02018R0273 — NL — 13.06.2019 — 001.001

Onderstaande tekst dient louter ter informatie en is juridisch niet bindend. De EU-instellingen zijn niet aansprakelijk voor de inhoud. Alleen de besluiten die zijn gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (te raadplegen in EUR-Lex) zijn authentiek. Deze officiële versies zijn rechtstreeks toegankelijk via de links in dit document

Gewijzigd bij:

▼B

GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2018/273 VAN DE COMMISSIE

van 11 december 2017

tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, het wijnbouwkadaster, begeleidende documenten en certificering, het in- en uitslagregister, de verplichte opgaven, meldingen en de bekendmaking van meegedeelde informatie, tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de toepasselijke controles en sancties, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 555/2008, (EG) nr. 606/2009 en (EG) nr. 607/2009 van de Commissie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 436/2009 van de Commissie en Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/560 van de Commissie

HOOFDSTUK I

INLEIDENDE BEPALINGEN

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden voorschriften vastgesteld tot aanvulling van respectievelijk de Verordeningen (EU) nr. 1306/2013 en (EU) nr. 1308/2013 wat betreft:

Artikel 2

Definities

1.  In deze verordening en in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 wordt verstaan onder:

2.  Voor de toepassing van de hoofdstukken IV tot en met VIII van deze verordening, met uitzondering van artikel 47, en voor de toepassing van de hoofdstukken IV tot en met VII van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 wordt onder „producent” verstaan een natuurlijke of rechtspersoon dan wel een groepering van natuurlijke of rechtspersonen, ongeacht de rechtspositie van de groepering en haar leden volgens het nationale recht, die zelf voor handelsdoeleinden verse druiven, most of jonge, nog gistende wijn tot wijn of most verwerkt of voor eigen rekening laat verwerken.

3.  Voor de toepassing van artikel 10, lid 1, wordt onder „kleine producent” verstaan een producent die gemiddeld minder dan 1 000  hl wijn per wijnoogstjaar produceert, op basis van de gemiddelde jaarlijkse productie in ten minste drie opeenvolgende wijnoogstjaren.

De lidstaten kunnen besluiten dat onder de definitie van „kleine producent” geen producenten vallen die verse druiven, most of jonge, nog gistende wijn kopen om deze tot wijn te verwerken.

HOOFDSTUK II

VERGUNNINGENSTELSEL VOOR HET AANPLANTEN VAN WIJNSTOKKEN

Artikel 3

Oppervlakten die zijn vrijgesteld van het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken

1.  Het in deel II, titel I, hoofdstuk III, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken is niet van toepassing op het beplanten of herbeplanten van de in artikel 62, lid 4, van die verordening bedoelde oppervlakten die voldoen aan de desbetreffende voorwaarden van de leden 2, 3 en 4 van het onderhavige artikel.

2.  De bevoegde autoriteiten worden vooraf in kennis gesteld van het beplanten of herbeplanten van oppervlakten voor experimentele doeleinden of voor de teelt van moederplanten voor entstokken. Daarbij wordt alle relevante informatie gemeld over deze oppervlakten en over de periode waarin het experiment loopt of de periode waarin de teelt van moederplanten voor entstokken zal plaatsvinden. Ook de verlenging van die perioden wordt bij de bevoegde autoriteiten gemeld.

Als ervan wordt uitgegaan dat er geen risico op marktverstoring is, mogen de lidstaten besluiten dat de op deze oppervlakten geproduceerde druiven en de op basis daarvan verkregen wijnbouwproducten gedurende de in de eerste alinea vermelde perioden in de handel mogen worden gebracht. Aan het einde van deze perioden:

Alle oppervlakten voor experimentele doeleinden of voor de teelt van moederplanten voor entstokken die ingevolge de toekenning van nieuwe aanplantrechten vóór 1 januari 2016 zijn aangeplant, blijven na die datum aan alle voor het gebruik van die rechten vastgestelde voorwaarden voldoen totdat het experiment of de teelt van moederplanten voor entstokken waarvoor die rechten waren toegekend, zijn afgelopen. Na het verstrijken van die perioden zijn de in de eerste en tweede alinea vastgestelde voorschriften van toepassing.

3.  Voor het beplanten of herbeplanten van oppervlakten waarvan de opbrengst aan wijn of wijnbouwproducten uitsluitend bestemd is voor consumptie door de wijnbouwer en zijn gezin, gelden de volgende voorwaarden:

Voor de toepassing van dit lid mogen de lidstaten bepaalde organisaties die geen handelsactiviteiten verrichten, als equivalent aan het gezin van de wijnbouwer beschouwen.

De lidstaten kunnen beslissen dat de in de eerste alinea vermelde aanplant moet worden gemeld.

4.  Een producent die een bepaalde met wijnstokken beplante oppervlakte heeft verloren als resultaat van verplichte aankopen in het openbaar belang overeenkomstig de nationale wetgeving, heeft het recht een nieuwe oppervlakte te beplanten op voorwaarde dat de nieuw beplante oppervlakte niet meer dan 105 % van de verloren oppervlakte, uitgedrukt in uitsluitend met wijnstokken beplante cultuurgrond, beslaat. De nieuw beplante oppervlakte wordt opgenomen in het wijnbouwkadaster.

5.  De rooiing van oppervlakten die de in de leden 2 en 3 bedoelde vrijstelling genieten, leidt niet tot een herbeplantingsvergunning op grond van artikel 66 van Verordening (EU) nr. 1308/2013. Een dergelijke vergunning wordt echter wel verleend bij rooiing van nieuw beplante oppervlakten die onder de in lid 4 bedoelde vrijstelling vallen.

Artikel 4

Criteria voor de verlening van vergunningen

1.  Indien een lidstaat het in artikel 64, lid 1, onder c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgelegde subsidiabiliteitscriterium toepast, zijn de voorschriften van afdeling A van bijlage I bij deze verordening van toepassing.

De lidstaten kunnen eveneens het aanvullende objectieve en niet-discriminerende criterium toepassen dat de aanvraag geen aanzienlijk risico op misbruik van de faam van specifieke beschermde geografische aanduidingen mag inhouden, hetgeen wordt verondersteld tenzij het bestaan van een dergelijk risico door de overheidsinstanties wordt aangetoond.

De voorschriften met betrekking tot de toepassing van dit aanvullende criterium zijn vastgesteld in afdeling B van bijlage I.

2.  Een lidstaat die beslist bij het verlenen van vergunningen voor nieuwe aanplant een of meer van de in artikel 64, lid 1, onder a), b) en c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde subsidiabiliteitscriteria en het in lid 1 van het onderhavige artikel bedoelde aanvullende criterium toe te passen, kan die criteria op het nationale niveau of op een lager territoriaal niveau toepassen.

3.  Indien een lidstaat een of meer van de in artikel 64, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vermelde prioriteitscriteria toepast, zijn de voorschriften van de afdelingen A tot en met H van bijlage II bij deze verordening van toepassing.

De lidstaten kunnen eveneens de aanvullende objectieve en niet-discriminerende criteria toepassen die betrekking hebben op het eerdere gedrag van de producent en op non-profitorganisaties met een maatschappelijk doel die grond hebben gekregen die wegens terrorisme of andere vormen van misdaad werd geconfisqueerd. De voorschriften met betrekking tot de toepassing van deze aanvullende criteria zijn vastgesteld in afdeling I van bijlage II.

4.  Een lidstaat die beslist bij het verlenen van vergunningen voor nieuwe aanplant een of meer van de in artikel 64, lid 2, onder a) tot en met h), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde prioriteitscriteria en de in lid 3 van het onderhavige artikel bedoelde aanvullende criteria toe te passen, kan die criteria hetzij eenvormig op nationaal niveau toepassen hetzij variërend in mate van belangrijkheid in de verschillende gebieden van de lidstaat.

5.  Het gebruik van een of meer van de in artikel 64, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vermelde criteria als subsidiabiliteitscriteria op een van de in artikel 63, lid 2, van die verordening vermelde geografische niveaus wordt voor de toepassing van artikel 64, lid 1, onder d), van die verordening als naar behoren gerechtvaardigd beschouwd indien dit gebruik is bedoeld om een oplossing te bieden voor een specifiek probleem in de wijnsector dat zich op dat specifieke geografische niveau voordoet en enkel via een dergelijke beperking kan worden aangepakt.

6.  Onverminderd de in de bijlagen I en II vastgestelde voorschriften met betrekking tot specifieke subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria stellen de lidstaten waar nodig aanvullende maatregelen vast om te vermijden dat aanvragers van vergunningen de in die bijlagen bedoelde subsidiabiliteits- en prioriteitscriteria omzeilen.

Artikel 5

Vergunningen voor vervroegde herbeplanting

De lidstaten kunnen voor de verlening van een vergunning voor een producent die belooft een met wijnstokken beplante oppervlakte te zullen rooien overeenkomstig artikel 66, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013, eisen dat een zekerheid wordt gesteld.

In elk geval is, indien de producent de betrokken oppervlakte niet heeft gerooid aan het einde van het vierde jaar vanaf de datum waarop de nieuwe wijnstokken zijn aangeplant, artikel 71 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van toepassing voor de oppervlakte waar de beloofde rooiing niet is verricht.

Artikel 6

Herbeplantingsbeperkingen

De lidstaten kunnen de herbeplanting beperken op grond van artikel 66, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 indien de specifieke te herbeplanten oppervlakte ligt in een gebied waar de afgifte van vergunningen voor nieuwe aanplant overeenkomstig artikel 63, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 is beperkt en op voorwaarde dat het besluit wordt gerechtvaardigd door de noodzaak een voldoende aangetoond risico op aanzienlijke waardevermindering van een bepaalde beschermde oorsprongsbenaming („BOB”) of beschermde geografische aanduiding („BGA”) te vermijden.

Het in de eerste alinea bedoelde risico op aanzienlijke waardevermindering is onbestaande indien:

HOOFDSTUK III

WIJNBOUWKADASTER

Artikel 7

Minimaal in het wijnbouwkadaster op te nemen gegevens

1.  Voor de toepassing van artikel 145, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 omvatten, in de lidstaten die het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken toepassen, de bijgewerkte gegevens in het wijnbouwkadaster ten aanzien van iedere wijnbouwer ten minste de in de bijlagen III en IV bij deze verordening bedoelde bijzonderheden en specificaties.

2.  Voor de toepassing van artikel 145, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 omvatten, in de lidstaten die het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken niet toepassen maar die een nationaal steunprogramma voor de herstructurering of de omschakeling van wijngaarden toepassen, de bijgewerkte gegevens in het wijnbouwkadaster ten minste de in bijlage III bij deze verordening bedoelde vereenvoudigde bijzonderheden en specificaties.

HOOFDSTUK IV

BEGELEIDENDE DOCUMENTEN EN VOORSCHRIFTEN VOOR DE INVOER VAN WIJNBOUWPRODUCTEN

AFDELING I

BEGELEIDENDE DOCUMENTEN VOOR MONITORING EN CERTIFICERING VAN WIJNBOUWPRODUCTEN

Artikel 8

Algemene voorschriften

1.  Voor de toepassing van artikel 147, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 verloopt elk vervoer van wijnbouwproducten tussen wijnbouwers, oogsters, producenten, verwerkers, bottelaars of handelaren, of van een van hen naar kleinhandelaren, onder dekking van een begeleidend document.

De in de eerste alinea bedoelde marktdeelnemers zijn in staat gedurende het gehele vervoer het begeleidend document aan de bevoegde autoriteiten over te leggen.

2.  Het begeleidend document wordt voor slechts één zending gebruikt.

3.  De lidstaten stellen een lijst op van de in dit artikel bedoelde marktdeelnemers en actualiseren die lijst. Indien een dergelijke lijst of register reeds voor andere doeleinden voorhanden is, kan die lijst of dat register ook voor de toepassing van deze verordening worden gebruikt.

Artikel 9

Vrijstellingen

1.  In afwijking van artikel 8 is geen begeleidend document vereist voor:

2.  In gevallen waarin geen begeleidend document is vereist, moeten de afzenders te allen tijde in staat zijn de juistheid te bewijzen van alle informatie die is opgenomen in hun in- en uitslagregister als bedoeld in hoofdstuk V of in andere registers die zijn vereist door de lidstaat waar het vervoer is begonnen.

Artikel 10

Erkende begeleidende documenten

1.  De bevoegde autoriteiten erkennen de volgende documenten als begeleidende documenten, mits die documenten voldoen aan de voorwaarden die zijn vastgesteld in de leden 2 tot en met 5 en in bijlage V:

De in de eerste alinea, onder a), iii), tweede streepje, bedoelde documenten mogen slechts worden gebruikt tot en met 31 december 2020.

2.  De in lid 1, eerste alinea, onder a), bedoelde documenten bevatten de in afdeling A van bijlage V bedoelde gegevens of geven de bevoegde autoriteiten toegang tot die gegevens.

Wanneer die documenten een ARC-nummer bevatten dat is toegewezen door een geautomatiseerd systeem, als bedoeld in artikel 21, lid 2, van Richtlijn 2008/118/EG, dan wel een OWB-code die is toegewezen door het door de lidstaat van verzending opgezette informatiesysteem, als bedoeld in lid 1, eerste alinea, onder a), iii), eerste streepje, wordt de in afdeling A van bijlage V bij deze verordening bedoelde informatie in het gebruikte systeem opgenomen.

3.  De in lid 1, eerste alinea, onder a), iii), tweede streepje, bedoelde documenten en een kopie daarvan worden vóór de verzending gevalideerd:

Het speciale stempel of het onder b) bedoelde voorgeschreven zegel mag door een daartoe gemachtigde drukkerij op de formulieren worden voorgedrukt.

4.  Wanneer het wijnbouwproducten betreft die worden ingevoerd uit een derde land, verwijzen de in lid 1, eerste alinea, onder a), bedoelde documenten naar het certificaat dat overeenkomstig artikel 20 in het land van oorsprong is opgesteld.

5.  In afwijking van lid 1 kunnen de lidstaten andere documenten erkennen als begeleidende documenten, met inbegrip van documenten die zijn opgesteld via een geautomatiseerde procedure waarin is voorzien als vereenvoudigde procedure, wanneer wijnbouwproducten uitsluitend op hun grondgebied worden vervoerd of rechtstreeks vanuit hun grondgebied worden uitgevoerd.

Artikel 11

Certificering van oorsprong of herkomst, kenmerken, oogstjaar of wijndruivenras en BOB of BGA

1.  De in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), i) en iii), bedoelde documenten worden beschouwd als documenten die de oorsprong of herkomst, de kwaliteit en de kenmerken van het wijnbouwproduct, het oogstjaar of het druivenras of de druivenrassen waarvan het is verkregen, en, waar van toepassing, de BOB of BGA certificeren. Daartoe vult de afzender of een door de afzender gemachtigde persoon in vak 17l van die documenten de in deel I van bijlage VI bedoelde relevante informatie in.

2.  De afzender bevestigt de juistheid van de op grond van lid 1 vereiste informatie op basis van het overeenkomstig hoofdstuk V bij te houden in- en uitslagregister of op basis van de gecertificeerde informatie in de begeleidende documenten die voor voorafgaande zendingen van het betrokken product zijn gebruikt, en de officiële conformiteitscontroles door de bevoegde autoriteiten overeenkomstig hoofdstuk VII.

3.  Wanneer een lidstaat voor op zijn grondgebied geproduceerde wijnbouwproducten vereist dat een certificaat van een BOB of BGA wordt opgesteld door een daartoe aangewezen controleorgaan, bevat het begeleidend document een verwijzing naar dat certificaat, de naam en, in voorkomend geval, het elektronische adres van het controleorgaan.

Artikel 12

Certificering van uitgevoerde wijnbouwproducten

1.  Wanneer de bevoegde autoriteiten van een derde land van bestemming een in artikel 11 bedoelde certificering vereisen voor naar dat derde land verzonden wijnbouwproducten, neemt die certificering een van de volgende vormen aan:

2.  Het in lid 1, onder b), bedoelde certificaat wordt geacht authentiek te zijn wanneer het is gevalideerd door de datum en de handtekening van de afzender of een door de afzender gemachtigde persoon en wanneer het ARC-nummer of de OWB-code die door de bevoegde autoriteit aan het begeleidend document is toegekend, door de afzender als administratieve referentie op het certificaat is vermeld.

3.  Artikel 11, leden 2 en 3, zijn van overeenkomstige toepassing op de in lid 1 bedoelde certificering.

Artikel 13

Documenten die worden gebruikt als bewijs van uitvoer

1.  Wanneer wijnbouwproducten onder dekking van een in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), i), bedoeld document in het verkeer worden gebracht, vormt het in artikel 28 van Richtlijn 2008/118/EG bedoelde bericht van uitvoer, dat door het douanekantoor van uitvoer is opgesteld overeenkomstig artikel 334 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie ( 3 ), het bewijs dat de producten het douanegebied van de Unie hebben verlaten.

2.  Wanneer wijnbouwproducten onder dekking van een in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), iii), bedoeld document in het verkeer worden gebracht, wordt het bewijs dat de producten het douanegebied van de Unie hebben verlaten, geleverd overeenkomstig artikel 334 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447. In dat geval noteert de afzender of een door de afzender gemachtigde persoon op het begeleidend document de in artikel 331 van die verordening bedoelde referentie van de uitvoeraangifte die is afgegeven door het douanekantoor van uitvoer, met gebruikmaking van een van de in afdeling D van bijlage V bij deze verordening opgenomen vermeldingen.

3.  Wijnbouwproducten die in het kader van de regeling passieve veredeling zoals bedoeld in artikel 210, onder d), van Verordening (EU) nr. 952/2013 overeenkomstig titel VII, hoofdstukken I en V, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van de Commissie ( 4 ) en titel VII, hoofdstuk I, van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 tijdelijk naar een van de lidstaten van de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) worden uitgevoerd met het oog op opslag, rijping en/of verpakking aldaar, gaan behalve van het begeleidend document vergezeld van het inlichtingenblad dat is vastgesteld bij de aanbeveling van de Internationale Douaneraad van 3 december 1963. In de voor de omschrijving van de goederen bestemde vakken van dat blad worden de omschrijving overeenkomstig de nationale en de Unievoorschriften en de hoeveelheden van de vervoerde wijnen vermeld.

Die gegevens worden overgenomen uit het origineel van het begeleidend document onder dekking waarvan deze wijnen zijn vervoerd tot het douanekantoor waar het inlichtingenblad wordt afgegeven. Op dat blad worden voorts de aard, de datum en het nummer genoteerd van het document dat de zending eerder heeft vergezeld.

In het geval dat in de eerste alinea bedoelde producten weer in het douanegebied van de Unie worden binnengebracht, wordt het inlichtingenblad naar behoren aangevuld door het bevoegde douanekantoor van de EVA. Dat document wordt beschouwd als evenwaardig aan het begeleidend document voor het vervoer tot het douanekantoor van bestemming van de Unie of het douanekantoor waar de producten tot verbruik in de handel worden gebracht, op voorwaarde dat in het voor de omschrijving van de goederen bestemde vak van dat document de in de eerste alinea voorgeschreven gegevens zijn opgenomen.

Het betrokken douanekantoor in de Unie stempelt een door de geadresseerde of diens vertegenwoordiger bezorgde kopie of fotokopie van dat document af en geeft die kopie of fotokopie dan met het oog op toepassing van de onderhavige verordening aan de geadresseerde of diens vertegenwoordiger terug.

Artikel 14

Zending van niet-verpakte wijnbouwproducten

1.  Wanneer geen gebruik wordt gemaakt van het in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), iii), eerste streepje, of artikel 10, lid 5, bedoelde geautomatiseerde systeem of informatiesysteem of wanneer dat systeem geen mogelijkheid biedt om de bevoegde autoriteit van de plaats van lossing in te lichten, legt de afzender van een zending van niet-verpakte wijnbouwproducten uiterlijk op het ogenblik waarop het vervoermiddel vertrekt, een kopie van het begeleidend document over aan de voor de plaats van lading territoriaal bevoegde autoriteit, ten aanzien van de volgende producten:

De voor de plaats van lading territoriaal bevoegde autoriteit stelt de voor de plaats van lossing territoriaal bevoegde autoriteit ervan op de hoogte dat het vervoer is begonnen.

2.  In afwijking van lid 1 kunnen de lidstaten andere termijnen vaststellen voor het toezenden van een kopie van het begeleidend document ten aanzien van zendingen van wijnbouwproducten die uitsluitend op hun grondgebied worden vervoerd.

Artikel 15

Zendingen van producten uit derde landen of van producten van de Unie die aanvankelijk naar een derde land zijn uitgevoerd

1.  Voor het vervoer binnen het douanegebied van de Unie van een zending van producten uit een derde land die in het vrije verkeer zijn gebracht, wordt het begeleidend document gebaseerd op het VI-1-document als bedoeld in artikel 20 of een gelijkwaardig document als bedoeld in artikel 26 of artikel 27, en bevat dat document de volgende informatie of geeft het de bevoegde autoriteiten toegang tot die informatie:

De marktdeelnemer is in staat het VI-1-document, een gelijkwaardig document als bedoeld in artikel 26 of artikel 27 of het in artikel 22 bedoelde VI-2-uittreksel op elk verzoek van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten over te leggen.

2.  Voor het vervoer binnen het douanegebied van de Unie van een zending van wijnbouwproducten van oorsprong uit de Unie die aanvankelijk naar een derde land of naar een gebied als bedoeld in artikel 5, leden 2 en 3, van Richtlijn 2008/118/EG zijn verzonden, bevat het begeleidend document de volgende informatie of geeft het de bevoegde autoriteiten toegang tot die informatie:

3.  Bij gebruik van het in artikel 21, lid 2, van Richtlijn 2008/118/EG bedoelde geautomatiseerde systeem of van een door de lidstaat van verzending opgezet informatiesysteem, wordt de in de leden 1 en 2 van het onderhavige artikel bedoelde informatie opgenomen in het gebruikte systeem.

Artikel 16

Weigering door de geadresseerde

Indien een deel of de totale hoeveelheid van een product dat onder dekking van een begeleidend document wordt vervoerd, wordt geweigerd door de geadresseerde, brengt deze op de achterzijde van het document de vermelding „geweigerd door de geadresseerde” alsmede de datum en zijn handtekening aan, in voorkomend geval aangevuld met de geweigerde hoeveelheid in liter of in kilogram.

In dat geval kan het betrokken product aan de afzender worden teruggezonden onder dekking van hetzelfde begeleidende document dan wel bij de vervoerder worden bewaard totdat een nieuw begeleidend document is opgesteld om het product bij het opnieuw verzenden ervan te vergezellen.

Artikel 17

Validering van het begeleidend document in het geval van een ernstige inbreuk of niet-naleving

1.  Wanneer een bevoegde autoriteit constateert of gegronde redenen heeft om te vermoeden dat een afzender een wijnbouwproduct vervoert of heeft vervoerd waarvan de productieomstandigheden of de samenstelling niet in overeenstemming zijn met de Uniebepalingen of met de nationale bepalingen die op grond daarvan zijn vastgesteld, of ten aanzien waarvan een ernstige inbreuk is gepleegd met betrekking tot de begeleidende documenten, kan zij voorschrijven dat de afzender een nieuw begeleidend document voor dat wijnbouwproduct invult en het door de bevoegde autoriteit laat valideren.

De eventuele validatie kan gepaard gaan met voorwaarden inzake het verdere gebruik van het product of met een verbod op het in de handel brengen van het product. De validatie bevat het stempel van de bevoegde autoriteit, de handtekening van een functionaris van die autoriteit en de datum.

2.  De in lid 1 bedoelde autoriteit brengt de autoriteit die territoriaal bevoegd is voor de plaats van lading, op de hoogte. Wanneer het vervoer binnen de Unie plaatsvindt, wordt gezorgd voor wederzijdse bijstand of voor de melding van het vermoeden van niet-naleving overeenkomstig de artikelen 43 en 45.

Artikel 18

Maatregelen in het geval van niet-ernstige inbreuken ten aanzien van begeleidende documenten

1.  Wanneer een bevoegde autoriteit vaststelt dat een zending waarvoor een begeleidend document is vereist, wordt vervoerd zonder een dergelijk document of onder dekking van een document dat onjuiste of onvolledige gegevens bevat, neemt zij de nodige maatregelen om dat vervoer te regulariseren, hetzij door eventuele materiële fouten te corrigeren hetzij door een nieuw document in te vullen.

De in de eerste alinea bedoelde autoriteit stempelt de documenten af die ingevolge die alinea zijn gecorrigeerd of ingevuld. De regularisatie van onregelmatigheden houdt het betrokken vervoer niet langer op dan strikt noodzakelijk is.

In het geval van herhaalde onregelmatigheden door dezelfde afzender brengt de in de eerste alinea, bedoelde autoriteit de autoriteit die territoriaal bevoegd is voor de plaats van lading, daarvan op de hoogte. Wanneer het vervoer binnen de Unie plaatsvindt, wordt gezorgd voor wederzijdse bijstand of voor de melding van het vermoeden van niet-naleving overeenkomstig de artikelen 43 en 45.

2.  Indien een vervoer niet uit hoofde van lid 1, eerste alinea, kan worden geregulariseerd, wordt het door de in die alinea bedoelde autoriteit geblokkeerd. Die autoriteit stelt de afzender in kennis van de blokkering van dat vervoer en van de als gevolg daarvan genomen maatregelen. Die maatregelen kunnen een verbod op het in de handel brengen van het product inhouden.

Artikel 19

Overmacht of onvoorziene incidenten

Indien een zending waarvoor een begeleidend document is vereist, tijdens het vervoer als gevolg van overmacht of een onvoorzien incident moet worden gesplitst dan wel geheel of gedeeltelijk verloren gaat, verzoekt de vervoerder de bevoegde autoriteit die het dichtst bij de plaats is gevestigd waar het incident of de overmacht zich heeft voorgedaan, een relaas op te maken en de nodige maatregelen te nemen om het betrokken vervoer te regulariseren.

AFDELING II

BEGELEIDENDE DOCUMENTEN VOOR HET IN HET VRIJE VERKEER BRENGEN VAN INGEVOERDE WIJNBOUWPRODUCTEN

Artikel 20

Certificering van overeenstemming van ingevoerde wijnbouwproducten

1.  Het begeleidend document voor de invoer van wijnbouwproducten omvat het respectievelijk in artikel 90, lid 3, onder a) en b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde certificaat en analyseverslag, die samen één document vormen (hierna „het VI-1-document” genoemd). Het deel „Analyseverslag” van het VI-1-document hoeft echter niet te worden ingevuld wanneer de producten niet bestemd zijn voor rechtstreekse menselijke consumptie.

Ten aanzien van de betrokken derde landen zijn de bevoegde instanties en aangewezen instanties of diensten in de zin van artikel 90, lid 3, onder a) en b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 die welke worden bedoeld in artikel 51, lid 1, onder a) en b).

2.  Het VI-1-document wordt opgesteld en gebruikt overeenkomstig de artikelen 22 tot en met 25 en wordt beschouwd als een document dat certificeert dat het ingevoerde product:

Artikel 21

Vrijstellingen

In afwijking van artikel 90, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 gelden de volgende vrijstellingen:

Artikel 22

Voorschriften voor het opstellen van het VI-1-document en het VI-2-uittreksel

1.  Het VI-1-document wordt opgesteld op een formulier dat overeenstemt met het model in deel I van bijlage VII en met de in die bijlage vermelde technische voorschriften.

Het wordt ondertekend door een functionaris van een bevoegde instantie en door een functionaris van een aangewezen instantie of dienst die is vermeld in de in artikel 51, lid 1, bedoelde lijst.

Het product gaat vergezeld van het originele VI-1-document en van een kopie daarvan.

Er kan een uittreksel, hierna „het VI-2-uittreksel” genoemd, worden opgesteld volgens het model in deel II van bijlage VII, waarin de gegevens zijn overgenomen die zijn vermeld in het VI-1-document of, in het geval waarin een VI-2-uittreksel is verstrekt, in dat VI-2-uittreksel, en dat door een douanekantoor van de Unie is geviseerd. Het product gaat vergezeld van het originele VI-2-uittreksel en van twee kopieën daarvan.

2.  De VI-1-documenten en de VI-2-uittreksels worden voorzien van een volgnummer dat voor de VI-1-documenten wordt toegekend door de bevoegde instantie waarvan een functionaris het document ondertekent, en voor de VI-2-uittreksels door het douanekantoor dat het document afstempelt.

Artikel 23

Gebruik van het VI-1-document en de VI-2-uittreksels

Het origineel en de kopie van het VI-1-document of het origineel en de kopieën van het VI-2-uittreksel worden bij de vervulling van de douaneformaliteiten om de betrokken zending in het vrije verkeer te brengen, afgegeven aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat op het grondgebied waarvan deze verrichting plaatsheeft, en wel als volgt:

Indien samen met het VI-1-document een VI-2-uittreksel wordt overgelegd, controleert de douaneautoriteit of de gegevens op het VI-1-document overeenstemmen met de gegevens op het VI-2-uittreksel. Indien samen met een eerder opgesteld VI-2-uittreksel een later opgesteld VI-2-uittreksel wordt overgelegd, controleert de douaneautoriteit of de gegevens op het eerder opgestelde VI-2-uittreksel overeenstemmen met de gegevens op het later opgestelde VI-2-uittreksel, en stempelt zij het laatstgenoemde document af, waarna dat document gelijkwaardig is aan het eerder opgestelde VI-2-uittreksel.

De douaneautoriteit brengt aantekeningen aan op de achterzijde van zowel het origineel als de kopie van het VI-1-document of van het eerder opgestelde VI-2-uittreksel.

De douaneautoriteit geeft het origineel van het VI-1-document en van alle VI-2-uittreksels terug aan de nieuwe afzender en bewaart de kopieën gedurende ten minste vijf jaar.

Bij wederuitvoer van een zending producten naar een derde land behoeft evenwel geen VI-2-uittreksel te worden opgesteld;

De douaneautoriteit controleert voor elke nieuwe zending of de gegevens op het VI-1-document of op het eerder opgestelde VI-2-uittreksel overeenstemmen met de gegevens op het later opgestelde VI-2-uittreksel. Als dat het geval is stempelt de douaneautoriteit het laatstgenoemde document af, waarna het gelijkwaardig is aan het eerder opgestelde VI-2-uittreksel, en brengt zij aantekeningen aan op de achterzijde van zowel het origineel als de kopie van het VI-1-document of van het eerder opgestelde VI-2-uittreksel. De douaneautoriteit geeft het origineel van het later opgestelde VI-2-uittreksel en het origineel van het VI-1-document of van het eerder opgestelde VI-2-uittreksel terug aan de betrokkene en bewaart een kopie van elk van die documenten gedurende ten minste vijf jaar.

Artikel 24

Gebruik van het VI-1-document voor indirecte invoer

Wanneer een wijn is uitgevoerd uit een derde land op het grondgebied waarvan hij is bereid (hierna „het land van oorsprong” genoemd), naar een ander derde land (hierna „het land van uitvoer” genoemd) voordat hij wordt uitgevoerd naar de Unie, wordt het VI-1-document voor de betrokken wijn geldig geacht voor invoer in de Unie indien het is opgesteld door de bevoegde instanties van het land van uitvoer, zonder verdere analyses, op basis van een VI-1-document of een gelijkwaardig document dat is opgesteld door de bevoegde instanties van het land van oorsprong, mits die wijn:

De bevoegde instantie van het land van uitvoer verklaart op het VI-1-document van dat land dat het om een in de eerste alinea bedoelde wijn gaat die aan de in die alinea gestelde voorwaarden voldoet.

Aan het VI-1-document van het land van uitvoer wordt het origineel of een gewaarmerkt afschrift van het VI-1-document of een equivalent daarvan van het land van oorsprong gehecht.

Voor de toepassing van dit artikel zijn de bevoegde instanties van de derde landen die welke zijn opgenomen in de in artikel 51, lid 1, bedoelde lijst.

Artikel 25

Bijzondere voorschriften inzake certificering voor bepaalde soorten wijn

1.  Voor likeurwijn en distillatiewijn worden de VI-1-documenten slechts als geldig erkend als een bevoegde instantie die is opgenomen in de in artikel 51, lid 1, bedoelde lijst, in vak 14 de volgende vermelding heeft aangebracht:

„Hierbij wordt bevestigd dat de aan deze wijn toegevoegde alcohol uit wijnbouwproducten is verkregen”.

2.  Het VI-1-document mag worden gebruikt om te certificeren dat een ingevoerde wijn een geografische aanduiding draagt overeenkomstig de TRIPS-overeenkomst, de wetgeving van de Unie betreffende geografische aanduidingen of een overeenkomst ter erkenning en bescherming van geografische aanduidingen tussen de Unie en het derde land waaruit de wijn van oorsprong is.

In een dergelijk geval wordt in vak 14 het volgende vermeld:

„Hierbij wordt bevestigd dat de wijn waarop dit document betrekking heeft, in het wijnbouwgebied is geproduceerd en dat de in vak 6 vermelde geografische aanduiding aan deze wijn is toegekend overeenkomstig de voorschriften van het land van oorsprong”.

3.  De in de leden 1 en 2 bedoelde certificering in vak 14 gaat vergezeld van:

Artikel 26

Vereenvoudigde procedure

1.  Een VI-1-document dat is opgesteld door een wijnproducent in een van de derde landen die bijzondere waarborgen hebben geboden welke door de Unie zijn aanvaard, zoals vermeld in deel IV, afdeling B, van bijlage VII, wordt ten aanzien van de betrokken derde landen beschouwd als een VI-1-document dat is opgesteld door een bevoegde instantie of een aangewezen instantie of dienst, zoals vermeld in de in artikel 51, lid 1, bedoelde lijst, mits die producent individueel door de bevoegde instantie van dat derde land is gemachtigd en door die instantie wordt gecontroleerd.

2.  De in lid 1 bedoelde gemachtigde producenten gebruiken de VI-1-documenten en vullen die documenten in, waarbij zij met name opgave doen van:

De producenten ondertekenen op de daarvoor bestemde plaats in de vakken 9 en 10 na de woorden „naam en functie van de functionaris” te hebben doorgehaald.

Het stempel en de naam en het adres van de aangewezen instantie of dienst zijn niet vereist.

Artikel 27

Elektronisch document

1.  Het VI-1-document kan worden vervangen door een elektronisch document voor de invoer in de Unie van wijnbouwproducten uit derde landen die beschikken over een controlesysteem dat overeenkomstig de tweede alinea door de Unie is aanvaard als gelijkwaardig aan het systeem dat op grond van de wetgeving van de Unie is ingesteld voor dezelfde producten.

Een controlesysteem van een derde land kan worden aanvaard als gelijkwaardig aan het systeem dat door de Unie voor dezelfde producten is ingesteld, indien dit systeem op zijn minst aan de volgende voorwaarden voldoet:

Derde landen die beschikken over een controlesysteem dat door de Unie als gelijkwaardig in de zin van de tweede alinea wordt aanvaard, worden opgenomen in de lijst in bijlage VII, deel IV, afdeling C.

2.  Het in lid 1 bedoelde elektronische document bevat op zijn minst de informatie die nodig is om het VI-1-document op te stellen, alsmede een unieke administratieve referentiecode die is toegekend door of onder controle van de bevoegde instanties van het derde land van uitvoer. Die code wordt vermeld op de handelsdocumenten die zijn vereist voor de invoer in het douanegebied van de Unie.

3.  Het derde land van uitvoer geeft op verzoek van de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de goederen in het vrije verkeer zullen worden gebracht, toegang tot het elektronische document of tot de gegevens die voor het opstellen ervan vereist zijn. Als het desbetreffende elektronische systeem niet toegankelijk is, kan ook worden verzocht om die gegevens in papieren vorm.

4.  Voor het afleveren en het gebruik van de in artikel 22, lid 1, bedoelde VI-2-uittreksels kan eveneens worden gebruikgemaakt van geautomatiseerde systemen overeenkomstig nadere voorschriften die worden vastgesteld door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten. De inhoud van een elektronisch VI-2-uittreksel is identiek aan die van de papieren versie ervan.

HOOFDSTUK V

IN- EN UITSLAGREGISTER

Artikel 28

Bijhouden van het in- en uitslagregister

1.  In afwijking van artikel 147, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en op voorwaarde dat de in- en uitgeslagen hoeveelheden en de voorraden te allen tijde kunnen worden gecontroleerd aan de hand van voor de financiële boekhouding gebruikte handelsdocumenten, moet het in- en uitslagregister (in dit hoofdstuk „het register” genoemd) niet worden bijgehouden door:

▼M1

▼B

2.  De lidstaten kunnen voorschrijven dat handelaren zonder pakhuis het register moeten bijhouden, in welk geval zij de nodige regels en procedures kunnen vaststellen.

3.  De lidstaten stellen een lijst op van de marktdeelnemers die het register moeten bijhouden, en actualiseren die lijst. Indien een dergelijke lijst of register reeds voor andere doeleinden voorhanden is, kan die lijst of dat register ook voor de toepassing van deze verordening worden gebruikt.

4.  Het register wordt voor elke onderneming individueel bijgehouden.

Indien kleinhandelszaken die rechtstreeks aan de eindverbruiker verkopen, tot eenzelfde onderneming behoren en worden bevoorraad door een of meer centrale pakhuizen die tot die onderneming behoren, houdt, onverminderd lid 1, onder a), elk van die centrale pakhuizen een register bij met betrekking tot de producten die worden geleverd. Leveringen aan kleinhandelszaken worden in het register ingeschreven als uitgeslagen producten.

5.  Het register wordt bijgehouden op de plaats waar de producten zijn opgeslagen.

Op voorwaarde dat de in- en uitgeslagen hoeveelheden en de voorraden te allen tijde op de plaats waar de producten daadwerkelijk zijn opgeslagen, aan de hand van andere bescheiden kunnen worden gecontroleerd, kunnen de bevoegde autoriteiten evenwel toestaan dat:

Artikel 29

In de registers te vermelden verrichtingen

1.  Marktdeelnemers die verplicht zijn een register bij te houden, vermelden de door hen toegepaste oenologische procedés, processen en behandelingen, in overeenstemming met de vereisten en oenologische procedés als bedoeld in artikel 78, lid 2, en artikel 80 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en de bijlagen I A en I D bij Verordening (EG) nr. 606/2009, alsmede de experimentele toepassing van nieuwe oenologische procedés, waarbij een passende verwijzing wordt opgenomen naar de door de betrokken lidstaat overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 606/2009 gegeven toestemming.

2.  Indien de volgende verrichtingen plaatsvinden, worden zij vermeld in het register overeenkomstig de artikelen 16 en 17 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274, met inbegrip van gepaste verwijzingen naar meldingen aan de bevoegde autoriteiten overeenkomstig artikel 30, lid 2, indien de lidstaten daarin hebben voorzien:

3.  Indien de volgende specifieke verrichtingen plaatsvinden, worden zij vermeld in het register:

Wanneer een product wordt gebotteld, wordt opgave gedaan van het aantal gevulde recipiënten en van de inhoud daarvan.

Artikel 30

Nationale voorschriften

1.  De lidstaten kunnen aanvullende voorschriften vaststellen inzake de gegevens die moeten worden geregistreerd met betrekking tot:

De lidstaten kunnen voorzien in een verplichting tot afzonderlijke registratie of tot aanpassing van het bestaande register.

2.  Onverminderd de verplichting tot registratie van elke correctie van het alcoholgehalte, verrijking, aanzuring en ontzuring, als bedoeld in artikel 29, lid 2, onder a), b) en c), kunnen de lidstaten voorschrijven dat de marktdeelnemers die verantwoordelijk zijn voor de betrokken verrichtingen op het grondgebied van die lidstaten, die verrichtingen binnen een bepaalde termijn achteraf of, in het geval van verrijking, op voorhand melden aan hun bevoegde autoriteiten of instanties.

De in de eerste alinea bedoelde melding is niet vereist voor wijnbouwproducten ten aanzien waarvan de bevoegde controleautoriteiten van de lidstaten systematisch analytische controles van alle partijen producten verrichten.

HOOFDSTUK VI

OPGAVEN

Artikel 31

Productieopgaven

1.  Producenten die gevestigd zijn in een lidstaat die verplicht is overeenkomstig artikel 145, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een bijgewerkt wijnbouwkadaster bij te houden, dienen elk jaar bij de bevoegde autoriteiten van die lidstaat een productieopgave in met betrekking tot hun productie in het betrokken wijnoogstjaar in die lidstaat.

De lidstaten die een jaarlijks bijgewerkt wijnbouwkadaster hebben opgezet op basis waarvan een verband kan worden gelegd tussen de indieners van de opgaven, de opgegeven productie en de percelen waarop de betrokken wijngaarden liggen, kunnen de producenten vrijstellen van de verplichting om opgave te doen van de in artikel 22, lid 2, onder e), van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 bedoelde informatie. In dat geval vullen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten de opgaven zelf aan door de oppervlakte te vermelden op basis van de in dat kadaster opgenomen gegevens.

2.  Oogsters die lid zijn van of verbonden zijn aan een of meer wijncoöperaties of producentengroeperingen en die hun hele productie van druiven of most aan die coöperaties of groeperingen leveren, waarbij zij zich het recht voorbehouden een voor hun gezinsverbruik bestemde hoeveelheid wijn te bereiden van minder dan 10 hectoliter, zijn vrijgesteld van de verplichting een productieopgave in te dienen, mits die wijncoöperaties of groeperingen verplicht zijn een productieopgave in te dienen.

3.  De lidstaten die niet verplicht zijn overeenkomstig artikel 145, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een bijgewerkt wijnbouwkadaster bij te houden, kunnen voorschrijven dat op hun grondgebied gevestigde producenten de in lid 1 bedoelde productieopgave indienen.

In dat geval is lid 2 van overeenkomstige toepassing.

Artikel 32

Voorraadopgaven

1.  Producenten, verwerkers, bottelaars en handelaren die over voorraden beschikken in een lidstaat die verplicht is om overeenkomstig artikel 145, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een bijgewerkt wijnbouwkadaster bij te houden, dienen elk jaar bij de bevoegde autoriteit van die lidstaat een voorraadopgave in van de wijn en most die zij op 31 juli in voorraad hebben.

2.  De lidstaten die niet verplicht zijn overeenkomstig artikel 145, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 een bijgewerkt wijnbouwkadaster bij te houden, kunnen voorschrijven dat op hun grondgebied gevestigde producenten, verwerkers, bottelaars en handelaren de in lid 1 bedoelde voorraadopgave indienen.

Artikel 33

Oogstopgaven

De lidstaten kunnen voorschrijven dat alle of, op basis van objectieve en niet-discriminerende criteria, sommige oogsters bij de bevoegde autoriteiten een oogstopgave indienen met betrekking tot het wijnoogstjaar waarin de oogst is binnengehaald.

Artikel 34

Opgaven van behandeling of afzet

1.  De lidstaten kunnen voorschrijven dat oogsters, producenten en handelaren van druiven, druivensap en most die vóór de datum waarop de productie- en oogstopgaven moeten worden ingediend, als vastgesteld in de artikelen 22 en 24 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274, voor de productie van wijn bestemde producten hebben behandeld of op de markt gebracht, bij de bevoegde autoriteiten een opgave van behandeling of afzet indienen met betrekking tot het wijnoogstjaar waarin de behandeling of de afzet heeft plaatsgevonden.

2.  Wanneer de lidstaten overeenkomstig lid 1 voorschrijven dat oogsters een opgave van behandeling of afzet moeten indienen, zijn oogsters die lid zijn van of verbonden zijn aan een of meer wijncoöperaties of producentengroeperingen en die hun hele productie van druiven of most aan die wijncoöperaties of producentengroeperingen leveren, waarbij zij zich het recht voorbehouden een voor hun gezinsverbruik bestemde hoeveelheid wijn te bereiden van minder dan 10 hectoliter, vrijgesteld van de verplichting een dergelijke opgave in te dienen, mits die wijncoöperaties of groeperingen overeenkomstig lid 1 verplicht zijn een opgave van behandeling of afzet in te dienen.

Artikel 35

Gemeenschappelijke bepalingen

De lidstaten kunnen uitgebreidere informatie vereisen met betrekking tot het wijnbouwkadaster of de productie- of voorraadopgaven.

De lidstaten kunnen alle marktdeelnemers een vrijstelling verlenen van de verplichting om de in de artikelen 31 en 32 bedoelde opgaven in te dienen voor wijnoogstjaren waarin zij niets hebben geproduceerd of waarin zij geen voorraad overhielden.

HOOFDSTUK VII

CONTROLES, BEVOEGDE AUTORITEITEN, WEDERZIJDSE BIJSTAND EN SANCTIES

AFDELING I

CONTROLES, BEVOEGDE AUTORITEITEN, CONTACTINSTANTIES EN WEDERZIJDSE BIJSTAND

Artikel 36

Algemene beginselen

1.  De lidstaten voorzien in controles voor zover deze noodzakelijk zijn om een correcte toepassing te waarborgen van de voorschriften voor het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, het wijnbouwkadaster, begeleidende documenten en certificering, de invoer van wijn, het in- en uitslagregister en de verplichte opgaven, zoals die voor de wijnsector zijn vastgesteld in artikel 90 en in deel II, titel I, hoofdstuk III, en deel II, titel II, hoofdstuk II, afdeling 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en in de onderhavige verordening. De lidstaten voorzien in een systeem van doeltreffende, op risico gebaseerde officiële controles.

2.  De officiële controles worden verricht door de bevoegde autoriteit of autoriteiten overeenkomstig de algemene beginselen van Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad ( 5 ), onverminderd de bepalingen van de onderhavige verordening en van hoofdstuk VI van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274.

Artikel 59 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 is van overeenkomstige toepassing op het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken.

3.  De leden 1 en 2 zijn van overeenkomstige toepassing op de controles van wijnbouwproducten met een BOB of BGA als bedoeld in deel II, titel II, hoofdstuk I, afdeling 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013, wat betreft de naleving van de eisen ten aanzien van het desbetreffende productdossier.

Artikel 37

Gemeenschappelijke bepalingen inzake controles

1.  Zonder afbreuk te doen aan aselecte of op een risicoanalyse gebaseerde controles in de lidstaat van verzending, worden de controles uitgevoerd in de lidstaat waar de productie heeft plaatsgevonden.

Het aantal, de aard en de frequentie van steekproefsgewijze controles zijn van dien aard dat de controles representatief zijn voor het gehele grondgebied van de lidstaat en, waar van toepassing, overeenstemmen met de hoeveelheid wijnbouwproducten die worden geproduceerd, verhandeld of in voorraad gehouden met het oog op verhandeling.

2.  De in lid 1 bedoelde controles bestaan uit administratieve controles en, waar van toepassing, controles ter plaatse.

In voorkomend geval omvatten de administratieve controles kruiscontroles met onder meer de gegevens van het geïntegreerd beheers- en controlesysteem als bedoeld in titel V, hoofdstuk II, van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

De controles ter plaatse worden onverwachts uitgevoerd. Zij mogen worden aangekondigd, maar slechts zolang van tevoren als strikt noodzakelijk is en voor zover het doel van de controle daardoor niet in gevaar komt. Behalve in behoorlijk gemotiveerde gevallen of voor die maatregelen waarvoor systematisch controles ter plaatse worden uitgevoerd, vindt de aankondiging nooit meer dan 48 uur van tevoren plaats. De controles worden verricht bij een steekproef van een voldoende hoog percentage producenten op basis van een risicoanalyse. Van elke controle ter plaatse wordt een controleverslag opgesteld aan de hand waarvan de bijzonderheden van de controle kunnen worden nagetrokken.

3.  Met betrekking tot het wijnbouwkadaster verifiëren de lidstaten voor elke wijnbouwer en elke natuurlijke of rechtspersoon dan wel groepering van natuurlijke of rechtspersonen die een productieopgave als bedoeld in artikel 31 moet doen, of de structurele situatie volgens de in de bijlagen III en IV bedoelde dossiers over de wijnbouwer en de productie in overeenstemming is met de werkelijke situatie. De dossiers worden op basis van die verificatie aangepast.

4.  Wijnen en andere wijnbouwproducten uit derde landen worden gecontroleerd in de lidstaat waar zij het grondgebied van de Unie binnenkomen op basis van het VI-1-document.

Artikel 38

Gecontroleerde personen

1.  Natuurlijke of rechtspersonen en groeperingen van dergelijke personen van wie de beroepsactiviteiten aan de in deze verordening bedoelde controles worden onderworpen, hinderen deze controles niet, maar vergemakkelijken ze te allen tijde.

2.  Marktdeelnemers van wie door een functionaris van een bevoegde autoriteit een monster wordt genomen:

Artikel 39

Analytische databank van isotopische gegevens

Het Europees referentiecentrum voor controles in de wijnsector houdt op het niveau van de Unie een analytische databank van isotopische gegevens bij op basis van gegevens die door de aangewezen laboratoria van de lidstaten zijn gemeld, en actualiseert die databank. Die gegevens zijn afkomstig van geharmoniseerde isotopenanalyse van de bestanddelen ethanol en water van wijnbouwproducten en maken relevante controles mogelijk gedurende het hele handelsproces, in overeenstemming met de analysemethoden die zijn vastgesteld overeenkomstig artikel 80, lid 5, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 en de voorschriften en procedures van de artikelen 27, 28 en 29 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274.

Artikel 40

Bevoegde autoriteiten en contactinstanties

De lidstaten wijzen de bevoegde autoriteiten aan die de in artikel 37 bedoelde controles moeten uitvoeren. Die autoriteiten beschikken over voldoende goed opgeleide en ervaren personeelsleden om die controles doeltreffend uit te voeren.

Een lidstaat die verscheidene bevoegde autoriteiten aanwijst om de naleving van de voorschriften ten aanzien van de wijnsector te controleren, omschrijft de specifieke taken van elk daarvan en coördineert hun werkzaamheden.

Elke lidstaat wijst één enkele contactinstantie aan die verantwoordelijk is voor de contacten met de Commissie, de contactinstanties van de andere lidstaten, en derde landen, en die verzoeken om administratieve bijstand ontvangt en doorstuurt.

Artikel 41

Bevoegdheden van functionarissen

De lidstaten treffen de nodige maatregelen om de functionarissen van hun bevoegde autoriteiten bij de vervulling van hun taak te helpen. Zij zorgen ervoor dat die functionarissen, waar van toepassing samen met functionarissen van andere daartoe gemachtigde instanties:

Artikel 42

Coördinatie van de controles en toegang tot informatie

Voor de controle van zendingen die worden verricht onder dekking van de in artikel 10 bedoelde begeleidende documenten, wordt de overeenkomstig artikel 40 aangewezen bevoegde autoriteiten toegang gegeven tot de informatie in het geautomatiseerde systeem als bedoeld in artikel 21 van Richtlijn 2008/118/EG en tot de informatie inzake de overbrengingen van wijnbouwproducten die worden overgebracht in het kader van de in hoofdstuk IV van die richtlijn bedoelde regelingen.

Die bevoegde autoriteiten wordt ook toegang verleend tot de informatie in de informatiesystemen die zijn opgezet om de overbrengingen te controleren van andere wijnbouwproducten dan die welke zijn bedoeld in de eerste alinea.

De overeenkomstig de eerste en de tweede alinea bijgehouden informatie wordt alleen gebruikt voor de toepassing van deze verordening.

Artikel 43

Wederzijdse bijstand

1.  Een bevoegde autoriteit van een lidstaat die op het grondgebied van die lidstaat controles verricht, kan inlichtingen vragen bij een bevoegde autoriteit van een andere lidstaat die direct of indirect belang kan hebben bij de controle. Een dergelijk verzoek verloopt via de in artikel 40, derde alinea, bedoelde contactinstanties en de bijstand wordt tijdig verleend.

Als de in de eerste alinea bedoelde controles betrekking hebben op een product van oorsprong uit een derde land en de verhandeling van dit product van specifiek belang kan zijn voor andere lidstaten, wordt de Commissie ingelicht.

De aangezochte autoriteit verstrekt de aanvragende autoriteit alle inlichtingen die deze nodig heeft om haar opdracht te vervullen.

2.  Op een met redenen omkleed verzoek van de aanvragende autoriteit verricht de aangezochte autoriteit controles om het in het verzoek omschreven doel te bereiken of neemt zij de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat dergelijke controles worden verricht.

De aangezochte autoriteit gaat te werk alsof zij handelt voor eigen rekening.

3.  Met instemming van de aangezochte autoriteit kan de aanvragende autoriteit functionarissen aanwijzen:

De in de eerste alinea, onder a), bedoelde kopieën worden slechts met instemming van de aangezochte autoriteit gemaakt.

4.  De functionarissen van de aangezochte autoriteit hebben te allen tijde de leiding over de verrichte controles op het grondgebied van de lidstaat waartoe zij behoren.

5.  De functionarissen van de verzoekende autoriteit:

6.  De kosten van monsterneming, behandeling en verzending van het monster, alsmede de kosten van het analytisch en organoleptisch onderzoek in het kader van controles worden gedragen door de bevoegde autoriteit van de lidstaat die om de monsterneming heeft verzocht. Deze kosten worden berekend aan de hand van de tarieven die gelden in de lidstaat op het grondgebied waarvan de werkzaamheden worden uitgevoerd.

Artikel 44

Bewijskracht

De vaststellingen die functionarissen van een bevoegde autoriteit van een lidstaat in het kader van de toepassing van deze afdeling kunnen doen, kunnen door de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten worden aangevoerd en hebben dezelfde waarde als vaststellingen van de nationale bevoegde autoriteiten.

Artikel 45

Melding van een vermoeden van niet-naleving

Wanneer een bevoegde autoriteit van een lidstaat een gegrond vermoeden heeft of er kennis van krijgt dat een wijnbouwproduct niet voldoet aan de desbetreffende bepalingen van Verordening (EU) nr. 1308/2013 betreffende wijnbouwproducten of aan de voorschriften die zijn vastgelegd in de onderhavige verordening en in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274, of dat er frauduleuze handelingen hebben plaatsgevonden om het product te verkrijgen of te verhandelen, meldt de contactinstantie van die lidstaat dat onverwijld aan de contactinstantie van elke lidstaat waarvoor het gebrek aan overeenstemming met die voorschriften van specifiek belang is en van dien aard is dat het in die lidstaat tot bestuursrechtelijke maatregelen of rechtsvervolgingen aanleiding kan geven.

Wanneer de bevoegde autoriteiten van een lidstaat constateren of vermoeden dat wijnbouwproducten het voorwerp zijn geweest van een vervalsing die een gevaar kan vormen voor de gezondheid van de consument, of niet in overeenstemming zijn met artikel 80 of artikel 90 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, meldt de contactinstantie van die lidstaat dat onverwijld, via het informatiesysteem van de Commissie, aan de Commissie, de contactinstanties van de andere lidstaten en, in voorkomend geval, de contactinstantie van de betrokken derde landen.

AFDELING II

SANCTIES

Artikel 46

Sancties en terugvordering van kosten voor niet-toegestane aanplant

De lidstaten leggen financiële sancties op aan producenten die de in artikel 71, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 vastgestelde verplichting niet naleven.

Het minimumbedrag van de financiële sanctie bedraagt:

Indien het geraamde jaarinkomen in het gebied waar de betrokken wijngaarden liggen, meer dan 6 000  EUR per hectare bedraagt, kunnen de lidstaten de in de tweede alinea vastgestelde minimumbedragen verhogen in evenredigheid met het geraamde gemiddelde jaarinkomen per hectare voor dat gebied.

Indien de lidstaat met eigen middelen voor de rooiing van de niet-toegestane aanplant zorgt, worden de krachtens artikel 71, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bij de betrokken producent in rekening gebrachte kosten op objectieve wijze berekend op basis van de arbeidskosten, het gebruik van machines en transport of andere gemaakte kosten. Deze kosten worden aan de toepasselijke sanctie toegevoegd.

Artikel 47

Sancties met betrekking tot begeleidende documenten en VI-1-documenten vanwege het niet naleven van bepaalde Unievoorschriften

1.  De toepassing van de artikelen 10, 11 en 12 kan worden geschorst voor de in artikel 8, lid 1, bedoelde marktdeelnemers indien de bevoegde autoriteiten van een lidstaat vaststellen of vermoeden dat wijnbouwproducten het voorwerp zijn geweest van een vervalsing die een gevaar kan vormen voor de gezondheid van de consument, of niet in overeenstemming zijn met artikel 80 of artikel 90 van Verordening (EU) nr. 1308/2013.

2.  De toepassing van de artikelen 26 en 27 kan worden geschorst in het geval van de in lid 1 van dit artikel bedoelde vaststellingen of vermoedens met betrekking tot ingevoerde wijnen.

Artikel 48

Sancties vanwege het niet naleven van de verplichting om een in- en uitslagregister bij te houden, opgaven in te dienen of meldingen te doen

1.  Er wordt een administratieve sanctie opgelegd aan marktdeelnemers die verplicht zijn om een in- en uitslagregister bij te houden, productie-, voorraad- of oogstopgaven in te dienen of de in artikel 30, lid 2, bedoelde verrichtingen aan de bevoegde autoriteiten te melden en die dat register niet bijhouden, niet binnen de in artikel 22, 23 en 24 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 bedoelde termijnen die opgaven indienen of niet binnen de door de lidstaat overeenkomstig artikel 30, lid 2, van de onderhavige verordening vastgestelde termijn die melding doen.

2.  De in lid 1 bedoelde sancties behelzen de betaling van een bedrag en worden bepaald en toegepast door de lidstaten op basis van de waarde van de betrokken producten, de geraamde financiële voordelen of de economische schade als gevolg van fraude.

3.  In het geval van een ernstige of herhaalde niet-naleving van de verplichting om binnen de in lid 1 bedoelde termijnen opgaven in te dienen, komt de marktdeelnemer voor het desbetreffende of het daaropvolgende begrotingsjaar niet in aanmerking voor de steunmaatregelen als bedoeld in de artikelen 47 en 50 van Verordening (EU) nr. 1308/2013, met inachtneming van het volgende:

Artikel 49

Uitzonderlijke omstandigheden en kennelijke fouten

1.  De sancties waarin deze verordening voorziet, worden niet opgelegd in het geval van uitzonderlijke omstandigheden in de zin van artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013.

2.  Elke op grond van deze verordening bij een lidstaat ingediende mededeling of aanvraag kan na de indiening ervan te allen tijde worden aangepast in geval van kennelijke fouten die de bevoegde autoriteit als zodanig erkent.

HOOFDSTUK VIII

MELDINGEN

Artikel 50

Aard en soort van de informatie die moet worden gemeld

1.  De lidstaten melden de volgende gegevens aan de Commissie:

2.  De lidstaten stellen de Commissie in kennis van elke wijziging van de naam of het adres van de bevoegde autoriteiten en van de contactinstanties die overeenkomstig lid 1 aan de Commissie zijn gemeld.

3.  De in lid 1 bedoelde melding wordt gedaan overeenkomstig artikel 34 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274.

Artikel 51

Bekendmaking van gemelde informatie

1.  De Commissie stelt op basis van de meldingen van de bevoegde autoriteiten van derde landen lijsten op met de volgende informatie, die zij actualiseert:

2.  De Commissie zorgt voor de bekendmaking van de naam en het adres van de in artikel 50, lid 1, onder b) en c), bedoelde bevoegde autoriteiten, van de in artikel 50, lid 1, onder c), bedoelde informatie met betrekking tot het productiepotentieel, van de naam en het adres van de in artikel 50, lid 1, onder e), bedoelde contactinstanties, van de in artikel 50, lid 1, onder g), bedoelde wijndruivenrassen en van de in lid 1 van het onderhavige artikel bedoelde lijsten.

HOOFDSTUK IX

WIJZIGINGEN, INTREKKINGEN, OVERGANGS- EN SLOTBEPALINGEN

Artikel 52

Wijziging van Verordening (EG) nr. 555/2008

Verordening (EG) nr. 555/2008 wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 53

Wijziging van Verordening (EG) nr. 606/2009

Verordening (EG) nr. 606/2009 wordt als volgt gewijzigd:

„Artikel 14 bis

Vaststelling van een minimaal alcoholpercentage voor bijproducten

1.  Met inachtneming van deel II, afdeling D, punt 1, van bijlage VIII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 leggen de lidstaten een minimumpercentage vast voor het alcoholvolume dat bijproducten moeten hebben na de afscheiding van wijn in verhouding tot het alcoholvolume in de geproduceerde wijn. De lidstaten kunnen dat minimumpercentage differentiëren op basis van objectieve en niet-discriminerende criteria.

2.  Wanneer het door de lidstaten overeenkomstig lid 1 vastgelegde percentage niet wordt gehaald, levert de betrokken marktdeelnemer uit zijn eigen productie een hoeveelheid wijn die overeenstemt met de hoeveelheid die nodig is om het minimumpercentage te halen.

3.  Met het oog op de vaststelling van het alcoholvolume dat de bijproducten moeten bevatten ten opzichte van het alcoholvolume in de geproduceerde wijn, wordt in de verschillende wijnbouwzones het volgende forfaitaire natuurlijke alcoholvolumegehalte voor wijn toegepast:

Artikel 14 ter

Wegwerken van bijproducten

1.  De producenten onttrekken bijproducten van de wijnbereiding of van enige andere verwerking van druiven onder toezicht van de bevoegde autoriteiten van de lidstaten aan de markt, met inachtneming van de vereisten inzake levering en registratie als vastgesteld in respectievelijk artikel 9, lid 1, onder b), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/273 van de Commissie ( *1 ) en artikel 14, lid 1, onder b), vii), en artikel 18 van Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 van de Commissie ( *2 ).

2.  De uitdemarktneming gebeurt onverwijld en uiterlijk aan het einde van het wijnoogstjaar waarin de bijproducten zijn verkregen, in overeenstemming met de toepasselijke wetgeving van de Unie, in het bijzonder wat betreft het milieu.

3.  De lidstaten kunnen beslissen dat producenten die in het betrokken wijnoogstjaar in hun eigen installaties zelf niet meer produceren dan 50 hectoliter wijn of most, hun bijproducten niet uit de markt hoeven te nemen.

4.  De producenten kunnen aan de verplichting om de bijproducten van de wijnbereiding of van enige andere verwerking van druiven geheel of gedeeltelijk weg te werken, voldoen door de bijproducten te leveren voor distillatie. Het op die manier wegwerken van de bijproducten wordt gecertificeerd door een bevoegde autoriteit van de lidstaat.

5.  De lidstaten kunnen op basis van objectieve en niet-discriminerende criteria beslissen dat de levering voor distillatie van alle bijproducten van de wijnbereiding of van enige andere verwerking van druiven, dan wel van een deel van die bijproducten verplicht wordt voor alle producenten op hun grondgebied of voor een deel van hen.

Artikel 54

Wijziging van Verordening (EG) nr. 607/2009

In Verordening (EG) nr. 607/2009 wordt artikel 63 geschrapt.

Artikel 55

Intrekking

Verordening (EG) nr. 436/2009 en Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/560 worden ingetrokken.

Artikel 56

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de derde dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

BIJLAGE I

VOORSCHRIFTEN MET BETREKKING TOT HET IN ARTIKEL 64, LID 1, ONDER c), VAN VERORDENING (EU) Nr. 1308/2013 VERMELDE SUBSIDIABILITEITSCRITERIUM EN HET IN ARTIKEL 4, LID 1, VAN DE ONDERHAVIGE VERORDENING BEDOELDE AANVULLENDE CRITERIUM

A.    In artikel 64, lid 1, onder c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 1, onder c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

De aanvrager gaat de in punt 2 bedoelde verbintenissen aan gedurende een door de lidstaat te bepalen beperkte periode, die uiterlijk op 31 december 2030 afloopt.

B.    In artikel 4, lid 1, van de onderhavige verordening vermeld aanvullend criterium

Het in artikel 4, lid 1, van deze verordening vermelde aanvullende criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

De aanvrager gaat de in punt 2 bedoelde verbintenissen aan gedurende een door de lidstaat te bepalen beperkte periode, die uiterlijk op 31 december 2030 afloopt.

BIJLAGE II

VOORSCHRIFTEN MET BETREKKING TOT DE IN ARTIKEL 64, LID 2, ONDER a) TOT EN MET h), VAN VERORDENING (EU) Nr. 1308/2013 VERMELDE PRIORITEITSCRITERIA EN DE IN ARTIKEL 4, LID 3, VAN DE ONDERHAVIGE VERORDENING BEDOELDE AANVULLENDE CRITERIA

A.    In artikel 64, lid 2, onder a), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

De onder a) en b) vermelde voorwaarden zijn van overeenkomstige toepassing op een groepering van natuurlijke personen, ongeacht de rechtspositie van de groepering en haar leden volgens het nationale recht.

De in punt 1 bedoelde rechtspersonen worden geacht te voldoen aan de in de eerste alinea van dit punt bedoelde aanvullende voorwaarde indien de in punt 1, onder a) en b), bedoelde natuurlijke persoon in het jaar waarin de aanvraag wordt ingediend, niet ouder is dan 40 jaar.

De in de tweede alinea vastgestelde voorwaarden zijn van overeenkomstige toepassing op een groepering van natuurlijke personen als bedoeld in punt 1, tweede alinea.

Indien de aanvrager een rechtspersoon of een groepering van natuurlijke personen is, kunnen de lidstaten ook eisen dat de aanvrager de daadwerkelijke en voortdurende zeggenschap over het bedrijf wat betreft beslissingen op het gebied van beheer, winst en financiële risico's gedurende een periode van vijf jaar niet overdraagt aan een of meer andere personen, tenzij die persoon of die personen voldoen aan de in de punten 1 en 2 vermelde voorwaarden die van toepassing waren op het moment dat de vergunningen werden verleend.

B.    In artikel 64, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder b), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

De lidstaten kunnen ervan uitgaan dat het criterium wordt nageleefd indien de aanvragers reeds wijnbouwers zijn op het moment dat de aanvraag wordt ingediend en zij de in de eerste alinea bedoelde voorschriften inzake biologische productie gedurende ten minste vijf jaar vóór de indiening van de aanvraag afdoend hebben toegepast op de hele met wijnstokken beplante oppervlakte op het desbetreffende bedrijf.

De onder b) en c) bedoelde certificeringsregelingen dienen te certificeren dat de landbouwer op zijn bedrijf praktijken in acht neemt die in overeenstemming zijn met de nationale voorschriften voor geïntegreerde productie of met de onder c) bedoelde doelstellingen. Die certificering wordt verricht door certificeringsinstanties die zijn geaccrediteerd overeenkomstig hoofdstuk II van Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad ( 9 ) en die voldoen aan de toepasselijke geharmoniseerde normen inzake „conformiteitsbeoordeling — eisen voor certificatie-instellingen die certificaten toekennen aan producten, processen en diensten” of „conformiteitsbeoordeling — eisen voor instellingen die audits en certificatie van managementsystemen uitvoeren”.

De lidstaten kunnen ervan uitgaan dat het criterium wordt nageleefd indien de aanvragers reeds wijnbouwers zijn op het moment dat de aanvraag wordt ingediend en zij de in de eerste alinea bedoelde richtsnoeren of certificeringsregelingen gedurende ten minste vijf jaar vóór de indiening van de aanvraag afdoend hebben toegepast op de hele met wijnstokken beplante oppervlakte op het desbetreffende bedrijf.

De lidstaten kunnen ook eisen dat de producenten zich ertoe verbinden om op de oppervlakten die niet aan deze voorwaarden voldoen, gedurende een periode van ten minste vijf tot zeven jaar niet te rooien of te herbeplanten. Deze periode loopt uiterlijk op 31 december 2030 af.

C.    In artikel 64, lid 2, onder c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder c), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien aan alle volgende voorwaarden is voldaan:

D.    In artikel 64, lid 2, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder d), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien het (de) specifieke in de aanvraag opgegeven perce(e)l(en) in een van de volgende soorten gebieden ligt (liggen):

De lidstaten kunnen ook eisen dat de producenten zich ertoe verbinden om in de gebieden die niet met natuurlijke of andere specifieke beperkingen te kampen hebben, gedurende een periode van ten minste vijf tot zeven jaar niet te rooien of te herbeplanten. Deze periode loopt uiterlijk op 31 december 2030 af.

Indien voor een of meer van de in de eerste alinea vermelde gebieden niet afdoende kan worden aangetoond dat zij voldoen aan dit prioriteitscriterium, kunnen de lidstaten uiterlijk tot en met 2018 besluiten deze gebieden uit te sluiten voor het prioriteitscriterium.

E.    In artikel 64, lid 2, onder e), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder e), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien de economische duurzaamheid van het betrokken project is vastgesteld op basis van een of meer van de volgende standaardmethoden voor financiële analyse van landbouwinvesteringsprojecten:

De toegepaste methode moet aangepast zijn aan het type aanvrager.

Voorts moeten de lidstaten eisen dat de aanvrager de nieuwe wijnstokken aanplant volgens de in de aanvraag vermelde technische kenmerken.

F.    In artikel 64, lid 2, onder f), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder f), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien het potentieel voor verhoging van het concurrentievermogen wordt vastgesteld op basis van een van de volgende overwegingen:

De lidstaten kunnen nadere bepalingen vaststellen betreffende de overwegingen in de punten 1, 2 en 3.

Voorts moeten de lidstaten eisen dat de aanvrager de nieuwe wijnstokken aanplant volgens de in de aanvraag vermelde technische kenmerken.

G.    In artikel 64, lid 2, onder g), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder g), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien het (de) te beplanten perce(e)l(en) in het geografische productiegebied van een bestaande BOB of BGA is (zijn) gelegen, indien de te produceren druiven bestemd zijn voor wijn met een BOB of BGA, en aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

De lidstaten kunnen nadere bepalingen vaststellen betreffende de voorwaarden in de punten 1 tot en met 4.

Voorts moeten de lidstaten eisen dat de aanvrager de nieuwe wijnstokken aanplant volgens de in de aanvraag vermelde technische kenmerken.

De lidstaten kunnen dit prioriteitscriterium toepassen op aanvragen voor nieuwe aanplant in een gebied dat is afgebakend in het technische dossier bij de aanvraag tot bescherming van een oorsprongsbenaming of een geografische aanduiding die wordt behandeld in het kader van een inleidende nationale procedure of die door de Commissie wordt onderzocht. In dat geval zijn de in de punten 1 tot en met 4 vermelde voorwaarden van overeenkomstige toepassing.

H.    In artikel 64, lid 2, onder h), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoeld criterium

Het in artikel 64, lid 2, onder h), van Verordening (EU) nr. 1308/2013 bedoelde criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien de omvang van het bedrijf van de aanvrager op het moment van de aanvraag voldoet aan de drempels die de lidstaten op basis van objectieve criteria op nationaal of regionaal niveau moeten vaststellen. Deze drempels moeten worden vastgesteld op:

De lidstaten kunnen bovendien eisen dat wordt voldaan aan een of meer van de volgende voorwaarden:

I.    In artikel 4, lid 3, van deze verordening vermelde aanvullende criteria

I.    „Eerder gedrag van de producent”

Het in artikel 4, lid 3, van deze verordening bedoelde aanvullende criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien de aanvrager geen wijnstokken heeft die zijn aangeplant zonder vergunning als bedoeld in artikel 71 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 of zonder aanplantrecht als bedoeld in de artikelen 85 bis en 85 ter van Verordening (EG) nr. 1234/2007.

De lidstaten kunnen bovendien eisen dat wordt voldaan aan een of meer van de volgende voorwaarden:

II.    „Non-profitorganisaties met een maatschappelijk doel die grond hebben gekregen die wegens terrorisme of andere vormen van misdaad werd geconfisqueerd”

Het in artikel 4, lid 3, van deze verordening vermelde aanvullende criterium wordt geacht te zijn nageleefd indien de aanvrager een rechtspersoon is, ongeacht de rechtsvorm, en indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

De lidstaten kunnen ook eisen dat de aanvragers die aan dit criterium voldoen, zich ertoe verbinden de voor het eerst beplante oppervlakte(n) gedurende een door de lidstaat te bepalen periode niet te verpachten of te verkopen aan een andere natuurlijke persoon of rechtspersoon. Deze periode loopt uiterlijk op 31 december 2030 af.

BIJLAGE III

INFORMATIE DIE MINIMAAL IN HET WIJNBOUWKADASTER MOET WORDEN OPGENOMEN EN DIE MOET WORDEN BIJGEWERKT, EN DE SPECIFICATIES TEN AANZIEN VAN DIE INFORMATIE, ALS BEDOELD IN ARTIKEL 7

1.   DOSSIER OVER DE WIJNBOUWER

1.1.    Identificatie en ligging

1.2.    Kenmerken van de met wijnstokken beplante oppervlakte(n) op het wijnbouwperceel

Deze informatie moet voor elk wijnbouwperceel afzonderlijk in het dossier over de wijnbouwer worden opgenomen. Indien de wijnbouwpercelen homogeen genoeg zijn, kunnen de gegevens echter betrekking hebben op een geheel dat uit verscheidene aan elkaar grenzende (delen van) percelen bestaat, mits de identificatie van elk perceel gegarandeerd blijft.

In het geval dat wijnstokken met andere gewassen worden gecombineerd:

De in de punten 6 en 7 bedoelde informatie moet eveneens gegevens omvatten over alle oppervlakten waarop een herstructurering of een omschakeling plaatsvindt of die groen worden geoogst overeenkomstig de artikelen 46 en 47 van Verordening (EU) nr. 1308/2013 (de informatie moet compatibel zijn met de mededelingen overeenkomstig bijlage IV of IV bis en bijlage VI bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1150 van de Commissie ( 14 )).

Indien alle met wijnstokken beplante oppervlakten die zijn opgegeven in het dossier over de wijnbouwer, uit productie zijn genomen of voor andere doeleinden dan de wijnbouw worden gebruikt, moet het dossier uit het wijnbouwkadaster worden verwijderd dan wel worden gemarkeerd en moeten de desbetreffende oppervlakten in mindering worden gebracht op de in punt 1.2 van deze bijlage bedoelde oppervlakten.

1.3.    Opgaven

Oogstopgave (de informatie moet compatibel zijn met de oogstopgaven als bedoeld in artikel 33).

2.   DOSSIER OVER DE PRODUCTIE

2.1.    Identificatie

Identificatie van de natuurlijke of rechtspersoon dan wel de groepering van natuurlijke of rechtspersonen die een productieopgave als bedoeld in artikel 31 moet doen.

2.2.    Opgaven

BIJLAGE IV

MINIMAAL IN HET WIJNBOUWKADASTER OP TE NEMEN AANVULLENDE INFORMATIE EN DE SPECIFICATIES TEN AANZIEN VAN DIE INFORMATIE, ALS BEDOELD IN ARTIKEL 7, LID 1

1.   DOSSIER OVER DE WIJNBOUWER

1.1.    Identificatie en ligging

1.2.    Kenmerken van de met wijnstokken beplante oppervlakte(n) op de wijnbouwpercelen

Deze informatie moet voor elk wijnbouwperceel afzonderlijk in het dossier over de wijnbouwer worden opgenomen. Indien de wijnbouwpercelen homogeen genoeg zijn, kunnen de gegevens echter betrekking hebben op een geheel dat uit verscheidene aan elkaar grenzende (delen van) percelen bestaat, mits de identificatie van elk perceel gegarandeerd blijft.

BIJLAGE V

BEGELEIDENDE DOCUMENTEN

A.   VOORSCHRIFTEN VOOR HET GEBRUIK VAN BEGELEIDENDE DOCUMENTEN

De in artikel 10, lid 2, bedoelde informatie wordt weergegeven in de vorm van gegevenselementen die zijn opgenomen in kolom nr. 1 van de onderstaande tabel.

Voor de in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), i) en iii), bedoelde documenten worden de gegevenselementen geïdentificeerd door de nummers en letters in de kolommen A en B van de in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 684/2009 opgenomen tabellen (kolom nr. 2 van de onderstaande tabel).

Voor de in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), ii), bedoelde documenten worden de gegevenselementen geïdentificeerd door de nummers en letters in Verordening (EEG) nr. 3649/92 (kolom nr. 3 van de onderstaande tabel).

De volgorde en de plaatsing van de gegevenselementen worden door de lidstaten vastgesteld op basis van de in afdeling B van deze bijlage vastgestelde regels.

B.   AANWIJZINGEN VOOR HET OPSTELLEN EN HET GEBRUIK VAN BEGELEIDENDE DOCUMENTEN

1.    Algemene voorschriften

De in artikel 10, lid 1, eerste alinea, onder a), i) en ii), en onder a), iii), eerste streepje, bedoelde documenten mogen de in de eerste alinea van dit punt bedoelde elementen bevatten.

Elke voorgeschreven kopie van een document wordt voorzien van de vermelding „kopie” of van een gelijkwaardige vermelding.

De lidstaten kunnen de afzenders of een gemachtigde echter toestaan slechts één enkel begeleidend document op te stellen voor de totale door de menging verkregen hoeveelheid product. In dat geval bepaalt de bevoegde instantie op welke wijze het bewijs moet worden geleverd van de categorie, de oorsprong en de hoeveelheid van de verschillende geladen producten.

2.    Bijzondere voorschriften

2.1.    Vermeldingen die tot de omschrijving van het product behoren

Beschrijf zo nauwkeurig mogelijk het soort product aan de hand van een vermelding die in overeenstemming is met de Unievoorschriften, bijvoorbeeld: wijn met BOB of BGA/wijn zonder BOB of BGA/cepagewijn zonder BOB/BGA/druivenmost voor wijn met BOB of BGA/wijn van een bepaald oogstjaar zonder BOB/BGA.

Wanneer wijnen bedoeld in de punten 1 tot en met 9, 15 en 16 van deel II van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 onverpakt worden vervoerd, omvat de omschrijving van het product de in artikel 120 van die verordening bedoelde facultatieve aanduidingen voor zover die aanduidingen voorkomen in de etikettering of het de bedoeling is ze daarin op te nemen.

In het geval van producten die onverpakt of in niet-geëtiketteerde recipiënten met een nominale inhoud van ten hoogste 60 liter worden vervoerd:

Deze gegevens worden uitgedrukt met gebruikmaking van de overeenstemmingstabellen die door de Unie zijn erkend in de voorschriften betreffende de analysemethoden.

Onverminderd de bepalingen van de Unie waarbij grenswaarden voor bepaalde wijnbouwproducten zijn vastgesteld, worden de volgende toleranties gehanteerd:

De wijnbouwzone van oorsprong van het vervoerde product wordt overeenkomstig de in aanhangsel I van bijlage VII bij Verordening (EU) nr. 1308/2013 opgenomen definities vermeld met gebruikmaking van de volgende afkortingen: A, B, C I, C II, C III a) en C III b).

De verrichtingen die het vervoerde product heeft ondergaan, worden vermeld aan de hand van de volgende tussen haakjes geplaatste cijfers:

De vermeldingen over de wijnbouwzone en over de verrichtingen vormen een aanvulling op de andere vermeldingen die tot de omschrijving van het product behoren, en worden in hetzelfde gezichtsveld aangebracht als die andere vermeldingen.

2.2.    Vermeldingen over de nettohoeveelheid

Voor de vermelding van de hoeveelheid van onverpakt vervoerde producten geldt een tolerantie van 1,5 % van de totale nettohoeveelheid.

C.   SPECIAAL STEMPEL ALS BEDOELD IN ARTIKEL 10, LID 3, EERSTE ALINEA, ONDER b), i)

D.   VERMELDINGEN ALS BEDOELD IN ARTIKEL 13, LID 2

BIJLAGE VI

CERTIFICAAT VAN OORSPRONG OF HERKOMST EN VAN DE KENMERKEN VAN WIJNBOUWPRODUCTEN, HET WIJNOOGSTJAAR OF HET (DE) DRUIVENRASSEN WAARVAN DE PRODUCTEN ZIJN VERKREGEN, EN VAN DE BOB OF BGA VAN WIJNEN VAN DE UNIE

(artikel 11, lid 1, en artikel 12, lid 1)

DEEL I

Relevante informatie als bedoeld in artikel 11, lid 1, en artikel 12, lid 1, onder a)

Informatie die moet worden vermeld in vak 17l van het begeleidend document of op het handelsdocument dat wordt gebruikt overeenkomstig artikel 21, lid 6, van Richtlijn 2008/118/EG of artikel 12, lid 1, onder a), van deze verordening

Ik, ondergetekende, verantwoordelijk voor de hier vermelde producten, verklaar dat deze producten zijn geproduceerd en gebotteld in [lidstaat of Europese Unie] en dat:

DEEL II

Specifiek uitvoercertificaat als bedoeld in artikel 12, lid 1, onder b)

A.   MODEL

B.   VOORSCHRIFTEN VOOR HET GEBRUIK VAN HET SPECIFIEKE UITVOERCERTIFICAAT

De in het certificaat op te nemen informatie, als bedoeld in artikel 12, lid 1, onder b), wordt weergegeven in de vorm van gegevenselementen die zijn opgenomen in kolom nr. 1 van de onderstaande tabel.

Die elementen worden geïdentificeerd door de nummers en letters in kolom nr. 2 van de onderstaande tabel:

BIJLAGE VII

VEREISTEN VOOR HET VI-1-DOCUMENT EN DE VI-2-UITTREKSELS

DEEL I

Model van het VI-1-document als bedoeld in artikel 22

Aangerekende hoeveelheden (hoeveelheden die in het vrije verkeer zijn gebracht of waarvoor uittreksels zijn afgegeven)

DEEL II

Model van het VI-2-uittreksel als bedoeld in artikel 22

Aangerekende hoeveelheden (hoeveelheden die in het vrije verkeer zijn gebracht of waarvoor uittreksels zijn afgegeven)

DEEL III

Aanwijzingen voor het invullen van het VI-1-document en de VI-2-uittreksels

Het VI-1-document en de VI-2-uittreksels moeten worden ingevuld in machineschrift of met de hand of door middel van andere technieken die door een officiële instantie als gelijkwaardig zijn erkend. Wanneer uittreksels met de hand worden ingevuld, dient dit met inkt en in blokletters te geschieden. Schrappingen of overschrijvingen zijn niet toegestaan. Eventuele wijzigingen worden aangebracht door de onjuiste gegevens door te halen en, in voorkomend geval, de gewenste gegevens toe te voegen. Elke aldus aangebrachte wijziging moet door de schrijver ervan worden goedgekeurd en, naargelang van het geval, door de bevoegde instantie, het aangewezen laboratorium of de douaneautoriteiten worden geviseerd.

A.    Afdrukken van het VI-1-document en de VI-2-uittreksels

B.    Invullen van het VI-1-document en de VI-2-uittreksels

Het document en de uittreksels moeten worden ingevuld in de taal waarin zij zijn gedrukt.

Elk document of uittreksel wordt voorzien van een volgnummer dat wordt toegekend:

C.    Inhoud

DEEL IV

Lijst van de in artikel 21, onder b), artikel 26 en artikel 27 bedoelde derde landen

▼M1

▼B

—.

( 1 ) Verordening (EG) nr. 684/2009 van de Commissie van 24 juli 2009 tot uitvoering van Richtlijn 2008/118/EG van de Raad wat betreft de geautomatiseerde procedures voor de overbrenging van accijnsgoederen onder schorsing van accijns (PB L 197 van 29.7.2009, blz. 24).

( 2 ) Verordening (EEG) nr. 3649/92 van de Commissie van 17 december 1992 betreffende een vereenvoudigd geleidedocument voor het intracommunautaire verkeer van accijnsproducten die in de lidstaat van verzending tot verbruik zijn uitgeslagen (PB L 369 van 18.12.1992, blz. 17).

( 3 ) Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie van 24 november 2015 houdende nadere uitvoeringsvoorschriften voor enkele bepalingen van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van het douanewetboek van de Unie (PB L 343 van 29.12.2015, blz. 558).

( 4 ) Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van de Commissie van 28 juli 2015 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europees Parlement en de Raad met nadere regels betreffende een aantal bepalingen van het douanewetboek van de Unie (PB L 343 van 29.12.2015, blz. 1).

( 5 ) Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad van 15 maart 2017 betreffende officiële controles en andere officiële activiteiten die worden uitgevoerd om de toepassing van de levensmiddelen- en diervoederwetgeving en van de voorschriften inzake diergezondheid, dierenwelzijn, plantgezondheid en gewasbeschermingsmiddelen te waarborgen, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 999/2001, (EG) nr. 396/2005, (EG) nr. 1069/2009, (EG) nr. 1107/2009, (EU) nr. 1151/2012, (EU) nr. 652/2014, (EU) 2016/429 en (EU) 2016/2031 van het Europees Parlement en de Raad, de Verordeningen (EG) nr. 1/2005 en (EG) nr. 1099/2009 van de Raad en de Richtlijnen 98/58/EG, 1999/74/EG, 2007/43/EG, 2008/119/EG en 2008/120/EG van de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 854/2004 en (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad, de Richtlijnen 89/608/EEG, 89/662/EEG, 90/425/EEG, 91/496/EEG, 96/23/EG, 96/93/EG en 97/78/EG van de Raad en Besluit 92/438/EEG van de Raad (verordening officiële controles) (PB L 95 van 7.4.2017, blz. 1).

( *1 ) Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/273 van de Commissie van 11 december 2017 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, het wijnbouwkadaster, begeleidende documenten en certificering, het in- en uitslagregister, de verplichte opgaven, meldingen en de bekendmaking van meegedeelde informatie, tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de toepasselijke controles en sancties, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 555/2008, (EG) nr. 606/2009 en (EG) nr. 607/2009 van de Commissie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 436/2009 van de Commissie en Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/560 van de Commissie (PB L 58 van 28.2.2018, blz. 1).

( *2 ) Uitvoeringsverordening (EU) 2018/274 van de Commissie van 11 december 2017 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken, certificering, het in- en uitslagregister, verplichte opgaven en meldingen, en voor Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de toepasselijke controles, en tot intrekking van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/561 van de Commissie (PB L 58 van 28.2.2018, blz. 60).”.

( 6 ) Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad van 28 juni 2007 inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 2092/91 (PB L 189 van 20.7.2007, blz. 1).

( 7 ) Verordening (EG) nr. 889/2008 van de Commissie van 5 september 2008 tot vaststelling van bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten, wat de biologische productie, de etikettering en de controle betreft (PB L 250 van 18.9.2008, blz. 1).

( 8 ) Richtlijn 2009/128/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 tot vaststelling van een kader voor communautaire actie ter verwezenlijking van een duurzaam gebruik van pesticiden (PB L 309 van 24.11.2009, blz. 71).

( 9 ) Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 tot vaststelling van de eisen inzake accreditatie en markttoezicht betreffende het verhandelen van producten en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 339/93 (PB L 218 van 13.8.2008, blz. 30).

( 10 ) Verordening (EU) nr. 1305/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 inzake steun voor plattelandsontwikkeling uit het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling (Elfpo) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1698/2005 van de Raad (PB L 347 van 20.12.2013, blz. 487).

( 11 ) Verordening (EU) nr. 229/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 13 maart 2013 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de kleinere eilanden in de Egeïsche Zee en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1405/2006 van de Raad (PB L 78 van 20.3.2013, blz. 41).

( 12 ) Richtlijn 2014/42/EU van het Europees Parlement en de Raad van 3 april 2014 betreffende de bevriezing en confiscatie van hulpmiddelen en opbrengsten van misdrijven in de Europese Unie (PB L 127 van 29.4.2014, blz. 39).

( 13 ) Verordening (EU) nr. 1337/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 betreffende Europese statistieken van meerjarige teelten en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 357/79 van de Raad en Richtlijn 2001/109/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 347 van 30.12.2011, blz. 7).

( 14 ) Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1150 van de Commissie van 15 april 2016 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad, wat de nationale steunprogramma's in de wijnsector betreft (PB L 190 van 15.7.2016, blz. 23).

( 15 ) Uitvoeringsverordening (EU) 2015/561 van de Commissie van 7 april 2015 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1308/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het vergunningenstelsel voor het aanplanten van wijnstokken (PB L 93 van 9.4.2015, blz. 12).