(1)

In 2013 heeft de Commissie bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 185/2013 (2) bepaald dat bepaalde vangstquota die voor 2013 en de daaropvolgende jaren aan Spanje waren toegewezen, zouden worden verlaagd wegens overbevissing van een bepaald makreelquotum in 2009. In die verordening zijn verlagingen vastgesteld van het makreelquotum in ICES-sector 8c, in de ICES-deelgebieden 9 en 10, in de Uniewateren van Cecaf-zone 34.1.1, en van het ansjovisquotum in ICES-deelgebied 8.

(2)

De kustvloot van Spanje is grotendeels op makreel aangewezen en de winstgevendheid van die vloot ligt al op een erg laag niveau. Daarnaast is het quotum van 2019 20 % lager dan dat van 2018 en deze verlaging loopt nog door tot 2023. Door alleen voor 2019 een geringere verlaging bij makreel toe te staan, zal de visserijdruk op het bestand die al was toegestaan bij Verordening (EU) 2019/124 van de Raad (3), niet toenemen. Om te voorkomen dat zowel de betrokken visserijsector als de daarmee verbonden verwerkende industrie hiervan negatieve gevolgen ondervinden, mag het jaarlijkse makreelquotum in geen enkel jaar met meer dan 33 % worden verlaagd. Wanneer de in mindering te brengen hoeveelheid meer dan 33 % van het jaarlijkse makreelquotum bedraagt, dient Uitvoeringsverordening (EU) nr. 185/2013 te worden gewijzigd om ervoor te zorgen dat de jaarlijkse, in mindering te brengen hoeveelheid wordt verlaagd en de verlagingsperiode dienovereenkomstig wordt verlengd.

(3)

Het quotum van Spanje voor makreel in ICES-sector 8c, in de ICES-deelgebieden 9 en 10 en in de Uniewateren van Cecaf-zone 34.1.1 is voor 2019 vastgesteld op 24 597 ton, terwijl bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 185/2013 is bepaald dat voor dat jaar 9 240 ton in mindering moet worden gebracht, hetgeen overeenkomt met 38 % van het Spaanse quotum. De voor 2019 in mindering te brengen hoeveelheden moeten dus tot 33 % van het quotum worden verlaagd en het verschil moet worden opgeteld bij de in 2023 in mindering te brengen hoeveelheden.

(4)

Spanje heeft verzocht om het makreelquotum van 2019 te verlagen van de oorspronkelijk vastgestelde 5 544 ton naar 4 421 ton. Het verschil bedraagt 0,1 % van de totale TAC, zodat de biologische gevolgen voor het bestand minimaal blijven terwijl dit verschil voor de kleinschalige visserij van groot belang is. De vermindering in 2023 van hetzelfde quotum wordt verhoogd van oorspronkelijk 269 ton naar 1 392 ton. Het oorspronkelijke percentage dat in mindering wordt gebracht op het makreel- en het ansjovisquotum, loopt van jaar tot jaar uiteen, maar blijft over de gehele periode 2019-2023 bezien ongewijzigd. De in 2023 in mindering te brengen hoeveelheden blijven onder de jaarlijks in mindering te brengen hoeveelheden die voor 2016-2022 zijn vastgesteld.

(5)

Ondanks de wijzigingen in de hoeveelheden die in mindering worden gebracht op het makreel- en het ansjovisquotum in 2019, worden de vangstmogelijkheden van 2019 voor die soorten niet overschreden. Ze blijven in overeenstemming met de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid.

(6)

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 185/2013 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité voor de visserij en de aquacultuur,