31.8.2004   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 280/34

(1)

Op 7 december 1999 heeft de Commissie op grond van artikel 9 van Richtlijn 92/59/EEG van de Raad (2) Beschikking 1999/815/EG (3) goedgekeurd, waarbij de lidstaten worden verplicht het op de markt brengen van speelgoed en kinderverzorgingsartikelen die bestemd zijn om door kinderen jonger dan 3 jaar in de mond te worden gestopt en vervaardigd zijn van zacht PVC dat één of meer van de stoffen diisononylftalaat (DINP), diethylhexylftalaat (DEHP), dibutylftalaat (DBP), diisodecylftalaat (DIDP), di-n-octylftalaat (DNOP) en butylbenzylftalaat (BBP) bevat, te verbieden.

(2)

De geldigheidsduur van Beschikking 1999/815/EG was tot drie maanden beperkt, in overeenstemming met het bepaalde in artikel 11, lid 2, van Richtlijn 92/59/EEG. Dientengevolge had de geldigheidsduur van de beschikking op 8 maart 2000 moeten aflopen.

(3)

Bij de vaststelling van Beschikking 1999/815/EG was evenwel voorzien dat de geldigheidsduur ervan zo nodig verlengd kon worden. De geldigheidsduur van de bij Beschikking 1999/815/EG vastgestelde maatregelen werd bij verscheidene beschikkingen met telkens 3 maanden en de laatste keer met 6 maanden verlengd en zal daarom nu op 20 augustus 2004 aflopen.

(4)

Er hebben zich een aantal relevante ontwikkelingen voorgedaan betreffende de validatie van testmethoden voor ftalaatmigratie, de risico-evaluatie van vervangende stoffen en de risico-evaluatie van ftalaten uit hoofde van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad van 23 maart 1993 inzake de beoordeling en de beperking van de risico’s van bestaande stoffen (4). Het Parlement en de Raad overwegen permanente maatregelen ten aanzien van de risico’s van de producten in kwestie, maar er is meer tijd nodig om de beraadslagingen hierover af te ronden, met name om rekening te houden met alle nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen.

(5)

In afwachting van de goedkeuring door het Parlement en de Raad van permanente maatregelen en om de doelstellingen van Beschikking 1999/815/EG en haar verlengingen te waarborgen, dient het verbod op het op de markt brengen van de producten in kwestie te worden gehandhaafd.

(6)

Sommige lidstaten hebben Beschikking 1999/815/EG uitgevoerd door middel van maatregelen die van kracht zijn tot 20 augustus 2004. Daarom is het noodzakelijk te waarborgen dat de geldigheidsduur van deze maatregelen wordt verlengd.

(7)

Het is daarom noodzakelijk de geldigheidsduur van Beschikking 1999/815/EG te verlengen teneinde te waarborgen dat alle lidstaten het in die beschikking bedoelde verbod handhaven.

(8)

Artikel 13, lid 2, van Richtlijn 2001/95/EG, waardoor Richtlijn 92/59/EEG per 15 januari 2004 is ingetrokken en vervangen, bepaalt dat beschikkingen van de Commissie waarbij de lidstaten worden verplicht maatregelen te treffen om de aan sommige producten verbonden ernstige risico’s te voorkomen, ten hoogste één jaar geldig zijn en dat die geldigheidsduur telkens met ten hoogste één jaar kan worden verlengd. De geldigheidsduur van Beschikking 1999/815/EG dient met 3 maanden te worden verlengd zodat er voldoende tijd is om met de in overweging (4) bedoelde permanente maatregelen vooruitgang te boeken en tevens de mogelijkheid te bieden de geldigheidsduur van de beschikking te zijner tijd opnieuw te bekijken.

(9)

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 15 van Richtlijn 2001/95/EG ingestelde comité,