Algemeen samenvattend verslag over de resultaten van de controles die ingevolge artikel 22 van Richtlijn 95/53/EG van de Raad door de lidstaten zijn verricht(1)

(2002/C 77/07)

1. RECHTSGRONDSLAG

Artikel 22 van Richtlijn 95/53/EG van de Raad van 25 oktober 1995 tot vaststelling van de beginselen inzake de organisatie van de officiële controles op het gebied van diervoeding(2) bepaalt dat de lidstaten jaarlijkse programma's opstellen waarin is aangegeven welke nationale maatregelen zullen worden genomen om het doel van de richtlijn te bereiken. In deze programma's moet rekening worden gehouden met de specifieke situatie in elke lidstaat en moet met name worden aangegeven wat de aard en de frequentie is van de controles, die op gezette tijden dienen te worden uitgevoerd.

Jaarlijks vóór 1 april verstrekken de lidstaten de Commissie alle nuttige informatie over de uitvoering van voornoemde programma's in het voorafgaande jaar, met vermelding van:

- de criteria die bij de opstelling van deze programma's zijn gehanteerd;

- het aantal en de aard van de verrichte controles;

- de resultaten van de controles, inzonderheid het aantal en de aard van de geconstateerde overtredingen;

- de getroffen maatregelen wanneer er overtredingen zijn geconstateerd.

Jaarlijks vóór 1 oktober legt de Commissie een algemeen samenvattend verslag voor over de resultaten van de communautaire controles, vergezeld van een voorstel voor een aanbeveling voor een gecoördineerd controleprogramma voor het volgende jaar.

2. MOTIVERING

Het doel van artikel 22 van Richtlijn 95/53/EG is elk jaar een algemeen overzicht te verschaffen van de naleving van de Gemeenschapswetgeving inzake diervoeding in de lidstaten.

Dit moet het goed functioneren van de interne markt mogelijk maken door gegevens te verschaffen ter beoordeling van de uniforme toepassing van de Gemeenschapswetgeving. Bovendien kunnen dankzij de verschafte informatie bijzondere situaties of kritieke gebieden van gemeenschappelijk belang aan het licht komen die mogelijk een gecoördineerde aanpak op communautair niveau vereisen.

Hoeksteen van de interne markt is het beginsel dat de naleving van de voorschriften op de plaats van oorsprong wordt gegarandeerd en dat stelselmatige controles op de plaats van bestemming daarom niet nodig zijn. Controles op de plaats van bestemming zijn immers moeilijker uit te voeren en duurder. De uitwisseling van gegevens over de verrichte controlewerkzaamheden is daarom een hoeksteen voor de opbouw van de Europese Unie.

Vandaar onderstaande samenvatting van de in 2000 door de lidstaten verrichte controlewerkzaamheden volgens de tot dusverre verstrekte informatie.

3. SAMENVATTING VAN DE IN 2000 DOOR DE LIDSTATEN VERRICHTE CONTROLEWERKZAAMHEDEN

Alle lidstaten hebben schriftelijke informatie verstrekt over de in 2000 uitgevoerde controleprogramma's om naleving van de Gemeenschapswetgeving inzake diervoeding te garanderen.

Een aantal verstrekte die informatie echter pas na april 2001 en enkele lidstaten verschaften slechts voorlopige informatie. De situatie is ten opzichte van 1999, het eerste jaar waarin artikel 22, lid 2, van de richtlijn van toepassing was, sterk verbeterd maar nog niet bevredigend.

1. De meeste lidstaten gaven duidelijk aan welke criteria bij de opstelling van de controleprogramma's werden gehanteerd.

De meeste lidstaten namen in hun verslag enige informatie op over het controlesysteem en planden hun activiteiten op basis van cijfers betreffende de productie, handel en consumptie, en de resultaten van de controles in voorgaande jaren.

In sommige lidstaten is het vanwege regionale verschillen niet goed mogelijk een gedetailleerd landelijk controleprogramma op te stellen.

In het algemeen kan worden geconcludeerd dat een hoofdstuk met basisstatistieken, indien beschikbaar, nuttig is voor een goed begrip van de geplande maatregelen.

2. Over het aantal en de aard van de verrichte controles werd informatie verstrekt. De meeste lidstaten hanteren een tweeledig controlesysteem:

- routinematige operationele controles of audits, speciaal gericht op bedrijven waar de verwerkingsprocedures worden onderzocht met door de autoriteiten gekozen tussenpozen volgens criteria die niet altijd omschreven zijn, maar die dikwijls het productievolume in acht nemen;

- speciale controles gericht op specifieke onderwerpen die op nationaal of communautair niveau bijzondere aandacht verdienen, zoals besmetting met Salmonella sp., het gebruik van toevoegingsmiddelen in diervoeder of zware metalen.

Beide controles omvatten gewoonlijk monsternames en tests.

3. Wat de resultaten van de controles betreft, worden het aantal en het soort overtredingen vermeld; de interpretatie daarvan is soms lastig omdat het moeilijk is over de relatieve omvang van een overtreding te rapporteren.

4. De meeste lidstaten geven aan welke maatregelen zijn genomen wanneer inbreuken werden geconstateerd. Afgezien van het aantal bestuurlijke of strafrechtelijke sancties, worden zelden andere bijzonderheden verstrekt, bijvoorbeeld over de toepassing van corrigerende maatregelen in het veld.

4. CONCLUSIES

De vorm van de verslagen is niet homogeen en uit de verrichte activiteiten kunnen geen duidelijke conclusies worden getrokken ten aanzien van gebieden die een gecoördineerd optreden op communautair niveau vereisen. Daarom dient een geschikt modelverslag te worden ontwikkeld met het oog op goedkeuring volgens de procedure van artikel 23 van Richtlijn 95/53/EG.

Intussen is uit de discussies in het Permanent Comité naar voren gekomen dat het de moeite waard is voor 2002 gerichte controles op communautair niveau aan te bevelen met betrekking tot de volgende onderwerpen:

- dioxines in spoorelementen en minerale voedingsmiddelen;

- zware metalen in spoorelementen en minerale voedingsmiddelen;

- mycotoxinen in diervoerders;

- verbod op het gebruik van verwerkte dierlijke eiwitten ter bescherming tegen overdraagbare spongiforme encefalopathieën.

(1) Zie Aanbeveling 2002/214/EG van de Commissie (PB L 70 van 13.3.2002, blz. 20).

(2) PB L 265 van 8.11.1995, blz. 17.