—

gezien Uitvoeringsverordening (EU) 2021/1449 van de Commissie van 3 september 2021 tot wijziging van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 540/2011 wat betreft de verlenging van de geldigheidsduur van de goedkeuring van de werkzame stoffen 2-fenylfenol (met inbegrip van de zouten daarvan zoals het natriumzout), 8-hydroxyquinoline, amidosulfuron, bifenox, chloormequat, chloortoluron, clofentezine, clomazon, cypermethrin, daminozide, deltamethrin, dicamba, difenoconazool, diflufenican, dimethachloor, etofenprox, fenoxaprop-P, fenpropidin, fludioxonil, flufenacet, fosthiazaat, indoxacarb, lenacil, MCPA, MCPB, nicosulfuron, paraffineoliën, paraffineolie, penconazool, picloram, propaquizafop, prosulfocarb, quizalofop-P-ethyl, quizalofop-P-tefuryl, zwavel, tetraconazool, triallaat, triflusulfuron en tritosulfuron (1),

—

gezien Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen en tot intrekking van de Richtlijnen 79/117/EEG en 91/414/EEG van de Raad (2), en met name artikel 17, eerste alinea, en artikel 21,

—

gezien Uitvoeringsverordening (EU) 2015/408 van de Commissie van 11 maart 2015 inzake uitvoering van artikel 80, lid 7, van Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad betreffende het op de markt brengen van gewasbeschermingsmiddelen en tot vaststelling van een lijst van stoffen die in aanmerking komen om te worden vervangen (3),

—

gezien de artikelen 11 en 13 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (4),

—

gezien zijn resolutie van 13 september 2018 over de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1107/2009 betreffende gewasbeschermingsmiddelen (5),

—

gezien zijn resoluties van 10 oktober 2019 en 26 november 2020 waarin bezwaar wordt aangetekend tegen de eerdere verlengingen van de goedkeuringsperiode van de werkzame stof chloortoluron (6),

—

gezien artikel 112, leden 2 en 3, van zijn Reglement,

—

gezien de ontwerpresolutie van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid,

A.

overwegende dat chloortoluron op 1 maart 2006 middels Richtlijn 2005/53/EG (7) van de Commissie in bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG (8) van de Raad is opgenomen, en geacht wordt te zijn goedgekeurd krachtens Verordening (EG) nr. 1107/2009;

B.

overwegende dat sinds 2013 een procedure loopt voor het verlengen van de goedkeuring voor chloortoluron onder Uitvoeringsverordening (EU) nr. 844/2012 (9) van de Commissie;

C.

overwegende dat de goedkeuringsperiode voor de werkzame stof chloortoluron reeds met een jaar is verlengd bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 533/2013 (10) van de Commissie, vervolgens sinds 2017 elk jaar met een jaar is verlengd bij de Uitvoeringsverordeningen (EU) 2017/1511 (11), (EU) 2018/1262 (12), (EU) 2019/1589 (13) en (EU) 2020/1511 (14) van de Commissie, en nu bij Uitvoeringsverordening (EU) 2021/1449 opnieuw met een jaar is verlengd tot 31 oktober 2022;

D.

overwegende dat de Commissie heeft nagelaten de redenen voor de verlenging uit te leggen en alleen het volgende stelt: “Aangezien de beoordeling van die stoffen om redenen buiten de wil van de aanvragers is uitgesteld, zal de goedkeuring van die werkzame stoffen waarschijnlijk vervallen voordat een besluit over de verlenging ervan is genomen”;

E.

overwegende dat Verordening (EG) nr. 1107/2009 tot doel heeft een hoog niveau van bescherming van de gezondheid van mens en dier en van het milieu te waarborgen, en tegelijkertijd het concurrentievermogen van de landbouw in de Unie te vrijwaren; overwegende dat de bescherming van kwetsbare bevolkingsgroepen zoals zwangere vrouwen, zuigelingen en kinderen bijzondere aandacht verdient;

F.

overwegende dat het voorzorgsbeginsel moet worden toegepast, en overwegende dat in Verordening (EG) nr. 1107/2009 wordt gespecificeerd dat gewasbeschermingsmiddelen uitsluitend stoffen mogen bevatten waarvan is aangetoond dat zij een duidelijk voordeel inhouden voor de teelt van planten en waarvan niet wordt verwacht dat zij een schadelijke uitwerking op de gezondheid van mens en dier of onaanvaardbare effecten voor het milieu hebben;

G.

overwegende dat in Verordening (EG) nr. 1107/2009 wordt bepaald dat met het oog op de veiligheid de goedkeuringsperiode voor werkzame stoffen in de tijd beperkt moet zijn; overwegende dat de goedkeuringsperiode in verhouding moet staan tot de mogelijke risico’s die aan het gebruik van dergelijke stoffen verbonden zijn, maar dat deze evenredigheid hier duidelijk ontbreekt;

H.

overwegende dat chloortoluron in de 15 jaar sinds de goedkeuring ervan als werkzame stof als een waarschijnlijke hormoonontregelaar is geïdentificeerd, maar dat de goedkeuring ervan gedurende die periode niet is herzien of ingetrokken;

I.

overwegende dat de Commissie en de lidstaten de mogelijkheid en de verantwoordelijkheid hebben om te handelen overeenkomstig het voorzorgsbeginsel wanneer de mogelijkheid van schadelijke effecten voor de gezondheid geïdentificeerd zijn maar er nog wetenschappelijke onzekerheid bestaat, in concreto door voorlopige risicobeheermaatregelen vast te stellen die noodzakelijk zijn om een hoog niveau van bescherming van de menselijke gezondheid te waarborgen;

J.

overwegende, meer in het bijzonder, dat in artikel 21 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 is bepaald dat de Commissie de goedkeuring van een werkzame stof te allen tijde opnieuw kan bekijken, met name wanneer zij in het licht van nieuwe wetenschappelijke en technische kennis meent dat er aanwijzingen zijn dat de stof niet langer voldoet aan de in artikel 4 van die verordening bepaalde goedkeuringscriteria, en overwegende dat deze herziening kan leiden tot intrekking of wijziging van de goedkeuring voor die stof;

K.

overwegende dat, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1272/2008 van het Europees Parlement en de Raad (15), chloortoluron een geharmoniseerde indeling heeft als zeer giftig voor in het water levende organismen, zeer giftig voor in het water levende organismen, met langdurige gevolgen, verdacht van het veroorzaken van kanker (Kank. 2) en verdacht van het schaden van het ongeboren kind (Voortpl. 2);

L.

overwegende dat chloortoluron in wetenschappelijke publicaties in verband is gebracht met hormoonontregelende eigenschappen (16);

M.

overwegende dat chloortoluron in 2015 is opgenomen op de lijst van stoffen die in aanmerking komen om te worden vervangen van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/408 omdat de stof geacht werd een hormoonontregelende werking te hebben met mogelijkerwijs negatieve effecten op de mens en omdat hij voldeed aan de criteria om als een persistente toxische stof te worden beschouwd;

N.

overwegende dat in punt 3.6.5 van bijlage II bij Verordening (EG) nr. 1107/2009 wordt bepaald dat een werkzame stof slechts kan worden goedgekeurd wanneer hij niet wordt geacht hormoonontregelende eigenschappen te hebben die schadelijk kunnen zijn voor de mens, tenzij de blootstelling van mensen aan die werkzame stof, die beschermstof of die synergist in een gewasbeschermingsmiddel in realistische voorgestelde gebruiksomstandigheden te verwaarlozen is, dat wil zeggen dat het middel wordt gebruikt in gesloten systemen of in andere omstandigheden die contact met mensen uitsluiten en waarbij residuen van de werkzame stof, de beschermstof of de synergist in kwestie in levensmiddelen en diervoeders de overeenkomstig artikel 18, lid 1, punt b), van Verordening (EG) nr. 396/2005 van het Europees Parlement en de Raad (17) vastgestelde standaardwaarde niet overschrijden;

O.

overwegende dat het onacceptabel is dat een stof die waarschijnlijk voldoet aan de uitsluitingscriteria voor werkzame stoffen met hormoonontregelende eigenschappen, toegestaan blijft voor gebruik in de Unie, met alle risico’s van dien voor de volksgezondheid en het milieu;

P.

overwegende dat aanvragers het in de werkmethoden van de Commissie ingebouwde automatisme van onmiddellijke verlenging van de goedkeuringsperioden van werkzame stoffen in gevallen waarin de herziening van de risico’s nog niet afgerond is “gebruiken” door het herzieningsproces opzettelijk te vertragen middels het indienen van onvolledige gegevens en van verzoeken om meer afwijkingen en speciale voorwaarden, hetgeen onaanvaardbare risico’s voor het milieu en de menselijke gezondheid oplevert, aangezien de blootstelling aan de gevaarlijke stof gedurende die periode doorgaat;

Q.

overwegende dat het Parlement in zijn resolutie van 13 september 2018 de Commissie en de lidstaten verzoekt “ervoor te zorgen dat de procedurele verlenging van de goedkeuringsperiode voor de duur van de procedure, overeenkomstig artikel 17 van de verordening, niet zal worden gebruikt voor werkzame stoffen die kankerverwekkend, mutageen en giftig voor de voortplanting zijn en dus zijn opgenomen in categorie 1A of 1B, of werkzame stoffen die hormoonontregelende eigenschappen hebben en schadelijk zijn voor mens of dier, zoals momenteel het geval is voor stoffen als flumioxazine, thiacloprid, chloortoluron en dimoxystrobin”;

R.

overwegende dat het Parlement in zijn resolutie van 10 oktober 2019 en 26 november 2020 reeds bezwaar heeft aangetekend tegen de vorige verlengingen van de goedkeuringsperiode van chloortoluron;

S.

overwegende dat de Commissie in haar antwoorden (18) op de eerdere bezwaren tegen de verlengingen van de goedkeuringsperiode van chloortoluron slechts verwijst naar de studie die ten grondslag ligt aan de effectbeoordeling die vóór de aanneming van Verordening (EU) 2018/605 (19) is verricht, waarin chloortoluron niet is aangemerkt als potentiële hormoonontregelende stof, maar dat zij verzuimt te erkennen dat die studie niet heeft geleid tot de verwijdering van chloortoluron van de lijst van stoffen die in aanmerking komen om te worden vervangen;

T.

overwegende dat de Commissie na de aanneming van Gedelegeerde Verordening (EU) 2017/2100 (20) van de Commissie en Verordening (EU) 2018/605 de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) en het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) heeft belast met de ontwikkeling van geharmoniseerde richtsnoeren om ervoor te zorgen dat de door de Unie aangenomen criteria voor de identificatie van hormoonontregelaars consequent worden toegepast bij de beoordeling van biociden en pesticiden in de Unie; overwegende dat deze richtsnoeren, die nieuwe OESO-tests omvatten, in juni 2018 zijn gepubliceerd (21), maar niet zijn gebruikt voor de beoordeling van de hormoonontregelende eigenschappen van chloortoluron;

U.

overwegende dat chloortoluron bijgevolg niet naar behoren is beoordeeld om te kunnen concluderen dat de stof niet langer hoeft te worden beschouwd als hormoonverstorend;

V.

overwegende dat het ontwerpbeoordelingsverslag over de verlenging met betrekking tot chloortoluron nog niet is beoordeeld door EFSA;

W.

overwegende dat na de vorige verlenging in 2020 van een aantal werkzame stoffen, waaronder chloortoluron, uit hoofde van Uitvoeringsverordening (EU) 2020/1511, slechts 1 van de 27 stoffen waar de uitvoeringsverordening betrekking op heeft niet is verlengd, terwijl in het kader van Uitvoeringsverordening (EU) 2021/1449 wel 39 stoffen opnieuw zullen worden verlengd, waarvan vele voor de derde of vierde keer;

X.

overwegende dat difenoconazool, zowel op zichzelf gebruikt als in combinatie met verschillende azolen, zoals penconazool, vermoedelijk triazoolresistentie in de schimmelstam Aspergillus fumigatus kan veroorzaken (22);

Y.

overwegende dat resistentie tegen triazol bij Aspergillus fumigatus een steeds groter probleem voor de volksgezondheid vormt (23); overwegende dat verschillende studies (24) er sterk op wijzen dat landbouwazolen verantwoordelijk zijn voor het falen van medische behandeling bij azool-naïeve patiënten in een klinische omgeving;

Z.

overwegende dat bij één op de vier patiënten die wegens COVID-19-gerelateerde gezondheidsproblemen op de intensive care zijn opgenomen, besmetting met Aspergillus fumigatus is vastgesteld, waarvan bij 15 % een resistente variant van Aspergillus fumigatus is aangetroffen; overwegende dat deze patiënten bijna onbehandelbaar zijn en dat hun overlevingspercentage op slechts 20 % wordt geschat (25);

AA.

overwegende dat het vanuit gezondheidsoogpunt onaanvaardbaar is de geldigheidsduur van stoffen die resistentie tegen schimmelgeneesmiddelen veroorzaken, te verlengen;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.