(1)

Bij Verordening (EU) 2018/1240 is het Europees reisinformatie- en -autorisatiesysteem (Etias) opgericht, dat van toepassing is op niet-visumplichtige onderdanen van derde landen die het grondgebied van de lidstaten willen binnenkomen.

(2)

Het doel van dit besluit is de technische regelingen vast te stellen voor de uitvoering van de voorwaarden voor gegevensbewaring als bedoeld in artikel 24, lid 6, punt c), ii), en artikel 54, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2018/1240, om geautomatiseerde verificaties op basis van het Europees zoekportaal (ESP) mogelijk te maken.

(3)

Overeenkomstig artikel 24, lid 6, en artikel 54, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1240 moet het centrale Etias-systeem periodiek en automatisch verifiëren of aan de voorwaarden voor het bewaren van aanvraagdossiers is voldaan.

(4)

Om aan deze verplichting te voldoen, moet het centrale Etias-systeem zich houden aan de bewaartermijn van het aanvraagdossier, namelijk vijf jaar na de laatste beslissing om de reisautorisatie te weigeren, nietig te verklaren of in te trekken.

(5)

Indien alle gegevens die ten grondslag liggen aan de beslissing tot weigering, nietigverklaring of intrekking van een reisautorisatie, vóór het verstrijken van de bewaringstermijn van vijf jaar worden gewist, moet het centrale Etias-systeem het aanvraagdossier automatisch binnen drie dagen wissen. Om die reden, en om de hoeveelheid verwerking te beperken, moet het systeem dagelijks nagaan of de regels inzake gegevensbewaring worden nageleefd. Indien een notitie moet worden gewist, moet dat binnen drie dagen gebeuren.

(6)

Aangezien Verordening (EU) 2018/1240 voortbouwt op het Schengenacquis, heeft Denemarken overeenkomstig artikel 4 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, dat aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie is gehecht, kennisgegeven van de omzetting van Verordening (EU) 2018/1240 in zijn nationale wetgeving. Denemarken is derhalve door dit besluit gebonden.

(7)

Dit besluit houdt een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis waaraan Ierland niet deelneemt. Dit besluit valt buiten het toepassingsgebied van de maatregelen waarin is voorzien bij Besluit 2002/192/EG van de Raad (2). Ierland neemt derhalve niet deel aan de vaststelling van dit besluit en dit is niet bindend voor, noch van toepassing op Ierland.

(8)

Wat IJsland en Noorwegen betreft, houdt dit besluit een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis, in de zin van de Overeenkomst tussen de Raad van de Europese Unie en de Republiek IJsland en het Koninkrijk Noorwegen inzake de wijze waarop deze twee staten worden betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (3), die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG van de Raad (4).

(9)

Wat Zwitserland betreft, houdt dit besluit een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis, in de zin van de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (5), die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2008/146/EG van de Raad (6).

(10)

Wat Liechtenstein betreft, houdt dit besluit een ontwikkeling in van de bepalingen van het Schengenacquis, in de zin van het Protocol tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap, de Zwitserse Bondsstaat en het Vorstendom Liechtenstein betreffende de toetreding van het Vorstendom Liechtenstein tot de Overeenkomst tussen de Europese Unie, de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de wijze waarop Zwitserland wordt betrokken bij de uitvoering, de toepassing en de ontwikkeling van het Schengenacquis (7), die vallen onder het gebied bedoeld in artikel 1, punt A, van Besluit 1999/437/EG, in samenhang met artikel 3 van Besluit 2011/350/EU van de Raad (8).

(11)

Wat Cyprus, Bulgarije en Roemenië betreft, vormt dit besluit een rechtshandeling die op het Schengenacquis voortbouwt, of anderszins daaraan is gerelateerd in de zin van respectievelijk artikel 3, lid 1, van de Toetredingsakte van 2003 en artikel 4, lid 1, van de Toetredingsakte van 2005.

(12)

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 42, lid 1, van Verordening (EU) 2018/1725 van het Europees Parlement en de Raad (9) en heeft op 9 september 2022 een advies uitgebracht.

(13)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité slimme grenzen,