i)

Klimaat en energie zijn prioriteiten geworden nu de EU het voortouw neemt bij de verwezenlijking van een mondiale koolstofarme economie. In maart 2007 hechtte de Europese Raad zijn goedkeuring aan conclusies (1) om voor 2020 de broeikasgasemissies met ten minste 20 % te verminderen in vergelijking met 1990 (30 % indien mondiale streefcijfers worden afgesproken) en om voor 2020 een verplicht streefcijfer van 20 % vast te stellen voor het gebruik van hernieuwbare energiebronnen (inclusief de doelstelling om in voor vervoer bestemde benzine en diesel 10 % biobrandstoffen op te nemen). De landbouw- en de bosbouwsector kunnen in dit verband een belangrijke rol spelen: als leverancier van de grondstoffen voor de productie van bio-energie, bij de opslag van koolstof en bij de verdere vermindering van de broeikasgasemissies.

ii)

De doelstellingen van de EU op het gebied van waterbeleid zijn vastgesteld in Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (2), waarvan de volledige tenuitvoerlegging in de periode 2010-2012 haar beslag zal beginnen te krijgen. Als grote gebruikers van water en waterreserves hebben de landbouw- en de bosbouwsector een belangrijke rol te spelen in een zowel kwantitatief als kwalitatief duurzaam waterbeheer. Waterbeheer zal een steeds voornamere plaats innemen in de aanpassingsstrategie om de reeds onvermijdelijke klimaatverandering aan te pakken.

iii)

De lidstaten hebben toegezegd de achteruitgang van de biodiversiteit uiterlijk 2010 een halt toe te roepen, maar het lijkt steeds onwaarschijnlijker dat deze doelstelling zal worden gehaald. Aangezien de biodiversiteit in Europa voor een groot deel afhangt van de landbouw en de bosbouw, zullen de inspanningen ter bescherming van die diversiteit moeten worden opgevoerd, met name gezien de verwachte negatieve gevolgen van de klimaatverandering en de toenemende behoefte aan water.

iv)

Zuivelproducenten leveren een aanzienlijke bijdrage tot de instandhouding van het platteland via duurzame landbouw, vooral in achterstandsgebieden. Gezien hun hoge productiekosten en de structurele veranderingen die hen wachten ten gevolge van de geleidelijke afschaffing van het melkquotastelsel, moeten er begeleidende steunmaatregelen voor zuivelproducenten komen, zodat zij zich aan de nieuwe marktomstandigheden kunnen aanpassen.

v)

Maatregelen voor plattelandsontwikkeling kunnen met name worden benut om innovatie op het gebied van waterbeheer, productie en gebruik van hernieuwbare energie, bescherming van biodiversiteit aan te moedigen, alsmede bij de beperking van en de aanpassing aan klimaatverandering, en om oplossingen te bevorderen die zowel het concurrentievermogen als het milieu ten goede komen. Om te stimuleren dat innovatie ten volle wordt benut, moet specifieke steun worden verleend voor innovatieve acties in verband met de nieuwe uitdagingen.”;

i)

Met name investeringssteun in het kader van as 1 kan worden gebruikt voor machines en materieel die energie, water en andere grondstoffen besparen, en voor de productie van hernieuwbare energie voor gebruik in het landbouwbedrijf. In de sectoren landbouw, voeding en bosbouw dient de investeringssteun te worden gericht op de ontwikkeling van meer innoverende en meer duurzame methoden voor de verwerking van biobrandstoffen.

ii)

In het kader van as 2 kunnen de milieumaatregelen in de landbouw en bosbouwmaatregelen met name worden gebruikt voor de verbetering van de biodiversiteit door de instandhouding van soortenrijke vegetatietypen, de bescherming en het behoud van grasland en het gebruik van extensieve landbouwproductiemethoden. Gerichte acties in het kader van as 2, zoals milieumaatregelen in de landbouw of bebossing, kunnen tevens bijdragen tot de capaciteit om het beheer van de watervoorraden beter op de beschikbare hoeveelheden af te stemmen en de kwaliteit ervan te beschermen. Voorts helpen bepaalde milieuacties in de landbouw en bosbouwacties om de uitstoot van stikstofoxide (N2O) en methaan (CH4) te verminderen en koolstofopslag te bevorderen.

iii)

In het kader van de assen 3 en 4 kan steun worden verleend voor lokale projecten en lokale samenwerking op het gebied van hernieuwbare energie en voor de productie van bio-energie door landbouwers die besluiten hun productie zo te diversifiëren. De instandhouding van het natuurlijke erfgoed kan bijdragen tot de bescherming van habitats met een hoge natuurwaarde en van hoogwaardige waterlichamen.

iv)

Aangezien alle plattelandsgebieden worden geconfronteerd met de problematiek van klimaatverandering en hernieuwbare energie, kunnen de lidstaten lokale actiegroepen in het kader van de as 4 (Leader) ertoe aanzetten deze onderwerpen als horizontale aandachtspunten op te nemen in hun plaatselijke ontwikkelingsstrategieën. Deze groepen zijn heel geschikt om bij te dragen tot de aanpassing aan de klimaatverandering en om oplossingen op het gebied van hernieuwbare energie aan te dragen die zijn toegesneden op de plaatselijke situatie.

v)

Innovatie biedt de mogelijkheid om zeer positieve resultaten te bereiken bij het aangaan van de nieuwe uitdagingen van klimaatverandering, productie van hernieuwbare energie, duurzamer waterbeheer en tegengaan van biodiversiteitsverlies. Innovatie op deze gebieden kan worden gesteund door de ontwikkeling, marktpenetratie en toepassing van nieuwe technologieën, producten en procédés aan te moedigen.

vi)

In de regel moet de steun worden gericht op soorten van concrete acties die overeenstemmen met de doelstellingen en bepalingen van Verordening (EG) nr. 1698/2005 en die bevorderlijk zijn voor het ontstaan van potentiële positieve effecten met betrekking tot de in bijlage II bij die verordening vermelde nieuwe uitdagingen.”.