betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 93,

1. Bij deze richtlijn wordt het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (BTW) vastgesteld.

2. Het gemeenschappelijke BTW-stelsel berust op het beginsel dat op goederen en diensten een algemene verbruiksbelasting wordt geheven die strikt evenredig is aan de prijs van de goederen en diensten, zulks ongeacht het aantal handelingen dat tijdens het productie- en distributieproces vóór de fase van heffing plaatsvond.

Bij elke handeling is de BTW, berekend over de prijs van het goed of van de dienst volgens het tarief dat voor dat goed of voor die dienst geldt, verschuldigd onder aftrek van het bedrag van de BTW waarmede de onderscheiden elementen van de prijs rechtstreeks zijn belast.

Het gemeenschappelijke BTW-stelsel wordt toegepast tot en met de kleinhandelsfase.

3. Als „accijnsproducten” worden beschouwd energieproducten, elektriciteit, alcohol en alcoholhoudende dranken en tabaksfabrikaten, zoals omschreven in de vigerende communautaire bepalingen, maar niet gas dat via het aardgasdistributiesysteem wordt geleverd.

1. In afwijking van artikel 2, lid 1, onder b), punt i), zijn de volgende handelingen niet aan BTW onderworpen:

2. Het bepaalde in lid 1, onder b), is alleen van toepassing indien de volgende voorwaarden vervuld zijn:

De maximumwaarde die als referentiepunt dient, is het totale bedrag van de intracommunautaire verwervingen van goederen als bedoeld in lid 1, onder b), de BTW die is verschuldigd of voldaan in de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van de goederen niet inbegrepen.

3. De lidstaten verlenen de belastingplichtigen en de niet-belastingplichtige rechtspersonen die voor de toepassing van lid 1, onder b), in aanmerking komen, het recht voor de in artikel 2, lid 1, onder b), punt i), omschreven algemene regeling te kiezen.

De lidstaten stellen de nadere regels vast voor de uitoefening van het in de eerste alinea bedoelde keuzerecht, dat in ieder geval voor een periode van twee kalenderjaren geldt.

Naast de in artikel 3 bedoelde handelingen zijn ook de volgende handelingen niet aan BTW onderworpen:

1. Deze richtlijn is niet van toepassing op de volgende gebieden die deel uitmaken van het douanegebied van de Gemeenschap:

2. Deze richtlijn is niet van toepassing op de volgende gebieden die geen deel uitmaken van het douanegebied van de Gemeenschap:

1. Het Vorstendom Monaco, het eiland Man en de zones die te Akrotiri en Dhekelia onder de soevereiniteit van het Verenigd Koninkrijk vallen, worden, gezien de overeenkomsten en verdragen die zij met respectievelijk Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Cyprus hebben gesloten, voor de toepassing van deze richtlijn niet als derde landen beschouwd.

2. De lidstaten nemen de nodige maatregelen om te waarborgen dat handelingen met als herkomst of bestemming het Vorstendom Monaco als handelingen met herkomst of bestemming Frankrijk worden behandeld, dat handelingen met als herkomst of bestemming het eiland Man als handelingen met als herkomst of bestemming het Verenigd Koninkrijk worden behandeld en dat handelingen met als herkomst of bestemming de zones die te Akrotiri en Dhekelia onder de soevereiniteit van het Verenigd Koninkrijk vallen als handelingen met als herkomst of bestemming Cyprus worden behandeld.

Indien de Commissie van mening is dat het bepaalde in de artikelen 6 en 7 niet meer gerechtvaardigd is, met name uit het oogpunt van de neutraliteit ten aanzien van de mededinging of van de eigen middelen, legt zij passende voorstellen aan de Raad voor.

1. Als „belastingplichtige” wordt beschouwd eenieder die, op ongeacht welke plaats, zelfstandig een economische activiteit verricht, ongeacht het oogmerk of het resultaat van die activiteit.

Als „economische activiteit” worden beschouwd, alle werkzaamheden van een fabrikant, handelaar of dienstverrichter, met inbegrip van de winning van delfstoffen, de landbouw en de uitoefening van vrije of daarmede gelijkgestelde beroepen. Als economische activiteit wordt in het bijzonder beschouwd de exploitatie van een lichamelijke of onlichamelijke zaak om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen.

2. Naast de in lid 1 bedoelde personen wordt als belastingplichtige beschouwd eenieder die incidenteel een nieuw vervoermiddel levert dat door de verkoper, door de afnemer, of voor hun rekening, buiten het grondgebied van een lidstaat maar binnen het grondgebied van de Gemeenschap naar de afnemer wordt verzonden of vervoerd.

De in artikel 9, lid 1, bedoelde voorwaarde dat de economische activiteit zelfstandig moet worden verricht, sluit loontrekkenden en andere personen van de belastingheffing uit, voor zover zij met hun werkgever een arbeidsovereenkomst hebben aangegaan of enige andere juridische band hebben waaruit een verhouding van ondergeschiktheid ontstaat ten aanzien van de arbeids- en bezoldigingsvoorwaarden en de verantwoordelijkheid van de werkgever.

Na raadpleging van het raadgevend Comité voor de Belasting op de toegevoegde waarde („BTW-comité”) kan elke lidstaat personen die binnen het grondgebied van deze lidstaat gevestigd zijn en die juridisch gezien zelfstandig zijn, doch financieel, economisch en organisatorisch nauw met elkaar verbonden zijn, tezamen als één belastingplichtige aanmerken.

Een lidstaat die de in de eerste alinea bedoelde mogelijkheid toepast, kan alle maatregelen vaststellen die nodig zijn om belastingfraude en -ontwijking met gebruikmaking van deze bepaling te voorkomen.

1. De lidstaten kunnen als belastingplichtige aanmerken eenieder die incidenteel een handeling verricht in verband met de in artikel 9, lid 1, tweede alinea, bedoelde werkzaamheden, met name een van de volgende handelingen:

2. Voor de toepassing van lid 1, onder a), wordt als „gebouw” beschouwd ieder bouwwerk dat vast met de grond is verbonden.

De lidstaten kunnen de voorwaarden voor de toepassing van het in lid 1, onder a), bedoelde criterium op de verbouwing van gebouwen, alsmede het begrip „bijbehorend terrein” bepalen.

De lidstaten kunnen andere criteria dan dat van de eerste ingebruikneming toepassen, zoals het tijdvak dat verloopt tussen de datum van voltooiing van het gebouw en die van eerste levering, of het tijdvak tussen de datum van eerste ingebruikneming en die van de daaropvolgende levering, mits deze tijdvakken niet langer duren dan onderscheidenlijk vijf en twee jaar.

3. Voor de toepassing van lid 1, onder b), wordt als „bouwterrein” beschouwd, de door de lidstaten als zodanig omschreven al dan niet bouwrijp gemaakte terreinen.

1. De staat, de regio's, de gewesten, de provincies, de gemeenten en de andere publiekrechtelijke lichamen worden niet als belastingplichtigen aangemerkt voor de werkzaamheden of handelingen die zij als overheid verrichten, ook niet indien zij voor die werkzaamheden of handelingen rechten, heffingen, bijdragen of retributies innen.

Wanneer deze lichamen evenwel zodanige werkzaamheden of handelingen verrichten, moeten zij daarvoor als belastingplichtige worden aangemerkt, indien een behandeling als niet-belastingplichtige tot een verstoring van de mededinging van enige betekenis zou leiden.

De publiekrechtelijke lichamen worden in elk geval als belastingplichtige beschouwd voor de in bijlage I genoemde werkzaamheden, voorzover deze niet van onbeduidende omvang zijn.

2. De lidstaten kunnen werkzaamheden van publiekrechtelijke lichamen die uit hoofde van de artikelen 132, 135, 136, 371, 374 tot en met 377, artikel 378, lid 2, artikel 379, lid 2, en de artikelen 380 tot en met 390 zijn vrijgesteld, als werkzaamheden van de overheid beschouwen.

1. Als „levering van goederen” wordt beschouwd, de overdracht of overgang van de macht om als een eigenaar over een lichamelijke zaak te beschikken.

2. Naast de in lid 1 bedoelde handeling worden de volgende handelingen als een levering van goederen beschouwd:

3. De lidstaten kunnen de oplevering van bepaalde werken in onroerende staat als een levering van goederen beschouwen.

1. Elektriciteit, gas, warmte, koude en soortgelijke zaken worden met „lichamelijke zaken” gelijkgesteld.

Met een levering van goederen onder bezwarende titel wordt gelijkgesteld, het door een belastingplichtige aan zijn bedrijf onttrekken van een goed voor eigen privédoeleinden of voor privédoeleinden van zijn personeel, of dat hij om niet verstrekt of, meer in het algemeen, voor andere dan bedrijfsdoeleinden bestemt, ingeval met betrekking tot dat goed of de bestanddelen daarvan recht op volledige of gedeeltelijke aftrek van de BTW is ontstaan.

Met een levering van goederen onder bezwarende titel worden niet gelijkgesteld, onttrekkingen van goederen om voor bedrijfsdoeleinden te dienen als geschenken van geringe waarde of als monster.

1. Met een levering van goederen onder bezwarende titel wordt gelijkgesteld, de overbrenging door een belastingplichtige van een goed van zijn bedrijf naar een andere lidstaat.

Als „overbrenging naar een andere lidstaat” wordt beschouwd iedere verzending of ieder vervoer van een roerende lichamelijke zaak voor bedrijfsdoeleinden, door of voor rekening van de belastingplichtige, buiten het grondgebied van de lidstaat waar het goed zich bevindt, maar binnen de Gemeenschap.

2. Als overbrenging naar een andere lidstaat wordt niet beschouwd, de verzending of het vervoer van een goed voor zover het daarbij om een van de volgende handelingen gaat:

3. Wanneer niet meer wordt voldaan aan een van de voorwaarden voor de toepassing van lid 2, wordt het goed als overgebracht naar een andere lidstaat beschouwd. In dat geval vindt de overbrenging plaats op het tijdstip waarop deze voorwaarde niet meer vervuld is.

De lidstaten kunnen de volgende handelingen met een levering van goederen onder bezwarende titel gelijkstellen:

De lidstaten kunnen, in geval van overgang van het geheel of een gedeelte van een algemeenheid van goederen onder bezwarende titel, om niet of in de vorm van een inbreng in een vennootschap, zich op het standpunt stellen dat geen levering van goederen heeft plaatsgevonden en dat degene op wie de goederen overgaan, in de plaats treedt van de overdrager.

De lidstaten kunnen de nodige maatregelen nemen om verstoringen van de mededinging te voorkomen ingeval degene op wie de goederen overgaan, niet volledig belastingplichtig is. Zij kunnen ook alle maatregelen vaststellen die nodig zijn om belastingfraude en -ontwijking met gebruikmaking van dit artikel te voorkomen.

Als „intracommunautaire verwerving van goederen” wordt beschouwd het verkrijgen van de macht om als eigenaar te beschikken over een roerende lichamelijke zaak die door de verkoper of de afnemer, of voor hun rekening, met als bestemming de afnemer is verzonden of vervoerd naar een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van het goed.

Wanneer door een niet-belastingplichtige rechtspersoon verworven goederen uit een derdelandsgebied of een derde land worden verzonden of vervoerd en door deze niet-belastingplichtige rechtspersoon worden ingevoerd in een andere lidstaat dan die van aankomst van de verzending of het vervoer, worden de goederen geacht te zijn verzonden of vervoerd vanuit de lidstaat van invoer. Deze lidstaat verleent aan de importeur die uit hoofde van artikel 201 is aangewezen of erkend als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon, teruggaaf van de uit hoofde van de invoer betaalde BTW, voorzover de importeur aantoont dat zijn verwerving in de lidstaat van aankomst van de verzending of het vervoer van de goederen aan de BTW onderworpen is geweest.

Met een intracommunautaire verwerving van goederen onder bezwarende titel wordt gelijkgesteld het door een belastingplichtige voor bedrijfsdoeleinden bestemmen van een goed dat door of voor rekening van de belastingplichtige wordt verzonden of vervoerd vanuit een andere lidstaat waar het is vervaardigd, gewonnen, bewerkt, aangekocht, verworven in de zin van artikel 2, lid 1, onder b), of door de belastingplichtige in het kader van zijn bedrijf in die andere lidstaat is ingevoerd.

Met een intracommunautaire verwerving van goederen onder bezwarende titel wordt gelijkgesteld de toewijzing door de strijdkrachten van een staat die partij bij het Noord-Atlantisch Verdrag is, ten behoeve van deze strijdkrachten of het hen begeleidende burgerpersoneel, van goederen die zij niet tegen de algemene belastingvoorwaarden van de interne markt van een lidstaat hebben verworven, wanneer de invoer van deze goederen niet in aanmerking zou kunnen komen voor de in artikel 143, punt h), bedoelde vrijstelling.

De lidstaten nemen maatregelen om ervoor te zorgen dat als intracommunautaire verwerving van goederen worden beschouwd de handelingen die, indien zij op hun grondgebied door een als zodanig handelende belastingplichtige zouden zijn verricht, als levering van goederen zouden zijn aangemerkt.

1. Als „dienst” wordt beschouwd elke handeling die geen levering van goederen is.

2. Als „telecommunicatiediensten” worden beschouwd de diensten waarmee de transmissie, uitzending of ontvangst van signalen, geschriften, beelden en geluiden of informatie van allerlei aard per draad, via radiofrequente straling, langs optische weg of met behulp van andere elektromagnetische middelen mogelĳk wordt gemaakt, met inbegrip van de daarmee samenhangende overdracht en verlening van rechten op het gebruik van infrastructuur voor de transmissie, uitzending of ontvangst, waaronder het bieden van toegang tot wereldwĳde informatienetten.

1. Met diensten verricht onder bezwarende titel worden de volgende handelingen gelijkgesteld:

2. De lidstaten kunnen van lid 1 afwijken, mits deze afwijking niet tot verstoring van de mededinging leidt.

Ter voorkoming van verstoring van de mededinging kunnen de lidstaten, na raadpleging van het BTW-Comité, met een dienst verricht onder bezwarende titel gelijkstellen het door een belastingplichtige voor bedrijfsdoeleinden verrichten van een dienst, voorzover hij, ingeval een dergelijke dienst door een andere belastingplichtige zou zijn verricht, geen recht op volledige aftrek van de BTW zou hebben.

Wanneer door tussenkomst van een belastingplichtige, handelend op eigen naam, maar voor rekening van een ander, een dienst wordt verricht, wordt de betrokken belastingplichtige geacht deze dienst zelf te hebben afgenomen en te hebben verricht.

Als „invoer van goederen” wordt beschouwd het binnenbrengen in de Gemeenschap van een goed dat zich niet in het vrije verkeer bevindt in de zin van artikel 24 van het Verdrag.

Naast het in de eerste alinea bedoelde geval wordt als invoer van goederen beschouwd het binnenbrengen in de Gemeenschap van een goed dat zich in het vrije verkeer bevindt, uit een derdelandsgebied dat deel uitmaakt van het douanegebied van de Gemeenschap.

Ingeval het goed niet wordt verzonden of vervoerd, wordt als plaats van levering aangemerkt de plaats waar het goed zich op het tijdstip van de levering bevindt.

Ingeval het goed door de leverancier, door de afnemer of door een derde wordt verzonden of vervoerd, wordt als plaats van levering aangemerkt de plaats waar het goed zich op het tijdstip van vertrek van de verzending of het vervoer naar de afnemer bevindt.

Ingeval de plaats van vertrek van de verzending of het vervoer echter in een derdelandsgebied of een derde land ligt, worden de plaats van de levering, verricht door de importeur die uit hoofde van artikel 201 is aangewezen of erkend als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon, alsmede de plaats van daaropvolgende leveringen geacht in de lidstaat van invoer van de goederen te liggen.

1. In afwijking van artikel 32 wordt als de plaats van levering van goederen die door of voor rekening van de leverancier worden verzonden of vervoerd vanuit een andere lidstaat dan die van aankomst van de verzending of het vervoer, aangemerkt de plaats waar de goederen zich bevinden op het tijdstip van aankomst van de verzending of het vervoer naar de afnemer, wanneer de volgende voorwaarden vervuld zijn:

2. Wanneer de geleverde goederen uit een derdelandsgebied of een derde land worden verzonden of vervoerd en door de leverancier worden ingevoerd in een andere lidstaat dan de lidstaat van aankomst van de verzending of het vervoer naar de afnemer, worden zij geacht te zijn verzonden of vervoerd vanuit de lidstaat van invoer.

1. Artikel 33 is niet van toepassing op de leveringen van goederen die alle worden verzonden of vervoerd naar eenzelfde lidstaat van aankomst van de verzending of het vervoer indien de volgende voorwaarden vervuld zijn:

2. De lidstaat binnen het grondgebied waarvan de goederen zich bevinden op het tijdstip van aankomst van de verzending of het vervoer naar de afnemer, mag het in lid 1 genoemde maximumbedrag beperken tot EUR 35 000 of de tegenwaarde daarvan in de nationale munteenheid, wanneer deze lidstaat vreest dat het maximum van EUR 100 000 tot ernstige verstoring van de mededinging zou leiden.

De lidstaten die van de in de eerste alinea bedoelde mogelijkheid gebruik maken, nemen de nodige maatregelen om de bevoegde overheidsinstanties van de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van de goederen daarvan in kennis te stellen.

3. De Commissie dient zo spoedig mogelijk bij de Raad een verslag in over de werking van het in lid 2 genoemde bijzondere maximum van EUR 35 000 en doet dit in voorkomend geval vergezeld gaan van passende voorstellen.

4. De lidstaat binnen het grondgebied waarvan de goederen zich op het tijdstip van vertrek van de verzending of het vervoer bevinden, verleent de belastingplichtigen die leveringen van goederen verrichten welke in aanmerking kunnen komen voor het bepaalde in lid 1, het recht ervoor te kiezen dat de plaats van deze leveringen wordt bepaald overeenkomstig artikel 33.

De betrokken lidstaten stellen de nadere regels vast voor de uitoefening van het in de eerste alinea bedoelde keuzerecht, dat in ieder geval voor een periode van twee kalenderjaren geldt.

De artikelen 33 en 34 zijn niet van toepassing op de leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten, zoals omschreven in artikel 311, lid 1, punten 1) tot en met 4), noch op leveringen van gebruikte vervoermiddelen als omschreven in artikel 327, lid 3, die aan de BTW zijn onderworpen overeenkomstig de toepasselijke bijzondere regelingen.

Ingeval het door de leverancier, door de afnemer of door een derde verzonden of vervoerde goed door of voor rekening van de leverancier wordt geïnstalleerd of gemonteerd, met of zonder beproeven van het geïnstalleerde of gemonteerde goed, wordt als plaats van de levering aangemerkt de plaats waar de installatie of de montage geschiedt.

Wanneer de installatie of de montage plaatsvindt in een andere lidstaat dan die van de leverancier, treft de lidstaat op het grondgebied waarvan de installatie of de montage plaatsvindt, de nodige maatregelen om dubbele belastingheffing in deze lidstaat te voorkomen.

1. Ingeval de levering van goederen plaatsvindt aan boord van een schip, vliegtuig of trein en tijdens het in de Gemeenschap verrichte gedeelte van een passagiersvervoer, wordt als plaats van deze levering aangemerkt de plaats van vertrek van het passagiersvervoer.

2. Voor de toepassing van lid 1 wordt onder „in de Gemeenschap verricht gedeelte van een passagiersvervoer” verstaan, het gedeelte van een vervoer dat, zonder tussenstop buiten de Gemeenschap, plaatsvindt tussen de plaats van vertrek en de plaats van aankomst van het passagiersvervoer.

Als „plaats van vertrek van een passagiersvervoer” wordt beschouwd het eerste punt in de Gemeenschap waar passagiers aan boord kunnen komen, eventueel na een tussenstop buiten de Gemeenschap.

Als „plaats van aankomst van een passagiersvervoer” wordt beschouwd het laatste punt in de Gemeenschap waar passagiers die binnen de Gemeenschap aan boord zijn gekomen, van boord kunnen gaan, eventueel vóór een tussenstop buiten de Gemeenschap.

Ingeval het een heen- en terugreis betreft, wordt de terugreis als een afzonderlijk vervoer beschouwd.

3. De Commissie legt de Raad zo spoedig mogelijk een verslag voor, dat in voorkomend geval vergezeld gaat van passende voorstellen, over de plaats van belastingheffing op leveringen van voor verbruik aan boord bestemde goederen en op diensten, met inbegrip van restauratie, die worden verleend aan passagiers aan boord van een schip, vliegtuig of trein.

Totdat de in de eerste alinea bedoelde voorstellen zijn aangenomen, kunnen de lidstaten leveringen van voor verbruik aan boord bestemde goederen waarvan de plaats van belastingheffing overeenkomstig lid 1 wordt vastgesteld, vrijstellen of blijven vrijstellen, met recht op aftrek van voorbelasting.

1. Ingeval de levering van gas via het aardgasdistributiesysteem of van elektriciteit wordt verricht aan een belastingplichtige wederverkoper wordt als plaats van deze levering aangemerkt, de plaats waar de belastingplichtige wederverkoper de zetel van zijn bedrijfsuitoefening of een vaste inrichting heeft gevestigd waarvoor de goederen worden geleverd, dan wel, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of zijn gebruikelijke verblijfplaats.

2. Voor de toepassing van lid 1 wordt onder „belastingplichtige wederverkoper” verstaan, een belastingplichtige wiens hoofdactiviteit op het gebied van de aankoop van gas of elektriciteit bestaat in het wederverkopen van die producten en wiens eigen verbruik van die producten verwaarloosbaar is.

In het geval van een levering van gas via het aardgasdistributiesysteem of van elektriciteit die niet wordt bestreken door artikel 38, wordt als plaats van deze levering aangemerkt, de plaats waar de afnemer het werkelijke gebruik en verbruik van de goederen heeft.

Ingeval alle goederen of een deel ervan niet daadwerkelijk door deze afnemer worden verbruikt, worden deze niet verbruikte goederen geacht te zijn gebruikt en verbruikt op de plaats waar hij de zetel van zijn bedrijfsuitoefening of een vaste inrichting heeft gevestigd waarvoor de goederen worden geleverd. Bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting wordt de afnemer geacht de goederen te hebben gebruikt en verbruikt in zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats.

Als plaats van een intracommunautaire verwerving van goederen wordt aangemerkt de plaats waar de goederen zich bevinden op het tijdstip van aankomst van de verzending of van het vervoer naar de afnemer.

Onverminderd artikel 41 wordt als plaats van een intracommunautaire verwerving van goederen als bedoeld in artikel 2, lid 1, onder b), punt i), aangemerkt het grondgebied van de lidstaat die het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de afnemer deze verwerving heeft verricht, voor zover de afnemer niet aantoont dat de BTW op deze verwerving is geheven overeenkomstig artikel 40.

Indien op de verwerving uit hoofde van artikel 40 BTW wordt geheven in de lidstaat van aankomst van de verzending of van het vervoer van de goederen, nadat de BTW erop is geheven op grond van de eerste alinea, wordt de maatstaf van heffing dienovereenkomstig verlaagd in de lidstaat die het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de afnemer deze verwerving heeft verricht.

Artikel 41, eerste alinea, is niet van toepassing en de intracommunautaire verwerving van goederen wordt geacht overeenkomstig artikel 40 aan de BTW te zijn onderworpen wanneer de volgende voorwaarden vervuld zijn:

Als plaats van een dienst wordt aangemerkt, de plaats waar de dienstverrichter de zetel van zijn bedrijfsuitoefening of een vaste inrichting heeft gevestigd van waaruit hij de dienst verricht, of bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of zijn gebruikelijke verblijfplaats.

Als plaats van een door een in naam en voor rekening van een ander handelende tussenpersoon verrichte dienst, anders dan de in artikel 50, artikel 54 en artikel 56, lid 1, bedoelde diensten, wordt aangemerkt de plaats waar de onderliggende handeling overeenkomstig deze richtlijn wordt verricht.

Wanneer echter de afnemer van de door de tussenpersoon verrichte dienst voor BTW-doeleinden is geïdentificeerd in een andere lidstaat dan die binnen het grondgebied waarvan die handeling wordt verricht, wordt de plaats van de door de tussenpersoon verrichte dienst geacht te zijn gelegen op het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder hem de dienst is verleend.

De plaats van diensten die betrekking hebben op een onroerend goed, met inbegrip van diensten van makelaars in onroerende goederen en van experts, alsmede van diensten die erop gericht zijn de uitvoering van bouwwerken voor te bereiden of te coördineren, zoals bijvoorbeeld de diensten verricht door architecten en bureaus die op de uitvoering van het werk toezicht houden, is de plaats waar het goed is gelegen.

De plaats van andere vervoerdiensten dan het intracommunautaire vervoer van goederen is de plaats waar het vervoer plaatsvindt, zulks naar verhouding van de afgelegde afstanden.

De plaats van intracommunautaire goederenvervoerdiensten is de plaats van vertrek van het vervoer.

Wanneer echter intracommunautaire goederenvervoerdiensten worden verricht voor afnemers die voor BTW-doeleinden zijn geïdentificeerd in een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van het vervoer, wordt de plaats van de diensten geacht te zijn gelegen binnen het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder hem de dienst is verleend.

Als „intracommunautair goederenvervoer” wordt beschouwd ieder vervoer van goederen waarvan de plaats van vertrek en de plaats van aankomst op het grondgebied van twee verschillende lidstaten gelegen zijn.

Als „plaats van vertrek” wordt beschouwd de plaats waar het goederenvervoer daadwerkelijk begint, zonder rekening te houden met de trajecten die worden afgelegd om zich naar de plaats te begeven waar de goederen zich bevinden.

Als „plaats van aankomst” wordt beschouwd de plaats waar het goederenvervoer daadwerkelijk eindigt.

Met intracommunautair goederenvervoer wordt gelijkgesteld goederenvervoer waarvan de plaats van vertrek en die van aankomst binnen het grondgebied van eenzelfde lidstaat zijn gelegen, wanneer dit vervoer rechtstreeks samenhangt met goederenvervoer waarvan de plaats van vertrek en die van aankomst binnen het grondgebied van twee verschillende lidstaten zijn gelegen.

De plaats van diensten verricht door een in naam en voor rekening van een ander handelende tussenpersoon, indien hij bemiddelt bij het verrichten van intracommunautaire goederenvervoerdiensten, is de plaats van vertrek van het vervoer.

Wanneer echter de afnemer van de door de tussenpersoon verrichte dienst voor BTW-doeleinden is geïdentificeerd in een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van het vervoer, wordt de plaats van de door de tussenpersoon verrichte dienst geacht te zijn gelegen binnen het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de dienst voor hem is verricht.

De lidstaten behoeven het gedeelte van het intracommunautaire goederenvervoer dat overeenkomt met de trajecten die zijn afgelegd over wateren die niet tot het grondgebied van de Gemeenschap behoren, niet aan de BTW te onderwerpen.

Culturele en soortgelijke diensten, diensten die samenhangen met vervoer of betrekking hebben op roerende lichamelijke zaken

De plaats van de volgende diensten is de plaats waar die diensten daadwerkelijk worden verricht:

In afwijking van artikel 52, punt b), wordt de plaats van diensten in verband met activiteiten die samenhangen met intracommunautair goederenvervoer, verricht voor afnemers die voor BTW-doeleinden zijn geïdentificeerd in een andere lidstaat dan die op het grondgebied waarvan de activiteiten daadwerkelijk worden verricht, geacht te zijn gelegen binnen het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de dienst voor hem is verricht.

De plaats van diensten verricht door een in naam en voor rekening van een ander handelende tussenpersoon, wanneer hij bemiddelt bij het verrichten van een dienst in verband met activiteiten die samenhangen met intracommunautair goederenvervoer, is de plaats waar de met het vervoer samenhangende activiteiten daadwerkelijk worden verricht.

Wanneer echter de afnemer van de door de tussenpersoon verrichte dienst voor BTW-doeleinden is geïdentificeerd in een andere lidstaat dan die binnen het grondgebied waarvan de met het vervoer samenhangende activiteiten daadwerkelijk worden verricht, wordt de plaats van de door de tussenpersoon verrichte dienst geacht te zijn gelegen binnen het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de dienst voor hem is verricht.

In afwijking van artikel 52, onder c), wordt bij expertises of werkzaamheden met betrekking tot roerende lichamelijke zaken die worden verricht voor afnemers die voor BTW-doeleinden zijn geïdentificeerd in een andere lidstaat dan die op het grondgebied waarvan de dienst daadwerkelijk wordt verricht, de plaats van de diensten geacht te zijn gelegen op het grondgebied van de lidstaat die aan de afnemer het BTW-identificatienummer heeft toegekend waaronder de dienst voor hem is verricht.

De in de eerste alinea bedoelde afwijking is slechts van toepassing indien de goederen worden verzonden of vervoerd buiten de lidstaat waar de dienst daadwerkelijk is verricht.

1. De plaats van de volgende diensten die worden verricht voor afnemers die buiten de Gemeenschap zijn gevestigd of voor belastingplichtigen die weliswaar in de Gemeenschap doch buiten het land van de dienstverrichter zijn gevestigd, is de plaats waar de afnemer de zetel van zijn bedrijfsuitoefening of een vaste inrichting heeft gevestigd waarvoor de dienst is verricht, of bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of zijn gebruikelijke verblijfplaats:

2. Het feit dat een dienstverrichter en zijn afnemer via elektronische post communiceren, betekent op zich niet dat de verrichte dienst een elektronische dienst is in de zin van lid 1, punt k).

3. Lid 1, punten j) en k), en lid 2 zijn van toepassing tot en met 31 december 2006.

1. Ingeval de in artikel 56, lid 1, punt k), bedoelde diensten worden verricht voor een niet-belastingplichtige die in een lidstaat is gevestigd of er zijn woonplaats of zijn gebruikelijke verblijfplaats heeft, door een belastingplichtige die de zetel van zijn bedrijfsuitoefening buiten de Gemeenschap heeft gevestigd of daar over een vaste inrichting beschikt van waaruit de dienst wordt verricht of die, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats buiten de Gemeenschap heeft, is de plaats van deze dienst de plaats waar de niet-belastingplichtige gevestigd is of zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft.

Teneinde dubbele heffing of niet-heffing van de belasting alsmede verstoring van de mededinging te voorkomen, kunnen de lidstaten voor de in artikel 56, lid 1, bedoelde diensten alsmede voor de verhuur van vervoermiddelen:

Deze bepaling geldt echter niet voor de in artikel 56, lid 1, punt k), bedoelde diensten, wanneer deze voor niet-belastingplichtigen worden verricht.

1. De lidstaten passen artikel 58, onder b), toe op telecommunicatiediensten die worden verricht voor niet-belastingplichtigen die in een lidstaat gevestigd zijn of er hun woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats hebben, door een belastingplichtige die de zetel van zijn bedrijfsuitoefening buiten de Gemeenschap heeft gevestigd of daar over een vaste inrichting beschikt van waaruit de diensten worden verricht, of die, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats buiten de Gemeenschap heeft.

2. Tot en met 31 december 2006 passen de lidstaten artikel 58, punt b), toe op de in artikel 56, lid 1, punt j), bedoelde radio- en televisieomroepdiensten welke worden verricht voor niet-belastingplichtigen die in een lidstaat gevestigd zijn of er hun woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats hebben, door een belastingplichtige die de zetel van zijn bedrijfsuitoefening buiten de Gemeenschap heeft gevestigd of daar over een vaste inrichting beschikt van waaruit de diensten worden verricht, of die, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats buiten de Gemeenschap heeft.

De invoer van goederen vindt plaats in de lidstaat binnen het grondgebied waarvan het goed zich ten tijde van het binnenkomen in de Gemeenschap bevindt.

In afwijking van artikel 60 vindt, wanneer een goed dat zich niet in het vrije verkeer bevindt, vanaf het binnenbrengen ervan in de Gemeenschap onder een van de in artikel 156 bedoelde regelingen of situaties, onder een regeling voor tijdelijke invoer met volledige vrijstelling van invoerrechten of onder een regeling voor extern douanevervoer wordt geplaatst, de invoer van dat goed plaats in de lidstaat op het grondgebied waarvan het goed aan die regelingen of situaties wordt onttrokken.

Wanneer een goed dat zich in het vrije verkeer bevindt, vanaf het binnenbrengen ervan in de Gemeenschap onder een van de in de artikelen 276 en 277 bedoelde regelingen of situaties wordt geplaatst, vindt de invoer van dat goed plaats in de lidstaat binnen het grondgebied waarvan het goed aan die regelingen of situaties wordt onttrokken.

Het belastbare feit vindt plaats en de belasting wordt verschuldigd op het tijdstip waarop de goederenleveringen of de diensten worden verricht.

1. Wanneer zij aanleiding geven tot opeenvolgende afrekeningen of betalingen worden goederenleveringen, met uitzondering van de leveringen van goederen die gedurende een bepaalde periode in huur worden gegeven of op afbetaling worden verkocht als bedoeld in artikel 14, lid 2, punt b), en diensten geacht te zijn verricht bij het verstrijken van de periode waarop deze afrekeningen of betalingen betrekking hebben.

2. De lidstaten kunnen bepalen dat in bepaalde gevallen goederenleveringen en diensten die gedurende een zekere periode doorlopend worden verricht, worden geacht ten minste eenmaal per jaar te zijn voltooid.

Indien vooruitbetalingen worden gedaan alvorens de goederen zijn geleverd of de diensten zijn verricht, wordt de belasting verschuldigd op het tijdstip van ontvangst van de vooruitbetalingen, ten belope van het ontvangen bedrag.

In afwijking van de artikelen 63, 64 en 65 kunnen de lidstaten bepalen dat de belasting voor bepaalde handelingen of bepaalde categorieën belastingplichtigen op één van de volgende tijdstippen verschuldigd wordt:

1. Wanneer, onder de in artikel 138 vastgestelde voorwaarden, naar een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer verzonden of vervoerde goederen, met vrijstelling van BTW worden geleverd of goederen met vrijstelling van BTW door een belastingplichtige voor bedrijfsdoeleinden naar een andere lidstaat worden overgebracht, wordt de belasting verschuldigd op de 15e van de maand volgende op die waarin het belastbare feit zich heeft voorgedaan.

2. In afwijking van lid 1 wordt de belasting verschuldigd bij de uitreiking van de in artikel 220 bedoelde factuur wanneer deze factuur is uitgereikt vóór de 15e van de maand volgende op die waarin het belastbare feit zich heeft voorgedaan.

Het belastbare feit vindt plaats op het tijdstip waarop de intracommunautaire verwerving van goederen wordt verricht.

De intracommunautaire verwerving van goederen wordt geacht te zijn verricht op het tijdstip waarop de levering van soortgelijke goederen binnen het grondgebied van de lidstaat wordt geacht te zijn verricht.

1. Voor de intracommunautaire verwervingen van goederen wordt de belasting verschuldigd op de 15e van de maand volgende op die waarin het belastbare feit zich heeft voorgedaan.

Het belastbare feit vindt plaats en de belasting wordt verschuldigd op het tijdstip waarop de invoer van de goederen geschiedt.

1. Wanneer goederen vanaf het binnenbrengen ervan in de Gemeenschap onder een van de in de artikelen 156, 276 en 277 bedoelde regelingen of situaties, onder een regeling voor tijdelijk invoer met volledig vrijstelling van invoerrechten of onder een regeling voor extern douanevervoer worden geplaatst, vindt het belastbare feit pas plaats en wordt de belasting pas verschuldigd op het tijdstip waarop de goederen aan die regelingen of situaties worden onttrokken.

Wanneer de ingevoerde goederen echter onderworpen zijn aan invoerrechten, aan landbouwheffingen of aan heffingen van gelijke werking die zijn ingesteld in het kader van een gemeenschappelijk beleid, vindt het belastbare feit plaats en wordt de belasting verschuldigd op het tijdstip waarop het belastbare feit en het verschuldigd worden ter zake van deze rechten zich voordoen.

2. In de gevallen waarin de ingevoerde goederen niet aan een van de in lid 1, tweede alinea, bedoelde rechten zijn onderworpen, passen de lidstaten met betrekking tot het belastbare feit en het verschuldigd worden van de belasting de geldende bepalingen inzake invoerrechten toe.

Voor de toepassing van deze richtlijn wordt als „normale waarde” beschouwd het volledige bedrag dat een afnemer, om de desbetreffende goederen of diensten op dat tijdstip te verkrijgen, in dezelfde handelsfase als waarin de goederenlevering of de dienst wordt verricht, op het tijdstip van die verrichting en bij vrije mededinging zou moeten betalen aan een zelfstandige leverancier of dienstverrichter op het grondgebied van de lidstaat waar de verrichting belastbaar is.

Indien geen vergelijkbare verrichting voorhanden is, wordt onder „normale waarde” het volgende verstaan:

Voor andere goederenleveringen en diensten dan die bedoeld in de artikelen 74 tot en met 77 omvat de maatstaf van heffing alles wat de leverancier of dienstverrichter voor deze handelingen als tegenprestatie verkrijgt of moet verkrijgen van de zijde van de afnemer of van een derde, met inbegrip van subsidies die rechtstreeks met de prijs van deze handelingen verband houden.

Voor het door een belastingplichtige onttrekken van goederen aan zijn bedrijf of bestemmen van goederen voor zijn bedrijf en het onder zich hebben van goederen door een belastingplichtige of zijn rechthebbenden wanneer hij zijn belastbare economische activiteit beëindigt, als bedoeld in de artikelen 16 en 18, is de maatstaf van heffing de aankoopprijs van de goederen of van soortgelijke goederen of, bij gebreke van een aankoopprijs, de kostprijs, berekend op het tijdstip waarop deze handelingen worden verricht.

Voor de in artikel 26 bedoelde diensten, waarbij een tot het bedrijf behorend goed voor privédoeleinden wordt gebruikt of diensten om niet worden verricht, is de maatstaf van heffing het bedrag van de door de belastingplichtige voor het verrichten van de diensten gemaakte kosten.

Voor goederenleveringen bestaande in de overbrenging naar een andere lidstaat is de maatstaf van heffing de aankoopprijs van de goederen of van soortgelijke goederen of, bij gebreke van een aankoopprijs, de kostprijs, berekend op het tijdstip waarop deze handelingen worden verricht.

Voor de door een belastingplichtige voor bedrijfsdoeleinden verrichte diensten, bedoeld in artikel 27, is de maatstaf van heffing de normale waarde van de verrichte diensten.

Voor de toepassing van punt b) van de eerste alinea mogen de lidstaten uitgaven die bij afzonderlijke overeenkomst zijn geregeld, als bijkomende kosten beschouwen.

De belastingplichtige moet het werkelijke bedrag van de in de eerste alinea punt c), bedoelde kosten verantwoorden en mag de eventueel daarop drukkende BTW niet in aftrek brengen.

1. Om belastingfraude en belastingontwijking te voorkomen, kunnen de lidstaten in de volgende gevallen bepalen dat voor goederenleveringen of diensten waarbij familiale of andere nauwe persoonlijke, bestuurlijke, eigendoms-, lidmaatschaps-, financiële of juridische banden zoals omschreven door de lidstaat bestaan, de maatstaf van heffing de normale waarde is:

Voor de toepassing van de eerste alinea kan een dienstverband tussen werkgever en werknemer, het gezin van de werknemer of andere personen die nauwe banden met hem hebben, als nauwe betrekkingen gelden.

2. Wanneer zij gebruik maken van de in lid 1 bedoelde mogelijkheid, kunnen de lidstaten de categorieën van leveranciers, dienstverrichters of afnemers waarop de maatregelen van toepassing zijn, omschrijven.

3. De lidstaten stellen het BTW-Comité in kennis van de nationale maatregelen die zij uit hoofde van lid 1 hebben genomen indien het geen maatregelen betreft die voor 13 augustus 2006 door de Raad overeenkomstig artikel 27, leden 1 tot en met 4, van Richtlijn 77/388/EEG zijn toegestaan en uit hoofde van genoemd lid 1 worden verlengd.

De lidstaten die op 1 januari 1993 geen gebruik hebben gemaakt van de mogelijkheid uit hoofde van artikel 98 een verlaagd tarief toe te passen, kunnen, wanneer zij gebruikmaken van de in artikel 89 bedoelde mogelijkheid, bepalen dat de maatstaf van heffing voor de in artikel 103, lid 2, bedoelde leveringen van kunstvoorwerpen gelijk is aan een gedeelte van het overeenkomstig de artikelen 73, 74, 76, 78 en 79 vastgestelde bedrag.

Het in de eerste alinea bedoelde gedeelte wordt op zodanige wijze vastgesteld dat de aldus verschuldigde BTW ten minste gelijk is aan 5 % van het overeenkomstig de artikelen 73, 74, 76, 78 en 79 vastgestelde bedrag.

De lidstaten kunnen bepalen dat in de maatstaf van heffing voor goederenleveringen en diensten de waarde moet worden opgenomen van vrijgesteld beleggingsgoud in de zin van artikel 346, dat door de afnemer ter beschikking is gesteld om voor verwerking te worden gebruikt en dat als gevolg van die verwerking zijn status van vrijgesteld beleggingsgoud verliest wanneer die goederenlevering of die dienst wordt verricht. De te hanteren waarde is de normale waarde van het beleggingsgoud op het tijdstip waarop die goederenlevering of die dienst wordt verricht.

Voor de intracommunautaire verwerving van goederen bestaat de maatstaf van heffing uit dezelfde elementen als die welke in aanmerking worden genomen om overeenkomstig hoofdstuk 1 de maatstaf van heffing voor de levering van dezelfde goederen binnen het grondgebied van de lidstaat in kwestie te bepalen. Met name is voor de in de artikelen 21 en 22 bedoelde handelingen die met een intracommunautaire verwerving van goederen worden gelijkgesteld, de maatstaf van heffing de aankoopprijs van de goederen of van soortgelijke goederen of, bij gebreke van een aankoopprijs, de kostprijs, berekend op het tijdstip waarop deze handelingen worden verricht.

1. De lidstaten nemen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de accijns die verschuldigd of voldaan is door degene die de intracommunautaire verwerving van een accijnsproduct verricht, overeenkomstig artikel 78, eerste alinea, punt a), in de maatstaf van heffing wordt opgenomen.

2. Wanneer de afnemer na het tijdstip waarop de intracommunautaire verwerving van goederen plaatsvindt, teruggaaf verkrijgt van de in de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van de goederen voldane accijns, wordt de maatstaf van heffing dienovereenkomstig verlaagd in de lidstaat binnen het grondgebied waarvan de verwerving heeft plaatsgevonden.

Voor de invoer van goederen is de maatstaf van heffing de waarde die in de geldende communautaire bepalingen als de douanewaarde wordt omschreven.

1. In de maatstaf van heffing moeten de volgende elementen worden opgenomen, voorzover zij niet reeds daarin zijn begrepen:

2. Voor de toepassing van lid 1, eerste alinea, punt b), wordt onder „eerste plaats van bestemming” verstaan de plaats die genoemd is in de vrachtbrief of een ander document waaronder de goederen in de lidstaat van invoer binnenkomen. Bij gebreke van deze vermelding wordt de eerste plaats van bestemming geacht de plaats te zijn waar de eerste overlading van de goederen in de lidstaat van invoer geschiedt.

Voor tijdelijk uit de Gemeenschap uitgevoerde goederen die, na buiten de Gemeenschap een herstelling, bewerking, verwerking of aanpassing te hebben ondergaan, wederom worden ingevoerd, treffen de lidstaten maatregelen teneinde te verzekeren dat de voor de verkregen goederen geldende behandeling met betrekking tot de BTW dezelfde is als die welke op de betrokken goederen zou zijn toegepast indien vorengenoemde handelingen op hun grondgebied zouden zijn verricht.

De lidstaten die op 1 januari 1993 geen gebruik hebben gemaakt van de mogelijkheid uit hoofde van artikel 98 een verlaagd tarief toe te passen, kunnen bepalen dat bij de invoer van kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten zoals omschreven in artikel 311, lid 1, punten 2), 3) en 4), de maatstaf van heffing gelijk is aan een gedeelte van het overeenkomstig de artikelen 85, 86 en 87 vastgestelde bedrag.

Het in de eerste alinea bedoelde gedeelte wordt op zodanige wijze vastgesteld, dat de aldus bij invoer verschuldigde BTW ten minste gelijk is aan 5 % van het overeenkomstig de artikelen 85, 86 en 87 vastgestelde bedrag.

1. In geval van annulering, verbreking, ontbinding of gehele of gedeeltelijk niet-betaling, of in geval van prijsvermindering nadat de handeling is verricht, wordt de maatstaf van heffing dienovereenkomstig verlaagd onder de voorwaarden die door de lidstaten worden vastgesteld.

2. In geval van gehele of gedeeltelijke niet-betaling kunnen de lidstaten van lid 1 afwijken.

1. Indien de elementen voor de bepaling van de maatstaf van heffing bij invoer zijn uitgedrukt in een andere munteenheid dan die van de lidstaat waar de maatstaf van heffing wordt bepaald, wordt de wisselkoers vastgesteld overeenkomstig de geldende communautaire bepalingen voor de berekening van de douanewaarde.

2. Indien de elementen voor de bepaling van de maatstaf van heffing voor een andere handeling dan een invoer van goederen zijn uitgedrukt in een andere munteenheid dan die van de lidstaat waar de maatstaf van heffing wordt bepaald, is de toepasselijke wisselkoers de laatste verkoopkoers die op het tijdstip waarop de belasting verschuldigd wordt, op de meest representatieve wisselmarkt of wisselmarkten van de betrokken lidstaat wordt geregistreerd, of een koers die wordt vastgesteld onder verwijzing naar die markt of markten, op een door die lidstaat vastgestelde wijze.

Voor sommige van de in de eerste alinea bedoelde handelingen of voor sommige categorieën belastingplichtigen kunnen de lidstaten evenwel kiezen voor de volgens de geldende communautaire bepalingen voor de berekening van de douanewaarde vastgestelde wisselkoers.

Wat het statiegeld voor retouremballage betreft, kunnen de lidstaten het volgende bepalen:

Het op belastbare handelingen toe te passen tarief is het tarief dat van kracht is op het tijdstip waarop het belastbare feit zich voordoet.

In de volgende gevallen is het toe te passen tarief echter het tarief dat van kracht is op het tijdstip waarop de belasting verschuldigd wordt:

1. Het op de intracommunautaire verwerving van goederen toe te passen tarief is het tarief dat binnen het grondgebied van de lidstaat op de levering van eenzelfde goed wordt toegepast.

2. Onverminderd de in artikel 103, lid 1, bepaalde mogelijkheid een verlaagd tarief toe te passen op de invoer van kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten, is het bij invoer van goederen toe te passen tarief het tarief dat binnen het grondgebied van de lidstaat op de levering van eenzelfde goed wordt toegepast.

Bij tariefwijzigingen kunnen de lidstaten in de in de artikelen 65 en 66 bedoelde gevallen tot herziening overgaan, teneinde rekening te houden met het tarief geldend op het waarop de goederenleveringen of de diensten worden verricht.

De lidstaten passen een normaal BTW-tarief toe, dat door elke lidstaat wordt vastgesteld op een percentage van de maatstaf van heffing, dat voor goederenleveringen en voor diensten gelijk is.

1. Vanaf 1 januari 2006 tot en met 31 december 2010 mag het normale tarief niet lager zĳn dan 15 %.

2. De Raad besluit overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag over de hoogte van het na 31 december 2010 geldende normale tarief.

2. De verlaagde tarieven zijn uitsluitend van toepassing op de goederenleveringen en de diensten die tot de in bĳlage III genoemde categorieën behoren.

De verlaagde tarieven zijn niet van toepassing op de in artikel 56, lid 1, punt k), bedoelde diensten.

3. Bij de toepassing van de in lid 1 bedoelde verlaagde tarieven op de categorieën waarin aan goederen wordt gerefereerd, mogen de lidstaten voor de vaststelling van de juiste omschrijving van de betrokken categorie gebruikmaken van de gecombineerde nomenclatuur.

1. De verlaagde tarieven worden vastgesteld op een percentage van de maatstaf van heffing dat niet lager mag zĳn dan 5 %.

2. Een verlaagd tarief wordt zodanig vastgesteld, dat het bij toepassing van dit tarief verkregen BTW-bedrag het normaliter mogelijk maakt de overeenkomstig de artikelen 167 tot en met 171 en de artikelen 173 tot en met 177 aftrekbare belasting volledig af te trekken.

Aan de hand van een verslag van de Commissie onderwerpt de Raad, voor de eerste maal in 1994 en vervolgens om de twee jaar, de werkingssfeer van de verlaagde tarieven aan een onderzoek.

De Raad kan overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag besluiten wijzigingen aan te brengen in de in bijlage III opgenomen lijst van goederen en diensten.

De Commissie legt uiterlijk op 30 juni 2007 aan het Europees Parlement en aan de Raad een algemeen evaluatieverslag voor over het effect van de verlaagde tarieven op lokale diensten, inclusief restauratie, waarin met name aandacht wordt geschonken aan het scheppen van werkgelegenheid, de economische groei en de goede werking van de interne markt, en dat gebaseerd is op een studie van een onafhankelijke economische-reflectiegroep.

De lidstaten kunnen voor de levering van aardgas, elektriciteit en stadsverwarming een verlaagd tarief toepassen, mits er geen gevaar voor verstoring van de mededinging bestaat.

Een lidstaat die voornemens is een verlaagd tarief uit hoofde van de eerste alinea toe te passen, stelt de Commissie daarvan vooraf in kennis. De Commissie besluit of er gevaar voor verstoring van de mededinging bestaat. Indien de Commissie binnen drie maanden na ontvangst van de kennisgeving geen besluit heeft genomen, wordt er geacht geen gevaar voor verstoring van de mededinging te bestaan.

1. De lidstaten kunnen bepalen dat het verlaagde tarief dat, of een van de verlaagde tarieven die, zij overeenkomstig de artikelen 98 en 99 toepassen, eveneens van toepassing is op de invoer van kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten, zoals omschreven in artikel 311, lid 1, punten 2), 3) en 4).

2. Wanneer zij van de in lid 1 bedoelde mogelijkheid gebruikmaken, kunnen de lidstaten het verlaagde tarief eveneens toepassen op de volgende handelingen:

Oostenrijk mag in de gemeenten Jungholz en Mittelberg (Kleines Walsertal) een tweede normaal tarief toepassen dat lager ligt dan het overeenkomstige tarief dat in de rest van Oostenrijk wordt toegepast, maar dat niet minder dan 15 % mag bedragen.

Portugal mag op de handelingen in de autonome gebieden van de Azoren en Madeira en op de rechtstreekse invoer in deze gebieden lagere tarieven toepassen dan die welke op het vasteland gelden.

De lidstaten kunnen door de Raad op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen worden gemachtigd om uiterlijk tot en met 31 december 2010 de in artikel 98 bedoelde verlaagde tarieven toe te passen op de in bĳlage IV genoemde diensten.

De verlaagde tarieven mogen worden toegepast op diensten behorende tot ten hoogste twee van de in bijlage IV genoemde categorieën.

In uitzonderlĳke gevallen mag het een lidstaat worden toegestaan het verlaagde tarief toe te passen op diensten behorende tot drie van de bovenbedoelde categorieën.

Voorts moet er een nauw verband bestaan tussen de prĳsverlaging als gevolg van de tariefverlaging en de te verwachten toename van de vraag en de werkgelegenheid. De toepassing van een verlaagd tarief mag de goede werking van de interne markt niet in gevaar brengen.

Iedere lidstaat die voor het eerst na 31 december 2005 uit hoofde van dit artikel een verlaagd tarief wenst toe te passen op een of meer van de in artikel 106 bedoelde diensten, stelt de Commissie uiterlijk op 31 maart 2006 daarvan in kennis. De lidstaat deelt de Commissie vóór die datum alle toepasselijke inlichtingen betreffende de beoogde nieuwe maatregelen mede, met name:

Bijzondere bepalingen van toepassing tot de invoering van de definitieve regeling

Dit hoofdstuk is van toepassing tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling.

De lidstaten die op 1 januari 1991 vrijstellingen met recht op aftrek van voorbelasting verleenden of verlaagde tarieven toepasten die onder het in artikel 96 vastgestelde minimum liggen, mogen deze blijven toepassen.

De in de eerste alinea bedoelde vrijstellingen en verlaagde tarieven moeten in overeenstemming zijn met het Gemeenschapsrecht en moeten om duidelijk omschreven redenen van maatschappelijk belang en ten behoeve van de eindverbruikers vastgesteld zijn.

Onder de in artikel 110, tweede alinea, gestelde voorwaarden mogen vrijstellingen met recht op aftrek van voorbelasting in de volgende gevallen toegepast blijven worden:

Indien artikel 106 in Ierland tot verstoring van de mededinging leidt bij de levering van energie voor verwarming en verlichting, kan de Commissie op uitdrukkelijk verzoek van Ierland aan die lidstaat toestaan voor die leveringen een verlaagd tarief toe te passen overeenkomstig de artikelen 95 en 96.

Ierland doet in het in de eerste alinea bedoelde geval zijn verzoek aan de Commissie vergezeld gaan van alle nodige informatie. Indien de Commissie binnen drie maanden na ontvangst van het verzoek geen besluit heeft genomen, wordt Ierland geacht toestemming te hebben gekregen de voorgestelde verlaagde tarieven toe te passen.

De lidstaten die op 1 januari 1991 in overeenstemming met het Gemeenschapsrecht met betrekking tot andere dan de in bijlage III genoemde goederen en diensten vrijstellingen met recht op aftrek van voorbelasting verleenden of verlaagde tarieven toepasten die onder het in artikel 99 vastgestelde minimum liggen, mogen voor de levering van die goederen of voor die diensten overeenkomstig artikel 98 een verlaagd tarief of een van de twee verlaagde tarieven toepassen.

1. De lidstaten die op 1 januari 1993 verplicht waren hun op 1 januari 1991 geldende normale tarief met meer dan 2 % te verhogen, mogen voor goederenleveringen en diensten van de in bijlage III genoemde categorieën, een verlaagd tarief toepassen dat onder het in artikel 99 bepaalde minimum ligt.

Voorts mogen de in de eerste alinea bedoelde lidstaten een dergelijk tarief hanteren voor restauratie, kinderkleding en -schoeisel en huisvesting.

2. De lidstaten mogen op grond van lid 1 geen vrijstellingen met recht op aftrek van voorbelasting invoeren.

De lidstaten die op 1 januari 1991 een verlaagd tarief toepasten voor restauratie, kinderkleding en -schoeisel en huisvesting, mogen op die goederenleveringen en diensten een verlaagd tarief blijven toepassen.

Portugal mag een van de twee in artikel 98 bedoelde verlaagde tarieven toepassen voor restauratie, op voorwaarde dat dit tarief niet lager ligt dan 12 %.

1. Voor de toepassing van artikel 115 mag Oostenrijk een verlaagd tarief blijven toepassen voor restauratie.

2. Oostenrĳk mag een van de twee in artikel 98 bedoelde verlaagde tarieven toepassen op de verhuring van onroerend goed voor residentieel gebruik, op voorwaarde dat dit tarief niet lager ligt dan 10 %.

De lidstaten die op 1 januari 1991 een verlaagd tarief toepasten voor andere leveringen van goederen en voor andere diensten dan de in bijlage III genoemde, mogen voor die leveringen of voor die diensten het verlaagde tarief of een van de twee verlaagde tarieven overeenkomstig artikel 98 toepassen, op voorwaarde dat dit tarief niet lager ligt dan 12 %.

De eerste alinea is niet van toepassing op leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten zoals omschreven in artikel 311, lid 1, punten 1) tot en met 4), die overeenkomstig de in de artikelen 312 tot en met 325 vastgestelde winstmargeregeling of de regeling voor verkoop op openbare veilingen aan de BTW zijn onderworpen.

Voor de toepassing van artikel 118 mag Oostenrijk een verlaagd tarief toepassen op door de producerende boer op de boerderij geproduceerde wijn, op voorwaarde dat dit tarief niet lager ligt dan 12 %.

Griekenland mag tarieven die tot 30 % lager liggen dan de overeenkomstige tarieven op het Griekse vasteland, toepassen in de departementen Lesbos, Chios, Samos, de Dodekanesos en de Cycladen, en op de eilanden Thassos, de noordelijke Sporaden, Samothraki en Skiros.

De lidstaten die op 1 januari 1993 de oplevering van een werk in roerende staat als een levering van goederen aanmerkten, kunnen op de oplevering van een werk in roerende staat het tarief toepassen dat van toepassing is op het na de uitvoering van het aangenomen werk verkregen goed.

Voor de toepassing van de eerste alinea wordt onder „oplevering van een werk in roerende staat” verstaan de afgifte door de opdrachtnemer aan de opdrachtgever van een roerend goed dat hij heeft vervaardigd of samengesteld met behulp van stoffen en voorwerpen die daartoe door de opdrachtgever aan de opdrachtnemer zijn verstrekt, ongeacht of de opdrachtnemer al dan niet een deel van de gebruikte materialen heeft verschaft.

De lidstaten mogen een verlaagd tarief toepassen op leveringen van levende planten en andere producten van de bloementeelt, met inbegrip van bollen, wortelen en dergelijke, snijbloemen en snijgroen, alsmede op leveringen van brandhout.

Tsjechië mag tot en met 31 december 2007 een verlaagd tarief van ten minste 5 % blijven toepassen op de volgende handelingen:

Estland mag tot en met 30 juni 2007 een verlaagd tarief van ten minste 5 % blijven toepassen op de levering van warmte-energie aan natuurlijke personen, woningverenigingen, kerken, congregaties en door de staat, plattelandsgemeenten of steden gefinancierde instellingen of rechtspersonen, alsmede op de verkoop aan natuurlijke personen van turf, brandstofbriketten, kolen en brandhout.

1. Cyprus mag tot en met 31 december 2007 een vrijstelling met recht op aftrek van voorbelasting blijven toepassen op geneesmiddelen en levensmiddelen voor menselijke consumptie, met uitzondering van roomijs, ijslollies, bevroren yoghurt, waterijs en soortgelijke producten, en voor hartige snacks (aardappelchips/-sticks, „puffs” (gepofte aardappelbrokjes) en soortgelijke producten die zonder verdere bereiding worden verpakt voor menselijke consumptie).

2. Cyprus mag een verlaagd tarief van ten minste 5 % blijven toepassen op restaurantdiensten, tot en met 31 december 2007 of tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling, naargelang welke datum eerder valt.

Hongarije mag een verlaagd tarief van ten minste 12 % blijven toepassen op de volgende handelingen:

Malta mag tot 1 januari 2010 een vrijstelling met aftrek van voorbelasting blijven toepassen op de levering van levensmiddelen voor menselijke consumptie en van geneesmiddelen.

1. Polen mag tot en met 31 december 2007 een vrijstelling met recht op aftrek van voorbelasting toepassen op de levering van bepaalde categorieën boeken en gespecialiseerde tijdschriften.

2. Polen mag tot en met 31 december 2007 of tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling, naar gelang welke datum eerder valt, een verlaagd tarief van ten minste 7 % blijven toepassen op restauratie.

3. Polen mag tot en met 30 april 2008 een verlaagd tarief van ten minste 3 % blijven toepassen op de levering van levensmiddelen bedoeld in bijlage III, punt 1.

4. Polen mag tot en met 30 april 2008 een verlaagd tarief van ten minste 3 % blijven toepassen op de in bijlage III, punt 11, bedoelde goederenleveringen en diensten die normaal bestemd zijn voor gebruik in de landbouw, met uitzondering evenwel van kapitaalgoederen, zoals machines of gebouwen.

5. Polen mag tot en met 31 december 2007 een verlaagd tarief van ten minste 7 % toepassen op diensten die niet in het kader van sociaal beleid worden verricht voor de bouw, de verbouwing of de aanpassing van woningen, met uitzondering van bouwmaterialen, en op de levering van woongebouwen of delen van woongebouwen vóór de eerste ingebruikneming, zoals bedoeld in artikel 12, lid 1, punt a).

1. Slovenië mag tot en met 31 december 2007 of tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling, naargelang welke datum eerder valt, een verlaagd tarief van ten minste 8,5 % blijven toepassen op restauratie.

2. Slovenië mag tot en met 31 december 2007 een verlaagd tarief van ten minste 5 % blijven toepassen op woningbouwwerkzaamheden en renovatie- en onderhoudswerkzaamheden aan woningen, voorzover die werkzaamheden niet in het kader van sociaal beleid worden verricht, met uitzondering van bouwmaterialen.

Slowakije mag een verlaagd tarief van ten minste 5 % blijven toepassen op de volgende handelingen:

De in de hoofdstukken 2 tot en met 9 geregelde vrijstellingen zijn van toepassing onverminderd andere communautaire bepalingen en onder de voorwaarden die de lidstaten stellen om een juiste en eenvoudige toepassing van deze vrijstellingen te verzekeren en elke vorm van fraude, ontwijking en misbruik te voorkomen.

2. Voor de toepassing van lid 1, punt o), kunnen de lidstaten alle nodige beperkingen invoeren, met name ten aanzien van het aantal evenementen of het bedrag van de opbrengsten waarvoor recht op vrijstelling bestaat.

De lidstaten kunnen de verlening van elk der in artikel 132, lid 1, punten b), g), h), i), l), m) en n), bedoelde vrijstellingen aan andere dan publiekrechtelijke instellingen van geval tot geval afhankelijk stellen van een of meer van de volgende voorwaarden:

De lidstaten die krachtens bijlage E van Richtlijn 77/388/EEG van de Raad op 1 januari 1989 de in artikel 132, lid 1, punten m) en n), bedoelde handelingen aan BTW onderwierpen, mogen de in de eerste alinea, punt d), vermelde voorwaarden ook toepassen wanneer vrijstelling wordt verleend voor de genoemde diensten of goederenleveringen, verricht door publiekrechtelijke lichamen.

Goederenleveringen en diensten zijn in de volgende gevallen van de in artikel 132, lid 1, punten b), g), h), i), l), m) en n), bedoelde vrijstellingen uitgesloten:

2. De volgende handelingen zijn van de in lid 1, punt l), geregelde vrijstelling uitgesloten:

De lidstaten kunnen nog andere handelingen van de toepassing van de in lid 1, punt l), geregelde vrijstelling uitsluiten.

1. De lidstaten kunnen aan de belastingplichtigen het recht verlenen voor belastingheffing ter zake van de volgende handelingen te kiezen:

2. De lidstaten stellen de bepalingen voor de uitoefening van het in lid 1 bedoelde keuzerecht vast.

1. De lidstaten verlenen vrijstelling voor de levering van goederen, door of voor rekening van de verkoper of de afnemer verzonden of vervoerd naar een plaats buiten hun respectieve grondgebied, maar binnen de Gemeenschap, welke wordt verricht voor een andere belastingplichtige of voor een niet-belastingplichtige rechtspersoon die als zodanig handelt in een andere lidstaat dan de lidstaat van vertrek van de verzending of het vervoer van de goederen.

2. Behalve voor de in lid 1 bedoelde goederenleveringen verlenen de lidstaten vrijstelling voor de volgende handelingen:

1. De in artikel 138, lid 1, bedoelde vrijstelling is niet van toepassing op de goederenlevering welke wordt verricht door belastingplichtigen die voor de in de artikelen 282 tot en met 292 geregelde vrijstelling voor kleine ondernemingen in aanmerking komen.

De vrijstelling is evenmin van toepassing op de goederenlevering welke wordt verricht voor belastingplichtigen of voor niet-belastingplichtige rechtspersonen wier intracommunautaire verwervingen uit hoofde van artikel 3, lid 1, niet aan de BTW zijn onderworpen.

2. De in artikel 138, lid 2, onder b), geregelde vrijstelling is niet van toepassing op de levering van accijnsproducten welke wordt verricht door belastingplichtigen die voor de in de artikelen 282 tot en met 292 geregelde vrijstelling voor kleine ondernemingen in aanmerking komen.

3. De in artikel 138, lid 1, en lid 2, onder b) en c), geregelde vrijstelling is niet van toepassing op de goederenlevering welke overeenkomstig de in de artikelen 312 tot en met 325 neergelegde winstmargeregeling of de regeling inzake de verkoop op openbare veilingen aan de BTW is onderworpen.

De in artikel 138, lid 1, en lid 2, onder c), geregelde vrijstelling is niet van toepassing op de levering van gebruikte vervoermiddelen als omschreven in artikel 327, lid 3, die overeenkomstig de overgangsregeling voor gebruikte vervoermiddelen aan de BTW zijn onderworpen.

Elke lidstaat treft bijzondere maatregelen om de intracommunautaire verwerving van goederen die overeenkomstig artikel 40 binnen zijn grondgebied wordt verricht, niet aan de BTW te onderwerpen indien de volgende voorwaarden vervuld zijn:

De lidstaten verlenen vrijstelling voor het intracommunautaire vervoer van goederen naar of vanaf de eilanden die de autonome gebieden van de Azoren en van Madeira vormen, alsmede voor het vervoer van goederen tussen deze eilanden.

De lidstaten verlenen vrijstelling voor de diensten die betrekking hebben op de invoer van goederen en waarvan de waarde overeenkomstig artikel 86, lid 1, onder b), in de maatstaf van heffing is opgenomen.

1. De Commissie dient, indien nodig, zo spoedig mogelijk voorstellen in bij de Raad om de werkingssfeer en de uitvoering van de in de artikelen 143 en 144 geregelde vrijstellingen nader te bepalen.

2. Totdat de in lid 1 bedoelde uitvoeringsbepalingen in werking treden, kunnen de lidstaten hun geldende nationale voorschriften blijven toepassen.

De lidstaten kunnen hun nationale voorschriften aanpassen, teneinde verstoring van de mededinging te beperken en met name gevallen van niet-heffing of dubbele heffing van belasting in de Gemeenschap te vermijden.

De lidstaten kunnen de administratieve procedures gebruiken die zij het meest geschikt achten om tot vrijstelling te komen.

3. De lidstaten stellen, voorzover dat nog niet is gebeurd, de Commissie in kennis van de geldende nationale voorschriften en van de voorschriften die zij krachtens lid 2 nemen. De Commissie stelt de andere lidstaten daarvan in kennis.

2. De in lid 1, punt c), geregelde vrijstelling kan worden toegekend in de vorm van teruggaaf van de BTW.

1. Indien de in artikel 146, lid 1, punt b), bedoelde levering betrekking heeft op goederen die deel uitmaken van de persoonlijke bagage van reizigers, geldt de vrijstelling slechts wanneer de volgende voorwaarden vervuld zijn:

De lidstaten mogen evenwel een levering waarvan het totale bedrag lager is dan het in de eerste alinea, punt c), genoemde bedrag, van belasting vrijstellen.

2. Voor de toepassing van lid 1 wordt onder „reiziger die niet in de Gemeenschap is gevestigd” verstaan een reiziger wiens woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats niet in de Gemeenschap is gelegen. In dat geval wordt onder „woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats” verstaan de plaats die als zodanig is vermeld op het paspoort, de identiteitskaart of enig ander document dat door de lidstaat op het grondgebied waarvan de levering wordt verricht, als identiteitsbewijs wordt erkend.

Het bewijs van de uitvoer wordt geleverd door middel van de factuur, of van een in de plaats daarvan komend bewijsstuk, voorzien van het visum van het douanekantoor van uitgang uit de Gemeenschap.

Elke lidstaat verstrekt aan de Commissie een specimen van de stempels die hij voor het afgeven van het in de tweede alinea bedoelde visum gebruikt. De Commissie stelt de belastingautoriteiten van de andere lidstaten van deze informatie in kennis.

Portugal mag het vervoer over zee en door de lucht tussen de eilanden die de autonome gebieden van de Azoren en Madeira vormen onderling en tussen deze eilanden en het vasteland gelijkstellen met internationaal vervoer.

1. De Commissie dient, indien nodig, zo spoedig mogelijk voorstellen in bij de Raad om de werkingssfeer en de uitvoering van de in artikel 148 geregelde vrijstellingen nader te bepalen.

2. Totdat de in lid 1 bedoelde bepalingen in werking treden, kunnen de lidstaten de draagwijdte van de in artikel 148, punten a) en b), geregelde vrijstellingen beperken.

De in de eerste alinea geregelde vrijstellingen zijn van toepassing met inachtneming van de door de lidstaat van ontvangst vastgestelde beperkingen, totdat een uniforme belastingregeling is vastgesteld.

2. Voor goederen die niet worden verzonden of vervoerd naar een plaats buiten de lidstaat waar de levering van deze goederen wordt verricht, evenals voor diensten, kan de vrijstelling worden verleend in de vorm van teruggaaf van de BTW.

De lidstaten verlenen vrijstelling voor de levering van goud aan de centrale banken.

De lidstaten verlenen vrijstelling voor de diensten van tussenpersonen die handelen in naam en voor rekening van derden, wanneer hun diensten betrekking hebben op de in de hoofdstukken 6, 7 en 8 bedoelde handelingen of op buiten de Gemeenschap verrichte handelingen.

De in de eerste alinea bedoelde vrijstelling is niet van toepassing op reisbureaus wanneer zij in naam en voor rekening van de reiziger diensten verrichten die in andere lidstaten plaatsvinden.

Vrijstellingen voor handelingen met betrekking tot het internationale goederenverkeer

Voor de toepassing van deze afdeling worden onder andere entrepots dan douane-entrepots verstaan, wat accijnsproducten betreft, de als belastingentrepots in de zin van artikel 4, onder b), van Richtlijn 92/12/EEG aangemerkte plaatsen, en wat andere goederen dan accijnsproducten betreft, de als zodanig door de lidstaten aangemerkte plaatsen.

Onverminderd de andere communautaire belastingbepalingen kunnen de lidstaten, na raadpleging van het BTW-Comité, bijzondere maatregelen nemen teneinde vrijstelling te verlenen voor de in deze afdeling bedoelde handelingen of sommige daarvan, mits zij geen betrekking hebben op eindgebruik of eindverbruik en het BTW-bedrag dat verschuldigd is wanneer de goederen aan de in deze afdeling bedoelde regelingen of situaties worden onttrokken, overeenkomt met het BTW-bedrag dat verschuldigd zou zijn geweest indien elk van deze handelingen op hun grondgebied was belast.

2. De in lid 1 bedoelde plaatsen zijn de plaatsen die als zodanig in de geldende communautaire douanevoorschriften zijn omschreven.

2. De lidstaten mogen voor andere goederen dan accijnsproducten niet in een ander stelsel van entrepots dan dat van douane-entrepots voorzien, indien deze goederen bestemd zijn om in het kleinhandelsstadium te worden geleverd.

1. In afwijking van artikel 157, lid 2, kunnen de lidstaten in de volgende gevallen een ander stelsel van entrepots dan dat van douane-entrepots invoeren:

2. Indien de lidstaten gebruik maken van de in lid 1, punt a), bedoelde mogelijkheid tot vrijstelling, treffen zij de nodige maatregelen om een juiste en eenvoudige toepassing van deze vrijstelling te verzekeren en elke vorm van fraude, ontwijking en misbruik te voorkomen.

3. Voor de toepassing van lid 1, punt a), wordt onder „verkooppunt voor belastingvrije verkoop” verstaan elke in een luchthaven of haven gelegen inrichting die aan de door de bevoegde overheidsinstanties gestelde voorwaarden voldoet.

De lidstaten kunnen vrijstelling verlenen voor de diensten die samenhangen met de in artikel 156, artikel 1527 lid 1, onder b), en artikel 158 bedoelde goederenleveringen.

2. De lidstaten die voor handelingen die in een douane-entrepot worden verricht, gebruikmaken van de in lid 1, punt a), bepaalde mogelijkheid, nemen de nodige maatregelen om te voorzien in andere stelsels van entrepots dan dat van douane-entrepots die de toepassing van lid 1, punt b), mogelijk maken op dezelfde handelingen met betrekking tot in bijlage V opgenomen goederen, welke in die andere entrepots dan douane-entrepots worden verricht.

De lidstaten kunnen vrijstelling verlenen voor de volgende goederenleveringen en de daarop betrekking hebbende diensten:

De lidstaten die van de in deze afdeling bedoelde mogelijkheid gebruikmaken, nemen de nodige maatregelen om te waarborgen dat de intracommunautaire verwerving van goederen die bestemd zijn om onder of in een van de in artikel 156, artikel 157, lid 1, onder b), en artikel 158 bedoelde regelingen of situaties te worden geplaatst, onder dezelfde bepalingen vallen als de goederenlevering die op hun grondgebied onder dezelfde voorwaarden wordt verricht.

Indien de goederen worden onttrokken aan de in deze afdeling bedoelde regelingen of situaties, waardoor aanleiding wordt gegeven tot invoer in de zin van artikel 61, neemt de lidstaat van invoer de nodige maatregelen om dubbele belastingheffing te voorkomen.

Handelingen die worden vrijgesteld met het oog op de uitvoer en in het kader van het handelsverkeer tussen de lidstaten

1. Na raadpleging van het BTW-Comité kunnen de lidstaten voor de volgende door een belastingplichtige verrichte of voor een belastingplichtige bestemde handelingen, vrijstelling verlenen binnen de grenzen van het bedrag waarvoor deze belastingplichtige in de afgelopen twaalf maanden heeft uitgevoerd:

2. De lidstaten die gebruikmaken van de in lid 1 bedoelde mogelijkheid tot vrijstelling, verlenen, na raadpleging van het BTW-Comité, deze vrijstelling ook voor handelingen die betrekking hebben op de door de belastingplichtige onder de in artikel 138 gestelde voorwaarden verrichte leveringen, ten belope van het bedrag van de leveringen die hij onder dezelfde voorwaarden in de voorafgaande twaalf maanden heeft verricht.

De lidstaten kunnen een gemeenschappelijke grens vaststellen voor het bedrag van de vrijstellingen die zij op grond van artikel 164 verlenen.

De Commissie dient, indien nodig, zo spoedig mogelijk bij de Raad voorstellen in betreffende de gemeenschappelijke bepalingen voor de toepassing van de BTW op de in de afdelingen 1 en 2 bedoelde handelingen.

Het recht op aftrek ontstaat op het tijdstip waarop de aftrekbare belasting verschuldigd wordt.

Voor zover de goederen en diensten worden gebruikt voor de belaste handelingen van een belastingplichtige, is deze gerechtigd in de lidstaat waar hij deze handelingen verricht, van het door hem verschuldigde belastingbedrag de volgende bedragen af te trekken:

Naast de in artikel 168 bedoelde aftrek heeft de belastingplichtige recht op aftrek van de in dat artikel bedoelde BTW, voorzover de goederen en de diensten worden gebruikt voor de volgende handelingen:

Een belastingplichtige die in de zin van artikel 1 van Richtlijn 79/1072/EEG (8), artikel 1 van Richtlijn 86/560/EEG (9) en artikel 171 van deze richtlijn, niet gevestigd is in de lidstaat waar hij goederen en diensten aankoopt of aan BTW onderworpen goederen invoert, heeft recht op teruggaaf van de BTW indien de goederen en diensten worden gebruikt voor de volgende handelingen:

1. De teruggaaf van de BTW aan belastingplichtigen die niet in de lidstaat waar zij goederen en diensten aankopen of aan BTW onderworpen goederen invoeren, maar in een andere lidstaat gevestigd zijn, geschiedt volgens de bij Richtlijn 79/1072/EEG van de Raad vastgestelde uitvoeringsbepalingen.

De in artikel 1 van Richtlijn 79/1072/EEG bedoelde belastingplichtigen die in de lidstaat waar zij goederen en diensten aankopen of aan BTW onderworpen goederen invoeren, slechts goederenleveringen of diensten hebben verricht waarvoor degene voor wie deze handelingen bestemd zijn, overeenkomstig de artikelen 194 tot en met 197 en artikel 199 is aangewezen als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon, worden voor de toepassing van die richtlijn eveneens beschouwd als niet in die lidstaat gevestigde belastingplichtigen.

2. De teruggaaf van de BTW aan belastingplichtigen die niet op het grondgebied van de Gemeenschap gevestigd zijn, geschiedt volgens de bij Richtlijn 86/560/EEG van de Raad vastgestelde uitvoeringsbepalingen.

De in artikel 1 van Richtlijn 86/560/EEG bedoelde belastingplichtigen die in de lidstaat waar zij goederen en diensten aankopen of aan BTW onderworpen goederen invoeren, slechts goederenleveringen of diensten hebben verricht waarvoor degene voor wie deze handelingen zijn bestemd, overeenkomstig de artikelen 194 tot en met 197 en artikel 199, is aangewezen als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon, worden voor de toepassing van die richtlijn eveneens beschouwd als niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtigen.

3. De Richtlijnen 79/1072/EEG en 86/560/EEG zijn niet van toepassing op goederenleveringen waarvoor krachtens artikel 138 vrijstelling is verleend of kan worden verleend indien de aldus geleverde goederen door of voor rekening van de afnemer worden verzonden of vervoerd.

1. Eenieder die als belastingplichtige wordt beschouwd op grond van het feit dat hij incidenteel de levering van een nieuw vervoermiddel verricht onder de in artikel 138, lid 1 en lid 2, onder a), gestelde voorwaarden is gerechtigd, in de lidstaat waar de levering wordt verricht, de BTW die in de aankoopprijs begrepen is of die wegens de invoer of de intracommunautaire verwerving van het vervoermiddel voldaan, af te trekken binnen de grenzen of ten belope van het bedrag van de belasting dat hij verschuldigd zou zijn indien voor de levering geen vrijstelling gold.

Het recht op aftrek ontstaat pas en kan pas worden uitgeoefend op het tijdstip van de levering van het nieuwe vervoermiddel.

1. Voor goederen en diensten die door een belastingplichtige zowel worden gebruikt voor de in de artikelen 168, 169 en 170 bedoelde handelingen, waarvoor recht op aftrek bestaat, als voor handelingen waarvoor geen recht op aftrek bestaat, wordt aftrek slechts toegestaan voor het gedeelte van de BTW dat evenredig is aan het bedrag van de eerstbedoelde handelingen (evenredige aftrek).

Het aftrekbare gedeelte wordt overeenkomstig de artikelen 174 en 175 bepaald voor het totaal van de door de belastingplichtige verrichte handelingen.

De lidstaten kunnen in de noemer het bedrag van andere subsidies opnemen dan die welke rechtstreeks verband houden met de in artikel 73 bedoelde prijs van de handelingen.

2. In afwijking van lid 1 worden voor de berekening van het aftrekbare gedeelte de volgende bedragen buiten beschouwing gelaten:

3. Indien de lidstaten gebruikmaken van de in artikel 191 geboden mogelijkheid geen herziening voor investeringsgoederen te eisen, mogen zij de opbrengst van de verkoop van investeringsgoederen opnemen in de berekening van het aftrekbare gedeelte.

1. Het aftrekbare gedeelte wordt op jaarbasis vastgesteld, uitgedrukt in een percentage en op de hogere eenheid afgerond.

2. De voorlopige aftrek voor een bepaald jaar is gelijk aan de aftrek die op grond van de handelingen van het voorgaande jaar is berekend. Indien een dergelijke basis ontbreekt of niet relevant is, wordt de aftrek door de belastingplichtige onder toezicht van de belastingdiensten aan de hand van zijn eigen prognoses voorlopig geraamd.

De lidstaten kunnen evenwel hun op 1 januari 1979 geldende regeling dan wel, voor de lidstaten die na die datum tot de Gemeenschap zijn toegetreden, hun op de datum van hun toetreding geldende regeling handhaven.

3. De aftrek die op grond van de voorlopige aftrek heeft plaatsgevonden, wordt herzien nadat voor elk jaar in het daaropvolgende jaar de definitieve aftrek is vastgesteld.

De Raad bepaalt op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen voor welke uitgaven geen recht op aftrek van de BTW bestaat. In ieder geval zijn uitgaven zonder strikt professioneel karakter, zoals weelde-uitgaven en uitgaven voor ontspanning of representatie, van het recht op aftrek uitgesloten.

Totdat de in de eerste alinea bedoelde bepalingen in werking treden, kunnen de lidstaten elke uitsluiting handhaven waarin hun wetgeving op 1 januari 1979 dan wel, voor de lidstaten die na die datum tot de Gemeenschap zijn toegetreden, op de datum van hun toetreding voorzag.

Na raadpleging van het BTW-Comité kan elke lidstaat om conjuncturele redenen investeringsgoederen of andere goederen geheel of gedeeltelijk van de aftrekregeling uitsluiten.

Teneinde gelijke mededingingsvoorwaarden te behouden, kunnen de lidstaten in plaats van de aftrek te weigeren, de door de belastingplichtige zelf vervaardigde of door hem in de Gemeenschap aangekochte dan wel door hem ingevoerde gelijksoortige goederen zodanig belasten dat deze belasting het bedrag van de BTW op de verwerving van soortgelijke goederen niet overschrijdt.

Om zijn recht op aftrek te kunnen uitoefenen, moet de belastingplichtige aan de volgende voorwaarden voldoen:

De belastingplichtige past de aftrek toe door op het totale bedrag van de over een belastingtijdvak verschuldigde belasting het totale bedrag van de BTW in mindering te brengen waarvoor in hetzelfde tijdvak het recht op aftrek is ontstaan en krachtens artikel 178 wordt uitgeoefend.

De lidstaten kunnen evenwel bepalen dat belastingplichtigen die de in artikel 12 omschreven handelingen incidenteel verrichten, het recht op aftrek uitsluitend op het tijdstip van levering mogen uitoefenen.

De lidstaten kunnen een belastingplichtige een aftrek toestaan die niet overeenkomstig de artikelen 178 en 179 is toegepast.

De lidstaten kunnen een belastingplichtige die niet in het bezit is van een overeenkomstig de artikelen 220 tot en met 236 opgestelde factuur, toestaan de in artikel 168, punt c), bedoelde aftrek toe te passen met betrekking tot diens intracommunautaire verwervingen van goederen.

De lidstaten stellen de voorwaarden en de nadere regels voor de toepassing van de artikelen 180 en 181 vast.

Indien voor een bepaald belastingtijdvak het bedrag van de aftrek groter is dan dat van de verschuldigde BTW, kunnen de lidstaten hetzij het overschot doen overbrengen naar het volgende tijdvak, hetzij het overschot teruggeven overeenkomstig de door hen vastgestelde regeling.

De lidstaten kunnen evenwel bepalen dat het bedrag van het overschot niet naar een volgend tijdvak wordt overgebracht, of niet wordt teruggegeven, indien dit bedrag onbeduidend is.

De oorspronkelijk toegepaste aftrek wordt herzien indien deze hoger of lager is dan die welke de belastingplichtige gerechtigd was toe te passen.

1. De herziening vindt met name plaats indien zich na de BTW-aangifte wijzigingen hebben voorgedaan in de elementen die voor het bepalen van het bedrag van de aftrek in aanmerking zijn genomen, bijvoorbeeld in geval van geannuleerde aankopen of verkregen rabatten.

2. In afwijking van lid 1 vindt geen herziening plaats voor handelingen die geheel of gedeeltelijk onbetaald zijn gebleven, in geval van naar behoren bewezen en aangetoonde vernietiging, verlies of diefstal, alsmede in geval van de in artikel 16 bedoelde onttrekking voor het verstrekken van geschenken van geringe waarde en van monsters.

In geval van geheel of gedeeltelijk onbetaald gebleven handelingen en in geval van diefstal, kunnen de lidstaten evenwel herziening eisen.

De lidstaten stellen nadere regels voor de toepassing van de artikelen 184 en 185 vast.

1. Voor investeringsgoederen wordt de herziening gespreid over een periode van vijf jaar, het jaar van verkrijging of vervaardiging der goederen daaronder begrepen.

De lidstaten kunnen evenwel de herziening baseren op een periode van vijf volle jaren te rekenen vanaf de ingebruikneming van de goederen.

Voor onroerende investeringsgoederen kan de herzieningsperiode tot maximaal twintig jaar worden verlengd.

2. Voor elk jaar heeft de herziening slechts betrekking op eenvijfde deel, of, indien de herzieningsperiode is verlengd, op het overeenkomstige gedeelte van de BTW op de investeringsgoederen.

De in de eerste alinea bedoelde herziening geschiedt op basis van de wijzigingen in het recht op aftrek die zich in de loop van de volgende jaren ten opzichte van het jaar van verkrijging, vervaardiging of, in voorkomend geval, eerste gebruik van de goederen hebben voorgedaan.

1. Investeringsgoederen die gedurende de herzieningsperiode worden geleverd, worden tot het verstrijken van de herzieningsperiode beschouwd als investeringsgoederen die voor een economische activiteit van de belastingplichtige worden gebruikt.

De economische activiteit wordt geacht volledig belast te zijn indien de levering van het investeringsgoed belast is.

De economische activiteit wordt geacht volledig vrijgesteld te zijn indien de levering van het investeringsgoed vrijgesteld is.

2. De in lid 1 bepaalde herziening wordt in één keer verricht voor de gehele nog resterende herzieningsperiode. Indien de levering van investeringsgoederen vrijgesteld is, kunnen de lidstaten er evenwel van afzien herziening te eisen, voorzover de afnemer een belastingplichtige is die de betrokken investeringsgoederen uitsluitend gebruikt voor handelingen waarvoor de BTW in aftrek mag worden gebracht.

Voor de toepassing van de artikelen 187 en 188 kunnen de lidstaten de volgende maatregelen nemen:

Voor de toepassing van dit hoofdstuk kunnen de lidstaten diensten die kenmerken hebben die vergelijkbaar zijn met de kenmerken die doorgaans aan investeringsgoederen worden toegeschreven, als investeringsgoederen beschouwen.

Indien het praktische effect van de toepassing van de artikelen 187 en 188 in een lidstaat onbeduidend is, kan die lidstaat, na raadpleging van het BTW-Comité, afzien van de toepassing van deze artikelen, rekening houdend met de totale BTW-druk in de betrokken lidstaat en de noodzaak van administratieve vereenvoudiging en mits zulks niet tot verstoring van de mededinging leidt.

Bij overgang van een normale belastingregeling naar een bijzondere regeling, of andersom, kunnen de lidstaten de nodige maatregelen nemen om te verzekeren dat de betrokken belastingplichtigen noch ongerechtvaardigde voordelen genieten, noch ongerechtvaardigde nadelen ondervinden.

VERPLICHTINGEN VAN DE BELASTINGPLICHTIGEN EN VAN BEPAALDE NIET–BELASTINGPLICHTIGE PERSONEN

De BTW is verschuldigd door de belastingplichtige die een belastbare goederenlevering of een belastbare dienst verricht, behalve in de gevallen waarin de belasting uit hoofde van de artikelen 194 tot en met 199 en artikel 202 door een andere persoon verschuldigd is.

1. In het geval dat de belastbare goederenlevering of de belastbare dienst wordt verricht door een belastingplichtige die niet gevestigd is in de lidstaat waar de BTW verschuldigd is, kunnen de lidstaten bepalen dat de tot voldoening van de belasting gehouden persoon degene is voor wie de goederenlevering of de dienst wordt verricht.

De BTW is verschuldigd door de voor BTW-doeleinden in de lidstaat waar de belasting verschuldigd is geïdentificeerde afnemer aan wie de goederen worden geleverd onder de in de artikelen 38 of 39 bepaalde voorwaarden, wanneer deze leveringen worden verricht door een niet in die lidstaat gevestigde belastingplichtige.

De BTW is verschuldigd door de belastingplichtige afnemer van een in artikel 56 bedoelde dienst, of door de voor BTW-doeleinden in de lidstaat waar de belasting verschuldigd is geïdentificeerde afnemer van een onder de artikelen 44, 47, 50, 53, 54 en 55 vallende dienst wanneer de dienst door een niet in die lidstaat gevestigde belastingplichtige wordt verricht.

1. De BTW is verschuldigd door degene voor wie de goederenlevering bestemd is wanneer aan de volgende voorwaarden vervuld zijn:

2. In het geval dat overeenkomstig artikel 204 een fiscaal vertegenwoordiger wordt aangewezen als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon, kunnen de lidstaten een afwijking van lid 1 van dit artikel toestaan.

1. Wanneer uit hoofde van artikel 344 belasting wordt geheven over specifieke handelingen met betrekking tot beleggingsgoud tussen een lid van een gereglementeerde goudmarkt en een andere belastingplichtige die geen lid is van die markt, wijzen de lidstaten de afnemer aan als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon.

Indien de afnemer die geen lid is van een gereglementeerde goudmarkt een belastingplichtige is en zich uitsluitend voor de in artikel 344 bedoelde handelingen voor BTW-doeleinden dient te identificeren in de lidstaat waar de belasting verschuldigd is, vervult de verkoper de fiscale verplichtingen namens de afnemer, overeenkomstig de voorschriften van die lidstaat.

2. In het geval dat een belastingplichtige die een keuzerecht overeenkomstig de artikelen 348, 349 of 350 uitoefent, een levering van goud of van halffabrikaten met een zuiverheid van ten minste 325/1 000, of een levering van beleggingsgoud als omschreven in artikel 344, lid 1, verricht, kunnen de lidstaten de afnemer aanwijzen als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon.

3. De lidstaten stellen de procedures en voorwaarden voor de toepassing van lid 1 en lid 2 vast.

1. De lidstaten kunnen bepalen dat de tot voldoening van de belasting gehouden persoon degene is voor wie de volgende goederenleveringen of diensten worden verricht:

2. Wanneer zij gebruik maken van de mogelijkheid die lid 1 biedt, kunnen de lidstaten de goederenleveringen en diensten die eronder vallen, omschrijven, alsook de categorieën van leveranciers en dienstverrichters of afnemers waarop deze maatregelen van toepassing kunnen zijn.

3. Voor de toepassing van lid 1 kunnen de lidstaten de volgende maatregelen nemen:

4. De lidstaten stellen het BTW-Comité in kennis van de nationale maatregelen die zij uit hoofde van lid 1 hebben genomen indien het geen maatregelen betreft die voor 13 augustus 2006 door de Raad overeenkomstig artikel 27, leden 1 tot en met 4, van Richtlijn 77/388/EEG zijn toegestaan en uit hoofde van die bepaling worden verlengd.

De BTW is verschuldigd door eenieder die een belastbare intracommunautaire verwerving van goederen verricht.

Bij invoer is de BTW verschuldigd door degene(n) die de lidstaat van invoer als de tot voldoening van de belasting gehouden personen heeft aangewezen of erkend.

De BTW is verschuldigd door degene door wiens toedoen de goederen worden onttrokken aan de in de artikelen 156, 157, 158, 160 en 161 genoemde regelingen of situaties.

De BTW is verschuldigd door eenieder die deze belasting op een factuur vermeldt.

1. Wanneer bij de toepassing van de artikelen 193 tot en met 197 en de artikelen 199 en 200 de tot voldoening van de belasting gehouden persoon een belastingplichtige is die niet is gevestigd in de lidstaat waar de BTW verschuldigd is, kunnen de lidstaten hem de mogelijkheid geven een fiscaal vertegenwoordiger aan te wijzen als tot voldoening van de belasting gehouden persoon.

In het geval dat de belastbare handeling wordt verricht door een belastingplichtige die niet in de lidstaat is gevestigd waar de BTW verschuldigd is, en er met het land van het hoofdkantoor of de vestiging van deze belastingplichtige geen rechtsinstrument inzake wederzijdse bijstand bestaat waarvan de strekking gelijk is aan die van Richtlijn 76/308/EEG (10) en Verordening (EG) nr. 1798/2003 (11), kunnen de lidstaten bepalen dat een door deze belastingplichtige aangewezen fiscaal vertegenwoordiger tot voldoening van de belasting wordt gehouden.

De lidstaten kunnen de in de tweede alinea bedoelde mogelijkheid echter niet toepassen op niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtigen in de zin van artikel 358, punt 1), die voor de bijzondere regeling voor langs elektronische weg verrichte diensten hebben gekozen.

2. De in lid 1, eerste alinea, bedoelde mogelijkheid is onderworpen aan de door de respectieve lidstaten vastgestelde voorwaarden en uitvoeringsbepalingen.

In de in de artikelen 193 tot en met 200 en 202, 203 en 204 bedoelde situaties kunnen de lidstaten bepalen dat een andere persoon dan degene die tot voldoening van de belasting is gehouden, hoofdelijk verplicht is de BTW te voldoen.

Iedere belastingplichtige die tot voldoening van de belasting is gehouden, moet het nettobedrag van de BTW bij de indiening van de in artikel 250 bedoelde aangifte voldoen. De lidstaten kunnen echter een ander tijdstip voor de betaling van dit bedrag vaststellen of bepalen dat voorlopige vooruitbetalingen moeten worden gedaan.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat de personen die overeenkomstig de artikelen 194 tot en met 197 en de artikelen 199 en 204 worden geacht in plaats van een niet op hun respectieve grondgebied gevestigde belastingplichtige tot voldoening van de belasting te zijn gehouden, de in deze afdeling vastgestelde betalingsverplichtingen nakomen.

De lidstaten treffen voorts de nodige maatregelen opdat de personen die overeenkomstig artikel 205 worden geacht hoofdelijk verplicht te zijn de BTW te voldoen, deze betalingsverplichtingen nakomen.

De lidstaten die overeenkomstig artikel 198, lid 1, de afnemer van beleggingsgoud als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon aanwijzen of gebruik maken van de in artikel 198, lid 2, geboden mogelijkheid om de afnemer van goud, halffabrikaten of beleggingsgoud als omschreven in artikel 344, lid 1, als de tot voldoening van de belasting gehouden persoon aan te wijzen, treffen de nodige maatregelen opdat die afnemer de in deze afdeling vastgestelde betalingsverplichtingen nakomt.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat niet-belastingplichtige rechtspersonen die gehouden zijn tot voldoening van de belasting welke verschuldigd is wegens de in artikel 2, lid 1, onder b), punt i), bedoelde intracommunautaire verwerving van goederen, de in deze afdeling vastgestelde betalingsverplichtingen nakomen.

De lidstaten stellen nadere regels vast met betrekking tot de betaling ter zake van de in artikel 2, lid 1, onder b), punt ii), bedoelde intracommunautaire verwerving van nieuwe vervoermiddelen en de in artikel 2, lid 1, onder b), punt iii), bedoelde intracommunautaire verwerving van accijnsproducten.

De lidstaten stellen nadere regels vast met betrekking tot de betaling ter zake van de invoer van goederen.

De lidstaten kunnen in het bijzonder bepalen dat met betrekking tot de invoer van goederen die wordt verricht door belastingplichtigen of tot betaling van de belasting gehouden personen, of door bepaalde categorieën daarvan, de wegens de invoer verschuldigde BTW niet hoeft te worden betaald op het tijdstip van de invoer, mits deze belasting als zodanig wordt vermeld in de overeenkomstig artikel 250 opgestelde BTW-aangifte.

De lidstaten kunnen de belastingplichtigen vrijstellen van de betaling van de verschuldigde BTW wanneer het bedrag daarvan onbeduidend is.

1. Iedere belastingplichtige moet opgave doen van het begin, de wijziging en de beëindiging van zijn activiteit als belastingplichtige.

De lidstaten staan onder door hen vast te stellen voorwaarden toe dat de aangifte langs elektronische weg geschiedt en kunnen dit ook verplicht stellen.

2. Onverminderd lid 1, eerste alinea, moet iedere belastingplichtige of niet-belastingplichtige rechtspersoon die intracommunautaire verwervingen van goederen verricht welke niet op grond van artikel 3, lid 1, aan de BTW zijn onderworpen, melden dat hij dergelijke verwervingen verricht, indien de in dat artikel gestelde voorwaarden om deze verwervingen niet aan de BTW te onderwerpen niet meer vervuld zijn.

1. De lidstaten treffen de nodige maatregelen voor de identificatie onder een individueel nummer van de volgende personen:

2. Het staat de lidstaten vrij bepaalde belastingplichtigen die incidenteel de in artikel 12 bedoelde handelingen verrichten, niet voor BTW-doeleinden te identificeren.

Het individuele identificatienummer begint met een landencode overeenkomstig de ISO-code 3166 alpha 2, die aangeeft welke lidstaat het nummer heeft toegekend.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat hun identificatiesysteem de in artikel 214 bedoelde belastingplichtigen kan onderscheiden en aldus de juiste toepassing van de in artikel 402 bedoelde overgangsregeling voor de belastingheffing op intracommunautaire handelingen verzekert.

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „langs elektronische weg verzenden” verstaan het verzenden of ter beschikking stellen van gegevens aan de geadresseerde door middel van elektronische apparatuur voor gegevensverwerking (inclusief digitale compressie) en gegevensopslag, met gebruikmaking van draden, radio, optische of andere elektromagnetische middelen.

Voor de toepassing van deze richtlijn aanvaarden de lidstaten als factuur ieder document of bericht op papier of in elektronisch formaat dat aan de in dit hoofdstuk vastgestelde voorwaarden voldoet.

Ieder document of bericht dat wijzigingen aanbrengt in en specifiek en ondubbelzinnig verwijst naar de oorspronkelijke factuur, geldt als factuur.

Iedere belastingplichtige zorgt ervoor dat door hemzelf, door de afnemer of, in zijn naam en voor zijn rekening, door een derde, in de volgende gevallen een factuur wordt uitgereikt:

1. De lidstaten kunnen de belastingplichtige de verplichting opleggen een factuur uit te reiken voor andere dan de in artikel 220 bedoelde goederenleveringen of diensten die hij op hun grondgebied heeft verricht.

De lidstaten kunnen voor de in de eerste alinea bedoelde facturen minder verplichtingen opleggen dan die welke in de artikelen 226, 230, 233, 244 en 246 zijn opgenomen.

2. De lidstaten kunnen de belastingplichtige van de in artikel 220 vastgestelde factureringsplicht ontheffen voor de op hun grondgebied verrichte goederenleveringen of diensten die, al dan niet met recht op aftrek van voorbelasting, overeenkomstig de artikelen 110 en 111, artikel 125, lid 1, artikel 127, artikel 128, lid 1, de artikelen 132, 135, 136, 371, 375, 376 en 377, artikel 378, lid 2, artikel 379, lid 2, en de artikelen 380 tot en met 390 vrijgesteld zijn.

De lidstaten kunnen de belastingplichtigen die op hun grondgebied goederenleveringen of diensten verrichten een termijn opleggen voor het uitreiken van de factuur.

Onder de voorwaarden, gesteld door de lidstaten op het grondgebied waarvan de goederenleveringen of de diensten worden verricht, kan voor verscheidene afzonderlijke goederenleveringen of diensten een periodieke factuur worden opgemaakt.

1. Facturen mogen door de afnemer worden opgemaakt voor goederenleveringen of diensten die door een belastingplichtige voor hem worden verricht, mits beide partijen dat vooraf onderling zijn overeengekomen en op voorwaarde dat iedere factuur het voorwerp uitmaakt van een procedure van aanvaarding door de belastingplichtige die de goederenleveringen of de diensten verricht.

2. De voorwaarden en uitvoeringsbepalingen van die voorafgaande overeenkomst en van de aanvaardingsprocedures tussen de belastingplichtige en de afnemer worden vastgesteld door de lidstaat op het grondgebied waarvan de goederenleveringen of de diensten worden verricht.

3. De lidstaten kunnen belastingplichtigen die op hun grondgebied goederenleveringen of diensten verrichten, verdere voorwaarden opleggen betreffende de uitreiking van facturen door de afnemer. Zij kunnen met name verlangen dat die facturen worden uitgereikt in naam en voor rekening van de belastingplichtige.

De in de eerste alinea bedoelde voorwaarden moeten in ieder geval altijd dezelfde zijn, ongeacht de plaats waar de afnemer is gevestigd.

De lidstaten kunnen de belastingplichtigen die op hun grondgebied goederenleveringen of diensten verrichten, specifieke voorwaarden opleggen in het geval dat de derde, of de afnemer, die de facturen uitreikt, gevestigd is in een land waarmee geen rechtsinstrument inzake wederzijdse bijstand bestaat waarvan de strekking gelijk is aan die van Richtlijn 76/308/EEG en Verordening (EG) nr. 1798/2003.

Onverminderd de bijzondere bepalingen van deze richtlijn zijn voor BTW-doeleinden op de overeenkomstig de artikelen 220 en 221 uitgereikte facturen alleen de volgende vermeldingen verplicht:

De lidstaten kunnen belastingplichtigen die op hun grondgebied gevestigd zijn en er goederenleveringen of diensten verrichten, de verplichting opleggen in andere dan de in artikel 226, punt 4), bedoelde gevallen het in artikel 214 bedoelde BTW-identificatienummer van hun afnemer te vermelden.

De lidstaten op het grondgebied waarvan goederenleveringen of diensten worden verricht, kunnen ontheffing verlenen van bepaalde verplichte vermeldingen in de met een factuur gelijkgestelde documenten of berichten bedoeld in artikel 219.

Op een factuur kunnen bedragen in willekeurig welke munteenheid voorkomen, mits het te betalen BTW-bedrag is uitgedrukt in de nationale munteenheid van de lidstaat waar de plaats van de goederenlevering of de plaats van de diensten is gelegen en mits daarbij gebruik wordt gemaakt van het in artikel 91 bedoelde wisselkoersmechanisme.

Ter controle kunnen de lidstaten een vertaling eisen in hun nationale taal van de facturen betreffende op hun grondgebied verrichte goederenleveringen of diensten, alsmede van de facturen die worden ontvangen door op hun grondgebied gevestigde belastingplichtigen.

De overeenkomstig afdeling 2 uitgereikte facturen mogen zowel op papier worden verzonden als, behoudens aanvaarding door de afnemer, elektronisch worden verzonden of ter beschikking gesteld.

1. Elektronisch verzonden of ter beschikking gestelde facturen worden door de lidstaten aanvaard, mits de authenticiteit van de herkomst en de integriteit van de inhoud ervan worden gewaarborgd aan de hand van een van de volgende methoden:

De facturen kunnen evenwel langs elektronische weg worden verzonden of ter beschikking worden gesteld volgens andere methoden, mits deze door de betrokken lidstaten worden aanvaard.

2. Voor de toepassing van lid 1, eerste alinea, punt a), kunnen de lidstaten bovendien eisen dat de geavanceerde elektronische handtekening berust op een gekwalificeerd certificaat en is aangemaakt met een veilig middel voor het aanmaken van handtekeningen in de zin van artikel 2, punten 6) en 10), van Richtlijn 1999/93/EG.

3. Voor de toepassing van lid 1, eerste alinea, punt b), kunnen de lidstaten bovendien onder door hen gestelde voorwaarden de toezending eisen van een aanvullend kort overzicht op papier.

De lidstaten mogen de belastingplichtigen die op hun grondgebied goederenleveringen of diensten verrichten, geen andere verplichtingen of formaliteiten opleggen betreffende het gebruik van een systeem voor elektronische verzending of terbeschikkingstelling van facturen.

De lidstaten kunnen specifieke voorwaarden opleggen voor het langs elektronische weg uitreiken van facturen betreffende goederenleveringen en diensten die op hun grondgebied zijn verricht vanuit een land waarmee geen rechtsinstrument inzake wederzijdse bijstand bestaat waarvan de strekking gelijk is aan die van Richtlijn 76/308/EEG en Verordening (EG) nr. 1798/2003.

Bij een reeks facturen die langs elektronische weg aan dezelfde afnemer worden verzonden of ter beschikking worden gesteld, hoeven de voor de verschillende facturen gelijke vermeldingen slechts één keer te worden opgenomen, voorzover voor elke factuur alle informatie toegankelijk is.

De Commissie dient uiterlijk op 31 december 2008 een verslag in, dat in voorkomend geval vergezeld gaat van een voorstel tot wijziging van de voorwaarden inzake elektronische facturering teneinde rekening te houden met toekomstige technologische ontwikkelingen op dit gebied.

1. Na raadpleging van het BTW-Comité kunnen de lidstaten onder de door hen te stellen voorwaarden bepalen dat op de facturen betreffende op hun grondgebied verrichte goederenleveringen of diensten in de volgende gevallen sommige van de in de artikelen 226 en 230 voorgeschreven vermeldingen niet behoeven te worden opgenomen, onverminderd de mogelijkheden waarvan de lidstaten krachtens de artikelen 227, 228 en 231 verkiezen gebruik te maken:

3. De vereenvoudiging waarin lid 1 voorziet, mag niet worden toegepast op de handelingen bedoeld in de artikelen 20, 21, 22, 33, 36, 138 en 141.

Ingeval de lidstaten gebruikmaken van de in artikel 272, lid 1, eerste alinea, punt b), geboden mogelijkheid geen BTW-identificatienummer toe te kennen aan belastingplichtigen die geen van de handelingen bedoeld in de artikelen 20, 21, 22, 33, 36, 138 en 141 verrichten, wordt bij niet-toekenning van dat identificatienummer aan de verrichter en de afnemer van de goederenleveringen of de diensten op de factuur een ander nummer vermeld, het zogenaamde fiscaal registratienummer, zoals gedefinieerd door de betrokken lidstaten.

Wanneer het BTW-identificatienummer aan de belastingplichtige is toegekend, kunnen de lidstaten die van de in artikel 272, lid 1, eerste alinea, punt b), bedoelde mogelijkheid gebruik maken, bovendien bepalen dat op de factuur het volgende wordt vermeld:

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „bewaren van een factuur langs elektronische weg” verstaan, het bewaren van gegevens door middel van elektronische apparatuur voor gegevensverwerking (inclusief digitale compressie) en gegevensopslag, met gebruikmaking van draden, radio, optische of andere elektromagnetische middelen.

Iedere belastingplichtige moet een boekhouding voeren die voldoende gegevens bevat om de toepassing van de BTW en de controle daarop door de belastingadministratie mogelijk te maken.

1. Iedere belastingplichtige moet een register bijhouden van de goederen die door hemzelf of voor zijn rekening zijn verzonden of vervoerd buiten het grondgebied van de lidstaat van vertrek, maar binnen de Gemeenschap, ten behoeve van de in artikel 17, lid 2, punten f), g) en h), bedoelde handelingen bestaande uit werkzaamheden betreffende die goederen of uit het tijdelijke gebruik ervan.

2. Iedere belastingplichtige moet een boekhouding voeren die voldoende gegevens bevat om de goederen te kunnen identificeren die vanuit een andere lidstaat naar hem verzonden zijn door of voor rekening van een in die andere lidstaat voor BTW-doeleinden geïdentificeerde belastingplichtige en die het voorwerp zijn van de in artikel 52, punt c), bedoelde diensten bestaande uit expertises of werkzaamheden betreffende die goederen.

Iedere belastingplichtige moet erop toezien dat kopieën van de door hemzelf of door zijn afnemer of, in zijn naam en voor zijn rekening, door een derde uitgereikte facturen en alle door hemzelf ontvangen facturen worden bewaard.

1. Voor de toepassing van deze richtlijn mag de belastingplichtige de plaats van bewaring bepalen, mits hij alle overeenkomstig artikel 244 bewaarde facturen of gegevens op ieder verzoek zonder onnodig uitstel ter beschikking van de bevoegde autoriteiten stelt.

2. De lidstaten kunnen de op hun grondgebied gevestigde belastingplichtigen verplichten tot kennisgeving van de plaats van bewaring wanneer deze buiten hun grondgebied gelegen is.

De lidstaten kunnen de op hun grondgebied gevestigde belastingplichtigen er bovendien toe verplichten de door henzelf, door hun afnemers of, in hun naam en voor hun rekening, door derden uitgereikte facturen, alsmede de door hen ontvangen facturen, binnen dat grondgebied te bewaren, wanneer deze bewaring niet geschiedt langs een elektronische weg die een volledige on–linetoegang tot de betrokken gegevens waarborgt.

De authenticiteit van de oorsprong en de integriteit van de inhoud van de bewaarde facturen, alsmede de leesbaarheid ervan, moeten gedurende de volledige periode van bewaring worden gewaarborgd.

De gegevens op de in artikel 233, lid 1, tweede alinea, bedoelde facturen mogen niet worden gewijzigd en moeten gedurende deze periode leesbaar blijven.

1. Iedere lidstaat bepaalt hoe lang de belastingplichtigen ervoor moeten zorgen dat de facturen betreffende de op zijn grondgebied verrichte goederenleveringen of diensten en de facturen die op zijn grondgebied gevestigde belastingplichtigen hebben ontvangen, moeten worden bewaard.

2. Om te waarborgen dat de in artikel 246 bedoelde voorwaarden worden vervuld, kan de in lid 1 bedoelde lidstaat bepalen dat de facturen moeten worden bewaard in de oorspronkelijke vorm — op papier of elektronisch — waarin zij zijn toegezonden of ter beschikking gesteld. De lidstaat kan tevens bepalen dat, wanneer de facturen langs elektronische weg worden bewaard, de gegevens die de authenticiteit van de herkomst en de integriteit van de inhoud overeenkomstig artikel 246, eerste alinea, waarborgen, eveneens worden bewaard.

3. De in lid 1 bedoelde lidstaat kan bijzondere voorwaarden stellen met het oog op het verbieden of beperken van de bewaring van de facturen in een land waarmee geen rechtsinstrument inzake wederzijdse bijstand bestaat waarvan de strekking gelijk is aan die van Richtlijn 76/308/EEG en Verordening (EG) nr. 1798/2003 of inzake het in artikel 249 bedoelde recht van elektronische toegang, downloading en gebruik.

De lidstaten kunnen onder door hen gestelde voorwaarden voorzien in een bewaringsplicht voor door niet–belastingplichtigen ontvangen facturen.

Wanneer een belastingplichtige de door hem verzonden of ontvangen facturen elektronisch bewaart waarbij een on–linetoegang tot de gegevens wordt gewaarborgd, en de plaats van bewaring in een andere lidstaat gelegen is dan de lidstaat waar hij is gevestigd, hebben de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar deze belastingplichtige gevestigd is met het oog op de toepassing van deze richtlijn het recht van elektronische toegang tot alsmede downloading en gebruik van deze facturen binnen de grenzen bepaald bij de regelgeving van de lidstaat van vestiging van de belastingplichtige, en voorzover deze lidstaat de facturen nodig heeft voor controledoeleinden.

1. Iedere belastingplichtige moet een BTW-aangifte indienen waarop alle gegevens staan die nodig zijn om het bedrag van de verschuldigde belasting en van de aftrek vast te stellen, daarbij inbegrepen, voorzover zulks voor de vaststelling van de grondslag nodig is, het totale bedrag van de handelingen waarop deze belasting en deze aftrek betrekking hebben, alsmede het bedrag van de vrijgestelde handelingen.

2. De lidstaten staan onder door hen te stellen voorwaarden toe dat de in lid 1 bedoelde BTW-aangifte langs elektronische weg wordt ingediend en mogen dit ook verplicht stellen.

Behalve de in artikel 242 bedoelde gegevens moeten in de BTW–aangifte betreffende een bepaald belastingtijdvak de volgende gegevens vermeld zijn:

1. De BTW-aangifte moet worden ingediend binnen een door de lidstaten vast te stellen termijn. Deze termijn mag niet langer zijn dan twee maanden na het verstrijken van ieder belastingtijdvak.

2. Het belastingtijdvak wordt door de lidstaten vastgesteld op een, twee of drie maanden.

De lidstaten kunnen evenwel andere belastingtijdvakken bepalen, die echter niet langer dan een jaar mogen zijn.

Zweden mag voor kleine en middelgrote ondernemingen een vereenvoudigde procedure toepassen, waarbij de indiening van de BTW-aangifte kan geschieden drie maanden na het verstrijken van het directe-belastingjaar voor belastingplichtigen die uitsluitend binnenlandse belastbare handelingen verrichten.

Voor leveringen van nieuwe vervoermiddelen onder de in artikel 138, lid 2, onder a), gestelde voorwaarden door een voor BTW–doeleinden geïdentificeerde belastingplichtige aan een niet voor BTW-doeleinden geïdentificeerde afnemer, of door een in artikel 9, lid 2, bedoelde belastingplichtige, treffen de lidstaten de nodige maatregelen opdat de verkoper alle gegevens verschaft die noodzakelijk zijn voor de toepassing van de BTW en voor de controle daarop door de belastingdienst.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat de personen die overeenkomstig de artikelen 194 tot en met 197 en artikel 204 worden geacht in plaats van een niet op hun grondgebied gevestigde belastingplichtige tot voldoening van de belasting te zijn gehouden, de in dit hoofdstuk vastgestelde verplichtingen inzake aangifte nakomen.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat niet-belastingplichtige rechtspersonen die zijn gehouden tot voldoening van de belasting welke verschuldigd is uit hoofde van de in artikel 2, lid 1, onder b), punt i), bedoelde intracommunautaire verwervingen van goederen, voldoen aan de in dit hoofdstuk vastgestelde verplichtingen inzake aangifte.

De lidstaten stellen nadere regels vast met betrekking tot de aangifte ter zake van de in artikel 2, lid 1, onder b), punt ii), bedoelde intracommunautaire verwervingen van nieuwe vervoermiddelen en de in artikel 2, lid 1, onder b), punt iii), bedoelde intracommunautaire verwervingen van accijnsproducten.

De lidstaten kunnen verlangen dat personen die de in artikel 2, lid 1, onder b), punt ii), bedoelde intracommunautaire verwervingen van nieuwe vervoermiddelen verrichten, bij het indienen van de BTW-aangifte alle gegevens verstrekken die noodzakelijk zijn voor de toepassing van de BTW en voor de controle daarop door de belastingdienst.

De lidstaten stellen nadere regels vast betreffende de aangifte ter zake van de invoer van goederen.

1. De lidstaten kunnen verlangen dat de belastingplichtige een aangifte indient betreffende alle in het voorgaande jaar verrichte handelingen met daarin alle in de artikelen 250 en 251 bedoelde gegevens. In die aangifte moeten tevens alle gegevens staan die nodig zijn voor eventuele herzieningen.

2. De lidstaten staan onder door hen te stellen voorwaarden toe dat de in lid 1 bedoelde aangifte langs elektronische weg worden ingediend en mogen dit ook verplicht stellen.

Iedere voor BTW-doeleinden geïdentificeerde belastingplichtige moet een lijst indienen van de voor BTW-doeleinden geïdentificeerde afnemers aan wie hij goederen heeft geleverd onder de in artikel 138, lid 1, en lid 2, onder c), gestelde voorwaarden, alsmede van de voor BTW-doeleinden geïdentificeerde personen voor wie de goederen waarop de in artikel 42 bedoelde intracommunautaire verwervingen betrekking hebben, bestemd zijn.

1. De lijst wordt voor elk kalenderkwartaal opgesteld, binnen een termijn en volgens regels die door de lidstaten worden vastgesteld.

De lidstaten kunnen evenwel bepalen dat de lijsten maandelijks worden ingediend.

2. De lidstaten staan onder door hen te stellen voorwaarden toe dat de in lid 1 bedoelde lijsten langs elektronische weg worden ingediend en mogen dit ook verplicht stellen.

2. Het in lid 1, punt d), bedoelde bedrag wordt opgegeven voor het kalenderkwartaal waarin de belasting verschuldigd is geworden.

Het in lid 1, punt f), bedoelde bedrag wordt opgegeven voor het kalenderkwartaal waarin van de herziening kennis is gegeven aan de afnemer.

1. In de in artikel 43 bedoelde gevallen van intracommunautaire verwerving van goederen dient de belastingplichtige die voor BTW-doeleinden is geïdentificeerd in de lidstaat welke het BTW-nummer heeft toegekend waaronder de belastingplichtige deze verwervingen heeft verricht, duidelijk de volgende gegevens op de lijst te vermelden:

2. Het in lid 1, punt c), bedoelde bedrag wordt opgegeven voor het kalenderkwartaal waarin de belasting verschuldigd is geworden.

In afwijking van de artikelen 264 en 265 kunnen de lidstaten bepalen dat de lijsten meer gegevens bevatten.

De lidstaten treffen de nodige maatregelen opdat de personen die overeenkomstig de artikelen 194 en 204, worden geacht in plaats van een niet op hun grondgebied gevestigde belastingplichtige tot voldoening van de belasting te zijn gehouden, de in dit hoofdstuk vastgestelde verplichting inzake de indiening van lijsten nakomen.

De lidstaten kunnen verlangen dat belastingplichtigen die op hun grondgebied intracommunautaire verwervingen van goederen of de krachtens de artikelen 21 en 22 daarmee gelijkgestelde handelingen verrichten, gespecificeerde aangiften over deze verwervingen indienen, met dien verstande dat dergelijke aangiften niet voor tijdvakken van minder dan een maand mogen worden verlangd.

De Raad kan op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen elke lidstaat machtigen de in de artikelen 270 en 271 bepaalde bijzondere maatregelen in te voeren om de in dit hoofdstuk vastgestelde verplichtingen inzake de indiening van lijsten te vereenvoudigen. Deze maatregelen mogen de betrouwbaarheid van de controle op de intracommunautaire handelingen niet verminderen.

Uit hoofde van de in artikel 269 bedoelde machtiging kunnen de lidstaten de belastingplichtigen toestaan een lijst over een periode van een jaar in te dienen waarin voor elke afnemer aan wie de belastingplichtige onder de in artikel 138, lid 1 en lid 2, onder c), gestelde voorwaarden goederen heeft geleverd het nummer wordt vermeld waaronder deze in een andere lidstaat voor BTW-doeleinden is geïdentificeerd, wanneer de belastingplichtige aan de volgende drie voorwaarden voldoet:

Uit hoofde van de in artikel 269 bedoelde machtiging kunnen de lidstaten die de duur van het belastingtijdvak waarover een belastingplichtige de in artikel 250 bedoelde BTW-aangifte moet indienen, op meer dan drie maanden vaststellen, deze belastingplichtige toestaan de lijst over datzelfde tijdvak in te dienen, wanneer de belastingplichtige de volgende drie voorwaarden vervult:

1. De lidstaten kunnen de volgende belastingplichtigen van bepaalde verplichtingen of van alle verplichtingen bedoeld in de hoofdstukken 2 tot en met 6 ontheffen:

De lidstaten mogen de in de eerste alinea, punt b), bedoelde belastingplichtigen geen ontheffing verlenen van de in de artikelen 220 tot en met 236 en de artikelen 238, 239 en 240 vastgestelde verplichtingen inzake facturering.

2. Wanneer de lidstaten van de in lid 1, eerste alinea, punt e), bedoelde mogelijkheid gebruikmaken, nemen zij de nodige maatregelen voor een juiste toepassing van de overgangsregeling voor de belastingheffing op intracommunautaire handelingen.

3. De lidstaten kunnen andere dan de in lid 1 bedoelde belastingplichtigen ontheffing verlenen van bepaalde van de in artikel 242 bedoelde boekhoudkundige verplichtingen.

De lidstaten kunnen, onder voorbehoud van gelijke behandeling van door belastingplichtigen verrichte binnenlandse handelingen en handelingen tussen de lidstaten, andere verplichtingen voorschrijven die zij noodzakelijk achten ter waarborging van de juiste inning van de BTW en ter voorkoming van fraude, mits deze verplichtingen in het handelsverkeer tussen de lidstaten geen aanleiding geven tot formaliteiten in verband met een grensoverschrijding.

De in de eerste alinea geboden mogelijkheid mag niet worden benut voor het opleggen van extra verplichtingen naast de in hoofdstuk 3 vastgestelde verplichtingen inzake facturering.

De artikelen 275, 276 en 277 zijn van toepassing op invoerhandelingen die betrekking hebben op goederen in het vrije verkeer welke de Gemeenschap worden binnengebracht vanuit een derdelandsgebied dat deel uitmaakt van het douanegebied van de Gemeenschap.

De formaliteiten betreffende de invoer van de in artikel 274 bedoelde goederen zijn dezelfde als die welke zijn bepaald in de geldende communautaire douanebepalingen betreffende de invoer van goederen in het douanegebied van de Gemeenschap.

Wanneer de plaats van aankomst van de verzending of van het vervoer van de in artikel 274 bedoelde goederen buiten de lidstaat van binnenkomst van die goederen in de Gemeenschap is gelegen, bevinden zij zich in de Gemeenschap in het verkeer onder de regeling voor intern communautair douanevervoer van de geldende communautaire douanebepalingen, indien op het moment van het binnenbrengen van de goederen in de Gemeenschap aangifte is gedaan dat zij onder die regeling zijn geplaatst.

Wanneer de in artikel 274 bedoelde goederen zich op het moment van het binnenbrengen ervan in de Gemeenschap bevinden in een van de situaties waardoor zij, indien zij ingevoerd waren in de zin van artikel 30, eerste alinea, in aanmerking konden komen voor een van de in artikel 156 bedoelde regelingen of situaties of voor een regeling van tijdelijke invoer met volledige vrijstelling van invoerrechten, nemen de lidstaten de maatregelen om ervoor te zorgen dat deze goederen onder dezelfde voorwaarden in de Gemeenschap kunnen verblijven als die welke voor de toepassing van die regelingen of situaties gelden.

De artikelen 279 en 280 zijn van toepassing op de uitvoerhandelingen met betrekking tot goederen in het vrije verkeer die vanuit een lidstaat worden verzonden of vervoerd naar een derdelandsgebied dat deel uitmaakt van het douanegebied van de Gemeenschap.

De formaliteiten betreffende de uitvoer van de in artikel 278 bedoelde goederen uit het douanegebied van de Gemeenschap zijn dezelfde als die welke zijn voorgeschreven in de geldende communautaire douanebepalingen betreffende de uitvoer van goederen uit het douanegebied van de Gemeenschap.

Voor goederen die tijdelijk uit de Gemeenschap worden uitgevoerd met het oog op wederinvoer, nemen de lidstaten de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat die goederen bij hun wederinvoer in de Gemeenschap in aanmerking komen voor dezelfde bepalingen als wanneer zij tijdelijk uit het douanegebied van de Gemeenschap waren uitgevoerd.

Lidstaten die moeilijkheden zouden kunnen ondervinden bij het toepassen van de normale BTW-regeling op kleine ondernemingen, wegens de activiteit of de structuur van die ondernemingen, kunnen binnen de grenzen en onder de voorwaarden die zij stellen, na raadpleging van het BTW-Comité vereenvoudigde regels inzake belastingheffing en belastinginning, zoals forfaitaire regelingen, toepassen, mits dit niet leidt tot een vermindering van de belasting.

De in deze afdeling vastgestelde vrijstellingen en verminderingen zijn van toepassing op door kleine ondernemingen verrichte goederenleveringen en diensten.

1. De volgende handelingen zijn van de in deze afdeling vastgestelde regeling uitgesloten:

2. De lidstaten kunnen andere dan de in lid 1 bedoelde handelingen van de in deze afdeling vastgestelde regeling uitsluiten.

1. De lidstaten die gebruik hebben gemaakt van de in artikel 14 van Richtlijn 67/228/EEG van de Raad van 11 april 1967 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Structuur en wijze van toepassing van het gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (14) gegeven mogelijkheid vrijstellingen of degressieve verminderingen van de belasting in te voeren, mogen deze alsmede de desbetreffende uitvoeringsbepalingen handhaven, indien zij met het BTW-stelsel in overeenstemming zijn.

2. De lidstaten die op 17 mei 1977 een vrijstelling van belasting toekenden aan belastingplichtigen met een jaaromzet die minder bedroeg dan de tegenwaarde van 5 000 Europese rekeneenheden in de nationale munteenheid tegen de omrekeningskoers geldend op die datum, mogen die vrijstelling verhogen tot EUR 5 000.

De lidstaten die degressieve verminderingen van de belasting toepasten, mogen noch de bovengrens van die verminderingen verhogen, noch de voorwaarden voor de toekenning daarvan gunstiger maken.

De lidstaten die geen gebruik hebben gemaakt van de in artikel 14 van Richtlijn 67/228/EEG gegeven mogelijkheid, mogen vrijstelling van belasting toekennen aan belastingplichtigen met een jaaromzet welke ten hoogste gelijk is aan EUR 5 000 of de tegenwaarde van dit bedrag in de nationale munteenheid.

De in de eerste alinea bedoelde lidstaten kunnen een degressieve belastingvermindering toekennen aan belastingplichtigen wier jaaromzet het plafond overschrijdt dat deze lidstaten voor de toepassing van de vrijstelling hebben vastgesteld.

De lidstaten die op 17 mei 1977 een vrijstelling van belasting toekenden aan belastingplichtigen met een jaaromzet gelijk aan of hoger dan de tegenwaarde van 5 000 Europese rekeneenheden in de nationale munteenheid tegen de op die datum geldende omrekeningskoers, mogen deze vrijstelling verhogen teneinde de reële waarde ervan te handhaven.

De lidstaten die na 1 januari 1978 zijn toegetreden, kunnen een vrijstelling van belasting toekennen aan belastingplichtigen met een jaarlijkse omzet die ten hoogste gelijk is aan de tegenwaarde in de nationale munteenheid van de volgende bedragen tegen de op de dag van hun toetreding geldende omrekeningskoers:

De omzet die als maatstaf dient voor de toepassing van de in deze afdeling vastgestelde regeling, wordt gevormd door de volgende bedragen, de BTW niet inbegrepen:

De overdracht van lichamelijke of onlichamelijke investeringsgoederen van de onderneming wordt evenwel niet in aanmerking genomen voor de vaststelling van de omzet.

De belastingplichtigen voor wie vrijstelling van belasting geldt, hebben geen recht op aftrek van BTW overeenkomstig de artikelen 167 tot en met 171 en de artikelen 173 tot en met 177 en mogen de BTW evenmin op hun facturen vermelden.

De belastingplichtigen die in aanmerking kunnen komen voor vrijstelling van belasting, kunnen kiezen hetzij voor toepassing van de normale BTW-regeling, hetzij voor toepassing van de in artikel 281 bedoelde vereenvoudigde regelingen. In dit geval gelden voor hen de degressieve belastingverminderingen waarin de nationale wetgeving voorziet.

De belastingplichtigen voor wie degressieve belastingvermindering geldt, worden, behoudens de toepassing van artikel 281, beschouwd als belastingplichtigen vallende onder de normale BTW-regeling.

De in deze afdeling vastgestelde regeling is van toepassing tot een datum die door de Raad overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag wordt vastgesteld en die niet later mag vallen dan het tijdstip van inwerkingtreding van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling.

De Commissie brengt aan de Raad, op grond van de van de lidstaten verkregen gegevens, vanaf de aanneming van deze richtlijn om de vier jaar verslag uit over de toepassing van dit hoofdstuk, indien nodig en rekening houdend met de noodzaak van uiteindelijke convergentie van de nationale regelingen, vergezeld van voorstellen betreffende de volgende punten:

De Raad bepaalt overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag of in het kader van de definitieve regeling een bijzondere regeling voor kleine ondernemingen nodig is, en neemt, in voorkomend geval, tevens een beslissing over de gemeenschappelijke grenzen en toepassingsvoorwaarden van de genoemde bijzondere regeling.

2. De verwerking door een landbouwproducent van de in hoofdzaak uit zijn landbouwproductie afkomstige producten, verricht met behulp van de middelen die normaal in de landbouw-, bosbouw- of visserijbedrijven worden gebezigd, wordt gelijkgesteld met de in bijlage VII genoemde landbouwproductiewerkzaamheden.

1. De lidstaten kunnen ten aanzien van landbouwproducenten voor wie de toepassing van de normale BTW-regeling of, in voorkomend geval, van de bijzondere regeling van hoofdstuk 1, op moeilijkheden zou stuiten, overeenkomstig het bepaalde in dit hoofdstuk een forfaitaire regeling toepassen ter compensatie van de BTW die is betaald over de aankopen van goederen en diensten van de forfaitair belaste landbouwers.

2. Iedere lidstaat kan bepaalde categorieën landbouwproducenten, alsmede landbouwproducenten voor wie de toepassing van de normale BTW-regeling of, in voorkomend geval, van de in artikel 281 bedoelde vereenvoudigde regels geen administratieve moeilijkheden oplevert, van de forfaitaire regeling uitsluiten.

3. Iedere forfaitair belaste landbouwer heeft het recht te kiezen voor toepassing van de normale BTW-regeling of, in voorkomend geval, van de in artikel 281 bedoelde vereenvoudigde regels, met inachtneming van de door elke lidstaat gestelde nadere regels en voorwaarden.

De lidstaten stellen, voorzover nodig, forfaitaire compensatiepercentages vast. Zij kunnen gedifferentieerde forfaitaire compensatiepercentages vaststellen voor de bosbouw, de verschillende deelsectoren van de landbouw en de visserij.

De lidstaten brengen de uit hoofde van de eerste alinea vastgestelde forfaitaire compensatiepercentages, voordat zij worden toegepast, ter kennis van de Commissie.

De forfaitaire compensatiepercentages worden bepaald aan de hand van de macro-economische gegevens over de laatste drie jaar betreffende uitsluitend de forfaitair belaste landbouwers.

De percentages mogen naar boven of naar beneden op een half punt worden afgerond. De lidstaten kunnen deze percentages ook tot nihil terugbrengen.

De forfaitaire compensatiepercentages mogen niet tot gevolg hebben dat aan de forfaitair belaste landbouwers gezamenlijk bedragen worden terugbetaald die hoger zijn dan de BTW-voordruk.

De forfaitaire compensatiepercentages worden toegepast op de prijs, de BTW niet inbegrepen, van de volgende goederen en diensten:

1. Voor de in artikel 300 bedoelde landbouwproductenleveringen en agrarische diensten bepalen de lidstaten dat de forfaitaire compensaties hetzij door de afnemer hetzij door de overheid worden betaald.

2. Voor andere dan de in artikel 300 bedoelde landbouwproductenleveringen en agrarische diensten worden de forfaitaire compensaties geacht betaald te worden door de afnemer.

Wanneer een forfaitair belaste landbouwer een forfaitaire compensatie geniet, heeft hij voor de onder deze forfaitaire regeling vallende werkzaamheden geen recht op aftrek.

1. De belastingplichtige afnemer die overeenkomstig artikel 301, lid 1, een forfaitaire compensatie betaalt, heeft het recht, onder de in de artikelen 167, 168 en 169 en de artikelen 173 tot en met 177 gestelde voorwaarden en volgens de door de lidstaten vastgestelde nadere regels, het bedrag van deze compensatie af te trekken van de BTW die hij verschuldigd is in de lidstaat waar hij zijn belaste handelingen verricht.

2. De lidstaten kennen aan de afnemer terugbetaling toe van het bedrag aan forfaitaire compensatie dat hij uit hoofde van een van de volgende handelingen heeft betaald:

3. De lidstaten stellen de nadere regels voor de in lid 2 bedoelde terugbetalingen vast. Zij kunnen met name de Richtlijnen 79/1072/EEG en 86/560/EEG toepassen.

De lidstaten nemen alle nodige maatregelen om de uitbetaling van de forfaitaire compensaties aan de forfaitair belaste landbouwers doeltreffend te kunnen controleren.

Wanneer de lidstaten deze forfaitaire regeling toepassen, treffen zij alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat leveringen van landbouwproducten tussen lidstaten, verricht onder de in artikel 33 bedoelde voorwaarden, ongeacht of zij worden verricht door een forfaitair belaste landbouwer of door een andere belastingplichtige, op identieke wijze worden belast.

1. De lidstaten passen overeenkomstig het bepaalde in dit hoofdstuk een bijzondere regeling voor de BTW op de handelingen van reisbureaus toe, voor zover de reisbureaus op eigen naam tegenover de reiziger handelen en zij voor de totstandbrenging van de reizen gebruikmaken van goederenleveringen en diensten van andere belastingplichtigen.

Deze bijzondere regeling is niet van toepassing op reisbureaus die alleen handelen als tussenpersoon en waarop artikel 79, eerste alinea, punt c), van toepassing is om de maatstaf van heffing te berekenen.

2. Voor de toepassing van dit hoofdstuk worden reisorganisatoren (tour-operators) als reisbureaus beschouwd.

De onder de voorwaarden van artikel 306 verrichte handelingen van het reisbureau met het oog op de totstandkoming van de reis, worden beschouwd als één enkele dienst die het reisbureau voor de reiziger verricht.

Deze ene dienst wordt belast in de lidstaat waar het reisbureau de zetel van zijn bedrijfsuitoefening of een vaste inrichting heeft gevestigd van waaruit het de dienst heeft verricht.

Voor de door het reisbureau verrichte ene dienst wordt als maatstaf van heffing en prijs, de BTW niet inbegrepen, in de zin van artikel 226, punt 8), beschouwd de winstmarge van het reisbureau, dat wil zeggen het verschil tussen het totale bedrag, de BTW niet inbegrepen, dat de reiziger moet betalen en de werkelijk door het reisbureau gedragen kosten voor goederenleveringen en diensten van andere belastingplichtigen, mits deze handelingen de reiziger rechtstreeks ten goede komen.

Indien de handelingen waarvoor het reisbureau een beroep doet op andere belastingplichtigen, door laatstgenoemden buiten de Gemeenschap worden verricht, wordt de dienst van het reisbureau gelijkgesteld met een krachtens artikel 153 vrijgestelde handeling van een tussenpersoon.

Indien de in de eerste alinea bedoelde handelingen zowel binnen als buiten de Gemeenschap worden verricht, mag alleen het gedeelte van de dienst van het reisbureau betreffende de buiten de Gemeenschap verrichte handelingen als vrijgesteld worden beschouwd.

De BTW die aan het reisbureau in rekening wordt gebracht door andere belastingplichtigen voor de in artikel 307 bedoelde handelingen welke de reiziger rechtstreeks ten goede komen, mogen in de lidstaten afgetrokken noch teruggegeven worden.

Bijzondere regelingen voor gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten

1. Voor de toepassing van dit hoofdstuk, en onverminderd andere communautaire bepalingen, wordt verstaan onder:

2. De lidstaten behoeven de in bijlage IX, deel A, punten 5, 6 en 7, genoemde voorwerpen niet als kunstvoorwerpen te beschouwen.

3. De in lid 1, punt 7), bedoelde overeenkomst tot verkoop in commissie moet bepalen dat de organisator het goed in eigen naam, maar voor rekening van zijn opdrachtgever, in openbare veiling brengt en het goed in eigen naam, maar voor rekening van zijn opdrachtgever, overdraagt aan de meestbiedende aan wie het goed tijdens de openbare verkoping wordt gegund.

1. De lidstaten passen op door belastingplichtige wederverkopers verrichte leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten een bijzondere regeling toe voor de belastingheffing over de winstmarge van de belastingplichtige wederverkoper, overeenkomstig het bepaalde in deze onderafdeling.

2. Tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling is de in lid 1 van dit artikel bedoelde regeling niet van toepassing op leveringen van nieuwe vervoermiddelen die worden verricht onder de in artikel 138, lid 1 en lid 2, onder a), gestelde voorwaarden.

De winstmargeregeling is van toepassing op door een belastingplichtige wederverkoper verrichte leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten, wanneer deze goederen hem binnen de Gemeenschap door een der onderstaande personen worden geleverd:

De maatstaf van heffing voor de in artikel 314 bedoelde goederenleveringen is de winstmarge van de belastingplichtige wederverkoper, verminderd met het bedrag van de BTW die voor de winstmarge zelf geldt.

De winstmarge van de belastingplichtige wederverkoper is gelijk aan het verschil tussen de door de belastingplichtige wederverkoper voor het goed gevraagde verkoopprijs en de aankoopprijs.

1. De lidstaten verlenen de belastingplichtige wederverkopers het recht te kiezen voor toepassing van de winstmargeregeling op de leveringen van de volgende goederen:

2. De lidstaten stellen nadere regels vast inzake de uitoefening van het in lid 1 gegeven keuzerecht, dat in ieder geval gedurende een periode van ten minste twee kalenderjaren van kracht is.

Wanneer een belastingplichtige wederverkoper het in artikel 316 bedoelde keuzerecht uitoefent, wordt de maatstaf van heffing overeenkomstig artikel 315 vastgesteld.

Voor de leveringen van kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen of antiquiteiten die door de belastingplichtige wederverkoper zelf zijn ingevoerd, is de voor de berekening van de winstmarge in aanmerking te nemen verkoopprijs gelijk aan de overeenkomstig de artikelen 85 tot en met 89 vastgestelde maatstaf van heffing bij invoer, vermeerderd met de bij invoer verschuldigde of betaalde BTW.

1. Teneinde de inning van de belasting te vereenvoudigen, kunnen de lidstaten na raadpleging van het BTW-Comité, voor bepaalde handelingen of voor bepaalde categorieën belastingplichtige wederverkopers bepalen dat de maatstaf van heffing voor leveringen van goederen die onderworpen zijn aan de winstmargeregeling, wordt vastgesteld voor ieder belastingtijdvak uit hoofde waarvan de belastingplichtige wederverkoper de in artikel 250 bedoelde BTW-aangifte moet indienen.

In het in de eerste alinea bedoelde geval is de maatstaf van heffing voor goederenleveringen waarop hetzelfde BTW-tarief van toepassing is, de totale winstmarge van de belastingplichtige wederverkoper, verminderd met het bedrag van de BTW op diezelfde winstmarge.

2. De totale winstmarge is gelijk aan het verschil tussen de volgende twee bedragen:

3. De lidstaten treffen de nodige maatregelen om te voorkomen dat de in lid 1 bedoelde belastingplichtigen ongerechtvaardigde voordelen genieten of ongerechtvaardigde schade lijden.

Voor elke levering die onder de winstmargeregeling valt, kan de belastingplichtige wederverkoper de normale BTW–regeling toepassen.

1. De belastingplichtige wederverkoper die de normale BTW-regeling toepast op de levering van kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten welke hij zelf heeft ingevoerd, heeft het recht de bij invoer van dit goed verschuldigde of voldane BTW af te trekken van het door hem verschuldigde belastingbedrag.

De belastingplichtige wederverkoper die de normale BTW-regeling toepast op de levering van kunstvoorwerpen welke hem door de maker of diens rechthebbenden of door een andere belastingplichtige dan een belastingplichtige wederverkoper zijn geleverd, heeft het recht, de met betrekking tot de hem geleverde kunstvoorwerpen verschuldigde of voldane BTW af te trekken van het door hem verschuldigde belastingbedrag.

2. Het recht op aftrek ontstaat op het tijdstip waarop de belasting verschuldigd wordt voor de levering waarvoor de belastingplichtige wederverkoper voor de normale BTW-regeling kiest.

De leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten die onderworpen zijn aan de winstmargeregeling, zijn vrijgesteld indien zij plaatsvinden onder de in de artikelen 146, 147, 148 en 151 gestelde voorwaarden.

Voor zover de goederen worden gebruikt ten behoeve van zijn aan de winstmargeregeling onderworpen leveringen mag de belastingplichtige wederverkoper van de door hem verschuldigde belasting de volgende bedragen niet aftrekken:

De belastingplichtige mag de BTW die verschuldigd of voldaan is voor aan hem geleverde of te leveren goederen door een belastingplichtige wederverkoper, niet aftrekken van de door hem verschuldigde belasting, voorzover de levering van deze goederen door de belastingsplichtige wederverkoper aan de winstmargeregeling is onderworpen.

De belastingplichtige wederverkoper die zowel de normale BTW-regeling als de winstmargeregeling toepast, moet de transacties voor elk van deze regelingen afzonderlijk in zijn boekhouding bijhouden, overeenkomstig de door de lidstaten vastgestelde bepalingen.

De belastingplichtige wederverkoper mag op de door hem uitgereikte factuur de BTW over de goederenleveringen waarop hij de winstmargeregeling toepast, niet afzonderlijk vermelden.

De lidstaten die op 31 december 1992 een andere bijzondere belastingregeling toepasten op de levering van gebruikte vervoermiddelen door belastingplichtige wederverkopers dan de winstmargeregeling, kunnen die regeling tot de invoering van de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling blijven toepassen, voorzover zij voldoet, of zodanig is aangepast dat zij voldoet, aan de in deze onderafdeling gestelde voorwaarden.

Denemarken mag een bijzondere regeling als bedoeld in de eerste alinea invoeren.

1. Deze overgangsregeling is van toepassing op door belastingplichtige wederverkopers verrichte leveringen van gebruikte vervoermiddelen die aan de winstmargeregeling zijn onderworpen.

2. Deze overgangsregeling is niet van toepassing op de leveringen van nieuwe vervoermiddelen die worden verricht onder de in artikel 138, lid 1 en lid 2, onder a), gestelde voorwaarden.

3. Voor de toepassing van lid 1 worden als „gebruikte vervoermiddelen” beschouwd de in artikel 2, lid 2, onder a), bedoelde landvoertuigen, schepen en luchtvaartuigen die gebruikte goederen zijn welke niet aan de voorwaarden voldoen om als nieuwe vervoermiddelen te worden beschouwd.

De voor elke in artikel 327 bedoelde levering verschuldigde BTW is gelijk aan het bedrag van de belasting die verschuldigd zou zijn indien de levering onder de normale BTW-regeling zou zijn gevallen, verminderd met het BTW-bedrag dat geacht wordt nog begrepen te zijn in de aankoopprijs van het vervoermiddel door de belastingplichtige wederverkoper.

De BTW die geacht wordt nog in de aankoopprijs van het vervoermiddel door de belastingplichtige wederverkoper te zijn begrepen, wordt als volgt berekend:

De voor elke in artikel 327, lid 1, bedoelde levering van vervoermiddelen verschuldigde BTW, vastgesteld overeenkomstig artikel 328, mag niet minder bedragen dan het BTW-bedrag dat verschuldigd zou zijn indien deze levering aan de winstmargeregeling onderworpen zou zijn geweest.

De lidstaten kunnen bepalen dat, indien de levering aan de winstmargeregeling onderworpen zou zijn geweest, deze winstmarge niet lager mag zijn dan 10 % van de verkoopprijs in de zin van artikel 312, punt 1).

De belastingplichtige mag van de door hem verschuldigde belasting niet de BTW aftrekken, die verschuldigd of voldaan is voor gebruikte vervoermiddelen welke aan hem geleverd zijn door een belastingplichtige wederverkoper, voorzover de levering van die goederen door de belastingplichtige wederverkoper overeenkomstig deze overgangsregeling aan de belasting is onderworpen.

De belastingplichtige wederverkoper mag op de door hem uitgereikte factuur de BTW over de leveringen waarop hij deze overgangsregeling toepast, niet afzonderlijk vermelden.

1. De lidstaten mogen, overeenkomstig het bepaalde in deze afdeling, een bijzondere regeling toepassen voor de belastingheffing over de door een organisator van openbare veilingen gemaakte winstmarge op leveringen van gebruikte goederen, kunstvoorwerpen, voorwerpen voor verzamelingen en antiquiteiten, welke deze organisator die handelt in eigen naam en voor rekening van de in artikel 334 bedoelde personen, verricht krachtens een overeenkomst tot verkoop in commissie ter openbare veiling van deze goederen.

2. De in lid 1 bedoelde regeling is niet van toepassing op leveringen van nieuwe vervoermiddelen die worden verricht onder de in artikel 138, lid 1 en lid 2, onder a), gestelde voorwaarden.

Deze bijzondere regeling is van toepassing op leveringen door een organisator van openbare veilingen die handelt in eigen naam en voor rekening van een van de volgende personen:

De levering van een goed aan een belastingplichtige organisator van openbare veilingen wordt geacht te hebben plaatsgevonden op het tijdstip waarop de verkoop van dat goed ter openbare veiling heeft plaatsgevonden.

De maatstaf van heffing voor elke in deze afdeling bedoelde goederenlevering is het overeenkomstig artikel 339 door de organisator van de openbare veiling aan de afnemer in rekening gebrachte totale bedrag, verminderd met de volgende bedragen:

Het door de organisator van de openbare veiling aan zijn opdrachtgever betaalde of te betalen nettobedrag is gelijk aan het verschil tussen de prijs waarvoor het goed geveild is, en het bedrag van de door de organisator van zijn opdrachtgever ontvangen of te ontvangen commissie krachtens de overeenkomst tot verkoop in commissie.

De organisatoren van openbare veilingen die onder de in de artikelen 333 en 334 vastgestelde voorwaarden goederen leveren, zijn gehouden de volgende bedragen in hun boekhouding op tussenrekeningen te boeken:

De in de eerste alinea bedoelde bedragen moeten naar behoren gerechtvaardigd worden.

De organisator van de openbare veiling moet aan de afnemer een factuur uitreiken waarop de volgende gegevens afzonderlijk zijn vermeld:

Op de door de organisator van de openbare veiling uitgereikte factuur mag de BTW niet afzonderlijk zijn vermeld.

1. De organisator van de openbare veiling aan wie het goed is overgedragen krachtens een overeenkomst tot verkoop in commissie op een openbare veiling, verstrekt aan zijn opdrachtgever een verslag.

In het door de organisator van de openbare veiling verstrekte verslag wordt afzonderlijk het bedrag van de handeling vermeld, dat wil zeggen de veilingprijs van het goed, verminderd met het bedrag van de van de opdrachtgever ontvangen of te ontvangen commissie.

2. Het overeenkomstig lid 1 opgestelde verslag doet dienst als de factuur die de opdrachtgever, wanneer hij een belastingplichtige is, overeenkomstig artikel 220 aan de organisator van de openbare veiling moet uitreiken.

De lidstaten die de in deze afdeling vastgestelde regeling toepassen, passen deze ook toe op de leveringen van gebruikte vervoermiddelen als omschreven in artikel 327, lid 3, door een organisator van openbare veilingen die handelt in eigen naam ingevolge een overeenkomst tot verkoop in commissie op een openbare veiling van deze goederen voor rekening van een belastingplichtige wederverkoper, voorzover dezelfde leveringen door deze belastingplichtige wederverkoper overeenkomstig de overgangsregeling voor gebruikte vervoermiddelen aan de BTW zouden zijn onderworpen.

De lidstaten kunnen maatregelen treffen betreffende het recht op aftrek van de BTW om te voorkomen dat de belastingplichtige wederverkopers op wie een van de in afdeling 2 vastgestelde regelingen van toepassing is, ongerechtvaardigde voordelen genieten, dan wel ongerechtvaardigde schade lijden.

De Raad kan op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen elke lidstaat machtigen bijzondere maatregelen ter bestrijding van fraude te treffen, waarin wordt bepaald dat de uit hoofde van de winstmargeregeling verschuldigde BTW niet lager mag zijn dan het belastingbedrag dat verschuldigd zou zijn indien de winstmarge gelijk was aan een bepaald percentage van de verkoopprijs.

Bij de vaststelling van het percentage van de verkoopprijs wordt rekening gehouden met de normale winstmarges van de economische subjecten in de betrokken sector.

1. Onverminderd andere bepalingen van het Gemeenschapsrecht wordt voor de toepassing van deze richtlijn als „beleggingsgoud” beschouwd:

2. De lidstaten kunnen kleine staven of plaatjes met een gewicht van ten hoogste 1 gram uitsluiten van deze bijzondere regeling.

3. Voor de toepassing van deze richtlijn worden de in lid 1, punt 2), bedoelde munten niet geacht wegens hun numismatisch belang te worden verkocht.

Vanaf 1999 deelt elke lidstaat de Commissie, vóór 1 juli van elk jaar, mee welke munten die aan de in artikel 344, lid 1, punt 2), genoemde criteria voldoen, in die lidstaat worden verhandeld. Vóór 1 december van elk jaar publiceert de Commissie in de reeks C van het Publicatieblad van de Europese Unie de volledige lijst van deze munten. De in de gepubliceerde lijst opgenomen munten worden geacht aan deze criteria te voldoen gedurende het gehele jaar waarvoor de lijst wordt gepubliceerd.

De lidstaten verlenen vrijstelling van de BTW voor de levering, de intracommunautaire verwerving en de invoer van beleggingsgoud, waaronder beleggingsgoud dat belichaamd is in certificaten voor toegewezen of niet toegewezen goud of dat verhandeld wordt op goudrekeningen, en waaronder, in het bijzonder, goudleningen en swaps, die een eigendoms- of vorderingsrecht op beleggingsgoud belichamen, evenals voor handelingen betreffende beleggingsgoud bestaande in future- en termijncontracten die leiden tot de overdracht van een eigendoms- of vorderingsrecht met betrekking tot beleggingsgoud.

De lidstaten verlenen vrijstelling voor de diensten van agenten die optreden in naam en voor rekening van een ander wanneer zij betrokken zijn bij de levering van beleggingsgoud voor hun principaal.

De lidstaten verlenen belastingplichtigen die beleggingsgoud produceren of goud omzetten in beleggingsgoud, het recht te kiezen voor belastingheffing over de leveringen van beleggingsgoud aan een andere belastingplichtige welke anders uit hoofde van artikel 346 zouden zijn vrijgesteld.

1. De lidstaten kunnen belastingplichtigen die in het kader van hun bedrijf normaal goud leveren voor industriële doeleinden, het recht verlenen te kiezen voor belastingheffing over leveringen van goud in de vorm van de in artikel 344, lid 1, punt 1), bedoelde staven of plaatjes aan een andere belastingplichtige welke anders uit hoofde van artikel 346 zouden zijn vrijgesteld.

2. De lidstaten kunnen het toepassingsgebied van het in lid 1 bedoelde keuzerecht beperken.

Indien de leverancier het recht overeenkomstig de artikelen 348 en 349 voor belastingheffing te kiezen, heeft uitgeoefend, verlenen de lidstaten de agent het recht, voor belastingheffing over de in artikel 347 bedoelde diensten te kiezen.

De lidstaten stellen de nadere bepalingen voor de uitoefening van de in deze afdeling geregelde keuzerechten vast en stellen de Commissie ervan in kennis.

Iedere lidstaat kan, na raadpleging van het BTW-Comité, specifieke handelingen met betrekking tot beleggingsgoud welke in die lidstaat plaatsvinden tussen belastingplichtigen die lid zijn van een door de betrokken lidstaat gereglementeerde goudmarkt, of tussen een lid van een door de betrokken lidstaat gereglementeerde goudmarkt en een andere belastingplichtige die geen lid is van die markt, aan de BTW onderwerpen. De lidstaat mag leveringen die worden verricht onder de in artikel 138 gestelde voorwaarden en de uitvoer van beleggingsgoud echter niet aan de BTW onderwerpen.

De lidstaten die uit hoofde van artikel 352 belasting heffen over de handelingen tussen belastingplichtigen die lid zijn van een gereglementeerde goudmarkt, staan eenvoudigheidshalve toe dat de te innen belasting wordt opgeschort en verlenen de belastingplichtigen ontheffing van de boekhoudingsvereisten inzake de BTW.

Wanneer zijn daaropvolgende levering van beleggingsgoud krachtens dit hoofdstuk vrijgesteld is, heeft de belastingplichtige recht op aftrek van de volgende bedragen:

Belastingplichtigen die beleggingsgoud produceren of goud in beleggingsgoud omzetten, hebben recht op aftrek van de belasting die door hen verschuldigd of voldaan is met betrekking tot de levering, de intracommunautaire verwerving of de invoer van goederen of met betrekking tot diensten die met de productie of de omzetting van dat goud verband houden, alsof de daaropvolgende levering van het krachtens artikel 346 vrijgestelde goud belast was.

1. De lidstaten zorgen ervoor dat handelaren in beleggingsgoud ten minste een boekhouding voeren van alle belangrijke handelingen betreffende beleggingsgoud en de documenten bewaren aan de hand waarvan de identiteit van de afnemer bij dergelijke handelingen kan worden vastgesteld.

De handelaren bewaren de in de eerste alinea bedoelde informatie gedurende ten minste vijf jaar.

2. De lidstaten kunnen evenwaardige verplichtingen uit hoofde van maatregelen vastgesteld krachtens andere communautaire wetgeving, zoals Richtlijn 2005/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 oktober 2005 tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld en de financiering van terrorisme (15), aanvaarden om aan de vereisten van lid 1 te voldoen.

3. De lidstaten kunnen strengere verplichtingen vaststellen, inzonderheid inzake speciale registratie- of boekhoudingsvereisten.

Bijzondere regeling voor niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtigen die langs elektronische weg diensten verrichten voor niet-belastingplichtigen

Onverminderd andere communautaire bepalingen wordt voor de toepassing van dit hoofdstuk verstaan onder:

De lidstaten staan toe dat een niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige die elektronische diensten verricht voor een niet–belastingplichtige die in een lidstaat gevestigd is of er zijn woonplaats of zijn gebruikelijke verblijfplaats heeft, gebruikmaakt van deze bijzondere regeling. Deze regeling is van toepassing op alle aldus in de Gemeenschap verrichte diensten.

De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige moet aan de lidstaat van identificatie opgave doen van het begin of de beëindiging van zijn activiteit als belastingplichtige, alsook van wijziging ervan in die mate dat hij niet langer aan de voorwaarden voldoet om van deze bijzondere regeling gebruik te mogen maken. Deze opgave gebeurt langs elektronische weg.

1. De mededeling die de niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige aan de lidstaat van identificatie doet wanneer zijn belastbare activiteiten beginnen, bevat de volgende bijzonderheden voor de identificatie:

2. De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige doet de lidstaat van identificatie mededeling van eventuele wijzigingen in de verstrekte informatie.

De lidstaat van identificatie kent de niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige een individueel identificatienummer toe en deelt hem dit nummer langs elektronische weg mee. Uitgaande van de voor deze identificatie gebruikte gegevens mogen de lidstaten van verbruik hun eigen identificatiesystemen gebruiken.

De lidstaat van identificatie verwijdert de niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige in de volgende gevallen uit het identificatieregister:

De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige dient langs elektronische weg bij de lidstaat van identificatie een BTW-aangifte in voor elk kalenderkwartaal, ongeacht of er elektronische diensten zijn verricht. De aangifte wordt uiterlijk 20 dagen na het verstrijken van het belastingtijdvak waarop de aangifte betrekking heeft, ingediend.

De BTW-aangifte bevat het identificatienummer en, voor elke lidstaat van verbruik waar de BTW verschuldigd is, het totale bedrag, de BTW niet inbegrepen, van de gedurende het belastingtijdvak verrichte elektronische diensten en het totale bedrag van de belasting daarover. De geldende BTW-tarieven en de totale verschuldigde belasting moeten eveneens op de aangifte worden vermeld.

De lidstaten die de euro niet hebben aangenomen, kunnen eisen dat de BTW-aangifte in hun nationale munteenheid luidt. Indien de diensten in een andere munteenheid luiden, hanteert de niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige bij het invullen van de BTW-aangifte de wisselkoers die gold op de laatste dag van het belastingtijdvak.

2. De omwisseling geschiedt volgens de wisselkoersen die de Europese Centrale Bank voor die dag bekend heeft gemaakt of, wanneer die dag geen bekendmaking heeft plaatsgevonden, op de eerstvolgende dag van bekendmaking.

De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige voldoet de BTW op het moment dat de BTW-aangifte wordt ingediend.

De belasting moet worden overgemaakt naar een door de lidstaat van identificatie opgegeven bankrekening in euro. De lidstaten die de euro niet hebben aangenomen, kunnen eisen dat de betaling wordt overgemaakt naar een bankrekening in hun eigen munteenheid.

De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige die van deze bijzondere regeling gebruikmaakt, past in de aangifte geen aftrek van BTW uit hoofde van artikel 168 van deze richtlijn toe. Niettegenstaande artikel 1, lid 1, van Richtlijn 86/560/EEG, wordt deze belastingplichtige teruggaaf verleend overeenkomstig die richtlijn. Artikel 2, leden 2 en 3, en artikel 4, lid 2, van Richtlijn 86/560/EEG zijn niet van toepassing op de teruggaaf die verband houdt met de onder deze bijzondere regeling vallende elektronische diensten.

1. De niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige voert van alle handelingen waarop deze bijzondere regeling van toepassing is, een boekhouding die voldoende gegevens moet bevatten om de belastingadministratie van de lidstaat van verbruik in staat te stellen de juistheid van de BTW-aangifte te bepalen.

2. Desgevraagd moet de in lid 1 bedoelde boekhouding langs elektronische weg aan de lidstaat van identificatie en aan de lidstaat van verbruik beschikbaar worden gesteld.

De boekhouding wordt bewaard gedurende tien jaar na afloop van het jaar waarin de handeling is verricht.

De lidstaten die op 1 januari 1978 de in de lijst van bijlage IX, deel A, genoemde handelingen belastten, mogen deze blijven belasten.

De lidstaten die op 1 januari 1978 vrijstelling verleenden voor de in de lijst van bijlage X, deel B, genoemde handelingen, mogen deze, onder de in iedere betrokken lidstaat op die datum bestaande voorwaarden, blijven vrijstellen.

De lidstaten die op 1 januari 1978 bepalingen toepasten waarbij wordt afgeweken van het beginsel van onmiddellijke aftrek bedoeld in artikel 179, eerste alinea, mogen deze bepalingen blijven toepassen.

De lidstaten die op 1 januari 1978 bepalingen toepasten waarbij wordt afgeweken van artikel 28 en artikel 79, eerste alinea, punt c), mogen deze bepalingen blijven toepassen.

In afwijking van de artikelen 169 en 309 mogen de lidstaten die op 1 januari 1978 vrijstelling zonder recht op aftrek van voorbelasting verleenden voor de diensten van reisbureaus bedoeld in artikel 309, deze vrijstelling handhaven. Deze afwijking is ook van toepassing op reisbureaus die in naam en voor rekening van de reiziger handelen.

Afwijkingen voor de staten die na 1 januari 1978 tot de Gemeenschap zijn toegetreden

Griekenland mag de in bijlage X, deel B, punten 2, 8, 9, 11 en 12, vermelde handelingen blijven vrijstellen onder de voorwaarden die in deze lidstaat op 1 januari 1987 bestonden.

Spanje mag de in bijlage X, deel B, punt 2, vermelde diensten van auteurs, alsmede de in bijlage X, deel B, punten 11 en 12, vermelde handelingen blijven vrijstellen onder de voorwaarden die in deze lidstaat op 1 januari 1993 bestonden.

Portugal mag de in bijlage X, deel B, punten 2, 4, 7, 9, 10 en 13, vermelde handelingen blijven vrijstellen onder de voorwaarden die in deze lidstaat op 1 januari 1989 bestonden.

1. Oostenrijk mag de in bijlage X, deel A, punt 2, vermelde handelingen blijven belasten.

2. Zolang dezelfde vrijstellingen worden toegepast in een van de lidstaten die op 31 december 1994 lid van de Gemeenschap waren, mag Oostenrijk onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor de volgende handelingen:

1. Finland mag de in bijlage X, deel A, punt 2, vermelde handelingen blijven belasten, zolang dezelfde handelingen worden belast in een van de lidstaten die op 31 december 1994 lid van de Gemeenschap waren.

2. Finland mag onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, de in bijlage X, deel B, punt 2, vermelde diensten verricht door auteurs, kunstenaars en vertolkers van kunstwerken, alsmede de in bijlage X, deel B, punten 5, 9 en 10, vermelde handelingen blijven vrijstellen, zolang dezelfde vrijstellingen worden toegepast in een van de lidstaten die op 31 december 1994 lid van de Gemeenschap waren.

Zweden mag onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, de in bijlage X, deel B, punt 2, vermelde diensten verricht door auteurs, kunstenaars en vertolkers van kunstwerken, alsmede de in bijlage X, deel B, punten 1, 9 en 10, vermelde handelingen blijven vrijstellen, zolang dezelfde vrijstellingen worden toegepast in een van de lidstaten die op 31 december 1994 lid van de Gemeenschap waren.

Tsjechië mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Estland mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Cyprus mag, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren, vrijstelling blijven verlenen voor de volgende handelingen:

Zolang dezelfde vrijstellingen worden verleend in een van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren, mag Letland, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen:

Litouwen mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Hongarije mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Zolang dezelfde vrijstellingen worden toegepast in een van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren, mag Malta onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden de volgende handelingen blijven vrijstellen:

Polen mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Slovenië mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

Slowakije mag, onder de voorwaarden die in deze lidstaat op de datum van zijn toetreding bestonden, vrijstelling blijven verlenen voor internationaal personenvervoer omschreven in bijlage X, deel B, punt 10, zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast in één van de lidstaten die op 30 april 2004 lid van de Gemeenschap waren.

De lidstaten die vrijstelling verlenen voor de in de artikelen 371, 375, 376 en 377, artikel 378, lid 2, artikel 379, lid 2, en de artikelen 380 tot en met 383 bedoelde handelingen, mogen de belastingplichtigen het recht verlenen voor belastingheffing ter zake van deze handelingen te kiezen.

De lidstaten mogen bepalen dat voor de leveringen van gebouwen en bouwterreinen welke met het oog op wederverkoop zijn gekocht door een belastingplichtige die voor die aankoop geen recht op aftrek heeft gehad, de maatstaf van heffing het verschil tussen de verkoopprijs en de aankoopprijs is.

1. Teneinde de overgang naar de in artikel 402 bedoelde definitieve regeling te vergemakkelijken, beziet de Raad, aan de hand van een verslag van de Commissie, de toestand met betrekking tot de in de afdelingen 1 en 2 vastgestelde afwijkingen opnieuw en beslist overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag over de eventuele intrekking van deze afwijkingen of sommige daarvan.

2. In de definitieve regeling zal het personenvervoer in de lidstaat van vertrek worden belast voor het binnen de Gemeenschap afgelegde traject, volgens door de Raad overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag vast te stellen nadere bepalingen.

Vereenvoudigingsmaatregelen en maatregelen ter voorkoming van belastingfraude en -ontwijking

De lidstaten die op 1 januari 1977 bijzondere maatregelen toepasten ter vereenvoudiging van de belastingheffing of ter voorkoming van bepaalde vormen van belastingfraude of -ontwijking, mogen deze handhaven op voorwaarde dat zij de Commissie vóór 1 januari 1978 van deze maatregelen in kennis hebben gesteld en onder voorbehoud dat de vereenvoudigingsmaatregelen voldoen aan de in artikel 395, lid 1, tweede alinea, omschreven voorwaarde.

1. De Raad kan op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen elke lidstaat machtigen bijzondere, van de bepalingen van deze richtlijn afwijkende maatregelen te treffen, teneinde de belastinginning te vereenvoudigen of bepaalde vormen van belastingfraude of -ontwijking te voorkomen.

De maatregelen tot vereenvoudiging van de belastinginning mogen geen noemenswaardige invloed hebben op de totale belastingopbrengst van de lidstaat in het stadium van het eindverbruik.

2. De lidstaat die de in lid 1 bedoelde maatregelen wil treffen, dient een verzoek in bij de Commissie en verschaft haar alle nodige gegevens. Wanneer de Commissie meent niet over alle nodige gegevens te beschikken, neemt zij binnen twee maanden na ontvangst van het verzoek contact op met de betrokken lidstaat en deelt zij hem mede welke aanvullende gegevens vereist zijn.

Zodra de Commissie over alle gegevens beschikt die zij nodig acht voor de beoordeling van het verzoek, stelt zij de verzoekende lidstaat binnen een maand daarvan in kennis en zendt zij het verzoek in de oorspronkelijke taal aan de andere lidstaten toe.

3. Binnen drie maanden na toezending van de in lid 2, tweede alinea, bedoelde gegevens legt de Commissie de Raad hetzij een passend voorstel voor, hetzij, wanneer zij bezwaren heeft tegen het verzoek om een afwijking, een mededeling waarin zij deze bezwaren toelicht.

4. De in de leden 2 en 3 vastgestelde procedure moet in ieder geval worden voltooid binnen acht maanden na ontvangst van het verzoek door de Commissie.

1. De Raad kan op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen elke lidstaat machtigen met een derde land of een internationale organisatie een overeenkomst te sluiten waarin bepalingen kunnen voorkomen die van deze richtlijn afwijken.

2. De lidstaat die een overeenkomst als bedoeld in lid 1 wil sluiten, dient een verzoek in bij de Commissie en verschaft haar alle nodige gegevens. Wanneer de Commissie meent niet over alle nodige gegevens te beschikken, neemt zij binnen twee maanden na ontvangst van het verzoek contact op met de betrokken lidstaat en deelt zij hem mede welke aanvullende gegevens vereist zijn.

4. De in de leden 2 en 3 vastgestelde procedure moet in ieder geval worden voltooid binnen acht maanden na ontvangst van het verzoek door de Commissie.

De Raad stelt op voorstel van de Commissie met eenparigheid van stemmen de nodige maatregelen ter uitvoering van deze richtlijn vast.

1. Er wordt een raadgevend comité voor de belasting over de toegevoegde waarde ingesteld, „BTW-Comité” genoemd.

2. Het BTW-Comité is samengesteld uit vertegenwoordigers van de lidstaten en van de Commissie.

Het comité staat onder voorzitterschap van een vertegenwoordiger van de Commissie.

4. Naast de punten die volgens deze richtlijn aan raadpleging onderworpen zijn, onderzoekt het BTW-Comité de aangelegenheden die door zijn voorzitter op diens initiatief of op verzoek van een vertegenwoordiger van een lidstaat aan de orde worden gesteld en die betrekking hebben op de toepassing van de communautaire bepalingen inzake de BTW.

Onverminderd andere bijzondere bepalingen wordt de tegenwaarde van de in deze richtlijn in euro's uitgedrukte bedragen in de nationale munteenheid bepaald aan de hand van de op 1 januari 1999 geldende omrekeningskoers van de euro. De lidslaker die na deze daken lot de Europese Unie rijn toegetreden en die de euro niet als enige munt hebben aangenomen gebruiken echter de ten tijde van hun toetreding geldende omrekeningskoers.

Bij de omrekening van de in artikel 399 bedoelde bedragen in de nationale munteenheid mogen de lidstaten de uit die omrekening voortvloeiende bedragen met maximaal 10 % naar boven of beneden afronden.

Onverminderd andere communautaire bepalingen vormen de bepalingen van deze richtlijn geen beletsel voor de handhaving of invoering door een lidstaat van belastingen op verzekeringsovereenkomsten en op spelen en weddenschappen, alsmede van accijnzen, registratierechten en, meer in het algemeen, van alle belastingen, rechten en heffingen die niet het karakter van een omzetbelasting bezitten, mits de heffing van deze belastingen, rechten en heffingen in het verkeer tussen de lidstaten geen aanleiding geeft tot formaliteiten in verband met grensoverschrijding.

Overgangsregeling voor de belastingheffing in het handelsverkeer tussen de lidstaten

1. De in deze richtlijn vastgestelde regeling voor de belastingheffing in het handelsverkeer tussen de lidstaten is een overgangsregeling en zal worden vervangen door een definitieve regeling, in beginsel gebaseerd op belastingheffing in de lidstaat van oorsprong van de goederenleveringen en de diensten.

2. Na het in artikel 404 bedoelde verslag te hebben bestudeerd en te hebben vastgesteld dat de voorwaarden voor de overgang naar de definitieve regeling vervuld zijn, stelt de Raad, overeenkomstig de procedure van artikel 93 van het Verdrag, de bepalingen vast die noodzakelijk zijn voor de inwerkingtreding en de werking van de definitieve regeling.

De Raad stelt overeenkomstig artikel 93 van het Verdrag passende richtlijnen vast met het oog op de aanvulling van het gemeenschappelijke BTW-stelsel en met name de geleidelijke beperking of intrekking van de afwijkingen van dit stelsel.

Vanaf de vaststelling van deze richtlijn dient de Commissie om de vier jaar, op basis van de van de lidstaten verkregen gegevens, bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de werking van het gemeenschappelijke BTW-stelsel in de lidstaten en met name over de werking van de overgangsregeling voor de belastingheffing in het handelsverkeer tussen de lidstaten, in voorkomend geval vergezeld van voorstellen voor de definitieve regeling.

De bepalingen die van toepassing waren op het tijdstip dat een goed onder een regeling voor tijdelijke invoer met volledige vrijstelling van invoerrechten, onder een van de in artikel 156 bedoelde regelingen of situaties, of onder vergelijkbare regelingen of situaties in één van de nieuwe lidstaten werd geplaatst, blijven van toepassing totdat het goed na de datum van toetreding aan de regeling of de situatie wordt onttrokken, indien de volgende voorwaarden vervuld zijn:

De bepalingen die van toepassing waren op het tijdstip dat een goed onder een regeling voor douanevervoer werd geplaatst, blijven van toepassing totdat het goed na de datum van toetreding aan de regeling wordt onttrokken, indien de volgende voorwaarden vervuld zijn:

1. Met de invoer van een goed waarvan wordt aangetoond dat het zich in het vrije verkeer in een van de nieuwe lidstaten of in de Gemeenschap bevond, wordt gelijkgesteld:

2. Naast het in lid 1 bedoelde geval wordt eveneens met de invoer van een goed gelijkgesteld, het gebruik, na de datum van toetreding, binnen het grondgebied van een lidstaat door een belastingplichtige of een niet-belastingplichtige, van goederen die vóór de datum van toetreding binnen het grondgebied van de Gemeenschap of een van de nieuwe lidstaten aan hem zijn geleverd, wanneer de volgende voorwaarden vervuld zijn:

In de gevallen bedoeld in artikel 408, lid 1, wordt de invoer in de zin van artikel 61 geacht te hebben plaatsgevonden in de lidstaat binnen het grondgebied waarvan het goed wordt onttrokken aan de regeling waaronder het vóór de datum van toetreding werd geplaatst.

1. In afwijking van artikel 71 vindt de invoer van een goed in de zin van artikel 408 plaats zonder dat een belastbaar feit plaatsvindt wanneer één van de volgende voorwaarden vervuld is:

2. De in lid 1, onder c), bedoelde voorwaarde wordt geacht te zijn vervuld in de volgende gevallen:

1. Richtlijn 67/227/EEG en Richtlijn 77/388/EEG worden ingetrokken, onverminderd de verplichtingen van de lidstaten met betrekking tot de in bijlage XI, deel B, aangegeven termijnen voor de omzetting en de uitvoering van deze richtlijnen.

2. Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijnen gelden als verwijzingen naar deze richtlijn en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage XII.

1. De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 1 januari 2008 aan artikel 2, lid 3, artikel 44, artikel 59, lid 1, artikel 399, en bijlage III, punt 18, van deze richtlijn te voldoen. Zij delen de Commissie de tekst van die bepalingen mede, alsmede een tabel ter weergave van het verband tussen die bepalingen en deze richtlijn.

Wanneer de lidstaten die bepalingen aannemen, wordt in de bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor de verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

2. De lidstaten delen de Commissie de tekst van de belangrijkste bepalingen van intern recht mee die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.

(5) Richtlijn 69/169/EEG van de Raad van 28 mei 1969 inzake de harmonisatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen met betrekking tot de vrijstellingen van omzetbelastingen en accijnzen die bij invoer worden geheven in het internationale reizigersverkeer (PB L 133 van 4.6.1969, blz. 6). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2005/93/EG (PB L 346 van 29.12.2005, blz. 16).

(6) Richtlijn 83/181/EEG van de Raad van 28 maart 1983 houdende bepaling van de werkingssfeer van artikel 14, lid 1, sub d), van Richtlijn 77/388/EEG met betrekking tot de vrijstelling van de belasting over de toegevoegde waarde voor de definitieve invoer van bepaalde goederen (PB L 105 van 23.4.1983, blz. 38). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij de Toetredingsakte van 1994.

(7) Richtlijn 2006/79/EG van de Raad van 5 oktober 2006 inzake de belastingvrijstellingen die van toepassing zijn bij invoer van uit derde landen afkomstige kleine zendingen goederen zonder commercieel karakter (PB L 286 van 17.10.2006, blz. 15).

(8) Achtste Ricthlijn 79/1072/EEG van de Raad van 6 december 1979 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Regeling voor de teruggaaf van de belasting over de toegevoegde waarde aan niet in het binnenland gevestigde belastingplichtigen (PB L 331 van 27.12.1979, blz. 11). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij de Toetredingsakte van 2003.

(9) Dertiende Richtlijn 86/560/EEG van de Raad van 17 november 1986 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der lidstaten inzake omzetbelasting — Regeling voor de teruggaaf van de belasting over de toegevoegde waarde aan niet op het grondgebied van de Gemeenschap gevestigde belastingplichtigen (PB L 326 van 21.11.1986, blz. 40).

(10) Richtlijn 76/308/EEG van de Raad van 15 maart 1976 betreffende de wederzijdse bijstand inzake de invordering van schuldvorderingen die voortvloeien uit verrichtingen die deel uitmaken van het financieringsstelsel van het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw, alsmede van landbouwheffingen en douanerechten (PB L 73 van 19.3.1976, blz. 18). Richtlijn laatstelijk gewijzigd bij de Toetredingsakte van 2003.

(11) Verordening (EG) nr. 1798/2003 van de Raad van 7 oktober 2003 betreffende de administratieve samenwerking op het gebied van de belasting over de toegevoegde waarde (PB L 264 van 15.10.2003, blz. 1). Verordening gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 885/2004 (PB L 168 van 1.5.2004, blz. 1).

BIJLAGE XII

CONCORDANTIETABEL

Richtlijn 67/227/EEG

Richtlijn 77/388/EEG

Wijzigingsrichtlijnen

Andere besluiten

Deze richtlijn

Artikel 1, eerste alinea

Artikel 1, lid 1

Artikel 1, tweede en derde alinea

—

Artikel 2, eerste, tweede en derde alinea

Artikel 1, lid 2, eerste, tweede en derde alinea

Artikelen 3, 4 en 6

—

Artikel 1

—

Artikel 2, onder 1)

Artikel 2, lid 1, onder a) en c)

Artikel 2, onder 2)

Artikel 2, lid 1, onder d)

Artikel 3, lid 1, eerste streepje

Artikel 5, onder 2)

Artikel 3, lid 1, tweede streepje

Artikel 5, onder 1)

Artikel 3, lid 1, derde streepje

Artikel 5, onder 3) en 4)

Artikel 3, lid 2

—

Artikel 3, lid 3, eerste alinea, eerste streepje

Artikel 6, lid 2, onder a) en b)

Artikel 3, lid 3, eerste alinea, tweede streepje

Artikel 6, lid 2, onder c) en d)

Artikel 3, lid 3, eerste alinea, derde streepje

Artikel 6, lid 2, onder e), f) en g)

Artikel 3, lid 3, tweede alinea, eerste streepje

Artikel 6, lid 1, onder b)

Artikel 3, lid 3, tweede alinea, tweede streepje

Artikel 6, lid 1, onder c)

Artikel 3, lid 3, tweede alinea, derde streepje

Artikel 6, lid 1, onder a)

Artikel 3, lid 4, eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 7, lid 1

Artikel 3, lid 4, tweede alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 7, lid 2

Artikel 3, lid 5

Artikel 8

Artikel 4, leden 1 en 2

Artikel 9, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 4, lid 3, onder a), eerste alinea, eerste volzin

Artikel 12, lid 1, onder a)

Artikel 4, lid 3, onder a), eerste alinea, tweede volzin

Artikel 12, lid 2, tweede alinea

Artikel 4, lid 3, onder a), tweede alinea

Artikel 12, lid 2, derde alinea

Artikel 4, lid 3, onder a), derde alinea

Artikel 12, lid 2, eerste alinea

Artikel 4, lid 3, onder b), eerste alinea

Artikel 12, lid 1, onder b)

Artikel 4, lid 3, onder b), tweede alinea

Artikel 12, lid 3

Artikel 4, lid 4, eerste alinea

Artikel 10

Artikel 4, lid 4, tweede en derde alinea

Artikel 11, eerste en tweede alinea

Artikel 4, lid 5, eerste, tweede en derde alinea

Artikel 13, lid 1, eerste, tweede en derde alinea

Artikel 4, lid 5, vierde alinea

Artikel 13, lid 2

Artikel 5, lid 1

Artikel 14, lid 1

Artikel 5, lid 2

Artikel 15, lid 1

Artikel 5, lid 3, onder a), b) en c)

Artikel 15, lid 2, onder a), b) en c)

Artikel 5, lid 4, onder a), b) en c)

Artikel 14, lid 2, onder a), b) en c)

Artikel 5, lid 5

Artikel 14, lid 3

Artikel 5, lid 6, eerste en tweede volzin

Artikel 16, eerste en tweede alinea

Artikel 5, lid 7, onder a), b) en c)

Artikel 18, onder a), b) en c)

Artikel 5, lid 8, eerste volzin

Artikel 19, eerste alinea

Artikel 5, lid 8, tweede en derde volzin

Artikel 19, tweede alinea

Artikel 6, lid 1, eerste alinea

Artikel 24, lid 1

Artikel 6, lid 1, tweede alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 25, onder a), b) en c)

Artikel 6, lid 2, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 26, lid 1, onder a) en b)

Artikel 6, lid 2, tweede alinea

Artikel 26, lid 2

Artikel 6, lid 3

Artikel 27

Artikel 6, lid 4

Artikel 28

Artikel 6, lid 5

Artikel 29

Artikel 7, lid 1, onder a) en b)

Artikel 30, eerste en tweede alinea

Artikel 7, lid 2

Artikel 60

Artikel 7, lid 3, eerste en tweede alinea

Artikel 61, eerste en tweede alinea

Artikel 8, lid 1, onder a), eerste volzin

Artikel 32, eerste alinea

Artikel 8, lid 1, onder a), tweede en derde volzin

Artikel 36, eerste en tweede alinea

Artikel 8, lid 1, onder b)

Artikel 31

Artikel 8, lid 1, onder c), eerste alinea

Artikel 37, lid 1

Artikel 8, lid 1, onder c), tweede alinea, eerste streepje

Artikel 37, lid 2, eerste alinea

Artikel 8, lid 1, onder c), tweede alinea, tweede en derde streepje

Artikel 37, lid 2, tweede en derde alinea

Artikel 8, lid 1, onder c), derde alinea

Artikel 37, lid 2, vierde alinea

Artikel 8, lid 1, onder c), vierde alinea

Artikel 37, lid 3, eerste alinea

Artikel 8, lid 1, onder c), vijfde alinea

—

Artikel 8, lid 1, onder c), zesde alinea

Artikel 37, lid 3, tweede alinea

Artikel 8, lid 1, onder d), eerste en tweede alinea

Artikel 38, leden 1 en 2

Artikel 8, lid 1, onder e), eerste volzin

Artikel 39, eerste alinea

Artikel 8, lid 1, onder e), tweede en derde volzin

Artikel 39, tweede alinea

Artikel 8, lid 2

Artikel 32, tweede alinea

Artikel 9, lid 1

Artikel 43

Artikel 9, lid 2, inleidende zin

—

Artikel 9, lid 2, onder a)

Artikel 45

Artikel 9, lid 2, onder b)

Artikel 46

Artikel 9, lid 2, onder c), eerste en tweede streepje

Artikel 52, onder a) en b)

Artikel 9, lid 2, onder c), derde en vierde streepje

Artikel 52, onder c)

Artikel 9, lid 2, onder e), eerste tot en met zesde streepje

Artikel 56, lid 1, onder a) tot en met f)

Artikel 9, lid 2, onder e), zevende streepje

Artikel 56, lid 1, onder l)

Artikel 9, lid 2, onder e), achtste streepje

Artikel 56, lid 1, onder g)

Artikel 9, lid 2, onder e), negende streepje

Artikel 56, lid 1, onder h)

Artikel 9, lid 2, onder e), tiende streepje, eerste volzin

Artikel 56, lid 1, onder i)

Artikel 9, lid 2, onder e), tiende streepje, tweede volzin

Artikel 24, lid 2

Artikel 9, lid 2, onder e), tiende streepje, derde volzin

Artikel 56, lid 1, onder i)

Artikel 9, lid 2, onder e), elfde en twaalfde streepje

Artikel 56, lid 1, onder j) en k)

Artikel 9, lid 2, onder f)

Artikel 57, lid 1

Artikel 9, lid 3

Artikel 58, eerste en tweede alinea

Artikel 9, lid 3, onder a) en b)

Artikel 58, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 9, lid 4

Artikel 59, leden 1 en 2

Artikel 10, lid 1, onder a) en b)

Artikel 62, onder 1) en 2)

Artikel 10, lid 2, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 63

Artikel 10, lid 2, eerste alinea, tweede en derde volzin

Artikel 64, leden 1 en 2

Artikel 10, lid 2, tweede alinea

Artikel 65

Artikel 10, lid 2, derde alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 66, onder a), b) en c)

Artikel 10, lid 3, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 70

Artikel 10, lid 3, eerste alinea, tweede volzin

Artikel 71, lid 1, eerste alinea

Artikel 10, lid 3, tweede alinea

Artikel 71, lid 1, tweede alinea

Artikel 10, lid 3, derde alinea

Artikel 71, lid 2

Artikel 11, A, lid 1, onder a)

Artikel 73

Artikel 11, A, lid 1, onder b)

Artikel 74

Artikel 11, A, lid 1, onder c)

Artikel 75

Artikel 11, A, lid 1, onder d)

Artikel 77

Artikel 11, A, lid 2, onder a)

Artikel 78, eerste alinea, onder a)

Artikel 11, A, lid 2, onder b), eerste volzin

Artikel 78, eerste alinea, onder b)

Artikel 11, A, lid 2, onder b), tweede volzin

Artikel 78, tweede alinea

Artikel 11, A, lid 3, onder a) en b)

Artikel 79, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 87, onder a) en b)

Artikel 11, A, lid 3, onder c), eerste volzin

Artikel 79, eerste alinea, onder c)

Artikel 11, A, lid 3, onder c), tweede volzin

Artikel 79, tweede alinea

Artikel 11, A, lid 4, eerste en tweede alinea

Artikel 81, eerste en tweede alinea

Artikel 11, A, lid 5

Artikel 82

Artikel 11, A, lid 6, eerste alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 80, lid 1, eerste alinea

Artikel 11, A, lid 6, eerste alinea, derde volzin

Artikel 80, lid 1, tweede alinea

Artikel 11, A, lid 6, tweede alinea

Artikel 80, lid 1, eerste alinea

Artikel 11, A, lid 6, derde alinea

Artikel 80, lid 2

Artikel 11, A, lid 6, vierde alinea

Artikel 80, lid 3

Artikel 11, A, lid 7, eerste en tweede alinea

Artikel 72, eerste en tweede alinea

Artikel 11, B, lid 1

Artikel 85

Artikel 11, B, lid 3, onder a)

Artikel 86, lid 1, onder a)

Artikel 11, B, lid 3, onder b), eerste alinea

Artikel 86, lid 1, onder b)

Artikel 11, B, lid 3, onder b), tweede alinea

Artikel 86, lid 2

Artikel 11, B, lid 3, onder b), derde alinea

Artikel 86, lid 1, onder b)

Artikel 11, B, lid 4

Artikel 87

Artikel 11, B, lid 5

Artikel 88

Artikel 11, B, lid 6, eerste en tweede alinea

Artikel 89, eerste en tweede alinea

Artikel 11, C, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 90, leden 1 en 2

Artikel 11, C, lid 2, eerste alinea

Artikel 91, lid 1

Artikel 11, C, lid 2, tweede alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 91, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 11, C, lid 3, eerste en tweede streepje

Artikel 92, onder a) en b)

Artikel 12, lid 1

Artikel 93, eerste alinea

Artikel 12, lid 1, onder a)

Artikel 93, tweede alinea, onder a)

Artikel 12, lid 1, onder b)

Artikel 93, tweede alinea, onder c)

Artikel 12, lid 2, eerste en tweede streepje

Artikel 95, eerste en tweede alinea

Artikel 12, lid 3, onder a), eerste alinea, eerste volzin

Artikel 96

Artikel 12, lid 3, onder a), eerste alinea, tweede volzin

Artikel 97, lid 1

Artikel 12, lid 3, onder a), tweede alinea

Artikel 97, lid 2

Artikel 12, lid 3, onder a), derde alinea, eerste volzin

Artikel 98, lid 1

Artikel 12, lid 3, onder a), derde alinea, tweede volzin

Artikel 98, lid 2, eerste alinea

Artikel 99, lid 1

Artikel 12, lid 3, onder a), vierde alinea

Artikel 98, lid 2, tweede alinea

Artikel 12, lid 3, onder b), eerste volzin

Artikel 102 eerste alinea

Artikel 12, lid 3, onder b), tweede, derde en vierde volzin

Artikel 102, tweede alinea

Artikel 12, lid 3, onder c), eerste alinea

Artikel 103, lid 1

Artikel 12, lid 3, onder c), tweede alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 103 lid 2, onder a) en b)

Artikel 12, lid 4, eerste alinea

Artikel 99, lid 2

Artikel 12, lid 4, tweede alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 100, eerste en tweede alinea

Artikel 12, lid 4, derde alinea

Artikel 101

Artikel 12, lid 5

Artikel 94, lid 2

Artikel 12, lid 6

Artikel 105

Artikel 13, A, lid 1, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 13, A, lid 1, onder a) tot en met n)

Artikel 132, lid 1, onder a) tot en met n)

Artikel 13, A, lid 1, onder o), eerste volzin

Artikel 132, lid 1, onder o)

Artikel 13, A, lid 1, onder o), tweede volzin

Artikel 132, lid 2

Artikel 13, A, lid 1, onder p) en q)

Artikel 132, lid 1, onder p) en q)

Artikel 13, A, lid 2, onder a), eerste tot en met vierde streepje

Artikel 133, eerste alinea, onder a) tot en met d)

Artikel 13, A, lid 2, onder b), eerste en tweede streepje

Artikel 134, onder a) en b)

Artikel 13, B, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 13, B, onder a)

Artikel 135, lid 1, onder a)

Artikel 13, B, onder b), eerste alinea

Artikel 135, lid 1, onder l)

Artikel 13, B, onder b), eerste alinea, onder 1) tot en met 4)

Artikel 135, lid 2, eerste alinea, onder a) tot en met d)

Artikel 13, B, onder b), tweede alinea

Artikel 135, lid 2, tweede alinea

Artikel 13, B, onder c)

Artikel 136, onder a) en b)

Artikel 13, B, onder d)

—

Artikel 13, B, onder d), 1) tot en met 5)

Artikel 135, lid 1, onder b) tot en met f)

Artikel 13, B, onder d), 1) tot en met 5), eerste en tweede streepje

Artikel 135, lid 1, onder f)

Artikel 13, B, onder d), 6)

Artikel 135, lid 1, onder g)

Artikel 13, B, onder e) tot en met h)

Artikel 135, lid 1, onder h) tot en met k)

Artikel 13, C, eerste alinea, onder a)

Artikel 137, lid 1, onder d)

Artikel 13, C, eerste alinea, onder b)

Artikel 137, lid 1, onder a), b) en c)

Artikel 13, C, tweede alinea

Artikel 137, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 14, lid 1, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 14, lid 1, onder a)

Artikel 140, onder a)

Artikel 14, lid 1, onder d), eerste en tweede alinea

Artikel 143, onder b) en c)

Artikel 14, lid 1, onder e)

Artikel 143, onder e)

Artikel 14, lid 1, onder g), eerste tot en met vierde streepje

Artikel 143, onder f) tot en met i)

Artikel 14, lid 1, onder h)

Artikel 143, onder j)

Artikel 14, lid 1, onder i)

Artikel 144

Artikel 14, lid 1, onder j)

Artikel 143, onder k)

Artikel 14, lid 1, onder k)

Artikel 143, onder l)

Artikel 14, lid 2, eerste alinea

Artikel 145, lid 1

Artikel 14, lid 2, tweede alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 145, lid 2, eerste, tweede en derde alinea

Artikel 14, lid 2, derde alinea

Artikel 145, lid 3

Artikel 15, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 15, onder 1)

Artikel 146, lid 1, onder a)

Artikel 15, onder 2), eerste alinea

Artikel 146, lid 1, onder b)

Artikel 15, onder 2), tweede alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 147, lid 1, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 15, onder 2), tweede alinea, derde streepje, eerste deel van volzin

Artikel 147, lid 1, eerste alinea, onder c)

Artikel 15, onder 2), tweede alinea, derde streepje, tweede deel van volzin

Artikel 147, lid 1, tweede alinea

Artikel 15, onder 2), derde alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 147, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 15, ondert 2), vierde alinea

Artikel 147, lid 2, derde alinea

Artikel 15, onder 3)

Artikel 146, lid 1, onder d)

Artikel 15, onder 4), eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 148, onder a)

Artikel 15, onder 4), eerste alinea, onder c)

Artikel 148, onder b)

Artikel 15, onder 4), tweede alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 150, leden 1 en 2

Artikel 15, onder 5)

Artikel 148, onder c)

Artikel 15, onder 6)

Artikel 148, onder f)

Artikel 15, onder 7)

Artikel 148, onder e)

Artikel 15, onder 8)

Artikel 148, onder d)

Artikel 15, onder 9)

Artikel 148, onder g)

Artikel 15, onder 10), eerste alinea, eerste tot en met vierde streepje

Artikel 151, lid 1, eerste alinea, onder a) tot en met d)

Artikel 15, onder 10), tweede alinea

Artikel 151, lid 1, tweede alinea

Artikel 15, onder 10), derde alinea

Artikel 151, lid 2

Artikel 15, onder 11)

Artikel 152

Artikel 15, onder 12), eerste volzin

Artikel 146, lid 1, onder c)

Artikel 15, onder 12), tweede volzin

Artikel 146, lid 2

Artikel 15, onder 13)

Artikel 146, lid 1, onder e)

Artikel 15, onder 14), eerste en tweede alinea

Artikel 153, eerste en tweede alinea

Artikel 15, onder 15)

Artikel 149

Artikel 16, lid 1

—

Artikel 16, lid 2

Artikel 164, lid 1

Artikel 16, lid 3

Artikel 166

Artikel 17, lid 1

Artikel 167

Artikel 17, leden 2, 3 en 4

—

Artikel 17, lid 5, eerste en tweede alinea

Artikel 173, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 17, lid 5, derde alinea, onder a) tot en met e)

Artikel 173, lid 2, onder a) tot en met e)

Artikel 17, lid 6

Artikel 176

Artikel 17, lid 7, eerste en tweede volzin

Artikel 177, eerste en tweede alinea

Artikel 18, lid 1

—

Artikel 18, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 179, eerste en tweede alinea

Artikel 18, lid 3

Artikel 180

Artikel 18, lid 4, eerste en tweede alinea

Artikel 183, eerste en tweede alinea

Artikel 19, lid 1, eerste alinea, eerste streepje

Artikel 174, lid 1, eerste alinea, onder a)

Artikel 19, lid 1, eerste alinea, tweede streepje, eerste volzin

Artikel 174, lid 1, eerste alinea, onder b)

Artikel 19, lid 1, eerste alinea, tweede streepje, tweede volzin

Artikel 174, lid 1, tweede alinea

Artikel 19, lid 1, tweede alinea

Artikel 175, lid 1

Artikel 19, lid 2, eerste volzin

Artikel 174, lid 2, onder a)

Artikel 19, lid 2, tweede volzin

Artikel 174, lid 2, onder a) en b)

Artikel 19, lid 2, derde volzin

Artikel 174, lid 3

Artikel 19, lid 3, eerste alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 175, lid 2, eerste alinea

Artikel 19, lid 3, eerste alinea, derde volzin

Artikel 175, lid 2, tweede alinea

Artikel 19, lid 3, tweede alinea

Artikel 175, lid 3

Artikel 20, lid 1, inleidende zin

Artikel 186

Artikel 20, lid 1, onder a)

Artikel 184

Artikel 20, lid 1, onder b), eerste deel van eerste volzin

Artikel 185, lid 1

Artikel 20, lid 1, onder b), tweede deel van eerste volzin

Artikel 185, lid 2, eerste alinea

Artikel 20, lid 1, onder b), tweede volzin

Artikel 185, lid 2, tweede alinea

Artikel 20, lid 2, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 187, lid 1, eerste alinea

Artikel 20, lid 2, eerste alinea, tweede en derde volzin

Artikel 187, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 20, lid 2, tweede en derde alinea

Artikel 187, lid 1, tweede en derde alinea

Artikel 20, lid 3, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 188, lid 1, eerste alinea

Artikel 20, lid 3, eerste alinea, tweede volzin

Artikel 188, lid 1, tweede en derde alinea

Artikel 20, lid 3, eerste alinea, derde volzin

Artikel 188, lid 2

Artikel 20, lid 3, tweede alinea

Artikel 188, lid 2

Artikel 20, lid 4, eerste alinea, eerste tot en met vierde streepje

Artikel 189, onder a) tot en met d)

Artikel 20, lid 4, tweede alinea

Artikel 190

Artikel 20, lid 5

Artikel 191

Artikel 20, lid 6

Artikel 192

Artikel 21

—

Artikel 22

—

Artikel 22 bis

Artikel 249

Artikel 23, eerste alinea

Artikel 211, eerste alinea

Artikel 260

Artikel 23, tweede alinea

Artikel 211, tweede alinea

Artikel 24, lid 1

Artikel 281

Artikel 24, lid 2, inleidende zin

Artikel 292

Artikel 24, lid 2, onder a), eerste alinea

Artikel 284, lid 1

Artikel 24, lid 2, onder a), tweede en derde alinea

Artikel 284, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 24, lid 2, onder b), eerste en tweede volzin

Artikel 285, eerste en tweede alinea

Artikel 24, lid 2, onder c)

Artikel 286

Artikel 24, lid 3, eerste alinea

Artikel 282

Artikel 24, lid 3, tweede alinea, eerste volzin

Artikel 283, lid 2

Artikel 24, lid 3, tweede alinea, tweede volzin

Artikel 283, lid 1, onder a)

Artikel 24, lid 4, eerste alinea

Artikel 288, eerste alinea, onder 1) tot en met 4)

Artikel 24, lid 4, tweede alinea

Artikel 288, tweede alinea

Artikel 24, lid 5

Artikel 289

Artikel 24, lid 6

Artikel 290

Artikel 24, lid 7

Artikel 291

Artikel 24, lid 8, onder a), b) en c)

Artikel 293, onder 1), 2) en 3)

Artikel 24, lid 9

Artikel 294

Artikel 24 bis, eerste alinea, eerste tot en met twaalfde streepje

Artikel 287, onder 7) tot en met 16)

Artikel 25, lid 1

Artikel 296, lid 1

Artikel 25, lid 2, eerste tot en met achtste streepje

Artikel 295, lid 1, onder 1) tot en met 8)

Artikel 25, lid 3, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 297, eerste alinea, eerste volzin, en tweede alinea

Artikel 25, lid 3, eerste alinea, tweede volzin

Artikel 298, eerste alinea

Artikel 25, lid 3, eerste alinea, derde volzin

Artikel 299

Artikel 25, lid 3, eerste alinea, vierde en vijfde volzin

Artikel 298, tweede alinea

Artikel 25, lid 3, tweede alinea

Artikel 297, eerste alinea, tweede volzin

Artikel 25, lid 4, eerste alinea

Artikel 272, lid 1, eerste alinea, onder e)

Artikel 25, leden 5 en 6

—

Artikel 25, lid 7

Artikel 304

Artikel 25, lid 8

Artikel 301, lid 2

Artikel 25, lid 9

Artikel 296, lid 2

Artikel 25, lid 10

Artikel 296, lid 3

Artikel 25, leden 11 en 12

—

Artikel 26, lid 1, eerste en tweede volzin

Artikel 306, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 26, lid 1, derde volzin

Artikel 306, lid 2

Artikel 26, lid 2, eerste en tweede volzin

Artikel 307, eerste en tweede alinea

Artikel 26, lid 2, derde volzin

Artikel 308

Artikel 26, lid 3, eerste en tweede volzin

Artikel 309, eerste en tweede alinea

Artikel 26, lid 4

Artikel 310

Artikel 26 bis, A, onder a), eerste alinea

Artikel 311, lid 1, onder 2)

Artikel 26 bis, A, onder a), tweede alinea

Artikel 311, lid 2

Artikel 26 bis, A, onder b) en c)

Artikel 311, lid 1, onder 3) en 4)

Artikel 26 bis, A, onder d)

Artikel 311, lid 1, onder 1)

Artikel 26 bis, A, onder e) en f)

Artikel 311, lid 1, onder 5) en 6)

Artikel 26 bis, A, onder g), inleidende zin

Artikel 311, lid 1, onder 7)

Artikel 26 bis, A, onder g), eerste en tweede streepje

Artikel 311, lid 3

Artikel 26 bis, B, lid 1

Artikel 313, lid 1

Artikel 26 bis, B, lid 2

Artikel 314

Artikel 26 bis, B, lid 2, eerste en tweede streepje

Artikel 314, onder a) tot en met d)

Artikel 26 bis, B, lid 3, eerste alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 315, eerste en tweede alinea

Artikel 26 bis, B, lid 3, tweede alinea

Artikel 312

Artikel 26 bis, B, lid 3, tweede alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 312, onder 1) en 2)

Artikel 26 bis, B, lid 4, eerste alinea

Artikel 316, lid 1

Artikel 26 bis, B, lid 4, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 316, lid 1, onder a), b) en c)

Artikel 26 bis, B, lid 4, tweede alinea

Artikel 316, lid 2

Artikel 26 bis, B, lid 4, derde alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 317, eerste en tweede alinea

Artikel 26 bis, B, lid 5

Artikel 321

Artikel 26 bis, B, lid 6

Artikel 323

Artikel 26 bis, B, lid 7

Artikel 322

Artikel 26 bis, B, lid 7, onder a), b) en c)

Artikel 322, onder a), b) en c)

Artikel 26 bis, B, lid 8

Artikel 324

Artikel 26 bis, B, lid 9

Artikel 325

Artikel 26 bis, B, lid 10, eerste en tweede alinea

Artikel 318, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 26 bis, B, lid 10, derde alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 318, lid 2, onder a) en b)

Artikel 26 bis, B, lid 10, vierde alinea

Artikel 318, lid 3

Artikel 26 bis, B, lid 11, eerste alinea

Artikel 319

Artikel 26 bis, B, lid 11, tweede alinea, onder a)

Artikel 320, lid 1, eerste alinea

Artikel 26 bis, B, lid 11, tweede alinea, onder b) en c)

Artikel 320, lid 1, tweede alinea

Artikel 26 bis, B, lid 11, derde alinea

Artikel 320, lid 2

Artikel 26 bis, C, lid 1, inleidende zin

Artikel 333, lid 1

Artikel 334

Artikel 26 bis, C, lid 1, eerste tot en met vierde streepje

Artikel 334, onder a) tot en met d)

Artikel 26 bis, C, lid 2, eerste en tweede streepje

Artikel 336, onder a) en b)

Artikel 26 bis, C, lid 3

Artikel 337

Artikel 26 bis, C, lid 4, eerste alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 339, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 26 bis, C, lid 4, tweede alinea

Artikel 339, tweede alinea

Artikel 26 bis, C, lid 5, eerste en tweede alinea

Artikel 340, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 26 bis, C, lid 5, derde alinea

Artikel 340, lid 2

Artikel 26 bis, C, lid 6, eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 338, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 26 bis, C, lid 6, tweede alinea

Artikel 338, tweede alinea

Artikel 26 bis, C, lid 7

Artikel 335

Artikel 26 bis, D, inleidende zin

—

Artikel 26 bis, D, onder a)

Artikel 313, lid 2

Artikel 333, lid 2

Artikel 26 bis, D, onder b)

Artikel 4, onder a) en c)

Artikel 26 bis, D, onder c)

Artikel 35

Artikel 139, lid 3, eerste alinea

Artikel 26 ter, A, eerste alinea, onder i), eerste volzin

Artikel 344, lid 1, onder 1)

Artikel 26 ter, A, eerste alinea, onder i), tweede volzin

Artikel 344, lid 2

Artikel 26 ter, A, eerste alinea, onder ii), eerste tot en met vierde streepje

Artikel 344, lid 1, onder 2)

Artikel 26 ter, A, tweede alinea

Artikel 344, lid 3

Artikel 26 ter, A, derde alinea

Artikel 345

Artikel 26 ter, B, eerste alinea

Artikel 346

Artikel 26 ter, B, tweede alinea

Artikel 347

Artikel 26 ter, C, eerste alinea

Artikel 348

Artikel 26 ter, C, tweede alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 349, leden 1 en 2

Artikel 26 ter, C, derde alinea

Artikel 350

Artikel 26 ter, C, vierde alinea

Artikel 351

Artikel 26 ter, D, lid 1, onder a), b) en c)

Artikel 354, onder a), b) en c)

Artikel 26 ter, D, lid 2

Artikel 355

Artikel 26 ter, E, eerste en tweede alinea

Artikel 356, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 26 ter, E, derde en vierde alinea

Artikel 356, leden 2 en 3

Artikel 26 ter, F, eerste volzin

Artikel 198, leden 2 en 3

Artikel 26 ter, F, tweede volzin

Artikelen 208 en 255

Artikel 26 ter, G, lid 1, eerste alinea

Artikel 352

Artikel 26 ter, G, lid 1, tweede alinea

—

Artikel 26 ter, G, lid 2, onder a)

Artikel 353

Artikel 26 ter, G, lid 2, onder b), eerste en tweede volzin

Artikel 198, leden 1 en 3

Artikel 26 quater, A, onder a) tot en met e)

Artikel 358, onder 1) tot en met 5)

Artikel 26 quater, B, lid 1

Artikel 359

Artikel 26 quater, B, lid 2, eerste alinea

Artikel 360

Artikel 26 quater, B, lid 2, tweede alinea, eerste deel van eerste volzin

Artikel 361, lid 1

Artikel 26 quater, B, lid 2, tweede alinea, tweede deel van eerste volzin

Artikel 361, lid 1, onder a) tot en met e)

Artikel 26 quater, B, lid 2, tweede alinea, tweede volzin

Artikel 361, lid 2

Artikel 26 quater, B, lid 3, eerste en tweede alinea

Artikel 362

Artikel 26 quater, B, lid 4, onder a) tot en met d)

Artikel 363, onder a) tot en met d)

Artikel 26 quater, B, lid 5, eerste alinea

Artikel 364

Artikel 26 quater, B, lid 5, tweede alinea

Artikel 365

Artikel 26 quater, B, lid 6, eerste volzin

Artikel 366, lid 1, eerste alinea

Artikel 26 quater, B, lid 6, tweede en derde volzin

Artikel 366, lid 1, tweede alinea

Artikel 26 quater, B, lid 6, vierde volzin

Artikel 366, lid 2

Artikel 26 quater, B, lid 7, eerste volzin

Artikel 367, eerste alinea

Artikel 26 quater, B, lid 7, tweede en derde volzin

Artikel 367, tweede alinea

Artikel 26 quater, B, lid 8

Artikel 368

Artikel 26 quater, B, lid 9, eerste volzin

Artikel 369, lid 1

Artikel 26 quater, B, lid 9, tweede en derde volzin

Artikel 369, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 26 quater, B, lid 10

Artikel 204, lid 1, derde alinea

Artikel 27, lid 1, eerste en tweede volzin

Artikel 395, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 27, lid 2, eerste en tweede volzin

Artikel 395, lid 2, eerste alinea

Artikel 27, lid 2, derde volzin

Artikel 395, lid 2, tweede alinea

Artikel 27, leden 3 en 4

Artikel 395, leden 3 en 4

Artikel 27, lid 5

Artikel 394

Artikel 28, leden 1 en 1 bis

—

Artikel 28, lid 2, inleidende zin

Artikel 109

Artikel 28, lid 2, onder a), eerste alinea

Artikel 110, eerste en tweede alinea

Artikel 28, lid 2, onder a), tweede alinea

—

Artikel 28, lid 2, onder a), derde alinea, eerste volzin

Artikel 112, eerste alinea

Artikel 28, lid 2, onder a), derde alinea, tweede en derde volzin

Artikel 112, tweede alinea

Artikel 28, lid 2, onder b)

Artikel 113

Artikel 28, lid 2, onder c), eerste en tweede volzin

Artikel 114, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 28, lid 2, onder c), derde volzin

Artikel 114, lid 2

Artikel 28, lid 2, onder d)

Artikel 115

Artikel 28, lid 2, onder e), eerste en tweede alinea

Artikel 118, eerste en tweede alinea

Artikel 28, lid 2, onder f)

Artikel 120

Artikel 28, lid 2, onder g)

—

Artikel 28, lid 2, onder h), eerste en tweede alinea

Artikel 121, eerste en tweede alinea

Artikel 28, lid 2, onder i)

Artikel 122

Artikel 28, lid 2, onder j)

Artikel 117, lid 2

Artikel 28, lid 2, onder k)

Artikel 116

Artikel 28, lid 3, onder a)

Artikel 370

Artikel 28, lid 3, onder b)

Artikel 371

Artikel 28, lid 3, onder c)

Artikel 391

Artikel 28, lid 3, onder d)

Artikel 372

Artikel 28, lid 3, onder e)

Artikel 373

Artikel 28, lid 3, onder f)

Artikel 392

Artikel 28, lid 3, onder g)

Artikel 374

Artikel 28, lid 3 bis

Artikel 376

Artikel 28, leden 4 en 5

Artikel 393, leden 1 en 2

Artikel 28, lid 6, eerste alinea, eerste volzin

Artikel 106, eerste en tweede alinea

Artikel 28, lid 6, eerste alinea, tweede volzin

Artikel 106, derde alinea

Artikel 28, lid 6, tweede alinea, onder a), b) en c)

Artikel 107, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 28, lid 6, tweede alinea, onder d)

Artikel 107, tweede alinea

Artikel 28, lid 6, derde alinea

Artikel 107, tweede alinea

Artikel 28, lid 6, vierde alinea, onder a), b) en c)

Artikel 108, onder a), b) en c)

Artikel 28, lid 6, vijfde en zesde alinea

—

Artikel 28 bis, lid 1, inleidende zin

Artikel 2, lid 1

Artikel 28 bis, lid 1, onder a), eerste alinea

Artikel 2, lid 1, onder b), i)

Artikel 28 bis, lid 1, onder a), tweede alinea

Artikel 3, lid 1

Artikel 28 bis, lid 1, onder a), derde alinea

Artikel 3, lid 3

Artikel 28 bis, lid 1, onder b)

Artikel 2, lid 1, onder b), ii)

Artikel 28 bis, lid 1, onder c)

Artikel 3, lid 1, onder b), iii)

Artikel 28 bis, lid 1 bis, onder a)

Artikel 3, lid 1, onder a)

Artikel 28 bis, lid 1 bis, onder b), eerste alinea, eerste streepje

Artikel 3, lid 1, onder b)

Artikel 28 bis, lid 1 bis, onder b), eerste alinea, tweede en derde streepje

Artikel 3, lid 2, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 28 bis, lid 1 bis, onder b), tweede alinea

Artikel 3, lid 2, tweede alinea

Artikel 28 bis, lid 2, inleidende zin

—

Artikel 28 bis, lid 2, onder a)

Artikel 2, lid 2, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 28 bis, lid 2, onder b), eerste alinea

Artikel 2, lid 2, tweede alinea

Artikel 28 bis, lid 2, onder b), eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 2, lid 2, tweede alinea, onder a), b) en c)

Artikel 28 bis, lid 2, onder b), tweede alinea

Artikel 2, lid 2, derde alinea

Artikel 28 bis, lid 3, eerste en tweede alinea

Artikel 20, eerste en tweede alinea

Artikel 28 bis, lid 4, eerste alinea

Artikel 9, lid 2

Artikel 28 bis, lid 4, tweede alinea, eerste streepje

Artikel 172, lid 1, tweede alinea

Artikel 28 bis, lid 4, tweede alinea, tweede streepje

Artikel 172, lid 1, eerste alinea

Artikel 28 bis, lid 4, derde alinea

Artikel 172, lid 2

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), eerste alinea

Artikel 17, lid 1, eerste alinea

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea

Artikel 17, lid 1, tweede alinea, en lid 2, inleidende zin

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea, eerste streepje

Artikel 17, lid 2, onder a) en b)

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea, tweede streepje

Artikel 17, lid 2, onder c)

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea, derde streepje

Artikel 17, lid 2, onder e)

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea, vijfde, zesde en zevende streepje

Artikel 17, lid 2, onder f), g) en h)

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), tweede alinea, achtste streepje

Artikel 17, lid 2, onder d)

Artikel 28 bis, lid 5, onder b), derde alinea

Artikel 17, lid 3

Artikel 28 bis, lid 6, eerste alinea

Artikel 21

Artikel 28 bis, lid 6, tweede alinea

Artikel 22

Artikel 28 bis, lid 7

Artikel 23

Artikel 28 ter, A, lid 1

Artikel 40

Artikel 28 ter, A, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 41, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, A, lid 2, derde alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 42, onder a) en b)

Artikel 28 ter, B, lid 1, eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 33, lid 1, onder a) en b)

Artikel 28 ter, B, lid 1, tweede alinea

Artikel 33, lid 2

Artikel 28 ter, B, lid 2, eerste alinea

Artikel 34, lid 1, onder a)

Artikel 28 ter, B, lid 2, eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 34, lid 1, onder b) en c)

Artikel 28 ter, B, lid 2, tweede alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 34, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, B, lid 2, derde alinea, eerste volzin

Artikel 34, lid 3

Artikel 28 ter, B, lid 2, derde alinea, tweede en derde volzin

—

Artikel 28 ter, B, lid 3, eerste en tweede alinea

Artikel 34, lid 4, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, C, lid 1, eerste streepje, eerste alinea

Artikel 48, eerste alinea

Artikel 28 ter, C, lid 1, eerste streepje, tweede alinea

Artikel 49

Artikel 28 ter, C, lid 1, tweede en derde streepje

Artikel 48, tweede en derde alinea

Artikel 28 ter, C, leden 2 en 3

Artikel 47, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, C, lid 4

Artikel 51

Artikel 28 ter, D

Artikel 53

Artikel 28 ter, E, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 50, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, E, lid 2, eerste en tweede alinea

Artikel 54, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, E, lid 3, eerste en tweede alinea

Artikel 44, eerste en tweede alinea

Artikel 28 ter, F, eerste en tweede alinea

Artikel 55, eerste en tweede alinea

Artikel 28 quater, A, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 28 quater, A, onder a), eerste alinea

Artikel 138, lid 1

Artikel 28 quater, A, onder a), tweede alinea

Artikel 139, lid 1, eerste en tweede alinea

Artikel 28 quater, A, onder b)

Artikel 138, lid 2, onder a)

Artikel 28 quater, A, onder c), eerste alinea

Artikel 138, lid 2, onder b)

Artikel 28 quater, A, onder c), tweede alinea

Artikel 139, lid 2

Artikel 28 quater, A, onder d)

Artikel 138, lid 2, onder c)

Artikel 28 quater, B, inleidende zin

Artikel 131

Artikel 28 quater, B, onder a), b) en c)

Artikel 140, onder a), b) en c)

Artikel 28 quater, C

Artikel 142

Artikel 28 quater, D, eerste alinea

Artikel 143, onder d)

Artikel 28 quater, D, tweede alinea

Artikel 131

Artikel 28 quater, E, punt 1, eerste streepje, dat artikel 16, lid 1, vervangt

—	lid 1, eerste alinea

Artikel 155

—	lid 1, eerste alinea, A

Artikel 157, lid 1, onder a)

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 156, lid 1, onder a), b) en c)

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder d), eerste en tweede streepje

Artikel 156, lid 1, onder d) en e)

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), eerste alinea

Artikel 157, lid 1, onder b)

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), tweede alinea, eerste streepje

Artikel 154

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), tweede alinea, tweede streepje, eerste volzin

Artikel 154

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), tweede alinea, tweede streepje, tweede volzin

Artikel 157, lid 2

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), derde alinea, eerste streepje

—

—	lid 1, eerste alinea, B, eerste alinea, onder e), derde alinea, tweede, derde en vierde streepje

Artikel 158, lid 1, onder a), b) en c)

—	lid 1, eerste alinea, B, tweede alinea

Artikel 156, lid 2

—	lid 1, eerste alinea, C

Artikel 159

—	lid 1, eerste alinea, D, eerste alinea, onder a) en b)

Artikel 160, lid 1, onder a) en b)

—	lid 1, eerste alinea, D, tweede alinea

Artikel 160, lid 2

—	lid 1, eerste alinea, E, eerste en tweede streepje

Artikel 161, onder a) en b)

—	lid 1, tweede alinea

Artikel 202

—	lid 1, derde alinea

Artikel 163

Artikel 28 quater, E, onder 1), tweede streepje, dat lid 1 bis in artikel 16, invoegt

—

lid 1 bis

Artikel 162

Artikel 28 quater, E, onder 2), eerste streepje, dat artikel 16, lid 2, wijzigt

—	lid 2, eerste alinea

Artikel 164, lid 1

Artikel 28 quater, E, onder 2), tweede streepje, dat de tweede en derde alinea in artikel 16, lid 2, invoegt

—	lid 2, tweede alinea

Artikel 164, lid 2

—	lid 2, derde alinea

Artikel 165

Artikel 28 quater, E, onder 3), eerste tot en met vijfde streepje

Artikel 141, onder a) tot en met e)

Artikel 28 quinquies, lid 1, eerste en tweede volzin

Artikel 68, eerste en tweede alinea

Artikel 28 quinquies, leden 2 en 3

Artikel 69, leden 1 en 2

Artikel 28 quinquies, lid 4, eerste en tweede alinea

Artikel 67, leden 1 en 2

Artikel 28 sexies, lid 1, eerste alinea

Artikel 83

Artikel 28 sexies, lid 1, tweede alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 84, leden 1 en 2

Artikel 28 sexies, lid 2

Artikel 76

Artikel 28 sexies, lid 3

Artikel 93, tweede alinea, onder b)

Artikel 28 sexies, lid 4

Artikel 94, lid 1

Artikel 28 septies, onder 1), dat artikel 17, leden 2, 3 en 4, vervangt

—	lid 2, onder a)

Artikel 168, onder a)

—	lid 2, onder b)

Artikel 168, onder e)

—	lid 2, onder c)

Artikel 168, onder b) en d)

—	lid 2, onder d)

Artikel 168, onder c)

—	lid 3, onder a), b) en c)

Artikel 169, onder a), b) en c)

Artikel 170, onder a) en b)s

—	lid 4, eerste alinea, eerste streepje

Artikel 171, lid 1, eerste alinea

—	lid 4, eerste alinea, tweede streepje

Artikel 171, lid 2, eerste alinea

—	lid 4, tweede alinea, onder a)

Artikel 171, lid 1, tweede alinea

—	lid 4, tweede alinea, onder b)

Artikel 171, lid 2, tweede alinea

—	lid 4, tweede alinea, onder c)

Artikel 171, lid 3

Artikel 28 septies, onder 2), dat artikel 18, lid 1, vervangt

—	lid 1, onder a)

Artikel 178, onder a)

—	lid 1, onder b)

Artikel 178, onder e)

—	lid 1, onder c)

Artikel 178, onder b) en d)

—	lid 1, onder d)

Artikel 178, onder f)

—	lid 1, onder e)

Artikel 178, onder c)

Artikel 28 septies, onder 3), dat lid 3 bis in artikel 18 invoegt

—	lid 3 bis, eerste deel van volzin

Artikel 181

—	lid 3 bis, tweede deel van volzin

Artikel 182

Artikel 28 octies, dat artikel 21 vervangt

—	lid 1, onder a), eerste alinea

Artikel 193

—	lid 1, onder a), tweede alinea

Artikel 194, leden 1 en 2

—	lid 1, onder b)

Artikel 196

—	lid 1, onder c), eerste alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 197, lid 1, onder a), b) en c)

—	lid 1, onder c), tweede alinea

Artikel 197, lid 2

—	lid 1, onder d)

Artikel 203

—	lid 1, onder e)

Artikel 200

—	lid 1, onder f)

Artikel 195

—

lid 2

—

—	lid 2, onder a), eerste volzin

Artikel 204, lid 1, eerste alinea

—	lid 2, onder a), tweede volzin

Artikel 204, lid 2

—	lid 2, onder b)

Artikel 204, lid 1, tweede alinea

—	lid 2, onder c), eerste alinea

Artikel 199, lid 1, onder a) tot en met g)

—	lid 2, onder c), tweede, derde en vierde alinea

Artikel 199, leden 2, 3 en 4

—

lid 3

Artikel 205

—

lid 4

Artikel 201

Artikel 28 nonies, dat artikel 21 vervangt

—	lid 1, onder a), eerste en tweede volzin

Artikel 213, lid 1, eerste en tweede alinea

—	lid 1, onder b)

Artikel 213, lid 2

—	lid 1, onder c), eerste streepje, eerste volzin

Artikel 214, lid 1, onder a)

—	lid 1, onder c), eerste streepje, tweede volzin

Artikel 214, lid 2

—	lid 1, onder c), tweede en derde streepje

Artikel 214, lid 1, onder b) en c)

—	lid 1, onder d), eerste en tweede volzin

Artikel 215, eerste en tweede alinea

—	lid 1, onder e)

Artikel 216

—	lid 2, onder a)

Artikel 242

—	lid 2, onder b), eerste en tweede alinea

Artikel 243, leden 1 en 2

—	lid 3, onder a), eerste alinea, eerste volzin

Artikel 220, onder 1)

—	lid 3, onder a), eerste alinea, tweede volzin

Artikel 220, onder 2) en 3)

—	lid 3, onder a), tweede alinea

Artikel 220, onder 4) en 5)

—	lid 3, onder a), derde alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 221, lid 1, eerste en tweede alinea

—	lid 3, onder a), vierde alinea

Artikel 221, lid 2

—	lid 3, onder a), vijfde alinea, eerste volzin

Artikel 219

—	lid 3, onder a), vijfde alinea, tweede volzin

Artikel 228

—	lid 3, onder a), zesde alinea

Artikel 222

—	lid 3, onder a), zevende alinea

Artikel 223

—	lid 3, onder a), achtste alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 224, leden 1 en 2

—	lid 3, onder a), negende alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 224, lid 3, eerste alinea

—	lid 3, onder a), negende alinea, derde volzin

Artikel 224, lid 3, tweede alinea

—	lid 3, onder a), tiende alinea

Artikel 225

—	lid 3, onder b), eerste alinea, eerste tot en met twaalfde streepje

Artikel 226, onder 1) tot en met 12)

—	lid 3, onder b), eerste alinea, dertiende streepje

Artikel 226, onder 13) en 14)

—	lid 3, onder b), eerste alinea, veertiende streepje

Artikel 226, onder 15)

—	lid 3, onder b), tweede alinea

Artikel 227

—	lid 3, onder b), derde alinea

Artikel 229

—	lid 3, onder b), vierde alinea

Artikel 230

—	lid 3, onder b), vijfde alinea

Artikel 231

—	lid 3, onder c), eerste alinea

Artikel 232

—	lid 3, onder c), tweede alinea, inleidende zin

Artikel 233, lid 1, eerste alinea

—	lid 3, onder c), tweede alinea, eerste streepje, eerste volzin

Artikel 233, lid 1, eerste alinea, onder a)

—	lid 3, onder c), tweede alinea, eerste streepje, tweede volzin

Artikel 233, lid 2

—	lid 3, onder c), tweede alinea, tweede streepje, eerste volzin

Artikel 233, lid 1, eerste alinea, onder b)

—	lid 3, onder c), tweede alinea, tweede streepje, tweede volzin

Artikel 233, lid 3

—	lid 3, onder c), derde alinea, eerste volzin

Artikel 233, lid 1, tweede alinea

—	lid 3, onder c), derde alinea, tweede volzin

Artikel 237

—	lid 3, onder c), vierde alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 234

—	lid 3, onder c), vijfde alinea

Artikel 235

—	lid 3, onder c), zesde alinea

Artikel 236

—	lid 3, onder d), eerste alinea

Artikel 244

—	lid 3, onder d), tweede alinea, eerste volzin

Artikel 245, lid 1

—	lid 3, onder d), tweede alinea, tweede en derde volzin

Artikel 245, lid 2, eerste en tweede alinea

—	lid 3, onder d), derde alinea, eerste en tweede volzin

Artikel 246, eerste en tweede alinea

—	lid 3, onder d), vierde, vijfde en zesde alinea

Artikel 247, leden 1, 2 en 3

—	lid 3, onder d), zevende alinea

Artikel 248

—	lid 3, onder e), eerste alinea

Artikelen 217 en 241

—	lid 3, onder e), tweede alinea

Artikel 218

—	lid 4, onder a), eerste en tweede volzin

Artikel 252, lid 1

—	lid 4, onder a), derde en vierde volzin

Artikel 252, lid 2, eerste en tweede alinea

—	lid 4, onder a), vijfde volzin

Artikel 250, lid 2

—	lid 4, onder b)

Artikel 250, lid 1

—	lid 4, onder c), eerste streepje, eerste en tweede alinea

Artikel 251, onder a) en b)

—	lid 4, onder c), tweede streepje, eerste alinea

Artikel 251, onder c)

—	lid 4, onder c), tweede streepje, tweede alinea

Artikel 251, onder d) en e)

—

lid 5

Artikel 206

—	lid 6, onder a), eerste en tweede volzin

Artikel 261, lid 1

—	lid 6, onder a), derde volzin

Artikel 261, lid 2

—	lid 6, onder b), eerste alinea

Artikel 262

—	lid 6, onder b), tweede alinea, eerste volzin

Artikel 263, lid 1, eerste alinea

—	lid 6, onder b), tweede alinea, tweede volzin

Artikel 263, lid 2

—	lid 6, onder b), derde alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 264, lid 1, onder a) en b)

—	lid 6, onder b), derde alinea, derde streepje, eerste volzin

Artikel 264, lid 1, onder d)

—	lid 6, onder b), derde alinea, derde streepje, tweede volzin

Artikel 264, lid 2, eerste alinea

—	lid 6, onder b), vierde alinea, eerste streepje

Artikel 264, lid 1, onder c) en e)

—	lid 6, onder b), vierde alinea, tweede streepje, eerste volzin

Artikel 264, lid 1, onder f)

—	lid 6, onder b), vierde alinea, tweede streepje, tweede volzin

Artikel 264, lid 2, tweede alinea

—	lid 6, onder b), vijfde alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 265, lid 1, onder a) en b)

—	lid 6, onder b), vijfde alinea, derde streepje, eerste volzin

Artikel 265, lid 1, onder c)

—	lid 6, onder b), vijfde alinea, derde streepje, tweede volzin

Artikel 265, lid 2

—	lid 6, onder c), eerste streepje

Artikel 263, lid 1, tweede alinea

—	lid 6, onder c), tweede streepje

Artikel 266

—	lid 6, onder d)

Artikel 254

—	lid 6, onder e), eerste alinea

Artikel 268

—	lid 6, onder e), tweede alinea

Artikel 259

—	lid 7, eerste deel van volzin

Artikel 207, eerste alinea

Artikel 256

Artikel 267

—	lid 7, tweede deel van volzin

Artikel 207, tweede alinea

—	lid 8, eerste en tweede alinea

Artikel 273, eerste en tweede alinea

—	lid 9, onder a), eerste alinea, eerste streepje

Artikel 272, lid 1, eerste alinea, onder c)

—	lid 9, onder a), eerste alinea, tweede streepje

Artikel 272, lid 1, eerste alinea, onder a) en d)

—	lid 9, onder a), eerste alinea, derde streepje

Artikel 272, lid 1, eerste alinea, onder b)

—	lid 9, onder a), tweede alinea

Artikel 272, lid 1, tweede alinea

—	lid 9, onder b)

Artikel 272, lid 3

—	lid 9, onder c)

Artikel 212

—	lid 9, onder d), eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 238, lid 1, onder a) en b)

—	lid 9, onder d), tweede alinea, eerste tot en met vierde streepje

Artikel 238, lid 2, onder a) tot en met d)

—	lid 9, onder d), derde alinea

Artikel 238, lid 3

—	lid 9, onder e), eerste alinea

Artikel 239

—	lid 9, onder e), tweede alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 240, onder 1) en 2)

—

lid 10

Artikelen 209 en 257

—

lid 11

Artikelen 210 en 258

—	lid 12, inleidende zin

Artikel 269

—	lid 12, onder a), eerste, tweede en derde streepje

Artikel 270, onder a), b) en c)

—	lid 12, onder b), eerste, tweede en derde streepje

Artikel 271, onder a), b) en c)

Artikel 28 decies, dat de derde alinea in artikel 23, lid 3, invoegt

—	lid 3, derde alinea

Artikel 283, lid 1, onder b) en c)

Artikel 28 undecies, onder 1), dat de tweede alinea in artikel 25, lid 4, invoegt

—	lid 4, tweede alinea

Artikel 272, lid 2

Artikel 28 undecies, onder 2), dat artikel 25, leden 5 en 6, vervangt

—	lid 5, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 300, onder 1), 2) en 3)

—	lid 5, tweede alinea

Artikel 302

—	lid 6, onder a), eerste alinea, eerste volzin

Artikel 301, lid 1

—	lid 6, onder a), eerste alinea, tweede volzin

Artikel 303, lid 1

—	lid 6, onder a), tweede alinea, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 303, lid 2, onder a), b) en c)

—	lid 6, onder a), derde alinea

Artikel 303, lid 3

—	lid 6, onder b)

Artikel 301, lid 1

Artikel 28 undecies, onder 3), dat de tweede alinea in artikel 25, lid 9, invoegt

—	lid 9, tweede alinea

Artikel 305

Artikel 28 duodecies, onder 1), eerste alinea

—

Artikel 28 duodecies, onder 1), tweede alinea, onder a)

Artikel 158, lid 3

Artikel 28 duodecies, onder 1), tweede alinea, onder b) en c)

—

Artikel 28 duodecies, onder 2), 3) en 4)

—

Artikel 28 duodecies, onder 5)

Artikel 158, lid 2

Artikel 28 terdecies, eerste alinea

—

Artikel 28 terdecies, tweede en derde alinea

Artikel 402, leden 1 en 2

Artikel 28 terdecies, vierde alinea

—

Artikel 28 quaterdecies

Artikel 399, eerste alinea

Artikel 28 quindecies

—

Artikel 28 sexdecies, lid 1, inleidende zin

Artikel 326, eerste alinea

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder a), eerste volzin

Artikel 327, leden 1 en 3

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder a), tweede volzin

Artikel 327, lid 2

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder b)

Artikel 328

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder c), eerste, tweede en derde streepje

Artikel 329, onder a), b) en c)

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder d), eerste en tweede alinea

Artikel 330, eerste en tweede alinea

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder e)

Artikel 332

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder f)

Artikel 331

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder g)

Artikel 4, onder b)

Artikel 28 sexdecies, lid 1, onder h)

Artikel 35

Artikel 139, lid 3, tweede alinea

Artikel 28 sexdecies, lid 2

Artikel 326, tweede alinea

Artikel 28 sexdecies, lid 3

Artikel 341

Artikel 28 sexdecies, lid 4

—

Artikel 28 septdecies, lid 1, eerste, tweede en derde streepje

Artikel 405, onder 1), 2) en 3)

Artikel 28 septdecies, lid 2

Artikel 406

Artikel 28 septdecies, eerste alinea, eerste en tweede streepje

Artikel 407, onder a) en b)

Artikel 28 septdecies, lid 3, tweede alinea

—

Artikel 28 septdecies, lid 4, onder a) tot en met d)

Artikel 408, lid 1, onder a) tot en met d)

Artikel 28 septdecies, lid 5, eerste en tweede streepje

Artikel 408, lid 2, onder a) en b)

Artikel 28 septdecies, lid 6

Artikel 409

Artikel 28 septdecies, lid 7, eerste alinea, onder a), b) en c)

Artikel 410, lid 1, onder a), b) en c)

Artikel 28 septdecies, lid 7, tweede alinea, eerste streepje

—

Artikel 28 septdecies, lid 7, tweede alinea, tweede en derde streepje

Artikel 410, lid 2, onder a) en b)

Artikel 29, leden 1 tot en met 4

Artikel 398, leden 1 tot en met 4

Artikel 29 bis

Artikel 397

Artikel 30, lid 1

Artikel 396, lid 1

Artikel 30, lid 2, eerste en tweede volzin

Artikel 396, lid 2, eerste alinea

Artikel 30, lid 2, derde volzin

Artikel 396, lid 2, tweede alinea

Artikel 30, leden 3 en 4

Artikel 396, leden 3 en 4

Artikel 31, lid 1

—

Artikel 31, lid 2

Artikel 400

Artikel 33, lid 1

Artikel 401

Artikel 33, lid 2

Artikel 2, lid 3

Artikel 33 bis, lid 1, inleidende zin

Artikel 274

Artikel 33 bis, lid 1, onder a)

Artikel 275

Artikel 33 bis, lid 1, onder b)

Artikel 276

Artikel 33 bis, lid 1, onder c)

Artikel 277

Artikel 33 bis, lid 2, inleidende zin

Artikel 278

Artikel 33 bis, lid 2, onder a)

Artikel 279

Artikel 33 bis, lid 2, onder b)

Artikel 280

Artikel 34

Artikel 404

Artikel 35

Artikel 403

Artikelen 36 en 37

—

Artikel 38

Artikel 414

Bijlage A, onder I, onder 1) en 2)

Bijlage VII, onder 1), a) en b)

Bijlage A, onder I, onder 3)

Bijlage VII, onder 1, b) en c)

Bijlage A, onder II, onder 1) tot en met 6)

Bijlage VII, onder 2), a) tot en met f)

Bijlage A, onder III en IV

Bijlage VII, onder 3) en 4)

Bijlage A, onder IV, onder 1) tot en met 4)

Bijlage VII, onder 4), a) tot en met d)

Bijlage A, onder V

Artikel 295, lid 2

Bijlage B, inleidende zin

Artikel 295, lid 1, onder 5)

Bijlage B, eerste tot en met negende streepje

Bijlage VIII, onder 1) tot en met 9)

Bijlage C

—

Bijlage D, onder 1) tot en met 13)

Bijlage I, onder 1) tot en met 13)

Bijlage E, onder 2)

Bijlage X, Deel A, onder 1)

Bijlage E, onder 7)

Bijlage X, Deel A, onder 2)

Bijlage E, onder 11)

Bijlage X, Deel A, onder 3)

Bijlage E, onder 15)

Bijlage X, Deel A, onder 4)

Bijlage F, onder 1)

Bijlage X, Deel B, onder 1)

Bijlage F, onder 2)

Bijlage X, deel B, onder 2), a) tot en met j)

Bijlage F, onder 5) tot en met 8)

Bijlage X, Deel B, onder 3) tot en met 6)

Bijlage F, onder 10)

Bijlage X, Deel B, onder 7)

Bijlage F, onder 12)

Bijlage X, Deel B, onder 8)

Bijlage F, onder 16)

Bijlage X, Deel B, onder 9)

Bijlage F, onder 17), eerste en tweede alinea

Bijlage X, Deel B, onder 10)

Bijlage F, onder 23)

Bijlage X, Deel B, onder 11)

Bijlage F, onder 25)

Bijlage X, Deel B, onder 12)

Bijlage F, onder 27)

Bijlage X, Deel B, onder 13)

Bijlage G, leden 1 en 2

Artikel 391

Bijlage H, eerste alinea

Artikel 98, lid 3

Bijlage H, tweede alinea, inleidende zin

—

Bijlage H, tweede alinea, onder 1) tot en met 6)

Bijlage III, onder 1) tot en met 6)

Bijlage H, tweede alinea, onder 7), eerste en tweede alinea

Bijlage III, onder 7) en 8)

Bijlage H, tweede alinea, onder 8) tot en met 17)

Bijlage III, onder 9) tot en met 18)

Bijlage I, inleidende zin

—

Bijlage I, onder a), eerste tot en met zevende streepje

Bijlage IX, deel A, onder 1) tot en met 7)

Bijlage I, onder b), eerste en tweede streepje

Bijlage IX, deel B, onder 1) en 2)

Bijlage I, onder c)

Bijlage IX, deel C

Bijlage J, inleidende zin

Bijlage V, inleidende zin

Bijlage J

Bijlage V, onder 1) tot en met 25)

Bijlage K, onder 1), eerste, tweede en derde streepje

Bijlage IV, onder 1), a), b) en c)

Bijlage K, onder 2) tot en met 5)

Bijlage IV, onder 2) tot en met 5)

Bijlage L, eerste alinea, onder 1) tot en met 5)

Bijlage II, onder 1) tot en met 5)

Bijlage L, tweede alinea

Artikel 56, lid 2

Bijlage M, onder a) tot en met f)

Bijlage VI, onder 1) tot en met 6)

Artikel 1, onder 1), tweede alinea, van Richtlijn 89/465/EEG

Artikel 133, tweede alinea

Artikel 2 van Richtlijn 94/5/EG

Artikel 342

Artikel 3, eerste en tweede volzin, van Richtlijn 94/5/EG

Artikel 343, eerste en tweede alinea

Artikel 4 van Richtlijn 2002/38/EG

Artikel 56, lid 3

Artikel 57, lid 2

Artikel 357

Artikel 5 van Richtlijn 2002/38/EG

—

Bijlage VIII, deel II, onder 2), a), van de Toetredingsakte van Griekenland

Artikel 287, onder 1)

Bijlage VIII, deel II, onder 2), b), van de Toetredingsakte van Griekenland

Artikel 375

Bijlage XXXII, deel IV, onder 3), a), eerste en tweede streepje, van de Toetredingsakte van Spanje en Portugal

Artikel 287, onder 2) en 3)

Bijlage XXXII, deel IV, onder 3), b), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Spanje en Portugal

Artikel 377

Bijlage XV, deel IX, onder 2), b), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 104

Bijlage XV, deel IX, onder 2), c), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 287, onder 4)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), f), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 117, lid 1

Bijlage XV, deel IX, onder 2), g), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 119

Bijlage XV, deel IX, onder 2), h), eerste alinea, eerste en tweede streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 378, lid 1

Bijlage XV, deel IX, onder 2), i), eerste alinea, eerste streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

—

Bijlage XV, deel IX, onder 2), i), eerste alinea, tweede en derde streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 378, lid 2, onder a) en b)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), j), van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 287, onder 5)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), l), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 111, onder a)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), m), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 379, lid 1

Bijlage XV, deel IX, onder 2), n), eerste alinea, eerste en tweede streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 379, lid 2

Bijlage XV, deel IX, onder 2), x), eerste streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 253

Bijlage XV, deel IX, onder 2), x), tweede streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 287, onder 6)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), z), eerste alinea, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 111, onder b)

Bijlage XV, deel IX, onder 2), aa), eerste alinea, eerste en tweede streepje, van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 380

Protocol nr. 2 van de Toetredingsakte van Oostenrijk, Finland en Zweden

Artikel 6, lid 1, onder d)

Bijlage V, lid 5, onder 1), a), van de Toetredingsakte van Tsjechië, Estland, Cyprus, Letland, Litouwen, Hongarije, Malta, Polen, Slovenië en Slowakije

Artikel 123

Bijlage V, lid 5, onder 1), b), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 381

Bijlage VI, lid 7, onder 1), a), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 124

Bijlage VI, lid 7, onder 1), b), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 382

Bijlage VII, lid 7, onder 1), eerste en tweede alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 125, leden 1 en 2

Bijlage VIII, lid 7, onder 1), derde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

—

Bijlage VII, lid 7, onder 1), vierde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 383, onder a)

Bijlage VII, lid 7, onder 1), vijfde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

—

Bijlage VII, lid 7, onder 1), zesde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 383, onder b)

Bijlage VIII, lid 7, onder 1), a), van de Toetredingsakte van 2003

—

Bijlage VIII, lid 7, onder 1), b), tweede alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 384, onder a)

Bijlage VIII, lid 7, onder 1), derde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 384, onder b)

Bijlage IX, lid 8, onder 1), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 385

Bijlage X, lid 7, onder 1), a), onder i) en ii), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 126, onder a) en b)

Bijlage X, lid 7, onder 1) c), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 386

Bijlage XI, lid 7, onder 1), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 127

Bijlage XI, lid 7, onder 2), a), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 387, onder c)

Bijlage XI, lid 7, onder 2), b), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 387, onder a)

Bijlage XI, lid 7, onder 2), c), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 387, onder b)

Bijlage XII, lid 9, onder 1), a), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 128, leden 1 en 2

Bijlage XII, lid 9, onder 1), b), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 128, leden 3, 4 en 5

Bijlage XII, lid 9, onder 2), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 388

Bijlage XIII, lid 9, onder 1), a), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 129, leden 1 en 2

Bijlage XIII, lid 9, onder 1), b), van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 389

Bijlage XIV, lid 7, eerste alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 130, onder a) en b)

Bijlage XIV, lid 7, tweede alinea, van de Toetredingsakte van 2003

—

Bijlage XIV, lid 7, derde alinea, van de Toetredingsakte van 2003

Artikel 390

	GN–code	Omschrijving
1)	0701	Aardappelen
2)	0711 20	Olijven
3)	0801	Kokosnoten, paranoten en cashewnoten
4)	0802	Andere noten
5)	0901 11 00	Koffie, ongebrand
	0901 12 00	Koffie, ongebrand
6)	0902	Thee
7)	1001 t/m 1005	Granen
	1007 t/m 1008	Granen
8)	1006	Padie
9)	1201 t/m 1207	Zaden, oliehoudende vruchten en zaaigoed (sojabonen daaronder begrepen)
10)	1507 t/m 1515	Plantaardige vetten en oliën, alsmede fracties daarvan, ook indien geraffineerd, doch niet chemisch gewijzigd
11)	1701 11	Ruwe suiker
	1701 12	Ruwe suiker
12)	1801	Cacaobonen, ook indien gebroken, al dan niet gebrand
13)	2709	Minerale oliën (met inbegrip van propaan en butaan en ruwe olie uit aardolie)
	2710
	2711 12
	2711 13
14)	hoofdstukken 28 en 29	Chemische producten (in bulk)
15)	4001	Rubber, in primaire vormen of in platen, vellen of strippen
	4002	Rubber, in primaire vormen of in platen, vellen of strippen
16)	5101	Wol
17)	7106	Zilver
18)	7110 11 00	Platina (palladium, rhodium)
	7110 21 00
	7110 31 00
19)	7402	Koper
	7403
	7405
	7408
20)	7502	Nikkel
21)	7601	Aluminium
22)	7801	Lood
23)	7901	Zink
24)	8001	Tin
25)	ex 8112 92	Indium
	ex 8112 99	Indium

Richtlijn	Omzettingstermijn
Richtlijn 67/227/EEG	1 januari 1970
Richtlijn 77/388/EEG	1 januari 1978
Richtlijn 78/583/EEG	1 januari 1979
Richtlijn 80/368/EEG	1 januari 1979
Richtlijn 84/386/EEG	1 juli 1985
Richtlijn 89/465/EEG	1 januari 1990
	1 januari 1991
	1 januari 1992
	1 januari 1993
	1 januari 1994 voor Portugal
Richtlijn 91/680/EEG	1 januari 1993
Richtlijn 92/77/EEG	31 december 1992
Richtlijn 92/111/EEG	1 januari 1993
	1 januari 1994
	1 oktober 1993 voor Duitsland
Richtlijn 94/4/EG	1 april 1994
Richtlijn 94/5/EG	1 januari 1995
Richtlijn 94/76/EG	1 januari 1995
Richtlijn 95/7/EG	1 januari 1996
	1 januari 1997 voor Duitsland en Luxemburg
Richtlijn 96/42/EG	1 januari 1995
Richtlijn 96/95/EG	1 januari 1997
Richtlijn 98/80/EG	1 januari 2000
Richtlijn 1999/49/EG	1 januari 1999
Richtlijn 1999/59/EG	1 januari 2000
Richtlijn 1999/85/EG	—
Richtlijn 2000/17/EG	—
Richtlijn 2000/65/EG	31 december 2001
Richtlijn 2001/4/EG	1 januari 2001
Richtlijn 2001/115/EG	1 januari 2004
Richtlijn 2002/38/EG	1 juli 2003
Richtlijn 2002/93/EG	—
Richtlijn 2003/92/EG	1 januari 2005
Richtlijn 2004/7/EG	30 januari 2004
Richtlijn 2004/15/EG	—
Richtlijn 2004/66/EG	1 mei 2004
Richtlijn 2005/92/EG	1 januari 2006
Richtlijn 2006/18/EG	—
Richtlijn 2006/58/EG	1 juli 2006
Richtlijn 2006/69/EG	1 januari 2008