De Commissie herinnert eraan dat de raamovereenkomst geen rechtsgrondslag vormt voor de doorgifte van persoonsgegevens tussen de EU en de VS met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing of de vervolging van strafbare feiten, waaronder terrorisme (zie artikel 1, lid 3, van de overeenkomst). In samenhang met de toepasselijke rechtsgrondslag voor de doorgifte en behoudens de voorwaarden in artikel 5 van de overeenkomst heeft de overeenkomst veeleer ten doel passende waarborgen te bieden in de zin van artikel 37, lid 1, van Richtlijn (EU) 2016/680. De overeenkomst voorziet daarentegen niet in een algemene toestemming voor doorgiften. Bovendien laat de overeenkomst de mogelijkheid voor nationale gegevensbeschermingsautoriteiten onverlet om ten volle gebruik te maken van hun toezichtsbevoegdheden uit hoofde van het EU-recht met betrekking tot internationale doorgiften die binnen de werkingssfeer van de overeenkomst vallen.

De Commissie merkt op dat, overeenkomstig het verzoek van het Europees Parlement in zijn resolutie van 12 maart 2014 (2013/2188(INI)) om te voorzien in „effectieve en uitvoerbare […] strafrechtelijke rechtsmiddelen voor alle EU-burgers in de VS” en om „voor gelijke rechten voor EU-burgers en burgers van de VS” te zorgen, artikel 19, lid 1, van de raamovereenkomst de EU-burgers rechten op gerechtelijk beroep verleent. Om aan deze bepaling te voldoen, heeft het Amerikaanse Congres de Judicial Redress Act goedgekeurd. Dit is een belangrijke stap in het implementatieproces. Op basis van de toezeggingen die zij tijdens de onderhandelingen heeft ontvangen, gaat de Commissie ervan uit dat de aanwijzing op grond van de Judicial Redress Act plaatsvindt van de EU als „covered country” en van alle VS-instanties die gegevens verwerken die binnen de werkingssfeer van de overeenkomst vallen, als „designated federal agency or component” en dat de Judicial Redress Act geldt voor alle gegevensoverdrachten die onder het toepassingsgebied van de overeenkomst vallen. De Commissie bevestigt dat het daarbij ook gaat om de doorgifte op basis van de overeenkomst tussen de EU en de VS inzake de persoonsgegevens van passagiers (PNR) en de overeenkomst tussen de EU en de VS inzake de verwerking en doorgifte van gegevens betreffende het financiële berichtenverkeer van de Europese Unie naar de Verenigde Staten ten behoeve van het programma voor het traceren van terrorismefinanciering (TFTP) (zie artikel 3, lid 1, in samenhang met de vierde alinea van de preambule van de overeenkomst) en dat de desbetreffende gegevensbestanden niet kunnen worden uitgesloten van het door de Judicial Redress Act verleende recht op gerechtelijk beroep. De Commissie is van mening dat alleen zo de volledige uitvoering kan worden gewaarborgd van artikel 19, lid 1, van de overeenkomst, zoals voorgeschreven in artikel 5, leden 2 en 3, van de overeenkomst.

De Commissie is van oordeel dat artikel 19, lid 1, van de raamovereenkomst een essentiële bepaling van de overeenkomst is, die volledig moet worden uitgevoerd, met name door de nodige aanwijzingen. Bovendien zal de Commissie, zoals bepaald in artikel 23, lid 1, van de overeenkomst, tijdens de gezamenlijke evaluatie bijzondere aandacht besteden aan de doeltreffende uitvoering van artikel 19 van de overeenkomst inzake gerechtelijk beroep.

De aanvullende rechten op gerechtelijk beroep waarin artikel 19, lid 1, van de overeenkomst voorziet, strekken zich niet uit tot derdelanders, maar dat geldt niet voor andere bestaande rechten op gerechtelijk beroep krachtens Amerikaans recht waarover natuurlijke personen ongeacht hun woonplaats of nationaliteit beschikken (zie artikel 19, lid 3, van de overeenkomst), zoals bijvoorbeeld in het kader van de Administrative Procedure Act, de Electronic Communications Privacy Act of de Freedom of Information Act.