VERORDENING (EG) Nr. 1359/2007 VAN DE COMMISSIE

van 21 november 2007

tot vaststelling van de voorwaarden voor de toekenning van bijzondere restituties bij uitvoer van bepaalde soorten rundvlees zonder been

(Gecodificeerde versie)

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 1254/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector rundvlees (1), en met name op artikel 33, lid 12, en artikel 41,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Afzonderlijk verpakte delen, zonder been, met een magervleesaandeel van minstens 55 %, afkomstig van verse of gekoelde voor- en achtervoeten van volwassen mannelijke runderen komen onder de in deze verordening vastgestelde voorwaarden in aanmerking voor bijzondere uitvoerrestituties.

Artikel 2

In deze verordening wordt verstaan onder:

Artikel 3

1.   De handelaar dient bij de door de lidstaten aangewezen bevoegde instanties een verklaring in waarbij hij het voornemen te kennen geeft de in artikel 1 bedoelde voor- of achtervoeten met inachtneming van de in deze verordening gestelde voorwaarden uit te benen en, onverminderd het bepaalde in artikel 7, de totale hoeveelheid delen zonder been, elk afzonderlijk verpakt, uit te voeren.

2.   In de verklaring moet met name de omschrijving en de hoeveelheid van de uit te benen producten worden vermeld.

Deze verklaring dient vergezeld te gaan van een attest waarvan het model is opgenomen in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 433/2007 en dat is afgegeven overeenkomstig het bepaalde in artikel 2, lid 2, eerste alinea, van die verordening. De opmerkingen B en C en ook vak 11 van dit attest zijn echter niet van toepassing. Het bepaalde in artikel 3 van genoemde verordening is mutatis mutandis van toepassing op de producten die onder de in lid 3 van dit artikel bedoelde controle worden geplaatst.

3.   Bij aanvaarding van de verklaring door de bevoegde instanties, die er de datum van aanvaarding op vermelden, worden de uit te benen voor- of achtervoeten onder controle van deze instanties geplaatst. Zij constateren het nettogewicht van deze producten en vermelden dat in vak 7 van het in lid 2 bedoelde attest.

Artikel 4

De termijn waarbinnen de voor- of achtervoeten moeten worden uitgebeend, bedraagt, behalve in geval van overmacht, tien werkdagen vanaf de dag van aanvaarding van de in artikel 3 bedoelde verklaring.

Artikel 5

1.   Na het uitbenen wordt of worden door de handelaar een of meer attesten voor uitgebeend vlees, waarvan het model is opgenomen in de bijlagen I en II en waarin in vak 7 het nummer van het in artikel 3, lid 2, bedoelde attest is vermeld, ter visering voorgelegd aan de bevoegde instantie.

2.   De nummers van de „attesten uitgebeend vlees” worden anderzijds vermeld in vak 9 van het attest bedoeld in artikel 3, lid 2. Het laatstgenoemde, aldus ingevulde attest wordt via de administratieve weg aan de instantie die de uitvoerrestituties dient te betalen toegezonden, nadat voor de totale hoeveelheid vlees zonder been van onder controle geplaatste voor- of achtervoeten „attesten uitgebeend vlees” zijn geviseerd overeenkomstig het bepaalde in lid 1 van dit artikel.

3.   De „attesten uitgebeend vlees” moeten worden overgelegd bij het vervullen van de douaneformaliteiten bedoeld in artikel 6.

4.   Het uitbenen en het vervullen van de douaneformaliteiten bij uitvoer gebeuren in de lidstaat waar de dieren zijn geslacht.

Artikel 6

1.   De douaneformaliteiten voor uitvoer uit de Gemeenschap, voor leveranties als bedoeld in artikel 36 van Verordening (EG) nr. 800/1999 of om producten vóór uitvoer onder het in Verordening (EG) nr. 1741/2006 van de Commissie (6) geregelde stelsel van douane-entrepots te plaatsen, moeten worden vervuld in de lidstaat waar de in artikel 3 bedoelde verklaring is aanvaard.

2.   De douaneautoriteit vermeldt in vak 11 van het attest voor uitgebeend vlees het nummer en de datum van de in artikel 5, lid 4, van Verordening (EG) nr. 800/1999 bedoelde verklaringen.

3.   Na het vervullen van de douaneformaliteiten voor de hoeveelheid voor uitvoer bestemde deelstukken wordt het attest voor uitgebeend vlees langs administratieve weg toegezonden aan de instantie waaraan de betaling van de uitvoerrestituties is opgedragen.

Artikel 7

1.   Behoudens overmacht wordt de bijzondere restitutie uitsluitend toegekend als de hoeveelheid stukken die zijn verkregen door het uitbenen onder de in artikel 3, lid 3, bedoelde controle en die vermeld zijn in de in artikel 5, lid 1, bedoelde attesten, volledig is uitgevoerd.

2.   Bij uitbening van de achtervoet is de handelaar evenwel niet verplicht om alle door het uitbenen verkregen deelstukken uit te voeren.

Wanneer de voor uitvoer bestemde hoeveelheid overeenkomt met ten minste 95 % van de totale hoeveelheid (in gewicht) door uitbening onder de in artikel 3, lid 3, bedoelde controle verkregen deelstukken, is de bijzondere restitutie van toepassing.

Wanneer de voor uitvoer bestemde hoeveelheid minder dan 95 %, doch ten minste 85 % van de totale hoeveelheid (in gewicht) door uitbening verkregen stukken bedraagt, wordt het eenheidsbedrag van de bijzondere restitutie verlaagd.

Deze aanpassing wordt vastgesteld in het kader van de bepaling of de wijziging van het eenheidsbedrag van de betrokken restitutie. Zij wordt met name berekend op basis van de waarde van de verschillende deelstukken die op de Gemeenschapsmarkt kunnen blijven.

3.   Beenderen, pezen, kraakbeen, stukken vet en andere snijafvallen die bij het uitbenen zijn verkregen, mogen in de Gemeenschap worden verhandeld.

4.   De marktdeelnemer die gebruik wenst te maken van één van de in lid 2 genoemde opties, moet die vermelden in de in artikel 3, lid 1, bedoelde verklaring.

Daarnaast moeten op het/de in artikel 5, lid 1, bedoelde attest/attesten de volgende vermeldingen worden aangebracht:

5.   De lidstaten mogen het aantal soorten deelstukken dat niet wordt uitgevoerd beperken tot twee per uitbeningsverrichting.

6.   Wanneer de uitgevoerde hoeveelheid kleiner is dan het gewicht dat is vermeld in vak 6 van het/de in artikel 5, lid 1, bedoelde attest/attesten, wordt op de bijzondere restitutie een korting toegepast. Het percentage van deze korting bedraagt:

De in artikel 51, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 800/1999 bedoelde sanctie is niet van toepassing in de in dit lid bedoelde gevallen.

Artikel 8

In afwijking van artikel 5, lid 2, mogen de lidstaten bepalen dat:

Artikel 9

1.   De lidstaten stellen de controlevoorschriften vast en delen deze mede aan de Commissie. Zij nemen de nodige maatregelen om vervanging van de betrokken producten uit te sluiten, en zorgen er met name voor dat elk deelstuk kan worden geïdentificeerd.

2.   Bij het uitbenen, de opmaak en het verpakken van het betrokken vlees mag in het lokaal waar wordt uitgebeend, afgezien van varkensvlees, geen ander vlees aanwezig zijn dan het vlees waarop deze verordening betrekking heeft.

3.   Voor- en achtvoeten mogen niet tegelijkertijd in hetzelfde lokaal worden uitgebeend.

4.   De zakken, de dozen of ander verpakkingsmateriaal waarin de delen zonder been worden verpakt, worden door de bevoegde instanties verzegeld of gelood en op zakken, dozen of ander verpakkingsmateriaal moeten de gegevens, en met name het nettogewicht, de aard en het aantal stuks en een serienummer zijn aangebracht, waardoor het uitgebeend vlees kan worden geïdentificeerd.

Artikel 10

Voor de in artikel 5, lid 1, bedoelde attesten die elk kwartaal door de bevoegde autoriteiten worden geviseerd en betrekking hebben op de uitgebeende stukken van de achtervoet delen de lidstaten in de loop van de tweede maand volgende op elk kwartaal de volgende gegevens mee:

Artikel 11

Verordening (EEG) nr. 1964/82 wordt ingetrokken.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordening gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage IV.

Artikel 12

Deze verordening treedt in werking op 1 januari 2008.

(1)  PB L 160 van 26.6.1999, blz. 21. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1913/2005 (PB L 307 van 25.11.2005, blz. 2).

(2)  PB L 212 van 21.7.1982, blz. 48. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1713/2006 (PB L 321 van 21.11.2006, blz. 11).

(3)  Zie bijlage III.

(4)  PB L 104 van 21.4.2007, blz. 3.

(5)  PB L 102 van 17.4.1999, blz. 11. Verordening laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1001/2007 (PB L 226 van 30.8.2007, blz. 9).

(6)  PB L 329 van 25.11.2006, blz. 7.