Bekendmaking van een wijzigingsaanvraag overeenkomstig artikel 50, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen

(2015/C 437/10)

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad (1) bezwaar aan te tekenen tegen de wijzigingsaanvraag.

AANVRAAG TOT GOEDKEURING VAN EEN NIET-MINIMALE WIJZIGING VAN HET PRODUCTDOSSIER INZAKE BESCHERMDE OORSPRONGSBENAMINGEN/BESCHERMDE GEOGRAFISCHE AANDUIDINGEN

Aanvraag tot goedkeuring van een wijziging overeenkomstig artikel 53, lid 2, eerste alinea, van Verordening (EU) nr. 1151/2012

„SAUCISSON DE L’ARDÈCHE”

EU-nr.: FR-PGI-0105-01303 — 26.1.2015

BOB ( ) BGA ( X )

1.   Aanvragende groepering en rechtmatig belang

Naam van de groepering: Association de Défense et de Promotion des Produits de Charcuterie de l’Ardèche (Vereniging ter verdediging en ter bevordering van de afzet van vleeswaren uit Ardèche)

Adres:

Tel. +33 475692727

E-mail: ellypteam@gmail.com

Deze groepering is een onder de wet van 1 juli 1901 en het decreet van 16 augustus 1901 vallende vereniging waarbij alle vleeswarenproducenten die de „Saucisson de l’Ardèche” vervaardigen, zijn aangesloten.

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Rubriek van het productdossier waarop de wijziging(en) betrekking heeft/hebben

4.   Aard van de wijziging(en)

5.   Wijziging(en)

5.1.   Beschrijving van het product

Er zijn fouten geconstateerd in het onderscheid tussen twee subcategorieën van „petit chaudin”, die evenwel geen gevolgen hebben voor de algemene beschrijving van het product.

In hoofdstuk IV.2.4 (nu 2.2.4) van het productdossier zijn de volgende wijzigingen aangebracht:

Door het kaliber van de darm varieert het gewicht. Voor de bedoelde kalibers ligt de grens tussen de beide eerste subcategorieën van de petit chaudin op 250 g en niet op 350 g.

De minimumlengte van 25 cm geldt voor beide gecorrigeerde gewichtsbereiken, omdat dit een referentienorm is die alle darmbewerkers hanteren. Hierbij is het onderscheid tussen de beide subcategorieën „petit chaudin” niet van belang. Om binnen de heersende normen te blijven, moet derhalve worden uitgegaan van één darmlengte van 25 à 40 cm.

5.2.   Geografisch gebied

De spelling van enkele gemeenten is gecorrigeerd om ze in overeenstemming te brengen met de geldende nomenclatuur van het Franse Bureau voor de statistiek (Institut National de la Statistique et des Etudes Economiques — INSEE).

5.3.   Werkwijze voor het verkrijgen van het product

5.3.1   Grondstoffen

In hoofdstuk VII.1 (nu 5.1) van het productdossier zijn de kenmerken van de varkens waarvan de grondstof afkomstig is, gewijzigd wat betreft de leeftijd van de varkens, het warm geslacht gewicht en het percentage mager vlees:

—   Leeftijd van de varkens

De slachtleeftijd van de varkens (ten minste 172 dagen voor vleesvarkens en een gemiddelde leeftijd van 182 dagen voor varkens met een hoger slachtgewicht) is geschrapt, omdat die criteria niet meer in overeenstemming zijn met de huidige praktijken in de varkenssector.

De vooruitgang op het gebied van genetica en voeding heeft tot gevolg gehad dat de varkens tegenwoordig jonger worden geslacht met een gewicht dat vaak hoger is dan in het verleden het geval was. Het gemiddelde slachtgewicht is in tien jaar tijd namelijk met 5 kg toegenomen.

Vandaag wordt de kwaliteit van het vlees niet meer beoordeeld op basis van de leeftijd van het dier. Voor eenzelfde karkaskwaliteit kan de leeftijd van de dieren tien dagen of meer verschillen. Bij de certificering wordt dan ook niet langer precies naar deze waarde gekeken.

—   Warm geslacht gewicht

Voor vleesvarkens is het gewichtsinterval van de karkassen met 3 kg verhoogd en voor zwaardere varkens is het slachtgewicht van (gelijk aan of hoger dan) 90 kg naar (uitsluitend hoger dan) 92 kg gebracht.

De bijstelling naar boven van het gewichtsinterval van de karkassen van varkens met een hoger slachtgewicht en van de bovengrens voor vleesvarkens wordt gerechtvaardigd door de vooruitgang in de genetica en de voeding, die ervoor heeft gezorgd dat het gemiddelde gewicht van de varkens tussen 1997 en 2009 met 4 kg is toegenomen. Thans bedraagt het gemiddelde gewicht van de karkassen circa 91,5 kg.

Voorts moet er om de BGA „Saucisson de l’Ardèche” te verkrijgen ten minste 40 % „rijp” vlees zijn, ofwel van zeugen ofwel van varkens met een hoger slachtgewicht. Hoe zwaarder het gebruikte varken is, hoe typerender het product. De toename van het gewicht is dus gunstig.

—   Percentage mager vlees

Het begrip „percentage mager vlees” wordt wel gebruikt voor producten als ham, omdat het betrekking heeft op het vetmesten van het dier en op de kenmerken van een anatomisch deel, maar is niet nuttig voor een samengesteld product als worst. De vleeswarenproducenten mengen het magere vlees en het vet namelijk in verschillende verhoudingen afhankelijk van het recept en het vetgehalte van het eindproduct. Dit begrip is daarom geschrapt in de beschrijving van de grondstof.

5.3.2.   Productiefasen van het product

—   pH van het vlees:

De verplichte pH-metingen zijn vervangen door visuele metingen van de versheid en kwaliteit van het vlees.

De pH-metingen zijn namelijk uitsluitend representatief voor hele stukken zoals bijvoorbeeld voor droge ham. Omgekeerd worden in het recept van de droge worst verschillende stukken samengebracht, met mager vlees en vet die qua pH zeer verschillend zijn, afhankelijk van de anatomische delen, de meetomstandigheden en het meetgebied.

De versheid van het vlees wordt bij elke ontvangst wel gecontroleerd, maar dat gebeurt visueel, omdat een slechte vleeskwaliteit al snel kan worden vastgesteld op grond van de abnormale kleur (licht of zeer donker) van het vlees. Te voorkomen uiterlijke gebreken worden in het productiedossier nauwkeurig opgesomd.

—   Toegestane hoeveelheid salpeter:

De verwijzing naar het maximale restgehalte in het eindproduct wordt geschrapt omdat zij in overeenstemming is met de algemene regelgeving (Richtlijn 2006/52/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 juli 2006).

—   Vooraf zouten:

Het hoofdstuk over het vooraf zouten is gewijzigd.

Vooraf zouten zorgt voor een betere oplosbaarheid van de eiwitten, een goede cohesie van de magere en vette deeltjes en een soepele textuur waardoor het vlees in de mond smelt en een tongstrelend effect heeft. Daarnaast zijn er andere procedés die hetzelfde effect op het vlees en de kenmerken van de „Saucisson de l’Ardèche” bewerkstelligen. In hoofdstuk VII.2.3 van het productdossier werd deze fase aanvankelijk slechts beknopt beschreven, waardoor niet alle traditionele methoden die hetzelfde effect sorteren, werden vermeld.

De beschrijving van deze fase is gewijzigd om het vooraf zouten voor of na het hakken onder dezelfde technische omstandigheden (inclusief voor het conserveren) te kunnen laten plaatsvinden, zodat dezelfde resultaten kunnen worden bereikt: zouten op de verwerkingslocatie met dezelfde dosis NaCl gedurende minimaal 24 uur bij een temperatuur van minder dan 4 °C.

Het begin van het volgende hoofdstuk, dat betrekking heeft op het in plakken snijden, is eveneens gewijzigd in verband met deze ontwikkeling.

—   Productieschema:

Het productieschema is gewijzigd en vereenvoudigd om rekening te houden met de verduidelijkingen die in verband met het vooraf zouten zijn aangebracht.

5.4.   Etikettering

In hoofdstuk X (nu 8) van het productdossier wordt de verplichting om de vermelding „Indication Géographique Protégée” aan te brengen geschrapt, omdat die vermelding al voorkomt op het BGA-logo van de Europese Unie dat op de etikettering moet staan.

Overeenkomstig de gebruikelijke terminologie wordt de term „logo BGA” vervangen door de term „BGA-logo van de Europese Unie”.

5.5.   Nationale eisen

In hoofdstuk XI van het productdossier is de tabel met de belangrijkste controlepunten geactualiseerd; bovengenoemde wijzigingen zijn daarin verwerkt.

5.6.   Overige

De benaming van de productcategorie is gecorrigeerd en in overeenstemming gebracht met de terminologie van bijlage XI van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 668/2014.

Het hoofdstuk over de controlestructuur is gewijzigd.

ENIG DOCUMENT

„SAUCISSON DE L’ARDÈCHE”

EU-nr.: FR-PGI-0105-01303 — 26.1.2015

BOB ( ) BGA ( X )

1.   Naam/Namen

2.   Lidstaat of derde land

Frankrijk

3.   Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel

3.1.   Productcategorie

Categorie 1.2 Vleesproducten (verhit, gepekeld, gerookt enz.)

3.2.   Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is

Algemeen

De „Saucisson de l’Ardèche” is een droge worst die wordt bereid van vers varkensvlees en hard varkensvet die samen worden gehakt en in een natuurlijke varkensdarm worden gestopt. De worst wordt gedroogd en vervolgens gerijpt op basis van een oud, specifiek recept waarbij rijper vlees (van oudere varkens met een hoger slachtgewicht) en vlees van vleesvarkens (met een lager slachtgewicht) worden gemengd.

De „Saucisson de l’Ardèche” verwijst naar diverse worsten (saucisses sèches, chaudins, rosettes, jésus) waarbij eenzelfde recept aan bod komt in de verschillende soorten varkensdarm (dunne darm, blindedarm, dikke darm (Frans = chaudin), na-einde, veteinde, aarsdarm (Frans rosette = anus)) en de desbetreffende worst ook vaak de naam van de gebruikte darmsoort draagt.

Deze worsten (vorm en afmetingen) verschillen naargelang van de gebruikte soort natuurdarm en het kaliber van de darm, de grootte van de vleesdeeltjes en de minimale droogtijd.

De soorten „Saucisson de l’Ardèche”

„Saucisse sèche”

De gebruikte darmsoort is de dunne darm van het varken met een kaliber van 30 mm of meer; de lengte varieert al naargelang de droge worst recht, gebogen of in spiraalvorm (opgehangen of platliggend) wordt aangeboden. Het worstvel is natuurdarm en wordt dichtgemaakt.

„Petit chaudin”

De gebruikte darm is een dikke darm of na-einde en wordt aan beide uiteinden met touw dichtgebonden. Het natuurlijke worstvel kan met de hand worden opgebonden.

„Chaudin”

Deze worst is lang en kan smal of min of meer breed zijn, afhankelijk van het kaliber van de darm (dikke darm). Het zoutgehalte is ietwat hoger. De natuurdarm wordt met touw dichtgemaakt en kan met de hand worden opgebonden of met een net worden overtrokken.

„Gros chaudin”

De gebruikte darm is de op natuurlijke wijze ontvette dikke darm die wordt gepeld en eventueel ontzenuwd. Er kan van repen dikke darm worden gebruikgemaakt. De worst wordt hangend of liggend gedroogd; dat bepaalt hoe zij er gaat uitzien. Zij is licht zurig van smaak, hetgeen typisch is voor de lange rijping.

„Rosette”

Deze worst is genoemd naar de darm waarin het worstvlees wordt gestopt, die de vorm heeft van een afgeknotte kegel (= aarsdarm) en waarvan het brede uiteinde de „rosette” (Frans voor anus) bevat. Het kaliber van de worst vertraagt het droogproces en verleent het product een karakteristieke smaak doordat de rijping op een andere wijze verloopt.

„Jésus”

Dit is een bolle, dikbuikige worst, eivormig zoals de natuurdarm — het caecum of de blindedarm — waarin de vulling wordt gestopt. Het is de traditie die ervoor heeft gezorgd dat die grote, droge, „omzwachtelde” worst waarover wordt „gewaakt” alsof het een kind betrof — en die in de gezinnen ook net op het ogenblik dat Jezus, de god van de christenen, wordt geboren, op het menu wordt geplaatst — met de naam „Jésus” werd bedacht. De lichtzure smaak van deze worst is typisch voor de langere — want door de dikte van de natuurdarm vertraagde — rijping.

Overzichtstabel

De minimale droogtijd (of rijptijd) wordt vastgesteld op basis van het gewicht van de desbetreffende worst maar vooral ook op basis van het kaliber en de textuur van de natuurdarm, die bij eenzelfde gewicht toch tot verschillende droogtijden kunnen leiden.

De kenmerken van elke worst worden in deze tabel samengevat:

Aanbiedingsvorm van het product

Het product wordt in zijn verschillende vormen hetzij in zijn geheel — (al dan niet voorzien van een band, met een net eromheen of in een zak) met zijn natuurlijke schimmellaag of bepoederd — hetzij in plakken — wanneer het een product van meer dan 1,2 kg betreft — aangeboden.

Organoleptische kenmerken

Het snijvlak laat een enigszins donkerrode worst zien waarin de witte vetspikkels en bepaalde kruiden zichtbaar kunnen zijn. De scheiding tussen de vette en de magere deeltjes is des te uitgesprokener naarmate het vleesmengsel grover is gehakt.

Het mengsel, dat lichtjes gezouten en gekruid is, heeft een uitgesproken vleessmaak die ietwat zurig is indien de darm een dikke wand heeft, want hoe dikker de natuurdarm, hoe trager de rijping.

De smaak komt ook tot ontwikkeling doordat het vlees vooraf wordt gezouten, waardoor een perfecte cohesie ontstaat tussen de magere en de vette deeltjes van het worstmengsel; hierdoor vertoont de worst ook een gaaf snijvlak en een textuur die smelt in de mond en zorgt voor een tongstrelend effect.

Fysisch-chemische kenmerken

De in de handel gebrachte worsten hebben de kenmerken van droge kwaliteitsworsten. De Aw van het product mag ook niet meer bedragen dan 0,91.

3.3.   Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong) en grondstoffen (alleen voor verwerkte producten)

De grondstoffen (het magere vlees en het vet) die in het recept van de „Saucisson de l’Ardèche” worden gebruikt, zijn uitsluitend afkomstig van varkens (vleesvarkens en varkens met een hoger slachtgewicht) en van zeugen.

Al het vlees moet vers zijn en afkomstig zijn uit de EU (dieren die in de Europese Unie geboren, gehouden en geslacht zijn).

Het rijpere vlees is vlees van varkens met een hoger slachtgewicht en/of vlees van zeugen; de worst mag hiervan maximaal 60 % bevatten. Ook het vlees van vleesvarkens (lager slachtgewicht) mag maximaal 60 % van de worst uitmaken.

Vlees met uiterlijke gebreken mag niet meer dan 5 % van het totale gebruikte vlees uitmaken.

Selectie van het varkensvlees (vleesvarkens en varkens met een hoger slachtgewicht):

De varkens moeten worden gevoederd met minstens 60 % granen en zemelen.

Aan de dieren mogen op geen enkel moment tijdens hun leven zoötechnische additieven met groeibevorderaars zijn toegediend.

Op genetisch vlak: De varkens moeten afstammen van dieren die door officieel erkende organisaties geselecteerd zijn of van dieren uit officieel erkende centra voor kunstmatige inseminatie. Voorts moet het aantal vleesvarkens dat gevoelig is voor halothaan minder bedragen dan 3 % en moeten de dieren vrij zijn van het Rn-allel (frequentie 0).

Het vlees voldoet ten minste aan de volgende criteria:

Selectie van het vlees van de zeugen

Het vlees moet vast, rijp en gekleurd zijn. Dat deze kenmerken worden vereist, komt doordat vlees moet worden gebruikt van de edele delen: hammen, schouders, karbonadestrengen (rugstukken), rugspek, buikspek. Vlees met dripverlies of een te uitgesproken rode kleur en vet dat niet wit of niet vast is, wordt geweerd.

Een minimumtermijn van twee weken moet in aanmerking worden genomen tussen het einde van de speentijd en het vervoer van het dier.

3.4.   Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden

Alle productiefasen, vanaf het vooraf zouten van het vlees tot het rijpen van de worsten (vooraf zouten, laten rusten en hakken van het vlees, vullen van de darm, drogen en rijpen van de worsten).

3.5.   Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

—

3.6.   Specifieke voorschriften betreffende de etikettering van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

Naam: „Saucisson de l’Ardèche” waaraan naargelang van het geval een van de volgende benamingen wordt toegevoegd: „saucisse sèche”, „petit chaudin”, „chaudin”, „gros chaudin”, „rosette”, „jésus”. Hieraan kan iedere producent nog een eigen benaming toevoegen.

Het BGA-logo van de Europese Unie.

4.   Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied

Het geografische productiegebied bevindt zich in het zuidoosten van Frankrijk. Het gebied strekt zich uit over 326 gemeenten van het departement Ardèche in de regio Rhône-Alpes.

Het geografische productiegebied beslaat het gehele departement Ardèche met uitzondering van de volgende gemeenten: Orgnac-l’Aven, Labastide-de-Virac, Vagnas, Salavas, Sampzon, Grospierres, Bessas, Beaulieu, Saint-André-de-Cruzières, Saint-Sauveur-de-Cruzières, Berrias-et-Casteljau, Banne, Saint-Paul-le-Jeune.

Voor de afbakening van het geografische productiegebied werden de gemeenten die de worst van oudsher — en ook nu nog — bereiden, als basis genomen. Dat gebied valt samen met de vroegere provincie Vivarais, die in 1790 het departement Ardèche werd. Nadien ondergingen de grenzen van dit departement meerdere wijzigingen.

5.   Verband met het geografische gebied

Specificiteit van het geografische gebied

Het oude graafschap Vivarais waarmee het afgebakende geografische gebied samenvalt, is de bakermat van tradities, gebruiken en vaardigheden op het gebied van de bereiding van vleeswaren die door het departement Ardèche werden overgenomen.

Het geografische gebied valt in twee zones uiteen. Het „gebergte” met een gemiddelde hoogte van 500 tot 1 700 m wordt gekenmerkt door een ruig klimaat. Het noordelijke gedeelte kan tot eind april kampen met sterke sneeuwval, maar naar het zuiden toe is het klimaat gematigder. Door heel het „gebergte” jagen koude winden. Op het „plateau, de hellingen en de vlakte” varieert de hoogte van 400 m tot volkomen vlak. Het gematigde klimaat gaat in het diepe zuiden over in een mediterraan klimaat.

In beide zones konden — dankzij de varkensslacht die het begin van de winter kenmerkte — technieken voor het drogen van worsten worden ontwikkeld.

Dit grondgebied was lange tijd ingesloten en moeilijk toegankelijk. Het is door dit isolement dat de tradities die met het varken („het dier dat door de voorzienigheid is gezonden”) verband houden, zoals het feit dat de boeren dat varken aan het begin van de winter slachten, de markten, de gastronomie en de feesten, sterk in de cultuur van de bewoners zijn verankerd en in ere werden gehouden.

De door de boeren bedachte technieken voor het drogen en verduurzamen van de worsten werden later door de worstfabrikanten overgenomen. Tot op heden wordt het geografische gebied gekenmerkt door een sterke verankering van kleine en middelgrote vleesverwerkende bedrijven die vaak al meer dan honderd jaar bestaan en die, geholpen door de gunstige geografische en klimatologische omstandigheden van de streek, erin zijn geslaagd hun vakmanschap van generatie op generatie door te geven.

De verschillende vormen waarin de „Saucisson de l’Ardèche” wordt aangeboden, zijn alle op eenzelfde recept gebaseerd.

De vorm en afmetingen van de verschillende soorten worsten zijn terug te voeren op de verschillende varkensdarmen die bij de bereiding van de worst worden gebruikt en die in veel gevallen voor de benamingen van de producten hebben gezorgd. De grootte van de vleesdeeltjes en de minimale droogtijd van het product zijn afhankelijk van het kaliber van de worst en de textuur van de gebruikte darm.

Specificiteit van het product

Zijn specificiteit ontleent de „Saucisson de l’Ardèche” enerzijds aan de aloude reputatie waarop deze worst kan bogen en anderzijds aan een specifiek vakmanschap dat de bijzondere organoleptische kenmerken van dit product ten volle tot hun recht laat komen.

In de mond heeft het licht gezouten en gekruid vleesmengsel een uitgesproken vleessmaak. Indien de gebruikte darm dik en vet is, vertraagt dit de rijping van het product en ontwikkelt zich een zurige toets.

De smaak van de worst gaat gepaard met een soepele textuur die smelt in de mond en voor een tongstrelend effect zorgt.

Causaal verband

De kwaliteit en de reputatie van de „Saucisson de l’Ardèche” zijn sterk verbonden met het grondgebied; de traditie van de bereiding van de „Saucisson de l’Ardèche” is in een moeilijk toegankelijke regio en een ruig klimaat tot ontwikkeling gekomen; het is een techniek om varkensvlees te conserveren die het licht zag in een regio die tot aan het begin van de twintigste eeuw slechts op de varkenshouderij kon terugvallen om de gezinnen in de streek van vlees te voorzien. Het varken werd van oudsher met kerstmis geslacht en het vlees en de fijne vleeswaren die deze slacht opleverde, waren zeer welkom om de winter door te komen.

Het oude vakmanschap bestaat tegenwoordig nog steeds: vleeskeuze, gebruik van alle darmen van het varken, gebruik van salpeter als enig additief, vooraf zouten enz.

De volgende gangbare praktijken dragen bij aan de organoleptische kenmerken van de „Saucisson de l’Ardèche”:

Zo kon hier in het hart van deze streek — met haar rijke verleden en haar overvloed aan tradities en vaardigheden — de faam van de „Saucisson de l’Ardèche” tot ontwikkeling komen.

Ardèche, het departement dat door Curnonsky „le paradis des gourmets” (het paradijs voor lekkerbekken) werd genoemd (hij noemde het kleine dorpje Saint-Agrève ook het „Mecque de la charcuterie” (het mekka van de fijne vleeswaren)), kent een ware cultuur op het gebied van varkensvlees en de bereiding van droge vleeswaren, waarvan de wortels tot in de zestiende eeuw reiken.

Velen getuigen hiervan, onder wie Olivier de Serres, de vader van de Franse landbouw (in de zestiende eeuw) en Charles Forot, de schrijver en dichter uit Ardèche (in de negentiende eeuw).

Charles Albin Mazon zwaaide in 1890 de worst en haar plaats van herkomst niets dan lof toe in zijn werk „Voyage fantaisiste et sérieux à travers l’Ardèche” (Onconventionele maar gedegen reis door Ardèche), waarin hij zich verrukt toonde over de „met spek, hammen, varkenspoten en paternostervormige worsten behangen zolderingen”.

Michel Carlat vertelt: „Het slachten van het varken is een feest […] De hammen en worsten worden in de keuken, onder de schoorsteenmantel, opgehangen. Ze worden wekenlang gedroogd en gerookt.” Pierre Charrie doet het relaas van kerstavond: „[…] we deden ons te goed aan de jésus, de grote worst […] die voor kerstavond in petto was gehouden.”

Vanaf de zeventiende eeuw kwam de handel op gang. De markten ontwikkelden zich vooral in het begin van de twintigste eeuw en volgens Guy Dürrenmatt waren zij van groot belang voor de bekendheid van de „Saucisson de l’Ardèche”.

Aan het begin van de twintigste eeuw kwam het gastronomisch toerisme op gang en werd de „Saucisson de l’Ardèche” erkend als „produit du terroir” (streekproduct).

De worst werd opgenomen in de editie van 1995 van de „Inventaire du patrimoine culinaire de la France” (overzicht van het Franse culinaire erfgoed).

In „Voyage gourmand en Rhône-Alpes” (éditions Glénat — 2006) (Reizen voor lekkerbekken in Rhône-Alpes) is een volledig hoofdstuk aan Ardèche gewijd: de „plateau de charcuterie” (schotel fijne vleeswaren) en de „nobles charcutailles” (zalige worsten), waartoe de „rosette”, de „saucisse”, de „chaudin” enz. behoren, komen er ruimschoots in aan bod.

Bij de auteurs van „Le Génie de l’Ardèche” (2007) lezen we: „Op het plateau van Ardèche, waar de worsten door een gunstige wind worden gedroogd, bieden talrijke varkensslagers streekproducten van uitzonderlijke kwaliteit aan en wordt er zo voor gezorgd dat het door hen geërfde vakmanschap niet verloren gaat.”

De worst is bekend en geniet erkenning in heel Frankrijk (artikel in de Gault et Millau 1986, en medailles behaald tijdens het „concours général agricole de Paris” (wedstrijd voor landbouwproducten) 2008 en 2009) en in Europa (medailles in het kader van de DLG — een Duitse wedstrijd voor landbouwproducten).

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier

(artikel 6, lid 1, tweede alinea, van de onderhavige verordening)

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDC-IGP-SaucissonArdeche.pdf

(1)  PB L 343 van 14.12.2012, blz. 1.