Advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité inzake het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende bepaalde maatregelen die met het oog op de instandhouding van de visbestanden worden genomen ten aanzien van landen die niet-duurzame visserij toelaten

(COM(2011) 888 final — 2011/0434 (COD))

2012/C 229/21

Rapporteur: Gabriel SARRÓ IPARRAGUIRRE

Respectievelijk op 17 januari 2012 en 19 januari 2012 en in overeenstemming met artikel 43 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, hebben het Europees Parlement en de Raad beslist om het Europees Economisch en Sociaal Comité te raadplegen over het

„Voorstel voor een Verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende bepaalde maatregelen die met het oog op de instandhouding van de visbestanden worden genomen ten aanzien van landen die niet-duurzame visserij toelaten”

COM(2011) 888 final — 2011/0434 (COD).

De afdeling Landbouw, Plattelandsontwikkeling en Milieu, die was belast met de voorbereidende werkzaamheden, keurde het advies goed op 11 mei 2012.

Het Europees Economisch en Sociaal Comité heeft tijdens zijn op 23 en 24 mei 2012 gehouden 481e zitting (vergadering van 23 mei 2012) dit advies met 149 stemmen vóór en geen tegen, bij 11 onthoudingen, goedgekeurd.

1.   Conclusies

1.1   Het EESC sluit zich volledig aan bij het voorstel voor een verordening, en feliciteert de Commissie met haar beslissing om het voorstel in te dienen en spoort haar aan om het strikt toe te passen.

1.2   Het EESC is van mening dat de landen die niet-duurzame visserij toelaten duidelijk gedefinieerd zijn. Desondanks is het van mening dat de voorwaarde uit artikel 3, lid 1, onder b), tweede alinea, aan het eind zou moeten luiden: „aanleiding geven tot visserijactiviteiten die het bestand onder het peil zouden brengen dat de maximale duurzame opbrengst oplevert of kan opleveren”.

2.   Achtergrond

2.1   Krachtens het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982 (hierna „UNCLOS” genoemd) en de Overeenkomst van de Verenigde Naties van 4 augustus 1995 voor de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee die betrekking hebben op de instandhouding en het beheer van grensoverschrijdende en over grote afstanden trekkende visbestanden (hierna de „VN-Visbestandenovereenkomst” genoemd) is het nodig dat alle landen met vloten die de bestanden in kwestie exploiteren, met elkaar samenwerken.

2.2   Deze samenwerking kan plaatsvinden in het kader van regionale organisaties voor visserijbeheer (ROVB's).

2.3   Zijn de ROVB's niet bevoegd voor het betrokken bestand, dan kunnen de landen met een belang bij de desbetreffende visserijtak ad-hocregelingen aangaan.

3.   Inleiding

3.1   Het voorstel voor een verordening is gericht op derde landen met een belang bij een visserijtak die vis van bestanden met een gemeenschappelijk belang voor die landen en voor de Unie vangt, die, zonder rekening te houden met de bestaande vispatronen en/of de rechten, plichten en belangen van andere landen en van de Unie, visserijactiviteiten verrichten die de duurzaamheid van de betrokken bestanden in gevaar brengen, en niet met de Unie samenwerken aan het beheer van deze bestanden.

3.2   Om deze landen ertoe aan te zetten om de instandhouding van deze bestanden te bevorderen, worden er in het voorstel voor de verordening specifieke door de Unie te treffen maatregelen bepaald.

3.3   Het kader voor de vaststelling van deze maatregelen heeft tot doel de langetermijnduurzaamheid van visbestanden van gemeenschappelijk belang voor de Europese Unie en die derde landen te waarborgen.

3.4   Voor de toepassing van deze maatregelen wordt in het voorstel vastgelegd onder welke voorwaarden een land wordt aangemerkt als een land dat niet-duurzame visserij toelaat, en volgens welk proces het land het recht krijgt om gehoord te worden en de gelegenheid krijgt om corrigerende maatregelen te nemen. Er moet van te voren worden nagegaan welke gevolgen de maatregelen kunnen hebben op ecologisch, economisch, sociaal en handelsgebied en de toepassing ervan dient snel te worden beëindigd wanneer het land in kwestie het nodige heeft gedaan om bij te dragen tot de instandhouding van het bestand van gemeenschappelijk belang.

3.5   Aangezien de EU een lucratieve afzetmarkt voor visserijproducten is, heeft zij een bijzondere verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de verplichting tot samenwerking door die landen wordt nagekomen. Het voorstel voor een verordening voorziet daarom in de mogelijkheid om snel en doeltreffend handelsgerelateerde maatregelen te treffen tegen landen die verantwoordelijk zijn voor maatregelen en praktijken die tot overexploitatie van de visbestanden leiden.

3.6   Daartoe worden beperkingen voorgesteld van de invoer van vangsten van vaartuigen die onder de verantwoordelijkheid van een land dat niet-duurzame visserij toelaat, vissen op een bestand van gemeenschappelijk belang, maar ook van de levering van havendiensten aan dergelijke vaartuigen, behalve in dwingende noodgevallen. Ook moet worden voorkomen dat een EU-vissersvaartuig of EU-visserijapparatuur wordt gebruikt om onder de verantwoordelijkheid van een land dat niet-duurzame visserij toelaat, te vissen op bestanden van gemeenschappelijk belang.

3.7   In het voorstel wordt omschreven welke soorten maatregelen kunnen worden genomen en worden de algemene voorwaarden voor de vaststelling van deze maatregelen bepaald om ervoor te zorgen dat deze op objectieve criteria stoelen en billijk, kosteneffectief en conform het internationale recht zijn, en met name conform de overeenkomst tot oprichting van de Wereldhandelsorganisatie.

3.8   Om ervoor te zorgen dat de maatregelen doeltreffend en samenhangend zijn, wordt rekening gehouden met Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Raad van 29 september 2008 houdende de totstandbrenging van een communautair systeem om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen.

3.9   Tot slot is de Commissie van mening dat haar, teneinde uniforme voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van deze verordening te waarborgen, uitvoeringsbevoegdheden moeten worden verleend, die moeten worden uitgeoefend middels uitvoeringshandelingen die worden vastgesteld volgens de onderzoeksprocedure zoals bedoeld in Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren.

3.10   Om redenen van urgentie worden de besluiten over het beëindigen van de toepassing van de maatregelen vastgesteld middels onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen zoals bedoeld in de hiervoor genoemde verordening.

3.11   Het EESC sluit zich volledig aan bij de maatregelen die worden voorgesteld in het voorstel voor een verordening.

4.   Analyse van het voorstel en opmerkingen van het Comité

4.1   Doel en toepassingsgebied

4.1.1   In het voorstel voor een verordening wordt een kader ingesteld voor de vaststelling van bepaalde maatregelen ten aanzien van de visserijactiviteiten en het visserijbeleid van derde landen, om de langetermijnduurzaamheid van visbestanden van gemeenschappelijk belang voor de Europese Unie en die derde landen te waarborgen.

4.1.2   Er wordt in dat verband, en in overeenstemming met het UNCLOS, gekeken naar alle visbestanden waarvan de langetermijnduurzaamheid van gemeenschappelijk belang kan zijn voor de Europese Unie en die derde landen, en waarvan het beheer verzekerd wordt via het gezamenlijke optreden van beiden.

4.1.3   De maatregelen die krachtens dit voorstel worden aangenomen, zullen kunnen worden toegepast in alle gevallen waarin samenwerking met de Unie voor het gezamenlijke beheer van visbestanden van gemeenschappelijk belang vereist is, ook wanneer zulke samenwerking plaatsvindt in het kader van een ROVB of een vergelijkbaar orgaan.

4.2   Landen die niet-duurzame visserij toelaten

4.2.1   Een derde land kan als een land dat niet-duurzame visserij toelaat, worden omschreven indien:

4.2.2   Het EESC is van mening dat de landen die niet-duurzame visserij toelaten duidelijk gedefinieerd zijn. Desondanks is het van mening dat de voorwaarde uit artikel 3, lid 1, onder b), tweede alinea, aan het eind zou moeten luiden: „aanleiding geven tot visserijactiviteiten die het bestand onder het peil zouden brengen dat de maximale duurzame opbrengst oplevert of kan opleveren”.

4.3   Maatregelen die kunnen worden vastgesteld ten aanzien van landen die niet-duurzame visserij toelaten

4.3.1   De Commissie kan middels uitvoeringshandelingen de volgende maatregelen ten aanzien van die landen vaststellen:

4.3.2   Het Comité is van mening dat al deze maatregelen ervoor zullen zorgen dat landen die niet-duurzame visserij toelaten, die visserij in de toekomst niet meer toelaten. Voorts is het van mening dat dit de meest doeltreffende maatregelen zijn die de Unie kan aannemen en feliciteert het daarom de Commissie met haar beslissing om dit voorstel voor een verordening in te dienen, waarin de maatregelen uit de Verordening tegen illegale visvangst uitgebreid en ontwikkeld worden, en spoort het haar aan om deze verordening strikt toe te passen en om het nodige toezicht uit te oefenen op die toepassing. Het Comité waarschuwt de Commissie dat zij deze verordening zonder aarzelen moet blijven toepassen, ongeacht eventuele verzoeken bij de Wereldhandelsorganisatie, aangezien dit de uitgelezen manier is om de langetermijnduurzaamheid van de visbestanden van gemeenschappelijk belang voor de Europese Unie en derde landen te waarborgen.

4.4   Algemene vereisten voor op grond van dit voorstel voor een verordening vastgestelde maatregelen

4.4.1   De algemene vereisten zijn:

4.4.2   Het EESC is van mening dat deze vereisten logisch zijn, en hecht er bijgevolg zijn goedkeuring aan.

4.5   Procedures die voorafgaan aan de vaststelling van maatregelen

4.5.1   Wanneer de Commissie het noodzakelijk acht op grond van het voorstel maatregelen vast te stellen, meldt zij dat van te voren aan het betrokken land, waarbij zij haar redenen aangeeft en bepaalt welke maatregelen op grond van deze verordening ten aanzien van dat land kunnen worden genomen. Alvorens maatregelen vast te stellen, geeft de Commissie het betrokken derde land tevens een redelijke kans om schriftelijk op de melding te reageren en de situatie recht te zetten.

4.6   Periode van toepassing van de maatregelen

4.6.1   De toepassing van op grond van deze verordening vastgestelde maatregelen wordt beëindigd wanneer het land in kwestie adequate corrigerende maatregelen neemt die zijn afgesproken in het kader van overleg met de Unie en, in voorkomend geval, met andere betrokken derde landen, en wanneer het effect van maatregelen die de EU ter instandhouding van de betrokken visbestanden autonoom of in overleg met andere landen heeft genomen, niet wordt ondermijnd.

4.6.2   De Commissie bepaalt middels uitvoeringshandelingen of aan de vooraf met het land afgesproken voorwaarden is voldaan en besluit dat de toepassing van de vastgestelde maatregelen wordt beëindigd.

4.6.3   Om naar behoren gemotiveerde redenen van urgentie die verband houden met een onvoorziene verstoring van de economische of de sociale situatie, besluit de Commissie middels onmiddellijk toepasbare uitvoeringshandelingen dat de toepassing van de vastgestelde maatregelen wordt beëindigd.

4.6.4   Voor de correcte toepassing van deze verordening, zal de Commissie worden bijgestaan door een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren.

4.6.5   HET EESC hecht zijn goedkeuring aan de manier waarop wordt voorgesteld de vastgestelde maatregelen te beëindigen en acht de onmiddellijke toepassing ervan om redenen van urgentie logisch, in het bijzonder in het geval van ontwikkelingslanden.