1.   Als betaalorgaan accrediteren de lidstaten diensten of instanties die aan de in dit lid gestelde voorwaarden en de in de leden 2 en 3 bedoelde criteria voldoen. De betaalorganen die overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 het beheer en de controle van de uitgaven verrichten, bieden voor de betalingen die zij verrichten en voor de verstrekking en de bewaring van informatie voldoende waarborgen dat:

2.   Om te worden geaccrediteerd moet een betaalorgaan beschikken over een administratieve organisatie en een systeem voor interne controle die voldoen aan de in bijlage I vastgestelde criteria met betrekking tot:

3.   De lidstaten kunnen nadere accreditatiecriteria vaststellen om rekening te houden met de omvang, de verantwoordelijkheden en andere specifieke kenmerken van het betaalorgaan.

1.   Overeenkomstig artikel 10, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 accrediteert de betrokken lidstaat, wanneer meer dan één betaalorgaan wordt geaccrediteerd, als coördinerende instanties diensten of instanties die aan de in lid 2 gestelde voorwaarden en de in de leden 3 en 4 bedoelde criteria voldoen. Die lidstaat beslist door middel van een formeel besluit op ministerieel niveau over de accreditatie van de coördinerende instantie nadat hij zich ervan heeft vergewist dat de administratieve regelingen van die instantie voldoende waarborgen bieden dat zij de in dat artikel bedoelde taken kan vervullen.

2.   Om te worden geaccrediteerd, moet de coördinerende instantie waarborgen dat:

3.   Om te worden geaccrediteerd moet een coördinerende instantie met het oog op de opstelling van het jaarlijkse prestatieverslag beschikken over een administratieve organisatie en een systeem voor interne controle die voldoen aan de door de bevoegde autoriteit gestelde eisen met betrekking tot de betrokken procedures, en met name aan de in bijlage II vermelde criteria voor informatie en communicatie.

4.   De lidstaten kunnen nadere accreditatiecriteria vaststellen om rekening te houden met de omvang, de verantwoordelijkheden en andere specifieke kenmerken van de coördinerende instantie.

1.   De in artikel 9, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde betaalorganen zorgen voor het beheer en de controle van de verrichtingen in verband met de interventiemaatregelen inzake openbare opslag waarvoor zij verantwoordelijk zijn, zulks onder de voorwaarden als vastgesteld in bijlage III bij deze verordening en, in voorkomend geval, in de sectorale landbouwwetgeving, en met name op basis van de in die bijlage vastgestelde minimale controlepercentages.

De betaalorganen kunnen hun bevoegdheden in verband met de openbare-interventiemaatregelen delegeren aan interventiebureaus die voldoen aan de erkenningsvoorwaarden als vastgesteld in punt 1.D van bijlage I bij deze verordening, of kunnen optreden door tussenkomst van andere betaalorganen.

2.   De betaalorganen of interventiebureaus kunnen onverminderd hun algehele verantwoordelijkheid voor de openbare opslag:

Indien de betaalorganen het beheer aan in de eerste alinea, punt a), bedoelde opslaghouders toevertrouwen, wordt dit beheer verricht in het kader van opslagcontracten op basis van de in bijlage IV beschreven verplichtingen en algemene beginselen.

3.   De betaalorganen hebben op het gebied van openbare opslag met name de volgende verplichtingen:

Wanneer in een lidstaat de rekeningen inzake openbare opslag voor een of meer producten door meer dan één betaalorgaan worden beheerd, worden de voorraadboekhoudingen en de financiële rekeningen als bedoeld in de eerste alinea, punten a) en d), op het niveau van de lidstaat geconsolideerd voordat de desbetreffende informatie aan de Commissie wordt meegedeeld.

4.   De betaalorganen:

5.   De betaalorganen stellen de Commissie onmiddellijk in kennis van:

In situaties als bedoeld in de eerste alinea stelt de Commissie een passend besluit vast:

6.   De betaalorganen dragen de financiële gevolgen van een slechte bewaring van producten die onder een interventiemaatregel van de Unie vallen, met name wanneer deze het gevolg is van onaangepaste opslagmethoden. Onverminderd de rechtsmiddelen tegen opslaghouders zijn de betaalorganen financieel aansprakelijk wanneer zij hun verbintenissen of verplichtingen niet nakomen.

7.   De betaalorganen zorgen ervoor dat de rekeningen inzake openbare opslag en alle in het kader van de interventieverrichtingen opgestelde of ontvangen stukken, contracten en bestanden langs elektronische weg of in hun hoofdkantoor permanent toegankelijk zijn voor functionarissen van de Commissie en in opdracht van de Commissie handelende personen.

1.   In de loop van elk boekjaar maken de betaalorganen voor elk product waarvoor een interventie van de Unie heeft plaatsgevonden, een inventaris op.

Zij vergelijken de resultaten van deze inventarisatie met de boekhoudgegevens. De geconstateerde kwantitatieve verschillen en de bedragen die voortvloeien uit de bij controles ontdekte kwalitatieve verschillen, worden geboekt overeenkomstig de regels die uit hoofde van artikel 47, lid 3, punt a), van Verordening (EU) 2021/2116 zijn vastgesteld.

2.   Voor de toepassing van lid 1 komen de ontbrekende hoeveelheden die het gevolg zijn van de normale opslagverrichtingen, overeen met het verschil tussen enerzijds de theoretische voorraad volgens een boekhoudkundige inventarisatie en anderzijds de werkelijke fysieke voorraad zoals vastgesteld bij de in lid 1 bedoelde inventarisatie of met de boekhoudkundige voorraad die resteert wanneer de werkelijke voorraad van een opslagplaats op is, zulks met inachtneming van de in bijlage V bepaalde tolerantiegrenzen.

1.   Betalingen aan een begunstigde na de laatst mogelijke betalingsdatum kunnen als subsidiabel worden beschouwd onder de omstandigheden en voorwaarden van de leden 2 tot en met 6.

2.   Als de uitgaven uit hoofde van het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) krachtens artikel 5, lid 2, van Verordening (EU) 2021/2116 of de uitgaven uit hoofde van het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (Elfpo) krachtens artikel 6 van die verordening voor de interventies bedoeld in artikel 65, lid 2, van die verordening zijn gedaan na de in het recht van de Unie vastgestelde termijn, niet meer dan 5 % van de binnen de termijnen gedane uitgaven voor respectievelijk het ELGF en het Elfpo uitmaken, wordt geen verlaging van de maandelijkse of de tussentijdse betalingen toegepast.

Als de ELGF- of de Elfpo-uitgaven die zijn gedaan na de in het recht van de Unie vastgestelde termijnen boven deze marge van 5 % voor respectievelijk het ELGF en het Elfpo liggen, dan worden alle verdere uitgaven die te laat worden gedaan, als volgt verlaagd:

3.   In afwijking van lid 2 gelden de volgende voorwaarden:

De bedragen van de in artikel 17, lid 3, tweede alinea, van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde terugbetalingen worden niet in aanmerking genomen om na te gaan of is voldaan aan de in dit lid, eerste alinea, punt b), vastgestelde voorwaarde.

4.   Indien voor bepaalde interventies en maatregelen sprake is van uitzonderlijke omstandigheden bij het beheer of indien de lidstaten gegronde redenen aanvoeren, past de Commissie andere dan de in de leden 2 en 3 vastgestelde tijdschema’s en/of lagere of geen verlagingspercentages toe.

De eerste alinea geldt evenwel niet voor de uitgaven die het in lid 3, eerste alinea, punt b), bedoelde maximum overschrijden.

5.   De naleving van de betalingstermijn wordt elk landbouwbegrotingsjaar eenmaal gecontroleerd voor de uitgaven die tot en met 15 oktober zijn gedaan.

Met overschrijdingen van de betalingstermijn wordt op zijn laatst rekening gehouden in het besluit over de goedkeuring van de rekeningen als bedoeld in artikel 53 van Verordening (EU) 2021/2116.

6.   De in dit artikel bedoelde verlagingen worden toegepast onverminderd het latere besluit over de jaarlijkse prestatiegoedkeuring als bedoeld in artikel 54 van Verordening (EU) 2021/2116 en de conformiteitsgoedkeuring als bedoeld in artikel 55 van die verordening.

1.   In haar uit hoofde van artikel 21, lid 3, van Verordening (EU) 2021/2116 genomen besluit over de maandelijkse betalingen stelt de Commissie het saldo vast van de door elke lidstaat in zijn maanddeclaraties gedeclareerde uitgaven minus het bedrag aan bestemmingsontvangsten dat de betrokken lidstaat in zijn uitgavendeclaraties heeft opgenomen. Deze verrekening geldt als inning van de overeenkomstige ontvangsten.

De door de bestemmingsontvangsten gegenereerde vastleggings- en betalingskredieten worden geopend zodra deze ontvangsten zijn toegewezen aan de betrokken begrotingsonderdelen.

2.   In artikel 45, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde bedragen die werden ingehouden vóór de betaling van de steun waarop de onregelmatigheid of nalatigheid betrekking heeft, worden in mindering gebracht op de desbetreffende uitgave.

3.   De bedragen aan Elfpo-bijdragen die in een referentieperiode in het kader van het betrokken strategisch GLB-plan van de lidstaat zijn ingevorderd van begunstigden, worden in de uitgavendeclaratie voor die periode in mindering gebracht op het door het Elfpo te betalen bedrag.

4.   De overschotten of tekorten die, in voorkomend geval, het resultaat zijn van de jaarlijkse financiële goedkeuring kunnen opnieuw worden gebruikt in het kader van het Elfpo en worden in de eerste declaratie die na het goedkeuringsbesluit wordt opgesteld, opgeteld bij of afgetrokken van het bedrag van de Elfpo-bijdrage.

5.   De financiering uit het ELGF is gelijk aan de uitgaven zoals deze zijn berekend op basis van de door het betaalorgaan meegedeelde informatie, zijn verlaagd met uit de interventiemaatregelen voortgevloeide ontvangsten, zijn gevalideerd via het door de Commissie opgezette computersysteem en door het betaalorgaan zijn opgenomen in zijn uitgavendeclaratie.

1.   Indien de Uniebegroting aan het begin van het begrotingsjaar nog niet is vastgesteld, worden de in artikel 21 van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde maandelijkse betalingen en de in artikel 32 van die verordening bedoelde tussentijdse betalingen in verhouding tot de toegestane kredieten per hoofdstuk toegekend ten belope van een percentage van de uitgavendeclaraties die van elke lidstaat voor respectievelijk het ELGF en het Elfpo zijn ontvangen, met inachtneming van het maximum als bedoeld in artikel 16 van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046.

De Commissie houdt bij de latere betalingen rekening met het nog niet aan de lidstaten vergoede saldo.

2.   Voor het Elfpo geldt dat, indien de Uniebegroting aan het begin van het begrotingsjaar nog niet is vastgesteld met betrekking tot de in artikel 29 van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde begrotingsvastleggingen, de volgorde waarin de strategische GLB-plannen van de lidstaten zijn vastgesteld, in acht wordt genomen bij de betaling van de eerste jaarlijkse tranches die volgen op de vaststelling van die programma’s. De begrotingsvastleggingen voor de volgende jaarlijkse tranches worden verricht in de volgorde waarin de vastleggingen voor de strategische GLB-plannen van de lidstaten opgebruikt raken. De Commissie kan gedeeltelijke jaarlijkse vastleggingen voor de strategische GLB-plannen van de lidstaten verrichten indien slechts beperkte vastleggingskredieten beschikbaar zijn. Het saldo voor die plannen wordt pas vastgelegd wanneer aanvullende vastleggingskredieten beschikbaar komen.

1.   Wanneer de Commissie de in artikel 21, lid 3, van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde maandelijkse betalingen opschort op grond van artikel 40, lid 1, eerste alinea, van die verordening, worden de betalingen met de volgende percentages opgeschort:

2.   De opschorting wordt opgeheven nadat alle relevante documenten als bedoeld in artikel 9, lid 3, en artikel 12, lid 2, van Verordening (EU) 2021/2116 zijn ingediend.

1.   Wanneer de Commissie de in artikel 21, lid 3, van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde maandelijkse betalingen of de in artikel 32 van die verordening bedoelde tussentijdse betalingen overeenkomstig artikel 40, lid 2, van die verordening opschort naar aanleiding van de in artikel 54 van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde prestatiegoedkeuring, komt het opschortingspercentage overeen met het verschil tussen het ingevolge artikel 54, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 toegepaste verminderingspercentage en 50 procentpunten, vermenigvuldigd met 2. Het toe te passen opschortingspercentage bedraagt minimaal 10 %.

2.   De in lid 1 bedoelde opschortingen laten de artikelen 53 en 55 van Verordening (EU) 2021/2116 onverlet.

1.   Overeenkomstig artikel 94, lid 4, van Verordening (EU) 2021/2116 passen de lidstaten die de euro niet hebben ingevoerd, voor de opstelling van hun uitgavendeclaraties in het kader van het ELGF dezelfde wisselkoers toe als die welke zij overeenkomstig hoofdstuk V van deze verordening en de sectorale landbouwwetgeving bij de betalingen aan de begunstigden en bij de inning van ontvangsten hebben gebruikt.

2.   Wat het Elfpo betreft, passen de lidstaten die de euro niet hebben ingevoerd, bij de opstelling van hun uitgavendeclaraties voor alle betalings- of invorderingsverrichtingen de voorlaatste wisselkoers toe die de Europese Centrale Bank heeft bepaald vóór de maand waarin de verrichtingen in de rekeningen van het betaalorgaan worden geregistreerd.

3.   Met betrekking tot de in de artikelen 53 en 54 van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde goedkeuringsbesluiten en de in artikel 55 van die verordening bedoelde conformiteitsprocedure wordt gebruikgemaakt van de eerste wisselkoers die de Europese Centrale Bank na de datum van vaststelling van de uitvoeringshandelingen inzake de goedkeuring heeft bepaald.

4.   In de andere dan de in de leden 1, 2 en 3 bedoelde gevallen en voor verrichtingen waarvoor bij het recht van de Unie geen ontstaansfeit is vastgesteld, gebruiken de lidstaten die de euro niet hebben ingevoerd, de voorlaatste wisselkoers die door de Europese Centrale Bank is bepaald vóór de maand uit hoofde waarvan de uitgave of de bestemmingsontvangst wordt gedeclareerd.

1.   Met het oog op de vaststelling van het besluit op grond van artikel 54, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 inzake de te verlagen Uniefinancieringsbedragen vergelijkt de Commissie de jaarlijkse uitgaven die door de lidstaat voor een interventie zijn gedeclareerd, met de corresponderende output zoals gerapporteerd in het in artikel 54, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 bedoelde jaarlijkse prestatieverslag dat is ingediend uit hoofde van artikel 9, lid 3, eerste alinea, punt b), en artikel 10, lid 1, punt b), van die verordening en artikel 134 van Verordening (EU) 2021/2115.

2.   Indien de gedeclareerde uitgaven geen corresponderende output voor het betrokken landbouwbegrotingsjaar hebben en de lidstaat die afwijkingen met betrekking tot de output en de gerealiseerde eenheidsbedragen niet eerder in het jaarlijks prestatieverslag heeft toegelicht overeenkomstig artikel 134, leden 5 tot en met 9, van Verordening (EU) 2021/2115 of wanneer de motivering voor de afwijkingen ontoereikend is, geeft de lidstaat een nadere motivering binnen de termijnen die de Commissie heeft vastgesteld. De motivering heeft betrekking op de gedeclareerde uitgaven die voor het betrokken begrotingsjaar geen corresponderende output hebben.

3.   De lidstaten nemen in hun motivering relevante informatie op waarin de afwijking wordt toegelicht op het niveau van het eenheidsbedrag en voor de betrokken periode. De motivering bevat kwantitatieve informatie en, indien nodig, kwalitatieve toelichtingen.

De lidstaat geeft ook toelichting bij de omvang en het effect van de corrigerende maatregelen die reeds zijn genomen om de afwijking te verhelpen en herhaling ervan te voorkomen.

Als een lidstaat de afwijkingen niet overeenkomstig lid 2 kan verklaren, mag hij een deel van de afwijkingen verklaren.

4.   Indien de lidstaat de afwijkingen niet naar behoren motiveert of indien de motivering door de Commissie ontoereikend wordt geacht overeenkomstig de leden 2 en 3 of slechts betrekking heeft op een deel van de afwijkingen, verlaagt de Commissie de betrokken bedragen aan Uniefinanciering. De Commissie stelt de lidstaat in een afzonderlijke mededeling in kennis van haar advies.

5.   De in dit artikel bedoelde verlagingen worden toegepast onverminderd het latere besluit over de conformiteitsgoedkeuring als bedoeld in artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116.

1.   Voor de vaststelling van het besluit betreffende de op grond van artikel 55, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering te onttrekken bedragen maakt de Commissie een onderscheid tussen de bedragen of delen van bedragen die zijn geïdentificeerd als ten onrechte uitgegeven, en die welke zijn bepaald door toepassing van geëxtrapoleerde of forfaitaire correcties.

Ter bepaling van de bedragen die aan Uniefinanciering kunnen worden onttrokken wanneer wordt geconstateerd dat bepaalde uitgaven buiten het toepassingsgebied van Verordening (EU) 2021/2115 of voor de gewasspecifieke betaling voor katoen of de steun voor vervroegde uittreding uit hoofde van titel III, hoofdstuk II, afdeling 3, onderafdeling 2, respectievelijk artikel 155, lid 2, van die verordening niet overeenkomstig het recht van de Unie zijn gedaan, baseert de Commissie zich op haar eigen bevindingen en houdt zij rekening met de informatie die de betrokken lidstaat in de loop van de overeenkomstig artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116 gevolgde conformiteitsgoedkeuringsprocedure ter beschikking heeft gesteld.

2.   De Commissie baseert de onttrekking enkel op de identificering van de ten onrechte uitgegeven bedragen wanneer die bedragen met een evenredige inspanning kunnen worden geïdentificeerd. Wanneer de Commissie de ten onrechte uitgegeven bedragen niet met een evenredige inspanning kan identificeren, kan een lidstaat binnen de door de Commissie in de loop van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure bepaalde termijnen gegevens indienen over de verificatie van deze bedragen op basis van een onderzoek van alle afzonderlijke gevallen waarin er mogelijk sprake is van niet-conformiteit. De verificatie heeft betrekking op alle uitgaven die strijdig zijn met het toepasselijke recht en ten laste zijn gekomen van de Uniebegroting. De ingediende gegevens omvatten alle afzonderlijke bedragen die vanwege de betrokken niet-conformiteit niet-subsidiabel zijn.

3.   Wanneer de ten onrechte uitgegeven bedragen niet overeenkomstig lid 2 kunnen worden geïdentificeerd, kan de Commissie de te onttrekken bedragen bepalen door middel van geëxtrapoleerde correcties. Om de Commissie in staat te stellen de betrokken bedragen te bepalen, kan een lidstaat binnen de door de Commissie in de loop van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure bepaalde termijnen een berekening van het aan Uniefinanciering te onttrekken bedrag indienen waarin de resultaten van de controles van een representatieve steekproef uit die gevallen met statistische middelen zijn geëxtrapoleerd. De steekproef wordt getrokken uit de populatie waarvoor de geconstateerde niet-conformiteit redelijkerwijs mag worden verwacht.

4.   Om de in de leden 2 en 3 bedoelde door de lidstaten ingediende resultaten in aanmerking te kunnen nemen, moet de Commissie in de gelegenheid zijn om:

5.   Bij de toepassing van geëxtrapoleerde correcties overeenkomstig lid 3 kunnen de lidstaten gebruikmaken van de controlestatistieken zoals bevestigd door de certificerende instantie, of van de beoordeling door een dergelijke instantie van het foutenniveau in het kader van haar audit als bedoeld in artikel 12 van Verordening (EU) 2021/2116, en wel onder de volgende voorwaarden:

6.   Wanneer niet is voldaan aan de voorwaarden voor de bepaling van de aan Uniefinanciering te onttrekken bedragen als bedoeld in de leden 2 en 3, of de zaak van zodanige aard is dat de te onttrekken bedragen niet op basis van die leden kunnen worden bepaald, past de Commissie een passende forfaitaire correctie toe op basis van de aard en ernst van de inbreuk en haar eigen raming van het risico op financiële schade voor de Uniebegroting.

Bij de vaststelling van de hoogte van de forfaitaire correctie wordt in het bijzonder rekening gehouden met de soort niet-conformiteit die is geconstateerd. Daartoe worden de tekortkomingen in de controles onderverdeeld in tekortschietende essentiële en tekortschietende aanvullende controles:

Indien in het kader van een en dezelfde conformiteitsgoedkeuringsprocedure verschillende niet-conformiteiten worden vastgesteld, die elk afzonderlijk tot een andere forfaitaire correctie zouden leiden, geldt alleen de hoogste forfaitaire correctie.

7.   De Commissie houdt bij de vaststelling van de hoogte van forfaitaire correcties specifiek rekening met een of meer van de volgende verzwarende omstandigheden waarbij het risico voor de Uniebegroting groter is:

8.   Wanneer een lidstaat bepaalde objectieve elementen indient die niet aan de eisen van de leden 2 en 3 voldoen, maar aantonen dat het maximumverlies voor het ELGF en het Elfpo beperkt is gebleven tot een totaalbedrag dat lager is dan hetgeen zou voortvloeien uit de toepassing van het voorgestelde forfaitaire percentage, bepaalt de Commissie aan de hand van dat lagere forfaitaire percentage welke bedragen op grond van artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering moeten worden onttrokken.

9.   Bedragen die van de begunstigden zijn ingevorderd en aan het ELGF en het Elfpo zijn gecrediteerd vóór een ter zake relevante datum die de Commissie in de loop van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure heeft vastgesteld, worden in mindering gebracht op het bedrag dat de Commissie besluit op grond van artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering te onttrekken.

1.   Voor de vaststelling van het besluit betreffende de op grond van artikel 55, lid 1, van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering te onttrekken bedragen, baseert de Commissie zich op haar eigen bevindingen en houdt zij rekening met de informatie die de betrokken lidstaat in de loop van de overeenkomstig artikel 55, lid 3, van die verordening gevolgde conformiteitsgoedkeuringsprocedure ter beschikking heeft gesteld. Het aan Uniefinanciering te onttrekken bedrag stemt zo veel mogelijk overeen met het daadwerkelijke financiële verlies of risico voor de Uniebegroting.

2.   Indien de Commissie constateert dat de uitgaven niet overeenkomstig het recht van de Unie zijn gedaan, kan zij de uit te sluiten bedragen vaststellen door een forfaitaire correctie toe te passen, rekening houdend met de aard en ernst van de inbreuk en haar eigen raming van het risico op financiële schade voor de Unie.

Bij de vaststelling van de hoogte van de forfaitaire correctie wordt in het bijzonder rekening gehouden met de soort ernstige tekortkoming die is geconstateerd. Daartoe wordt rekening gehouden met de elementen van de governancesystemen die door de ernstige tekortkomingen worden getroffen.

Indien in het kader van een en dezelfde conformiteitsprocedure verschillende ernstige tekortkomingen worden vastgesteld, die elk afzonderlijk tot een andere forfaitaire correctie zouden leiden, geldt alleen de hoogste forfaitaire correctie.

3.   De Commissie houdt bij de vaststelling van de hoogte van forfaitaire correcties specifiek rekening met een of meer van de volgende verzwarende omstandigheden waarbij het risico voor de Uniebegroting groter is:

4.   Wanneer een lidstaat aantoont dat het maximumverlies voor het ELGF en het Elfpo beperkt is gebleven tot een bedrag dat lager is dan hetgeen zou voortvloeien uit de toepassing van het voorgestelde forfaitaire percentage, kan de Commissie het lagere forfaitaire percentage toepassen of zich baseren op de beoordeling door de certificerende instantie van de governancesystemen in het kader van haar audit als bedoeld in artikel 12 van Verordening (EU) 2021/2116 om te bepalen welke bedragen aan Uniefinanciering moeten worden onttrokken in het kader van de in artikel 55 van die verordening bedoelde conformiteitsprocedure.

5.   Waar van toepassing kunnen de lidstaten binnen de door de Commissie in de loop van de conformiteitsprocedure bepaalde termijnen gegevens indienen over de verificatie van deze bedragen op basis van een onderzoek van alle afzonderlijke gevallen waarin er mogelijk sprake is van de tekortkoming. De verificatie heeft betrekking op alle uitgaven die strijdig zijn met het recht van de Unie en ten laste zijn gekomen van de Uniebegroting. De ingediende gegevens omvatten alle bedragen die vanwege die niet-conformiteit met het recht van de Unie niet-subsidiabel zijn. Als de lidstaten de ten onrechte uitgegeven bedragen niet met evenredige inspanningen kunnen berekenen, kunnen zij bij wijze van alternatief een beoordeling van het risico verstrekken op basis van een statistisch valide en representatieve steekproef van de populatie waarop de tekortkoming betrekking heeft. De certificerende instantie bevestigt de beoordeling van de tekortkoming door de lidstaat.

6.   Om rekening te houden met de in lid 5 bedoelde door de lidstaten ingediende resultaten, beoordeelt de Commissie de methode, de inhoud en de resultaten van de ingediende verificatie of extrapolatie. Indien de Commissie tevreden is over de methode, de inhoud en de resultaten van de ingediende verificatie of extrapolatie, gebruikt zij de overeenkomstig lid 5 door de lidstaten ingediende resultaten om de bedragen te bepalen die op grond van artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering moeten worden onttrokken.

7.   Bedragen die van de begunstigden zijn ingevorderd en aan het ELGF en het Elfpo zijn gecrediteerd vóór een ter zake relevante datum die de Commissie in de loop van de conformiteitsprocedure heeft vastgesteld, worden in mindering gebracht op het bedrag dat de Commissie besluit op grond van artikel 55 van Verordening (EU) 2021/2116 aan Uniefinanciering te onttrekken.

1.   Voor met invoer verband houdende bedragen en voor uitvoerbelastingen, zoals bij het recht van de Unie inzake het gemeenschappelijk landbouwbeleid in euro vastgesteld en door de lidstaten in nationale valuta toe te passen, is de omrekeningskoers specifiek gelijk aan de op grond van artikel 53, lid 1, van Verordening (EU) nr. 952/2013 geldende koers.

2.   Wanneer in landbouwwetgeving van de Unie inzake de handel met derde landen prijzen en bedragen in euro zijn uitgedrukt, is het ontstaansfeit voor de wisselkoers de aanvaarding van de douaneaangifte.

3.   Voor de berekening van de forfaitaire invoerwaarde van groenten en fruit met het oog op de bepaling van de invoerprijs vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers voor de representatieve prijzen die worden gebruikt om die forfaitaire waarde en het bedrag van de vermindering te berekenen, plaats op de dag waarop de representatieve prijzen betrekking hebben.

1.   Voor steun die wordt verleend per hoeveelheid in de handel gebracht of op specifieke wijze te gebruiken product, is onverminderd de artikelen 32 en 33 het ontstaansfeit voor de wisselkoers de eerste handeling die, nadat het product door de betrokken marktdeelnemer is overgenomen, een passend gebruik van het product waarborgt en tot verlening van de steun leidt.

2.   Voor steun voor particuliere opslag vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers plaats op de eerste dag waarvoor de steun in het kader van eenzelfde contract wordt verleend.

3.   Voor andere dan in de leden 1 en 2 van dit artikel en in de artikelen 32 en 33 bedoelde steun vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers plaats op de uiterste datum voor de indiening van de aanvragen.

1.   Het ontstaansfeit voor de wisselkoers vindt plaats op de eerste dag van het landbouwbegrotingsjaar waarin de steun wordt verleend, in het geval van:

2.   Voor het in artikel 58, lid 1, eerste alinea, punt c), van Verordening (EU) 2021/2115 bedoelde groen oogsten vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers plaats op de dag waarop het groen oogsten plaatsvindt.

3.   Voor de distillatie van bijproducten van de wijnbereiding die wordt uitgevoerd overeenkomstig de beperkingen die zijn vastgesteld in deel II, afdeling D, van bijlage VIII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013, als bedoeld in artikel 58, lid 1, eerste alinea, punt g), van Verordening (EU) 2021/2115 vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers plaats op de eerste dag van het landbouwbegrotingsjaar waarin het bijproduct wordt geleverd.

4.   Voor de in artikel 58, lid 1, eerste alinea, punten b), e) en m), van Verordening (EU) 2021/2115 bedoelde investeringen vindt het ontstaansfeit voor de wisselkoers plaats op 1 januari van het jaar waarin het besluit tot verlening van de steun wordt genomen.

5.   Voor de in artikel 58, lid 1, eerste alinea, punten f), h), i), j) en k), van Verordening (EU) 2021/2115 bedoelde interventietypen is het ontstaansfeit voor de wisselkoers de voorlaatste wisselkoers die de Europese Centrale Bank heeft bepaald vóór de maand waarvoor de uitgaven of de bestemmingsontvangsten worden gedeclareerd.