1.   De bevoegde autoriteit behoeft geen zekerheidstelling te eisen, wanneer het te garanderen bedrag minder dan 500 EUR bedraagt.

2.   Bij toepassing van het bepaalde in lid 1 verbindt de betrokkene zich er schriftelijk toe een bedrag te betalen dat gelijkwaardig is aan het bedrag dat van hem zou zijn gevorderd als hij een zekerheid had gesteld en deze vervolgens geheel of gedeeltelijk verbeurd zou zijn verklaard.

1.   Een zekerheid kan worden gesteld via:

2.   De bevoegde autoriteit kan bepalen dat de zekerheid ook kan worden gesteld via:

3.   De bevoegde autoriteit kan aanvullende voorwaarden stellen voor het aanvaarden van zekerheden als genoemd in lid 2.

1.   Een goed waarop overeenkomstig artikel 7, lid 2, onder a), een hypotheek wordt verstrekt of obligaties dan wel pandbrieven die overeenkomstig artikel 7, lid 2, onder d) en e), worden verpand, moeten op het ogenblik waarop de zekerheid wordt gesteld, een realiseerbare waarde hebben die overeenkomt met ten minste 115 % van de waarde van de vereiste zekerheid.

Een bevoegde autoriteit mag een zekerheid als bedoeld in artikel 7, lid 2, onder a), d) en e), alleen aanvaarden wanneer de partij die deze zekerheid aanbiedt zich er schriftelijk toe verbindt hetzij te zorgen voor een aanvullende zekerheid, hetzij de oorspronkelijke zekerheid te vervangen, wanneer de realiseerbare waarde van het goed, de obligaties of de pandbrieven in kwestie gedurende een periode van ten minste drie maanden beneden 105 % van de vereiste zekerheid ligt. Deze schriftelijke verbintenis is niet vereist als de nationale wetgeving dit reeds voorschrijft. De bevoegde autoriteiten moeten de waarde van dergelijke goederen, obligaties en pandbrieven regelmatig opnieuw onderzoeken.

2.   De realiseerbare waarde van een zekerheid als bedoeld in artikel 7, lid 2, onder a), d) en e), wordt bepaald door de bevoegde autoriteit met inachtneming van de voorziene kosten van realisatie.

De realiseerbare waarde van de obligaties of de pandbrieven wordt op basis van de laatst beschikbare notering bepaald.

De partij die de zekerheid stelt, dient op verzoek van de bevoegde autoriteit het bewijs te leveren van de realiseerbare waarde ervan.

1.   Iedere zekerheid mag worden vervangen door een andere.

Goedkeuring van de bevoegde autoriteit is echter vereist in de volgende gevallen:

2.   Een algemene zekerheid kan worden vervangen door een andere algemene zekerheid op voorwaarde dat deze nieuwe algemene zekerheid ten minste het gedeelte van de oorspronkelijke algemene zekerheid dekt dat, op het tijdstip van de vervanging, dient ter verzekering van de nakoming van één of meer overeengekomen verplichtingen.

1.   Elke in artikel 1 bedoelde zekerheid wordt gesteld in euro.

2.   In afwijking van lid 1 wordt, wanneer de zekerheid in de nationale valuta wordt aanvaard in een lidstaat die niet tot de eurozone behoort, het in euro uitgedrukte zekerheidsbedrag van die lidstaat omgerekend in de desbetreffende valuta overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1913/2006. De bij de zekerheid behorende verbintenis en het bedrag dat eventueel zou worden ingehouden in geval van een onregelmatigheid of een niet-naleving, blijven in euro vastgesteld.

1.   Een cheque die is gegarandeerd door een door de lidstaat van de bevoegde autoriteit daartoe erkende financiële instelling, wordt beschouwd als een deposito in contanten. De bevoegde autoriteit is eerst verplicht een gegarandeerde cheque te innen wanneer de periode gedurende welke de garantie geldt binnenkort afloopt.

2.   Andere dan de in lid 1 bedoelde cheques worden eerst als zekerheid in aanmerking genomen, wanneer de bevoegde autoriteit de zekerheid heeft dat zij over het bedrag ervan kan beschikken.

3.   Alle door de financiële instelling gemaakte kosten worden gedragen door de partij die de zekerheid stelt.

1.   De borg dient zijn normale verblijfplaats te hebben in de Unie of er een vestiging te hebben en, onverminderd de bepalingen van het Verdrag met betrekking tot het vrij verlenen van diensten, aanvaard te zijn door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de zekerheid wordt gesteld. De borg verbindt zich door een schriftelijke borgstelling.

2.   In een schriftelijke borgstelling moeten ten minste worden opgenomen:

3.   De bevoegde autoriteit kan een door de borg via telecommunicatie gegeven schriftelijke verklaring aanvaarden als schriftelijke zekerheidstelling. In dat geval neemt de bevoegde autoriteit alle maatregelen die nodig zijn om ervan verzekerd te zijn dat de telecommunicatie authentiek is.

4.   Wanneer reeds een schriftelijke algemene zekerheidstelling is gegeven, bepaalt de bevoegde autoriteit welke procedure moet worden gevolgd opdat deze algemene zekerheid geheel of gedeeltelijk als garantie gaat dienen voor een specifieke verplichting.

1.   De zekerheid wordt vrijgegeven, wanneer:

2.   Wanneer de uiterste termijn voor het leveren van het bewijs dat de betrokkene definitief recht heeft op het voorschot is verstreken zonder dat dit bewijs werd geleverd, past de bevoegde autoriteit onmiddellijk de procedure van artikel 28 toe.

De termijn kan worden verlengd in geval van overmacht.

Voor zover de wetgeving van de Unie daarin voorziet, kan het bewijs evenwel nog na de bovenbedoelde termijn worden geleverd; de zekerheid wordt dan gedeeltelijk terugbetaald.

3.   Wanneer de in de wetgeving van de Unie voorkomende bepalingen inzake overmacht inhouden dat alleen het voorschot kan worden terugbetaald, gelden de volgende bijkomende voorwaarden:

Indien de onder a) en b) bedoelde voorwaarden niet in acht worden genomen, gelden voor de terugbetaling de voorwaarden die van toepassing zijn wanneer zich geen geval van overmacht voordoet.

1.   Een verplichting kan primaire, secundaire en ondergeschikte eisen omvatten.

2.   Een primaire eis is een eis die van fundamentele betekenis is in verband met de doelstellingen van de verordening waarbij deze eis wordt opgelegd, en die bestaat in de verplichting om een handeling te verrichten of zich daarvan te onthouden.

3.   Een secundaire eis is een eis tot het in acht nemen van de uiterste termijn voor het nakomen van een primaire eis.

4.   Een ondergeschikte eis is iedere andere eis die bij een verordening wordt opgelegd.

5.   Dit hoofdstuk is niet van toepassing wanneer de specifieke regeling van de Unie de primaire eisen niet heeft vastgesteld.

6.   Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „het betrokken gedeelte van het gegarandeerde bedrag” verstaan het gedeelte van het gegarandeerde bedrag dat overeenkomt met de hoeveelheid waarvoor aan een bepaalde eis niet is voldaan.

1.   Een zekerheid wordt volledig verbeurd voor de hoeveelheid waarvoor een primaire eis niet is nagekomen, behalve in geval van overmacht.

2.   Een primaire eis wordt geacht niet te zijn nagekomen wanneer het desbetreffende bewijs niet wordt geleverd binnen de termijn die voor het leveren van dat bewijs is vastgesteld, behalve in geval van overmacht. De in artikel 28 bedoelde procedure voor de inning van het verbeurde bedrag wordt onmiddellijk ingeleid.

3.   Wanneer binnen 18 maanden na de in lid 2 bedoelde termijn het bewijs wordt geleverd dat aan alle primaire eisen is voldaan, wordt 85 % van het verbeurde bedrag terugbetaald.

Wanneer binnen 18 maanden na de in lid 2 bedoelde termijn het bewijs wordt geleverd dat aan alle primaire eisen is voldaan, maar aan de desbetreffende secundaire eis niet is voldaan, is het bedrag dat wordt terugbetaald gelijk aan het bedrag dat zou zijn vrijgegeven in een geval van toepassing van artikel 22, lid 2, verminderd met 15 % van het betrokken gedeelte van het gegarandeerde bedrag.

4.   Er vindt geen terugbetaling plaats wanneer het bewijs na het verstrijken van de in lid 3 bedoelde termijn van 18 maanden wordt geleverd, behalve in geval van overmacht.

1.   Wanneer binnen de hiervoor vastgestelde termijn het bij de specifieke regeling van de Unie voorgeschreven bewijs wordt geleverd dat alle primaire eisen zijn nagekomen, en een secundaire eis niet is nagekomen, wordt de zekerheid gedeeltelijk vrijgegeven en het saldo van de betrokken zekerheid verbeurd. De in artikel 28 bedoelde procedure voor de inning van het betrokken bedrag wordt onmiddellijk ingeleid.

2.   Het vrij te geven gedeelte is het betrokken gedeelte van het gegarandeerde bedrag verminderd met 15 % en

3.   Dit artikel is niet van toepassing op termijnen die zijn vastgesteld voor het aanvragen of het gebruik van invoer-, uitvoer- en voorfixatiecertificaten, noch op termijnen met betrekking tot de vaststelling van invoer- en uitvoerheffingen en uitvoerrestituties in het kader van een openbare inschrijving.

1.   Niet-nakoming van een of meer ondergeschikte eisen heeft het verbeuren van 15 % van het betrokken gedeelte van het gegarandeerde bedrag tot gevolg, behalve in geval van overmacht.

2.   De in artikel 28 bedoelde procedure voor de inning van het verbeurde bedrag wordt onmiddellijk ingeleid.

3.   Dit artikel blijft buiten toepassing indien artikel 21, lid 3, wordt toegepast.

1.   Op verzoek wordt een zekerheid gedeeltelijk vrijgegeven wanneer het daartoe voorgeschreven bewijs is geleverd voor een gedeelte van een hoeveelheid product, op voorwaarde dat dit gedeelte niet kleiner is dan een minimumhoeveelheid die is vastgesteld in de verordening op grond waarvan de zekerheid moet worden gesteld.

Ingeval er geen minimumhoeveelheid is bepaald in de specifieke regeling van de Unie op grond waarvan de zekerheid moet worden gesteld, mag de bevoegde autoriteit het aantal gedeelten waarin een zekerheid wordt vrijgegeven, beperken en een minimumbedrag per gedeelte bepalen.

2.   De bevoegde autoriteit kan bepalen dat de zekerheid alleen geheel of gedeeltelijk wordt vrijgegeven nadat een schriftelijk verzoek daartoe is ingediend.

3.   In het geval van zekerheden die overeenkomstig artikel 9, lid 1, meer dan 100 % dekken van het bedrag ten belope waarvan zekerheid dient te worden gesteld, wordt het gedeelte van de zekerheid dat 100 % overschrijdt vrijgegeven wanneer het saldo van de zekerheid definitief wordt vrijgegeven of verbeurd.

1.   Wanneer geen termijn is vastgesteld voor het indienen van de bewijsstukken voor het vrijgeven van een zekerheid, geldt als uiterste termijn:

2.   In geen geval mag de in lid 1 bedoelde termijn meer bedragen dan drie jaar na de datum waarop de zekerheid voor een bepaalde transactie is gesteld, behoudens in geval van overmacht.

1.   Wanneer de bevoegde autoriteit kennis draagt van de elementen die tot volledige of gedeeltelijke verbeurdverklaring van de zekerheid leiden, eist zij onverwijld van betrokkene betaling van het bedrag van de verbeurde zekerheid, welke betaling dient te geschieden binnen een maximumtermijn van dertig dagen te rekenen vanaf de dag waarop de eis tot betaling is ontvangen.

Wanneer de betaling niet binnen de voorgeschreven termijn is geschied, moet de bevoegde autoriteit:

De bevoegde autoriteit kan, zonder vooraf van betrokkene betaling te eisen, onverwijld definitief de in artikel 7, lid 1, onder a), bedoelde vormen van zekerheid innen.

2.   De bevoegde autoriteit mag van verbeurdverklaring van bedragen van minder dan 60 EUR afzien, voor zover voor vergelijkbare gevallen soortgelijke nationale wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen zijn vastgesteld.

3.   Onverminderd het bepaalde in lid 1, betaalt betrokkene, wanneer het besluit tot verbeurdverklaring van een zekerheid is genomen, maar achteraf wegens een beroep op grond van het nationaal recht wordt opgeschort, over het werkelijk verbeurde bedrag rente over de periode die dertig dagen na de ontvangst van de in lid 1, eerste alinea, bedoelde eis tot betaling ingaat en op de dag vóór die waarop het werkelijk verbeurde bedrag wordt betaald, eindigt.

Wanneer als gevolg van de uitslag van een beroep de betrokkene wordt verzocht het verbeurdverklaarde bedrag te betalen binnen 30 dagen, mag de lidstaat er voor de berekening van de rente van uitgaan dat de betaling plaatsvindt op de twintigste dag na dit verzoek.

De toe te passen rente wordt berekend overeenkomstig nationaal recht, maar mag in geen geval lager zijn dan die welke bij de terugvordering van bedragen in nationaal verband wordt toegepast.

De betaalorganen brengen de betaalde rente in mindering op de uitgaven van het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) of het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (Elfpo) overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 352/78 van de Raad (11).

De lidstaten kunnen voor de betrokken rente geregeld aanvulling van de zekerheid eisen.

Wanneer een zekerheid is verbeurd en het bedrag reeds ten gunste van het ELGF of het Elfpo is gecrediteerd en, volgens de uitkomst van een beroepsprocedure, het verbeurde bedrag geheel of gedeeltelijk moet worden terugbetaald, met inbegrip van de overeenkomstig nationaal recht toegepaste rente, komt het terug te betalen bedrag ten laste van het ELGF of het Elfpo, tenzij het feit dat de zekerheid moet worden terugbetaald aan nalatigheid of ernstig verzuim van de overheidsdiensten of andere lichamen van de lidstaten is te wijten.

1.   De lidstaten houden voor elk begrotingsjaar het totale aantal en het totale bedrag van de verbeurdverklaarde zekerheden, in alle fasen van de procedure van artikel 28, ter beschikking van de Commissie, met aparte opgave van de zekerheden waarvoor de lidstaat, en die waarvoor de begroting van de Unie is gecrediteerd.

2.   De in lid 1 bedoelde gegevens worden bijgehouden voor alle zekerheden verbeurd verklaard voor meer dan 1 000 EUR en voor elke bepaling van de Unie op grond waarvan een zekerheid moet worden gesteld.

3.   De gegevens omvatten zowel de rechtstreeks door de betrokken partij betaalde bedragen, als de via de zekerheid geïnde bedragen.