Gelet op Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB van 12 juli 2004 betreffende de oprichting van het Europees Defensieagentschap (1), en met name op artikel 11, lid 3, punt 3.1,

1. Dit statuut is van toepassing op personeel waarmee het Europees Defensieagentschap een arbeidsovereenkomst heeft gesloten (hierna resp. „Agentschap” en „personeelslid” te noemen).

2. Voor de toepassing van dit statuut wordt het tot het sluiten van overeenkomsten bevoegde gezag (hierna „TSOBG” te noemen) vastgesteld overeenkomstig de bepalingen ter zake van Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB.

3. Iedere bepaling in dit statuut waarin naar een persoon van het mannelijk geslacht wordt verwezen, geldt eveneens voor personen van het vrouwelijk geslacht en vice versa, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald.

Als tijdelijk functionaris in de zin van dit statuut wordt aangemerkt het personeelslid, aangesteld om tijdelijk een ambt te vervullen dat is opgenomen in de lijst van het aantal ambten, gevoegd bij de begroting van het Agentschap.

De aanstelling van een functionaris kan niet voor langer dan vier jaar gelden doch wel voor een kortere periode, en kan slechts éénmaal, en wel met ten hoogste twee jaar, worden verlengd indien de aanvankelijke overeenkomst in die mogelijkheid voorziet en binnen de in die overeenkomst gestelde grenzen. Na afloop van deze periode kan hij krachtens deze bepalingen niet langer als tijdelijk functionaris werkzaam blijven.

Een tijdelijke functionaris kan alleen worden aangesteld om te voorzien, overeenkomstig de bepalingen van dit statuut, in de vacature van een ambt dat is opgenomen in de lijst van het aantal ambten, gevoegd bij de begroting van het Agentschap.

1. Voor de toepassing van dit statuut is iedere vorm van discriminatie op grond van geslacht, ras, huidskleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, politieke, levensbeschouwelijke, godsdienstige of andere overtuiging, het behoren tot een nationale minderheid, eigendom, geboorte, handicap, leeftijd of seksuele gerichtheid verboden.

Bij de toepassing van dit statuut zijn de voor het huwelijk geldende bepalingen eveneens van toepassing voor andere samenlevingsvormen dan het huwelijk, mits is voldaan aan de voorwaarden vermeld in artikel 1, lid 2, onder c), van bijlage V.

2. Het beginsel van gelijke behandeling — een fundamenteel beginsel dat bij de toepassing van dit statuut in al zijn aspecten in aanmerking moet worden genomen — belet niet dat het Agentschap, om volledige gelijkheid van mannen en vrouwen in het beroepsleven in de praktijk te verzekeren, maatregelen handhaaft of aanneemt waarbij specifieke voordelen worden ingesteld om de uitoefening van een beroepsactiviteit door het ondervertegenwoordigde geslacht te vergemakkelijken of om nadelen in de beroepsloopbaan te voorkomen of te compenseren.

3. Het Agentschap bepaalt, na raadpleging van het personeelscomité, de maatregelen en acties ter bevordering van de gelijke kansen voor mannen en vrouwen op de gebieden waarop het huidige statuut betrekking heeft, en stelt de passende bepalingen vast om met name een einde te maken aan de bestaande ongelijkheid ten aanzien van de kansen van vrouwen op die gebieden.

4. Voor de toepassing van lid 1 wordt als persoon met een handicap aangemerkt de persoon die getroffen is door een fysiek of mentaal gebrek dat blijvend is of waarschijnlijk blijvend zal zijn. Dit gebrek wordt vastgesteld volgens de procedure van artikel 37.

Een gehandicapt persoon voldoet aan de voorwaarden van artikel 36, lid 2, onder d), indien hij in staat is, mits een aantal redelijke voorzieningen wordt aangebracht, de fundamentele taken van het betrokken ambt te vervullen.

Onder „redelijke voorzieningen” om de fundamentele taken van een ambt te kunnen vervullen, wordt verstaan passende maatregelen, waar nodig, om een persoon met een handicap in staat te stellen om toegang te krijgen tot, deel te nemen aan, en carrière te maken in het arbeidsleven, of opleidingen te volgen, zonder dat dit voor de werkgever een onevenredig zware belasting vormt.

5. Indien onder dit statuut vallende personen die zich door niet-toepassing te hunnen aanzien van het hierboven genoemde beginsel van gelijke behandeling benadeeld achten, feiten aanbrengen op grond waarvan kan worden aangenomen dat directe of indirecte discriminatie heeft plaatsgevonden, moet het Agentschap het bewijs leveren dat het beginsel van gelijke behandeling niet is geschonden. Deze bepaling is niet van toepassing in het kader van tuchtprocedures.

6. Iedere beperking ten aanzien van de naleving van het non-discriminatiebeginsel en het proportionaliteitsbeginsel moet op objectieve en redelijke wijze gemotiveerd zijn en moet beantwoorden aan legitieme doelstellingen van algemeen belang in het kader van het personeelsbeleid.

1. Tijdelijke functionarissen in actieve dienst hebben toegang tot door het Agentschap genomen maatregelen van sociale aard en tot de door het personeelscomité geboden dienstverlening. Gewezen tijdelijke functionarissen hebben toegang tot beperkte specifieke maatregelen van sociale aard.

2. Tijdelijke functionarissen in actieve dienst hebben recht op arbeidsomstandigheden die voldoen aan passende veiligheids- en gezondheidsnormen die ten minste gelijkwaardig zijn met de minimumvoorschriften die gelden op grond van maatregelen die krachtens de Verdragen op deze gebieden zijn vastgesteld.

1. De ambten waarop dit statuut van toepassing is, zijn op grond van de aard en het niveau van de werkzaamheden waarop zij betrekking hebben, in twee functiegroepen ingedeeld, te weten de functiegroep „administrateurs” (hierna „AD”) en de functiegroep „assistenten” (hierna „AST”).

2. De functiegroep AD omvat twaalf rangen, die overeenkomen met leidinggevende functies, functies met een beleidsmatig of adviserend karakter en functies op taalkundig en wetenschappelijk gebied. De functiegroep AST omvat elf rangen, die overeenkomen met functies met een uitvoerend en technisch karakter en kantoorfuncties.

4. Bijlage VII bevat een overzicht van de verschillende standaardfuncties. Het Agentschap stelt op basis van dit overzicht, na raadpleging van het personeelscomité, de bij iedere standaardfunctie behorende taken en bevoegdheden vast.

1. Het TSOBG stelt de tijdelijke functionaris, uitsluitend in het belang van de dienst en ongeacht zijn nationaliteit, bij wege van aanstelling of overplaatsing, overeenkomstig zijn rang te werk in een tot zijn functiegroep behorend ambt.

De tijdelijke functionaris kan verzoeken binnen het Agentschap te worden overgeplaatst.

2. De tijdelijke functionaris kan worden aangewezen ad interim een ambt te vervullen dat bij een hogere rang in zijn functiegroep behoort dan waarin hij is geplaatst. Met ingang van de vierde maand van zijn tewerkstelling ad interim ontvangt hij een aanvullende toelage, gelijk aan het verschil tussen de bezoldiging, verbonden aan zijn rang en salaristrap, en de bezoldiging welke overeenkomt met de salaristrap die hem zou toekomen indien hij was aangesteld in de rang waarin hij ad interim te werk is gesteld.

Tewerkstelling ad interim kan ten hoogste voor één jaar plaatsvinden, behalve indien zij, direct of indirect, strekt tot vervanging van een tijdelijke functionaris die in het belang van de dienst is gedetacheerd, onder de wapenen is geroepen, dan wel langdurig met ziekteverlof is.

1. In de overeenkomst met de tijdelijke functionaris moet worden vermeld in welke rang en salaristrap hij wordt aangesteld.

2. Tewerkstelling van een tijdelijke functionaris in een ambt dat overeenkomt met een hogere rang dan die waarin hij is aangesteld, vereist een aanvullende overeenkomst.

1. Bij het uitoefenen van zijn taken en bij het bepalen van zijn gedrag houdt de tijdelijke functionaris uitsluitend de belangen van het Agentschap voor ogen. Hij vraagt of aanvaardt geen aanwijzingen van enige regering of van enig gezag, enige organisatie of persoon buiten het Agentschap. Hij vervult de hem toevertrouwde taken op objectieve en onpartijdige wijze en met inachtneming van zijn loyaliteitsplicht tegenover het Agentschap.

2. De tijdelijke functionaris mag, zonder machtiging van het TSOBG, van een regering of wie dan ook buiten het Agentschap, geen eerbewijzen, onderscheidingen, gunsten, giften of beloningen van welke aard ook aanvaarden, behalve wegens vóór zijn aanstelling bewezen diensten of wegens diensten welke gedurende een bijzonder verlof in verband met militaire dienst of andere nationale dienst uit hoofde van zodanige dienst zijn bewezen.

1. Tenzij hierna anders is bepaald, mag de tijdelijke functionaris bij de uitoefening van zijn functie geen aangelegenheden behandelen waarbij hij, direct of indirect, enig persoonlijk belang, met name van familiale of financiële aard, heeft dat zijn onafhankelijkheid in het gedrang zou kunnen brengen.

2. Wanneer een tijdelijke functionaris bij de uitoefening van zijn functie een dergelijke aangelegenheid moet behandelen, stelt hij het TSOBG daarvan onmiddellijk in kennis. Het TSOBG neemt de maatregelen die nodig zijn en kan met name de tijdelijke functionaris van zijn verplichtingen met betrekking tot deze aangelegenheid ontslaan.

3. De tijdelijke functionaris mag in ondernemingen die onder het gezag van het Agentschap staan, noch direct, noch indirect, belangen hebben of verwerven die van dien aard of van die omvang zijn dat zij zijn onafhankelijkheid bij de uitoefening van zijn functie in het gedrang kunnen brengen.

Hij dient zich te onthouden van iedere handeling en van iedere manier van optreden die afbreuk zouden kunnen doen aan de waardigheid van zijn functie als tijdelijke functionaris.

1. De tijdelijke functionaris onthoudt zich van iedere vorm van psychisch geweld of seksuele intimidatie.

2. De tijdelijke functionaris die het slachtoffer is geweest van psychisch geweld of seksuele intimidatie mag daarvan van de kant van het Agentschap geen nadelige effecten ondervinden. De tijdelijke functionaris die in een dergelijke aangelegenheid een getuigenis heeft afgelegd, mag daarvan van de kant van het Agentschap geen nadelige effecten ondervinden, mits de tijdelijke functionaris te goeder trouw heeft gehandeld.

3. Onder „psychisch geweld” wordt iedere vorm van opzettelijk onbehoorlijk gedrag verstaan dat zich gedurende lange tijd herhaaldelijk of systematisch voordoet in de vorm van gedragingen, woorden, handelingen, gebaren of geschriften die de persoonlijkheid, de waardigheid of de fysieke of de psychische integriteit van de betrokkene kunnen aantasten.

4. Onder „seksuele intimidatie” wordt ongewenst gedrag van seksuele aard verstaan, met als doel of resultaat een persoon in zijn waardigheid aan te tasten of een intimiderende, vijandige, agressieve of verstorende sfeer te creëren. Seksuele intimidatie wordt beschouwd als discriminatie op grond van geslacht.

1. Onverminderd het bepaalde in artikel 16, moet de tijdelijke functionaris die voornemens is om, al dan niet tegen beloning, enige nevenactiviteit uit te oefenen of enigerlei opdracht buiten het Agentschap te vervullen, daartoe vooraf machtiging vragen aan het TSOBG. Deze machtiging wordt alleen geweigerd indien de activiteit of opdracht van dien aard is dat de tijdelijke functionaris erdoor wordt gehinderd in de uitoefening van zijn functie of indien de activiteit of opdracht niet verenigbaar is met de belangen van het Agentschap.

2. De tijdelijke functionaris stelt het TSOBG in kennis van iedere wijziging van bovenbedoelde activiteit of opdracht die zich voordoet nadat hij overeenkomstig lid 1 machtiging aan het TSOBG heeft gevraagd. De machtiging kan worden ingetrokken indien de activiteit of de opdracht niet meer voldoet aan de voorwaarden bedoeld in de laatste zin van lid 1.

Indien de echtgenoot van een tijdelijke functionaris een winstgevende beroepsbezigheid uitoefent, stelt de tijdelijke functionaris het TSOBG daarvan in kennis. Indien mocht blijken dat deze bezigheid onverenigbaar is met die van de tijdelijke functionaris en indien laatstgenoemde er niet voor kan instaan dat aan deze bezigheid binnen een bepaalde termijn een einde wordt gemaakt, beslist het TSOBG, na advies van het personeelscomité, of de tijdelijke functionaris in zijn functie dient te worden gehandhaafd dan wel in een ander ambt moet worden geplaatst.

1. De tijdelijke functionaris die zich kandidaat wenst te stellen voor een openbaar ambt, stelt het TSOBG daarvan in kennis. Het TSOBG besluit of de betrokkene, gelet op het belang van de dienst:

2. Indien een tijdelijke functionaris in een openbaar ambt wordt verkozen of benoemd, stelt hij het TSOBG daarvan onmiddellijk in kennis. Het TSOBG neemt, met inachtneming van het belang van de dienst, het gewicht van het ambt, de daaruit voortvloeiende verplichtingen en de daaraan verbonden bezoldiging en onkostenvergoeding, een van de in lid 1 genoemde besluiten. De periode waarvoor verlof om redenen van persoonlijke aard wordt toegekend of waarvoor toestemming wordt gegeven om deeltijds te werken, is gelijk aan de periode van de ambtstermijn van de betrokken tijdelijke functionaris.

De tijdelijke functionaris is gehouden na beëindiging van de dienst betamelijkheid en kiesheid te betrachten bij het aanvaarden van bepaalde functies of voordelen.

De tijdelijke functionaris die binnen twee jaar na beëindiging van de dienst al dan niet bezoldigde beroepsbezigheden wenst uit te oefenen, stelt het Agentschap daarvan in kennis. Indien deze beroepsbezigheden verband houden met de werkzaamheden die de tijdelijke functionaris heeft verricht gedurende de drie jaren die aan de beëindiging van de dienst voorafgingen en mogelijk niet verenigbaar zijn met de legitieme belangen van het Agentschap, kan het TSOBG, naargelang van het dienstbelang, besluiten de tijdelijke functionaris te verbieden de betrokken beroepsbezigheden uit te oefenen, of de uitoefening ervan aan bepaalde voorwaarden te binden. Het Agentschap deelt de betrokkene na raadpleging van het personeelscomité binnen 30 werkdagen na daarvan in kennis te zijn gesteld, zijn besluit mede. Indien na afloop van die termijn geen mededeling is gedaan, wordt het Agentschap geacht stilzwijgend in te stemmen.

1. Het is de tijdelijke functionaris verboden informatie waarvan hij in zijn ambt kennis heeft genomen, aan onbevoegden mede te delen, tenzij die informatie reeds openbaar of voor het publiek toegankelijk is gemaakt.

2. Ook na beëindiging van de dienst blijft deze verplichting op de tijdelijke functionaris rusten.

1. De tijdelijke functionaris heeft het recht van vrijheid van meningsuiting mits hij de beginselen van loyaliteit en onpartijdigheid betracht.

2. De tijdelijke functionaris die enig geschrift dat betrekking heeft op de activiteit van de Gemeenschap, alleen of in samenwerking met anderen wenst te publiceren of te laten publiceren, moet, onverminderd het bepaalde in de artikelen 12 en 18, het TSOBG daarvan van tevoren in kennis stellen.

Indien het TSOBG kan aantonen dat het geschrift de legitieme belangen van het Agentschap ernstig kan schaden, deelt het de tijdelijke functionaris binnen 30 werkdagen na van het voornemen in kennis te zijn gesteld, schriftelijk zijn besluit mede. Als binnen die termijn geen besluit in die zin wordt meegedeeld, wordt het TSOBG geacht geen bezwaren te maken.

1. Alle rechten die verband houden met hetgeen door de tijdelijke functionaris in de uitoefening van zijn functie is verricht, vallen toe aan het Agentschap. Het Agentschap kan vorderen dat de auteursrechten ten aanzien van deze activiteiten aan hem worden overgedragen.

2. Iedere uitvinding die door een tijdelijke functionaris in de uitoefening van zijn functie of in verband daarmee wordt gedaan, komt van rechtswege toe aan het Agentschap. Het Agentschap kan op eigen kosten in alle landen octrooi aanvragen en verkrijgen. Iedere uitvinding met betrekking tot het werk van het Agentschap die een tijdelijke functionaris doet tijdens het jaar dat volgt op de beëindiging van zijn dienst, wordt, zolang het tegendeel niet is bewezen, geacht tijdens de uitoefening van zijn functie te zijn gedaan. Indien op een uitvinding octrooi wordt verleend, moet de naam van de uitvinder of van de uitvinders worden vermeld.

3. Het Agentschap kan een door hem vast te stellen beloning toekennen aan de tijdelijke functionaris die een uitvinding heeft gedaan waarop octrooi is verleend.

De tijdelijke functionaris mag zonder machtiging van het TSOBG onder geen beding in rechte gewag maken van hetgeen hem in verband met zijn ambtsbezigheden ter kennis is gekomen. Deze machtiging kan slechts worden geweigerd indien de belangen van het Agentschap zulks vorderen en indien weigering niet kan leiden tot strafrechtelijke gevolgen voor de betrokken tijdelijke functionaris. Ook na beëindiging van de dienst blijft deze verplichting op de tijdelijke functionaris rusten.

De eerste alinea is niet van toepassing op de tijdelijke functionaris of gewezen tijdelijke functionaris die voor een Commissie van Beroep of voor de tuchtraad als getuige optreedt in verband met een aangelegenheid die een tijdelijke functionaris of een gewezen tijdelijke functionaris betreft.

De tijdelijke functionaris is verplicht in zijn standplaats te wonen of op zodanige afstand daarvan dat hij niet gehinderd wordt in de uitoefening van zijn werkzaamheden. Hij deelt zijn adres mee aan het TSOBG en geeft onmiddellijk kennis van iedere adreswijziging.

Ongeacht de rang welke hij in het ambtelijk bestel bekleedt, is iedere tijdelijke functionaris verplicht zijn meerderen bij te staan en van raad te dienen; hij is verantwoordelijk voor de uitvoering van de taken welke hem zijn toevertrouwd.

De tijdelijke functionaris, belast met de zorg voor de gang van zaken in een tak van dienst, is verantwoordelijk tegenover zijn chefs voor de uitoefening van het gezag dat hem is toegekend, alsmede voor de uitvoering der door hem verstrekte opdrachten. De eigen verantwoordelijkheid zijner ondergeschikten ontheft hem in genen dele van de verantwoordelijkheid welke hij zelf draagt.

1. Wanneer een tijdelijke functionaris een opdracht krijgt die hem onregelmatig voorkomt of waarvan de uitvoering naar zijn mening ernstige gevolgen kan hebben, dient hij zijn directe chef daarvan al dan niet schriftelijk op de hoogte te brengen; wordt de mededeling schriftelijk gedaan, dan moet de directe chef schriftelijk antwoorden. Indien de opdracht door de directe chef schriftelijk wordt bevestigd, en de tijdelijke functionaris van oordeel is dat daarbij niet voldoende rekening is gehouden met de redenen van zijn bezorgdheid, legt hij, onverminderd het bepaalde in lid 2, de kwestie schriftelijk voor aan de hiërarchieke meerdere van zijn chef. Indien deze de opdracht schriftelijk bevestigt, is de tijdelijke functionaris verplicht ze uit te voeren, tenzij de opdracht duidelijk in strijd is met de wet of met de geldende veiligheidsvoorschriften.

2. Indien de directe chef van oordeel is dat de opdracht onmiddellijk moet worden uitgevoerd, is de tijdelijke functionaris verplicht ze uit te voeren, tenzij de opdracht duidelijk in strijd is met de wet of met de geldende veiligheidsvoorschriften. De directe chef is verplicht dit soort opdrachten schriftelijk te geven, indien de tijdelijke functionaris daarom verzoekt.

De tijdelijke functionaris kan worden verplicht de schade die het Agentschap door grove schuld zijnerzijds in de uitoefening van zijn functie of ter gelegenheid daarvan heeft geleden, geheel of gedeeltelijk te vergoeden.

Het TSOBG neemt daartoe, met inachtneming van de tuchtrechtelijke procedure, een met redenen omkleed besluit.

De Commissie van Beroep heeft volledige rechtsmacht om uitspraak te doen in de geschillen die door toepassing van deze bepalingen mochten ontstaan.

1. De tijdelijke functionaris die tijdens de uitoefening van zijn functie of in verband daarmee kennis krijgt van feiten die het bestaan doen vermoeden van mogelijke onwettige activiteiten, inclusief fraude of corruptie, waardoor de belangen van het Agentschap worden geschaad, dan wel van gedragingen bij de uitvoering van de werkzaamheden die een aanwijzing vormen voor ernstig plichtsverzuim door tijdelijke functionarissen van het Agentschap, meldt dit onverwijld aan zijn directe chef of, als hij dat nuttig acht, aan de Directeur van het Agentschap.

2. De tijdelijke functionaris mag van de kant van het Agentschap geen nadelige gevolgen ondervinden van het feit dat hij gegevens als bedoeld in lid 1 heeft meegedeeld, op voorwaarde dat hij redelijk en te goeder trouw heeft gehandeld.

3. De leden 1 en 2 zijn niet van toepassing op documenten, bewijsstukken, rapporten, nota’s of inlichtingen, in welke vorm dan ook, die in het kader van de behandeling van een aanhangige of beëindigde rechtszaak tot stand komen of worden bijgehouden, of die in de loop van een rechtszaak ter kennis van de betrokken tijdelijke functionaris komen.

1. De tijdelijke functionaris die de in artikel 26 bedoelde gegevens verstrekt aan de voorzitter van de Raad van de EU of, aan de voorzitter van het Europees Parlement, mag daarvan van de kant van het Agentschap geen nadelige gevolgen ondervinden, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

2. De in lid 1 bedoelde termijn is niet van toepassing indien de tijdelijke functionaris kan aantonen dat die, gezien alle omstandigheden van de zaak, onredelijk is.

3. De leden 1 en 2 zijn niet van toepassing op documenten, bewijsstukken, rapporten, nota’s of inlichtingen, in welke vorm dan ook, die in het kader van de behandeling van een aanhangige of beëindigde rechtszaak tot stand komen of worden bijgehouden, of die ter kennis van de betrokken tijdelijke functionaris komen in de loop van een rechtszaak.

Het Agentschap verleent bijstand aan de tijdelijke functionaris, inzonderheid bij rechtsvervolgingen van hen die zich hebben schuldig gemaakt aan bedreigingen, grove beledigingen, beschimpingen, smaad of vergrijpen tegen persoon of goed, waaraan hijzelf of de leden van zijn gezin uit hoofde van zijn hoedanigheid en zijn functie blootstaan.

Voorzover de schade die de tijdelijke functionaris door deze feiten heeft geleden, niet uit diens opzet of grove nalatigheid is voortgevloeid en hij geen vergoeding heeft kunnen verkrijgen van degenen die de schade hebben veroorzaakt, wordt zij door het Agentschap vergoed.

Het Agentschap vergemakkelijkt de bij- en nascholing van de tijdelijke functionarissen, voorzover verenigbaar met de eisen van een goede werking der diensten en in overeenstemming met haar eigen belangen.

Voor de verdere loopbaan wordt ook met deze bij- en nascholing rekening gehouden.

De tijdelijke functionarissen hebben het recht van vereniging; zij kunnen met name lid zijn van vak- en beroepsorganisaties.

De tijdelijke functionarissen kunnen verzoeken betreffende aangelegenheden waarop dit statuut van toepassing is, richten tot het TSOBG.

Elk besluit dat overeenkomstig dit statuut ten aanzien van een tijdelijke functionaris wordt genomen, dient onverwijld schriftelijk te zijner kennis te worden gebracht. Iedere voor hem nadelige beslissing dient met redenen te zijn omkleed.

Besluiten met betrekking tot aanstelling, benoeming in vaste dienst, bevordering, overplaatsing, vaststelling van de ambtelijke stand en beëindiging van de dienst van een tijdelijke functionaris worden bekendgemaakt in het Agentschap. Deze gegevens kunnen gedurende een passende periode door alle personeelsleden worden geraadpleegd.

Elk dezer stukken dient te zijn ingeschreven, genummerd en opgeborgen in ononderbroken volgorde; stukken, bedoeld onder a, kunnen niet door het Agentschap tegen de tijdelijke functionaris aangevoerd worden, noch te zijnen nadele worden gebruikt, indien zij hem niet zijn medegedeeld voordat ze aan zijn dossier werden toegevoegd.

Als bewijs van de mededeling van de stukken geldt de handtekening die de tijdelijke functionaris daaronder heeft gesteld; bij gebreke daarvan geschiedt deze mededeling per aangetekende brief, die wordt verzonden naar het laatste door de tijdelijke functionaris opgegeven adres.

Het persoonsdossier van de tijdelijke functionaris mag geen enkele aanduiding bevatten van zijn politieke, vakbonds-, levensbeschouwelijke of godsdienstige activiteiten en opvattingen, van zijn ras of etnische afstamming of van zijn seksuele geaardheid. De vierde alinea belet evenwel niet dat in het persoonsdossier administratieve besluiten en documenten worden opgenomen die noodzakelijk zijn voor de toepassing van dit statuut en waarvan de inhoud aan de betrokken tijdelijke functionaris bekend is.

Iedere tijdelijke functionaris heeft, ook na beëindiging van de dienst, het recht kennis te nemen van alle stukken die zich in zijn dossier bevinden en daarvan een kopie te nemen.

Het persoonsdossier is van vertrouwelijke aard en kan slechts in de dienstlokalen of op een beveiligde elektronische drager worden geraadpleegd. Het wordt echter aan de Commissie van Beroep toegezonden, wanneer een beroep waarbij de tijdelijke functionaris is betrokken, bij het Hof wordt ingesteld.

Iedere tijdelijke functionaris heeft, overeenkomstig de door het Agentschap vastgestelde bepalingen, het recht kennis te nemen van zijn medisch dossier.

Het besluit waarbij vergoeding wordt gevorderd van de schade die het Agentschap heeft geleden door grove persoonlijke schuld, wordt overeenkomstig artikel 25 genomen door het TSOBG, na de procedure in geval van ontslag wegens grove schuld te hebben gevolgd.

Besluiten ten aanzien van tijdelijke functionarissen worden bekendgemaakt overeenkomstig het bij artikel 31 bepaalde.

De voorrechten en immuniteiten welke de tijdelijke functionarissen genieten worden uitsluitend in het belang van het Agentschap toegekend. Tijdelijke functionarissen zijn niet ontheven van het vervullen van hun particuliere verplichtingen, noch van het naleven van de geldende wetten en politievoorschriften.

Wanneer deze voorrechten en immuniteiten in het geding zijn, dient het Agentschap daarvan onverwijld op de hoogte te worden gebracht door de betrokken tijdelijke functionaris.

1. De aanstelling van tijdelijke functionarissen dient erop gericht te zijn, het Agentschap de medewerking te verzekeren van personen die uit een oogpunt van vakbekwaamheid, prestatievermogen en onkreukbaarheid aan de hoogste eisen voldoen en die op basis van een zo breed mogelijke geografische spreiding uit onderdanen van de aan het Agentschap deelnemende lidstaten zijn aangeworven.

De keuze van de tijdelijke functionarissen geschiedt zonder onderscheid ten aanzien van ras, politieke, levensbeschouwelijke of godsdienstige overtuiging, geslacht of seksuele gerichtheid, burgerlijke staat of gezinssituatie.

3. Het bestuur stelt in het kader van Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB de nodige specifieke bepalingen vast met betrekking tot de procedures voor de aanwerving van tijdelijke functionarissen.

Alvorens wordt overgegaan tot aanstelling van de tijdelijke functionaris, dient deze zich te onderwerpen aan een medisch onderzoek door een door het Agentschap gemachtigd raadgevend arts, opdat door het Agentschap kan worden vastgesteld of hij aan de in artikel 36, lid 2, sub d), gestelde voorwaarden voldoet.

Indien het in de eerste alinea bedoelde medisch onderzoek heeft geleid tot een negatief medisch advies, kan de kandidaat, binnen 20 dagen nadat het Agentschap hem daarvan in kennis heeft gesteld, verzoeken om zijn geval te onderwerpen aan het oordeel van een medische commissie, samengesteld uit drie door het TSOBG uit de raadgevende artsen van het Agentschap gekozen artsen. De raadgevende arts die het eerste negatieve advies heeft uitgebracht, wordt door de medische commissie gehoord. De kandidaat kan aan de medische commissie het advies van een door hem zelf gekozen arts voorleggen. Wanneer het advies van de medische commissie de conclusies van het in de eerste alinea bedoelde medisch onderzoek bevestigt, komen de honoraria en bijkomende kosten voor de helft ten laste van de kandidaat.

De tijdelijke functionaris kan worden verplicht een proeftijd van ten hoogste zes maanden te volbrengen.

Wanneer de functionaris tijdens zijn proeftijd wegens ziekte of ongeval gedurende ten minste één maand verhinderd is zijn werkzaamheden te verrichten, kan het TSOBG de proeftijd met een overeenkomstige periode verlengen.

Uiterlijk een maand vóór het verstrijken van de proeftijd van de tijdelijke functionaris wordt een beoordelingsrapport opgesteld inzake zijn geschiktheid voor het vervullen van de aan zijn functie verbonden taken, zijn prestaties en zijn gedrag in de dienst. Van dat rapport wordt kennis gegeven aan de betrokkene, die zijn opmerkingen schriftelijk kenbaar kan maken. Een tijdelijke functionaris die geen bewijs van voldoende geschiktheid heeft gegeven, wordt ontslagen.

Het TSOBG kan evenwel, bij wijze van uitzondering, de proeftijd met ten hoogste zes maanden verlengen, waarbij de functionaris eventueel naar een andere dienst wordt overgeplaatst.

Ingeval een tijdelijke functionaris op proef duidelijk ongeschikt blijkt te zijn, kan er op ieder ogenblik van de proeftijd een rapport worden opgesteld.

Van dat rapport wordt kennis gegeven aan de betrokkene, die zijn opmerkingen schriftelijk kenbaar kan maken. Op grond van dat rapport kan het TSOBG besluiten de tijdelijke functionaris vóór het verstrijken van de proeftijd te ontslaan met inachtneming van een opzeggingstermijn van een maand.

1. De aangestelde tijdelijke functionaris wordt ingedeeld in de laagste salaristrap van zijn rang.

Het TSOBG kan, teneinde rekening te houden met de beroepservaring van de betrokkene, een salarisanciënniteit van ten hoogste 24 maanden toekennen. Voor de uitvoering van dit artikel worden algemene uitvoeringsbepalingen vastgesteld.

2. Wordt de functionaris overeenkomstig artikel 9, tweede alinea, tewerkgesteld in een ambt dat met een hogere rang overeenkomt, dan wordt hij ingedeeld in de eerste salaristrap van die rang. Tijdelijke functionarissen in de rangen AD 9 tot en met AD 13 die de functie van hoofd van een administratieve eenheid uitoefenen, worden in de tweede salaristrap van de nieuwe rang geplaatst. Hetzelfde geldt voor tijdelijke functionarissen die worden bevorderd tot het ambt van directeur of directeur-generaal.

Van iedere tijdelijke functionaris wordt ten minste om de twee jaar een periodiek beoordelingsrapport inzake zijn bekwaamheid, prestaties en gedrag in de dienst opgesteld. De directeur stelt bepalingen vast die voorzien in de mogelijkheid van beroep tijdens de rapportageprocedure; betrokkenen moeten van dit recht gebruik maken vóórdat zij een klacht als bedoeld in artikel 167, lid 2, indienen.

Voor tijdelijke functionarissen van de functiegroep AST in rang 4 en hoger kan het rapport tevens een advies omvatten waarin wordt aangegeven of de ambtenaar, gelet op de door hem geleverde prestaties, over de mogelijkheden beschikt om een functie van administrateur te vervullen.

Dit rapport wordt ter kennis van de tijdelijke functionaris gebracht. Deze heeft de bevoegdheid alle door hem dienstig geachte opmerkingen naar voren te brengen.

Iedere tijdelijke functionaris heeft, voor elk van zijn kinderen, recht op onbezoldigd ouderschapsverlof van ten hoogste zes maanden, dat moet worden opgenomen binnen een periode van twaalf jaar na de geboorte of de adoptie van het kind. De duur van het ouderschapsverlof kan worden verdubbeld voor alleenstaande ouders die krachtens de door het Agentschap vastgestelde uitvoeringsbepalingen als zodanig zijn erkend. Het verlof kan in verschillende perioden van ten minste één maand worden opgenomen.

Gedurende het ouderschapsverlof blijft de tijdelijke functionaris bij het socialezekerheidsstelsel aangesloten. Hij blijft pensioenrechten verwerven en behoudt het recht op de kindertoelage en de schooltoelage. Hij blijft in zijn ambt gehandhaafd en behoudt het recht om in een hogere salaristrap te worden geplaatst of naar een hogere rang te worden bevorderd. Het verlof kan worden opgenomen in de vorm van volledige werkonderbreking of in de vorm van werkzaamheid op basis van halve werktijd. In laatstgenoemd geval wordt de in de eerste alinea bedoelde maximumperiode verdubbeld. Tijdens het ouderschapsverlof heeft de tijdelijke functionaris recht op een toelage van 798,77 euro per maand, of op de helft daarvan indien op basis van halve werktijd wordt gewerkt; hij mag in die periode evenwel geen andere bezoldigde beroepsbezigheden verrichten. De bijdragen in de socialezekerheidsregelingen als bedoeld in de artikelen 67 en 68 komen volledig ten laste van het Agentschap en worden berekend over het basissalaris van de tijdelijke functionaris.

In het geval van werkzaamheid op basis van halve werktijd worden de bijdragen berekend over het verschil tussen het volledige basissalaris en het proportioneel verminderde basissalaris. Voor de berekening van de bijdragen over het werkelijk uitbetaalde gedeelte van het basissalaris worden de percentages toegepast die voor volledige werktijd gelden.

Voor een alleenstaande ouder als bedoeld in de eerste alinea, en indien het ouderschapsverlof door de vader tijdens het moederschapsverlof, dan wel door de vader of de moeder onmiddellijk na het moederschapsverlof, of tijdens of onmiddellijk na het adoptieverlof wordt opgenomen, bedraagt bovengenoemde toelage gedurende de eerste drie maanden van het verlof 1 065,02 euro per maand of de helft van dat bedrag indien op basis van halve werktijd wordt gewerkt. Op de in dit artikel genoemde bedragen worden dezelfde aanpassingscoëfficiënten toegepast als op de bezoldigingen.

Wanneer de echtgenoot, een bloedverwant in opgaande of in neergaande lijn, of een broer of zuster van de tijdelijke functionaris wordt getroffen door een ernstige ziekte of een handicap, naar behoren gestaafd door een medisch attest, heeft de tijdelijke functionaris recht op onbezoldigd verlof om gezinsredenen. Dit verlof mag over de gehele loopbaan van de tijdelijke functionaris in totaal niet meer dan negen maanden bedragen.

De tijdelijke functionarissen in actieve dienst staan op ieder ogenblik ter beschikking van het Agentschap.

De normale arbeidsduur kan evenwel niet meer dan 42 uur per week bedragen, overeenkomstig een door het TSOBG vastgesteld rooster. Binnen deze grens kan dit gezag, na raadpleging van het personeelscomité, passende roosters vaststellen voor bepaalde groepen ambtenaren die met bijzondere werkzaamheden zijn belast.

Bovendien kunnen tijdelijke functionarissen indien het dienstbelang of de normen op het gebied der bedrijfsveiligheid zulks vereisen, verplicht worden om zich buiten de normale arbeidsduur op het werk of thuis ter beschikking van het Agentschap te houden. Het Agentschap bepaalt de wijze van toepassing van deze alinea nadat het zijn personeelscomité heeft geraadpleegd.

1. Iedere tijdelijke functionaris kan toestemming vragen om deeltijds te werken.

Het TSOBG kan toestemming verlenen om deeltijds te werken indien het belang van de dienst daardoor niet wordt geschaad.

2. Toestemming om deeltijds te werken wordt in de volgende gevallen van rechtswege verleend:

Wanneer om deeltijdse arbeid wordt verzocht om een aanvullende opleiding te volgen of vanaf de leeftijd van 55 jaar, kan het TSOBG, in uitzonderlijke gevallen en om dwingende redenen van dienstbelang, het verzoek van de ambtenaar afwijzen of het begin van de periode waarin deeltijds wordt gewerkt, uitstellen.

Wanneer van deze mogelijkheid gebruik wordt gemaakt om voor een ernstig zieke echtgenoot, bloedverwant in opgaande of in neergaande lijn, of broer of zuster te zorgen, of om een aanvullende opleiding te volgen, mogen de perioden van deeltijdse arbeid over de gehele loopbaan van de tijdelijke functionaris in totaal niet meer dan vijf jaar bedragen.

3. Het TSOBG reageert binnen een termijn van 60 dagen op het verzoek van de ambtenaar.

4. De voor deeltijdse arbeid geldende voorwaarden en de wijze waarop toestemming wordt verleend, zijn vastgesteld in bijlage II.

De tijdelijke functionaris kan toestemming vragen om volgens de „job sharing”-formule halftijds te werken in een ambt dat door het TSOBG daartoe geschikt wordt geacht. De toestemming om volgens de „job sharing”-formule halftijds te werken is niet beperkt in de tijd; Het TSOBG kan de toestemming evenwel in het belang van de dienst intrekken, mits de tijdelijke functionaris daarvan zes maanden van tevoren in kennis wordt gesteld. De toestemming kan ook op verzoek van de tijdelijke functionaris worden ingetrokken, mits daarvan ten minste zes maanden van tevoren kennis is gegeven. In dat geval kan de tijdelijke functionaris in een ander ambt worden aangesteld.

Artikel 53 en artikel 3, met uitzondering van de derde zin van de tweede alinea, van bijlage II zijn van toepassing. Het TSOBG kan bepalingen vaststellen ter uitvoering van dit artikel.

De tijdelijke functionaris kan slechts in dringende gevallen of bij buitengewone toevloed van werk worden verplicht tot het verrichten van overwerk; machtiging tot het doen verrichten van arbeid gedurende de nacht of op zon- en feestdagen kan slechts worden verleend volgens de door het TSOBG vastgestelde procedure. Het totale aantal aan een tijdelijke functionaris opgedragen overuren mag in geen geval meer dan 150 per periode van zes maanden bedragen.

Overuren welke door ambtenaren van functiegroep AD en de rangen 5 tot en met 11 van functiegroep AST worden verricht, geven geen recht op compensatie of beloning.

De door de tijdelijke functionarissen van de rangen AST 1 tot en met AST 4 verrichte overuren geven overeenkomstig de bepalingen van bijlage IV recht op compensatie in vrije tijd of, indien het belang van de dienst niet toestaat compensatie te verlenen in de maand volgende op die waarin de overuren werden verricht, op beloning.

Tijdelijke functionarissen die in het kader van een continudienst of ploegendienst waartoe het Agentschap heeft besloten omdat het dienstbelang of de veiligheidsvoorschriften zulks vereisen en ten aanzien waarvan het Agentschap van oordeel is dat deze geregeld en ononderbroken moet worden uitgevoerd, verplicht zijn regelmatig nachtarbeid of arbeid op zaterdagen, zondagen en feestdagen te verrichten, kunnen in aanmerking komen voor toeslagen.

Het TSOBG stelt vast aan welke categorieën tijdelijke functionarissen en onder welke voorwaarden deze toelagen moeten worden toegekend en hoeveel zij bedragen.

De normale arbeidsduur van een tijdelijke functionaris die continue dienst of ploegendienst verricht, mag niet meer bedragen dan het jaarlijkse totaal van de normale arbeidsuren.

Tijdelijke functionarissen die ingevolge een uit hoofde van het dienstbelang of de veiligheidsvoorschriften genomen besluit van het TSOBG regelmatig verplicht zijn zich buiten de normale arbeidsduur op het werk of thuis ter beschikking van de instelling te houden, kunnen in aanmerking komen voor toeslagen.

Het TSOBG stelt vast aan welke categorieën tijdelijke functionarissen en onder welke voorwaarden deze toelagen moeten worden toegekend en hoeveel zij bedragen.

In geval van bezwarende arbeidsomstandigheden kunnen aan bepaalde tijdelijke functionarissen toeslagen worden toegekend.

Het Agentschap stelt vast aan welke categorieën tijdelijke functionarissen en onder welke voorwaarden deze toeslagen moeten worden toegekend en hoeveel zij bedragen.

De tijdelijke functionaris heeft per kalenderjaar recht op een vakantieverlof van ten minste 24 werkdagen en ten hoogste 30 werkdagen, volgens dezelfde voorschriften als die welke in gemeenschappelijk overleg door de instellingen van de Gemeenschappen zijn vastgesteld.

Behalve dit verlof kan hem op zijn verzoek bij wijze van uitzondering een buitengewoon verlof worden verleend. Het verlenen van deze verloven geschiedt overeenkomstig de bepalingen van bijlage III.

Behalve op het in artikel 50 vermelde verlof, hebben zwangere vrouwen, na overlegging van een medisch attest, recht op een verlof van twintig weken. Dat verlof gaat ten vroegste in zes weken vóór de in het attest aangegeven vermoedelijke datum van de bevalling, en eindigt ten vroegste veertien weken na de datum van de bevalling. In geval van geboorte van een meerling, voortijdige bevalling of geboorte van een kind met een handicap, wordt een verlof van vierentwintig weken toegekend. In de zin van dit artikel wordt onder voortijdige bevalling een bevalling verstaan die vóór het einde van de 34ste week van de zwangerschap plaatsvindt.

1. De tijdelijke functionaris die aantoont ten gevolge van ziekte of ongeval verhinderd te zijn zijn werkzaamheden te verrichten, komt van rechtswege in aanmerking voor ziekteverlof.

De betrokken tijdelijke functionaris moet het Agentschap zo spoedig mogelijk mededelen dat hij niet in staat is zijn werkzaamheden te verrichten, en moet hierbij de plaats aangeven waar hij zich bevindt. Vanaf de vierde dag van zijn afwezigheid dient hij een medisch attest over te leggen. Dit attest moet uiterlijk op de vijfde dag van de afwezigheid worden toegezonden, waarbij het poststempel als bewijs geldt. Is dit niet het geval, dan wordt de afwezigheid — behoudens onvoorziene omstandigheden buiten de wil van de tijdelijke functionaris — als ongeoorloofd beschouwd.

De tijdelijke functionaris met ziekteverlof kan te allen tijde aan een door het Agentschap georganiseerde medische controle worden onderworpen. Indien deze controle niet kan plaatsvinden om redenen die aan de tijdelijke functionaris toe te schrijven zijn, wordt de afwezigheid met ingang van de dag waarop de medische controle had moeten plaatsvinden, als ongeoorloofd beschouwd.

Indien de medische controle uitwijst dat de tijdelijke functionaris in staat is zijn werkzaamheden te verrichten, wordt zijn afwezigheid, behoudens het bepaalde in de volgende alinea, vanaf de datum van de medische controle als ongeoorloofd beschouwd.

Wanneer de tijdelijke functionaris van mening is dat de conclusies van de door het TSOBG georganiseerde medische controle medisch niet gerechtvaardigd zijn, kan hij of een arts die hem vertegenwoordigt, binnen twee werkdagen bij het Agentschap een verzoek indienen om een onafhankelijke arts te raadplegen.

Het Agentschap legt dit verzoek onmiddellijk voor aan een andere arts, die in onderlinge overeenstemming door de arts van de tijdelijke functionaris en de raadgevend arts van het Agentschap wordt aangewezen. Indien hierover niet binnen vijf dagen na de indiening van het verzoek overeenstemming is bereikt, kiest het Agentschap een arts uit een lijst van onafhankelijke artsen die ieder jaar door het TSOBG en het personeelscomité in onderlinge overeenstemming wordt opgesteld. De tijdelijke functionaris kan de keuze van het Agentschap binnen twee werkdagen betwisten; in dat geval wijst het Agentschap een andere arts van de lijst aan; deze keuze moet als definitief worden beschouwd.

Het advies dat door de onafhankelijke arts, na raadpleging van de arts van de tijdelijke functionaris en de raadgevend arts van het Agentschap, wordt uitgebracht is bindend. Indien het advies van de onafhankelijke arts de conclusie van de door het Agentschap georganiseerde medische controle bevestigt, wordt de afwezigheid als ongeoorloofd beschouwd vanaf de datum van die medische controle. Indien het advies van de onafhankelijke arts de conclusie van die medische controle niet bevestigt, wordt de afwezigheid als gerechtvaardigd aangemerkt.

2. Wanneer deze afwezigheid wegens ziekte van telkens ten hoogste drie dagen over een tijdvak van twaalf maanden een totaal van 12 dagen overschrijdt, dient de tijdelijke functionaris een medisch attest over te leggen voor elke nieuwe afwezigheid wegens ziekte. Zijn afwezigheid wordt als ongeoorloofd beschouwd vanaf de dertiende dag afwezigheid wegens ziekte zonder medisch attest.

3. Onverminderd de toepassing van de voorschriften inzake tuchtprocedures wordt iedere krachtens de leden 1 en 2 als ongeoorloofd beschouwde afwezigheid in mindering gebracht op het jaarlijks verlof van de betrokken tijdelijke functionaris. Indien de tijdelijke functionaris geen verlofdagen meer heeft, ontvangt hij over de desbetreffende periode geen bezoldiging.

4. Wanneer het totale ziekteverlof van de tijdelijke functionaris over een periode van drie jaar meer dan twaalf maanden bedraagt, kan het TSOBG zijn geval aan de invaliditeitscommissie voorleggen.

5. De tijdelijke functionaris kan ambtshalve met verlof worden gezonden indien uit een onderzoek door de raadgevend arts van het Agentschap blijkt dat zulks in verband met zijn gezondheidstoestand vereist is of dat te zijnen huize een besmettelijke ziekte heerst.

In geval van betwisting is de procedure van lid 1, vijfde tot en met zevende alinea, van toepassing.

6. De tijdelijke functionaris dient zich ieder jaar te onderwerpen aan een preventief medisch onderzoek, hetzij bij een door het Agentschap aangewezen raadgevend arts, hetzij bij een door hem gekozen arts.

In laatstgenoemd geval worden de honoraria van de arts door het Agentschap vergoed tot een maximumbedrag dat door het TSOBG voor een periode van ten hoogste drie jaar wordt vastgesteld.

Het jaarlijkse verlof van de tijdelijke functionaris die toestemming heeft gekregen om deeltijds te werken, wordt voor de duur van de periode van deeltijdse arbeid proportioneel verminderd.

Behoudens bij ziekte of ongeval mag de tijdelijke functionaris, zonder hiertoe tevoren door zijn chef te zijn gemachtigd, niet afwezig zijn. Onverminderd de eventuele toepassing van tuchtrechtelijke bepalingen, wordt iedere onregelmatige afwezigheid die naar behoren is vastgesteld, op het vakantieverlof in mindering gebracht. Indien de tijdelijke functionaris geen recht meer op zodanig verlof heeft, ontvangt hij over het desbetreffende tijdvak geen bezoldiging.

Wanneer een tijdelijke functionaris zijn ziekteverlof in een andere plaats wenst door te brengen dan waar hij is tewerkgesteld, dient hij daartoe vooraf door het TSOBG te worden gemachtigd.

Buitengewoon verlof, ouderschapsverlof en verlof om gezinsredenen kunnen niet na het einde van de overeenkomst worden voortgezet.

Het ziekteverlof met behoud van bezoldiging, als bedoeld in artikel 52, bedraagt niet meer dan drie maanden of de duur van de reeds door de tijdelijke functionaris volbrachte diensttijd, wanneer die langer is. Dit verlof kan niet na het einde van de overeenkomst worden voortgezet.

Na het verstrijken van bovenstaande termijnen ontvangt de tijdelijk functionaris wiens dienst niet wordt beëindigd ondanks het feit dat hij zijn werkzaamheden nog niet kan hervatten, onbezoldigd ziekteverlof.

De tijdelijk functionaris die een beroepsziekte heeft opgedaan of aan wie ter gelegenheid van de uitoefening van zijn functie een ongeval is overkomen, blijft echter gedurende de gehele periode van zijn arbeidsongeschiktheid zijn volledige bezoldiging ontvangen zolang hij niet in het genot van de in artikel 76 bedoelde invaliditeitsuitkering is gesteld.

1. Bij wijze van uitzondering kan aan de tijdelijke functionaris op diens verzoek onbezoldigd verlof om dwingende redenen van persoonlijke aard worden verleend. Het TSOBG bepaalt de duur van dit verlof, dat een vierde van de duur van de reeds volbrachte diensttijd niet mag overschrijden en evenmin langer mag duren dan:

2. De duur van het in de voorgaande alinea bedoelde verlof wordt niet in aanmerking genomen bij de toepassing van artikel 59, lid 9.

3. Tijdens de duur van het verlof van de tijdelijke functionaris wordt de dekking van de uit ziekte en ongevallen voortvloeiende kosten als bedoeld in artikel 67 geschorst.

Een tijdelijk functionaris die geen winstgevende beroepsbezigheid uitoefent kan, uiterlijk in de maand volgende op het begin van het onbezoldigde verlof verzoeken, verder in aanmerking blijven komen voor de dekking van de in artikel 67 bedoelde risico's, op voorwaarde dat hij tijdens de duur van zijn verlof de helft van de in dat artikel bepaalde bijdragen voor zijn rekening neemt; de bijdragen worden berekend over het laatste basissalaris van de tijdelijke functionaris.

Voorts kan een tijdelijke functionaris die aantoont geen pensioenrechten via een andere pensioenregeling te kunnen verkrijgen, op zijn verzoek tijdens de duur van het onbezoldigde verlof verdere pensioenrechten blijven verwerven, op voorwaarde dat hij een bijdrage betaalt gelijk aan driemaal het in artikel 89 bedoelde percentage; de bijdragen worden berekend op grond van het basissalaris van de tijdelijke functionaris, overeenkomstig met zijn rang en salaristrap.

De tijdelijke functionaris die in een militair verband is opgenomen ten einde zijn wettelijke eerste oefening of vervangende dienst te vervullen, of die voor herhalingsoefeningen dan wel om andere redenen weer onder de wapenen is geroepen, wordt geplaatst in de stand „verlof wegens militaire dienst”; dit verlof kan in geen geval de looptijd van de arbeidsovereenkomst overschrijden.

De tijdelijke functionaris die in een militair verband is opgenomen ten einde zijn wettelijke eerste oefening of vervangende dienst te vervullen, ontvangt geen bezoldiging meer, doch behoudt zijn uit dit statuut voortvloeiende rechten met betrekking tot plaatsing in een hogere salaristrap. Tevens behoudt hij zijn recht op uitkering bij vertrek, mits hij na de vervulling van zijn militaire plichten of van de vervangende dienst over het desbetreffende tijdvak alsnog zijn bijdragen ingevolge de pensioenregeling betaalt.

De tijdelijke functionaris die voor herhalingsoefeningen of om andere redenen weer onder de wapenen is geroepen geniet gedurende het desbetreffende tijdvak zijn bezoldiging; hierop wordt echter de soldij die hij als militair ontvangt, in mindering gebracht.

De bezoldiging van de tijdelijke functionaris omvat een basissalaris, gezinstoelagen en toelagen van andere aard.

1. De bezoldiging van de tijdelijke functionaris luidt in euro. De aanpassingscoëfficiënten, de inhoudingen, het jaarlijks onderzoek naar het bezoldigingspeil en de aanpassingen worden vastgesteld overeenkomstig dezelfde voorschriften als die welke zijn vastgesteld in de artikelen 63, 64, 65, 65bis en 66bis van het statuut van de ambtenaren van de Europese Gemeenschappen, vastgesteld bij Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 259/68 (2), („het EG-statuut”) en in Verordening (EG, Euratom, EGKS) nr. 260/68 van de Raad van 29 februari 1968 tot vaststelling van de voorwaarden en de wijze van heffing van de belasting ten bate van de Europese Gemeenschappen (3). De overeenkomstig het EG-statuut toegepaste inhoudingen komen ten goede aan de begroting van het Agentschap, behalve de bijdragen voor de ziekte-, ongevallen- en werkeloosheidsverrekeningen.

2. De basissalarissen worden vastgesteld overeenkomstig dezelfde voorschriften als die welke in artikel 66 van het EG-statuut zijn vastgesteld.

4. De tijdelijke functionaris die de in dit artikel bedoelde gezinstoelagen geniet, is verplicht opgave te doen van soortgelijke toelagen uit andere bron; deze komen in mindering op die welke uit hoofde van de artikelen 1, 2 en 3 van bijlage V worden uitbetaald.

5. De kindertoelage kan bij een bijzonder, met redenen omkleed besluit van het TSOBG worden verdubbeld op grond van medische bewijsstukken waaruit blijkt dat het desbetreffende kind voor de tijdelijke functionaris zware lasten met zich brengt, omdat het geestelijk of lichamelijk gehandicapt is.

6. Ingeval voornoemde gezinstoelagen krachtens de artikelen 1, 2 en 3 van bijlage V aan een andere persoon dan de tijdelijke functionaris worden uitgekeerd, worden deze toelagen betaald in de valuta van het land waar deze persoon zijn verblijfplaats heeft, in voorkomend geval op basis van de in artikel 63, tweede alinea, van het EG-statuut bedoelde pariteiten. Op deze toelagen wordt de aanpassingscoëfficiënt toegepast die voor dat land binnen de Europese Unie is vastgesteld, dan wel een aanpassingscoëfficiënt gelijk aan 100, wanneer deze persoon zijn verblijfplaats heeft in een land buiten de Europese Unie.

De leden 4 en 5 gelden voor de hierboven bedoelde persoon aan wie de gezinstoelagen worden uitgekeerd.

7. De ontheemdingstoelage bedraagt 16 % van de som van het basissalaris, de kostwinnerstoelage en de kindertoelage waarop de tijdelijke functionaris recht heeft. De ontheemdingstoelage mag niet minder dan 442,78 euro per maand bedragen.

8. Bij overlijden van een tijdelijke functionaris ontvangen de overlevende echtgenoot of de kinderen te zijnen laste de totale bezoldiging van de overledene tot en met de derde maand na de maand van overlijden.

Bij overlijden van het personeelslid dat een invaliditeitsuitkering ontvangt, is het bovenstaande van toepassing ten aanzien van de uitkering van de overledene.

9. De tijdelijke functionaris die een anciënniteit van twee dienstjaren in een salaristrap van zijn rang heeft, gaat automatisch over naar de volgende salaristrap van die rang.

De gezinstoelagen en de ontheemdingstoelage worden vastgesteld volgens de in de artikelen 1, 2, 3 en 4 van bijlage V opgenomen voorschriften.

Behoudens het bij de artikelen 62 tot en met 65 bepaalde, heeft de tijdelijke functionaris overeenkomstig het bepaalde in de artikelen 5 tot en met 16 van bijlage V van het statuut, recht op vergoeding van de kosten door hem gemaakt bij indiensttreding, overplaatsing of beëindiging van de dienst, alsmede van de kosten die hij in of ter gelegenheid van de uitoefening van zijn functie heeft gemaakt.

De tijdelijke functionaris die voor een bepaalde tijd van ten minste twaalf maanden is aangesteld heeft recht op vergoeding van zijn verhuiskosten volgens de regels van artikel 9 van bijlage V.

1. De tijdelijke functionaris die voor een bepaalde tijd van ten minste één jaar is aangesteld of die een overeenkomst voor onbepaalde tijd is aangegaan, ontvangt onder de voorwaarden bepaald in artikel 5 van bijlage V een inrichtingsvergoeding, die voor een vermoedelijke diensttijd

2. De in artikel 6 van bijlage V bedoelde inrichtingsvergoeding bij beëindiging van de dienst wordt slechts toegekend aan de functionaris die vier dienstjaren heeft volbracht. De tijdelijke functionaris die meer dan één en minder dan vier dienstjaren heeft volbracht, ontvangt een deel van deze inrichtingsvergoeding in verhouding tot de volbrachte diensttijd.

3. De in leden 1 en 2 bedoelde inrichtingsvergoedingen kunnen echter niet minder bedragen dan:

Indien echtgenoten die beiden tijdelijk functionaris bij het Agentschap zijn, beiden recht hebben op de inrichtingsvergoeding bij indiensttreding of bij beëindiging van de dienst, wordt deze slechts uitgekeerd aan de echtgenoot met het hoogste basissalaris.

Indien de echtgenoot van een tijdelijke functionaris bij het Agentschap ambtenaar of ander personeelslid van de Europese Gemeenschappen is met recht op de inrichtingsvergoeding en met een hoger salaris, wordt deze vergoeding niet uitgekeerd aan de tijdelijke functionaris.

De dagvergoeding wordt vastgesteld volgens het bepaalde in artikel 10 van bijlage V. De tijdelijke functionaris die is aangesteld voor een bepaalde tijd van minder dan twaalf maanden en die aantoont dat hij genoodzaakt is van woonplaats te veranderen, heeft voor de gehele duur van zijn overeenkomst, maar voor niet langer dan een jaar, recht op een dagvergoeding.

Artikel 8 van bijlage V betreffende de jaarlijkse vergoeding van de reiskosten van de standplaats naar de plaats van herkomst, is slechts van toepassing op de tijdelijke functionaris die ten minste negen maanden in dienst is.

De uitbetaling van de verschuldigde bedragen geschiedt volgens het bepaalde in de artikelen 17 en 18 van bijlage V.

1. Gedurende de periode waarin hij zijn werkzaamheden verricht, gedurende zijn ziekteverlof en gedurende het onbezoldigde verlof bedoeld in de artikelen 16 en 56, onder de daarin vastgestelde voorwaarden, of gedurende de periode waarin hij een invaliditeitsuitkering ontvangt, zijn de tijdelijke functionaris, zijn echtgenoot, indien deze niet krachtens enige andere wettelijke of bestuursrechtelijke bepaling prestaties van dezelfde aard of dezelfde hoogte kan verkrijgen, zijn kinderen en andere personen die in de zin van artikel 2 van bijlage V te zijnen laste komen, gedekt tot ten hoogste 80 % van de gemaakte kosten, volgens dezelfde regeling als die welke door de instellingen van de Gemeenschappen uit hoofde van artikel 72 van het EG-statuut in onderlinge overeenstemming zijn opgesteld. Dit percentage wordt verhoogd tot 85 voor de volgende prestaties: consulten en visites, operaties, ziekenhuisopneming, geneesmiddelen, radiologisch onderzoek, analyses, laboratoriumonderzoek en prothesen op doktersvoorschrift, met uitzondering van tandprothesen. Het percentage wordt verhoogd tot 100 in geval van tuberculose, kinderverlamming, kanker, geestesziekte en andere ziekten die naar oordeel van het TSOBG even ernstig zijn, alsmede voor preventief onderzoek en in geval van bevallingen. De vergoedingen tegen 100 % gelden echter niet in geval van een beroepsziekte of een ongeval dat heeft geleid tot toepassing van artikel 68.

De ongehuwde partner van een tijdelijke functionaris wordt op gelijke voet behandeld als een echtgenoot krachtens het ziektekostenverzekeringsstelsel, indien wordt voldaan aan de eerste drie voorwaarden van artikel 1, lid 2, onder c), van bijlage V.

Eenderde deel van de voor deze dekking noodzakelijke bijdrage komt ten laste van de tijdelijke functionaris; dit deel mag evenwel ten hoogste 2 % van zijn basissalaris bedragen.

2. De tijdelijke functionaris die zijn dienst definitief beëindigt, kan, indien hij aantoont dat hij geen winstgevende beroepsbezigheid uitoefent, uiterlijk in de maand volgende op de beëindiging van zijn dienst, verzoeken dat de in lid 1 bedoelde ziektekostendekking gedurende een periode van maximaal zes maanden na beëindiging van de dienst op hem van toepassing blijft. De in het vorige lid bedoelde bijdrage wordt berekend op de grondslag van het laatste basissalaris van de tijdelijke functionaris; deze bijdrage komt voor de helft te zijnen laste.

Bij besluit van het TSOBG, genomen na advies van de raadgevend arts van het Agentschap, zijn de termijn van één maand voor de indiening van het verzoek en de in de eerste alinea bedoelde beperking tot 6 maanden niet van toepassing op de tijdelijke functionaris die aan een ernstige of langdurige ziekte lijdt, die bij hem reeds vóór de beëindiging van zijn dienst bestond en waarvan het Agentschap vóór het verstrijken van de in de eerste alinea bedoelde periode van 6 maanden in kennis is gesteld, zulks op voorwaarde dat hij zich aan de medische controle van het Agentschap onderwerpt.

3. De voormalige echtgenoot van een tijdelijke functionaris, het kind dat niet langer ten laste van de tijdelijke functionaris is en de persoon die niet langer gelijkgesteld wordt met een kind ten laste in de zin van de bepalingen van artikel 2 van bijlage V, kunnen, indien zij aantonen dat zij geen winstgevende beroepsbezigheid uitoefenen, gedurende een periode van maximaal een jaar aanspraak op de in lid 1 bedoelde ziektekostendekking blijven maken als verzekerden uit hoofde van de aangeslotene door wie zij voor deze vergoedingen in aanmerking kwamen; deze ziektekostendekking geeft geen aanleiding tot het innen van een bijdrage. Bovenbedoelde periode loopt vanaf de datum waarop de echtscheiding definitief is geworden of de dag waarop het kind of de met een kind ten laste gelijkgestelde persoon niet langer ten laste van de tijdelijke functionaris was.

4. Op de tijdelijke functionaris die tot zijn 63e levensjaar in dienst van het Agentschap is gebleven of die invaliditeitsuitkering geniet, zijn na beëindiging van de dienst de bepalingen van lid 1 van toepassing. De bijdrage wordt op de grondslag van het pensioen of de uitkering berekend.

Op degene die een overlevingspensioen ontvangt ten gevolge van het overlijden van een tijdelijke functionaris in actieve dienst, van een tijdelijke functionaris die tot de 63-jarige leeftijd in dienst van het Agentschap is gebleven, of van een tijdelijke functionaris die een invaliditeitsuitkering geniet, zijn deze bepalingen eveneens van toepassing. De bijdrage wordt op de grondslag van het overlevingspensioen berekend.

5. Op degene die een wezenpensioen ontvangt, is lid 1 slechts van toepassing wanneer hij daarom verzoekt. De bijdrage wordt op de grondslag van het wezenpensioen berekend.

6. De in de leden 4 en 5 bedoelde bijdrage mag voor personen die een overlevingspensioen ontvangen, niet lager liggen dan de bijdrage berekend over het basissalaris vastgesteld voor rang 1, eerste salaristrap.

7. Indien het bedrag der niet terugbetaalde kosten over een periode van twaalf maanden de helft van het maandelijkse basissalaris van de tijdelijke functionaris of van het uitgekeerde pensioen te boven gaat, kent het TSOBG op de grondslag van de in lid 1 bedoelde regeling een bijzondere vergoeding toe, waarbij rekening wordt gehouden met de gezinsomstandigheden van de betrokkene.

8. De rechthebbende is verplicht opgave te doen van de vergoedingen die hij heeft ontvangen of waarop hij krachtens een andere bij wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen voorgeschreven ziektekostenverzekering aanspraak kan maken, voor zichzelf of voor een der uit zijnen hoofde verzekerde personen.

Indien het totale bedrag der vergoedingen die hij zou kunnen ontvangen, de som van de in lid 1 bedoelde vergoedingen te boven gaat, wordt het verschil in mindering gebracht op het krachtens lid 1 te vergoeden bedrag, behalve in het geval van vergoedingen uit hoofde van een particuliere aanvullende ziektekostenverzekering ter dekking van het deel der kosten dat niet wordt vergoed door het stelsel van ziektekostenverzekering van het Agentschap.

1. De tijdelijke functionaris is, gedurende de periode waarin hij zijn werkzaamheden verricht, gedurende zijn ziekteverlof en gedurende het onbezoldigde verlof bedoeld in de artikelen 16 en 56, onder de daarin vastgestelde voorwaarden vanaf de datum van indiensttreding tegen beroepsziekten en ongevallen gedekt volgens dezelfde regeling als die welke door de instellingen van de Gemeenschappen uit hoofde van artikel 73 van het EG-statuut in onderlinge overeenstemming is opgesteld. Voor de dekking van het risico van ongevallen buiten de dienst is hij verplicht ten hoogste 0,1 % van zijn basissalaris bij te dragen.

Overeenkomstig deze regeling kunnen de hierboven vastgestelde uitkeringen door een lijfrente worden vervangen.

Samenloop van de hierboven vastgestelde uitkeringen met die vastgesteld in afdeling B is mogelijk.

3. Bovendien zijn overeenkomstig de in lid 1 bedoelde regeling gedekt, de kosten van geneeskundige hulp, geneesmiddelen, verblijf in een ziekenhuis, operatief ingrijpen, prothesen, röntgenonderzoek, massage, orthopedie, klinische behandeling en vervoer, alsmede alle soortgelijke kosten die noodzakelijkerwijs zijn gemaakt als gevolg van het ongeval of van de beroepsziekte.

Tot deze uitkering wordt evenwel slechts overgegaan voorzover de vergoedingen die de tijdelijke functionaris krachtens artikel 67 ontvangt, bovengenoemde kosten niet dekken.

1. Bijdragen van het tijdelijk personeel en het Agentschap aan de ziektekosten- of ongevallenverzekering worden volledig afgedragen aan de in het EG-statuut bedoelde ziektekosten- of ongevallenverzekering.

2. Wijst evenwel het medisch onderzoek waaraan de functionaris zich krachtens artikel 36 moet onderwerpen uit dat hij aan een ziekte of een gebrek lijdt, dan kan het TSOBG besluiten dat de in artikel 67 bedoelde vergoeding niet geldt voor de door de gevolgen of de nasleep van deze ziekte of dit gebrek veroorzaakte kosten.

Indien de tijdelijke functionaris aantoont dat hij niet in aanmerking komt voor vergoedingen uit hoofde van een andere bij wettelijke of bestuursrechtelijke bepaling voorgeschreven ziektekostenverzekering, kan hij uiterlijk in de maand volgende op de afloop van zijn overeenkomst verzoeken dat de in de artikelen 67 en 68 bedoelde ziektekostendekking gedurende een periode van maximaal zes maanden na afloop van zijn overeenkomst op hem van toepassing blijft. De in artikel 67, lid 2, bedoelde bijdrage wordt berekend op de grondslag van het laatste basissalaris van de functionaris; deze bijdrage komt voor de helft te zijnen laste.

3. Na 6 jaar wordt het bijdragepercentage door de Raad geevalueerd en waar nodig aangepast in het licht van het ziekte- en ongevallenrisico van de tijdelijke functionarissen van het Agentschap.

4. Bij besluit van het Agentschap, genomen na advies van de door het TSOBG gemachtigde raadgevend arts, zijn de termijn van een maand voor de indiening van het verzoek en de in lid 2 bedoelde maximumduur van zes maanden niet van toepassing op de functionaris die aan een ernstige of langdurige ziekte lijdt, die hij in de loop van zijn dienstbetrekking heeft opgedaan en waarvan het Agentschap vóór het verstrijken van de in lid 2 bedoelde periode van zes maanden in kennis is gesteld, zulks op voorwaarde dat hij zich aan de medische controle van het Agentschap onderwerpt.

1. De gewezen tijdelijke functionaris die na de beëindiging van zijn dienst bij het Agentschap werkloos is en:

ontvangt onder de onderstaande voorwaarden een maandelijkse werkloosheidsuitkering.

Wanneer hij krachtens een nationale verzekering aanspraak heeft op een werkloosheidsuitkering, is hij gehouden hiervan opgave te doen bij het Agentschap. In dat geval wordt het bedrag van die uitkering in mindering gebracht op de krachtens lid 3 verleende uitkering.

2. Om voor de werkloosheidsuitkering in aanmerking te komen, dient de gewezen tijdelijke functionaris:

Deze uitkering mag, ook wanneer niet aan de onder b) bedoelde nationale verplichtingen is voldaan, door het Agentschap worden verleend of gehandhaafd in geval van ziekte, ongeval, moederschap, invaliditeit of een als daaraan gelijkaardig erkende situatie, of indien de bevoegde nationale autoriteit ontheffing van die verplichtingen heeft verleend.

Het bestuur stelt de bepalingen vast die nodig zijn voor de toepassing van dit lid.

3. De werkloosheidsuitkering wordt vastgesteld op grond van het basissalaris dat de tijdelijke functionaris bij de beëindiging van zijn dienst heeft bereikt. Deze werkloosheidsuitkering bedraagt

De aldus berekende bedragen mogen niet minder dan 1 171,52 euro en niet meer dan 2 343,04 euro bedragen; tijdens de eerste periode van zes maanden is dit maximum evenwel niet van toepassing. Het minimum- en het maximumbedrag worden, overeenkomstig artikel 65 van het EG-statuut, aangepast volgens dezelfde voorschriften als die welke in artikel 66 van het EG-statuut zijn vastgesteld.

4. De gewezen tijdelijke functionaris ontvangt de werkloosheidsuitkering gedurende een periode van ten hoogste 24 maanden, ingaande op de dag waarop hij de dienst beëindigt; deze periode mag in geen geval meer bedragen dan eenderde van de vervulde diensttijd. Indien de gewezen tijdelijke functionaris in de loop van deze periode evenwel niet langer aan de in de leden 1 en 2 gestelde voorwaarden voldoet, wordt de uitbetaling van de uitkering onderbroken. Indien de gewezen tijdelijke functionaris vóór het verstrijken van deze periode opnieuw aan bovengenoemde voorwaarden voldoet en geen recht heeft op een nationale werkloosheidsuitkering, wordt de uitkering opnieuw uitbetaald.

5. De gewezen tijdelijke functionaris die de werkloosheidsuitkering ontvangt, heeft recht op de gezinstoelagen overeenkomstig dezelfde voorschriften als die welke in artikel 67 van het EG-statuut zijn vastgesteld. De kostwinnerstoelage wordt berekend aan de hand van de werkloosheidsuitkering onder de voorwaarden van artikel 1 van bijlage V.

De betrokkene moet opgave doen van soortgelijke toelagen die hijzelf of zijn echtgenoot uit andere bron ontvangt; deze toelagen worden in mindering gebracht op de krachtens dit artikel te betalen toelagen.

De gewezen tijdelijke functionaris die de werkloosheidsuitkering ontvangt, heeft, onder de voorwaarden als bepaald in artikel 67, recht op dekking van ziekterisico's, zonder bijdrage te zijnen laste.

6. De werkloosheidsuitkering en de gezinstoelagen worden betaald in euro uit het speciaal werkloosheidsfonds. Er is geen aanpassingscoëfficiënt van toepassing.

7. Iedere tijdelijke functionaris draagt voor eenderde bij aan de financiering van de werkloosheidsverzekering. Deze bijdrage wordt vastgesteld op 0,81 % van het basissalaris, na aftrek van een vast bedrag van 1 065,02 euro en vóór toepassing van de aanpassingscoëfficiënt als bedoeld in artikel 64 van het EG-statuut.

Deze bijdrage wordt maandelijks ingehouden op het salaris van de betrokkene en, verhoogd met de resterende tweederden die ten laste van het Agentschap komen, gestort in het speciaal werkloosheidsfonds dat is opgericht uit hoofde van artikel 28bis van de „Regeling welke van toepassing is op de andere personeelsleden van de Gemeenschappen”, vastgesteld bij Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 259/68 („hierna de RAP van de EG te noemen”). Na 6 jaar wordt het bijdragepercentage door het Agentschap geëvalueerd en waar nodig aangepast in het licht van het werkloosheidsrisico van de tijdelijke functionarissen van het Agentschap.

8. Op de werkloosheidsuitkering die aan de werkloos blijvende gewezen tijdelijke functionaris wordt uitbetaald, is het bepaalde in Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 260/68 van toepassing.

9. De nationale diensten die bevoegd zijn voor werkgelegenheid en werkloosheid, werken, in het kader van hun nationale wetgeving, op doeltreffende wijze samen met het Agentschap ten einde een adequate toepassing van dit artikel te waarborgen.

10. Onverminderd het bepaalde in de laatste alinea van lid 2 zal met betrekking tot de uitvoeringsbepalingen van dit artikel eenzelfde regeling van toepassing zijn als die welke de instellingen van de Europese Gemeenschappen in onderlinge overeenstemming hebben vastgesteld.

1. Bij geboorte van een kind van een tijdelijke functionaris wordt een toelage ten bedrage van 198,31 euro uitgekeerd aan de persoon die daadwerkelijk voor dit kind zorg draagt.

Dezelfde toelage wordt uitgekeerd aan de tijdelijke functionaris die een kind adopteert dat ten hoogste vijf jaar oud is, en te zijnen laste komt in de zin van artikel 2, lid 2, van bijlage V.

2. Deze uitkering vindt ook plaats bij het einde van een zwangerschap van ten minste zeven maanden.

3. Degene die een geboortetoelage ontvangt, is verplicht opgave te doen van uit andere bron voor hetzelfde kind ontvangen soortgelijke toelagen; deze komen in mindering op de hierboven vermelde toelage. Zijn zowel de vader als de moeder tijdelijke functionaris van het Agentschap, dan wordt de toelage slechts eenmaal uitbetaald.

Bij overlijden van een tijdelijke functionaris, zijn echtgenoot, zijn kinderen ten laste of andere personen, welke te zijnen laste zijn in de zin van artikel 2 van bijlage V en die met hem samenwonen, worden de kosten van het vervoer van het stoffelijk overschot van de standplaats naar de plaats van herkomst van de tijdelijke functionaris door het Agentschap vergoed.

Ingeval de tijdelijke functionaris overlijdt tijdens een dienstreis, vergoedt het Agentschap evenwel de kosten van het vervoer van het stoffelijk overschot van de plaats van overlijden naar de plaats van herkomst van de tijdelijke functionaris.

Aan de tijdelijke functionaris kan een schenking, een lening of een voorschot worden toegekend gedurende de looptijd van zijn overeenkomst, of na het verstrijken daarvan indien de tijdelijke functionaris als gevolg van een ernstige of langdurige ziekte of een handicap die hij tijdens zijn diensttijd heeft opgelopen, of van een ongeval dat hem tijdens zijn diensttijd is overkomen niet in staat is arbeid te verrichten, mits hij aantoont dat hij niet onder een ander stelsel van sociale zekerheid valt.

De tijdelijke functionaris is tijdens zijn diensttijd volgens onderstaande bepalingen verzekerd tegen de risico's van overlijden en invaliditeit.

Wordt de betaling van de aan zijn aanstelling verbonden bezoldiging uit hoofde van dit statuut opgeschort, dan wordt de betaling van de in deze afdeling bedoelde uitkeringen en rechten eveneens opgeschort.

Indien uit het medisch onderzoek dat aan de aanstelling van de tijdelijke functionaris voorafgaat, blijkt dat hij aan een ziekte of een handicap lijdt, kan het TSOBG besluiten om hem, wat de gevolgen of de nasleep van deze ziekte of handicap betreft, niet eerder dan vijf jaar na zijn indiensttreding bij het Agentschap in aanmerking te laten komen voor de bij invaliditeit of overlijden geldende uitkeringen.

De tijdelijke functionaris kan tegen dit besluit beroep aantekenen bij de door het Agentschap in te stellen invaliditeitscommissie. Het Agentschap kan ingevolge een overeenkomst tussen het Agentschap en de Raad van de Europese Unie gebruik maken van de invaliditeitscommissie van de Raad.

1. Indien de tijdelijke functionaris invalide wordt en deze invaliditeit als volledig wordt beschouwd zodat hij zijn dienst bij het Agentschap moet onderbreken, geniet hij, zolang deze invaliditeit duurt, een uitkering waarvan het bedrag als volgt wordt vastgesteld.

Wanneer de betrokken tijdelijke functionaris de leeftijd van 65 jaar bereikt, zijn de algemene bepalingen inzake de uitkering bij vertrek van toepassing. Het bedrag van de uitkering bij vertrek is gebaseerd op het salaris voor de rang en salaristrap van de functionaris op het tijdstip dat hij invalide werd.

2. De invaliditeitsuitkering bedraagt 70 % van het laatste basissalaris van de tijdelijke functionaris. Zij mag evenwel niet minder bedragen dan het minimum voor levensonderhoud, zijnde het basissalaris van een tijdelijke functionaris van de EG in de eerste salaristrap van rang 1. Op de invaliditeitsuitkering worden pensioenbijdragen ingehouden; deze worden berekend op basis van het bedrag van de uitkering.

3. Indien de invaliditeit van de tijdelijke functionaris het gevolg is van een ongeval tijdens of in verband met de dienst, van een beroepsziekte of van een daad van zelfopoffering in het algemeen belang of ten gevolge van het feit dat hij zijn leven heeft gewaagd om een mensenleven te redden, mag de invaliditeitsuitkering niet minder bedragen dan 120 % van het minimum voor levensonderhoud. In dat geval komt de bijdrage in de pensioenregeling volledig ten laste van de begroting van het Agentschap.

4. Indien de invaliditeit opzettelijk door de tijdelijke functionaris is teweeggebracht, kan het TSOBG beslissen dat hij slechts de in artikel 85 bedoelde uitkering ontvangt.

5. Degene die een invaliditeitsuitkering ontvangt, heeft recht op de overeenkomstig artikel 59, lid 3, vastgestelde gezinstoelagen. Overeenkomstig het bepaalde in bijlage V wordt de kostwinnerstoelage berekend op basis van de uitkering.

1. Invaliditeit wordt vastgesteld door de in artikel 75 bedoelde invaliditeitscommissie.

2. Het Agentschap kan degene die een invaliditeitsuitkering ontvangt, op gezette tijden laten onderzoeken om na te gaan of hij nog steeds aan de voor die uitkering vereiste voorwaarden voldoet. Indien de invaliditeitscommissie vaststelt dat aan deze voorwaarden niet meer is voldaan, hervat de tijdelijke functionaris de dienst bij het Agentschap voorzover de geldigheidsduur van zijn overeenkomst niet is verstreken.

Indien de functionaris echter niet meer in dienst van het Agentschap kan worden teruggenomen, kan zijn overeenkomst worden opgezegd, in welk geval hij een vergoeding ontvangt waarvan het bedrag overeenkomt met de bezoldiging die hij zou hebben gekregen gedurende zijn opzeggingstermijn alsmede, in voorkomend geval, de in artikel 95 bedoelde vergoeding bij opzegging van de overeenkomst. Artikel 85 is eveneens van toepassing.

De rechtverkrijgenden van een overleden tijdelijke functionaris, aangewezen volgens dezelfde voorschriften als die welke in hoofdstuk 3 van bijlage VI zijn vastgesteld, ontvangen een overlevingspensioen overeenkomstig de bepalingen van artikel 79 tot en met 82.

Bij overlijden van een gewezen tijdelijke functionaris die een invaliditeitsuitkering ontving, hebben de rechtverkrijgenden in de zin van hoofdstuk 3 van bijlage VI, onder de in die bijlage vastgestelde voorwaarden recht op overlevingspensioen.

Wanneer de verblijfplaats van een tijdelijke functionaris of gewezen tijdelijke functionaris die een invaliditeitsuitkering ontvangt, gedurende langer dan een jaar onbekend is, worden de voorlopige pensioenen voor de echtgenoot en de personen die als te zijnen laste komend zijn aangemerkt, bepaald volgens dezelfde voorschriften als die welke in de hoofdstukken 5 en 6 van bijlage VIII van het EG-statuut zijn vastgesteld.

Het recht op overlevingspensioen gaat in op de eerste dag van de maand volgende op die waarin de tijdelijke functionaris is overleden of, indien van toepassing, op de eerste dag van de maand volgende op de periode waarin de bezoldiging van de overleden tijdelijke functionaris aan de overlevende echtgenoot, aan de wezen of aan de personen ten zijnen laste, is doorbetaald overeenkomstig artikel 59, lid 8.

De overlevende echtgenoot van een tijdelijke functionaris ontvangt, onder de voorwaarden vermeld in hoofdstuk 3 van bijlage VI, een overlevingspensioen. Dit pensioen kan niet minder bedragen dan 35 % van het laatstgenoten basissalaris van de tijdelijke functionaris, noch minder dan het basissalaris van een tijdelijke functionaris van de EG in de eerste salaristrap van rang 1.

Degene die een overlevingspensioen ontvangt, heeft onder de in bijlage V vermelde voorwaarden recht op de gezinstoelagen bedoeld in artikel 59, lid 3. De kindertoelage bedraagt echter tweemaal de in artikel 59, lid 3, sub b), vermelde kindertoelage.

Indien de tijdelijke functionaris of degene die recht op een invaliditeitsuitkering heeft, is overleden zonder een echtgenoot na te laten die recht heeft op overlevingspensioen, hebben de kinderen die op het ogenblik van het overlijden te zijnen laste zijn in de zin van artikel 2 van bijlage V, recht op wezenpensioen overeenkomstig artikel 10 van bijlage VI.

Hetzelfde recht hebben de kinderen die aan dezelfde voorwaarden voldoen bij overlijden of hertrouwen van de echtgenoot die recht op overlevingspensioen heeft.

Indien de tijdelijke functionaris of degene die recht op een invaliditeitsuitkering heeft, overleden is zonder dat de in de eerste alinea genoemde voorwaarden vervuld zijn, hebben de kinderen, van wie erkend is dat zij te zijnen laste komen in de zin van artikel 2 van bijlage V, recht op een wezenpensioen onder de in artikel 10 van bijlage VI vastgestelde voorwaarden; het pensioen bedraagt evenwel de helft van het overeenkomstig laatstgenoemd artikel berekende bedrag.

Het wezenpensioen dat wordt toegekend aan een met een ten laste komend kind gelijkgestelde persoon in de zin van artikel 2, lid 4, van bijlage V mag niet meer bedragen dan het dubbele van de kindertoelage.

In geval van adoptie geeft het overlijden van de natuurlijke ouder in wiens plaats de adoptieouder is getreden, geen recht op een wezenpensioen.

Onder de voorwaarden van artikel 3 van bijlage V hebben wezen recht op de schooltoelage.

In geval van echtscheiding of van het naast elkaar bestaan van verscheidene groepen nabestaanden die aanspraak kunnen maken op overlevingspensioen, wordt dit pensioen verdeeld volgens de desbetreffende bepalingen van bijlage VI.

1. Onverminderd andere bepalingen en met name die betreffende de minimumbedragen voor de rechthebbenden op een overlevingspensioen, mag het totale bedrag van de overlevingspensioenen, vermeerderd met de gezinstoelagen en verminderd met de belasting en de andere verplichte inhoudingen, waarop de weduwe en de andere rechthebbenden aanspraak kunnen maken, niet meer bedragen dan:

2. Voor de toepassing van lid 1 blijven eventuele aanpassingscoëfficiënten op de verschillende bedragen buiten beschouwing.

3. De maximumbedragen als bepaald in lid 1, onder a) tot en met c), worden onder de rechthebbenden op het overlevingspensioen verdeeld naar gelang van de rechten die zij ongeacht het bepaalde in lid 1 zouden hebben gehad.

Artikel 84, lid 1, tweede en derde alinea, is van toepassing op de uit deze verdeling voortvloeiende bedragen.

1. De pensioenen worden vastgesteld op de grondslag van de salarisschalen die gelden op de eerste dag van de maand waarin het pensioen ingaat.

In euro uitgedrukte pensioenen worden uitbetaald in een van de in artikel 29 van bijlage VI bedoelde valuta's.

2. Wanneer de bezoldigingen overeenkomstig artikel 59 worden aangepast, geldt deze aanpassing ook voor de pensioenen.

3. Het bepaalde in de leden 1 en 2 is van overeenkomstige toepassing op degenen die een invaliditeitsuitkering ontvangen.

Bij beëindiging van de dienst heeft de tijdelijke functionaris recht op een uitkering bij vertrek of op overschrijving van de actuariële tegenwaarde, van zijn rechten op ouderdomspensioen onder de voorwaarden vastgesteld in artikel 1 van bijlage VI.

Indien de tijdelijke functionaris gebruik heeft gemaakt van de bij artikel 90 geboden mogelijkheid, wordt zijn uitkering bij vertrek verhoudingsgewijs verlaagd voor het tijdvak waarover de in dat artikel bedoelde betalingen plaatsvonden.

De vorige alinea is niet van toepassing op de tijdelijke functionaris die binnen drie maanden nadat dit statuut op hem van toepassing is geworden, verzoekt om deze bedragen, verhoogd met de samengestelde interest berekend op de grondslag van een rente van 3,5 % per jaar, te mogen terugstorten; deze rente kan worden herzien overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 87.

1. De rentepercentages voor de berekening van de samengestelde interest worden als het in de artikelen 2 en 3 bedoelde daadwerkelijke rentepercentage vastgesteld en — indien nodig — bij de vijfjaarlijkse actuariële raming herzien.

2. De voor de actuariële berekeningen in aanmerking te nemen rentepercentages worden gebaseerd op de waargenomen gemiddelde jaarlijkse rentepercentages van de lange-termijnoverheidsschulden van de EU-lidstaten die door de Europese Commissie worden gepubliceerd. Voor de berekening van het relevante rentepercentage, zonder verrekening van de inflatie, dat bij actuariële berekeningen wordt toegepast, wordt een passend indexcijfer van de consumptieprijzen gebruikt.

3. Het voor de actuariële berekening in aanmerking te nemen werkelijke jaarlijkse percentage is het gemiddelde van de reële gemiddelde rentepercentages van de 12 jaren die voorafgaan aan het lopende jaar.

Financiering van de invaliditeits- en overlijdensverzekering, alsmede van de pensioenregeling

1. De uitkeringen uitbetaald krachtens de in de Afdelingen B en C vastgestelde socialezekerheidsregeling komen ten laste van de begroting van het Agentschap. De lidstaten die deelnemen aan het Agentschap staan gezamenlijk garant voor de uitbetaling van deze uitkeringen overeenkomstig de tabel die voor de financiering van deze uitgaven is vastgesteld.

2. De bijdragen in het stelsel van sociale zekerheid als bedoeld in Afdeling B worden in elk geval ingehouden op de lonen en invaliditeitsuitkeringen.

3. De financiering van het stelsel van sociale zekerheid als bedoeld in de afdelingen B en C, geschiedt overeenkomstig het bepaalde in artikel 89 en de artikelen 21 en 22 van bijlage VI.

4. De bijdragen van tijdelijke functionarissen en het Agentschap aan het in de Afdelingen B en C bedoelde stelsel van sociale zekerheid worden volledig afgedragen aan de begroting van het Agentschap.

De tijdelijke functionarissen dragen voor eenderde bij in de financiering van de pensioenregeling. Deze bijdrage wordt vastgesteld op 9,25 % van het basissalaris waarbij geen rekening wordt gehouden met de aanpassingscoëfficiënten bedoeld in artikel 59. Zij wordt maandelijks op het salaris ingehouden. De bijdrage wordt aangepast volgens het bepaalde in bijlage XII van het EG-statuut.

Onder de door het Agentschap te bepalen voorwaarden kan de tijdelijke functionaris het Agentschap verzoeken de betalingen te doen die hij eventueel moet verrichten voor de totstandkoming of handhaving van zijn pensioenrechten in zijn land van herkomst. Het Agentschap kan ook besluiten de betalingen te doen die een tijdelijke functionaris moet verrichten voor de totstandkoming of handhaving van zijn pensioenrechten in zijn land van herkomst, ook als de tijdelijke functionaris daar niet om verzoekt. In dat geval moet het Agentschap zijn besluit deugdelijk motiveren.

Deze betalingen kunnen niet meer dan het dubbele van het in artikel 89 aangegeven percentage bedragen en komen ten laste van de begroting van het Agentschap.

De invaliditeitsregeling en de regeling inzake het overleveringspensioen zijn opgenomen in de artikelen 19 tot en met 23 van bijlage VI.

1. De betaling van de uitkeringen geschiedt overeenkomstig de artikelen 83 en 84 van dit statuut en artikel 28 van bijlage VI.

2. Indien een tijdelijk functionaris uit hoofde van het onderhavige voorzieningsstelsel nog bedragen aan het Agentschap verschuldigd is op het tijdstip waarop het recht op uitkering ingaat, worden deze bedragen op de aan de functionaris of zijn rechtverkrijgenden verschuldigde uitkering in mindering gebracht. Deze inhouding kan over verscheidene maanden worden gespreid.

1. Indien het overlijden, een ongeval of een ziekte van een in dit statuut bedoelde persoon aan een derde is te wijten, treedt het Agentschap, voor zover er voor hen uit de schadebrengende gebeurtenis op grond van dit statuut verplichtingen voortvloeien, van rechtswege in alle rechten en rechtsvorderingen van die persoon of zijn rechtverkrijgenden ten aanzien van de aansprakelijke derde.

2. De in lid 1 bedoelde subrogatie is met name van toepassing in de volgende gevallen:

3. De subrogatie van het Agentschap strekt zich evenwel niet uit tot de rechten op schadeloosstelling uit hoofde van strikt persoonlijke schade, zoals met name schadeloosstelling wegens immateriële schade en smartengeld, alsmede dat deel van de schade wegens esthetisch verlies en gederfde levensvreugde dat het bedrag van de eventuele vergoeding uit hoofde van artikel 68 te boven gaat.

4. Het bepaalde in de leden 1, 2 en 3 kan geen beletsel vormen voor het instellen van een rechtstreekse vordering van de kant van het Agentschap.

Een onverschuldigd betaald bedrag wordt teruggevorderd, indien de bevoordeelde kennis droeg van de onregelmatigheid van de betaling of indien deze onregelmatigheid zo voor de hand lag dat de bevoordeelde daarvan kennis had moeten dragen.

De terugvordering moet plaatsvinden binnen een termijn van vijf jaar, die ingaat op de datum waarop het bedrag is betaald. Het TSOBG is niet door deze termijn gebonden wanneer kan worden aangetoond dat de betrokkene de administratie opzettelijk heeft misleid om betaling van het betrokken bedrag te verkrijgen.

De overeenkomst kan door het Agentschap zonder opzeggingstermijn worden beëindigd;

1. Na voltooiing van de tuchtprocedure van titel V, kan de overeenkomst zonder opzeggingstermijn worden beëindigd om redenen van tuchtrechtelijke aard, indien de tijdelijke functionaris opzettelijk of uit nalatigheid ernstig tekortschiet in zijn verplichtingen. Het gemotiveerde besluit wordt genomen door het TSOBG nadat de tijdelijke functionaris in de gelegenheid is gesteld zich te verdedigen.

Voordat de overeenkomst wordt beëindigd, kan de tijdelijke functionaris worden geschorst overeenkomstig het bepaalde in artikel 160.

2. In geval van beëindiging van de overeenkomst krachtens lid 1 kan het TSOBG besluiten:

1. De overeenkomst van een tijdelijke functionaris moet door het TSOBG zonder opzeggingstermijn worden beëindigd, zodra het vaststelt:

2. In dat geval wordt de overeenkomst door het TSOBG beëindigd, nadat de tijdelijke functionaris gehoord is en na voltooiing van de tuchtprocedure van titel V van dit statuut.

Voordat de overeenkomst wordt beëindigd, kan de tijdelijke functionaris worden geschorst overeenkomstig het bepaalde in artikel 160.

Onverminderd het bepaalde in de artikelen 97 en 98 stelt de tijdelijke functionaris die, opzettelijk of uit nalatigheid, de hem door dit statuut opgelegde verplichtingen niet nakomt, zich aan een tuchtmaatregel bloot overeenkomstig het bepaalde in titel V van dit statuut.

Als arbeidscontractant in de zin van dit statuut wordt aangemerkt het personeelslid dat niet is tewerkgesteld in een ambt dat voorkomt in de lijst van het aantal ambten gevoegd bij de begroting van het Agentschap, en dat voltijds of deeltijds is aangesteld.

1. Arbeidscontractanten worden bezoldigd uit de daarvoor bestemde algemene kredieten in de begroting van het Agentschap.

2. Het bestuur stelt in het kader van Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB de nodige specifieke bepalingen vast met betrekking tot de procedures voor de aanwerving van arbeidscontractanten.

3. Het Agentschap verstrekt jaarlijkse ramingen over het gebruik van arbeidscontractanten, zulks per functiegroep en in het kader van de begrotingsprocedure.

1. De arbeidscontractanten zijn ingedeeld in vier functiegroepen die overeenkomen met de te verrichten werkzaamheden. Iedere functiegroep is in rangen en salaristrappen onderverdeeld.

2. Het verband tussen werkzaamheden en de daarmee overeenkomende functiegroepen is in onderstaande tabel aangegeven:

3. Het Agentschap stelt de aan ieder type werkzaamheden verbonden bevoegdheden vast op basis van deze tabel.

1. Arbeidscontractanten worden op een zo ruim mogelijke geografische basis aangeworven uit de onderdanen van de deelnemende lidstaten, zonder onderscheid ten aanzien van raciale of etnische afkomst, politieke, levensbeschouwelijke of godsdienstige overtuiging, leeftijd of handicap, geslacht of seksuele gerichtheid, en ongeacht de burgerlijke staat of de gezinssituatie.

2. Om als arbeidscontractant te kunnen worden aangeworven zijn ten minste de volgende kwalificaties vereist:

4. Bij een eerste overeenkomst kan, indien de arbeidscontractant niet voor langer dan drie maanden wordt aangesteld, het TSOBG ervan afzien om van de betrokkene te verlangen dat hij bewijsstukken overlegt waaruit blijkt dat hij aan de in de leden 2 en 3, onder a), b) en c), bedoelde voorwaarden voldoet.

5. Het Bestuur stelt in het kader van Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB de nodige specifieke bepalingen vast met betrekking tot de procedures voor de aanwerving van arbeidscontractanten.

Alvorens tot aanstelling kan worden overgegaan dient de arbeidscontractant zich te onderwerpen aan een medisch onderzoek door een door het Agentschap gemachtigd raadgevend arts zodat het Agentschap kan nagaan of aan de in artikel 104, lid 3, onder d), gestelde voorwaarden is voldaan.

1. De arbeidscontractant met een overeenkomst voor ten minste één jaar doorloopt een proeftijd gedurende de eerste zes maanden van zijn diensttijd als hij tot functiegroep I behoort en gedurende de eerste negen maanden als hij tot een van de overige functiegroepen behoort.

2. Wanneer de arbeidscontractant tijdens zijn proeftijd wegens ziekte of ongeval gedurende ten minste één maand verhinderd is zijn werkzaamheden te verrichten, kan het TSOBG de proeftijd met een overeenkomstige periode verlengen.

3. Uiterlijk een maand vóór het verstrijken van zijn proeftijd wordt van de arbeidscontractant een beoordelingsrapport opgesteld inzake zijn geschiktheid voor het vervullen van de aan zijn functie verbonden taken, zijn prestaties en zijn gedrag in de dienst. Van dat rapport wordt kennis gegeven aan de betrokkene, die zijn opmerkingen schriftelijk kenbaar kan maken. Een arbeidscontractant die niet voldoende geschikt blijkt om in zijn functie te worden gehandhaafd, wordt ontslagen. Het TSOBG kan evenwel, bij wijze van uitzondering, de proeftijd met ten hoogste zes maanden verlengen, waarbij de arbeidscontractant eventueel naar een andere dienst wordt overgeplaatst.

4. Ingeval een arbeidscontractant op proef duidelijk ongeschikt blijkt te zijn, kan op ieder ogenblik van de proeftijd een rapport worden opgesteld. Van dat rapport wordt kennis gegeven aan de betrokkene, die zijn opmerkingen schriftelijk kenbaar kan maken. Op grond van dat rapport kan het TSOBG besluiten de arbeidscontractant vóór het verstrijken van de proeftijd te ontslaan met inachtneming van een opzeggingstermijn van een maand.

5. Wanneer een arbeidscontractant tijdens zijn proeftijd wordt ontslagen, ontvangt hij een vergoeding gelijk aan eenderde van zijn basissalaris per doorlopen proeftijdmaand.

Een overeenkomst met een arbeidscontractant wordt gesloten voor bepaalde tijd, namelijk voor ten minste drie maanden en ten hoogste vier jaar. De overeenkomst mag ten hoogste eenmaal voor bepaalde tijd verlengd worden, voor ten hoogste vijf jaar. De totale minimumlooptijd van de oorspronkelijke overeenkomst en de eerste verlenging is zes maanden voor functiegroep I en negen maanden voor de andere functiegroepen.

Deze arbeidscontractanten worden in iedere functiegroep ingedeeld met inachtneming van hun bekwaamheid en beroepservaring. Om aan specifieke behoeften van het Agentschap te voldoen mogen ook de arbeidsmarktomstandigheden in de Europese Unie in aanmerking worden genomen. Bij aanwerving wordt de arbeidscontractant in de eerste salaristrap van zijn rang ingedeeld.

2. Een arbeidscontractant die een andere functie binnen zijn functiegroep krijgt, mag niet in een lagere rang of een lagere salaristrap worden ingedeeld dan de rang en de salaristrap die bij zijn vroegere functie hoorden.

Een arbeidscontractant die naar een hogere functiegroep overgaat, wordt ingedeeld in een rang en een salaristrap overeenkomende met een bezoldiging die ten minste gelijk is aan de bezoldiging die hij in het kader van zijn vorige overeenkomst ontving.

1. Artikel 40, eerste alinea, is van overeenkomstige toepassing op de arbeidscontractant die voor ten minste een jaar is aangeworven.

2. De arbeidscontractant die een anciënniteit van twee dienstjaren in een salaristrap van zijn rang heeft, gaat automatisch over naar de volgende salaristrap van die rang.

3. In het geval van arbeidscontractanten geschiedt de indeling in een hogere rang binnen dezelfde functiegroep bij besluit van het Agentschap en leidt zij tot de indeling van de betrokken arbeidscontractant in de eerste salaristrap van de hogere rang. Zij geschiedt uitsluitend bij selectie onder de arbeidscontractanten die voor een periode van ten minste drie jaar zijn aangesteld en een diensttijd van ten minste twee jaar in hun rang hebben volbracht, op grond van een vergelijkend onderzoek van de verdiensten van de arbeidscontractanten die voor indeling in een hogere rang in aanmerking komen, en van de beoordelingsrapporten die over hen zijn uitgebracht. Bij dit vergelijkend onderzoek van de verdiensten houdt het TSOBG rekening met de beoordelingsrapporten van de arbeidscontractanten, het gebruik, in de uitoefening van hun ambt, van andere talen dan de taal waarvoor zij overeenkomstig artikel 104, lid 3, onder e), het bewijs hebben geleverd van een grondige kennis, en zo nodig met de door hen gedragen verantwoordelijkheden.

4. Een arbeidscontractant kan alleen naar een hogere functiegroep overgaan als hij met succes aan een algemene selectieprocedure heeft deelgenomen.

De artikelen 58 tot en met 66 zijn van overeenkomstige toepassing, onder voorbehoud van de in de artikelen 112 en 113 opgenomen wijzigingen.

De basissalarissen worden vastgesteld overeenkomstig de tabel in artikel 93 van de EG-RAP.

In afwijking van artikel 63, lid 3, kunnen de in de leden 1 en 2 van dat artikel bedoelde inrichtingsvergoedingen niet minder bedragen dan:

De artikelen 67 tot en met 69 zijn van overeenkomstige toepassing. Artikel 67, leden 4 en 5, is evenwel niet van toepassing op de arbeidscontractant die tot de leeftijd van 63 jaar in dienst is gebleven bij het Agentschap, tenzij hij langer dan drie jaar als arbeidscontractant werkzaam is geweest.

1. De gewezen arbeidscontractant die na beëindiging van zijn dienst bij het Agentschap werkloos is en:

ontvangt onder de onderstaande voorwaarden een maandelijkse werkloosheidsuitkering.

2. Om voor de werkloosheidsuitkering in aanmerking te komen, moet de gewezen arbeidscontractant:

Deze uitkering mag, ook wanneer niet aan de onder b) bedoelde nationale verplichtingen is voldaan, door het Agentschap worden verleend of gehandhaafd in geval van ziekte, ongeval, moederschap, invaliditeit of een als daaraan gelijkaardig erkende situatie, of wanneer de bevoegde nationale autoriteit ontheffing van die verplichtingen heeft verleend.

Het Bestuur stelt de bepalingen vast die nodig zijn voor de toepassing van dit lid.

3. De werkloosheidsuitkering wordt vastgesteld op grond van het basissalaris dat de arbeidscontractant bij de beëindiging van zijn dienst heeft bereikt. Deze werkloosheidsuitkering bedraagt

De aldus berekende bedragen mogen niet minder dan 878,64 euro en niet meer dan 1 757,28 euro bedragen; tijdens de eerste periode van zes maanden is dit maximum evenwel niet van toepassing. Het minimum- en het maximumbedrag worden, net als de bezoldigingen vermeld in de tabel van artikel 66 van het EG-statuut, aangepast overeenkomstig dezelfde voorschriften als die welke in artikel 65 van het EG-statuut zijn vastgesteld.

4. De gewezen arbeidscontractant ontvangt de werkloosheidsuitkering gedurende een periode van ten hoogste 36 maanden, ingaande op de dag waarop hij de dienst beëindigt; deze periode mag in geen geval meer bedragen dan eenderde van de vervulde diensttijd. Wanneer de gewezen arbeidscontractant in de loop van deze periode evenwel niet langer aan de in de leden 1 en 2 gestelde voorwaarden voldoet, wordt de uitbetaling van de uitkering onderbroken. Als de gewezen arbeidscontractant vóór het verstrijken van deze periode opnieuw aan bovengenoemde voorwaarden voldoet, wordt de uitkering opnieuw uitbetaald, voorzover hij geen recht op een nationale werkloosheidsuitkering heeft verworven.

5. De gewezen arbeidscontractant die de werkloosheidsuitkering ontvangt, heeft recht op de gezinstoelagen overeenkomstig dezelfde voorschriften als die welke in artikel 67 zijn vastgesteld. De kostwinnerstoelage wordt berekend aan de hand van de werkloosheidsuitkering onder de voorwaarden van artikel 1 van bijlage V van het EG-statuut.

De gewezen arbeidscontractant die de werkloosheidsuitkering ontvangt, heeft, onder de voorwaarden als bepaald in artikel 67, dat van overeenkomstige toepassing is, recht op dekking van ziekterisico's, zonder bijdrage te zijnen laste.

6. De werkloosheidsuitkering en de gezinstoelagen worden betaald in euro uit het speciaal werkloosheidsfonds. Er is geen aanpassingscoëfficiënt van toepassing.

7. Iedere arbeidscontractant draagt voor eenderde bij aan de financiering van de werkloosheidsverzekering. Deze bijdrage wordt vastgesteld op 0,81 % van het basissalaris, na aftrek van een vast bedrag van 798,77 euro en vóór toepassing van aanpassingscoëfficiënten als bedoeld in artikel 64 van het EG-statuut. Deze bijdrage wordt maandelijks ingehouden op het salaris van de betrokkene en, verhoogd met de resterende tweederde die ten laste van het Agentschap komt, in het speciaal werkloosheidsfonds gestort dat overeenkomstig artikel 28 bis van de EG-RAP is ingesteld. Na 6 jaar wordt het bijdragepercentage door het Agentschap geëvalueerd en waar nodig aangepast in het licht van het werkloosheidsrisico van de arbeidscontractanten van het Agentschap.

8. Dezelfde voorschriften als die welke zijn vastgesteld bij Verordening (EEG, Euratom, EGKS) nr. 260/68 zijn van toepassing op de werkloosheidsuitkering die aan de gewezen arbeidscontractant wordt uitbetaald.

10. De krachtens artikel 70, lid 10, vastgestelde regeling is van toepassing op dit artikel, onverminderd het bepaalde in de derde alinea van lid 2.

Schenkingen, leningen en voorschotten mogen aan de arbeidscontractant worden toegekend gedurende de looptijd van zijn overeenkomst, of na het verstrijken daarvan wanneer de gewezen arbeidscontractant als gevolg van een ernstige of langdurige ziekte of een handicap die hij tijdens zijn diensttijd heeft opgelopen, of van een ongeval dat hem tijdens zijn diensttijd is overkomen niet in staat is arbeid te verrichten, mits hij aantoont dat hij niet onder een ander stelsel van sociale zekerheid valt.

De arbeidscontractant is tijdens zijn diensttijd onder de hierna vermelde voorwaarden verzekerd tegen de risico's overlijden en invaliditeit.

Als de aan zijn aanstelling verbonden beloning krachtens de bepalingen van dit statuut tijdelijk is opgeschort, worden de in deze afdeling bedoelde uitkeringen en betalingen eveneens opgeschort.

Wanneer uit het medisch onderzoek dat aan de aanstelling van de arbeidscontractant voorafgaat, blijkt dat hij aan een ziekte of een handicap lijdt, kan het TSOBG besluiten om hem, wat de gevolgen of de nasleep van deze ziekte of handicap betreft, niet eerder dan vijf jaar na zijn indiensttreding bij het Agentschap in aanmerking te laten komen voor de bij invaliditeit of overlijden geldende uitkeringen.

Tegen dit besluit kan beroep worden aangetekend bij de in artikel 75 van het statuut bedoelde invaliditeitscommissie.

1. Indien de arbeidscontractant volledig arbeidsongeschikt wordt zodat hij zijn dienst bij het Agentschap moet onderbreken, geniet hij, zolang deze invaliditeit duurt, een uitkering waarvan het bedrag als volgt wordt vastgesteld.

Wanneer de betrokken arbeidscontractant de leeftijd van 65 jaar bereikt, zijn de algemene bepalingen inzake de uitkering bij vertrek van toepassing. Het bedrag van de uitkering bij vertrek is gebaseerd op het salaris voor de rang en salaristrap van de arbeidscontractant op het tijdstip dat hij invalide werd.

2. De invaliditeitsuitkering bedraagt 70 % van het laatste basissalaris van de arbeidscontractant. Zij mag in geen geval lager zijn dan het maandelijkse basissalaris van een arbeidscontractant in functiegroep I, rang 1, salaristrap 1. Over de ontvangen invaliditeitsuitkering wordt een bijdrage ten bate van de pensioenregeling betaald, die op grond van die uitkering worden berekend.

3. Wanneer de invaliditeit het gevolg is van een ongeval dat zich tijdens of naar aanleiding van de uitoefening van de functie heeft voorgedaan, van een beroepsziekte, van een daad van zelfopoffering in het algemeen belang of van het feit dat hij zijn leven heeft gewaagd om een mensenleven te redden, mag de invaliditeitsuitkering niet minder bedragen dan 120 % van het maandelijks basissalaris van een arbeidscontractant van functiegroep I, rang 1, salaristrap 1. In dat geval komt de bijdrage in de pensioenregeling volledig ten laste van de begroting van de vroegere werkgever.

4. Wanneer de invaliditeit opzettelijk door de arbeidscontractant is teweeggebracht, kan het TSOBG besluiten dat de betrokkene slechts de in artikel 128 bedoelde toelage ontvangt.

5. Degene die een invaliditeitsuitkering ontvangt, heeft onder de voorwaarden vermeld in bijlage V recht op de overeenkomstig artikel 59, lid 3, bepaalde gezinstoelagen; de kostwinnerstoelage wordt berekend op basis van de uitkering.

1. Invaliditeit wordt vastgesteld door de in artikel 75 bedoelde invaliditeitscommissie.

2. Het recht op de invaliditeitsuitkering gaat in op de dag die volgt op die waarop de dienst van de arbeidscontractant is geeindigd als bedoeld in de artikelen 95 en 96, die van overeenkomstige toepassing zijn.

3. Het Agentschap kan degene die een invaliditeitsuitkering ontvangt periodiek laten onderzoeken om na te gaan of hij nog steeds aan de voor die uitkering vereiste voorwaarden voldoet. Wanneer de invaliditeitscommissie vaststelt dat aan deze voorwaarden niet meer is voldaan, hervat de arbeidscontractant de dienst bij het Agentschap voorzover de geldigheidsduur van zijn overeenkomst niet is verstreken.

Als de betrokkene echter niet meer in dienst van het Agentschap kan worden teruggenomen, kan zijn overeenkomst worden opgezegd, in welk geval hij een vergoeding ontvangt waarvan het bedrag overeenkomt met de bezoldiging die hij zou hebben gekregen gedurende zijn opzeggingstermijn alsmede, in voorkomend geval, de in artikel 95 bedoelde vergoeding bij opzegging van de overeenkomst. Artikel 128 is eveneens van toepassing.

1. De rechtverkrijgenden van een overleden arbeidscontractant, als bepaald volgens dezelfde voorschriften als die welke in hoofdstuk 3 van bijlage VI zijn vastgesteld, ontvangen een overlevingspensioen overeenkomstig de bepalingen van artikel 123 tot en met 126.

2. Bij overlijden van een gewezen arbeidscontractant die een invaliditeitsuitkering ontvangt, hebben de rechtverkrijgenden als bedoeld in hoofdstuk 3 van bijlage VI recht op een overlevingspensioen onder de in die bijlage vermelde voorwaarden.

3. Wanneer de verblijfplaats van een arbeidscontractant of gewezen arbeidscontractant die een invaliditeitsuitkering ontvangt, gedurende langer dan een jaar onbekend is, worden de voorlopige pensioenen voor de echtgenoot en de personen die als te zijnen laste komend zijn aangemerkt, bepaald volgens dezelfde voorschriften als die welke in de hoofdstukken 5 en 6 van bijlage VIII van het EG-statuut zijn vastgesteld.

Het recht op overlevingspensioen gaat in op de eerste dag van de maand volgende op die waarin de arbeidscontractant overlijdt of, indien van toepassing, op de eerste dag van de maand volgende op de periode waarin de bezoldiging van de overleden arbeidscontractant aan de overlevende echtgenoot, aan de wezen of aan de personen te zijnen laste, is doorbetaald overeenkomstig artikel 59, lid 8.

De overlevende echtgenoot van een arbeidscontractant ontvangt, onder de voorwaarden vermeld in hoofdstuk 3 van bijlage VI een overlevingspensioen. Dit pensioen mag niet minder bedragen dan 35 % van het laatstgenoten basissalaris van de arbeidscontractant, en in geen geval minder dan het maandelijks basissalaris van een arbeidscontractant van functiegroep I, rang 1, salaristrap 1.

1. Wanneer een arbeidscontractant of een gewezen arbeidscontractant die een invaliditeitsuitkering ontvangt, overlijdt zonder een echtgenoot na te laten die recht heeft op overlevingspensioen, hebben de kinderen die op het ogenblik van het overlijden als te zijnen laste zijn aangemerkt, recht op een wezenpensioen overeenkomstig artikel 81, dat van overeenkomstige toepassing is.

2. Hetzelfde geldt voor kinderen die aan dezelfde voorwaarden voldoen bij overlijden of hertrouwen van een echtgenoot die recht op overlevingspensioen heeft.

3. Wanneer een arbeidscontractant of een gewezen arbeidscontractant die een invaliditeitsuitkering ontving, is overleden zonder dat de voorwaarden van het eerste lid zijn vervuld, is artikel 81, derde alinea, van overeenkomstige toepassing.

4. Het wezenpensioen van met een ten laste komend kind gelijkgestelde personen in de zin van artikel 2, lid 4, van bijlage V kan niet meer bedragen dan het dubbele van de kindertoelage. Het recht op dit pensioen houdt op te bestaan zodra een derde partij verantwoordelijk wordt voor het levensonderhoud krachtens de toepasselijke nationale wetgeving.

5. In geval van adoptie geeft het overlijden van de natuurlijke ouder, in wiens plaats de adoptieouder is getreden, geen recht op een wezenpensioen.

6. Onder de voorwaarden van artikel 3 van bijlage V hebben wezen recht op de schooltoelage.

In geval van echtscheiding of van het naast elkaar bestaan van verscheidene groepen nabestaanden die aanspraak kunnen maken op het overlevingspensioen, wordt dit pensioen verdeeld volgens de desbetreffende bepalingen van hoofdstuk 2 van bijlage VI.

Bij beëindiging van de dienst heeft de arbeidscontractant recht op een uitkering bij vertrek of op overschrijving van de actuariële tegenwaarde van zijn rechten op ouderdomspensioen onder de voorwaarden vastgesteld in artikel 1 van bijlage VI.

1. Indien de arbeidscontractant gebruik heeft gemaakt van de bij artikel 131 geboden mogelijkheid, wordt zijn uitkering bij vertrek verhoudingsgewijs verlaagd voor het tijdvak waarover de in dat artikel bedoelde betalingen plaatsvonden.

2. De vorige alinea is niet van toepassing op de arbeidscontractant die binnen drie maanden nadat dit statuut op hem van toepassing is geworden, verzoekt om deze bedragen, verhoogd met de samengestelde interest berekend op de grondslag van een rente van 3,5 % per jaar, te mogen terugstorten; deze rente kan worden herzien overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 87.

Financiering van de invaliditeits- en overlijdensverzekering, alsmede van de pensioenregeling

De artikelen 88 en 89 van het onderhavige statuut zijn van overeenkomstige toepassing.

Onder door het Agentschap te bepalen voorwaarden kan de arbeidscontractant het Agentschap verzoeken de betalingen te doen die hij eventueel moet verrichten voor de totstandkoming of handhaving van zijn pensioenrechten, werkloosheidsverzekering, invaliditeitsverzekering, levensverzekering en ziektekostenverzekering in het land waarin hij het laatst door dergelijke regelingen was gedekt. Het Agentschap kan ook besluiten betalingen te doen die een arbeidscontractant moet verrichten voor de totstandkoming of handhaving van zijn pensioenrechten in zijn land van herkomst, ook als de arbeidscontractant hier niet om verzoekt. In dat geval moet het Agentschap zijn besluit deugdelijk motiveren. Tijdens het tijdvak van die bijdragen heeft de arbeidscontractant geen recht op vergoedingen uit de ziekteverzekeringsregeling van het Agentschap. Bovendien is hij in dat tijdvak niet gedekt door de levensverzekerings- en invaliditeitsregeling van het Agentschap en verkrijgt hij geen rechten op grond van de werkloosheids- en pensioenregeling van het Agentschap.

Deze betalingen voor de arbeidscontractant mogen niet langer duren dan 6 maanden. Het Agentschap kan evenwel zelf beslissen de periode tot één jaar te verlengen. De betalingen komen ten laste van de begroting van het Agentschap. Betalingen om pensioenrechten tot stand te brengen of te handhaven mogen niet meer dan het dubbele van het in artikel 89 aangegeven percentage bedragen.

De invaliditeitsregeling en de regeling inzake het overlevingspensioen zijn uiteengezet in de artikelen 19 tot en met 23 van bijlage VI.

1. De artikelen 83 en 84 van dit statuut zijn van overeenkomstige toepassing, evenals artikel 29 van bijlage VI.

2. Als een arbeidscontractant op het tijdstip waarop het recht op uitkering ingaat, nog bedragen in het kader van deze socialezekerheidsregeling aan het Agentschap verschuldigd is, worden deze bedragen in mindering gebracht op het bedrag van de aan de arbeidscontractant of aan zijn rechtverkrijgenden verschuldigde uitkering. Deze inhouding kan over verscheidene maanden worden gespreid.

De artikelen 95 tot en met 99 zijn van overeenkomstige toepassing op de arbeidscontractanten.

Bij een tuchtprocedure tegen een arbeidscontractant vergadert de in artikel 142 bedoelde tuchtraad met twee extra leden, die tot dezelfde functiegroep en dezelfde rang behoren als de arbeidscontractant tegen wie de desbetreffende tuchtprocedure loopt. Deze twee extra leden worden aangewezen volgens een ad hocprocedure die is overeengekomen door het TSOBG en het personeelscomité.

1. Er wordt een personeelscomité opgericht volgens door het Bureau te bepalen regels.

2. Het personeelscomité behartigt de belangen van het personeel bij het Agentschap en zorgt voor een voortdurend contact tussen het Agentschap en het personeel. Het draagt bij tot de goede werking van de dienst door de mening van het personeel aan de dag te doen treden en deze naar voren te brengen.

Het personeelscomité brengt moeilijkheden van algemene aard aangaande de interpretatie en de toepassing van dit statuut ter kennis van de bevoegde organen van het Agentschap. Het comité kan inzake deze moeilijkheden worden geraadpleegd.

Het personeelscomité legt alle denkbeelden betreffende de organisatie en de werking van de dienst, alsmede alle voorstellen tot verbetering van de arbeidsvoorwaarden of in het algemeen van de levensomstandigheden van het personeel, aan de bevoegde organen van het Agentschap voor.

Het personeelscomité neemt deel aan het beheer van en het toezicht op de organen van sociale aard welke door het Agentschap in het belang van het personeel zijn opgericht. Het kan met toestemming van het Agentschap diensten van deze aard in het leven roepen.

1. Een personeelslid of gewezen personeelslid dat, opzettelijk of uit nalatigheid, de hem door dit statuut opgelegde verplichtingen niet nakomt, stelt zich aan een tuchtmaatregel bloot.

2. Wanneer het TSOBG kennis krijgt van gegevens die het bestaan van een verzuim in de zin van lid 1 doen vermoeden, kan het een administratief onderzoek instellen teneinde na te gaan of er inderdaad sprake is van een dergelijk verzuim.

1. Wanneer bij een intern onderzoek de mogelijke persoonlijke betrokkenheid van een personeelslid of een voormalig personeelslid aan het licht wordt gebracht, wordt dit personeelslid hiervan spoedig op de hoogte gesteld zolang het onderzoek daardoor niet wordt gehinderd. In ieder geval mogen conclusies die specifiek een met name genoemd personeelslid betreffen, na afronding van het onderzoek pas worden vastgesteld nadat de betrokkene zijn oordeel over de feiten heeft kunnen geven. In de conclusies wordt naar dat oordeel verwezen.

2. In gevallen waarin voor het onderzoek absolute geheimhouding is vereist en waarin gebruik moet worden gemaakt van onderzoekprocedures die onder de bevoegdheid van een nationale gerechtelijke instantie vallen, kan de nakoming van de verplichting om het personeelslid te vragen zijn oordeel te geven, in overleg met het TSOBG worden opgeschort. In dat geval kan geen tuchtprocedure worden ingeleid voordat het betrokken personeelslid zijn oordeel heeft kunnen geven.

3. Als na een intern onderzoek blijkt dat een personeelslid jegens wie bepaalde aantijgingen zijn geuit, niets ten laste kan worden gelegd, wordt het onderzoek zonder verder gevolg afgesloten bij besluit van het hoofd van het Agentschap, die het personeelslid daarvan schriftelijk op de hoogte stelt. Het personeelslid kan vragen dat dit besluit in zijn persoonsdossier wordt opgenomen.

4. Wanneer het onderzoek is afgerond brengt het TSOBG de betrokkene daarvan op de hoogte en doet het hem de conclusies van het onderzoeksrapport toekomen, alsmede, als hij daarom vraagt, alle documenten die rechtstreeks verband houden met de jegens hem geuite aantijgingen, mits de legitieme belangen van derden worden beschermd.

Op grond van het onderzoeksrapport kan het TSOBG, nadat het het betrokken personeelslid inzage in al het bewijsmateriaal uit het dossier heeft gegeven en hem heeft gehoord:

Als het betrokken personeelslid om objectieve redenen niet kan worden gehoord op grond van de bepalingen van deze Titel, kan hem worden gevraagd schriftelijk commentaar te geven of zich door een persoon van zijn keuze te laten vertegenwoordigen.

1. In het Agentschap wordt een tuchtraad ingesteld. In de tuchtraad heeft ten minste één uit het personeel van de Raad van de Europese Unie gekozen lid zitting, die voorzitter kan zijn.

2. De tuchtraad is samengesteld uit een voorzitter en vier permanente leden, die elk door een plaatsvervanger kunnen worden vervangen; ten minste één lid van de tuchtraad behoort tot dezelfde functiegroep als het personeelslid tegen wie de betrokken tuchtprocedure loopt.

1. Het TSOBG en het in artikel 137 bedoelde personeelscomité benoemen elk, tegelijkertijd, twee permanente leden en twee plaatsvervangers.

3. De voorzitter, de leden en de plaatsvervangers worden benoemd voor een periode van drie jaar. Het Agentschap kan echter voor de leden en de plaatsvervangers een kortere periode vaststellen, met dien verstande dat die periode ten minste één jaar moet bedragen.

4. Binnen vijf dagen na de samenstelling van de tuchtraad kan het betrokken personeelslid éénmaal één van de leden van de raad wraken. Ook het Agentschap mag één van de leden van de tuchtraad wraken.

Binnen diezelfde periode mogen de leden van de tuchtraad zich om legitieme redenen laten verontschuldigen en moeten zij bij een belangenconflict aftreden.

1. De voorzitter en de leden van de tuchtraad genieten volledige onafhankelijkheid bij het vervullen van hun taak.

2. In het geval van een personeelslid dat een invaliditeitsuitkering ontvangt, kan het TSOBG voor een bepaalde periode besluiten tot een inhouding op de invaliditeitsuitkering, waarbij deze maatregel geen gevolgen mag hebben voor de rechtverkrijgenden van het personeelslid. Het inkomen van het betrokken personeelslid mag echter niet lager zijn dan het minimum voor levensonderhoud dat overeenkomt met het basissalaris van een tijdelijke functionaris in de eerste salaristrap van rang 1, in voorkomend geval verhoogd met de gezinstoelagen.

3. Eén en dezelfde fout kan aanleiding geven tot slechts één enkele tuchtmaatregel.

De opgelegde tuchtmaatregel moet in verhouding staan tot de ernst van de begane fout. Bij het bepalen van de ernst van de begane fout en van de te treffen tuchtmaatregel wordt in het bijzonder rekening gehouden met:

Het TSOBG kan, zonder raadpleging van de tuchtraad, besluiten om als tuchtmaatregel een schriftelijke waarschuwing of een berisping te geven. Het betrokken personeelslid wordt gehoord voordat het TSOBG deze maatregelen neemt.

1. Aan de tuchtraad wordt een rapport van het TSOBG voorgelegd waarin de ten laste gelegde feiten en, zo nodig, de — zowel verzwarende als verzachtende — omstandigheden waaronder deze hebben plaatsgehad duidelijk zijn omschreven.

2. Dit rapport wordt overgelegd aan het personeelslid en aan de voorzitter van de tuchtraad, die het ter kennis brengt van de leden van de tuchtraad.

1. Zodra het rapport ter kennis van het personeelslid is gebracht, heeft dat het recht om inzage te verkrijgen in zijn volledige persoonsdossier en om van alle ter zake dienende stukken een kopie te maken, met inbegrip van de stukken die zijn onschuld kunnen aantonen.

2. Na de dag van kennisneming van het rapport waardoor de tuchtprocedure wordt ingeleid, heeft het personeelslid ten minste vijftien dagen de tijd om zijn verdediging voor te bereiden.

3. Het betrokken personeelslid mag zich laten bijstaan door een persoon van zijn keuze.

1. Als het betrokken personeelslid, in aanwezigheid van de voorzitter van de tuchtraad, ongeoorloofd gedrag zijnerzijds erkent en zonder voorbehoud akkoord gaat met het in artikel 148 van onderhavig statuut bedoelde rapport, kan het TSOBG met inachtneming van het beginsel dat de op te leggen tuchtmaatregel in verhouding moet staan tot de ernst van de begane fout, de zaak aan de tuchtraad onttrekken. Hierna brengt de voorzitter van de tuchtraad advies uit over de op te leggen tuchtmaatregel.

2. In afwijking van artikel 148 kan het TSOBG overeenkomstig deze procedure een van de in artikel 146, lid 1, onder a) tot en met d), van het onderhavige statuut genoemde tuchtmaatregelen opleggen.

3. Alvorens het personeelslid zijn fout toegeeft, wordt hij in kennis gesteld van de mogelijke gevolgen hiervan.

Vóór de eerste vergadering van de tuchtraad geeft de voorzitter één van zijn leden opdracht een algemeen verslag over de zaak uit te brengen en stelt hij de andere leden van de tuchtraad daarvan in kennis.

1. Het personeelslid wordt door de tuchtraad gehoord; daarbij kan hij persoonlijk of via een tussenpersoon van zijn keuze schriftelijk of mondeling commentaar geven. Hij kan getuigen laten oproepen.

2. Het Agentschap wordt voor de tuchtraad vertegenwoordigd door een personeelslid dat daartoe door het TSOBG is gemachtigd en dat dezelfde rechten heeft als het betrokken personeelslid.

1. Indien de tuchtraad zich onvoldoende voorgelicht acht aangaande de ten laste gelegde feiten of de omstandigheden waaronder deze hebben plaatsgehad, kan hij een onderzoek op tegenspraak gelasten.

2. De voorzitter of een lid van de tuchtraad voert namens de raad het onderzoek uit. Ten behoeve van het onderzoek kan de tuchtraad overlegging verlangen van alle stukken die op de zaak betrekking hebben. Het Agentschap reageert op zulke verzoeken binnen de eventueel door de tuchtraad vastgestelde termijn. Als het verzoek tot het personeelslid wordt gericht, wordt akte genomen van elke eventuele weigering om daaraan gehoor te geven.

Na kennisneming van de hem voorgelegde bescheiden en rekening houdende met de eventuele schriftelijke of mondelinge verklaringen alsmede met de resultaten van het eventuele onderzoek, brengt de raad met meerderheid van stemmen een met redenen omkleed advies uit over de vraag of de ten laste gelegde feiten inderdaad bestaan en, in voorkomend geval, over de tuchtmaatregel die naar zijn oordeel naar aanleiding van de ten laste gelegde feiten moet worden opgelegd. Dit advies wordt door alle leden van de tuchtraad ondertekend. Elk lid van de raad mag daaraan een afwijkende mening toevoegen. Het advies wordt binnen twee maanden na de datum waarop het rapport van het TSOBG is ontvangen, naar het TSOBG en naar het personeelslid doorgestuurd voorzover deze termijn in overeenstemming is met de complexiteit van het dossier. Als een onderzoek is ingesteld op initiatief van de tuchtraad, bedraagt de termijn vier maanden voorzover deze termijn in overeenstemming is met de complexiteit van het dossier.

1. De voorzitter van de tuchtraad neemt niet deel aan de besluiten van de raad, behalve wanneer het procedurekwesties betreft of in geval van staking van de stemmen.

2. De voorzitter van de tuchtraad ziet toe op de uitvoering van de besluiten van de tuchtraad en brengt alle informatie en elk document over de zaak ter kennis van elk van de leden.

De secretaris stelt een verslag op van de zittingen van de tuchtraad. De getuigen ondertekenen het verslag hunner verklaringen.

1. Indien de tuchtprocedure leidt tot een der maatregelen, genoemd in artikel 146, komen de tijdens de procedure op initiatief van het personeelslid ontstane kosten, met name het honorarium van een persoon die hij heeft gekozen om hem bij te staan of hem te verdedigen, te zijnen laste.

2. Het TSOBG kan echter in uitzonderlijke gevallen waarin die last voor het betrokken personeelslid onevenredig zwaar zou zijn, anders beslissen.

1. Na het personeelslid te hebben gehoord neemt het TSOBG binnen een termijn van twee maanden na ontvangst van het advies van de raad, zijn besluit overeenkomstig het bepaalde in de artikelen 146 en 147. Dit besluit dient met redenen te zijn omkleed.

2. Als het TSOBG besluit de zaak af te sluiten zonder een tuchtmaatregel op te leggen, stelt het het personeelslid daarvan onverwijld schriftelijk in kennis. Het personeelslid kan vragen dat dit besluit in zijn persoonsdossier wordt opgenomen.

1. Indien het TSOBG het personeelslid grove schuld ten laste legt, bestaande in een verzuim van zijn professionele plichten of in een inbreuk op het gemene recht, kan het personeelslid op ieder moment door het TSOBG voor bepaalde of onbepaalde duur worden geschorst.

2. Het TSOBG neemt dat besluit na het betrokken personeelslid te hebben gehoord, behalve in uitzonderlijk omstandigheden.

1. In het besluit tot schorsing van het personeelslid wordt bepaald of hij gedurende de tijd van zijn schorsing zijn gehele bezoldiging behoudt, dan wel of op de bezoldiging een bedrag wordt ingehouden dat bij hetzelfde besluit wordt vastgesteld. Het aan het personeelslid betaalde bedrag mag in geen geval lager zijn dan het minimum voor levensonderhoud dat overeenkomt met het basissalaris van een tijdelijke functionaris in de eerste salaristrap van rang 1, in voorkomend geval verhoogd met de gezinstoelagen.

2. De positie van het geschorste personeelslid dient definitief te worden geregeld binnen zes maanden na de dag waarop het schorsingsbesluit van kracht werd. Wanneer na zes maanden geen besluit is genomen, ontvangt de betrokkene weer zijn volledige bezoldiging, behoudens toepassing van het bepaalde in lid 3.

3. De inhouding kan na de in lid 2 genoemde periode van zes maanden gehandhaafd blijven indien tegen het personeelslid naar aanleiding van dezelfde feiten een strafrechtelijke vervolging is ingesteld en hij in verband met die vervolging in hechtenis is. In dergelijke gevallen ontvangt het personeelslid pas weer zijn volledige bezoldiging wanneer de bevoegde rechter de hechtenis heeft beëindigd.

4. Indien hetzij jegens de betrokkene geen tuchtmaatregel is genomen, hetzij hem slechts een schriftelijke waarschuwing of een berisping is gegeven of zijn plaatsing in een hogere salaristrap tijdelijk is opgeschort, heeft hij alsnog recht op ontvangst van de bedragen die op grond van lid 1 op zijn bezoldiging zijn ingehouden; in dit geval wordt het te betalen bedrag verhoogd met de samengestelde interest berekend op de grondslag van het in artikel 87 vastgestelde percentage.

Indien tegen het personeelslid naar aanleiding van dezelfde feiten een strafrechtelijke vervolging is ingesteld, wordt zijn positie pas definitief geregeld nadat de rechterlijke beslissing onherroepelijk is geworden.

Het personeelslid tegen wie een andere tuchtmaatregel dan tuchtrechtelijk ontslag is genomen, kan na drie jaar in geval van een schriftelijke waarschuwing of berisping en na zes jaar in geval van een andere tuchtmaatregel, verzoeken dat geen enkele aanwijzing betreffende de op hem toegepaste tuchtmaatregel meer in de stukken van zijn persoonsdossier voorkomt. Het TSOBG besluit of het dit verzoek inwilligt.

Op grond van nieuwe, door relevante bewijsmiddelen gestaafde feiten kan het TSOBG de tuchtprocedure op eigen initiatief of op verzoek van het personeelslid heropenen.

Als de betrokkene niets ten laste kan worden gelegd overeenkomstig artikel 159, heeft deze het recht te vragen dat ter vergoeding van de geleden schade passende bekendheid wordt gegeven aan het besluit van het TSOBG.

1. Iedere in dit statuut bedoelde persoon kan bij het TSOBG een verzoek indienen om jegens hem een besluit te nemen. Het TSOBG brengt zijn met redenen omklede besluit binnen vier maanden, te rekenen vanaf de dag van indiening van dit verzoek, ter kennis van de betrokkene. Is bij het verstrijken van deze termijn een antwoord op het verzoek uitgebleven, dan geldt dit als een stilzwijgend besluit tot afwijzing, waartegen een klacht in de zin van lid 2 kan worden ingediend.

2. Iedere in dit statuut bedoelde persoon kan bij het TSOBG een klacht indienen tegen een besluit waardoor hij zich bezwaard acht, hetzij omdat het TSOBG een besluit heeft genomen, dan wel omdat het een bij dit statuut verplichte maatregel niet heeft genomen. De klacht moet binnen een termijn van drie maanden worden ingediend. Deze termijn gaat in:

Het TSOBG brengt zijn met redenen omklede besluit binnen vier maanden, te rekenen vanaf de dag van indiening van de klacht, ter kennis van de betrokkene. Is bij het verstrijken van deze termijn een antwoord op de klacht uitgebleven, dan geldt dit als een stilzwijgend besluit tot afwijzing, waartegen beroep in de zin van artikel 169 kan worden ingesteld.

1. Er wordt een Commissie van Beroep ingesteld om uitspraak te doen in geschillen tussen het Europees Defensieagentschap en elke in dit statuut bedoelde persoon.

2. De Commissie van Beroep bestaat uit vier rechters die voor een periode van zes jaar door de Raad van de Europese Unie worden benoemd. Zij worden gekozen uit de door de deelnemende lidstaten voorgedragen kandidaten, na raadpleging van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Voor de eerste Commissie van Beroep worden echter twee rechters benoemd voor drie jaar en twee rechters voor zes jaar. Indien de Commissie van Beroep niet bij meerderheid van stemmen kan besluiten, geeft de stem van de president de doorslag.

3. De rechters kiezen de president van de Commissie van Beroep uit hun midden voor een periode van drie jaar. Hij is herkiesbaar.

4. Om de drie jaar vindt een gedeeltelijke vervanging plaats. De aftredende rechters zijn herbenoembaar.

5. De rechters van de Commissie van Beroep zijn onafhankelijk. Zij zijn aan geen enkele aanwijzing gebonden.

6. De rechters mogen gedurende hun ambtstermijn geen andere functies in het Europees Defensieagentschap uitoefenen.

2. Het in lid 1 bedoelde beroep moet binnen een termijn van drie maanden worden ingesteld. Deze termijn gaat in:

3. In afwijking van lid 1 van dit artikel kan de betrokkene zich echter, na bij het TSOBG een klacht als bedoeld in artikel 167, lid 2, te hebben ingediend, onmiddellijk tot de Commissie van Beroep wenden, mits bij dit beroep een verzoek wordt gevoegd tot opschorting van de tenuitvoerlegging van het betwiste besluit of tot het nemen van voorlopige maatregelen. In dit geval wordt de procedure ten principale voor de Commissie van Beroep opgeschort totdat een uitdrukkelijk of stilzwijgend besluit tot afwijzing van de klacht wordt genomen.

4. Binnen de grenzen en onder de voorwaarden van het reglement voor de procesvoering, kunnen de partijen zich laten bijstaan door een persoon van hun keuze.

5. De Commissie van Beroep stelt haar reglement voor de procesvoering vast, dat moet worden goedgekeurd door de Raad van de Europese Unie in overeenstemming met het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. De Commissie van Beroep kan haar reglement voor de procesvoering wijzigen. De wijzigingen moeten worden goedgekeurd door de Raad van de Europese Unie in overeenstemming met het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.

6. Tot de inwerkingtreding van het reglement voor de procesvoering van de Commissie van Beroep is het reglement voor de procesvoering van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen van overeenkomstige toepassing.

7. De Commissie van Beroep doet uitspraak ten aanzien van de proceskosten. Behoudens de bijzondere bepalingen in het reglement voor de procesvoering wordt de in het ongelijk gestelde partij in de kosten verwezen, voorzover zulks gevorderd is.

1. De bepalingen van dit statuut betreffende rechten en verplichtingen (artikelen 10 tot en met 34 en 103), de voorwaarden voor aanwerving (artikelen 36 — met uitzondering van lid 2, onder a) — tot en met 40) en de artikelen 104 — met uitzondering van lid 3, onder a) — tot en met 109), de arbeidsomstandigheden (artikelen 41 tot en met 57 en artikel 110), de beëindiging van het dienstverband (artikelen 95 tot en met 99 en artikel 136) en de tuchtprocedure (artikelen 138 tot en met 166), kunnen, voorzover nodig, worden gewijzigd door het bestuur van het Agentschap, overeenkomstig artikel 9, punt 1.10 en artikel 11, lid 3, punt 3.1 van Gemeenschappelijk Optreden 2004/551/GBVB. Alle dergelijke wijzigingsvoorstellen worden aan de Raad toegezonden. Deze wijzigingsvoorstellen worden geacht te zijn goedgekeurd, tenzij de Raad binnen twee maanden met gekwalificeerde meerderheid van stemmen besluit ze te wijzigen.

2. Wijzigingen van andere bepalingen van dit statuut, met name die betreffende bezoldiging, uitkeringen en socialezekerheidsuitkeringen, worden door de Raad, op voorstel van het Bestuur, met eenparigheid van stemmen aangenomen.

Binnen drie jaar na de inwerkingtreding van dit statuut of, indien dit eerder is, bij de inwerkingtreding van het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa, evalueert en wijzigt de Raad van de Europese Unie dit statuut of neemt hij in voorkomend geval een besluit over het verstrijken ervan.

Dit besluit wordt van kracht op de dag waarop het bekend wordt gemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

BIJLAGE III

NADERE BEPALINGEN BETREFFENDE VERLOF

Afdeling 1

Vakantieverlof

Artikel 1

In het jaar van indiensttreding en in dat van de beëindiging van de dienst heeft het personeelslid recht op een verlof van twee werkdagen per volle dienstmaand; voor een deel van een maand heeft hij recht op een verlof van twee werkdagen indien dat deel langer is dan vijftien dagen, en op één werkdag indien het vijftien dagen of minder bedraagt.

Artikel 2

Het vakantieverlof kan in zijn geheel of in delen worden opgenomen, al naar de wens van het personeelslid en met inachtneming van het belang van de dienst. Het moet echter ten minste een tijdvak van twee achtereenvolgende weken bevatten. Aan personeelsleden die in dienst treden, kan eerst verlof worden verleend nadat zij ten minste drie maanden in dienst zijn; in bijzondere gevallen die deugdelijk gemotiveerd zijn, kan het verlof reeds vóór het verstrijken van deze termijn worden verleend.

Artikel 3

Indien een personeelslid tijdens zijn vakantieverlof ziek wordt en deze ziekte hem zou hebben belet zijn ambtsbezigheden te verrichten indien hij niet met verlof was geweest, wordt het vakantieverlof verlengd met de periode van zijn arbeidsongeschiktheid, die door een doktersattest deugdelijk moet worden aangetoond.

Artikel 4

Indien het personeelslid zijn vakantieverlof anders dan om redenen van dienstbelang vóór het einde van het kalenderjaar niet volledig heeft opgenomen, kan hij ten hoogste twaalf verlofdagen naar het volgende jaar doen overboeken.

Indien het personeelslid zijn vakantieverlof bij beëindiging van de dienst niet volledig heeft opgenomen, wordt hem als compensatie voor elke niet genoten verlofdag een bedrag uitbetaald, gelijk aan 1/30 van zijn maandelijkse bezoldiging op het ogenblik van beëindiging van de dienst.

Indien het personeelslid bij beëindiging van de dienst meer vakantieverlof heeft genoten dan waarop hij op dat tijdstip recht had, wordt op zijn bezoldiging een bedrag ingehouden dat op dezelfde wijze wordt berekend als bij de tweede alinea bepaald.

Artikel 5

Wordt om redenen van dienstbelang het personeelslid van vakantieverlof teruggeroepen of een verleend verlof ingetrokken, dan ontvangt hij na overlegging van deugdelijke bewijsstukken vergoeding van de hierdoor ontstane kosten en worden hem opnieuw reisdagen toegekend.

Afdeling 2

Buitengewoon verlof

Artikel 6

Behalve vakantieverlof kan aan het personeelslid, op zijn verzoek, buitengewoon verlof worden verleend. Onderstaande gevallen geven in het bijzonder recht op dit verlof binnen de daarbij aangegeven grenzen:

—	huwelijk van het personeelslid: vier dagen;

—	verhuizing van het personeelslid: ten hoogste twee dagen;

—	ernstige ziekte van de echtgenoot: ten hoogste drie dagen;

—	overlijden van de echtgenoot: vier dagen;

—	ernstige ziekte van een bloedverwant in opgaande lijn: ten hoogste twee dagen;

—	overlijden van een bloedverwant in opgaande lijn: twee dagen;

—	huwelijk van een kind: twee dagen;

—	geboorte van een kind: tien dagen, op te nemen binnen veertien weken na de geboorte;

—

overlijden van de echtgenote tijdens het moederschapsverlof: een aantal dagen dat gelijk is aan het nog resterende moederschapsverlof; wanneer de echtgenote geen personeelslid is, worden voor de berekening van de duur van het nog resterende moederschapsverlof de bepalingen van artikel 51 van het statuut toegepast.

—	ernstige ziekte van een kind: ten hoogste twee dagen;

—	bijzonder ernstige ziekte van een kind, gestaafd door een medisch attest, of opname in een ziekenhuis van een kind van ten hoogste twaalf jaar: ten hoogste vijf dagen;

—	overlijden van een kind: vier dagen;

—	adoptie van een kind: 20 weken; in geval van adoptie van een gehandicapt kind: 24 weken.

De adoptie van een kind kan slechts recht geven op één periode van buitengewoon verlof, die over de adoptieouders kan worden verdeeld indien beiden personeelslid zijn. Het verlof wordt alleen toegestaan als de echtgenoot van het personeelslid ten minste halftijds een bezoldigde activiteit uitoefent. Als de echtgenoot buiten het Agentschap werkzaam is en recht heeft op soortgelijk verlof, wordt een overeenkomstig aantal dagen op het verlof van het personeelslid in mindering gebracht.

Het TSOBG kan de adoptieouders zo nodig extra buitengewoon verlof toekennen wanneer volgens de wetgeving van het land waar de adoptieprocedure plaatsvindt (een ander land dan dat van de standplaats van het personeelslid), een verblijf ter plaatse van een van de adoptieouders vereist is.

Aan het personeelslid dat op grond van de eerste zin van dit streepje geen recht heeft op het buitengewoon verlof van 20 of 24 weken wordt een buitengewoon verlof van tien dagen toegekend; dit extra buitengewoon verlof wordt slechts één keer per adoptie toegekend.

Bovendien kan het Agentschap buitengewoon verlof verlenen in het geval van bij- en nascholing, binnen de grenzen van het door het Agentschap krachtens artikel 29 van het statuut vastgestelde bij- en nascholingsprogramma.

In de zin van dit artikel wordt de ongetrouwde partner van een personeelslid als de echtgenoot beschouwd indien aan de eerste drie voorwaarden van artikel 1, lid 2, onder c), van bijlage V is voldaan.

Afdeling 3

Reisdagen

Artikel 7

Het in afdeling 1 bedoelde vakantieverlof wordt verlengd met een aantal reisdagen, berekend naargelang van de afstand per spoorweg tussen de plaats van bestemming en de standplaats, volgens onderstaande regels:

—	van 50 tot 250 km: één dag voor de reis heen en terug,

—	van 251 tot 600 km: twee dagen voor de reis heen en terug,

—	van 601 tot 900 km: drie dagen voor de reis heen en terug,

—	van 901 tot 1 400 km: vier dagen voor de reis heen en terug,

—	van 1 401 tot 2 000 km: vijf dagen voor de reis heen en terug,

—	meer dan 2 000 km: zes dagen voor de reis heen en terug.

Voor het vakantieverlof wordt als plaats van bestemming in de zin van dit artikel de plaats van herkomst beschouwd.

Bovenstaande bepalingen zijn van toepassing op het personeelslid van wie de standplaats op het grondgebied van een van de EU-lidstaten gelegen is. Is de standplaats buiten dat grondgebied gelegen, dan worden de reisdagen naar gelang van de behoeften vastgesteld bij bijzonder besluit.

In geval van buitengewoon verlof als bedoeld in afdeling 2 worden, naargelang van de behoeften, de eventuele reisdagen bij bijzonder besluit vastgesteld.

BIJLAGE V

NADERE BEPALINGEN BETREFFENDE BEZOLDIGING EN VERGOEDING VAN KOSTEN

Afdeling 1

Gezinstoelagen

Artikel 1

1. De kostwinnerstoelage wordt vastgesteld op een basisbedrag van 149,39 euro, vermeerderd met 2 % van het basissalaris van het personeelslid.

2. De volgende personeelsleden hebben recht op de kostwinnerstoelage:

a)	het gehuwde personeelslid;

b)	het personeelslid dat weduwnaar, van echt gescheiden, wettelijk gescheiden of ongehuwd is, en dat een of meer te zijnen laste komende kinderen in de zin van artikel 2, leden 2 en 3, heeft;

het personeelslid dat een geregistreerd partnerschap buiten het huwelijk heeft gesloten, op voorwaarde dat:

i)	een officieel document wordt overgelegd dat door een EU-lidstaat of een bevoegde autoriteit van een EU-lidstaat als zodanig is erkend en waaruit het geregistreerde partnerschap blijkt,

ii)	geen van de partners gehuwd is of een ander partnerschap buiten het huwelijk heeft gesloten,

iii)	geen van de volgende verwantschapsbetrekkingen tussen de partners bestaat: ouder en kind, grootouder en kleinkind, broer en zuster, tante of oom en neef of nicht, schoonzoon of schoondochter;

iv)

de partners in een EU-lidstaat geen toegang hebben tot het burgerlijk huwelijk; in de zin van dit punt worden partners geacht toegang tot het burgerlijk huwelijk te hebben wanneer zij aan alle voorwaarden voldoen die in de wetgeving van een EU-lidstaat voor het aangaan van een huwelijk zijn vastgesteld.

d)	krachtens een bijzonder en gemotiveerd besluit van het TSOBG, genomen op grond van bewijsstukken, het personeelslid dat hoewel hij niet voldoet aan de sub a), b) en c) gestelde voorwaarden, in feite gezinslasten draagt.

3. Het personeelslid dat recht heeft op de kostwinnerstoelage en wiens echtgenoot een winstgevende bezigheid als beroep uitoefent die een beroepsinkomen vóór belasting oplevert van meer dan het jaarlijkse basissalaris van een personeelslid van de rang 3 in de tweede salaristrap, op welk salaris de aanpassingscoëfficiënt is toegepast van het land waar de echtgenoot zijn beroep uitoefent, geniet deze toelage niet, behoudens bijzonder besluit van het TSOBG. Het genot van de toelage wordt evenwel in elk geval gehandhaafd indien de echtgenoten een of meer te hunnen laste komende kinderen hebben.

4. Indien krachtens de leden 1, 2 en 3 echtgenoten die in dienst van het Agentschap zijn beiden recht hebben op de kostwinnerstoelage, wordt deze slechts uitgekeerd aan de echtgenoot met het hoogste basissalaris.

5. Wanneer het personeelslid uitsluitend uit hoofde van lid 2, onder b), recht heeft op de kostwinnerstoelage en al zijn kinderen die in de zin van artikel 2, leden 2 en 3, te zijnen laste zijn, op grond van wettelijke bepalingen dan wel een uitspraak van de rechter of van de bevoegde administratieve autoriteit aan een andere persoon zijn toevertrouwd, wordt de kostwinnerstoelage aan deze persoon uitgekeerd voor rekening van en namens het personeelslid. Voor de meerderjarige kinderen ten laste wordt zulks geacht het geval te zijn wanneer zij gewoonlijk bij de andere ouder wonen.

Wanneer de kinderen van het personeelslid evenwel aan meer personen zijn toevertrouwd, wordt de kostwinnerstoelage over deze personen verdeeld, en wel naar verhouding van het aantal kinderen dat ieder van hen verzorgt.

Wanneer de personen aan wie de kostwinnerstoelage van een personeelslid op grond van de bovenstaande bepalingen moet worden uitgekeerd, zelf recht op deze toelage heeft, doordat hij personeelslid is, wordt hem slechts de hoogste kostwinnerstoelage uitgekeerd.

Artikel 2

1. Het personeelslid geniet onder de in leden 2 en 3 vermelde voorwaarden voor ieder kind te zijnen laste een maandelijkse toelage van 326,44 euro.

2. Als te zijnen laste komend kind wordt aangemerkt: een wettig, onwettig of geadopteerd kind van het personeelslid of van diens echtgenoot, dat daadwerkelijk door het personeelslid wordt onderhouden.

Dit geldt ook voor een kind waarvoor een adoptieaanvraag is ingediend en waarvoor de adoptieprocedure aanhangig is gemaakt.

Een kind ten aanzien van wie het personeelslid krachtens een rechterlijke beslissing op grond van de wetgeving inzake de bescherming van minderjarigen van een EU-lidstaat een onderhoudsplicht heeft, wordt met een te zijnen laste komend kind gelijkgesteld.

3. De toelage wordt toegekend:

a)	ambtshalve, voor een kind dat de 18-jarige leeftijd nog niet heeft bereikt;

b)	op een met redenen omkleed verzoek van het personeelslid, voor een kind tussen 18 en 26 jaar dat een school- of beroepsopleiding ontvangt.

4. In uitzonderlijke gevallen kan een persoon ten aanzien van wie het personeelslid een wettelijke onderhoudsplicht heeft welke hem zware lasten oplegt, bij bijzonder, met redenen omkleed besluit van het TSOBG, genomen op grond van bewijsstukken, met een te zijnen laste komend kind worden gelijkgesteld.

5. De toelage wordt doorbetaald zonder inachtneming van enige leeftijdsgrens, indien het kind gebrekkig is of aan een ernstige ziekte lijdt waardoor het niet in zijn behoeften kan voorzien, en wel zolang die ziekte of dat gebrek duurt.

6. Voor een ten laste komend kind in de zin van dit artikel kan slechts één enkele kindertoelage worden genoten.

7. Wanneer het kind dat ten laste is in de zin van de leden 2 en 3, op grond van wettelijke bepalingen dan wel een uitspraak van de rechter of van de bevoegde administratieve autoriteit aan een andere persoon is toevertrouwd, wordt de toelage aan deze persoon uitgekeerd voor rekening van en namens het personeelslid.

Artikel 3

1. Onder de voorwaarden vastgelegd in de algemene uitvoeringsbepalingen, ontvangt het personeelslid voor ieder te zijnen laste komend kind in de zin van artikel 2, lid 2, dat ten minste vijf jaar oud is en regelmatig volledig dagonderwijs volgt bij een instelling voor lager of middelbaar onderwijs waar schoolgeld moet worden betaald, of bij een instelling voor hoger onderwijs, een schooltoelage ten bedrage van de werkelijk door hem gedragen schoolkosten, tot ten hoogste 221,50 euro per maand. De voorwaarde dat schoolgeld moet worden betaald, geldt echter niet voor de vergoeding van de kosten van schoolvervoer.

Het recht op de toelage gaat in op de eerste dag van de maand waarin het kind voor het eerst een instelling voor lager onderwijs gaat bezoeken, en eindigt aan het einde van de maand waarin het de 26-jarige leeftijd bereikt.

Er kan een toelage tot het dubbele van het in de eerste alinea genoemde maximumbedrag worden uitgekeerd aan:

—

het personeelslid wiens standplaats ten minste 50 km verwijderd is:

—	hetzij van een Europese school,

—	hetzij van een onderwijsinstelling waar onderricht in zijn taal wordt gegeven en waar het kind om deugdelijk gemotiveerde dwingende pedagogische redenen onderwijs volgt;

—

het personeelslid wiens standplaats ten minste 50 km verwijderd is van een instelling voor hoger onderwijs van het land waarvan hij de nationaliteit bezit of waar onderricht in zijn taal wordt gegeven, op voorwaarde dat het kind metterdaad een instelling voor hoger onderwijs bezoekt op ten minste 50 km afstand van de standplaats en dat het personeelslid in aanmerking komt voor de ontheemdingstoelage; aan deze laatste voorwaarde behoeft niet te worden voldaan indien in het land waarvan het personeelslid de nationaliteit bezit, een dergelijke instelling niet aanwezig is, of indien het kind een instelling voor hoger onderwijs bezoekt in een ander land dan het land waar de standplaats van het personeelslid gelegen is;

—	de persoon die niet in actieve dienst is, maar recht heeft op schooltoelage; in dat geval gelden de in het eerste en tweede streepje genoemde voorwaarden, waarbij rekening wordt gehouden met de woonplaats in plaats van met de standplaats.

De voorwaarde dat schoolgeld moet worden betaald, geldt echter niet voor betalingen overeenkomstig de derde alinea.

Wanneer het kind waarvoor recht op de schooltoelage bestaat, op grond van wettelijke bepalingen dan wel een uitspraak van de rechter of van de bevoegde administratieve autoriteit aan een andere persoon is toevertrouwd, wordt de schooltoelage aan deze personen uitgekeerd voor rekening van en namens het personeelslid. In dat geval wordt de afstand van 50 km als bedoeld in de vorige alinea, berekend vanaf de woonplaats van de persoon aan wie het kind is toevertrouwd.

2. Voor ieder ten laste komend kind in de zin van artikel 2, lid 2, dat nog geen vijf jaar oud is of nog niet voltijds een school voor lager of voortgezet onderwijs bezoekt, is het bedrag van deze toelage 79,74 euro per maand. De eerste zin van lid 1, laatste alinea, is van toepassing.

Afdeling 2

Ontheemdingstoelage

Artikel 4

1. Een ontheemdingstoelage van 16 % van de som van het basissalaris, de kostwinnerstoelage en de kindertoelage waarop het personeelslid recht heeft, wordt toegekend aan:

het personeelslid:

—	dat niet de nationaliteit bezit van de staat op welks grondgebied zijn standplaats is gelegen, en die deze ook nooit heeft bezeten, en

—

dat gedurende een periode van vijf jaar, eindigend zes maanden vóór zijn indiensttreding, niet regelmatig woonachtig is geweest of zijn voornaamste beroepsbezigheden heeft uitgeoefend op het grondgebied in Europa van bedoelde staat. Buiten beschouwing blijven hierbij omstandigheden die voortvloeien uit diensten, verricht voor een andere staat of een internationale organisatie;

het personeelslid dat de nationaliteit van de staat op welks grondgebied zijn standplaats is gelegen, bezit of heeft bezeten, maar die gedurende een periode van tien jaar, eindigend op het ogenblik van zijn indiensttreding, regelmatig woonachtig is geweest buiten het grondgebied in Europa van die staat, en wel om een andere reden dan het uitoefenen van een functie in dienst van een staat of van een internationale organisatie.

De ontheemdingstoelage bedraagt ten minste 442,78 euro per maand.

2. Het personeelslid dat niet de nationaliteit bezit van de staat op welks grondgebied zijn standplaats is gelegen, en deze nationaliteit ook nooit bezeten heeft, doch niet voldoet aan de in lid 1 genoemde voorwaarden, heeft recht op een toelage voor verblijf in het buitenland gelijk aan eenvierde van de ontheemdingstoelage.

3. Voor de toepassing van de leden 1 en 2 wordt het personeelslid dat door huwelijk automatisch en zonder mogelijkheid tot verwerping de nationaliteit heeft verkregen van de staat op welks grondgebied zijn standplaats is gelegen, gelijkgesteld met het personeelslid als bedoeld in lid 1, onder a), eerste streepje.

Afdeling 3

Vergoeding van kosten

A. INRICHTINGSKOSTEN

Artikel 5

1. Het personeelslid dat zijn proeftijd heeft voltooid en dat aantoont verplicht te zijn geweest van woonplaats te veranderen ten einde aan de verplichtingen van artikel 22 van het statuut te voldoen, ontvangt een inrichtingsvergoeding ten bedrage van twee maanden basissalaris indien hij recht heeft op de kostwinnerstoelage, en van één maand basissalaris indien dat niet het geval is.

Indien echtgenoten die personeelslid van het Agentschap zijn, beiden recht hebben op een inrichtingsvergoeding, wordt deze slechts uitgekeerd aan de echtgenoot met het hoogste basissalaris.

Op de inrichtingsvergoeding is de voor de standplaats van het personeelslid vastgestelde aanpassingscoëfficiënt van toepassing.

2. De inrichtingsvergoeding wordt eveneens uitbetaald aan het personeelslid dat in een andere standplaats wordt tewerkgesteld en daardoor genoodzaakt is van woonplaats te veranderen ten einde de in artikel 22 van het statuut vermelde verplichting na te komen.

3. De inrichtingsvergoeding wordt berekend volgens de burgerlijke staat en het salaris van het personeelslid op het tijdstip van beëindiging van de proeftijd of van tewerkstelling in de nieuwe standplaats.

De inrichtingsvergoeding wordt uitbetaald na overlegging van bewijsstukken waaruit blijkt dat het personeelslid zich, met zijn gezin indien hij recht heeft op de kostwinnerstoelage, in zijn standplaats heeft gevestigd.

4. Het personeelslid dat recht heeft op de kostwinnerstoelage en zich zonder zijn gezin in zijn standplaats vestigt, ontvangt slechts de helft van de vergoeding waarop hij anders recht zou hebben gehad; de andere helft wordt hem uitbetaald bij vestiging van zijn gezin in zijn standplaats indien deze vestiging geschiedt binnen de in artikel 9, lid 3, gestelde termijnen. Heeft deze vestiging niet plaatsgevonden en wordt het personeelslid tewerkgesteld in de plaats waar zijn gezin verblijft, dan heeft hij uit dien hoofde geen recht op een inrichtingsvergoeding.

5. Het personeelslid dat de inrichtingsvergoeding heeft ontvangen en dat eigener beweging binnen twee jaar na zijn indiensttreding de dienst van het Agentschap verlaat, is verplicht bij zijn vertrek een gedeelte van de vergoeding terug te betalen, en wel naar rato van het resterende deel van dat tijdvak.

6. Het personeelslid dat recht heeft op een inrichtingsvergoeding is verplicht opgave te doen van soortgelijke vergoedingen die hij uit een andere bron mocht ontvangen; deze vergoedingen komen in mindering op die welke in dit artikel zijn vermeld.

B. INRICHTINGSVERGOEDING BIJ BEËINDIGING VAN DE DIENST

Artikel 6

1. Bij beëindiging van de dienst heeft het personeelslid dat zijn proeftijd heeft voltooid en dat aantoont dat hij van woonplaats is veranderd, opnieuw recht op een inrichtingsvergoeding ten bedrage van twee maanden basissalaris indien hij recht heeft op de kostwinnerstoelage en van één maand indien dit niet het geval is, mits hij vier dienstjaren heeft volbracht en in zijn nieuwe betrekking geen soortgelijke vergoeding geniet. Indien echtgenoten die personeelslid van het Agentschap zijn, beiden recht hebben op een inrichtingsvergoeding bij beëindiging van de dienst, wordt deze slechts uitgekeerd aan de echtgenoot met het hoogste basissalaris.

Voor de berekening van deze vier dienstjaren wordt rekening gehouden met de jaren in actieve dienst, verlof wegens militaire dienst en ouderschapsverlof of verlof om gezinsredenen.

Op de inrichtingsvergoeding bij beëindiging van de dienst is de voor de laatste standplaats van het personeelslid vastgestelde aanpassingscoëfficiënt van toepassing.

2. Indien een personeelslid dat zijn proeftijd heeft voltooid, komt te overlijden, wordt vorengenoemde inrichtingsvergoeding uitbetaald aan de overlevende echtgenoot, of, bij gebreke van deze, aan de personen die in de zin van artikel 2 te zijnen laste waren, zonder dat het tijdsbeding van lid 1 van dit artikel geldt.

3. Deze inrichtingsvergoeding wordt berekend volgens de burgerlijke staat en het salaris van het personeelslid op het ogenblik van beëindiging van de dienst.

4. De inrichtingsvergoeding wordt uitbetaald na overlegging van bewijsstukken waaruit blijkt dat het personeelslid met zijn gezin, of, indien hij is overleden, zijn gezin, zich elders heeft gevestigd in een plaats die ten minste 70 km van zijn standplaats is verwijderd.

De vestiging elders van het personeelslid, of, indien hij is overleden, van zijn gezin, moet uiterlijk drie jaar na beëindiging van de dienst hebben plaatsgevonden.

Het verstrijken van deze termijn kan de rechtverkrijgende van het personeelslid echter niet worden tegengeworpen, indien hij kan aantonen dat hij geen kennis droeg van bovenstaande bepalingen.

C. REISKOSTEN

Artikel 7

1. Het personeelslid heeft recht op vergoeding van zijn reiskosten, voor zichzelf, zijn echtgenoot en de personen te zijnen laste, die daadwerkelijk met hem samenwonen:

a)	bij zijn indiensttreding en wel van de plaats van aanwerving naar de standplaats;

b)	bij beëindiging van de dienst in de zin van artikel 95 van het statuut, van de standplaats naar de plaats van herkomst zoals deze in lid 3 van dit artikel wordt omschreven;

c)	bij overplaatsing die een verandering van standplaats met zich brengt.

Bij overlijden van het personeelslid hebben de overlevende echtgenoot en de personen te zijnen laste naar dezelfde maatstaven recht op vergoeding der reiskosten.

De reiskosten omvatten tevens de kosten van plaatsbespreking, van vervoer van bagage en eventueel van noodzakelijke hotelkosten.

2. De reiskosten worden vergoed op de grondslag van de kortste en goedkoopste gebruikelijke reisroute per spoor, tarief eerste klasse, tussen de standplaats en de plaats van aanwerving of de plaats van herkomst.

Wanneer de in de eerste alinea bedoelde reisroute langer is dan 500 km en in de gevallen waarin de gebruikelijke reisroute een traject over zee omvat, heeft de betrokkene na overlegging van de plaatsbewijzen recht op vergoeding van de reiskosten per vliegtuig in business class of een gelijkwaardige klasse. Wanneer gebruik wordt gemaakt van een ander vervoermiddel dan de hierboven vermelde, worden de reiskosten vergoed op de grondslag van het spoorwegtarief, met uitzondering van de kosten voor een slaaprijtuig. Indien de berekening niet op deze grondslag kan geschieden, wordt de vergoeding bij bijzonder besluit van het TSOBG vastgesteld.

3. De plaats van herkomst van het personeelslid wordt bij zijn indiensttreding vastgesteld, hierbij wordt rekening gehouden met de plaats van aanwerving of met de plaats die het centrum van zijn belangen vormt. Deze vaststelling kan later, gedurende de tijd waarin het personeelslid in dienst is, en ter gelegenheid van zijn vertrek, bij bijzonder besluit van het TSOBG worden herzien. Zolang het personeelslid in dienst is, kan dit besluit echter slechts bij uitzondering worden genomen na overlegging van bewijsstukken die zijn verzoek deugdelijk staven.

Deze herziening mag echter niet leiden tot verplaatsing van het centrum van de belangen van het personeelslid van een plaats binnen naar een plaats buiten het grondgebied van de EU-lidstaten of van de landen en gebieden genoemd in Bijlage II van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap.

Artikel 8

1. Het personeelslid heeft voor zichzelf en, indien hij recht heeft op de kostwinnerstoelage, voor zijn echtgenoot en de personen te zijnen laste in de zin van artikel 2, eenmaal per kalenderjaar recht op een forfaitaire vergoeding van de reiskosten van zijn standplaats naar de plaats van herkomst in de zin van artikel 7.

Wanneer beide echtgenoten personeelslid van het Agentschap zijn heeft elk van hen recht op de forfaitaire reiskostenvergoeding voor hemzelf en voor de ten laste komende personen, volgens bovenstaande bepalingen; voor elke ten laste komende persoon wordt slechts éénmaal betaald. Voor de ten laste komende kinderen wordt de vergoeding overeenkomstig het verzoek van de echtgenoten vastgesteld op basis van de plaats van herkomst van een van beide echtgenoten.

Wanneer het personeelslid in de loop van het jaar in het huwelijk treedt en daardoor het recht op de kostwinnerstoelage verkrijgt, worden de voor de echtgenoot verschuldigde reiskosten berekend naar rato van de tijd tussen de huwelijksdag en het einde van het lopende jaar.

Eventuele wijziging van de berekeningsgrondslag, voortvloeiende uit verandering in de samenstelling van het gezin na uitbetaling van de desbetreffende bedragen, verplicht de betrokkene niet tot terugbetaling.

De reiskosten van kinderen van twee tot tien jaar worden berekend op basis van de helft van de kilometervergoeding en de helft van het forfaitaire supplement; voor deze berekening worden de kinderen geacht het tweede of het tiende levensjaar te hebben bereikt op 1 januari van het lopende jaar.

2. De forfaitaire vergoeding is gebaseerd op een kilometervergoeding, berekend op basis van de afstand tussen de standplaats van het personeelslid en diens plaats van aanwerving of van herkomst overeenkomstig het bepaalde in artikel 7, lid 2, eerste alinea.

Deze vergoeding bedraagt

0 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 0 en 200 km

0,3320 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 201 en 1 000 km

0,5533 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 1 001 en 2 000 km

0,3320 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 2 001 en 3 000 km

0,1106 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 3 001 en 4 000 km

0,0532 euro per km voor het gedeelte van de afstand tussen 4 001 en 10 000 km

0 euro per km voor het gedeelte van de afstand boven 10 000 km.

Aan deze vergoeding wordt een forfaitair supplement toegevoegd van 166 euro indien de afstand per spoor tussen de standplaats en de plaats van herkomst tussen 725 km en 1 450 km bedraagt,

331,99 euro indien de afstand per spoor tussen de standplaats en de plaats van herkomst 1 450 km of meer bedraagt.

De kilometervergoeding en het forfaitair supplement worden ieder jaar op dezelfde wijze aangepast als de bezoldigingen.

3. Het personeelslid wiens dienst tijdens een kalenderjaar anders dan door overlijden eindigt of aan wie om redenen van persoonlijke aard verlof wordt verleend, heeft, indien hij in dat jaar minder dan negen maanden in actieve dienst van het Agentschap is geweest, slechts recht op een deel van de in lid 1 bedoelde vergoeding, berekend naar rato van de in actieve dienst doorgebrachte tijd.

4. Bovenstaande bepalingen zijn van toepassing op het personeelslid van wie de standplaats op het grondgebied van een van de EU-lidstaten gelegen is. Het personeelslid van wie de standplaats buiten dat grondgebied is gelegen, heeft, voor zichzelf en, indien hij recht heeft op de kostwinnerstoelage, voor zijn echtgenoot en de personen te zijnen laste in de zin van artikel 2, eenmaal per kalenderjaar recht op vergoeding van de reiskosten naar zijn plaats van herkomst of op vergoeding van de reiskosten naar een andere plaats, voorzover deze de kosten van een reis naar de plaats van herkomst niet overschrijden. Wanneer de echtgenoot en de in de zin van artikel 2, lid 2, ten laste komende personen evenwel niet met het personeelslid in de standplaats samenwonen, hebben zij eenmaal per kalenderjaar recht op vergoeding van de reiskosten van de plaats van herkomst naar de standplaats of op vergoeding van de reiskosten naar een andere plaats, voorzover deze de kosten van een reis van de plaats van herkomst naar de standplaats niet overschrijden.

Deze reiskosten worden vergoed met een forfaitair bedrag berekend op basis van de reiskosten per vliegtuig in de klasse die onmiddellijk boven economy class ligt.

D. VERHUISKOSTEN

Artikel 9

1. Aan het personeelslid dat verplicht is van woonplaats te veranderen teneinde de bepalingen van artikel 22 van het statuut na te komen, en die geen vergoeding van dezelfde kosten uit andere bron mocht genieten, worden de kosten van verhuizing van zijn persoonlijke inboedel, met inbegrip van verzekeringskosten ter dekking van eenvoudig risico (breuk, diefstal, brand) vergoed. Deze vergoeding wordt verleend tot het bedrag van een tevoren goedgekeurde prijsopgave. Ten minste twee prijsopgaven moeten aan de bevoegde diensten van het Agentschap worden voorgelegd. Indien deze diensten van mening zijn, dat de voorgelegde prijsopgaven een redelijk bedrag te boven gaan, kunnen zij een andere verhuisonderneming aanwijzen. De vergoeding waarop het personeelslid recht heeft, kan in dat geval worden beperkt tot het bedrag der prijsopgave van deze laatste verhuisonderneming.

2. Bij beëindiging van de dienst of bij overlijden van een personeelslid worden de verhuiskosten van de standplaats naar de plaats van de herkomst vergoed.

Indien het overleden personeelslid ongehuwd was, worden deze kosten aan zijn rechtverkrijgenden vergoed.

3. Het personeelslid moet binnen één jaar na het verstrijken van de proeftijd verhuizen.

Bij beëindiging van de dienst moet de verhuizing plaatsvinden binnen de termijn van drie jaar, genoemd in artikel 6, lid 4, tweede alinea.

Na het verstrijken van deze termijnen gemaakte verhuiskosten kunnen slechts in uitzonderingsgevallen en krachtens bijzonder besluit van het TSOBG worden vergoed.

E. DAGVERGOEDING

Artikel 10

1. Het personeelslid dat aantoont dat hij genoodzaakt is van woonplaats te veranderen om aan de verplichtingen van artikel 22 van het statuut te voldoen, heeft gedurende een in lid 2 bepaalde periode recht op een dagvergoeding per kalenderdag, die als volgt is vastgesteld:

personeelslid dat recht heeft op de kostwinnerstoelage: 34,31 euro.

personeelslid dat geen recht heeft op de kostwinnerstoelage: 27,67 euro.

De bovenstaande schaal wordt herzien bij elk onderzoek naar het bezoldigingspeil krachtens artikel 59 van het statuut.

2. De periode gedurende welke de dagvergoeding wordt toegekend, is als volgt vastgesteld:

a)	voor het personeelslid dat geen recht heeft op de kostwinnerstoelage: 120 dagen;

b)	voor het personeelslid dat recht heeft op de kostwinnerstoelage: 180 dagen of – voor een personeelslid op proef – de proeftijd plus één maand.

Wanneer echtgenoten die personeelslid van het Agentschap zijn, beiden recht hebben op de dagvergoeding, geldt de onder b) bepaalde periode gedurende welke deze wordt toegekend, ten aanzien van de echtgenoot met het hoogste basissalaris. De onder a) bepaalde periode geldt ten aanzien van de andere echtgenoot.

In geen geval wordt de dagvergoeding toegekend na de datum waarop het personeelslid zijn verhuizing heeft volbracht ten einde te voldoen aan de verplichtingen van artikel 22 van het statuut.

F. KOSTEN VAN DIENSTREIZEN

Artikel 11

1. Het personeelslid dat krachtens een reisopdracht op dienstreis is, heeft overeenkomstig onderstaande bepalingen recht op vergoeding van vervoerkosten en op dagvergoeding.

2. Bij de reisopdracht wordt onder meer de vermoedelijke duur van de dienstreis bepaald op grond waarvan het voorschot wordt berekend dat het personeelslid op de dagvergoeding kan opnemen. Behoudens bijzonder besluit wordt geen voorschot gegeven indien de vermoedelijke duur der dienstreis niet meer dan 24 uur bedraagt en deze reis plaatsvindt in een land waar de valuta van de standplaats van het personeelslid als betaalmiddel wordt aanvaard.

3. Behalve in bij bijzonder besluit vast te stellen uitzonderlijke gevallen, en met name wanneer een personeelslid zijn verlof moet onderbreken of uit verlof wordt teruggeroepen, wordt de vergoeding van de dienstreiskosten beperkt tot de vergoeding van de kosten van de goedkoopste verplaatsing tussen de standplaats en de plaats van de dienstopdracht, zonder dat het personeelslid verplicht is zijn verblijf ter plaatse aanzienlijk te verlengen.

Artikel 12

1. Reizen per trein

De vervoerkosten voor personeelsleden op dienstreis die per trein reizen worden, na overlegging van bewijsstukken, vergoed op basis van het spoortarief eerste klasse langs de kortste route tussen de standplaats en de plaats van de dienstopdracht.

2. Reizen per vliegtuig

Indien de reisafstand per spoor heen en terug 800 km of meer bedraagt, kunnen de personeelsleden worden gemachtigd per vliegtuig te reizen.

3. Bootreizen

Voor de vergoeding van de kosten van bootreizen bepaalt het TSOBG per geval en naargelang van de duur en kosten van de reis, welke klasse en hutaccommodatie worden vergoed.

4. Reizen per auto

De reiskosten worden forfaitair vergoed op basis van de spoortarieven overeenkomstig het bepaalde in lid 1; er worden geen supplementen betaald.

Het TSOBG kan evenwel besluiten om aan een personeelslid dat een dienstreis onder bijzondere omstandigheden maakt, waarbij het gebruik van het openbaar vervoer op onmiskenbare bezwaren stuit, in plaats van de bovengenoemde reiskostenvergoeding een kilometervergoeding toe te kennen.

Artikel 13

1. De dagvergoeding voor dienstreizen is een forfaitair bedrag dat alle uitgaven van het personeelslid op dienstreis omvat: het ontbijt, twee maaltijden en alle overige courante uitgaven, inclusief kosten voor plaatselijk vervoer. Verblijfkosten, inclusief de plaatselijke belastingen, worden na overlegging van bewijsstukken vergoed tot een voor ieder land vastgesteld maximumbedrag.

Voor de EU-lidstaten gelden de volgende bedragen:

(in euro)
Bestemming	Dagvergoeding	Maximum hotel
België	84,06	117,08
Tsjechië	55,00	175,00
Denemarken	91,70	148,07
Duitsland	74,14	97,03
Estland	70,00	120,00
Griekenland	66,04	99,63
Spanje	68,89	126,57
Frankrijk	72,58	97,27
Ierland	80,94	139,32
Italië	60,34	114,33
Cyprus	50,00	110,00
Letland	85,00	165,00
Litouwen	80,00	170,00
Luxemburg	82,00	106,92
Hongarije	50,00	165,00
Malta	60,00	115,00
Nederland	78,26	131,76
Oostenrijk	74,47	128,58
Polen	60,00	210,00
Portugal	68,91	124,89
Slovenië	60,00	110,00
Slowakije	50,00	125,00
Finland	92,34	140,98
Zweden	92,91	141,77
Verenigd Koninkrijk	86,89	149,03

Wanneer het personeelslid op dienstreis deelneemt aan een maaltijd of gebruik maakt van huisvesting aangeboden of vergoed door een van de instellingen van de Gemeenschap, of door een overheidsinstantie of een ander orgaan buiten de Gemeenschap, is hij verplicht daarvan opgave te doen. Een overeenkomstig bedrag wordt dan in mindering gebracht.

De bedragen die gelden voor dienstreizen buiten het grondgebied van de EU-lidstaten worden door het TSOBG vastgesteld en regelmatig herzien.

3. De in lid 2, onder a), genoemde bedragen worden om de twee jaar geëvalueerd op basis van de evaluatie die plaatsvindt overeenkomstig artikel 13, lid 3, van bijlage VII bij het EG-statuut.

Artikel 14

De wijze van toepassing van de artikelen 11, 12 en 13 wordt door het Agentschap vastgesteld.

G. VASTE KOSTENVERGOEDING

Artikel 15

1. Aan personeelsleden wier taak van dien aard is dat zij geregeld uitgaven voor representatiedoeleinden moeten doen, kan het TSOBG een vaste, door dit gezag te bepalen ambtsvergoeding toekennen.

In bijzondere gevallen kan het TSOBG bovendien besluiten dat een gedeelte van de huisvestingskosten der betrokkenen ten laste van het Agentschap komt.

2. Voor personeelsleden die op grond van bijzondere opdrachten incidenteel genoodzaakt zijn tot uitgaven voor representatiedoeleinden in het belang van de dienst, wordt de representatievergoeding voor ieder geval afzonderlijk aan de hand van bewijsstukken bepaald volgens regels, vastgesteld door het TSOBG.

Artikel 16

Bij besluit van het TSOBG kan aan leden van het hoger leidinggevend personeel (directeuren-generaal of daarmee gelijkgestelden in de rangen AD 16 of 15 en directeuren of daarmee gelijkgestelden in de rangen AD 15 of 14) die niet over een dienstauto beschikken, een vaste vergoeding van ten hoogste 892,42 euro per jaar worden toegekend voor hun vervoerkosten binnen het gebied van hun standplaats.

Deze vergoeding kan bij met redenen omkleed besluit van het TSOBG eveneens worden toegekend aan het personeelslid wiens werkzaamheden geregeld verplaatsingen medebrengen waarvoor hij van zijn particuliere auto gebruik mag maken.

Afdeling 4

Uitbetaling van de verschuldigde bedragen

Artikel 17

1. Op de 15e van elke maand wordt de bezoldiging voor de lopende maand aan het personeelslid uitbetaald. Het bedrag van deze bezoldiging wordt naar boven afgerond in gehele centen.

2. Indien niet de gehele maandbezoldiging verschuldigd is, wordt deze in dertigsten verdeeld:

a)	indien het werkelijke aantal te betalen dagen vijftien of minder bedraagt, is het aantal verschuldigde dertigsten gelijk aan het werkelijk aantal te betalen dagen;

b)	indien het werkelijke aantal te betalen dagen meer dan vijftien bedraagt, is het aantal verschuldigde dertigsten gelijk aan het verschil tussen dertig en het werkelijke aantal niet te betalen dagen.

3. Wanneer het recht op gezinstoelagen en op de ontheemdingstoelage ontstaat na de datum van indiensttreding van het personeelslid, geniet hij deze vanaf de eerste dag van de maand waarin het recht is ontstaan. Wanneer het recht op deze toelagen eindigt, blijft hij in het genot ervan tot het einde van de maand waarin dit recht eindigt.

Artikel 18

1. De aan het personeelslid verschuldigde bedragen worden uitbetaald op de plaats en in de valuta van het land waar het personeelslid zijn functie uitoefent.

2. Het personeelslid kan door bemiddeling van het Agentschap regelmatig een deel van zijn bezoldiging naar een andere EU-lidstaat laten overmaken, onder dezelfde voorwaarden als die welke zijn vastgelegd in de regeling die de instellingen van de Gemeenschap overeenkomstig artikel 17, lid 2, van bijlage VII bij het EG-statuut hebben vastgesteld.

Hiervoor kunnen een of meer van de volgende bedragen in aanmerking komen:

a)	per ten laste komend kind dat in een andere EU-lidstaat een onderwijsinstelling bezoekt, een bedrag dat niet hoger ligt dan de werkelijk ontvangen schooltoelage voor dat kind

geregeld terugkerende betalingen ten behoeve van enige andere persoon die in de betrokken EU-lidstaat verblijft en ten aanzien van wie het personeelslid op grond van een rechterlijke beslissing of een besluit van de bevoegde autoriteit een onderhoudsplicht heeft, mits daarvan geldige bewijsstukken zijn overgelegd.

De onder b) bedoelde overmakingen mogen niet meer bedragen dan 5 % van het basissalaris van het personeelslid.

3. De in lid 2 van dit artikel bedoelde overmakingen geschieden op basis van dezelfde wisselkoersen als bedoeld in artikel 63, tweede alinea, van het EG-statuut. De overgemaakte bedragen worden vermenigvuldigd met een coëfficiënt die overeenkomt met het verschil tussen de in artikel 3, lid 5, onder b), van bijlage XI van het EG-statuut bepaalde aanpassingscoëfficiënt voor het land waarnaar de overmaking geschiedt en de op de bezoldiging van het personeelslid toegepaste aanpassingscoëfficiënt (artikel 3, lid 5, onder a), van bijlage XI van het EG-statuut).

4. Naast de in de leden 1 tot en met 3 bedoelde overmakingen kan een personeelslid verzoeken om regelmatig een bedrag naar een andere EU-lidstaat over te maken tegen de maandelijkse wisselkoers en zonder toepassing van een coëfficiënt. Dit bedrag mag niet hoger liggen dan 25 % van het basissalaris van het personeelslid.

BIJLAGE VI

UITKERING BIJ VERTREK EN PENSIOEN

HOOFDSTUK 1

Uitkering bij vertrek

Artikel 1

1. Het personeelslid wiens dienst anders dan door overlijden of wegens invaliditeit eindigt, heeft bij zijn vertrek recht op:

a)	een uitkering bij vertrek gelijk aan driemaal de op zijn basissalaris ingehouden pensioenbijdragen, verminderd met de bedragen die zijn betaald bij toepassing van de artikelen 90 en 131 van het statuut, indien hij gedurende minder dan een jaar in dienst is geweest;

in de andere gevallen heeft hij er recht op

—

dat de actuariële tegenwaarde van zijn overlevingspensioenrechten bij het Agentschap, berekend tot aan de datum van de feitelijke overdracht, wordt overgedragen naar het pensioenfonds van een overheid of organisatie of naar het pensioenfonds waarbij hij overlevingspensioenrechten verwerft uit hoofde van de bezigheid die hij als werknemer of zelfstandige uitoefent, of

—

dat een bedrag gelijk aan de actuariële tegenwaarde van zijn pensioenrechten naar een particuliere verzekeringsmaatschappij of een pensioenfonds van zijn keuze wordt overgedragen, waarbij wordt gegarandeerd dat:

i)	het kapitaal niet wordt uitgekeerd;

ii)	ten vroegste vanaf de leeftijd van 60 jaar en ten laatste vanaf de leeftijd van 65 jaar een maandelijks bedrag wordt uitbetaald;

iii)	voorzieningen inzake overlevingspensioenen worden getroffen;

iv)	de overdracht naar een andere verzekering of een ander fonds alleen wordt toegestaan onder de in de punten i), ii) en iii), genoemde voorwaarden.

2. Wanneer de dienst van het personeelslid eindigt door tuchtrechtelijk ontslag, wordt de uitkering bij vertrek, of in voorkomend geval de over te schrijven actuariële tegenwaarde, vastgesteld overeenkomstig het besluit dat krachtens artikel 146 van het statuut is genomen.

HOOFDSTUK 2

Invaliditeitsuitkering

Artikel 2

1. Onverminderd het in artikel 75 van het statuut bepaalde, heeft het personeelslid dat de 65-jarige leeftijd nog niet heeft bereikt, indien hij tijdens de periode gedurende welke hij recht op pensioen verkreeg, door de invaliditeitscommissie als blijvend invalide wordt aangemerkt, en deze invaliditeit als volledig wordt beschouwd, waardoor het hem niet mogelijk is werkzaamheden te verrichten die met een ambt in zijn loopbaan overeenkomen, zodat hij de dienst bij het Agentschap moet onderbreken, gedurende de tijd van zijn arbeidsongeschiktheid recht op de in artikel 76 van het statuut bedoelde invaliditeitsuitkering.

2. Degene die een invaliditeitsuitkering ontvangt, mag geen winstgevende beroepsactiviteit uitoefenen zonder de voorafgaande goedkeuring van het TSOBG. Wanneer hij een bezoldigde activiteit uitoefent die hem een inkomen oplevert dat, opgeteld bij de invaliditeitsuitkering, meer bedraagt dan het laatste salaris dat hij als personeelslid in actieve dienst heeft ontvangen, vastgesteld aan de hand van de salaristabel die geldt op de eerste dag van de maand waarop de uitkering wordt uitbetaald, wordt het bedrag waarmee dat salaris wordt overschreden, op de invaliditeitsuitkering in mindering gebracht.

De betrokkene moet alle schriftelijke bewijsstukken verstrekken waarom wordt verzocht, en moet ieder gegeven dat van invloed kan zijn op het recht op een invaliditeitsuitkering, aan het Agentschap meedelen.

Artikel 3

Zolang een gewezen personeelslid dat invaliditeitspensioen geniet, de 63-jarige leeftijd niet heeft bereikt, kan de instelling hem op gezette tijden doen onderzoeken ten einde zich te vergewissen of hij nog voldoet aan de voor deze uitkering vereiste voorwaarden.

HOOFDSTUK 3

Overlevingspensioen

Artikel 4

De overlevende echtgenoot van een personeelslid dat is overleden terwijl hij in actieve dienst, met verlof om redenen van persoonlijke aard, verlof ter zake van militaire dienst, ouderschapsverlof of verlof om gezinsredenen was, verkrijgt, indien het huwelijk ten tijde van zijn overlijden ten minste een jaar had geduurd en behoudens het in artikel 75 van het statuut en artikel 11 van deze bijlage bepaalde, een overlevingspensioen ten bedrage van 60 % van het ouderdomspensioen dat het personeelslid op het tijdstip van zijn overlijden heeft verworven.

De voorwaarde betreffende de duur van het huwelijk geldt niet indien uit het huwelijk of uit een vorig huwelijk van het personeelslid één of meer kinderen zijn geboren, voor zover de overlevende echtgenoot in de behoeften van deze kinderen voorziet of heeft voorzien, of indien het overlijden van het personeelslid te wijten is aan een gebrek of ziekte, opgedaan ter gelegenheid van het verrichten van zijn werkzaamheden, dan wel aan een ongeval.

Artikel 5

De overlevende echtgenoot van een gewezen personeelslid dat recht had op een invaliditeitsuitkering, heeft, indien het echtpaar gehuwd was op het tijdstip waarop het recht op deze uitkering is ontstaan en behoudens het bij artikel 8 bepaalde, recht op een overlevingspensioen ten bedrage van 60 % van de invaliditeitsuitkering die de echtgenoot op de dag van zijn overlijden genoot.

Het minimum van het overlevingspensioen bedraagt 35 % van het laatste basissalaris; het bedrag van het overlevingspensioen kan evenwel in geen geval hoger zijn dan het bedrag van de invaliditeitsuitkering dat de echtgenoot op de dag van zijn overlijden genoot.

Artikel 6

De in de artikelen 4 en 5 genoemde voorwaarde betreffende het tijdstip van het huwelijk geldt niet indien het huwelijk ten minste vijf jaar heeft geduurd, zelfs niet wanneer het is aangegaan na beëindiging van de dienst.

Artikel 7

1. Het in artikel 80, eerste, tweede en derde alinea van het statuut genoemde wezenpensioen bedraagt voor de eerste wees 8/10e van het overlevingspensioen waarop de overlevende echtgenoot van het personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering, recht zou hebben gehad; hierbij blijft de aftrek ingevolge artikel 10 van deze bijlage buiten beschouwing.

Het mag niet minder bedragen dan het minimum voor levensonderhoud, behoudens het bepaalde in artikel 8.

2. Het aldus vastgestelde pensioen wordt vanaf het tweede kind voor ieder ten laste komend kind verhoogd met een bedrag gelijk aan tweemaal de kindertoelage.

Onder de voorwaarden van artikel 3 van bijlage V hebben wezen recht op de schooltoelage.

3. Het aldus verkregen totaal van pensioen en toelagen wordt gelijkelijk onder de rechthebbende wezen verdeeld.

Artikel 8

Indien een personeelslid zowel een overlevende echtgenoot als wezen uit een vorig huwelijk of andere rechthebbenden nalaat, wordt het totale pensioen berekend als dat van een overlevende echtgenoot te wiens laste deze personen komen, en verdeeld over de verschillende groepen belanghebbenden in de verhouding waarin de pensioenen aan deze verschillende groepen, afzonderlijk beschouwd, zouden zijn toegekend.

Indien het personeelslid wezen uit verschillende huwelijken nalaat, wordt het totale pensioen berekend als dat van wezen uit hetzelfde huwelijk en verdeeld over de verschillende groepen belanghebbenden in de verhouding waarin de pensioenen aan deze verschillende groepen, afzonderlijk beschouwd, zouden zijn toegekend.

Voor de berekening van deze verdeling worden kinderen uit een vorig huwelijk van een der echtgenoten, die ten laste zijn in de zin van artikel 2 van bijlage V, geacht te behoren tot de groep kinderen die uit het huwelijk met het personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering, zijn geboren.

In het in de tweede alinea van dit artikel vermelde geval worden bloedverwanten in opgaande lijn, die worden aangemerkt als ten laste komend overeenkomstig de bepalingen van artikel 2 van bijlage V, gelijkgesteld met ten laste komende kinderen en bij de berekening van de verdeling geacht te behoren tot de groep der nakomelingen.

Artikel 9

Het recht op overlevingspensioen ontstaat op de eerste dag van de kalendermaand volgende op die waarin het personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering, overlijdt. Geeft het overlijden van het personeelslid of van degene die een pensioen ontving echter aanleiding tot de in artikel 59, lid 8, van het statuut genoemde betaling, dan ontstaat het recht op de eerste dag van de vierde maand na die van overlijden.

Het recht op overlevingspensioen eindigt aan het einde van de kalendermaand waarin de pensioengerechtigde overlijdt of waarin hij ophoudt aan de voorwaarden voor toekenning van dit pensioen te voldoen. Het recht op wezenpensioen houdt op te bestaan wanneer de betrokkene niet meer kan worden beschouwd als een ten laste komend kind in de zin van artikel 2 van bijlage V.

Artikel 10

Indien het leeftijdsverschil tussen het overleden personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering en zijn overlevende echtgenoot, na aftrek van de duur van het huwelijk, meer dan tien jaar bedraagt, wordt het overlevingspensioen, vastgesteld overeenkomstig de voorgaande bepalingen, per vol jaar verschil verminderd met:

—	1 % voor de jaren, gelegen tussen het 10e en het 20e jaar;

—	2 % voor de jaren, gerekend van het 20e tot aan het 25e jaar;

—	3 % voor de jaren, gerekend van het 25e tot aan het 30e jaar;

—	4 % voor de jaren, gerekend van het 30e tot aan het 35e jaar;

—	5 % voor de jaren, gerekend van het 35e jaar af.

Artikel 11

Bij hertrouwen verliest de overlevende echtgenoot het recht op overlevingspensioen. Hij of zij ontvangt een bedrag ineens van tweemaal het jaarlijkse overlevingspensioen, tenzij artikel 81, tweede alinea, van het statuut van toepassing is.

Artikel 12

De gescheiden echtgenoot van een personeelslid of gewezen personeelslid heeft recht op het overlevingspensioen overeenkomstig dit hoofdstuk, mits hij/zij bij het overlijden van de gewezen echtgenoot aantoont voor eigen rekening ten laste van deze gewezen echtgenoot recht te hebben op een alimentatie welke was vastgesteld bij rechterlijke uitspraak of door een officieel geregistreerde en ten uitvoer gelegde overeenkomst tussen de gewezen echtgenoten.

Het overlevingspensioen mag evenwel niet meer bedragen dan de op het ogenblik van het overlijden van de vroegere echtgenoot uitgekeerde alimentatie nadat deze uitkering is aangepast op de wijze bedoeld in artikel 84 van het statuut.

De gescheiden echtgenoot verliest zijn recht op overlevingspensioen indien hij vóór het overlijden van de gewezen echtgenoot is hertrouwd. Hertrouwt hij na dat overlijden, dan is artikel 11 van toepassing.

Artikel 13

Wanneer er meer dan één gescheiden echtgenoot met recht op overlevingspensioen is of één of meer gescheiden echtgenoten en een overlevende echtgenoot met recht op overlevingspensioen, wordt dit pensioen verdeeld in de verhouding van de duur van de huwelijken. De voorwaarden van artikel 12, tweede en derde alinea, zijn van toepassing.

Ziet een der rechthebbenden van deze pensioenrechten af of komt hij of zij te overlijden, dan wordt dat deel bij dat van de anderen gevoegd, tenzij het recht op pensioen krachtens artikel 81, tweede alinea, van het statuut in een wezenpensioen wordt omgezet.

De aftrek wegens leeftijdsverschil ingevolge artikel 10 wordt afzonderlijk toegepast op de volgens het onderhavige artikel vastgestelde pensioenen.

Artikel 14

Indien de gescheiden echtgenoot ingevolge artikel 19 van deze bijlage het recht op pensioen heeft verloren, wordt het volledige pensioen aan de overlevende echtgenoot toegekend, tenzij artikel 81, tweede alinea, van het statuut van toepassing is.

HOOFDSTUK 4

Voorlopige pensioenen

Artikel 15

De echtgenoot of de personen die worden aangemerkt als ten laste komend van een personeelslid in actieve dienst, met verlof om redenen van persoonlijke aard, verlof ter zake van militaire dienst, ouderschapsverlof of verlof om gezinsredenen, wiens verblijfplaats sedert meer dan een jaar onbekend is, kunnen voorlopig in het genot worden gesteld van het overlevingspensioen dat hen op grond van deze bijlage zou toekomen.

Artikel 16

De echtgenoot of de personen die worden aangemerkt als ten laste komend van een gewezen personeelslid dat een invaliditeitsuitkering genoot, kunnen, wanneer diens verblijfplaats sedert meer dan een jaar onbekend is, voorlopig in het genot worden gesteld van het overlevingspensioen dat hen op grond van deze bijlage zou toekomen.

Artikel 17

Artikel 16 is mede van toepassing op personen die worden aangemerkt als ten laste komend van een persoon die overlevingspensioen geniet of daarop recht heeft, en wiens verblijfplaats sedert meer dan een jaar onbekend is.

Artikel 18

De voorlopige pensioenen ingevolge de artikelen 15, 16, en 17 worden omgezet in definitieve pensioenen, wanneer officieel is vastgesteld dat het personeelslid of gewezen personeelslid is overleden of wanneer het vonnis waarbij hij afwezig werd verklaard, in kracht van gewijsde is gegaan.

HOOFDSTUK 5

Verhoging van pensioenen voor ten laste komende kinderen

Artikel 19

Artikel 80, tweede alinea, van het statuut is mede van toepassing op hen die een voorlopig pensioen genieten.

Het bepaalde in de artikelen 80 en 81 van het statuut is eveneens van toepassing op de kinderen die minder dan 300 dagen na het overlijden van het personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering, zijn geboren.

Artikel 20

Toekenning van een overlevingspensioen, van een invaliditeitsuitkering of van een voorlopig pensioen geeft geen recht op de ontheemdingstoelage.

HOOFDSTUK 6

Financiering van de pensioenregeling

Artikel 21

Over ieder ontvangen salaris en iedere invaliditeitsuitkering wordt een bijdrage betaald ten bate van de in artikel 74 tot en met 87 van het statuut bedoelde pensioenregeling.

Artikel 22

Het personeelslid met verlof om redenen van persoonlijke aard, dat nieuwe pensioenrechten blijft verwerven onder de voorwaarden vastgesteld in artikel 56, lid 3, van het statuut, zet de betaling van de in artikel 21 van deze bijlage bedoelde pensioenbijdrage voort op de grondslag van het salaris dat aan zijn rang en bezoldigingstrap is verbonden.

Alle uitkeringen waarop dit personeelslid of zijn rechtverkrijgenden krachtens deze pensioenregeling recht kunnen hebben, worden op de grondslag van dit salaris berekend.

Artikel 23

Op regelmatige wijze betaalde bijdragen kunnen niet worden teruggevorderd. Op onregelmatige wijze betaalde bijdragen geven geen recht op pensioen; zij worden op verzoek van de belanghebbende of zijn rechtverkrijgenden zonder interest terugbetaald.

HOOFDSTUK 7

Vaststelling van de rechten

Artikel 24

De vaststelling van een overlevings- of voorlopig pensioen of van een invaliditeitsuitkering geschiedt door het Agentschap. Gelijktijdig met het besluit waarbij het pensioen wordt toegekend, wordt aan het personeelslid of aan zijn rechtverkrijgenden een gespecificeerde berekening overgelegd.

Een invaliditeitsuitkering kan niet samengaan met een salaris ten laste van de algemene begroting van het Agentschap. Een invaliditeitsuitkering kan evenmin samengaan met enige bezoldiging verbonden aan een mandaat bij een van de instellingen of gedecentraliseerde organen van de Gemeenschap.

Artikel 25

In geval van vergissingen of verzuimen van welke aard ook kunnen de pensioenen te allen tijde worden herzien.

Zij kunnen worden gewijzigd of ingetrokken indien toekenning in strijd was met de voorschriften van het statuut en van deze bijlage.

Artikel 26

De rechtverkrijgenden van een overleden personeelslid of gewezen personeelslid dat recht heeft op een invaliditeitsuitkering, die niet binnen een jaar na diens overlijden vaststelling van hun rechten op pensioen of uitkering verlangen, verliezen deze rechten behoudens deugdelijk bewijs van overmacht.

Artikel 27

Het gewezen personeelslid en zijn rechtverkrijgenden, aan wie op grond van deze pensioenregeling uitkeringen worden toegekend, zijn gehouden de schriftelijke bewijsstukken die kunnen worden verlangd, over te leggen en het Agentschap van alle feiten in kennis te stellen waardoor hun recht op uitkering zou kunnen worden gewijzigd.

Artikel 28

Het personeelslid wiens recht op pensioen ingevolge artikel 146 van het statuut tijdelijk geheel of gedeeltelijk is ingetrokken, kan aanspraak maken op terugbetaling van de door hem betaalde pensioenbijdragen, in de verhouding van zijn pensioenverlaging.

HOOFDSTUK 8

Betaling van de uitkeringen

Artikel 29

De uitkeringen op grond van deze pensioenregeling worden aan het einde van iedere maand betaald.

De uitkeringen worden verricht door het Agentschap.

Uitkeringen aan gepensioneerden die binnen de Europese Unie verblijven, worden in euro betaald, via een bank in de EU-lidstaat waar zij hun verblijfplaats hebben.

Aan gepensioneerden die buiten de Unie verblijven, worden de uitkeringen in euro betaald, via een bank in het land waar zij hun verblijfplaats hebben. Bij wijze van uitzondering kan de uitkering in euro worden betaald via een bank in het land van vestiging van de zetel van het Agentschap, dan wel in een andere valuta in het land van verblijf, waarbij de omrekening geschiedt op basis van de meest recente wisselkoersen die voor de uitvoering van de begroting van het Agentschap worden gebruikt.

Dit artikel is van overeenkomstige toepassing op de uitbetaling van invaliditeitsuitkeringen.

Functiegroep	Rang	Functie
IV	13 tot 18	Werkzaamheden van administratieve aard, advisering, werkzaamheden op taalkundig gebied en gelijkwaardige technische werkzaamheden, uitgevoerd onder toezicht van tijdelijke functionarissen.
III	8 tot 12	Uitvoerende werkzaamheden, werkzaamheden op redactioneel en boekhoudkundig gebied en gelijkwaardige technische werkzaamheden, uitgevoerd onder toezicht van tijdelijke functionarissen.
II	4 tot 7	Kantoor- en secretariaatswerkzaamheden, kantoorleiding en gelijkwaardige werkzaamheden, uitgevoerd onder toezicht van tijdelijke functionarissen.
I	1 tot 3	Handenarbeid en administratieve ondersteunende diensten, uitgevoerd onder toezicht van tijdelijke functionarissen.

Functiegroep AD		Functiegroep AST
Directeur-generaal	AD 16
Directeur-generaal/directeur	AD 15
Administrateur die bv. werkzaam is als: Directeur/hoofd administratieve eenheid/adviseur/linguïstisch deskundige; economisch deskundige; juridisch deskundige; medisch deskundige; wetenschappelijk deskundige; onderzoeksdeskundige; financieel deskundige; auditdeskundige	AD 14
Administrateur die bv. werkzaam is als: Hoofd administratieve eenheid/adviseur/linguïstisch deskundige; economisch deskundige; juridisch deskundige; medisch deskundige; wetenschappelijk deskundige; onderzoeksdeskundige; financieel deskundige; auditdeskundige	AD 13
Administrateur die bv. werkzaam is als: Hoofd administratieve eenheid/hoofdvertaler, hoofdeconoom; hoofdjurist; hoofd raadgevend arts; hoofdwetenschapper; hoofdonderzoeker; financieel hoofdfunctionaris; audithoofdfunctionaris	AD 12
Administrateur die bv. werkzaam is als: Hoofd administratieve eenheid/hoofdvertaler; hoofdeconoom; hoofdjurist; hoofd raadgevend arts; hoofdwetenschapper; hoofdonderzoeker; financieel hoofdfunctionaris; audithoofdfunctionaris	AD 11	AST 11	Assistent die bv. werkzaam is als: Persoonlijk medewerker; administratief medewerker; technisch medewerker; IT-medewerker
Administrateur die bv. werkzaam is als: Hoofd administratieve eenheid/senior vertaler; senior econoom; senior jurist; senior raadgevend arts; senior wetenschapper; senior onderzoeker; senior financieel functionaris; senior auditfunctionaris	AD 10	AST 10	Assistent die bv. werkzaam is als: Persoonlijk medewerker; administratief medewerker; technisch medewerker; IT-medewerker
Administrateur die bv. werkzaam is als: Hoofd administratieve eenheid/senior vertaler; senior econoom; senior jurist; senior raadgevend arts; senior wetenschapper; senior onderzoeker; senior financieel functionaris; senior auditfunctionaris	AD 9	AST 9	Assistent die bv. werkzaam is als: Persoonlijk medewerker; administratief medewerker; technisch medewerker; IT-medewerker
Administrateur die bv. werkzaam is als: Vertaler; econoom; jurist; raadgevend arts; wetenschapper; onderzoeker; financieel functionaris; auditfunctionaris	AD 8	AST 8	Assistent die bv. werkzaam is als: senior administratief medewerker; senior documentalist; senior technicus; senior IT-technicus
Administrateur die bv. werkzaam is als: Vertaler; econoom; jurist; raadgevend arts; wetenschapper; onderzoeker; financieel functionaris; auditfunctionaris	AD 7	AST 7	Assistent die bv. werkzaam is als: senior administratief medewerker; senior documentalist; senior technicus; senior IT-technicus
Administrateur die bv. werkzaam is als: junior vertaler; junior econoom; junior jurist; junior raadgevend arts; junior wetenschapper; junior onderzoeker; junior financieel functionaris	AD 6	AST 6	Assistent die bv. werkzaam is als: Administratief medewerker; documentalist; technicus; IT-technicus
Administrateur die bv. werkzaam is als: junior vertaler; junior econoom; junior jurist; junior raadgevend arts; junior wetenschapper; junior onderzoeker; junior financieel functionaris	AD 5	AST 5	Assistent die bv. werkzaam is als: Administratief medewerker; documentalist; technicus; IT-technicus
		AST 4	Assistent die bv. werkzaam is als: junior administratief medewerker; junior documentalist; junior technicus, junior IT-technicus
		AST 3	Assistent die bv. werkzaam is als: junior administratief medewerker; junior documentalist; junior technicus; junior IT-technicus
		AST 2	Assistent die bv. werkzaam is als: archiefbediende; technisch bediende; IT-bediende
		AST 1	Assistent die bv. werkzaam is als: archiefbediende; technisch bediende; IT-bediende