van de op grond van artikel 3, lid 2, bepaalde entiteiten waarvan de statutaire zetel zich niet in de Unie bevindt, toch kan deelnemen aan de oprichting van een Europese vereniging, op voorwaarde dat dergelijke entiteit volgens het recht van een lidstaat is opgericht, een statutaire zetel in die lidstaat heeft en een aantoonbare en voortdurende economische, maatschappelijke of culturele band met die lidstaat heeft.

3.   De oprichting van een Europese vereniging vindt plaats door middel van een schriftelijke overeenkomst tussen alle stichtende leden of door middel van een door alle stichtende leden ondertekend en naar behoren gecontroleerd schriftelijk verslag van de constituerende vergadering, indien een dergelijke controle bij de oprichting van verenigingen vereist is in het nationale recht.

4.   Wanneer een stichtend lid vertrekt uit een Europese vereniging, leidt dit niet automatisch tot beëindiging of ontbinding van de Europese vereniging, mits zij haar activiteiten blijft uitvoeren bij overeenkomst tussen ten minste het in lid 1, punt a), bedoelde aantal personen.

5.   Noch de oprichting van een Europese vereniging, noch enige procedure voor herstructurering mag worden gebruikt om de rechten van werknemers of vakbondsrechten of de arbeidsomstandigheden te ondermijnen. Er moet nog steeds worden voldaan aan de verplichtingen ten aanzien van de werknemers en schuldeisers, en de werknemers, vrijwilligers, vakbonden en werknemersvertegenwoordigers moeten naar behoren worden geïnformeerd en geraadpleegd, overeenkomstig de toepasselijke collectieve overeenkomsten, het nationale recht en het recht van de Unie. In voorkomend geval worden de collectieve overeenkomsten en de rechten van de werknemersvertegenwoordiging op bestuursniveau geëerbiedigd en gehandhaafd.

1.   De stichtende leden stellen de statuten van de Europese vereniging op en zij ondertekenen deze bij haar oprichting of tijdens de constituerende vergadering.

2.   De statuten bevatten ten minste de volgende gegevens met betrekking tot de Europese vereniging:

1.   De statutaire zetel van een Europese vereniging is gevestigd op het grondgebied van de Unie, op de in haar statuten bepaalde plaats. De statutaire zetel bevindt zich waar het hoofdbestuur of de hoofdvestiging in de Unie van de Europese vereniging is gelegen.

2.   Ingeval een Europese vereniging wordt opgericht als gevolg van een omzetting op grond van artikel 6, lid 1, punt b), besluiten de leden of de statutaire zetel van de Europese vereniging in de lidstaat moet blijven waarin de oorspronkelijke entiteit was geregistreerd, dan wel naar een andere lidstaat moet worden verplaatst.

3.   Ingeval een Europese vereniging wordt opgericht als gevolg van een fusie op grond van artikel 6, lid 1, punt c), d) of e), besluiten de leden ervan in welke van de lidstaten waarin de fuserende entiteiten zijn geregistreerd, de statutaire zetel van de Europese vereniging wordt gevestigd.

1.   De stichtende leden van een Europese vereniging dienen binnen 30 dagen na de datum van oprichting van de vereniging als bepaald in artikel 6, lid 3, een registratieaanvraag in bij de nationale instantie voor verenigingen.

2.   De nationale instantie voor verenigingen neemt binnen 30 dagen na ontvangst van de aanvraag een besluit over de registratie van de Europese vereniging, nadat zij heeft gecontroleerd of de aanvragers voldoen aan de vereisten van deze verordening.

3.   Een lidstaat legt voor de registratie geen andere vereisten op dan die van deze verordening.

4.   Indien de nationale instantie voor verenigingen de aanvraag aanvaardt, neemt zij de Europese vereniging in het desbetreffende nationale register op en deelt zij haar besluit binnen 15 dagen mee aan de Raad voor Europese verenigingen, dat de Europese vereniging vervolgens opneemt in de op grond van artikel 5, lid 5, punt b), opgezette digitale databank van Europese verenigingen. Binnen hetzelfde tijdskader deelt de nationale instantie voor verenigingen haar besluit ook mee aan het Bureau voor publicaties van de Europese Unie, dat ervoor zorgt dat de informatie onverwijld in het Publicatieblad van de Europese Unie wordt bekendgemaakt.

5.   Indien de registratieaanvraag is afgewezen of er nog geen besluit over is genomen binnen 30 dagen na indiening van de aanvraag, kan de aanvrager binnen 15 dagen na ontvangst van het besluit tot afwijzing of na het verstrijken van de termijn van 30 dagen voor het nemen van een besluit beroep instellen bij de overeenkomstig artikel 11 ingestelde commissie van beroep.

De commissie van beroep neemt binnen 30 dagen nadat het beroep is ingesteld, een besluit over de registratieaanvraag.

Indien de commissie van beroep de registratieaanvraag aanvaardt of binnen 30 dagen geen besluit neemt, gaat de nationale instantie voor verenigingen binnen 15 dagen nadat dat besluit is genomen of nadat werd nagelaten een besluit te nemen, over tot registratie.

Elk besluit tot afwijzing van een registratieaanvraag wordt aan de aanvragers meegedeeld, met naar behoren onderbouwde redenen voor de afwijzing.

6.   Wanneer een Europese vereniging overeenkomstig lid 4 in het desbetreffende nationale register is opgenomen, is de registratie van deze vereniging van kracht in de gehele Unie.

7.   De registratie vindt plaats via de gemeenschappelijke registratieformulieren of andere instrumenten als bedoeld in artikel 5. De registratieprocedure verloopt elektronisch en toegankelijk en biedt aanvragers de mogelijkheid de officiële taal te gebruiken, of een van de officiële talen, van de lidstaat waarin de statutaire zetel van de Europese vereniging wordt gevestigd. De registratievergoedingen zijn niet hoger dan die voor de in artikel 3, lid 2, bedoelde entiteiten, overschrijden de administratieve kosten niet en vormen geen buitensporige financiële last, met inachtneming van het evenredigheidsbeginsel. De nationale instanties voor verenigingen maken registratie langs niet-elektronische weg mogelijk.

8.   Na ontvangst van een aanvraag van een Europese vereniging om toekenning van de status van openbaar belang beoordelen de nationale instanties voor verenigingen de aanvraag aan de hand van de vereisten van deze verordening. De nationale instanties voor verenigingen leggen in dit verband geen andere vereisten op dan die van deze verordening.

9.   De nationale instantie voor verenigingen neemt binnen 15 dagen na ontvangst van de aanvraag van de status van openbaar belang een bindend besluit over de aanvraag. Deze termijn kan in naar behoren gemotiveerde gevallen met 15 dagen worden verlengd, wanneer de beoordeling van de aanvraag nader onderzoek vergt of het advies van de Raad voor Europese verenigingen vereist is. De nationale instantie voor verenigingen stelt de Europese vereniging onmiddellijk in kennis van de duur van en de redenen voor elke eventuele verlenging van de oorspronkelijke termijn van 15 dagen.

10.   Indien de nationale instantie voor verenigingen de aanvraag van de status van openbaar belang aanvaardt, neemt zij het besluit in kwestie in het desbetreffende nationale register op en deelt zij haar besluit binnen 15 dagen mee aan de Raad voor Europese verenigingen, dat de status van openbaar belang van de Europese vereniging vervolgens opneemt in de overeenkomstig artikel 5, lid 5, punt b), opgezette digitale databank van Europese verenigingen. Binnen dezelfde termijn deelt de nationale instantie voor verenigingen haar besluit ook mee aan het Bureau voor publicaties van de Europese Unie, dat ervoor zorgt dat de informatie onverwijld in het Publicatieblad van de Europese Unie wordt bekendgemaakt.

11.   Wanneer een dergelijk besluit over de status van openbaar belang overeenkomstig lid 10 in het desbetreffende nationale register is opgenomen, is het vastgestelde besluit van kracht in de gehele Unie.

12.   Indien de aanvraag van de status van openbaar belang is afgewezen of er nog geen besluit over is genomen binnen de in lid 9 bedoelde termijn, kan de aanvrager binnen 15 dagen na ontvangst van het besluit tot afwijzing beroep instellen bij de commissie van beroep, of bij het verstrijken van de termijn voor het nemen van een besluit de aanvraag voorleggen aan de overeenkomstig artikel 11 ingestelde commissie van beroep.

De commissie van beroep neemt een besluit binnen 15 dagen nadat het beroep is ingesteld of nadat de aanvraag aan haar is voorgelegd, of binnen 30 dagen in naar behoren gemotiveerde gevallen.

Indien de commissie van beroep de aanvraag van de status van openbaar belang aanvaardt of binnen de in de eerste alinea bedoelde termijn geen besluit neemt, gaat de nationale instantie voor verenigingen binnen 15 dagen nadat het desbetreffende besluit is genomen of nadat werd nagelaten een besluit te nemen, over tot toekenning van de status van openbaar belang.

Elk besluit tot afwijzing van een registratieaanvraag wordt aan de aanvragers meegedeeld, met naar behoren onderbouwde redenen voor de afwijzing.

13.   De stichtende leden van een Europese vereniging kunnen besluiten tegelijkertijd een registratieaanvraag en een aanvraag van de status van openbaar belang in te dienen; in dat geval wordt het nemen van een besluit over beide aanvragen als een geheel behandeld en zijn de langere termijnen van toepassing.

1.   Uiterlijk … [… maanden na de datum van inwerkingtreding van deze verordening] stelt de Raad voor Europese verenigingen een commissie van beroep in, die bestaat uit een vertegenwoordiger van elke lidstaat en een vertegenwoordiger van de Commissie. De vertegenwoordiger van de Commissie is voorzitter.

2.   De Commissie verzorgt het secretariaat van de Raad voor Europese verenigingen.

3.   De commissie van beroep wordt bijeengeroepen door haar voorzitter en stelt besluiten vast bij volstrekte meerderheid van de leden.

1.   De statutaire zetel van een Europese vereniging kan naar een andere lidstaat worden verplaatst overeenkomstig dit artikel. De lidstaten dragen er zorg voor dat er geen belemmeringen bestaan voor de overdracht van activa en documenten van een Europese vereniging bij verplaatsing van haar statutaire zetel. Een dergelijke verplaatsing mag niet leiden tot andere wijzigingen in de statuten van de Europese vereniging dan die waarin dit artikel voorziet, noch tot de ontbinding van de Europese vereniging, noch tot de oprichting van een nieuwe rechtspersoon, en deze verplaatsing mag evenmin gevolgen hebben voor de rechten en verplichtingen die vóór de verplaatsing reeds bestonden, met uitzondering van rechten en verplichtingen die onlosmakelijk verbonden zijn met de verplaatsing.

2.   Een voorstel tot verplaatsing wordt opgesteld door de raad van bestuur van de Europese vereniging en wordt bekendgemaakt overeenkomstig de nationale regels van de lidstaat waarin de statutaire zetel is gevestigd.

3.   Een op grond van lid 2 opgesteld voorstel tot verplaatsing bevat nadere gegevens over:

4.   Binnen twee maanden na de bekendmaking van het voorstel kan er geen besluit tot verplaatsing worden genomen. Voor de besluiten tot verplaatsing gelden de voorwaarden die zijn vastgesteld voor de wijziging van de statuten van de Europese vereniging.

5.   De schuldeisers en houders van andere rechten ten aanzien van de Europese vereniging die ontstaan zijn vóór de bekendmaking van het voorstel tot verplaatsing, hebben het recht om te verlangen dat de Europese vereniging hun passende zekerheden stelt. Het stellen van deze zekerheden wordt geregeld door het nationale recht van de lidstaat waarin de Europese vereniging vóór de verplaatsing haar statutaire zetel had. De lidstaten kunnen de toepassing van deze bepaling uitbreiden tot schulden die de Europese vereniging vóór de datum van de verplaatsing bij overheidsinstanties is aangegaan.

6.   De bevoegde instantie van de lidstaat waarin de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft, geeft een attest af waarin wordt bevestigd dat de voor de verplaatsing vereiste handelingen en formaliteiten naar behoren zijn vervuld.

7.   De nieuwe registratie kan pas plaatsvinden na overlegging van het in lid 8 bedoelde attest. De verplaatsing van de statutaire zetel van de Europese vereniging en de daaruit voortvloeiende wijziging van haar statuten worden van kracht op de datum waarop de verplaatsing overeenkomstig artikel 10 wordt geregistreerd.

8.   Een lidstaat kan de verplaatsing van de statutaire zetel van Europese verenigingen die hun statutaire zetel op zijn grondgebied hebben, weigeren indien daartegen binnen de in lid 6 vastgestelde termijn van twee maanden formeel bezwaar wordt aangetekend door een aangewezen bevoegde instantie. Dit bezwaar kan alleen worden ingediend indien het gebaseerd is op redenen van openbare veiligheid, en wordt meegedeeld aan de nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat van bestemming en aan de Raad voor Europese verenigingen.

9.   Indien de verplaatsing van de statutaire zetel op grond van lid 8 wordt geweigerd, kan de Europese vereniging binnen 15 dagen na ontvangst van het besluit tot weigering beroep instellen bij de overeenkomstig artikel 11 ingestelde commissie van beroep. De commissie van beroep neemt een besluit binnen 15 dagen, of binnen 30 dagen in naar behoren gemotiveerde gevallen, wanneer de beoordeling van de aanvraag nader onderzoek vergt.

10.   Indien de commissie van beroep de verplaatsing goedkeurt of binnen de in lid 11 bedoelde termijn geen besluit neemt, keurt de nationale instantie voor verenigingen van de bevoegde lidstaat de verplaatsing goed binnen 15 dagen nadat het desbetreffende besluit is genomen of nadat werd nagelaten een besluit te nemen.

Elk besluit tot weigering van een verplaatsing wordt aan de aanvragers meegedeeld, met naar behoren onderbouwde redenen voor het besluit.

11.   Indien de verplaatsing van de statutaire zetel definitief is geworden, deelt de nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat waarin de Europese vereniging vóór de verplaatsing haar statutaire zetel had, die informatie binnen 15 dagen mee aan de nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat waar de Europese vereniging haar statutaire zetel naar wil verplaatsen en aan de Raad voor Europese verenigingen. Uiterlijk 15 dagen na ontvangst van deze informatie neemt de nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat van bestemming de Europese vereniging in het desbetreffende nationale register op. De Raad voor Europese verenigingen zorgt ervoor dat nadere gegevens over de verplaatsing uiterlijk 15 dagen na ontvangst van de mededeling van de lidstaat waarin de Europese vereniging vóór de verplaatsing haar statutaire zetel had, worden bekendgemaakt in de digitale databank van Europese verenigingen en in het Publicatieblad van de Europese Unie. De verplaatsing van de statutaire zetel van de Europese vereniging is van kracht en kan aan derden worden tegengeworpen vanaf de datum waarop de Europese vereniging is opgenomen in het nationale register van de lidstaat waarin de Europese vereniging haar nieuwe statutaire zetel heeft.

12.   Indien tegen een Europese vereniging een procedure inzake ontbinding, opheffing, liquidatie, insolventie, staking van betalingen of een andere soortgelijke procedure is ingeleid, mag zij haar statutaire zetel niet verplaatsen.

1.   Een Europese vereniging verkrijgt rechtspersoonlijkheid in alle lidstaten wanneer zij in het desbetreffende nationale register als Europese vereniging wordt geregistreerd.

2.   Nadat kennis is gegeven van de registratie en voordat de Europese vereniging in het desbetreffende nationale register is opgenomen, kan de vereniging haar rechten als rechtspersoon uitoefenen indien zij “Europese vereniging in oprichting” als onderdeel van haar naam hanteert, met inachtneming van de nationale regels voor preventieve controle die van toepassing zijn op binnenlandse verenigingen in de lidstaat waarin de Europese vereniging in de oprichtingsfase haar statutaire zetel heeft. Indien handelingen zijn verricht in naam van de Europese vereniging vóór de verkrijging van rechtspersoonlijkheid en de Europese vereniging de uit die handelingen voortvloeiende verplichtingen niet op zich neemt, zijn de natuurlijke personen of rechtspersonen die deze handelingen verrichten, hoofdelijk aansprakelijk, tenzij anders is bepaald in de toepasselijke nationale regels van de lidstaat waarin de Europese vereniging in de oprichtingsfase haar statutaire zetel heeft.

3.   Vanaf … [datum van inwerkingtreding van deze verordening] mogen alleen Europese verenigingen die overeenkomstig deze verordening zijn opgericht en geregistreerd, de aanduiding “Europese vereniging” in hun naam opnemen, in de officiële taal of talen van de lidstaat waarin zij zijn gevestigd. Zij mogen dit doen zodra zij overeenkomstig artikel 10, lid 4, in het desbetreffende nationale register zijn opgenomen.

4.   Als rechtspersonen zijn Europese verenigingen bevoegd om in eigen naam de bevoegdheden en rechten uit te oefenen en de plichten te vervullen die nodig zijn om hun doelstellingen na te streven, onder dezelfde voorwaarden als een van de overeenkomstig artikel 3, lid 2, bepaalde juridische entiteiten die zijn opgericht volgens het recht van de lidstaat waarin de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft.

5.   Wanneer een Europese vereniging rechtspersoonlijkheid verkrijgt, verkrijgt zij als gevolg daarvan ook het recht en de bevoegdheid om:

1.   Het staat een Europese vereniging vrij om in haar statuten haar interne beheerstructuren en bestuur vast te stellen, met inachtneming van de bepalingen van deze verordening. De structuren en het bestuur moeten in elk geval in overeenstemming zijn met de democratische beginselen en fundamentele waarden van de Unie.

2.   Een Europese vereniging wordt bestuurd door ten minste twee organen, de raad van bestuur en de algemene vergadering.

3.   Andere bestuursorganen kunnen door de raad van bestuur of de algemene vergadering worden opgericht, onder de voorwaarden en volgens de procedures van deze verordening en de statuten van de Europese vereniging.

1.   De raad van bestuur beheert de Europese vereniging; daarbij behartigt hij de belangen van de Europese vereniging en streeft hij naar het behalen van haar doelstellingen, als bepaald in de statuten van de Europese vereniging.

2.   De raad van bestuur wordt overeenkomstig de statuten aangesteld door de algemene vergadering. Informatie over de samenstelling van de raad van bestuur wordt ter beschikking gesteld van de nationale instantie voor verenigingen binnen 6 maanden na de datum waarop hij is verkozen. De nationale instantie voor verenigingen stelt de Raad voor Europese verenigingen daarvan in kennis. Eventuele wijzigingen in de samenstelling worden op dezelfde wijze meegedeeld. De Europese vereniging maakt deze informatie openbaar.

3.   Personen komen niet in aanmerking om lid te worden van de raad van bestuur, om bevoegdheden toegekend te krijgen, of om verantwoordelijkheden te aanvaarden op het gebied van beheer of vertegenwoordiging overeenkomstig lid 6, als zij onbekwaam zijn verklaard om op te treden als lid van een bestuurslichaam of ander soortgelijk leidinggevend of toezichthoudend orgaan van een juridische entiteit overeenkomstig:

4.   Alle leden van de raad van bestuur hebben dezelfde rechten en plichten, binnen de reikwijdte van de taken die hun krachtens deze verordening en de statuten van de Europese vereniging worden toegekend.

5.   De raad van bestuur kan bevoegdheden of verantwoordelijkheden op het gebied van het beheer delegeren aan commissies die uit een of meer leden van de Europese vereniging bestaan. De voorwaarden voor de uitoefening van een dergelijke delegatie worden in de statuten of door de algemene vergadering vastgesteld.

6.   De raad van bestuur kan gewone en buitengewone vergaderingen houden. In het kader van zijn gewone vergaderingen komt de raad van bestuur bijeen volgens een in de statuten van de Europese vereniging vastgestelde regelmaat, en ten minste tweemaal per jaar, om de rekeningen, de activiteiten en de te verwachten vooruitzichten van de projecten van de Europese vereniging te bespreken.

7.   De raad van bestuur stelt eenmaal per jaar een verslag op over de rekeningen en de activiteiten van de Europese vereniging, dat hij de nationale instantie voor verenigingen en het Raad voor Europese verenigingen toezendt. De Europese vereniging maakt het jaarverslag ook openbaar.

8.   Onverminderd artikel 22, lid 2, en voor zover dit van toepassing is op de in artikel 3, lid 2, bedoelde entiteiten, stelt de raad van bestuur eenmaal per jaar een financieel overzicht op van de rekeningen van de Europese vereniging, met vermelding van de inkomsten uit economische activiteiten, middelen zoals kredieten en bankleningen, en schenkingen of niet-gecompenseerde ontvangsten in contanten of onroerend goed met betrekking tot het voorgaande kalenderjaar, evenals een begrotingsraming voor het komende begrotingsjaar. Overeenkomstig het nationale recht kunnen de lidstaten verlangen dat de raad van bestuur het financieel overzicht bekendmaakt aan de bevoegde instantie en aan de leden van de vereniging. In dat geval kunnen de leden de raad van bestuur verzoeken om nadere informatie, onder meer over de financieringsbronnen. De leden mogen dit alleen doen wanneer dit na onderzoek van het jaarlijkse financieel overzicht nodig blijkt met het oog op de transparantie en verantwoordingsplicht en op voorwaarde dat dit op evenredige wijze gebeurt. Daartoe is de Europese vereniging verplicht een volledige en nauwkeurige administratie bij te houden van alle financiële transacties, als bedoeld in artikel 23, lid 1.

9.   De leden van de raad van bestuur zijn bevoegd om de Europese vereniging ten aanzien van derden en in rechte te vertegenwoordigen, binnen de grenzen en onder de voorwaarden die in de statuten van de vereniging zijn vastgesteld. Wanneer de bevoegdheid om de Europese vereniging ten aanzien van derden te vertegenwoordigen aan meer dan één lid wordt toegekend, oefenen deze personen die bevoegdheid gezamenlijk uit.

10.   De Europese vereniging wordt ten opzichte van derden gebonden door alle rechtshandelingen die de leden van de raad van bestuur namens haar verrichten, tenzij door bedoelde handelingen de bevoegdheden worden overschreden die de raad van bestuur volgens het toepasselijke recht zijn toegekend of die de raad van bestuur wettelijk zijn verleend krachtens de statuten van de Europese vereniging.

1.   De ledenvergadering van de Europese vereniging, waarin alle leden bijeenkomen, wordt de algemene vergadering genoemd.

2.   De raad van bestuur roept de algemene vergadering bijeen overeenkomstig de statuten van de Europese vereniging.

3.   De leden worden uiterlijk 15 dagen voor de datum van de algemene vergadering in kennis gesteld van de algemene vergadering.

4.   De raad van bestuur kan de algemene vergadering te allen tijde bijeenroepen, hetzij op eigen initiatief, hetzij op verzoek van ten minste een kwart van de leden. In de statuten kan een lagere drempel worden vastgesteld.

5.   De algemene vergadering kan worden gehouden met fysiek aanwezige leden, met online aanwezige leden, of in een vorm die beide combineert, zonder dat afbreuk wordt gedaan aan de geldigheid van de algemene vergadering of van de vastgestelde besluiten. De raad van bestuur besluit voor elke algemene vergadering welke van de drie vormen wordt gebruikt, tenzij een meerderheid van de leden van de vereniging een andere vorm voorstelt.

6.   In het verzoek om een algemene vergadering worden de redenen voor de bijeenroeping vermeld, evenals de punten die op de agenda moeten worden geplaatst.

7.   Ieder lid heeft het recht op informatie en op toegang tot documenten, overeenkomstig de regels van de statuten en voorafgaand aan elke algemene vergadering.

8.   Ieder lid heeft het recht aan de algemene vergadering deel te nemen, het woord te voeren en moties in te dienen.

9.   Het recht van de leden om te stemmen en om moties in te dienen tijdens de algemene vergadering, wordt uitgeoefend in overeenstemming met de statuten van de Europese vereniging, overeenkomstig artikel 8, lid 2, punt j).

10.   De leden kunnen voorafgaand aan een algemene vergadering een ander lid aanwijzen om hen op die vergadering te vertegenwoordigen, overeenkomstig een in de statuten van de Europese vereniging vast te stellen procedure. Een lid mag niet meer dan twee andere leden vertegenwoordigen.

11.   Besluiten van de algemene vergadering over gewone aangelegenheden worden, tenzij anders bepaald, vastgesteld met een meerderheid van de stemmen van de aanwezige of vertegenwoordigde leden. De verdeling van de stemmen verloopt volgens de regels van de statuten van de Europese vereniging.

1.   Een Europese vereniging kan regionale afdelingen hebben. De afdelingen worden niet geacht een afzonderlijke rechtspersoonlijkheid te bezitten, maar kunnen namens de vereniging activiteiten organiseren en beheren, met inachtneming van de vereisten van hun statuten.

2.   De raad van bestuur van een Europese vereniging kan afdelingen of leden met rechtspersoonlijkheid aanwijzen als leidende actoren bij de uitvoering van projecten van de Europese vereniging. De lidstaten staan toe dat afdelingen of leden als leidende actoren van een Europese vereniging projecten uitvoeren in hun rechtsgebied.

1.   Alle wijzigingen van de statuten van de Europese vereniging worden besproken op een daartoe bijeengeroepen algemene vergadering.

2.   De leden worden ten minste 30 kalenderdagen vóór de datum die voor de vergadering is vastgesteld in kennis gesteld van elke algemene vergadering die wordt bijeengeroepen om wijzigingen van de statuten van de Europese vereniging die worden voorgesteld, te bespreken en er een besluit over te nemen. In de kennisgeving worden de desbetreffende voorstellen vermeld.

3.   De algemene vergadering is bevoegd om de statuten te wijzigen indien ten minste de helft plus één van de leden van de Europese vereniging aanwezig of vertegenwoordigd is.

4.   Wijzigingen van de statuten van de Europese vereniging worden vastgesteld indien ten minste twee derde van de aanwezige of vertegenwoordigde leden van de algemene vergadering voorstemt.

5.   Wijzigingen van het gestelde doel van de Europese vereniging worden vastgesteld indien ten minste drie vierde van de aanwezige of vertegenwoordigde leden van de algemene vergadering voorstemt.

6.   De tekst van de vastgestelde statuten wordt binnen 6 maanden na de datum van de vaststelling ervan ter beschikking gesteld van de nationale instantie voor verenigingen, die het Raad voor Europese verenigingen daarvan in kennis stelt. De Europese vereniging maakt deze informatie openbaar en deelt deze aan het Raad voor Europese verenigingen mee met het oog op opneming ervan in de in artikel 5, lid 5, punt b), bedoelde Europese databank.

1.   Elke discriminerende behandeling van Europese verenigingen is verboden.

2.   Europese verenigingen worden behandeld op dezelfde wijze als de overeenkomstig artikel 3, lid 2, bepaalde vergelijkbare nationale entiteiten.

1.   Aan Europese verenigingen kan de status van openbaar belang worden toegekend indien aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

2.   Overeenkomstig de vereisten van lid 1 kunnen Europese verenigingen bij de nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat waarin zij hun statutaire zetel hebben, een aanvraag indienen om te worden erkend als vereniging die het openbaar belang bevordert.

3.   De nationale instantie voor verenigingen neemt een besluit over de aanvraag van de status van openbaar belang overeenkomstig de procedure van artikel 10, leden 8 en 9.

4.   De lidstaten behandelen een Europese vereniging waaraan de status van openbaar belang is toegekend op dezelfde wijze als juridische entiteiten waaraan in hun rechtsgebied een overeenkomstige status is toegekend.

1.   Europese verenigingen kunnen in elke lidstaat en in derde landen middelen werven, ontvangen, vervreemden of schenken, waaronder financiële middelen, middelen in natura en materiële middelen, alsook personeel werven bij of ontvangen van welke bron dan ook, ongeacht of het gaat om overheidsinstanties, particulieren of particuliere organisaties.

2.   Europese verenigingen zijn onderworpen aan de bepalingen van het recht van de Unie en het toepasselijke nationale recht betreffende belasting, douane, deviezen, het witwassen van geld en de financiering van terrorisme, alsmede aan de voorschriften betreffende de financiering van verkiezingen en politieke partijen, zoals van toepassing op de rechtspersonen die overeenkomstig artikel 3, lid 2, van deze verordening zijn aangewezen in de lidstaat waar zij hun statutaire zetel hebben.

3.   Europese verenigingen zijn overeenkomstig het nationale recht onderworpen aan rapportage- en openbaarmakingsverplichtingen, onder meer met betrekking tot de samenstelling van de raad van bestuur, de bepalingen van de statuten, de financiering en financiële overzichten, zolang dergelijke verplichtingen de doelstelling van algemeen belang verwezenlijken die erin bestaat te waarborgen dat Europese verenigingen op transparante wijze te werk gaan en verantwoording afleggen, en zij noodzakelijk en evenredig zijn.

De naleving van de in de eerste alinea bedoelde verplichtingen mag er niet toe leiden dat Europese verenigingen worden onderworpen aan strengere regels dan die welke van toepassing zijn op gelijkwaardige nationale entiteiten die op grond van artikel 3, lid 2, zijn aangewezen en op entiteiten met winstoogmerk. Deze rapportage- en openbaarmakingsverplichtingen mogen niet leiden tot een verschil in behandeling of beperking van de rechten en verplichtingen van de Europese vereniging, ongeacht de wenselijkheid van het doel of de financieringsbronnen ervan.

1.   Europese verenigingen houden een volledige en nauwkeurige administratie bij van alle financiële transacties.

2.   Europese verenigingen stellen ten minste eenmaal per jaar:

De raad van bestuur zendt het jaarlijkse activiteitenverslag en de financiële staat overeenkomstig artikel 14, lid 7, en artikel 14, lid 8, toe aan de nationale instantie voor verenigingen.

3.   Het jaarlijkse activiteitenverslag bevat ten minste:

4.   De jaarrekeningen van de Europese verenigingen, en, in voorkomend geval, de geconsolideerde jaarrekeningen, worden gecontroleerd overeenkomstig de bepalingen die van toepassing zijn op de op grond van artikel 3, lid 2, van deze verordening zijn aangewezen rechtspersonen in de lidstaat waar de betrokken Europese vereniging haar statutaire zetel heeft. De controle wordt ten minste eens in de vier jaar en ten hoogste eens in de twee jaar uitgevoerd.

5.   Het verslag van de in lid 4 bedoelde controle wordt openbaar gemaakt op de wijze die is vastgesteld in de wetgeving van de lidstaat waar de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft.

6.   De autoriteiten van de lidstaten schrijven Europese verenigingen niet voor n dat zij toegang verlenen tot informatie over hun leden die natuurlijke personen zijn, tenzij dit noodzakelijk is voor een openbaar strafrechtelijk onderzoek naar strafbare feiten waarop een maximale vrijheidsstraf van ten minste één jaar staat en dit na een beslissing van een onafhankelijke rechtbank gebeurt.

7.   De nationale instantie voor verenigingen stuurt een halfjaarlijks overzicht met relevante informatie over alle in lid 4 bedoelde controles naar het Raad voor Europese verenigingen, dat zorgt voor de publicatie van het verslag in het Publicatieblad van de Europese Unie en op zijn website.

8.   De regels inzake boekhouding en de controle van de rekeningen die van toepassing zijn op Europese verenigingen mogen niet minder gunstig zijn dan die welke overeenkomstig Richtlijn 2006/43/EG (10) of Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (11) gelden voor ondernemingen.

9.   Dit artikel is van toepassing onverminderd gunstigere overeenkomstige nationale bepalingen in de lidstaat waar de statutaire zetel is gevestigd.

1.   De nationale instantie voor verenigingen van de lidstaat van registratie raadpleegt tijdig de nationale instanties voor verenigingen van andere lidstaten over belangrijke kwesties in verband met de wettigheid en aansprakelijkheid van een bepaalde Europese vereniging, en stelt het Raad voor Europese verenigingen daarvan in kennis.

2.   Tenzij in deze verordening anders is bepaald, verstrekken de nationale instanties voor verenigingen jaarlijks een overzicht van alle relevante informatie over besluiten betreffende Europese verenigingen op het grondgebied van hun lidstaat. Dit overzicht bevat onder meer een lijst van de gevallen waarin strafrechtelijke onderzoeken tegen Europese verenigingen zijn ingesteld, met inbegrip van gevallen waarin overeenkomstig artikel 24, lid 6, om openbaarmaking van informatie over de leden is verzocht.

3.   Indien het Raad voor Europese verenigingen van oordeel is dat een nationale instantie voor verenigingen deze verordening niet heeft nageleefd, voorziet het de Commissie van alle relevante informatie. Vervolgens beoordeelt de Commissie die informatie en neemt zo nodig maatregelen.

4.   Er worden doeltreffende voorzieningen in rechte ter beschikking gesteld van de Europese verenigingen om besluiten aan te vechten die door de nationale instantie voor verenigingen zijn genomen en die hen aangaan, waaronder de mogelijkheid om tegen dergelijke besluiten beroep in te stellen.

1.   De aansprakelijkheid van de Europese vereniging valt onder de bepalingen die van toepassing zijn op de rechtspersonen die overeenkomstig artikel 3, lid 2, van deze verordening zijn aangewezen in de lidstaat waar de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft.

2.   De leden van de raad van bestuur van een Europese vereniging zijn gezamenlijk en hoofdelijk aansprakelijk voor het verlies dat of de schade die een Europese vereniging lijdt als gevolg van een niet-nakoming van de verplichtingen die uit hun functie voortvloeien. Zij zijn echter niet gezamenlijk en hoofdelijk aansprakelijk voor het verlies dat of de schade die door de Europese vereniging is geleden, indien is bewezen dat bepaalde specifieke verplichtingen niet zijn nagekomen die alleen uit de functies van een bepaald lid voortvloeien.

3.   In de statuten wordt bepaald onder welke voorwaarden beroep namens de Europese vereniging kan worden ingesteld tegen leden van de raad van bestuur.

1.   Een Europese vereniging kan vrijwillig worden ontbonden:

2.   De Europese vereniging stelt de nationale instanties voor verenigingen uiterlijk 15 dagen na het nemen van een besluit van vrijwillige ontbinding op grond van lid 1 in kennis daarvan.

3.   De nationale instantie voor verenigingen verwijdert de Europese vereniging onmiddellijk uit het desbetreffende nationale register en stelt het Raad voor Europese verenigingen en het Bureau voor publicaties van de Europese Unie, uiterlijk 15 dagen nadat zij op de hoogte is gebracht van de ontbinding, in kennis van de ontbinding van de Europese vereniging overeenkomstig lid 1. Onmiddellijk na een dergelijke kennisgeving publiceert de Autoriteit voor Europese verenigingen een aankondiging van ontbinding van de raad van de Europese vereniging in het Publicatieblad van de Europese Unie en verwijdert zij de Europese vereniging uit de digitale databank van de Unie. Het Publicatiebureau publiceert eveneens een aankondiging van ontbinding van de Europese vereniging in het Publicatieblad van de Europese Unie.

4.   De ontbinding van de Europese vereniging wordt in de gehele Unie van kracht vanaf de datum waarop de vereniging uit het desbetreffende nationale register wordt verwijderd.

1.   Een Europese vereniging kan alleen worden ontbonden door een definitief besluit van een bevoegde rechtbank in de lidstaat waar de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft of als laatst heeft gehad indien:

2.   Indien krachtens lid 1, punt a) of b), een besluit tot ontbinding wordt genomen, geeft de Autoriteit voor Europese verenigingen de Europese vereniging een redelijke termijn om haar situatie te regulariseren voordat het besluit in werking treedt.

3.   Aanvragers krijgen toegang tot doeltreffende voorzieningen in rechte om bij het bevoegde hof van beroep beroep in te stellen tegen een besluit tot ontbinding.

4.   De nationale instantie voor verenigingen verwijdert de Europese vereniging onmiddellijk uit het desbetreffende nationale register en stelt het Raad voor Europese verenigingen en het Bureau voor publicaties van de Europese Unie, uiterlijk 15 dagen nadat het besluit definitief is geworden, in kennis van de onvrijwillige ontbinding van de Europese vereniging. Onmiddellijk na een dergelijke kennisgeving verwijdert het Raad voor Europese verenigingen de Europese vereniging uit de digitale databank van de Unie en publiceert het Publicatiebureau een aankondiging van ontbinding van de Europese vereniging in het Publicatieblad van de Europese Unie.

5.   De ontbinding van de Europese vereniging wordt in de gehele Unie van kracht vanaf de datum waarop de vereniging uit het desbetreffende nationale register wordt verwijderd.

1.   De ontbinding van een Europese vereniging heeft de liquidatie ervan tot gevolg. Deze liquidatie valt onder het recht dat in de lidstaat waar de Europese vereniging haar statutaire zetel heeft, van toepassing is op de rechtspersonen die overeenkomstig artikel 3, lid 2, van deze verordening zijn aangewezen.

2.   De Europese vereniging behoudt haar hoedanigheid in de zin van artikel 13 van deze verordening totdat haar liquidatie is afgesloten.

1.   Deze richtlijn is van toepassing op in de Unie gevestigde non-profitorganisaties.

2.   In deze richtlijn wordt onder “non-profitorganisatie” verstaan: vrijwillige en permanente verenigingen van natuurlijke of rechtspersonen met een gemeenschappelijk belang, een gemeenschappelijke activiteit of een gemeenschappelijk doel, alsmede organisaties die niet op lidmaatschap zijn gebaseerd en waarvan de activa bestemd zijn voor het nastreven van een specifiek doel, zoals stichtingen, die, ongeacht de vorm waarin de verenigingen of organisaties zijn opgericht:

3.   Deze richtlijn is van toepassing op non-profitorganisaties die voldoen aan de criteria van lid 2, ongeacht of zij al dan niet op lidmaatschap berusten en ongeacht of zij zijn geregistreerd of rechtspersoonlijkheid bezitten krachtens de wetgeving van de lidstaat waar zij zijn gevestigd.

4.   Politieke partijen vallen buiten het toepassingsgebied van deze richtlijn.

5.   Vakbonden en vakbondverenigingen vallen buiten het toepassingsgebied van deze richtlijn.

6.   Organisaties die hoofdzakelijk een religieuze, levensbeschouwelijke of niet-confessionele doelstelling nastreven, vallen buiten het toepassingsgebied van deze richtlijn. Deze uitsluiting geldt echter niet voor andere organisaties die niet een dergelijk specifiek doel nastreven en waarvan de waarden en doelstellingen geïnspireerd zijn door een godsdienstige, levensbeschouwelijke of niet-confessionele overtuiging.

1.   De lidstaten passen de bepalingen van deze richtlijn toe met inachtneming van de regels van de Verdragen inzake het recht van vestiging en het vrije verkeer van diensten en de desbetreffende handelingen van de Unie betreffende de uitoefening van die rechten, met inbegrip van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad (17) betreffende diensten op de interne markt.

2.   Deze richtlijn doet geen afbreuk aan het Unierecht of het nationale recht betreffende de bescherming van persoonsgegevens, met name Verordening (EU) 2016/679 en de overeenkomstige bepalingen van het nationaal recht.

1.   De lidstaten zien erop toe dat in de Unie gevestigde non-profitorganisaties de in deze richtlijn bepaalde minimumgaranties genieten.

2.   Beperkingen op de in deze richtlijn vastgestelde minimumgaranties mogen alleen worden aangebracht indien zij noodzakelijk en evenredig zijn wat betreft het verwezenlijken van door het recht van de Unie erkende doelstellingen van algemeen belang verwezenlijken of wat betreft de noodzaak de rechten en vrijheden van anderen te beschermen.

3.   Deze richtlijn doet geen afbreuk aan het recht van lidstaten om bepalingen vast te stellen of te handhaven die gunstiger zijn voor non-profitorganisaties, mits die bepalingen geen afbreuk doen aan de verplichtingen die voortvloeien uit deze richtlijn.

1.   De lidstaten moeten ervoor zorgen dat hun wetgeving en administratieve praktijken ter regulering van non-profitorganisaties, onder meer inzake de oprichting, registratie, werking, financiering, financiële en fiscale behandeling of belastingverlagingen, en grensoverschrijdende activiteiten, niet discrimineren op basis van de vestigingsplaats van de non-profitorganisatie.

2.   De lidstaten zien erop toe dat de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken ter regulering van non-profitorganisaties, inclusief ten aanzien van de oprichting, registratie, werkzaamheden, financiering en grensoverschrijdende activiteiten ervan, geen discriminatie inhouden van een groep of individu op welke grond dan ook, zoals leeftijd, geboorte, huidskleur, gender, seksuele geaardheid, genderidentiteit, gezondheidstoestand, immigratie- of verblijfsstatus, taal, nationale, etnische of sociale afkomst, politieke of andere denkbeelden, lichamelijke of geestelijke handicap, vermogen, ras, godsdienst of overtuiging of andere status.

1.   De lidstaten moeten de nationale wetten, regelgeving en administratieve gebruiken met betrekking tot de oprichting, registratie, werkzaamheden, financiering, rapportageverplichtingen en grensoverschrijdende activiteiten van non-profitorganisaties zo veel mogelijk vereenvoudigen om te waarborgen dat de vrijheid van vereniging op alle niveaus wordt beschermd en teneinde alle belemmeringen en discriminatie weg te nemen die van invloed zijn op de mogelijkheid voor natuurlijke of rechtspersonen of groepen van dergelijke personen om, ongeacht hun nationaliteit, op het grondgebied van de lidstaat een non-profitorganisatie op te richten, te registreren of in werking te stellen, bijvoorbeeld door toegang tot bancaire en financiële diensten mogelijk te maken, en door veilige en beveiligde kanalen te garanderen voor grensoverschrijdende donaties en toewijzingen van activa, zowel binnen als buiten de Unie.

2.   De lidstaten zien erop toe dat op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties toegang hebben tot stelsels voor elektronische identificatie met het oog op de uitvoering van administratieve procedures, overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad (18) (eIDAS-verordening).

1.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de toepassing van de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken die de oprichting, registratie, werkzaamheden, financiering, rapportageverplichtingen en grensoverschrijdende activiteiten van op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties regelen, wordt verricht door een aangewezen regelgevende autoriteit waarvan de bevoegdheden en taken duidelijk bij wet zijn bepaald en die haar taken uitoefent in overeenstemming met het beginsel van behoorlijk bestuur, met inbegrip van het recht van eenieder dat zijn zaken onpartijdig, billijk en binnen een redelijke termijn worden behandeld.

2.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat non-profitorganisaties waarvan is vastgesteld dat zij de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken overtreden die de oprichting, registratie, werkzaamheden, financiering, rapportageverplichtingen en grensoverschrijdende activiteiten van non-profitorganisaties regelen, naar behoren in kennis worden gesteld van de vermeende overtreding en ruimschoots de gelegenheid krijgen overtredingen van administratieve aard recht te zetten.

3.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de voorschriften en praktijken met betrekking tot het toezicht op en de controle van non-profitorganisaties bij wet worden vastgesteld en in verhouding staan tot de rechtmatige doelen die zij nastreven. Dit houdt onder meer in dat ervoor moet worden gezorgd dat deze voorschriften en praktijken in de regel niet strenger zijn dan die welke voor particuliere ondernemingen gelden en dat de toepassing ervan het interne beheer van non-profitorganisaties niet verstoort en voor de betrokken organisaties geen buitensporige administratieve of financiële lasten met zich meebrengt.

4.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat het toezicht op en de registratie van non-profitorganisaties worden uitgevoerd door aangewezen toezichthoudende autoriteiten waarvan de bevoegdheden en taken duidelijk bij wet worden vastgelegd en op onafhankelijke wijze worden uitgeoefend met inachtneming van het recht op behoorlijk bestuur, onder meer met betrekking tot de gronden voor mogelijke inspecties en controles, de procedures, de duur en de reikwijdte van de inspecties en controles, en de bevoegdheden van de functionarissen die de inspecties en controles uitvoeren.

5.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat er uitgebreide, gemakkelijk toegankelijke en begrijpelijke informatie beschikbaar is voor het publiek over de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken die de oprichting, de registratie, de werkzaamheden, de financiering, de rapportageverplichtingen en de grensoverschrijdende activiteiten regelen van non-profitorganisaties die op hun grondgebied gevestigd, geregistreerd of werkzaam zijn, alsmede over de bevoegdheid, de procedures en de werking van de bevoegde regelgevende en toezichthoudende autoriteiten.

1.   De lidstaten zorgen ervoor dat alle personen met een rechtmatig belang in verband met de oprichting, de registratie, de werkzaamheden, de financiering, de rapportageverplichtingen en de grensoverschrijdende activiteiten van non-profitorganisaties die op het grondgebied van een lidstaat zijn gevestigd, geregistreerd of werkzaam zijn, toegang hebben tot doeltreffende klachtenmechanismen bij een bevoegde onafhankelijke autoriteit, zoals een ombudspersoon of het nationaal mensenrechteninstituut, om hulp te vragen bij het opeisen van hun rechten, en toegang te krijgen tot een doeltreffend administratief en gerechtelijk beroep om beroep in te kunnen stellen tegen handelingen of besluiten die van invloed zijn op de uitoefening van hun rechten en plichten. Tot deze personen behoren non-profitorganisaties, de oprichters van de organisatie, directeuren, personeelsleden en begunstigden van de activiteiten van de non-profitorganisaties.

2.   De lidstaten zien erop toe dat beroep of bezwaar tegen een besluit om een non-profitorganisatie te verbieden of te ontbinden, haar activiteiten op te schorten of haar activa te bevriezen, in de regel schorsende werking op een dergelijk besluit heeft, tenzij de schorsende werking tot gevolg heeft dat de handhaving van het strafrecht wordt verhinderd.

3.   De lidstaten treffen alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat non-profitorganisaties met rechtspersoonlijkheid beroepsrecht krijgen bij nationale rechtbanken, onder meer, in voorkomend geval, met het oog op de indiening van getuigenverklaringen door derden bij gerechtelijke procedures.

4.   De lidstaten zien erop toe dat non-profitorganisaties die geen rechtspersoonlijkheid hebben, voor de bevoegde nationale autoriteiten en rechtbanken kunnen worden vertegenwoordigd door daartoe aangewezen personen met het oog op toegang tot de in dit artikel bedoelde rechtsmiddelen.

1.   De lidstaten zorgen ervoor dat de vrijheid van non-profitorganisaties die op hun grondgebied werkzaam zijn om hun doelstellingen te bepalen en de voor het nastreven van die doelstellingen noodzakelijke activiteiten uit te voeren, alleen kan worden beperkt om uitzonderlijke redenen van openbare veiligheid. Zij nemen alle belemmeringen of beperkingen weg die van invloed zijn op het vermogen van non-profitorganisaties om dergelijke doelstellingen na te streven en dergelijke activiteiten uit te voeren.

2.   De lidstaten zien erop toe dat non-profitorganisaties op hun grondgebied vrij zijn om de reikwijdte van hun werkzaamheden te bepalen, of deze nu lokaal, regionaal, nationaal of internationaal is.

3.   De lidstaten zien erop toe dat de formaliteiten in verband met de oprichting en werkzaamheden van non-profitorganisaties op hun grondgebied, zoals bepaald in de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken, geen buitensporige financiële en administratieve last vormen. Dit omvat, in het geval van niet op lidmaatschap gebaseerde organisaties, de mogelijkheid om dergelijke organisaties wettelijk op te richten door middel van een schenking of legaat.

4.   De lidstaten zien erop toe dat non-profitorganisaties op hun grondgebied lid kunnen worden van een andere non-profitorganisatie, een federatie of confederatie die op hun grondgebied of op het grondgebied van een andere lidstaat is gevestigd of geregistreerd, en zien erop toe dat dit lidmaatschap geen nadelige gevolgen heeft voor de betrokken organisatie.

1.   De lidstaten zien erop toe dat iedere natuurlijke of rechtspersoon het lidmaatschap kan aanvragen, waar mogelijk naargelang van de rechtsvorm, van een non-profitorganisatie die op hun grondgebied opgericht, geregistreerd of werkzaam is overeenkomstig de statuten en reglementen van die organisatie, en dat zij lidmaatschapsrechten vrij kunnen uitoefenen met inachtneming van de statuten en wettelijke beperkingen van de organisatie.

2.   De lidstaten zien erop toe dat er geen straffen of beperkende maatregelen worden opgelegd als gevolg van het lidmaatschap van een non-profitorganisatie die krachtens de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken op hun grondgebied gevestigd, geregistreerd of werkzaam is, behalve wanneer deze gevolgen voortvloeien uit de handhaving van het strafrecht.

3.   De lidstaten zien erop toe dat non-profitorganisaties die op hun grondgebied gevestigd, geregistreerd of werkzaam zijn, vrij zijn om te beslissen over de samenstelling van hun lidmaatschap. Dit kan de vaststelling inhouden van bijzondere vereisten voor leden, op basis van redelijke en objectieve criteria.

1.   De lidstaten zien erop toe dat op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties vrij zijn hun eigen statuten, reglementen en regels vast te stellen, met inbegrip van regels voor de bepaling van hun interne beheersstructuur en de benoeming van hun raad van bestuur en vertegenwoordigers.

2.   De lidstaten zien erop toe dat de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken met betrekking tot de statuten van non-profitorganisaties niet voorschrijven dat non-profitorganisaties in hun statuten andere informatie moeten verstrekken dan:

3.   Er kan van non-profitorganisaties worden verlangd dat zij in hun statuten of door middel van jaarlijkse rapportage nadere informatie over hun werkzaamheden, hun werking, de leden van hun bestuursorganen, hun vertegenwoordigers en hun financiering openbaar maken en bekendmaken, voor zover dit in overeenstemming is met de doelstelling van algemeen belang, in het bijzonder ten aanzien van de doelstellingen en activiteiten van de organisatie.

1.   De lidstaten zien erop toe dat een non-profitorganisatie op hun grondgebied vrij kan beslissen of zij rechtspersoonlijkheid wenst te verwerven, niettegenstaande het feit dat de lidstaten kunnen bepalen welke organisatievormen rechtspersoonlijkheid hebben.

2.   Indien een non-profitorganisatie rechtspersoonlijkheid heeft verworven, zorgen de lidstaten ervoor dat de rechtspersoonlijkheid van de organisatie duidelijk kan worden onderscheiden van die van haar leden, oprichters of andere rechtspersonen die met een dergelijke organisatie verbonden zijn.

3.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat registratie, indien vereist, of afronding van de oprichtingsakte voldoende is om non-profitorganisaties rechtspersoonlijkheid te verlenen.

4.   De lidstaten zien erop toe dat voorafgaande toestemming nooit een voorwaarde is voor het verkrijgen van rechtspersoonlijkheid door een non-profitorganisatie en voor de uitoefening van de overeenkomstige handelingsbevoegdheid.

5.   De lidstaten zien erop toe dat natuurlijke of rechtspersonen die samenwerken en die niet hebben getracht rechtspersoonlijkheid te verkrijgen, niet worden geacht een non-profitorganisatie met rechtspersoonlijkheid te vormen met als enig doel hen te onderwerpen aan nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken en daarmee hun werkzaamheden, financiering en grensoverschrijdende activiteiten te regelen of te beïnvloeden, tenzij er redenen zijn om aan te nemen dat de non-profitorganisatie krachtens de nationale wetgeving een criminele organisatie is.

1.   De lidstaten zien erop toe dat formele registratie geen voorwaarde of belemmering is voor de oprichting of werkzaamheden van non-profitorganisaties die op hun grondgebied zijn gevestigd of werkzaam zijn.

2.   De lidstaten zien erop toe dat de procedures voor de registratie van non-profitorganisaties op hun grondgebied toegankelijk, gebruikersvriendelijk en transparant zijn.

3.   De lidstaten zien erop toe dat de formaliteiten die van toepassing zijn op de registratie van op hun grondgebied gevestigde non-profitorganisaties overeenkomstig de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken, geen buitensporige administratieve last vormen. Dit houdt onder meer in dat wordt voorzien in een mechanisme van stilzwijgende instemming dat binnen dertig dagen na de registratieaanvraag van toepassing is, en dat wordt afgezien van de invoering van eisen ten aanzien van hernieuwde registratie en verlenging.

4.   De lidstaten zien erop toe dat de kosten voor de registratie van non-profitorganisaties niet hoger zijn dan de administratieve kosten en in geen geval een buitensporige financiële last vormen, met inachtneming van het evenredigheidsbeginsel.

5.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat op hun grondgebied gevestigde non-profitorganisaties langs elektronische weg kunnen worden geregistreerd, waarbij zij er tevens voor zorgen dat registratie ook via niet-elektronische middelen mogelijk is.

6.   De lidstaten zien erop toe dat verschijning voor een rechtbank of een andere bevoegde nationale autoriteit met het oog op de registratie van een non-profitorganisatie alleen is vereist wanneer dit nodig is om de identiteit van een aanvrager vast te stellen.

7.   De lidstaten zorgen ervoor dat aanvragers die in een andere lidstaat verblijven of daar hun statutaire zetel hebben en die voor een rechtbank of een andere bevoegde nationale instantie moeten verschijnen met het oog op de registratie van een non-profitorganisatie, dit kunnen doen voor de bevoegde rechtbank of een andere bevoegde instantie in de lidstaat waar zij verblijven, en dat deze verschijning voldoende wordt geacht voor registratie in de lidstaat van registratie.

8.   De lidstaten houden een voor het publiek toegankelijke databank van geregistreerde non-profitorganisaties bij, die onder meer statistische informatie bevat over het aantal ingewilligde en afgewezen aanvragen, met inachtneming van de beginselen inzake gegevensbescherming en het recht op privacy.

1.   De lidstaten zien erop toe dat een in een lidstaat van de Unie gevestigde of geregistreerde non-profitorganisatie een aanvraag kan indienen om te worden erkend als organisatie van openbaar belang en een overeenkomstige status kan krijgen zoals geregeld bij de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken, uitsluitend op grond van haar verklaarde of feitelijke doel, structuur en activiteiten met betrekking tot het grondgebied van de lidstaat die de status verleent.

2.   De lidstaten stellen nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken vast om ervoor te zorgen dat non-profitorganisaties kunnen worden erkend als organisaties van openbaar belang en een overeenkomstige status kunnen krijgen indien aan de volgende cumulatieve voorwaarden wordt voldaan:

3.   De lidstaten zien erop toe dat een non-profitorganisatie waarvan is erkend dat zij bijdraagt aan het openbaar belang en waaraan op grond van de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken een overeenkomstige status is verleend, een dergelijke status alleen kan worden ingetrokken wanneer de bevoegde regelgevende instantie voldoende bewijs heeft geleverd dat de non-profitorganisatie niet langer aan de in lid 2 bepaalde voorwaarden voldoet.

1.   De lidstaten zien erop toe dat het bestaan van een non-profitorganisatie alleen kan worden beëindigd door een besluit van haar leden of door een uitspraak van een rechtbank.

2.   De lidstaten zien erop toe dat de onvrijwillige beëindiging, het verbod of de ontbinding van een non-profitorganisatie alleen het gevolg kan zijn van inbreuken op het nationale recht die niet rechtgezet of ongedaan gemaakt kunnen worden.

3.   De lidstaten zorgen ervoor dat de onvrijwillige beëindiging, het verbod en de ontbinding van een non-profitorganisatie alleen het gevolg kunnen zijn van faillissement, langdurige inactiviteit of ernstige misstanden in strijd met de openbare veiligheid, zoals erkend door het recht van de Unie.

4.   De lidstaten zien erop toe dat individuele wandaden van oprichters, bestuurders, personeelsleden of leden van een non-profitorganisatie, wanneer zij niet handelen namens de organisatie, in de regel niet leiden tot de onvrijwillige beëindiging, het verbod en de ontbinding van de organisatie.

5.   De in dit artikel bedoelde bescherming is ook van toepassing op de schorsing van de activiteiten van een non-profitorganisatie wanneer die schorsing kan leiden tot bevriezing van de werkzaamheden van de organisatie, hetgeen neerkomt op ontbinding.

1.   De lidstaten zien erop toe dat non-profitorganisaties die in hun rechtsgebied werkzaam zijn en die in een andere lidstaat zijn gevestigd of geregistreerd, op dezelfde wijze worden behandeld als non-profitorganisaties die in hun rechtsgebied zijn gevestigd of geregistreerd, ook wat betreft de toegang tot diensten, zoals bankdiensten, de verlening van vergunningen en, in voorkomend geval, de financiële en fiscale behandeling overeenkomstig de toepasselijke nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken, alsmede de toegang tot financiering van activiteiten die in het rechtsgebied van de lidstaat plaatsvinden of het openbaar belang van de lidstaat ten goede komen.

2.   Voor de toepassing van lid 1 verlangen de lidstaten van non-profitorganisaties die in een andere lidstaat zijn gevestigd of geregistreerd, maar in hun rechtsgebied werkzaam zijn geen ander bewijs dan het bewijs van vestiging of registratie als non-profitorganisatie in een andere lidstaat.

1.   De lidstaten nemen alle belemmeringen weg die de uitoefening door in een andere lidstaat gevestigde of geregistreerde non-profitorganisaties van hun recht op vrijheid van vestiging, vrij verkeer van diensten en vrij kapitaalverkeer op hun grondgebied in de weg staan. Dit doet geen afbreuk aan het voorrecht van de lidstaten om, om een non-profitorganisatie een formele status te geven, te eisen dat de organisatie rechtspersoonlijkheid heeft verkregen of in een nationaal register is opgenomen, overeenkomstig het recht van de lidstaat waar zij is gevestigd en/of wenst te opereren.

2.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat een in een andere lidstaat geregistreerde non-profitorganisatie het recht heeft om:

1.   De lidstaten zien erop toe dat een in hun rechtsgebied gevestigde of geregistreerde non-profitorganisatie kan worden omgezet in of kan fuseren met een andere in een andere lidstaat gevestigde of geregistreerde non-profitorganisatie, zonder dat deze fusie of omzetting leidt tot de onvrijwillige beëindiging, het verbod of de ontbinding, of de schorsing van de activiteiten van de organisatie.

2.   De lidstaten zien erop toe dat bij een omzetting of een fusie als bedoeld in lid 1 de omzettende of fuserende non-profitorganisatie vrij is om in de lidstaat van bestemming een kantoor te vestigen of werkzaamheden uit te voeren.

3.   De lidstaten stellen op basis van het gelijkwaardigheidsbeginsel de rechtsvorm vast die de omgezette of gefuseerde organisatie moet aannemen.

4.   De lidstaten zien erop toe dat, indien de non-profitorganisatie die uit een omzetting of fusie als bedoeld in lid 1 ontstaat, niet voldoet aan de voorwaarden en vereisten die in de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken van de lidstaat van ontvangst zijn vastgelegd, de non-profitorganisatie een redelijke termijn krijgt om de nodige maatregelen te treffen om haar situatie te regulariseren.

5.   De lidstaten zien erop toe dat noch grensoverschrijdende omzettingen noch fusies tot gevolg hebben dat rechten van werknemers of vakbonden, dan wel arbeidsvoorwaarden worden ondermijnd. Zij moeten ervoor zorgen dat er nog steeds wordt voldaan aan de verplichtingen van de werkgever ten aanzien van de werknemers en schuldeisers en dat de werknemers, vrijwilligers, vakbonden en werknemersvertegenwoordigers naar behoren worden geïnformeerd en geraadpleegd, overeenkomstig de toepasselijke collectieve overeenkomsten, het recht van de Unie en het nationale recht. In voorkomend geval worden de collectieve overeenkomsten en de rechten van de werknemersvertegenwoordiging op bestuursniveau geëerbiedigd en gehandhaafd.

1.   De lidstaten nemen alle belemmeringen weg die van invloed zijn op de mogelijkheden van op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties om middelen, met inbegrip van financiële middelen, middelen in natura en materiële middelen, te werven, te ontvangen, te vervreemden of te schenken, of om personeel te werven bij of te ontvangen van welke bron dan ook, met inbegrip van binnenlandse, buitenlandse of internationale entiteiten, ongeacht of het gaat om overheidsinstanties, particulieren of particuliere organisaties.

2.   De lidstaten zien erop toe dat de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken niet leiden tot verschillen in behandeling van non-profitorganisaties op grond van hun financieringsbronnen of -bestemming.

3.   De lidstaten zorgen ervoor dat non-profitorganisaties het recht hebben eigendommen en activa te bezitten en er vrij over te beschikken overeenkomstig de nationale wetten die van toepassing zijn op soortgelijke entiteiten in hun rechtsgebied.

4.   De lidstaten beperken de administratieve lasten met betrekking tot de grensoverschrijdende allocatie van activa tot een minimum en stellen non-profitorganisaties in staat winsten te genereren voor herinvestering in liefdadigheidsprojecten.

1.   De lidstaten waarborgen dat overheidsfinanciering beschikbaar wordt gesteld en wordt toegewezen aan non-profitorganisaties aan de hand van duidelijke, transparante en niet-discriminerende procedures.

2.   Lid 1 is tevens van toepassing op middelen van de Unie die door de lidstaten worden uitgekeerd in het kader van gedeeld beheer, onder voorbehoud van de bepalingen van Verordening (EU) 2021/1060 van het Europees Parlement en de Raad (19).

1.   Overeenkomstig de regels van de Unie betreffende het vrije verkeer van kapitaal zien de lidstaten erop toe dat op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties niet worden benadeeld als gevolg van het aanvragen of ontvangen van financiering van natuurlijke of rechtspersonen die in de Unie of in de EER, maar buiten hun grondgebied, verblijven of zijn gevestigd.

2.   Overeenkomstig de regels van de Unie betreffende het vrije verkeer van kapitaal zien de lidstaten erop toe dat natuurlijke of rechtspersonen geen nadeel ondervinden als gevolg van het verstrekken van financiering aan non-profitorganisaties die buiten hun grondgebied gevestigd, geregistreerd of werkzaam zijn.

1.   De lidstaten zien erop toe dat de krachtens de nationale wetten, regelgeving en administratieve praktijken op non-profitorganisaties toepasselijke rapportage- en transparantieverplichtingen niet onnodig belastend zijn en evenredig zijn met de omvang van de organisatie en de reikwijdte van haar activiteiten, rekening houdend met de waarde van haar activa en inkomsten.

2.   Voor de toepassing van lid 1 treffen de lidstaten de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de rapportage- en transparantieverplichtingen die krachtens de nationale wetten, regelgeving en administratieve praktijken inzake de bestrijding van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme op non-profitorganisaties van toepassing zijn, met inbegrip van de bepalingen ter uitvoering van internationale en Unieverplichtingen, zijn gebaseerd op een gerichte en geactualiseerde risicobeoordeling van de sector en van de betrokken organisaties, en niet leiden tot onevenredige vereisten of tot een ongepaste beperking van de toegang van non-profitorganisaties tot financiële diensten.

3.   Op grond van artikel 11, lid 3, brengen non-profitorganisaties jaarlijks verslag uit over de rekeningen van de non-profitorganisaties en maken zij deze verslagen openbaar. Die verslagen bevatten informatie over de in het voorgaande kalenderjaar ontvangen financiering, informatie over de oorsprong en de waarde van de financiering, kredieten, bankleningen en donaties of niet-gecompenseerde ontvangst van contanten of eigendommen.

4.   De lidstaten zorgen ervoor dat de krachtens de nationale wetten, regelgeving en administratieve praktijken op non-profitorganisaties toepasselijke rapportage- en transparantieverplichtingen niet leiden tot een verschil in behandeling van dergelijke organisaties of tot beperkingen van hun rechten of plichten, op grond van de financieringsbronnen, de doelstellingen of de activiteiten van de organisatie.

1.   Wanneer een non-profitorganisatie op lidmaatschap is gebaseerd, treffen de lidstaten de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat informatie over leden vertrouwelijk kan blijven.

2.   De lidstaten garanderen dat informatie over het lidmaatschap van een non-profitorganisatie in verband met leden die natuurlijke personen zijn alleen toegankelijk is voor een bevoegde instantie wanneer toegang tot deze informatie nodig is voor een openbaar strafrechtelijk onderzoek naar strafbare feiten waarop een vrijheidsstraf staat met een maximum van ten minste één jaar en wanneer deze toegang wordt verleend naar aanleiding van een besluit van een onafhankelijke rechtbank.

1.   De lidstaten zien erop toe dat de nationale wetten, regelgeving of administratieve praktijken niet tot gevolg hebben dat op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties verplicht worden vertrouwelijke en gevoelige informatie openbaar te maken, zoals persoonsgegevens van de personeelsleden van de organisatie, vrijwilligers, leden, oprichters of donateurs.

2.   De lidstaten zien erop toe dat op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties toegang hebben tot doeltreffende voorzieningen in rechte om de onrechtmatige verkrijging, het onrechtmatige gebruik of de onrechtmatige verspreiding van hun vertrouwelijke of gevoelige informatie te voorkomen of daarvoor schadeloosstelling te verkrijgen.

3.   De lidstaten treffen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de bescherming tegen de onrechtmatige verkrijging, het onrechtmatige gebruik of de onrechtmatige openbaarmaking van vertrouwelijke of gevoelige informatie van non-profitorganisaties; op grond van dit artikel, van toepassing is in verband met inspecties, controles en andere toezichthoudende activiteiten van de bevoegde instanties.

1.   De lidstaten kunnen bepalingen invoeren of handhaven die op hun grondgebied gevestigde, geregistreerde of werkzame non-profitorganisaties een gunstigere behandeling garanderen dan die welke in deze richtlijn is vastgelegd.

2.   De uitvoering van deze richtlijn vormt geen reden voor de verlaging van het beschermingsniveau dat reeds door het nationale, internationale of Unierecht wordt geboden, ook wat de grondrechten betreft, op de gebieden die onder deze richtlijn vallen.

1.   De lidstaten stellen uiterlijk op … [1 jaar na de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn] de nodige maatregelen vast en maken de betreffende maatregelen bekend om aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis.

2.   De lidstaten raadplegen de non-profitorganisaties die reeds op hun grondgebied gevestigd, geregistreerd of werkzaam zijn, tijdig, op transparante en zinvolle wijze over de omzetting en uitvoering van de bepalingen van deze richtlijn.

1.   De lidstaten voorzien de Commissie van alle relevante informatie over de uitvoering en toepassing van deze richtlijn. Op basis van de verstrekte informatie dient de Commissie uiterlijk drie jaar na het verstrijken van de omzettingstermijn bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de tenuitvoerlegging en toepassing van deze richtlijn.

2.   De Commissie dient, uiterlijk drie jaar na het verstrijken van de omzettingstermijn, rekening houdend met haar verslag dat uit hoofde van lid 1 is ingediend, bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in waarin het effect van de nationale wetgeving tot omzetting van deze richtlijn wordt beoordeeld. In dat verslag wordt de werking van deze richtlijn geëvalueerd en nagegaan of aanvullende maatregelen nodig zijn, waaronder eventuele wijzigingen om het nationaal recht dat van toepassing is op non-profitorganisaties verder te harmoniseren.

3.   De Commissie maakt de in de leden 1 en 2 genoemde verslagen openbaar en gemakkelijk toegankelijk.