—

gezien zijn eerdere resoluties over Nigeria, met name de meest recente van 18 januari 2018 (1),

—

gezien de verklaring van 24 december 2019 van de woordvoerder van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties over Nigeria,

—

gezien het verslag van 25 november 2019 van de speciaal gezant voor de bevordering van de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging buiten de Europese Unie,

—

gezien de slotverklaring van 2 september 2019 van de speciale VN-rapporteur voor buitengerechtelijke, standrechtelijke of willekeurige executies bij haar bezoek aan Nigeria,

—

gezien de persverklaring van 31 juli 2019 van de VN-Veiligheidsraad over de terreurdaden in het noordoosten van Nigeria,

—

gezien de verklaring van 29 juli 2018 van de woordvoerder van de HV/VV over de terroristische aanslag van Boko Haram in Borno in het noordoosten van Nigeria,

—

gezien het hoofdstuk van het World Report 2019 van Human Rights Watch over Nigeria,

—

gezien de slotopmerkingen van 29 augustus 2019 van het Mensenrechtencomité van de VN over Nigeria, bij ontstentenis van een tweede periodiek verslag,

—

gezien de verklaring van de VN inzake de uitbanning van alle vormen van intolerantie en discriminatie op grond van religie en overtuiging,

—

gezien de EU-richtsnoeren over de bevordering en de bescherming van de vrijheid van godsdienst en levensovertuiging van 2013,

—

gezien de toekenning van de Sacharovprijs voor de vrijheid van denken van het Europees Parlement aan mensenrechtenverdediger Hauwa Ibrahim in 2005,

—

gezien de wereldwijde terrorisme-index voor 2019,

—

gezien de brief van de voorzitter van de Commissie ontwikkelingssamenwerking aan de HV/VV en de commissaris voor Humanitaire Hulp en Crisisbeheersing over de beperkingen op humanitaire acties in het noordoosten van Nigeria,

—

gezien de grondwet van de Federale Republiek Nigeria en met name de bepalingen in Hoofdstuk IV over de bescherming van de godsdienstvrijheid en het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst,

—

gezien het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind van 1989, dat in april 1991 door Nigeria werd geratificeerd,

—

gezien het VN-Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (CEDAW) van 1979,

—

gezien de Overeenkomst van Cotonou,

—

gezien de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens,

—

gezien artikel 144, lid 5, en artikel 132, lid 4, van zijn Reglement,

A.

overwegende dat de veiligheidssituatie in Nigeria de afgelopen jaren aanzienlijk slechter is geworden, wat een ernstige bedreiging vormt voor de regionale en internationale veiligheid; overwegende dat op grote schaal mensenrechten worden geschonden en massamoorden worden gepleegd, met name in het noordoosten van het land; overwegende dat er sinds 2009 in Nigeria meer dan 36 000 doden zijn gevallen door de opstand van Boko Haram;

B.

overwegende dat er al tien jaar een regionaal gewapend conflict woedt in dit land; overwegende dat met name gewelddadig extremisme en terroristische activiteiten toenemen en dat jihadistische groeperingen, zoals Boko Haram en de Islamitische Staat in de provincie West-Afrika (ISWAP), steeds meer macht en invloed krijgen; overwegende dat Boko Haram sedert 2009 met toenemende regelmaat aanvallen uitvoert op de politie en het leger, politici, scholen, religieuze gebouwen, openbare instellingen en burgers van Nigeria; overwegende dat de overgrote meerderheid van de slachtoffers moslims zijn;

C.

overwegende dat Nigeria op de derde plaats staat van de 163 landen op de wereldwijde terrorisme-index, na Irak en Afghanistan, en het daarmee het derde is in de lijst van landen die het zwaarst door terrorisme worden getroffen;

D.

overwegende dat de veiligheidssituatie slechter is geworden door een escalatie van religieus en etnisch geweld in een aantal delen van het land, onder meer het conflict in de agrarische Middle Belt-regio, waar boeren en nomadische herders een conflict hebben over land en watervoorraden;

E.

overwegende dat ISWAP momenteel naar verluidt tientallen gevangenen vasthoudt, onder meer christelijke leiders, ordestrijdkrachten en hulpverleners;

F.

overwegende dat de bevolking van Nigeria, de talrijkste van Afrika, bijna gelijkelijk verdeeld is over moslims en christenen; overwegende dat het land de grootste christelijke gemeenschap van de regio telt, met bijna 30 miljoen christenen die in het noorden van Nigeria wonen; overwegende dat de historische rivaliteit tussen het overwegend islamitische noorden en het christelijke zuiden dramatisch is toegenomen door het oprukken van de radicale islam;

G.

overwegende dat ISWAP de verantwoordelijkheid heeft opgeëist voor de executie van 11 personen in een video die op 26 december 2019 is vrijgegeven; overwegende dat de groep beweerde dat alle geëxecuteerden christenen waren en dat de aanslag een vergelding was voor de dood van IS-leider Abu Bakr al-Baghdadi in Syrië;

H.

overwegende dat deze moorden deel uitmaken van een bredere reeks terroristische acties, waaronder de aanval op 24 december 2019 op een christelijk dorp bij Chibok, die geleid heeft tot de dood van zeven dorpelingen en de ontvoering van een tienermeisje, de moord op drie burgers in de buurt van Biu op 23 december 2019 en de moord op zeven burgers in Nganzai op 22 december 2019;

I.

overwegende dat volgens de Humanitarian Aid Relief Trust sinds 2015 meer dan 6 000 christenen zijn vermoord door jihadistische groeperingen of zijn omgekomen als gevolg van het “je land of je bloed”-beleid van de Fulani-militanten; overwegende dat christenen in de sharia-staten voortdurend worden gediscrimineerd en vaak als tweederangsburgers worden beschouwd;

J.

overwegende dat president Muhammadu Buhari de moorden weliswaar heeft veroordeeld en er bij de bevolking op heeft aangedrongen zich niet te laten verdelen volgens religieuze lijnen, maar dat deze aanvallen met volledige straffeloosheid zijn uitgevoerd en de daders zelden ter verantwoording worden geroepen; overwegende dat uit een rapport van Amnesty International blijkt dat er sprake is van moedwillige nalatigheid van de Nigeriaanse strijdkrachten ten aanzien van de dodelijke aanvallen op boerengemeenschappen;

K.

overwegende dat het Nigeriaanse leger volgens Human Rights Watch meer dan 3 600 kinderen vasthoudt, waarvan de helft meisjes, die verdacht worden van betrokkenheid bij islamitische en niet-statelijke gewapende groeperingen, vaak met weinig of geen bewijs; overwegende dat veel gedetineerden het slachtoffer zijn geworden van mishandeling, ook van seksueel geweld, en in gevangenschap zijn gestorven als gevolg van ziekte, honger, uitdroging of schotwonden; overwegende dat het leger systematisch weigert om toegang te verlenen tot de detentiefaciliteiten om de omstandigheden waarin de kinderen worden vastgehouden, te verifiëren;

L.

overwegende dat de situatie van meisjes en vrouwen in Nigeria bijzonder problematisch is als gevolg van veralgemeende discriminerende praktijken, beperkte toegang tot gezondheidsdiensten en onderwijs, wijdverbreide genitale verminking van vrouwen en kinderhuwelijken;

M.

overwegende dat het Internationaal Strafhof (ICC) heeft verklaard dat er redelijke gronden zijn om aan te nemen dat Boko Haram en de Nigeriaans ordestrijdkrachten (NSF) zich schuldig hebben gemaakt aan misdrijven tegen de menselijkheid in de zin van artikel 7 van het Statuut van Rome, waaronder moord en vervolging; overwegende dat het ICC in zijn verslag van 2019 over het vooronderzoek concludeert dat de Nigeriaanse autoriteiten weliswaar een aantal stappen hebben ondernomen om de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van de vermeende daders vast te stellen, maar dat de onderzoeks- en vervolgingsmaatregelen die tot nu toe zijn genomen tegen leden van Boko Haram en de NSF, kennelijk zowel qua omvang als qua diepgang beperkt waren;

N.

overwegende dat sedert 2015 kritiek wordt geuit op de regering vanwege haar gebrekkige aanpak van de islamitische opstand in het hele land; overwegende dat het leger en de politie van Nigeria te maken hebben met een groot aantal veiligheidsdreigingen en dat zij kennelijk overbelast zijn en niet in staat zijn verschillende veiligheidscrises tegelijk aan te pakken;

O.

overwegende dat de multinationale gezamenlijke task force terroristische groeperingen heeft verdreven uit een groot aantal gebieden onder hun controle sinds de oprichting ervan in 2015, maar dat de regio nog altijd zeer onstabiel blijft; overwegende dat de recente terugtrekking van 1 200 Tsjadische soldaten, die samenviel met een golf van geweld in de noordoostelijke regio, tot bezorgdheid heeft geleid onder de bevolking; overwegende dat honderden omwonende Nigeriaanse burgers het gebied zijn ontvlucht uit vrees voor nieuwe aanvallen door de jihadisten na deze terugtrekking;

P.

overwegende dat de EU, de Bondsrepubliek Duitsland en de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (ECOWAS) in oktober 2019 een project hebben opgestart voor vredes- en veiligheidsarchitectuur en -operaties (EPSAO); overwegende dat het project dient ter versterking van de mechanismen en het vermogen van de ECOWAS om conflicten te beheersen en een post-conflictomgeving in West-Afrika te ondersteunen;

Q.

overwegende dat de situatie in Nigeria een ongekende humanitaire crisis heeft veroorzaakt en heeft geleid tot de ontheemding van meer dan 2 miljoen mensen in het noordoosten, aldus het VN-Bureau voor de coördinatie van humanitaire zaken (OCHA); overwegende dat volgens Human Rights Watch de meeste binnenlandse ontheemden hun basisrechten op voedsel, huisvesting, onderwijs, gezondheid, bescherming tegen geweld alsook het recht op vrij verkeer niet kunnen uitoefenen; overwegende dat de EU 28,3 miljoen EUR heeft uitgetrokken voor de ondersteuning van humanitaire hulp in het land; overwegende dat de behoeften aan humanitaire hulp bij lange na niet worden gedekt door de huidige middelen;

R.

overwegende dat luidens het hoofdstuk van het World Report 2019 van Human Rights Watch over Nigeria in 2018 meer dan 35 000 binnenlandse ontheemden zijn teruggekeerd naar de noordoostelijke gemeenschappen, ondanks de veiligheidsrisico’s en het gebrek aan basisbehoeften, waaronder voedsel en onderdak;

S.

overwegende dat bijna de helft van de Nigeriaanse bevolking in extreme armoede leeft; overwegende dat naar schatting meer dan 7 miljoen Nigerianen dringend behoefte hebben aan levensreddende hulp;

T.

overwegende dat duizenden Nigerianen hun leven riskeren op de migratieroutes naar de EU, in de hoop in betere economische, sociale en veiligheidsomstandigheden te kunnen leven;

U.

overwegende dat de humanitaire ruimte in het land is gekrompen, met de ontvoering en het doden van verscheidene hulpverleners; overwegende dat in 2019 acht hulpverleners zijn gedood, op een totaal van 26 hulpverleners die sinds 2011 in het conflict om het leven zijn gekomen; overwegende dat veiligheidsrisico's de hulpverlening vaak belemmeren en hebben geleid tot het vertrek van vele humanitaire organisaties;

V.

overwegende dat de regering bovendien een aantal internationale hulporganisaties en liefdadigheidsinstellingen heeft geschorst, omdat zij zouden zijn opgetreden als witwassers voor islamitische groeperingen; overwegende dat de Nigeriaanse strijdkrachten in september 2019 zonder voorafgaande kennisgeving de stopzetting hebben geëist van de acties van Action Against Hunger en Mercy Corps, waardoor 400 000 mensen geen toegang meer hebben tot hulp;

W.

overwegende dat de EU ingevolge artikel 8 van de Cotonou-Overeenkomst een regelmatige politieke dialoog met Nigeria aangaat over mensenrechten en democratische beginselen, waaronder ook kwesties zoals etnische, religieuze en raciale discriminatie;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.