(1)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1925/2006 kan de Commissie op eigen initiatief een besluit vaststellen om een andere stof dan een vitamine of een mineraal of een ingrediënt dat een dergelijke stof bevat op te nemen in bijlage III bij die verordening, waarin de stoffen zijn opgenomen waarvan het gebruik in levensmiddelen is verboden, aan beperking is onderworpen of die door de Unie worden onderzocht, als die stof met een potentieel risico voor de consumenten in de zin van artikel 8, lid 1, van die verordening in verband is gebracht.

(2)

Op 4 december 2009 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een wetenschappelijk advies (2) uitgebracht waarin wordt geconcludeerd dat de inname van transvetzuren in de context van een uit nutritioneel oogpunt adequaat voedingspatroon zo laag mogelijk moet zijn.

(3)

Op 3 december 2015 heeft de Commissie een verslag over transvetzuren in levensmiddelen en in de totale voeding van de bevolking van de Unie (3) goedgekeurd. In dit verslag wordt eraan herinnerd dat coronaire hartziekten in de Unie de belangrijkste doodsoorzaak zijn en dat een hoge inname van transvetzuren het risico op hartziekten aanzienlijk vergroot — per calorie vergeleken meer dan welke andere nutriënt ook.

(4)

In het verslag werd geconcludeerd dat met het oog op de volksgezondheid, consumentenbescherming en verenigbaarheid met de interne markt het instellen van een wettelijke grenswaarde voor het gehalte aan industriële transvetzuren in levensmiddelen de doeltreffendste maatregel lijkt te zijn.

(5)

Op 30 april 2018 heeft de Commissie de EFSA verzocht de resultaten te verzamelen van reeds door de EFSA afgegeven wetenschappelijk advies over de gevolgen van transvetzuren voor de gezondheid, vooral met betrekking tot voedings- en gezondheidsclaims, voedingsreferentiewaarden en levensmiddelenadditieven, en de Commissie te informeren over de manier waarop dit wetenschappelijk advies zich verhoudt tot de huidige doelstellingen en aanbevelingen met betrekking tot de inname van transvetzuren.

(6)

Op 19 juni 2018 heeft de EFSA haar conclusie, in de vorm van wetenschappelijke en technische bijstand, aangeboden. Zij concludeerde (4) op basis van een beoordeling van de beschikbare wetenschappelijke gegevens dat volgens de meest recente nationale en internationale aanbevelingen de inname van transvetzuren via de voeding zo laag mogelijk moet zijn.

(7)

Op 15 mei 2018 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie ervoor gepleit industrieel geproduceerde transvetzuren uit de wereldwijde voedselvoorzieningsketen te weren (5).

(8)

Transvetzuren zijn andere stoffen dan vitaminen of mineralen waarvoor schadelijke gevolgen voor de gezondheid zijn vastgesteld. De stof moet derhalve, in lijn met de huidige stand van de wetenschappelijke en technische kennis, worden opgenomen in bijlage III, deel B, bij Verordening (EG) nr. 1925/2006 en de toevoeging ervan aan levensmiddelen of het gebruik bij de productie van levensmiddelen mag alleen worden toegestaan onder de in die bijlage genoemde voorwaarden.

(9)

De definities van "vetten" en "transvetzuren" in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 1169/2011 van het Europees Parlement en de Raad (6) en van "detailhandel" in artikel 3, punt 7, van Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad (7) moeten op de desbetreffende termen in bijlage III, deel B, bij Verordening (EG) nr. 1925/2006 van toepassing zijn.

(10)

Om de toepassing van deze verordening te vergemakkelijken, moet van exploitanten van levensmiddelenbedrijven die levensmiddelen leveren aan andere exploitanten van levensmiddelenbedrijven, met uitzondering van detailhandelaren, worden geëist dat zij deze voorzien van de benodigde informatie over het gehalte aan transvetzuren, met uitzondering van de in vetten van dierlijke oorsprong van nature aanwezige transvetzuren, wanneer dat meer dan 2 gram per 100 gram vet bedraagt.

(11)

Om exploitanten van levensmiddelenbedrijven de mogelijkheid te bieden zich aan de uit deze verordening voortvloeiende nieuwe voorschriften aan te passen, moeten passende overgangsmaatregelen worden vastgesteld.

(12)

Verordening (EG) nr. 1925/2006 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(13)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,