a) voor de volksgezondheidsvoorschriften en veterinairrechtelijke voorschriften voor dierlijke bijproducten en afgeleide producten van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

b) betreffende bepaalde monsters en producten die overeenkomstig artikel 16, lid 1, onder e) en f), van Richtlijn 97/78/EG van veterinaire controles in grensinspectieposten zijn vrijgesteld.

a) biodiesel die aan de eisen voor de verwijdering en het gebruik van afgeleide producten in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 3, punt 2, onder b), voldoet;

b) verwerkt voeder voor gezelschapsdieren dat aan de eisen inzake verwerkt voeder voor gezelschapsdieren in bijlage XIII, hoofdstuk II, punt 7, onder a), voldoet;

c) hondenkluiven die aan de specifieke eisen voor hondenkluiven in bijlage XIII, hoofdstuk II, punt 7, onder b), voldoen;

d) huiden van hoefdieren die aan de specifieke eisen voor het eindpunt voor die producten in bijlage XIII, hoofdstuk V, onder C, voldoen;

e) wol en haar die aan de specifieke eisen voor het eindpunt voor die producten in bijlage XIII, hoofdstuk VII, onder B, voldoen;

f) veren en dons die aan de specifieke eisen voor het eindpunt voor die producten in bijlage XIII, hoofdstuk VII, onder C, voldoen;

g) bont dat aan de specifieke eisen voor het eindpunt voor dat product in bijlage XIII, hoofdstuk VIII, voldoet;

h) visolie voor de vervaardiging van geneesmiddelen die aan de specifieke eisen voor het eindpunt voor dat product in bijlage XIII, hoofdstuk XIII, voldoet;

i) benzine en andere brandstoffen die aan de specifieke eisen voor producten van het meerstapskatalyseproces voor de productie van hernieuwbare brandstoffen in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 3, punt 2, onder c), voldoen;

j) oleochemische producten die zijn afgeleid van gesmolten vet en aan de eisen van bijlage XIII, hoofdstuk XI, voldoen;

k) hernieuwbare diesel, hernieuwbare reactiemotorbrandstoffen, hernieuwbaar propaan en hernieuwbare benzine die aan de specifieke eisen voor de productie met behulp van de meerfasige katalytische hydrobehandeling van hernieuwbare brandstoffen in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 3, punt 2, onder f), voldoen.

a) in verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties waaraan overeenkomstig Richtlijn 2000/76/EG een exploitatievergunning is verleend, of

b) in geval van bedrijven die overeenkomstig Richtlijn 2000/76/EG geen exploitatievergunning nodig hebben, in bedrijven die door de bevoegde autoriteit erkend zijn om dierlijke bijproducten of afgeleide producten door verbranding te verwijderen of, als het om afval gaat, door meeverbranding te verwijderen of te hergebruiken, overeenkomstig artikel 24, lid 1, onder b) of c), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

a) de stookinstallaties binnen het toepassingsgebied van hoofdstuk V van bijlage III bij deze verordening passen;

b) de stookinstallaties voldoen aan alle relevante algemene eisen en specifieke eisen die zijn vastgesteld in de hoofdstukken IV en V van bijlage III bij deze verordening;

c) er administratieve procedures in werking zijn die garanderen dat de vereisten voor de erkenning van de stookinstallaties jaarlijks worden geïnspecteerd.

a) de aanvraag voor erkenning die door de exploitant overeenkomstig artikel 24, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bij de bevoegde autoriteit wordt ingediend, moet door de bevoegde autoriteit of door een door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten gemachtigde beroepsorganisatie gecertificeerd bewijs bevatten waaruit blijkt dat de stookinstallatie waarin de mest van landbouwhuisdieren als brandstof wordt gebruikt, volledig voldoet aan de eisen van hoofdstuk V, afdeling B, punten 3, 4 en 5, van bijlage III bij deze verordening, onverminderd de mogelijkheid voor de bevoegde autoriteiten van de lidstaten om overeenkomstig hoofdstuk V, afdeling C, punt 4, van bijlage III een afwijking toe te staan op de verplichting dat aan bepaalde bepalingen moet worden voldaan;

b) de goedkeuringsprocedure die in artikel 44 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 is opgenomen, mag niet worden beëindigd voordat ten minste twee opeenvolgende inspecties, waarvan één onaangekondigd, door de bevoegde autoriteit of een door die autoriteit gemachtigde beroepsorganisatie zijn uitgevoerd tijdens de eerste zes maanden van de werking van de stookinstallatie, met inbegrip van de vereiste temperatuur- en emissiemetingen. Nadat de resultaten van die inspecties aantonen dat aan de eisen van hoofdstuk V, afdeling B, punten 3, 4 en 5, en, in voorkomend geval, hoofdstuk V, afdeling C, punt 4, van bijlage III bij deze verordening is voldaan, kan volledige erkenning worden toegekend.

a) ingevoerd voeder voor gezelschapsdieren of voeder voor gezelschapsdieren dat is vervaardigd uit geïmporteerd materiaal, afkomstig van categorie 1-materiaal als bedoeld in artikel 8, onder c), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

b) categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10, onder f) en g), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, op voorwaarde dat:

i) dergelijk materiaal niet in contact is geweest met dierlijke bijproducten als bedoeld in de artikelen 8 en 9 en artikel 10, onder a) tot en met e), en onder h) tot en met p), van die verordening;

ii) op het moment waarop het bestemd is voor verwijdering:

— het in artikel 10, onder f), van die verordening genoemde materiaal verwerkt is in de zin van artikel 2, lid 1, onder m), van Verordening (EG) nr. 852/2004, en

— het in artikel 10, onder g), van die verordening genoemde materiaal verwerkt is overeenkomstig bijlage X, hoofdstuk II, bij deze verordening of overeenkomstig de specifieke eisen inzake voeder voor gezelschapsdieren in bijlage XIII, hoofdstuk II, bij deze verordening, en

iii) de verwijdering van dergelijk materiaal geen gevaar oplevert voor de volksgezondheid of de diergezondheid.

a) de algemene voorschriften inzake verwerking in afdeling 1;

b) de eisen inzake de behandeling van afvalwater in afdeling 2;

c) de specifieke eisen voor de verwerking van categorie 1- en categorie 2-materiaal in afdeling 3;

d) de specifieke eisen voor de verwerking van categorie 3-materiaal in afdeling 4.

a) de eisen inzake hygiëne en verwerking in hoofdstuk II;

b) de standaardverwerkingsmethoden als beschreven in hoofdstuk III, indien dergelijke methoden in de inrichting of het bedrijf toegepast worden;

c) de alternatieve verwerkingsmethoden als beschreven in hoofdstuk IV, indien dergelijke methoden in de inrichting of het bedrijf toegepast worden.

a) de eisen voor biogas- en composteerinstallaties in hoofdstuk I;

b) de eisen inzake hygiëne voor biogas- en composteerinstallaties in hoofdstuk II;

c) de standaardomzettingsparameters in hoofdstuk III, afdeling 1;

d) de normen voor gistingsresiduen en compost in hoofdstuk III, afdeling 3;

a) categorie 1- en categorie 2-materiaal en vleesbeendermeel of dierlijk vet dat afgeleid is van categorie 1- en categorie 2-materiaal;

b) verwerkte dierlijke eiwitten.

a) categorie 1- en categorie 2-materiaal en vleesbeendermeel of dierlijk vet dat afgeleid is van categorie 1- en categorie 2-materiaal;

b) verwerkte dierlijke eiwitten.

a) dierentuindieren;

b) pelsdieren;

c) honden in erkende kennels of meutes;

d) honden en katten in asielen;

e) maden en wormen die als visaas worden gebruikt;

f) circusdieren.

a) dierentuindieren;

b) pelsdieren;

c) honden in erkende kennels of meutes;

d) honden en katten in asielen;

e) maden en wormen die als visaas worden gebruikt;

f) circusdieren.

a) in voederstations, aan met uitsterven bedreigde of beschermde aasetende vogelsoorten en andere soorten die in hun natuurlijke habitat leven, om de biodiversiteit te bevorderen, mits de in bijlage VI, hoofdstuk II, afdeling 2, vastgestelde voorwaarden in acht worden genomen;

b) buiten voederstations, eventueel zonder dat de dode dieren eerst worden verzameld, als voeder voor de in bijlage VI, hoofdstuk II, afdeling 2, punt 1, onder a), bedoelde wilde dieren, mits de in afdeling 3 van dat hoofdstuk vastgestelde voorwaarden in acht worden genomen.

a) de bijzondere voorschriften voor de verwijdering van dierlijke bijproducten van afdeling 1;

b) de voorschriften voor de verbranding en begraving van dierlijke bijproducten in afgelegen gebieden van afdeling 2;

c) de voorschriften voor de verbranding en begraving van bijen en bijproducten van bijenteelt van afdeling 3;

a) voldoen aan de eisen inzake verzameling, vervoer en identificatie van bijlage VIII, hoofdstukken I en II;

b) tijdens het vervoer vergezeld gaan van handelsdocumenten of gezondheidscertificaten overeenkomstig de eisen van bijlage VIII, hoofdstuk III.

a) hoofdstuk I, wanneer zij voeder voor gezelschapsdieren vervaardigen als bedoeld in artikel 24, lid 1, onder e), van die verordening;

b) hoofdstuk II, wanneer zij dierlijke bijproducten opslaan als bedoeld in artikel 24, lid 1, onder i), van die verordening en wanneer zij dierlijke bijproducten na het verzamelen ervan hanteren met de volgende in artikel 24, lid 1, onder h) genoemde handelingen:

i) sorteren;

ii) snijden;

iii) koelen;

iv) invriezen;

v) zouten;

vi) conserveren met andere procedés;

vii) verwijderen van huiden of verwijderen van specifiek risicomateriaal;

viii) handelingen waarbij dierlijke bijproducten worden gehanteerd en die verricht worden in overeenstemming met de voorschriften van de veterinaire wetgeving van de Unie;

ix) ontsmetting/pasteurisatie van dierlijke bijproducten die bestemd zijn voor omzetting in biogas of compost, voordat een dergelijke omzetting of compostering in een andere inrichting of een ander bedrijf plaatsvindt overeenkomstig bijlage V;

x) zeven;

c) hoofdstuk III, wanneer zij afgeleide producten opslaan voor bepaalde voorgenomen doeleinden als bedoeld in artikel 24, lid 1, onder j) van die verordening;

d) hoofdstuk V, indien zij op het bedrijf dierlijke bijproducten bestemd voor latere verwijdering als bedoeld in artikel 4 van die verordening opslaan.

a) erkende exploitanten voor wie het vervoer van dierlijke bijproducten of afgeleide producten een nevenactiviteit vormt;

b) exploitanten die geregistreerd zijn voor vervoersactiviteiten overeenkomstig Verordening (EG) nr. 183/2005.

a) exploitanten die jachttrofeeën of andere preparaten als bedoeld in bijlage XIII, hoofdstuk VI, voor niet-commerciële of privédoeleinden hanteren of vervaardigen;

b) exploitanten die voor onderzoek en diagnose bestemde monsters voor educatieve doeleinden hanteren of verwijderen;

c) exploitanten die droge en onbehandelde wol en droog en onbehandeld haar vervoeren, die van een stevige verpakking zijn voorzien en rechtstreeks worden verzonden naar een bedrijf dat afgeleide producten voor gebruik buiten de voederketen produceert of een bedrijf waar tussenhandelingen worden uitgevoerd, onder omstandigheden die de verspreiding van ziekteverwekkers voorkomen;

d) exploitanten die kleine hoeveelheden van categorie 2- en categorie 3-materialen, als bedoeld in de artikelen 9 en 10 van Verordening (EG) nr. 1069/2009, of van daarvan afgeleide producten gebruiken voor de directe levering van de producten in de regio aan de eindgebruiker, op de plaatselijke markt of aan plaatselijke kleinhandelszaken, indien de bevoegde autoriteit niet van oordeel is dat een dergelijke activiteit een risico vormt voor de verspreiding van een ernstige overdraagbare ziekte onder mensen of dieren; dit punt is niet van toepassing wanneer die materialen worden gebruikt als voeder voor andere landbouwhuisdieren dan pelsdieren;

e) gebruikers van organische meststoffen of bodemverbeteraars op bedrijven waar geen landbouwhuisdieren worden gehouden;

f) exploitanten die biologische meststoffen of bodemverbeteraars verhandelen, uitsluitend in kleinhandelsverpakkingen met een gewicht van maximaal 50 kg voor toepassingen buiten de voeder- en voedselketen.

a) de algemene eisen inzake verwerking en het in de handel brengen van hoofdstuk I;

b) de specifieke eisen voor verwerkte dierlijke eiwitten en andere afgeleide producten van hoofdstuk II;

c) de eisen voor bepaald visvoeder en visaas in hoofdstuk III.

a) guano van wilde zeevogels, verzameld in de Unie of ingevoerd uit derde landen;

b) niet geïmporteerde verkoopklare groeimedia met een inhoud van minder dan:

i) 5 % in volume van afgeleide producten van categorie 3-materiaal of categorie 2-materiaal, anders dan verwerkte mest;

ii) 50 % in volume van verwerkte mest.

a) de inrichting of het bedrijf adequate voorzieningen heeft voor de ontvangst van de tussenproducten, die de overdracht van op mens of dier overdraagbare ziekten voorkomen;

b) de tussenproducten geen risico vormen voor de overdracht van op mens of dier overdraagbare ziekten, omdat zij zijn gezuiverd of omdat de dierlijke bijproducten in de tussenproducten andere behandelingen hebben ondergaan, vanwege de concentratie van dierlijke bijproducten in het tussenproduct of vanwege passende maatregelen op het gebied van de bioveiligheid voor de hantering van de tussenproducten;

c) de inrichting of het bedrijf een administratie bijhoudt van de hoeveelheid ontvangen materiaal, de categorie van het materiaal, indien van toepassing, en de inrichting, het bedrijf of de exploitant aan wie zij hun producten geleverd hebben, en

d) ongebruikte tussenproducten of andere overschotten van de inrichting of het bedrijf, zoals vervallen producten, worden verwijderd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009.

a) niet-verwerkte mest;

b) onbehandelde veren en delen van veren en onbehandeld dons;

c) bijenwas in de vorm van honingraat.

a) wol die en haar dat machinaal gewassen is of met een ander procedé is behandeld zodat er geen onaanvaardbare risico's meer aanwezig zijn;

b) bont dat gedurende minimaal twee dagen gedroogd is bij een omgevingstemperatuur van 18 °C en een vochtigheid van 55 %;

c) wol en haar, geproduceerd van andere dieren dan varkens, die/dat machinaal gewassen is, waarbij de wol en het haar in een reeks baden van water, zeep en natriumhydroxide of kaliumhydroxide worden ondergedompeld;

d) wol en haar, geproduceerd van andere dieren dan varkens, die direct worden verzonden naar een bedrijf dat afgeleide producten van wol en haar voor de textielindustrie produceert en die volgens ten minste een van de volgende procedés zijn behandeld:

— chemische ontharing met behulp van gebluste kalk of natriumsulfide,

— fumigatie in formaldehyde in een hermetisch gesloten kamer gedurende ten minste 24 uur,

— industriële zuivering waarbij de wol en het haar worden ondergedompeld in een wateroplosbaar detergens dat op een temperatuur van 60-70 °C wordt gehouden,

— opslag, die de reistijd mag omvatten, bij 37 °C gedurende acht dagen, 18 °C gedurende 28 dagen of 4 °C gedurende 120 dagen;

e) wol en haar die/dat droog is, van een stevige verpakking is voorzien, geproduceerd is van andere dieren dan varkens, bestemd is voor verzending naar een bedrijf dat afgeleide producten van wol en haar voor de textielindustrie produceert en aan alle volgende vereisten voldoet:

i) de wol/het haar is ten minste 21 dagen vóór de datum van binnenbrengen in de Unie geproduceerd in een derde land of een gebied daarvan, dat:

— is opgenomen in de lijst in deel 1 van bijlage II bij Verordening (EU) nr. 206/2010 en dat naar de Unie vers vlees van herkauwers mag uitvoeren, dat niet is onderworpen aan de daarin vermelde aanvullende garanties A en F,

— vrij is van mond-en-klauwzeer en, in geval van wol en haar van schapen en geiten, van schapen- en geitenpokken overeenkomstig de algemene basiscriteria van bijlage II bij Richtlijn 2004/68/EG;

ii) de wol/het haar gaat vergezeld van een verklaring van de importeur, zoals vereist overeenkomstig hoofdstuk 21 van bijlage XV;

iii) de wol/het haar is door de exploitant voorgelegd aan een van de erkende grensinspectieposten van de Unie, opgenomen in de lijst in bijlage I bij Beschikking 2009/821/EG, waar de wol/het haar met goed resultaat is onderworpen aan een documentencontrole, uitgevoerd overeenkomstig artikel 4, lid 3, van Richtlijn 97/78/EG.

a) de specifieke eisen inzake het invoeren en het doorvoeren van categorie 3-materiaal en afgeleide producten voor een ander gebruik in de voederketen dan als voeder voor gezelschapsdieren of pelsdieren, vermeld in hoofdstuk I van die bijlage;

b) de specifieke eisen inzake het invoeren en het doorvoeren van dierlijke bijproducten en afgeleide producten voor gebruik buiten de voederketen van landbouwhuisdieren, vermeld in hoofdstuk II van die bijlage;

a) het gaat niet om categorie 1-materiaal dat afkomstig is van de volgende dieren:

i) dieren die verdacht worden van besmetting met een TSE overeenkomstig Verordening (EG) nr. 999/2001;

ii) dieren waarvan officieel bevestigd is dat zij met een TSE besmet waren;

iii) dieren die in het kader van TSE-uitroeiingsmaatregelen zijn gedood;

b) het materiaal is niet bestemd voor de volgende toepassingen:

i) vervoedering;

ii) gebruik op land dat bestemd is voor de vervoedering van landbouwhuisdieren;

iii) de vervaardiging van:

— cosmetische producten als gedefinieerd in artikel 1, lid 1, van Richtlijn 76/768/EEG;

— actieve implanteerbare medische hulpmiddelen als gedefinieerd in artikel 1, lid 2, onder c), van Richtlijn 90/385/EEG;

— medische hulpmiddelen als gedefinieerd in artikel 1, lid 2, onder a), van Richtlijn 93/42/EEG;

— medische hulpmiddelen voor in-vitrodiagnostiek als gedefinieerd in artikel 1, lid 2, onder b), van Richtlijn 98/79/EG;

— geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik als gedefinieerd in artikel 1, punt 2, van Richtlijn 2001/82/EG;

— geneesmiddelen als gedefinieerd in artikel 1, punt 2, van Richtlijn 2001/83/EG.

c) het materiaal wordt met een etiket en overeenkomstig de specifieke eisen voor bepaalde verplaatsingen van dierlijke bijproducten in bijlage XIV, hoofdstuk IV, afdeling 1, bij deze verordening ingevoerd;

d) het materiaal wordt overeenkomstig de nationale voorschriften inzake gezondheidscertificering ingevoerd.

a) de bevoegde autoriteit van de lidstaat van bestemming heeft vooraf toestemming gegeven om de zending binnen te brengen, en

b) de zending wordt rechtstreeks van het punt van binnenkomst in de Unie naar de geautoriseerde gebruiker gezonden.

a) de zending is in de grensinspectiepost van binnenkomst in de Unie door de veterinaire dienst van de bevoegde autoriteit verzegeld met een zegel dat van een volgnummer is voorzien;

b) de documenten die de zending vergezellen, als bedoeld in artikel 7 van Richtlijn 97/78/EG, worden op elke bladzijde door de officiële dierenarts van de bevoegde autoriteit waaronder de grensinspectiepost valt, voorzien van het stempel „ALLEEN VOOR DOORVOER DOOR DE EU NAAR RUSLAND”;

c) aan de procedurevoorschriften van artikel 11 van Richtlijn 97/78/EG is voldaan;

d) de officiële dierenarts van de grensinspectiepost van binnenkomst heeft op het in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 136/2004 vastgestelde Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst verklaard dat de zending mag worden doorgevoerd.

a) de zending is in de grensinspectiepost van binnenkomst in de Unie door de veterinaire dienst van de bevoegde autoriteit verzegeld met een zegel dat van een volgnummer is voorzien;

b) de documenten die de zending vergezellen, zoals bedoeld in artikel 7 van Richtlijn 97/78/EG, worden op elke bladzijde door de officiële dierenarts van de bevoegde autoriteit waaronder de grensinspectiepost valt, voorzien van het stempel „ALLEEN VOOR DOORVOER DOOR DE EU NAAR DERDE LANDEN”;

c) aan de procedurevoorschriften van artikel 11 van Richtlijn 97/78/EG is voldaan;

d) de officiële dierenarts van de grensinspectiepost van binnenkomst heeft op het in artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 136/2004 vastgestelde gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst verklaard dat de zending mag worden doorgevoerd.

a) officiële controles in verwerkingsbedrijven zoals aangegeven in hoofdstuk I;

b) officiële controles van andere activiteiten in het kader waarvan dierlijke bijproducten gehanteerd worden, zoals aangegeven in hoofdstuk III, afdelingen 1 tot en met 9.

a) verwerkte dierlijke eiwitten en andere afgeleide producten als bedoeld in bijlage X, hoofdstuk II;

b) voeder voor gezelschapsdieren en andere afgeleide producten als bedoeld in bijlage XIII;

c) dierlijke bijproducten en afgeleide producten die worden ingevoerd in of doorgevoerd door de Unie, als bedoeld in bijlage XIV.

a) Verordening (EG) nr. 811/2003;

b) Beschikking 2003/322/EG;

c) Beschikking 2003/324/EG;

d) Verordening (EG) nr. 878/2004;

e) Beschikking 2004/407/EG;

f) Verordening (EG) nr. 79/2005;

g) Verordening (EG) nr. 92/2005;

h) Verordening (EG) nr. 181/2006;

i) Verordening (EG) nr. 197/2006;

j) Verordening (EG) nr. 1192/2006;

k) Verordening (EG) nr. 2007/2006.

a) mits zij zijn geproduceerd op basis van:

i) vleesbeendermeel dat is afgeleid van categorie 2-materiaal, of

ii) verwerkte dierlijke eiwitten;

b) ook indien zij niet gemengd zijn met een stof die het mengsel voor vervoederingsdoeleinden moet uitsluiten.

1. In Estland, Letland en Finland mogen de volgende pelsdieren gevoederd worden met vleesbeendermeel of met andere producten die verwerkt zijn overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk III, en die afgeleid zijn van kadavers of gedeelten daarvan van dieren van dezelfde soort:

a) vossen (Vulpes vulpes en Alopex lagopus);

b) wasbeerhonden (Nycteroites procynides).

2. In Estland en Letland mogen pelsdieren van de Amerikaanse nerts (Mustela vison) gevoederd worden met vleesbeendermeel of met andere producten die verwerkt zijn overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk III, en die afgeleid zijn van kadavers of gedeelten daarvan van dieren van dezelfde soort.

3. Het voederen als bedoeld in de punten 1 en 2 is onderworpen aan de volgende voorwaarden:

a) het voederen mag uitsluitend plaatsvinden op bedrijven:

i) die door de bevoegde autoriteit geregistreerd zijn op grond van een aanvraag waarbij documentatie wordt verstrekt waaruit blijkt dat er geen redenen zijn om aan te nemen dat in de populatie van de diersoort waarop de aanvraag betrekking heeft, TSE-verwekkers aanwezig zijn;

ii) waar een adequaat bewakingssysteem voor TSE’s bij pelsdieren met regelmatige laboratoriumtests van monsters op TSE’s wordt toegepast;

iii) dat passende garanties biedt dat de dierlijke bijproducten, het vleesbeendermeel en alle andere producten die overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk III, zijn verwerkt en die van die dieren of hun nageslacht zijn afgeleid, niet in de voedselketen of de voederketen van andere dieren dan pelsdieren komen;

iv) dat voor zover bekend geen contacten heeft gehad met een bedrijf waar een TSE-uitbraak vermoed wordt of bevestigd is;

v) waarvan de exploitant ervoor zorgt dat:

— pelsdierkarkassen die bestemd zijn voor het voederen van dieren van dezelfde soort gescheiden van niet voor dat doel toegelaten karkassen worden behandeld en verwerkt;

— pelsdieren die gevoederd worden met vleesbeendermeel of andere producten die overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk III, verwerkt zijn en die afgeleid zijn van dieren van dezelfde soort gescheiden worden gehouden van dieren die niet gevoederd worden met producten die afkomstig zijn van dieren van dezelfde soort;

— het bedrijf de eisen van bijlage VI, hoofdstuk II, afdeling 1, punt 2, en bijlage VIII, hoofdstuk II, punt 2, onder b) ii), naleeft.

b) de exploitant van het bedrijf ziet erop toe dat vleesbeendermeel en andere producten die afkomstig zijn van één soort en bestemd zijn voor vervoedering aan dezelfde soort:

i) verwerkt zijn in een verwerkingsbedrijf dat overeenkomstig artikel 24, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 is erkend, uitsluitend door toepassing van een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, bij deze verordening;

ii) vervaardigd zijn van gezonde dieren die voor de pelsproductie zijn gedood.

c) in geval van een bekend of vermoed contact met een bedrijf waar een TSE-uitbraak vermoed wordt of bevestigd is, moet de exploitant van het bedrijf onmiddellijk:

i) de bevoegde autoriteit van dat contact in kennis stellen;

ii) de verzending van pelsdieren naar ongeacht welke bestemming zonder schriftelijke toestemming van de bevoegde autoriteit staken.

a) de wachttijd van ten minste 21 dagen als genoemd in artikel 11, lid 1, onder c), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 moet in acht zijn genomen;

b) er zijn uitsluitend organische meststoffen en bodemverbeteraars gebruikt die in overeenstemming zijn met artikel 32, leden 1 en 2, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en met bijlage XI, hoofdstuk II, bij deze verordening.

a) mest en guano;

b) inhoud van het maag-darmkanaal, melk, melkproducten, melkderivaten, biest en biestproducten, waarvan de bevoegde autoriteit meent dat zij geen risico op verspreiding van een ernstige dierziekte inhouden.

1. Exploitanten van verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties als bedoeld in artikel 6, lid 1, onder b), van deze verordening zien erop toe dat de volgende hygiënische omstandigheden in de bedrijven onder hun controle worden gewaarborgd:

a) dierlijke bijproducten en afgeleide producten worden zo snel mogelijk na aankomst verwijderd, overeenkomstig de door de bevoegde autoriteit vastgestelde voorschriften. In afwachting van de verwijdering worden de producten correct opgeslagen, overeenkomstig de door de bevoegde autoriteit vastgestelde voorschriften;

b) de installaties zijn uitgerust met adequate voorzieningen voor de reiniging en ontsmetting van gebruikte recipiënten en voertuigen, met name in een daarvoor aangewezen ruimte waaruit afvalwater wordt verwijderd overeenkomstig de wetgeving van de Unie, om het risico van verontreiniging te voorkomen;

c) de installaties staan op een verharde vloer met een goede waterafvoer;

d) de installaties zijn voorzien van adequate voorzieningen ter bescherming tegen schadelijke dieren als insecten, knaagdieren en vogels. Hiertoe wordt een gedocumenteerd bestrijdingsprogramma gebruikt.

e) het personeel heeft toegang tot adequate voorzieningen voor persoonlijke hygiëne, zoals toiletten, kleedruimten en wasbakken, indien dat nodig is om besmettingsrisico’s te voorkomen;

f) voor alle delen van de ruimten worden reinigingsprocedures vastgelegd en gedocumenteerd. Voor de reiniging moeten geschikt materiaal en geschikte schoonmaakmiddelen worden verstrekt;

g) de controle op de hygiëne omvat regelmatige inspectie van de omgeving en de apparatuur. De inspectieschema’s en resultaten moeten worden gedocumenteerd en moeten ten minste twee jaar worden bewaard.

2. De exploitant van de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie treft in samenhang met de inontvangstneming van dierlijke bijproducten en afgeleide producten alle nodige voorzorgsmaatregelen om directe risico’s voor de gezondheid van mens of dier te voorkomen of zo veel als praktisch haalbaar is te beperken.

3. Dieren mogen geen toegang hebben tot de installaties, de te verbranden of mee te verbranden dierlijke bijproducten en afgeleide producten, of de as van verbrande of meeverbrande dierlijke bijproducten.

4. Indien de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie op een veehouderij gelegen is:

a) moet de verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie volledig fysiek worden gescheiden van de dieren en hun voeder en strooisel, zo nodig door een omheining;

b) moet de apparatuur uitsluitend voor werkzaamheden in de verbrandingsinstallatie en niet elders op het bedrijf worden gebruikt, of anders eerst worden gereinigd en ontsmet;

c) moet het personeel dat in de installatie werkt andere bovenkleding en schoenen aantrekken alvorens met vee of veevoeder in aanraking te komen.

5. Te verbranden of mee te verbranden dierlijke bijproducten en afgeleide producten en as moeten worden opgeslagen in afgedekte, correct geïdentificeerde en, zo nodig, lekvrije recipiënten.

6. Dierlijke bijproducten die niet volledig zijn verbrand, moeten opnieuw worden verbrand of op een andere wijze worden verwijderd dan door storting op een toegelaten stortplaats, overeenkomstig de artikelen 12, 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009, naargelang het artikel dat van toepassing is.

1. Het ontstaan van residuen van verbranding en meeverbranding en de schadelijkheid ervan worden tot een minimum beperkt. Deze residuen moeten, in voorkomend geval, overeenkomstig de toepasselijke wetgeving van de Unie in de installatie zelf of daarbuiten hergebruikt worden of op een toegelaten stortplaats worden verwijderd.

2. Vervoer en tussentijdse opslag van droge residuen, met inbegrip van stof, vinden op zodanige wijze plaats dat verspreiding in het milieu voorkomen wordt, bijvoorbeeld in gesloten recipiënten.

1. Er wordt gebruikgemaakt van technieken ter bewaking van de parameters en omstandigheden die relevant zijn voor het verbrandings- of meeverbrandingsproces.

2. De door de bevoegde autoriteit verleende erkenning of de daaraan gehechte voorwaarden dienen temperatuurmeetvoorschriften te bevatten.

3. Gecontroleerd wordt of alle automatische bewakingsapparatuur naar behoren functioneert; jaarlijks wordt een verificatietest uitgevoerd.

4. De temperatuurmeetresultaten worden op passende wijze geregistreerd en gepresenteerd, zodat de bevoegde autoriteit volgens door haar vast te stellen procedures kan controleren of de in deze verordening vastgestelde bedrijfsvoorschriften worden nageleefd.

a) elke verbrandings- of meeverbrandingsstraat van installaties is uitgerust met ten minste één hulpbrander. Deze brander wordt automatisch ingeschakeld wanneer de temperatuur van de verbrandingsgassen na de laatste toevoer van verbrandingslucht tot onder 850 °C of 1 100 °C zakt, naargelang het geval. Hij wordt ook tijdens de inwerkingstelling en de stillegging van de installatie gebruikt teneinde ervoor te zorgen dat de temperatuur van 850 °C of 1 100 °C, naargelang het geval, gedurende bedoelde werkzaamheden steeds wordt gehandhaafd zolang zich onverbrand materiaal in de verbrandings- of meeverbrandingskamer bevindt;

b) wanneer dierlijke bijproducten of afgeleide producten in continubedrijf in de verbrandings- of meeverbrandingskamer worden binnengebracht, is de installatie voorzien van een automatisch systeem dat voorkomt dat dierlijke bijproducten of afgeleide producten bij de inwerkingstelling worden binnengebracht nog voor de temperatuur 850 °C of 1 100 °C, naargelang het geval, is bereikt en wanneer de temperatuur niet gehandhaafd blijft.

c) De exploitant moet de verbrandingsinstallatie zo exploiteren dat een verbrandingsniveau wordt bereikt waarbij de totale hoeveelheid organische koolstof in de slakken en de bodemas minder bedraagt dan 3 %, of hun gloeiverlies minder bedraagt dan 5 %, van het droge gewicht van het materiaal. Zo nodig wordt het materiaal met passende technieken voorbehandeld.

1. Terreinen van installaties met een hoge capaciteit, met de bijbehorende terreinen voor de opslag van dierlijke bijproducten, zijn zodanig ontworpen dat het ongeoorloofd en accidenteel vrijkomen van verontreinigende stoffen in bodem, oppervlaktewater en grondwater wordt voorkomen.

2. Er wordt voorzien in opvangcapaciteit voor van het terrein van de installatie wegvloeiend verontreinigd regenwater en voor verontreinigd water dat afkomstig is van overlopen of brandbestrijding.

a) uitsluitend gebruikt voor de verwijdering van:

i) dode gezelschapsdieren als bedoeld in artikel 8, onder a) iii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

ii) categorie 1-materiaal als bedoeld in artikel 8, onder b), e) en f), categorie 2-materiaal als bedoeld in artikel 9, en categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10 van die verordening, en

iii) dode individueel geïdentificeerde paardachtigen van bedrijven waarvoor geen veterinairrechtelijke verbodsbepalingen gelden overeenkomstig artikel 4, lid 5, of artikel 5 van Richtlijn 2009/156/EG, indien toegestaan door de lidstaat;

b) uitgerust met een hulpbrander indien categorie 1-materiaal als bedoeld in artikel 8, onder b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 in de installatie met lage capaciteit wordt binnengebracht;

c) zodanig geëxploiteerd dat de dierlijke bijproducten volledig tot as worden gereduceerd.

1. De in artikel 6, lid 6, bedoelde exploitanten van stookinstallaties zorgen ervoor dat in de door hen beheerde stookinstallaties aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

a) dierlijke bijproducten en afgeleide producten voor gebruik als brandstof worden zo snel mogelijk voor dat doeleinde gebruikt of tot dat moment veilig opgeslagen;

b) de stookinstallaties zijn uitgerust met adequate voorzieningen om te verzekeren dat de reiniging en ontsmetting van gebruikte recipiënten en voertuigen plaatsvinden in een daarvoor aangewezen ruimte op het bedrijfsterrein waaruit afvalwater kan worden verzameld en verwijderd overeenkomstig de wetgeving van de Unie, om het risico van verontreiniging te voorkomen;

c) de stookinstallaties staan op een verharde vloer met een goede waterafvoer;

d) de stookinstallaties zijn voorzien van adequate voorzieningen ter bescherming tegen schadelijke dieren. Hiertoe wordt een gedocumenteerd bestrijdingsprogramma gebruikt;

e) het personeel heeft toegang tot adequate voorzieningen voor persoonlijke hygiëne, zoals toiletten, kleedruimten en wasbakken, indien dat nodig is om verontreiniging van apparatuur voor de hantering van landbouwhuisdieren of voor de verwerking van hun voeder te voorkomen;

f) voor alle delen van de stookinstallatie worden reinigings- en ontsmettingsprocedures procedures vastgelegd en gedocumenteerd. Voor de reiniging moeten geschikt materiaal en geschikte schoonmaakmiddelen worden verstrekt;

g) de controle op de hygiëne omvat regelmatige inspectie van de omgeving en de apparatuur. De inspectieschema's en resultaten moeten worden gedocumenteerd en moeten ten minste twee jaar worden bewaard;

h) als gesmolten vet als brandstof wordt gebruikt in stationaire interne verbrandingsmotoren binnen erkende of geregistreerde voedings- of voederverwerkingsinstallaties, moet de verwerking van voeding of voeder op hetzelfde terrein strikt gescheiden gebeuren.

2. Exploitanten van de stookinstallaties treffen in samenhang met de inontvangstneming van dierlijke bijproducten en afgeleide producten alle nodige voorzorgsmaatregelen om risico's voor de gezondheid van mens of dier te voorkomen of zo veel als praktisch haalbaar is te beperken.

3. Dieren mogen geen toegang hebben tot de installaties, de te verbranden dierlijke bijproducten en afgeleide producten, of de as na verbranding daarvan.

4. Wanneer de stookinstallatie zich bevindt op een bedrijf voor voedselproducerende diersoorten:

a) moet de stookapparatuur volledig fysiek worden gescheiden van de dieren en hun voeder en strooisel;

b) moet de apparatuur uitsluitend voor werkzaamheden in de verbrandingsinstallatie en niet elders op het bedrijf worden gebruikt tenzij de apparatuur eerst wordt gereinigd en ontsmet;

c) moet het personeel dat in de installatie werkt andere bovenkleding en schoenen aantrekken en hygiënische maatregelen treffen alvorens met vee in deze of een ander bedrijf of met veevoeder of strooisel in aanraking te komen.

5. Te verbranden dierlijke bijproducten en afgeleide producten en verbrandingsresiduen moeten worden opgeslagen in een afgesloten en afgedekte, voor dat doel bestemde omgeving, of in afgedekte en lekvrije recipiënten.

6. Het verbranden van dierlijke bijproducten of afgeleide producten wordt uitgevoerd in omstandigheden waar kruisbesmetting van diervoeders niet mogelijk is.

1. Stookinstallaties worden zodanig ontworpen, uitgerust, gebouwd en geëxploiteerd dat, zelfs in de meest ongunstige omstandigheden, de dierlijke bijproducten en afgeleide producten gedurende ten minste 2 seconden worden behandeld bij een temperatuur van 850 °C of gedurende ten minste 0,2 seconden bij een temperatuur van 1 100 °C.

2. Het bij het proces ontstane gas wordt op beheerste en homogene wijze verhit tot een temperatuur van 850 °C gedurende ten minste 2 seconden of tot een temperatuur van 1 100 °C gedurende 0,2 seconden.

3. Er wordt gebruikgemaakt van geautomatiseerde technieken ter bewaking van de parameters en omstandigheden die relevant zijn voor het verbrandingsproces.

4. De temperatuurmeetresultaten worden op automatisch geregistreerd en op passende wijze gepresenteerd, zodat de bevoegde autoriteit volgens door haar vast te stellen procedures kan controleren of de in de punten 1 en 2 vermelde bedrijfsvoorschriften worden nageleefd.

5. De exploitant moet de verbrandingsinstallatie zo exploiteren dat een verbrandingsniveau wordt bereikt waarbij de totale hoeveelheid organische koolstof in de slakken en de bodemas minder bedraagt dan 3 %, of hun gloeiverlies minder bedraagt dan 5 %, van het droge gewicht van het materiaal.

1. De hoeveelheid van verbrandingsresiduen en de schadelijkheid daarvan worden tot een minimum beperkt. Deze residuen moeten worden hergebruikt of, indien dat niet wenselijk is, overeenkomstig de toepasselijke wetgeving van de Unie gebruikt of verwijderd.

2. Vervoer en tussentijdse opslag van droge residuen, met inbegrip van stof, vinden op zodanige wijze plaats dat verspreiding in het milieu voorkomen wordt, bijvoorbeeld in gesloten recipiënten.

1. De stookinstallatie wordt uitgerust met voorzieningen die het bedrijf in geval van een defect of van abnormale bedrijfsomstandigheden automatisch stopzetten, totdat normaal bedrijf opnieuw mogelijk is.

2. Niet volledig verbrande dierlijke bijproducten en afgeleide producten moeten opnieuw worden verbrand of worden verwijderd op de in de artikelen 12, 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde manieren, maar niet door verwijdering op een toegelaten stortplaats.

1. Grondstoffen:

a) tenzij gebruik wordt gemaakt van visolie die, of gesmolten vet dat geproduceerd is overeenkomstig respectievelijk sectie VIII of sectie XII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, wordt de vetfractie afkomstig van dierlijke bijproducten eerst verwerkt:

i) in het geval van een vetfractie van categorie 1- en 2-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV.

ii) in het geval van een vetfractie van categorie 3-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of methode 7 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV;

iii) in het geval van materiaal dat is afgeleid van vis, verwerkingsmethoden 1 tot en met 7 zoals beschreven in hoofdstuk III van bijlage IV;

b) de vetfractie wordt van het eiwit gescheiden; in het geval van vet van herkauwers dat bestemd is voor verstoking in een ander bedrijf worden de onoplosbare verontreinigingen verwijderd tot een maximumgehalte van 0,15 gewichtsprocent overblijft.

2. Methodologie:

a) de in punt 1, onder a) en onder b), vermelde vetfracties moeten worden verbrand:

i) volgens de in afdeling 2, punt 1, van hoofdstuk IV vermelde voorwaarden, of

ii) gebruikmakend van procesparameters met een equivalent resultaat als de voorwaarden onder i), die zijn erkend door de bevoegde autoriteit;

b) de verbranding van materiaal van dierlijke oorsprong anders dan dierlijk vet mag niet worden toegestaan;

c) dierlijk vet afgeleid uit categorie 1 of categorie 2 dat bestemd is voor gebruik als brandstof in bedrijven die zijn erkend of geregistreerd overeenkomstig de Verordeningen (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 183/2005, of in openbare plaatsen, moet zijn verwerkt volgens verwerkingsmethode 1 zoals vastgesteld in hoofdstuk III van bijlage IV;

d) de verbranding van dierlijk vet moet geschieden overeenkomstig de wetgeving van de Unie ter bescherming van het milieu, met name overeenkomstig de in die wetgeving vastgestelde normen en eisen en de eisen inzake de beste beschikbare technieken voor de controle en de bewaking van emissies

3. Bedrijfsvoorwaarden:

1. Type installatie

2. Grondstoffen en toepassingsgebied:

3. Specifieke eisen voor kippenmest voor gebruik als brandstof voor stookinstallaties:

a) de mest wordt veilig opgeslagen in een afgesloten opslagruimte om verdere hantering tot een minimum te beperken en kruisbesmetting met andere ruimten op een bedrijf waar voedselproducerende dieren worden gehouden, te voorkomen;

b) de stookinstallatie op het bedrijf moet zijn uitgerust met:

i) een automatisch systeem voor brandstofbeheer om de brandstof direct in de verbrandingskamer te plaatsen zonder dat verdere hantering noodzakelijk is;

ii) een hulpbrander die wordt gebruikt tijdens de inwerkingstelling en de stillegging van de installatie teneinde ervoor te zorgen dat aan de eisen voor temperatuur zoals vastgesteld in afdeling 2, punt 2. van hoofdstuk IV wordt voldaan gedurende bedoelde werkzaamheden en zolang zich onverbrand materiaal in de verbrandingskamer bevindt.

4. Emissiegrenswaarden en monitoringeisen:

a) de emissie van zwaveldioxide, stikstofoxiden (te weten de som van stikstofmonoxide en stikstofdioxide, uitgedrukt als stikstofdioxide) en stofdeeltjes komt niet boven de volgende grenswaarden, uitgedrukt in mg/Nm3 bij een temperatuur van 273,15 K, een druk van 101,3 kPa en een zuurstofgehalte van 11 procent, gecorrigeerd voor het gehalte aan waterdamp van de afvalgassen:

b) de exploitant van de stookinstallatie op het landbouwbedrijf voert ten minste jaarlijks metingen uit van zwaveloxide, stikstofoxiden en stofdeeltjes.

c) alle resultaten worden op zodanige wijze geregistreerd, verwerkt en gepresenteerd dat de bevoegde autoriteit kan controleren of de emissiegrenswaarden in acht worden genomen;

d) voor stookinstallaties op het landbouwbedrijf die secundaire emissiebeperkende apparatuur toepassen om aan de emissiegrenswaarden te voldoen, wordt de doeltreffende exploitatie van die apparatuur voortdurend gemonitord en worden de resultaten daarvan geregistreerd;

e) ingeval van overschrijden van de in punt a) vermelde emissiegrenswaarden of indien een stookinstallatie op een landbouwbedrijf niet voldoet aan de in punt 1 van afdeling 2 van hoofdstuk IV gestelde eisen, stellen de exploitanten de bevoegde autoriteiten daarvan onverwijld in kennis en nemen zij de nodige maatregelen om te garanderen dat binnen de kortst mogelijke tijd de grenswaarden worden gerespecteerd. Indien er niet voor kan worden gezorgd dat alsnog aan de voorwaarden wordt voldaan, schort de bevoegde autoriteit de exploitatie van de installatie op en trekt zij de erkenning in.

5. Wijzigingen van de exploitatie en uitvallen van apparatuur:

a) de exploitant stelt de bevoegde autoriteit ten minste een maand vóór de datum waarop de wijzigingen van kracht gaan in kennis van alle geplande wijzigingen aan de stookinstallatie op het landbouwbedrijf die invloed zouden kunnen hebben op de emissies;

b) de exploitant neemt de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de perioden voor het opstarten en stilleggen van de middelgrote stookinstallaties en van eventuele storingen zo kort mogelijk worden gehouden. Ingeval van storing of het uitvallen van secundaire emissiebeperkende apparatuur stelt de exploitant de bevoegde autoriteit onverwijld in kennis.

a) in afwijking van afdeling B, punt 3, onder b), punt ii), stookinstallaties die op 2 augustus 2017 in bedrijf zijn een bijkomende periode van maximaal zes jaar toekennen om aan hoofdstuk IV, afdeling 2, punt 2, eerste alinea, van bijlage III bij deze verordening te voldoen;

b) in afwijking van afdeling B, punt 4, emissies van stofdeeltjes van maximaal 50 mg/m3 toestaan, op voorwaarde dat het totaal nominaal thermisch ingangsvermogen van de stookinstallatie maximaal 5 MW bedraagt;

c) in afwijking van afdeling B, punt 3, onder b), punt i), de manuele invoering van paardenmest als brandstof in de verbrandingskamer toestaan, op voorwaarde dat het totaal nominaal thermisch ingangsvermogen maximaal 0,5 MW bedraagt.

1. Verwerkingsbedrijven voldoen aan de volgende eisen voor verwerking door sterilisatie onder druk of door gebruikmaking van een van de in artikel 15, lid 1, onder b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde verwerkingsmethoden:

a) verwerkingsbedrijven mogen zich niet op hetzelfde terrein bevinden als slachthuizen of andere inrichtingen die erkend of geregistreerd zijn overeenkomstig Verordening (EG) nr. 852/2004 of Verordening (EG) nr. 853/2004, tenzij de risico's voor de volksgezondheid en de diergezondheid als gevolg van de verwerking van dierlijke bijproducten, die van die slachthuizen of andere inrichtingen afkomstig zijn, door de inachtneming van minstens de volgende voorwaarden tot een minimum worden beperkt:

i) het verwerkingsbedrijf moet fysiek van het slachthuis of de andere inrichting gescheiden zijn, zo nodig door het verwerkingsbedrijf te huisvesten in een gebouw dat volledig van het slachthuis of de andere inrichting is gescheiden;

ii) het volgende moet in het verwerkingsbedrijf worden geïnstalleerd en gebruikt:

— een transportsysteem dat het verwerkingsbedrijf met het slachthuis of de andere inrichting verbindt en niet kan worden omzeild;

— afzonderlijke ingangen, ontvangstruimten, apparatuur en uitgangen voor zowel het verwerkingsbedrijf als het slachthuis of de inrichting;

iii) er moeten maatregelen worden genomen ter voorkoming van de verspreiding van risico's door toedoen van het personeel dat in het verwerkingsbedrijf en in het slachthuis of de andere inrichting werkt;

iv) onbevoegden en dieren mogen geen toegang hebben tot het verwerkingsbedrijf.

b) het verwerkingsbedrijf moet bestaan uit een reine en een onreine zone, die adequaat gescheiden moeten zijn. De onreine zone moet een overdekte ruimte hebben voor de levering van de dierlijke bijproducten en moet zo gebouwd zijn dat hij gemakkelijk te reinigen en te ontsmetten is. De vloeren moeten zo zijn aangelegd dat vloeistoffen gemakkelijk kunnen wegvloeien;

c) het verwerkingsbedrijf moet voorzien zijn van geschikte voorzieningen, inclusief toiletten, kleedruimten en wasbakken voor het personeel;

d) het verwerkingsbedrijf moet installaties met voldoende capaciteit voor de productie van warm water en voor het opwekken van stoom hebben voor het verwerken van dierlijke bijproducten;

e) zo nodig moet de onreine zone installaties hebben om het volume van de dierlijke bijproducten te verkleinen en een installatie om de fijngemaakte dierlijke bijproducten in de verwerkingsinstallatie te laden;

f) wanneer een warmtebehandeling vereist is, moeten alle installaties voorzien zijn van:

i) meetapparatuur om de temperatuur en de tijdsduur te volgen en, indien van toepassing voor de gebruikte verwerkingsmethode, op kritische punten de druk te controleren;

ii) registreertoestellen om de resultaten van deze metingen continu te registreren zodat deze toegankelijk blijven voor eigen en officiële controles;

iii) een adequaat veiligheidssysteem om te voorkomen dat de bijproducten onvoldoende worden verhit;

g) om herverontreiniging van het afgeleide product door binnenkomende dierlijke bijproducten te voorkomen, moet het gedeelte van het bedrijf waar het te verwerken binnenkomende materiaal wordt gelost, duidelijk gescheiden zijn van het gedeelte voor de verwerking van dat product en de opslag van het afgeleide product.

2. Het verwerkingsbedrijf moet beschikken over adequate voorzieningen voor het reinigen en ontsmetten van de open en de afsluitbare recipiënten waarin de dierlijke bijproducten zijn ontvangen, alsmede van de vervoermiddelen waarin zij zijn vervoerd, schepen uitgezonderd.

3. Het verwerkingsbedrijf moet beschikken over adequate voorzieningen om de wielen van de voertuigen en, indien nodig, de overige onderdelen van het voertuig te ontsmetten bij het verlaten van de onreine zone van het bedrijf.

4. Alle verwerkingsbedrijven moeten uitgerust zijn met een afvalwaterlozingsinstallatie die voldoet aan de door de bevoegde autoriteit overeenkomstig de wetgeving van de Unie vastgestelde eisen.

5. Het verwerkingsbedrijf moet over een eigen laboratorium beschikken of gebruikmaken van de diensten van een extern laboratorium. Het laboratorium moet zo zijn uitgerust dat de noodzakelijke analyses kunnen worden uitgevoerd en moet door de bevoegde autoriteit erkend zijn op basis van een beoordeling van het vermogen van het laboratorium om die analyses uit te voeren; het moet op basis van internationaal erkende normen geaccrediteerd zijn of regelmatig door de bevoegde autoriteit gecontroleerd worden ter beoordeling van het vermogen van het laboratorium om voornoemde analyses uit te voeren.

6. Als het op basis van een risicobeoordeling, gezien de hoeveelheid producten die wordt behandeld, nodig is dat de bevoegde autoriteit regelmatig of permanent aanwezig is, moeten de verwerkingsbedrijven beschikken over een adequaat uitgeruste afsluitbare ruimte die uitsluitend door de inspectiedienst mag worden gebruikt.

1. Categorie 1-verwerkingsbedrijven en andere bedrijfsruimten waar gespecificeerd risicomateriaal wordt verwijderd, slachthuizen en categorie 2-verwerkingsbedrijven beschikken als eerste fase van de afvalwaterbehandeling over een voorbehandelingsproces voor het opvangen en verzamelen van dierlijk materiaal.

2. Afvalwater uit bedrijfsruimten als bedoeld in punt 1 moet een voorbehandelingsproces doorlopen zodat het gefilterd uit de bedrijfsruimten wordt afgevoerd. Vast dierlijk materiaal uit afvalwater wordt niet vermalen, geweekt of op enige andere wijze verwerkt of onder druk gezet om het voorbehandelingsproces te vergemakkelijken.

3. Al het dierlijke materiaal dat wordt opgevangen bij het voorbehandelingsproces in bedrijfsruimten als bedoeld in punt 1 wordt, naargelang het geval, als categorie 1- of categorie 2-materiaal verzameld en vervoerd en overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009 verwijderd.

4. Afvalwater dat het voorbehandelingsproces in bedrijfsruimten als bedoeld in punt 1 heeft doorlopen en afvalwater van andere bedrijfsruimten waar dierlijke bijproducten worden gehanteerd of verwerkt, wordt overeenkomstig de wetgeving van de Unie en zonder beperkingen overeenkomstig deze verordening behandeld.

5. In aanvulling op punt 4 mag de bevoegde autoriteit exploitanten verplichten om afvalwater van de onreine zone van verwerkingsbedrijven en van bedrijven of inrichtingen die tussenhandelingen met categorie 1- of categorie 2-materiaal uitvoeren of categorie 1- of categorie 2-materiaal opslaan, onder zodanige voorwaarden te behandelen dat de risico's van ziekteverwekkers worden beperkt.

6. Onverminderd de punten 1 tot en met 5 is het verwijderen van dierlijke bijproducten, inclusief bloed en melk, of afgeleide producten, via de afvalwaterstroom verboden.

1. Verwerkingsbedrijven die categorie 3-materiaal verwerken, zijn niet op hetzelfde terrein gelegen als verwerkingsbedrijven die categorie 1- of categorie 2-materiaal verwerken, tenzij zij zich in een volledig afzonderlijk gebouw bevinden.

2. De bevoegde autoriteit mag evenwel toestaan dat categorie 3-materiaal wordt verwerkt op een terrein waar categorie 1- of categorie 2-materiaal wordt gehanteerd of verwerkt indien versleping voorkomen wordt door:

a) de ligging van de bedrijfsruimten, met name de voorzieningen voor de ontvangst van de grondstoffen en de wijze waarop deze verder worden gehanteerd;

b) de ligging en het beheer van de apparatuur die voor de verwerking wordt gebruikt, inclusief de opstelling en het beheer van afzonderlijke verwerkingslijnen of van reinigingsprocedures die verspreiding van mogelijke risico's voor de volksgezondheid en de diergezondheid uitsluiten, en

c) de ligging en het beheer van de ruimten voor de tijdelijke opslag van de eindproducten.

3. Verwerkingsbedrijven die categorie 3-materiaal verwerken, zijn uitgerust met een installatie waarmee zij de aanwezigheid van vreemde bestanddelen, zoals verpakkingsmateriaal of metaal, in de dierlijke bijproducten of afgeleide producten kunnen opsporen, indien het verwerkte materiaal voor vervoedering bestemd is. Dergelijke vreemde bestanddelen worden vóór of tijdens het verwerkingsproces verwijderd.

1. Er moeten nauwkeurig geijkte meters/registreertoestellen worden gebruikt om de verwerking continu te controleren. Er wordt een administratie bijgehouden met de data waarop de meters/registreertoestellen zijn geijkt.

2. Materiaal dat mogelijk niet de gespecificeerde warmtebehandeling heeft ondergaan, zoals materiaal dat bij het opstarten van het verwerkingsproces wordt afgevoerd of uit kooktoestellen is gelekt, moet opnieuw door het warmtebehandelingsproces worden geleid of worden verzameld en opnieuw worden verwerkt of worden verwijderd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009.

1. Voor iedere in hoofdstuk III beschreven verwerkingsmethode omvatten de kritische controlepunten die bepalend zijn voor de bij de verwerking toegepaste warmtebehandeling:

a) de deeltjesgrootte van de grondstof;

b) de bij de warmtebehandeling bereikte temperatuur;

c) de druk, indien op de grondstof uitgeoefend;

d) de duur van de warmtebehandeling of het verwerkingsdebiet van een continuprocedé. Voor ieder kritisch controlepunt moeten minimumnormen voor het verwerkingsproces worden gespecificeerd.

2. In het geval van chemische behandelingen die door de bevoegde autoriteit zijn toegestaan als verwerkingsmethode 7 overeenkomstig hoofdstuk III, onder G, is ook de gerealiseerde pH-bijstelling een kritisch controlepunt dat bepalend is voor de bij de verwerking toegepaste chemische behandeling.

3. De verzamelde gegevens worden ten minste twee jaar bewaard om aan te tonen dat voor ieder kritisch controlepunt de minimumwaarden voor verwerking worden toegepast.

4. Categorie 3-materiaal wordt verwerkt met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7 of, indien het materiaal afkomstig is van waterdieren, met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7, zoals beschreven in hoofdstuk III.

1. Als de deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten meer dan 50 mm bedraagt, worden de dierlijke bijproducten met behulp van adequate apparatuur zo verkleind dat de deeltjes na de verkleining niet groter zijn dan 50 mm. De doeltreffendheid van de apparatuur wordt dagelijks gecontroleerd en de staat ervan geregistreerd. Indien uit de controles blijkt dat er deeltjes voorkomen die groter zijn dan 50 mm, wordt de verwerking stopgezet en worden er herstelwerkzaamheden verricht voordat de verwerking wordt hervat.

2. Dierlijke bijproducten met een deeltjesgrootte van ten hoogste 50 mm moeten ononderbroken gedurende ten minste 20 minuten bij een (absolute) druk van ten minste 3 bar worden verhit tot een kerntemperatuur van meer dan 133 °C. De druk moet worden opgewekt door de sterilisatieruimte luchtledig te maken en stoom te injecteren („verzadigde stoom”); de warmtebehandeling kan als enig procedé worden toegepast of vóór of na de sterilisatie plaatsvinden.

3. De verwerking kan worden uitgevoerd in een batch- of continuprocedé.

1. Als de deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten meer dan 150 mm bedraagt, worden de dierlijke bijproducten met behulp van adequate apparatuur zo verkleind dat de deeltjes na de verkleining niet groter zijn dan 150 mm. De doeltreffendheid van de apparatuur wordt dagelijks gecontroleerd en de staat ervan geregistreerd. Indien uit de controles blijkt dat er deeltjes voorkomen die groter zijn dan 150 mm, wordt de verwerking stopgezet en worden er herstelwerkzaamheden verricht voordat de verwerking wordt hervat.

2. Na de verkleining moeten de dierlijke bijproducten zodanig worden verhit dat zij gedurende ten minste 125 minuten een kerntemperatuur boven 100 °C, gedurende ten minste 120 minuten een kerntemperatuur boven 110 °C en gedurende ten minste 50 minuten een kerntemperatuur boven 120 °C bereiken.

3. De verwerking moet worden uitgevoerd in een batchprocedé.

1. Als de deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten meer dan 30 mm bedraagt, worden de dierlijke bijproducten met behulp van adequate apparatuur zo verkleind dat de deeltjes na de verkleining niet groter zijn dan 30 mm. De doeltreffendheid van de apparatuur wordt dagelijks gecontroleerd en de staat ervan geregistreerd. Indien uit de controles blijkt dat er deeltjes voorkomen die groter zijn dan 30 mm, wordt de verwerking stopgezet en worden er herstelwerkzaamheden verricht voordat de verwerking wordt hervat.

2. Na de verkleining moeten de dierlijke bijproducten zodanig worden verhit dat zij gedurende ten minste 95 minuten een kerntemperatuur boven 100 °C, gedurende ten minste 55 minuten een kerntemperatuur boven 110 °C en gedurende ten minste 13 minuten een kerntemperatuur boven 120 °C bereiken.

3. De verwerking kan worden uitgevoerd in een batch- of continuprocedé.

1. Als de deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten meer dan 30 mm bedraagt, worden de dierlijke bijproducten met behulp van adequate apparatuur zo verkleind dat de deeltjes na de verkleining niet groter zijn dan 30 mm. De doeltreffendheid van de apparatuur wordt dagelijks gecontroleerd en de staat ervan geregistreerd. Indien uit de controles blijkt dat er deeltjes voorkomen die groter zijn dan 30 mm, wordt de verwerking stopgezet en worden er herstelwerkzaamheden verricht voordat de verwerking wordt hervat.

2. Na de verkleining worden de dierlijke bijproducten in een ketel met toegevoegd vet gebracht en zodanig verhit dat zij gedurende ten minste 16 minuten een kerntemperatuur boven 100 °C, gedurende ten minste 13 minuten een kerntemperatuur boven 110 °C, gedurende ten minste 8 minuten een kerntemperatuur boven 120 °C en gedurende ten minste 3 minuten een kerntemperatuur boven 130 °C bereiken.

3. De verwerking kan worden uitgevoerd in een batch- of continuprocedé.

1. Als de deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten meer dan 20 mm bedraagt, worden de dierlijke bijproducten met behulp van adequate apparatuur zo verkleind dat de deeltjes na de verkleining niet groter zijn dan 20 mm. De doeltreffendheid van de apparatuur wordt dagelijks gecontroleerd en de staat ervan geregistreerd. Indien uit de controles blijkt dat er deeltjes voorkomen die groter zijn dan 20 mm, wordt de verwerking stopgezet en worden er herstelwerkzaamheden verricht voordat de verwerking wordt hervat.

2. Na de verkleining worden de dierlijke bijproducten verhit totdat zij coaguleren en vervolgens geperst zodat vet en water uit het eiwitmateriaal worden verwijderd. Daarna wordt het eiwitmateriaal zodanig verhit dat het gedurende ten minste 120 minuten een kerntemperatuur boven 80 °C en gedurende ten minste 60 minuten een kerntemperatuur boven 100 °C bereikt.

3. De verwerking kan worden uitgevoerd in een batch- of continuprocedé.

1. De dierlijke bijproducten worden verkleind tot een deeltjesgrootte van maximaal:

a) 50 mm bij warmtebehandeling overeenkomstig punt 2, onder a), of

b) 30 mm bij warmtebehandeling overeenkomstig punt 2, onder b).

2. Na de verkleining moet het mengsel worden verhit tot:

a) een kerntemperatuur van ten minste 90 °C gedurende ten minste 60 minuten, of

b) een kerntemperatuur van ten minste 70 °C gedurende ten minste 60 minuten.

3. De verwerking kan worden uitgevoerd in een batch- of continuprocedé.

1. Elke door de bevoegde autoriteit toegestane verwerkingsmethode waarvoor de exploitant aan de betrokken autoriteit het volgende heeft aangetoond:

a) de identificatie van de relevante gevaren van de grondstoffen, in het licht van de oorsprong van die grondstoffen en van de mogelijke risico's met betrekking tot de diergezondheidsstatus van de lidstaat of het gebied of de zone waar de methode zal worden toegepast;

b) de mate waarin de verwerkingsmethode voornoemde gevaren kan beperken tot een niveau dat geen noemenswaardig risico voor de volksgezondheid en de diergezondheid inhoudt;

c) de dagelijkse bemonstering van het eindproduct gedurende een periode van 30 productiedagen, overeenkomstig de volgende microbiologische normen:

i) materiaalmonsters die onmiddellijk na de behandeling worden genomen:

ii) materiaalmonsters die tijdens de opslag of bij de uitslag van de producten worden genomen:

Salmonella: geen in 25 g: n = 5, c = 0, m = 0, M = 0,

Enterobacteriaceae: n = 5, c = 2, m = 10, M = 300 in 1 g,

2. De gegevens inzake de kritische controlepunten waaruit moet blijken dat een verwerkingsbedrijf aan de microbiologische normen voldoet, worden geregistreerd en bewaard, zodat de exploitant en de bevoegde autoriteit het functioneren van het bedrijf kunnen controleren. De te registreren en controleren informatie moet gegevens bevatten betreffende de deeltjesgrootte en eventueel de kritische temperatuur, de absolute tijd, het drukprofiel, het verwerkingsdebiet en de vetrecyclage.

3. In afwijking van punt 1 kan de bevoegde autoriteit het gebruik toestaan van verwerkingsmethoden die vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening zijn goedgekeurd overeenkomstig bijlage V, hoofdstuk III, bij Verordening (EG) nr. 1774/2002.

4. De bevoegde autoriteit verbiedt de toepassing van de in de punten 1 en 3 bedoelde verwerkingsmethoden tijdelijk of definitief indien zij aanwijzingen heeft dat een van de in punt 1, onder a) en b), bedoelde omstandigheden in belangrijke mate is veranderd.

5. De bevoegde autoriteit stelt de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat op verzoek in kennis van de informatie waarover zij ten aanzien van de punten 1 en 2 voor een toegestane verwerkingsmethode beschikt.

1. Materiaal dat afkomstig is van de verwerking van categorie 1- en categorie 2-materiaal wordt permanent gemerkt overeenkomstig de voorschriften voor het merken van bepaalde afgeleide producten in bijlage VIII, hoofdstuk V.

a) biodiesel die geproduceerd is zoals bepaald onder D;

b) gehydrolyseerd materiaal als bedoeld onder H;

c) mengsels van varkensmest en pluimveemest met ongebluste kalk, geproduceerd zoals bepaald onder I;

d) hernieuwbare brandstoffen die zijn geproduceerd uit gesmolten vet, afkomstig uit categorie 1- en categorie 2-materiaal, zoals bepaald onder J en L.

2. De bevoegde autoriteit van een lidstaat stelt op verzoek de resultaten van officiële controles ter beschikking van de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat wanneer een alternatieve methode voor het eerst in die lidstaat wordt gebruikt, teneinde de algemene toepassing van de nieuwe alternatieve methode te vergemakkelijken.

a) er wordt een natriumhydroxide (NaOH)- of kaliumhydroxide (KOH)-oplossing (of een combinatie daarvan) gebruikt in een hoeveelheid die bij benadering molair gelijkwaardig is met het gewicht, de soort en de samenstelling van de af te breken dierlijke bijproducten.

b) de dierlijke bijproducten worden in een vat van een staallegering geplaatst. De afgemeten hoeveelheid base wordt in vaste vorm of als oplossing toegevoegd zoals beschreven onder a);

c) het vat wordt gesloten en het mengsel van dierlijke bijproducten en base wordt bij een (absolute) druk van ten minste 4 bar verhit tot een kerntemperatuur van minimaal 150 °C gedurende ten minste:

i) drie uur zonder onderbreking;

ii) zes uur zonder onderbreking in het geval van behandeling van dierlijke bijproducten als bedoeld in artikel 8, lid 1, onder a) i) en ii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

iii) één uur zonder onderbreking in het geval van dierlijke bijproducten die uit vis- of pluimveemateriaal bestaan;

d) de verwerking wordt uitgevoerd in een batchprocedé en het materiaal in het vat wordt constant dooreengemengd om het afbraakproces te bevorderen, totdat de weefsels zijn opgelost en de beenderen en tanden zacht zijn geworden, en

e) de dierlijke bijproducten worden zodanig behandeld dat gelijktijdig aan de eisen met betrekking tot tijd, temperatuur en druk wordt voldaan.

a) de dierlijke bijproducten worden ononderbroken gedurende ten minste 40 minuten bij een (absolute) druk van ten minste 12 bar verhit tot een kerntemperatuur van ten minste 180 °C, welke temperatuur wordt bereikt door de indirecte toevoer van stoom naar de biolytische reactor;

b) de verwerking wordt uitgevoerd in een batchprocedé en het materiaal in het vat wordt constant dooreengemengd, en

c) de dierlijke bijproducten worden zodanig behandeld dat gelijktijdig aan de eisen met betrekking tot tijd, temperatuur en druk wordt voldaan.

a) de dierlijke bijproducten worden eerst verwerkt volgens verwerkingsmethode 1 (sterilisatie onder druk) zoals beschreven in hoofdstuk III, in een erkend verwerkingsbedrijf;

b) na het onder a) bedoelde procedé wordt het ontvette materiaal gedurende ten minste 20 minuten bij een (absolute) druk van ten minste 25 bar en een temperatuur van ten minste 220 °C behandeld, waarbij de verhitting in twee stappen plaatsvindt, eerst door de rechtstreekse injectie van stoom en vervolgens indirect in een coaxiale warmtewisselaar;

c) de verwerking wordt uitgevoerd in een batch- of continuprocedé en het materiaal in het vat wordt constant dooreengemengd;

d) de dierlijke bijproducten worden zodanig behandeld dat gelijktijdig aan de eisen met betrekking tot tijd, temperatuur en druk wordt voldaan,;

e) het daarvan afkomstige materiaal wordt vervolgens met water gemengd en in een biogasreactor anaeroob vergist (omzetting in biogas);

f) voor categorie 1-grondstoffen verloopt het volledige procedé op dezelfde plaats en in een gesloten systeem; het tijdens het proces geproduceerde biogas wordt in dezelfde installatie snel verbrand bij een minimumtemperatuur van 900 °C en vervolgens snel afgekoeld („geblust”).

a) tenzij gebruik wordt gemaakt van visolie die, of gesmolten vet dat geproduceerd is overeenkomstig respectievelijk sectie VIII of sectie XII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, wordt de vetfractie afkomstig van dierlijke bijproducten eerst verwerkt:

i) in het geval van categorie 1- of categorie 2-materiaal, volgens verwerkingsmethode 1 (sterilisatie onder druk) als beschreven in hoofdstuk III, en

ii) in het geval van categorie 3-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7 of, in het geval van materiaal dat is afgeleid van vis, verwerkingsmethoden 1 tot en met 7 zoals beschreven in hoofdstuk III;

b) het verwerkte vet wordt dan met gebruikmaking van een van de volgende methoden verwerkt:

i) het verwerkte vet wordt van het eiwit gescheiden; bij vet van herkauwers worden de onoplosbare verontreinigingen verwijderd tot een maximumgehalte van 0,15 gewichtsprocent overblijft, waarna het verwerkte vet achtereenvolgens wordt veresterd en omgeësterd.

ii) een procedé waarbij gebruik wordt gemaakt van vergelijkbare door de bevoegde autoriteit goedgekeurde procesparameters.

a) de naverbrandingskamer wordt met aardgas gestookt;

b) de dierlijke bijproducten worden in de primaire kamer van de vergasser geladen en de deur wordt gesloten. De primaire kamer heeft geen branders, maar wordt verhit door warmteoverdracht door geleiding van de naverbrander, die onder de primaire kamer gelegen is. De enige lucht die in de primaire kamer wordt binnengelaten, is afkomstig van drie inlaatkleppen op de hoofddeur om de efficiëntie van het proces te vergroten;

c) de dierlijke bijproducten worden vervluchtigd tot complexe koolwaterstoffen en de daarbij vrijkomende gassen gaan van de primaire kamer door een nauwe opening boven in de achterwand naar de meng- en kraakzones, waar zij uiteenvallen in hun bestanddelen. Ten slotte gaan de gassen naar de naverbrandingskamer, waar zij in de vlam van een aardgasbrander bij luchtovermaat worden verbrand;

d) elke proceseenheid beschikt over twee branders en twee secundaire ventilatoren voor het geval een brander of ventilator uitvalt. De secundaire kamer is ontworpen voor een minimale verblijftijd van twee seconden bij een minimumtemperatuur van 950 °C onder alle verbrandingscondities;

e) bij het verlaten van de secundaire kamer gaan de afvalgassen door een barometrische demper onder in de schoorsteen, waar zij worden afgekoeld en met omgevingslucht worden verdund, zodat in de primaire en secundaire kamer een constante druk gehandhaafd blijft;

f) het proces vindt plaats in een cyclus van 24 uur, het laden, verwerken, afkoelen en verwijderen van de as inbegrepen. Aan het einde van de cyclus wordt de overblijvende as met behulp van een vacuümextractiesysteem uit de primaire kamer in gesloten zakken gedaan, die vervolgens worden verzegeld alvorens te worden vervoerd;

g) de vergassing van ander materiaal dan dierlijke bijproducten is niet toegestaan.

a) tenzij gebruik wordt gemaakt van visolie die, of gesmolten vet dat geproduceerd is overeenkomstig respectievelijk sectie VIII of sectie XII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004, wordt de vetfractie van dierlijke bijproducten eerst verwerkt:

i) in het geval van vetfractie van categorie 1- en categorie 2-materiaal dat bestemd is voor verstoking in een andere installatie:

— voor vetfractie afkomstig van de verwerking van herkauwers die met negatief resultaat zijn getest overeenkomstig artikel 6, lid 1, van Verordening (EG) nr. 999/2001 en van de verwerking van andere dieren dan herkauwers die op TSE's moeten worden getest, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 als beschreven in hoofdstuk III;

— voor vetfractie afkomstig van de verwerking van andere herkauwers, volgens verwerkingsmethode 1 als beschreven in hoofdstuk III, en

ii) in het geval van categorie 1- en categorie 2-materiaal dat bestemd is voor verstoking in hetzelfde bedrijf en in het geval van categorie 3-materiaal, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7; indien het materiaal afgeleid is van vis, volgens de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7 als beschreven in hoofdstuk III;

b) de vetfractie wordt van het eiwit gescheiden; in het geval van vet van herkauwers dat bestemd is voor verstoking in een ander bedrijf worden de onoplosbare verontreinigingen verwijderd tot een maximumgehalte van 0,15 gewichtsprocent overblijft;

c) na het onder a) en b) beschreven proces wordt het vet:

i) in een stoomketel verdampt en bij een minimumtemperatuur van 1 100 °C gedurende ten minste 0,2 seconde verbrand, of

ii) met gebruikmaking van gelijkwaardige door de bevoegde autoriteit goedgekeurde procesparameters verwerkt;

d) de verstoking van ander materiaal van dierlijke oorsprong dan dierlijk vet is niet toegestaan;

e) vet afkomstig van categorie 1- en categorie 2-materiaal wordt verstookt in hetzelfde bedrijf waar het vet gesmolten wordt, teneinde de opgewekte energie voor de verwerkingsprocessen te gebruiken. De bevoegde autoriteit mag echter het vervoer van dit vet voor verstoking naar andere bedrijven toestaan mits:

i) het bedrijf van bestemming toestemming voor de verstoking heeft;

ii) strenge voorwaarden worden toegepast voor de scheiding tussen verbranding en de verwerking van levensmiddelen of diervoeders in een erkend bedrijf op dezelfde locatie;

f) de verstoking overeenkomstig de wetgeving van de Unie ter bescherming van het milieu plaatsvindt, met name overeenkomstig de in die wetgeving vastgestelde normen inzake de beste beschikbare technieken voor de controle en de bewaking van emissies.

a) de dierlijke bijproducten worden in een converter geladen en vervolgens gedurende een periode van acht uur bij een temperatuur van 80 °C behandeld. Tijdens deze periode wordt het materiaal voortdurend in grootte verkleind onder gebruikmaking van geschikte mechanische verkleiningsapparatuur;

b) het materiaal wordt vervolgens gedurende ten minste twee uur bij een temperatuur van 100 °C behandeld;

c) de deeltjesgrootte van het resulterende materiaal mag niet groter zijn dan 20 mm;

d) de dierlijke bijproducten worden zodanig behandeld dat gelijktijdig aan de onder a) en b) vastgestelde eisen met betrekking tot tijd, temperatuur en druk wordt voldaan;

e) tijdens de warmtebehandeling van het materiaal wordt het verdampte water continu uit de luchtruimte boven de biobrandstof afgezogen en door een condensor van roestvrij staal geleid. Het condenswater wordt gedurende ten minste één uur op een temperatuur van minstens 70 °C gehouden voordat het als afvalwater wordt geloosd;

f) na de warmtebehandeling van het materiaal wordt de resulterende biobrandstof uit de converter verwijderd en via een volledig overdekte en afgesloten transportband automatisch vervoerd naar een verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie op hetzelfde terrein;

g) De verwerking moet worden uitgevoerd in een batchprocedé.

a) Het drogestofgehalte van de mest wordt bepaald volgens de methode CEN EN 12880:2000 ( 2 )„Characterization of sludges. Determination of dry residue and water content”.

b) De hoeveelheid toe te voegen kalk wordt zodanig bepaald dat een van de onder f) aangegeven tijd-temperatuurcombinaties wordt bereikt.

c) De deeltjesgrootte van de te verwerken dierlijke bijproducten mag niet groter zijn dan 12 mm.

d) De mest wordt gemengd met ongebluste kalk (CaO) met een middelhoge tot hoge reactiviteit waarbij in minder dan zes minuten een temperatuurverhoging van 40 °C wordt bereikt overeenkomstig de criteria in reactiviteitstest 5.10 van de norm CEN EN 459-2:2002 ( 3 ).

i) een schroefdiameter van 0,55 m en een schroeflengte van 3,5 m hebben;

ii) werken bij een vermogen van 30 kW en een draaisnelheid van 156 toeren per minuut;

iii) een verwerkingscapaciteit van 10 ton per dag hebben.

e) Het mengsel wordt gedurende ten minste zes uur verder gemengd tot een hoop van minimaal twee ton.

f) In de hoop worden meetpunten gekozen waar continu metingen worden verricht om aan te tonen dat het mengsel in de hoop een pH van minimaal 12 en een van de volgende tijd-temperatuurcombinaties bereikt:

i) 60 °C gedurende 60 minuten, of

ii) 70 °C gedurende 30 minuten.

g) De verwerking moet worden uitgevoerd in een batchprocedé.

h) Er moet een permanente schriftelijke procedure op basis van de HACCP-beginselen worden ingevoerd.

i) Exploitanten mogen de bevoegde autoriteit door middel van validatie overeenkomstig de onderstaande eisen aantonen dat een proces met een andere menginrichting als bedoeld onder d) of met gebrande dolomiet (CaO.MgO) in plaats van ongebluste kalk ten minste even efficiënt is als het onder a) tot en met h) beschreven proces.

— aantonen dat met een andere menginrichting dan bedoeld onder d) of met gebrande dolomiet, al naar het geval, een mengsel met mest kan worden geproduceerd waarbij de onder f) beschreven parameters voor de pH, tijd en temperatuur kunnen worden bereikt;

— gebaseerd worden op meting van de tijd en de temperatuur onder in de hoop, in het midden daarvan en bovenin, met een representatief aantal meetpunten (ten minste vier onderin, maximaal 10 cm boven de bodem en 10 cm onder het oppervlak, één meetpunt in het midden, halverwege tussen de onderkant en de top van de hoop, en vier meetpunten bovenin de hoop, maximaal 10 cm onder het oppervlak en maximaal 10 cm onder de top van de hoop);

— gedurende twee perioden van ten minste 30 dagen worden uitgevoerd, waarvan één in het koude seizoen van het jaar op de geografische plaats waar de menginrichting gebruikt zal worden.

a) Voor dit proces mag het volgende materiaal worden gebruikt:

i) gesmolten vet afkomstig van categorie 2-materiaal, dat is verwerkt met verwerkingsmethode 1 (sterilisatie onder druk);

ii) visolie of gesmolten vet afkomstig van categorie 3-materiaal, dat is verwerkt met:

— een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of verwerkingsmethode 7, of

— in het geval van materiaal dat is afgeleid van visolie, een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7;

iii) visolie die, of gesmolten vet dat geproduceerd is overeenkomstig respectievelijk sectie VIII of sectie XII van bijlage III bij Verordening (EG) nr. 853/2004;

b) het gebruik van gesmolten vet afkomstig van categorie 1-materiaal voor dit proces is verboden.

a) Het gesmolten vet wordt als volgt voorbehandeld:

i) ontkleuring van het gecentrifugeerde materiaal door zeven door een kleifilter;

ii) verwijdering van resterende onoplosbare verontreinigingen door filtratie;

b) het voorbehandelde materiaal ondergaat een meerstapskatalyseproces bestaande uit hydrodeoxygenering gevolgd door isomerisatie.

a) categorie 2-materiaal als bedoeld in artikel 9, onder f) i) en ii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

b) categorie 3-materiaal.

2.1. De te behandelen materialen worden verzameld op aquacultuurbedrijven en voedselverwerkende bedrijven op een dagelijkse basis en zonder onnodige vertragingen, gemalen of gehakt, en daarna ingekuild bij een pH van 4 of lager, met mierenzuur of andere organische zuren die in het kader van de diervoederwetgeving zijn toegestaan. De resulterende vissilage moet een suspensie van delen van waterdieren zijn, vloeibaar gemaakt door de werking van endogene enzymen in aanwezigheid van het toegevoegde zuur. De eiwitten van waterdieren moeten door de enzymen en het zuur worden gereduceerd tot kleinere oplosbare eenheden, teneinde bederf door micro-organismen te voorkomen. Het kuilvoeder wordt naar het verwerkingsbedrijf gebracht.

2.2. In het verwerkingsbedrijf moet het kuilvoeder van waterdieren in gesloten opslagtanks worden gepompt. De incubatietijd moet ten minste 24 uur bedragen, bij een pH van 4 of lager, vóór de warmtebehandeling kan worden uitgevoerd. Vóór de warmtebehandeling van moet het kuilvoeder op basis van waterdieren een pH van 4 of lager hebben en een deeltjesgrootte van minder dan 10 mm na filtratie of maceratie in de fabriek. Bij de verwerking moet het onderworpen worden aan voorverwarming tot een temperatuur van meer dan 85 °C, gevolgd door een incubatieperiode in een geïsoleerde container teneinde in het gehele vismateriaal een temperatuur van 85 °C gedurende 25 minuten te verkrijgen. De verwerking moet plaatsvinden in een gesloten productielijn met tanks en leidingen.

2.3. Voordat toestemming wordt verleend, moet de permanente schriftelijke procedure van de exploitant, zoals bedoeld in artikel 29, leden 1 tot en met 3, van Verordening (EG) nr. 1069/2009, beoordeeld worden door de bevoegde autoriteit.

a) gesmolten vet afkomstig van categorie 1-materiaal, dat is verwerkt volgens verwerkingsmethode 1 (sterilisatie onder druk);

b) gesmolten vet en visolie zoals bedoeld in deze afdeling, onder J, punt 1, onder a).

a) Het gesmolten vet moet worden voorbehandeld door middel van ontkleuring van de grondstoffen, met inbegrip van gesmolten vetten, met zuur in de aanwezigheid van bleekaarde en de daaropvolgende verwijdering van de gebruikte bleekaarde en onoplosbare verontreinigingen door middel van filtratie;

b) Het voorbehandelde materiaal moet een hydrobehandelingsproces bestaande uit een katalytische hydrobehandeling gevolgd door stripping en isomerisatie ondergaan.

1. Producten afkomstig van de verwerking van:

a) categorie 1-materiaal worden:

i) verwijderd overeenkomstig artikel 12, onder a) of b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

ii) verwijderd door begraving op een toegelaten stortplaats;

iii) omgezet in biogas. In dat geval moeten de gistingsresiduen worden verwijderd overeenkomstig punt i) of punt ii), behalve als het materiaal afkomstig is van verwerking overeenkomstig punt 2, onder a) of b), als de residuen kunnen worden gebruikt overeenkomstig de voorwaarden van punt 2, onder a) of onder b), iii), al naar het geval, of

iv) verder verwerkt tot vetderivaten voor andere gebruiksdoeleinden dan vervoedering;

b) categorie 2- en categorie 3-materiaal worden:

i) verwijderd overeenkomstig punt 1, onder a), i) of ii), al dan niet na verwerking overeenkomstig artikel 13, onder a) en b), en artikel 14, onder a) en b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

ii) verder verwerkt tot vetderivaten voor andere gebruiksdoeleinden dan vervoedering;

iii) als organische meststof of bodemverbeteraar gebruikt, of

iv) tot compost verwerkt of omgezet in biogas.

2. Materiaal dat verwerkt is met gebruikmaking van:

a) alkalische hydrolyse als omschreven in afdeling 2, onder A, mag in een biogasinstallatie worden omgezet en daarna bij een minimumtemperatuur van 900 °C snel verbrand en vervolgens snel afgekoeld („geblust”) worden; indien het in artikel 8, onder a) en b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 genoemde materiaal als grondstof wordt gebruikt, vindt de omzetting in biogas in een gesloten systeem plaats, op dezelfde locatie als de verwerking;

b) het biodieselproductieproces mag:

i) in het geval van biodiesel en residuen van de destillatie van biodiesel, zonder enige beperking op grond van deze verordening, gebruikt worden als brandstof (eindpunt);

ii) in het geval van kaliumsulfaat, gebruikt worden om rechtstreeks op het land te worden uitgereden of voor de vervaardiging van afgeleide producten die op het land worden uitgereden;

iii) in het geval van glycerol, afkomstig van categorie 1- of categorie 2-materiaal dat is verwerkt met gebruikmaking van verwerkingsmethode 1 als beschreven in hoofdstuk III:

— voor technische doeleinden worden gebruikt;

— worden omgezet in biogas, waarna de gistingsresiduen op het land mogen worden uitgereden op het nationale grondgebied van de lidstaat van productie, mits de bevoegde autoriteit hiertoe besloten heeft, of

— worden gebruikt voor denitrificatie in een afvalwaterzuiveringsinstallatie, waarna de denitrificatieresiduen op het land mogen worden uitgereden overeenkomstig Richtlijn 91/271/EEG van de Raad ( 4 );

iv) in het geval van glycerol, afkomstig van categorie 3-materiaal:

— voor technische doeleinden worden gebruikt;

— worden omgezet in biogas, waarna de gistingsresiduen op het land mogen worden uitgereden, of

— voor vervoedering worden gebruikt, op voorwaarde dat de glycerol niet afkomstig is van categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10, onder n), o) en p), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

c) het meerstapskatalyseproces voor de productie van hernieuwbare brandstoffen mag:

i) in het geval van benzine en andere met dit proces geproduceerde brandstoffen, zonder enige beperking op grond van deze verordening, gebruikt worden als brandstof (eindpunt);

ii) in het geval van voor het ontkleuren gebruikte klei en slib van het voorbehandelingsproces als bedoeld in afdeling 2, onder J, punt 2, onder a):

— door verbranding of meeverbranding worden verwijderd;

— worden omgezet in biogas;

— worden gecomposteerd of voor de vervaardiging van afgeleide als bedoeld in artikel 36, onder a) i), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

d) het met kalk behandelde mengsel van varkens- en pluimveemest mag als verwerkte mest op het land worden uitgereden;

e) Het door inkuiling van vismateriaal verkregen eindproduct mag:

i) voor categorie 2-materiaal, worden gebruikt voor de doeleinden als bedoeld in artikel 13, onder a) tot en met d) en g) tot en met i), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 zonder verdere verwerking of als voeder voor dieren zoals bedoeld in artikel 18 of artikel 36, onder a) ii), van die verordening, of

ii) voor categorie 3-materiaal, worden gebruikt voor doeleinden als bedoeld in artikel 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

f) De meerfasige katalytische hydrobehandeling voor de productie van hernieuwbare brandstoffen mag:

i) in het geval van met dit proces geproduceerd(e) hernieuwbare diesel, hernieuwbare reactiebrandstof, hernieuwbaar propaan en hernieuwbare benzine, zonder enige beperking op grond van deze verordening, gebruikt worden als brandstof (eindpunt);

ii) in het geval van gom, slib of gebruikte bleekaarde uit het voorbehandelingsproces zoals bedoeld in afdeling 2, onder L, punt 2, onder a):

— worden verwijderd overeenkomstig artikel 12, onder a) of b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

— worden verwijderd door begraving op een toegelaten stortplaats;

— worden omgezet in biogas, op voorwaarde dat gistingsresiduen van de biogasomzetting worden verwijderd door verbranding, meeverbranding of begraving op een toegelaten stortplaats;

— worden gebruikt voor technische doeleinden zoals bedoeld in artikel 36, onder a), i), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

3. Ander afval dan dierlijke bijproducten en daarvan afgeleide producten als bedoeld in punt 2, dat van de verwerking van dierlijke bijproducten overeenkomstig deze afdeling afkomstig is, zoals slib, filterinhoud, as en gistingsresiduen, wordt verwijderd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009 en deze verordening.

1. Een biogasinstallatie moet beschikken over een pasteurisatie-/ontsmettingstoestel, dat niet overgeslagen kan worden voor de dierlijke bijproducten of afgeleide producten, waarvan de maximale deeltjesgrootte 12 mm bedraagt alvorens dit toestel binnen te gaan; dit toestel is uitgerust met:

a) apparatuur waarmee kan worden bewaakt of de temperatuur van 70 °C gedurende een uur wordt bereikt;

b) registreertoestellen die de onder a) bedoelde bewakingsresultaten continu registreren, en

c) een adequaat veiligheidssysteem om te voorkomen dat het te verwerken materiaal onvoldoende wordt verhit.

2. In afwijking van punt 1 is een pasteurisatie-/ontsmettingstoestel niet verplicht voor biogasinstallaties die alleen worden gebruikt voor de omzetting van:

a) categorie 2-materiaal dat verwerkt is volgens verwerkingsmethode 1, zoals beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III;

b) categorie 3-materiaal dat is verwerkt volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7 of, indien het materiaal afkomstig is van waterdieren, volgens een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7, zoals beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III;

c) categorie 3-materiaal dat al in een andere erkende installatie is gepasteuriseerd of ontsmet;

d) dierlijke bijproducten die onverwerkt op het land mogen worden uitgereden overeenkomstig artikel 13, onder f), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en deze verordening, mits de bevoegde autoriteit niet van mening is dat zij een risico voor de verspreiding van ernstige overdraagbare ziekten voor mens of dier inhouden.

e) dierlijke bijproducten die de in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 2, onder A, beschreven alkalische hydrolyse hebben ondergaan;

f) de volgende dierlijke bijproducten, mits dit door de bevoegde autoriteit wordt toegestaan:

i) de in artikel 10, onder f), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde dierlijke bijproducten, die verwerkt zijn in de zin van artikel 2, lid 1, onder m), van Verordening (EG) nr. 852/2004 op het tijdstip waarop zij voor andere doeleinden dan menselijke consumptie worden bestemd;

ii) de in artikel 10, onder g), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde dierlijke bijproducten, of

iii) dierlijke bijproducten die in biogas zijn omgezet, mits de gistingsresiduen daarna overeenkomstig deze verordening worden gecomposteerd, verwerkt of verwijderd.

3. Indien de biogasinstallatie zich op of naast bedrijfsterreinen bevindt waar landbouwhuisdieren worden gehouden en de installatie ook andere producten dan alleen mest, melk of biest van deze dieren gebruikt, dient de installatie zich op een zekere afstand te bevinden van de plaats waar de dieren worden gehouden.

4. Elke biogasinstallatie moet beschikken over een eigen laboratorium of gebruikmaken van een extern laboratorium. Het laboratorium moet zo zijn uitgerust dat het de noodzakelijke analyses kan uitvoeren en moet door de bevoegde autoriteit erkend zijn; het moet op basis van internationaal erkende normen geaccrediteerd zijn of regelmatig door de bevoegde autoriteit gecontroleerd worden.

1. Een composteerinstallatie moet beschikken over een gesloten composteerreactor of gesloten ruimte waardoor de ingevoerde dierlijke bijproducten of afgeleide producten moeten worden geleid; dit toestel is uitgerust met:

a) apparatuur om de temperatuur als functie van de tijd te meten;

b) registreertoestellen die de onder a) bedoelde meetresultaten, zo nodig continu, registreren;

c) een adequaat veiligheidssysteem om te voorkomen dat het verwerkte materiaal onvoldoende wordt verhit.

2. In afwijking van punt 1 mogen andere soorten composteersystemen worden toegestaan, mits:

a) zij op zodanige wijze worden beheerd dat de vereiste tijd- en temperatuurparameters voor al het materiaal in het systeem worden bereikt en zo nodig continu worden bewaakt, of

b) zij uitsluitend het in afdeling 1, punt 2, bedoelde materiaal omzetten, en

c) zij aan alle andere toepasselijke bepalingen van deze verordening voldoen.

3. Indien de composteerinstallatie zich op of naast bedrijfsterreinen bevindt waar landbouwhuisdieren worden gehouden en de installatie ook andere producten dan alleen mest, melk of biest van deze dieren gebruikt, dient de installatie zich op een zekere afstand te bevinden van de plaats waar de dieren worden gehouden.

4. Elke composteerinstallatie moet beschikken over een eigen laboratorium of gebruikmaken van een extern laboratorium. Het laboratorium moet zo zijn uitgerust dat het de noodzakelijke analyses kan uitvoeren en moet door de bevoegde autoriteit erkend zijn; het moet op basis van internationaal erkende normen geaccrediteerd zijn of regelmatig door de bevoegde autoriteit gecontroleerd worden.

1. Dierlijke bijproducten moeten zo spoedig mogelijk na aankomst in de biogas- of composteerinstallatie worden omgezet. Tot de behandeling moeten zij adequaat worden opgeslagen.

2. Open en afsluitbare recipiënten en voertuigen die voor het vervoer van onbehandeld materiaal worden gebruikt, worden in een daarvoor aangewezen gedeelte gereinigd en ontsmet.

3. Er moeten systematisch preventieve maatregelen tegen vogels, knaagdieren, insecten en ander ongedierte worden getroffen.

4. Voor alle delen van de ruimten worden reinigingsprocedures gedocumenteerd en vastgelegd. Voor de reiniging moeten geschikt materiaal en geschikte schoonmaakmiddelen worden verstrekt.

5. De controle op de hygiëne omvat regelmatige inspectie van de omgeving en de apparatuur. De inspectieschema’s en -resultaten moeten worden gedocumenteerd.

6. De installaties en apparatuur moeten goed worden onderhouden en de meetapparatuur moet regelmatig worden geijkt.

7. Gistingsresiduen en compost moeten in de biogas- of composteerinstallatie zodanig worden gehanteerd en opgeslagen dat herverontreiniging wordt voorkomen.

1. Categorie 3-materiaal dat als grondstof in een biogasinstallatie met een pasteurisatie-/ontsmettingstoestel wordt gebruikt, moet aan de volgende minimumeisen voldoen:

a) maximale deeltjesgrootte vóór het invoeren in de installatie: 12 mm;

b) minimumtemperatuur van al het materiaal in de installatie: 70 °C, en

c) minimumtijd dat het materiaal zonder onderbreking in de installatie is: 60 minuten.

2. Categorie 3-materiaal dat als grondstof in een composteerinstallatie wordt gebruikt, moet aan de volgende minimumeisen voldoen:

a) maximale deeltjesgrootte vóór het invoeren in de composteerreactor: 12 mm,

b) minimumtemperatuur van al het materiaal in de reactor: 70 °C, en

c) minimumtijd zonder onderbreking: 60 minuten.

1. De bevoegde autoriteit mag het gebruik van parameters die afwijken van de in hoofdstuk I, afdeling 1, punt 1, vermelde parameters en de standaardomzettingsparameters toestaan, mits de aanvrager bewijst dat die parameters de biologische risico’s afdoende beperken. Dit bewijs omvat een validatie, die wordt uitgevoerd overeenkomstig de volgende punten:

a) identificatie en analyse van mogelijke gevaren, waaronder het effect van het uitgangsmateriaal, gebaseerd op een volledige omschrijving van de omzettingscondities en -parameters;

b) een risicobeoordeling die evalueert hoe de onder a) bedoelde specifieke omzettingscondities in normale en atypische situaties in de praktijk worden bereikt;

c) validatie van het voorgenomen proces door het meten van de vermindering van de levensvatbaarheid/infectiviteit van:

i) endogene indicatororganismen tijdens het proces, waarbij de indicator:

— consistent in hoge aantallen in de grondstof aanwezig is;

— niet minder hittebestendig voor de dodelijke aspecten van het omzettingsproces is, maar ook niet significant resistenter dan de ziekteverwekkers voor de bewaking waarvan hij wordt gebruikt;

— vrij gemakkelijk te kwantificeren en vrij gemakkelijk te identificeren en te bevestigen is, of

ii) een goed gekarakteriseerd testorganisme of -virus, tijdens de behandeling, dat in een geschikt testlichaam in de grondstoffen is gebracht;

d) de validatie van het voorgenomen proces, als bedoeld onder c), moet aantonen dat het proces de volgende algehele risicovermindering bereikt:

i) voor warmte- en chemische processen:

— een vermindering met 5 log10 van Enterococcus faecalis of Salmonella Senftenberg (775W, H2S-negatief);

— een vermindering van de infectiviteitstiter van hittebestendige virussen zoals parvovirus met ten minste 3 log10, wanneer zij als een relevant gevaar worden geïdentificeerd, en

ii) wat chemische processen betreft ook:

— een vermindering van resistente parasieten zoals eieren van Ascaris spp. met ten minste 99,9 % (3 log10) van de levensvatbare stadia;

e) opstelling van een volledig controleprogramma, waaronder procedures voor de bewaking van het functioneren van het proces als bedoeld onder c);

f) maatregelen voor de continue bewaking van en het continue toezicht op de in het controleprogramma vastgestelde relevante procesparameters bij het gebruik van de installatie.

2. In afwijking van punt 1 kan de bevoegde autoriteit in afwachting van de vaststelling van de in artikel 15, lid 2, onder a) ii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde voorschriften de toepassing van andere specifieke eisen toestaan dan in dit hoofdstuk zijn vastgesteld, mits zij een gelijkwaardig effect hebben wat de vermindering van ziekteverwekkers betreft, voor:

a) keukenafval en etensresten, indien gebruikt als enig dierlijk bijproduct in een biogas- of composteerinstallatie, en

b) mengsels van keukenafval en etensresten met het volgende materiaal:

i) mest;

ii) inhoud van het maag-darmkanaal gescheiden van het maag-darmkanaal;

iii) melk;

iv) melkproducten;

v) melkderivaten;

vi) biest;

vii) biestproducten;

viii) eieren;

ix) eiproducten;

x) dierlijke bijproducten als bedoeld in artikel 10, onder f), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, die zijn verwerkt in de zin van artikel 2, lid 1, onder m), van Verordening (EG) nr. 852/2004.

xi) mengsel van dierlijke bijproducten als bedoeld in punt 2 b) met niet-dierlijke bijproducten.

3. Wanneer het in punt 2, onder b), genoemde materiaal of in artikel 10, onder g), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde afgeleide producten de enige grondstoffen van dierlijke oorsprong zijn die in een biogas- of composteerinstallatie worden behandeld, mag de bevoegde autoriteit toestaan dat andere specifieke eisen worden gebruikt dan in dit hoofdstuk zijn vastgesteld, mits zij:

a) van mening is dat dat materiaal geen risico op verspreiding van ernstige op mens of dier overdraagbare ziekten inhoudt;

b) van mening is dat de gistingsresiduen of de compost niet-verwerkt materiaal zijn en exploitanten verplicht deze te hanteren overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009 en deze verordening of, in het geval van compost of gistingsresiduen van keukenafval en etensresten, te recyclen of te verwijderen overeenkomstig de milieuwetgeving.

4. Exploitanten mogen gistingsresiduen en compost in de handel brengen indien deze producten zijn geproduceerd volgens parameters die door de bevoegde autoriteit zijn toegestaan:

a) overeenkomstig punt 1;

b) overeenkomstig de punten 2 en 3, uitsluitend in de lidstaten waar die parameters zijn toegestaan.

1.

en

Salmonella: geen in 25 g: n = 5, c = 0, m = 0, M = 0.

2. Andere dan de in afdeling 2, punt 3, onder b), bedoelde gistingsresiduen of compost die niet voldoen aan de in deze afdeling vastgestelde eisen, worden opnieuw omgezet of gecomposteerd en in het geval van salmonella gehanteerd of verwijderd overeenkomstig de instructies van de bevoegde autoriteit.

3. Wanneer dierlijke bijproducten samen met materiaal dat niet van dierlijke oorsprong is, in biogas of compost worden omgezet, mag de bevoegde autoriteit exploitanten toestaan om na de pasteurisatie als bedoeld in hoofdstuk I, afdeling 1, punt 1, onder a), of na de compostering als bedoeld in afdeling 2, punt 1, van dat hoofdstuk, al naar het geval, maar vóór het mengen met materiaal dat niet van dierlijke oorsprong is, representatieve monsters te nemen om de efficiëntie van de omzetting, respectievelijk compostering van de dierlijke bijproducten te controleren.

1. Exploitanten zorgen ervoor dat zendingen voor onderzoek en diagnose bestemde monsters vergezeld gaan van een handelsdocument waarin het volgende wordt vermeld:

a) de omschrijving van het materiaal en de diersoort van oorsprong;

b) de categorie waartoe het materiaal behoort;

c) de hoeveelheid materiaal;

d) de plaats van oorsprong en de plaats van verzending van het materiaal;

e) de naam en het adres van de afzender;

f) de naam en het adres van de geadresseerde en/of de gebruiker.

2. Gebruikers die voor onderzoek en diagnose bestemde monsters hanteren, treffen alle nodige maatregelen om te voorkomen dat op mens of dier overdraagbare ziekten worden verspreid zolang zij het materiaal onder hun controle hanteren, met name door de toepassing van goede laboratoriumpraktijken.

3. Elk daaropvolgend gebruik van voor onderzoek en diagnose bestemde monsters voor andere doeleinden dan in bijlage I, punt 38, worden genoemd, is verboden.

4. Tenzij zij voor referentiedoeleinden worden bewaard, worden voor onderzoek en diagnose bestemde monsters en producten die afkomstig zijn van het gebruik van dergelijke monsters, verwijderd:

a) als afval door verbranding of meeverbranding;

b) in het geval van dierlijke bijproducten of afgeleide producten als bedoeld in artikel 8, onder a) iv), c) en d), artikel 9 en artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 die deel uitmaken van celculturen, laboratoriumsets of laboratoriummonsters, door een behandeling onder voorwaarden die op zijn minst gelijkwaardig zijn aan de gevalideerde methode voor stoomautoclaven ( 5 ) en vervolgens door verwijdering als afval of afvalwater overeenkomstig de toepasselijke wetgeving van de Unie;

c) door sterilisatie onder druk gevolgd door verwijdering of gebruik overeenkomstig de artikelen 12 tot en met 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

5. Gebruikers die voor onderzoek en diagnose bestemde monsters hanteren, houden een register van ontvangen zendingen van die monsters bij.

6. In afwijking van de punten 1, 4 en 5 kan de bevoegde autoriteit toestaan dat de voor onderzoek en diagnose bestemde monsters voor educatieve doeleinden op een andere wijze gehanteerd en verwijderd worden, die onaanvaardbare risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid uitsluit.

1. Handelsmonsters en demonstratiemateriaal mogen uitsluitend worden vervoerd, gebruikt en verwijderd overeenkomstig afdeling 1, punten 1 tot en met 4 en 6.

2. Tenzij de handelsmonsters voor referentiedoeleinden worden bewaard, worden zij na de voltooiing van de bijzondere studies of analyses:

a) terug naar de lidstaat van oorsprong gezonden;

b) naar een andere lidstaat of een derde land gezonden, indien de bevoegde autoriteit van de lidstaat of het derde land van bestemming daartoe vooraf toestemming heeft gegeven, of

c) verwijderd of gebruikt overeenkomstig de artikelen 12, 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

3. Na afloop van de tentoonstelling of na de artistieke activiteit wordt demonstratiemateriaal teruggezonden naar de lidstaat van oorsprong, verzonden of verwijderd, overeenkomstig punt 2.

1. de dierlijke bijproducten worden naar de gebruikers of naar verzamelcentra vervoerd overeenkomstig bijlage VIII, hoofdstuk I, afdelingen 1 en 3;

2. verzamelcentra worden door de bevoegde autoriteit geregistreerd, mits zij:

a) voldoen aan de eisen die gesteld worden aan bedrijven die tussenhandelingen verrichten als bedoeld in bijlage IX, hoofdstuk II, en

b) uitgerust zijn met adequate faciliteiten voor de destructie van ongebruikt materiaal of dit materiaal naar een erkend verwerkingsbedrijf, dan wel naar een erkende verbrandings- of meeverbrandingsinstallatie sturen, overeenkomstig deze verordening;

3. de lidstaten mogen toestaan dat een categorie 2-verwerkingsbedrijf als verzamelcentrum wordt gebruikt;

4. exploitanten van verzamelcentra die eindgebruikers ander materiaal dan dierlijke bijproducten van waterdieren en aquatische ongewervelden leveren, moeten ervoor zorgen dat het een van de volgende behandelingen ondergaat:

a) denaturering met een oplossing van een kleurstof. De oplossing moet een zodanige concentratie hebben dat de verkleuring van het behandelde materiaal duidelijk zichtbaar is en niet verdwijnt wanneer het behandelde materiaal wordt ingevroren of gekoeld; het volledige oppervlak van alle stukken materiaal moet met de oplossing behandeld worden door onderdompeling van het materiaal in de oplossing of door de oplossing daarop te spuiten of op een andere manier daarop aan te brengen;

b) sterilisatie, dat wil zeggen koken of stomen onder druk totdat elk stuk materiaal volledig doorgekookt is, of

c) elke andere hantering of behandeling die is toegestaan door de bevoegde autoriteit die voor de exploitant verantwoordelijk is.

1. De bevoegde autoriteit mag onder de volgende voorwaarden toestaan dat het in artikel 18, lid 2, onder b), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 genoemde categorie 1-materiaal in voederstations vervoederd wordt aan de hieronder genoemde met uitsterven bedreigde en beschermde soorten:

a) het materiaal wordt vervoederd aan:

i) een van de hieronder vermelde aasetende vogelsoorten in de volgende lidstaten:

ii) een van de in bijlage II bij Richtlijn 92/43/EEG genoemde vleesetende diersoorten, in speciale beschermingszones die door die richtlijn zijn vastgesteld, of

iii) een van de in bijlage I bij Richtlijn 2009/147/EG genoemde Falconiformes of Strigiformes, in speciale beschermingszones die door die richtlijn zijn vastgesteld;

b) de bevoegde autoriteit heeft de voor het voederstation verantwoordelijke exploitant een vergunning afgegeven.

i) het voederen niet als alternatieve manier dient voor de verwijdering van gespecificeerd risicomateriaal of van gestorven herkauwers die dergelijk materiaal bevatten, waaraan een TSE-risico verbonden is;

ii) er een adequaat TSE-bewakingssysteem als bedoeld in Verordening (EG) nr. 999/2001 met regelmatige laboratoriumtests van monsters op TSE’s wordt toegepast;

c) de bevoegde autoriteit zorgt voor de coördinatie met alle andere bevoegde autoriteiten die belast zijn met het toezicht op de aan de erkenning verbonden eisen;

d) de bevoegde autoriteit heeft zich er, op basis van een beoordeling van de specifieke situatie van de betrokken soorten en hun habitat, van vergewist dat de staat van instandhouding erop zal vooruitgaan;

e) de door de bevoegde autoriteit afgegeven vergunning:

i) vermeldt uitdrukkelijk op welke soorten zij betrekking heeft;

ii) beschrijft uitvoerig de locatie van het voederstation in het geografische gebied waar het voederen plaatsvindt, en

iii) wordt onmiddellijk ingetrokken wanneer:

— er een verband met de verspreiding van TSE’s vermoed wordt of bevestigd is, totdat het risico kan worden uitgesloten, of

— niet aan de voorschriften van deze verordening wordt voldaan;

f) de voor het voederen verantwoordelijke exploitant:

i) reserveert een ingesloten gebied voor het voederen waartoe uitsluitend dieren van de in stand te houden soorten toegang hebben, indien nodig met omheiningen of andere middelen die overeenstemmen met de natuurlijke voedingspatronen van de betrokken soorten;

ii) zorgt ervoor dat in aanmerking komende kadavers van runderen en ten minste 4 % van de in aanmerking komende kadavers van schapen en geiten die als voeder bestemd zijn, vóór de vervoedering met een negatief resultaat zijn getest in het kader van het TSE-bewakingssysteem dat wordt uitgevoerd overeenkomstig bijlage III bij Verordening (EG) nr. 999/2001 en, indien van toepassing, overeenkomstig een besluit dat is vastgesteld overeenkomstig artikel 6, lid 1 ter, tweede alinea, van die verordening, en

iii) houdt een administratie bij waarin ten minste het aantal, de aard, het geschatte gewicht en de oorsprong van de karkassen van de voor vervoedering gebruikte dieren, de datum van vervoedering, de plaats van vervoedering en, indien van toepassing, de uitslagen van de TSE-tests worden bijgehouden.

2. Wanneer een lidstaat bij de Commissie een aanvraag indient om te worden opgenomen in de lijst als bedoeld in punt 1, onder a), gaat de aanvraag vergezeld van:

a) een gedetailleerde motivering van de uitbreiding van de lijst met bepaalde soorten aasetende vogels in de betrokken lidstaat, inclusief een toelichting van de redenen waarom dergelijke vogels met categorie 1-materiaal in plaats van met categorie 2- en categorie 3-materiaal moeten worden gevoederd;

b) een toelichting van de maatregelen die zullen worden genomen om naleving van punt 1 te garanderen.

1. de bevoegde autoriteit heeft zich er, op basis van een beoordeling van de specifieke situatie van de betrokken soorten en hun habitat, van vergewist dat de staat van instandhouding erop zal vooruitgaan;

2. de bevoegde autoriteit specificeert in de vergunning de bedrijven of beslagen binnen een bepaald geografisch voedergebied onder de volgende voorwaarden:

a) het voedergebied omvat geen gebieden waar aan intensieve veehouderij wordt gedaan;

b) landbouwhuisdieren in bedrijven of beslagen in het voedergebied worden door een officiële dierenarts regelmatig gecontroleerd op TSE’s en op ziekten die op mens of dier kunnen worden overgedragen;

c) het voederen wordt onmiddellijk opgeschort indien:

i) er een verband met de verspreiding van TSE’s in een bedrijf of beslag vermoed wordt of bevestigd is, totdat het risico kan worden uitgesloten;

ii) de uitbraak van een ernstige op mens of dier overdraagbare ziekte in een bedrijf of beslag vermoed wordt of bevestigd is, totdat het risico kan worden uitgesloten, of

iii) niet aan de voorschriften van deze verordening wordt voldaan;

d) de bevoegde autoriteit specificeert in de vergunning:

i) passende maatregelen die moeten worden genomen om te voorkomen dat dode dieren TSE’s en overdraagbare ziekten overdragen op mens of dier, zoals maatregelen met betrekking tot het voedingspatroon van de in stand te houden soorten, seizoensgebonden voederbeperkingen, verplaatsingsbeperkingen voor landbouwhuisdieren en andere maatregelen die ten doel hebben mogelijke risico’s op de overdracht van een op mens of dier overdraagbare ziekte te beheersen, zoals maatregelen ten aanzien van diersoorten die in het voedergebied aanwezig zijn, maar die niet met de dierlijke bijproducten worden gevoederd;

ii) de verantwoordelijkheden van de personen of entiteiten in het voedergebied die aan het voederen meewerken of voor landbouwhuisdieren verantwoordelijk zijn, in het licht van de in punt i) bedoelde maatregelen;

iii) de voorwaarden waaronder de in artikel 53 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde sancties aan de in punt ii) bedoelde personen of entiteiten worden opgelegd indien de in punt i) bedoelde maatregelen niet worden genomen;

e) indien gevoederd wordt zonder dat de dode dieren eerst worden verzameld, worden het waarschijnlijke sterftecijfer van landbouwhuisdieren in het voedergebied en de waarschijnlijke voederbehoeften van de wilde dieren geschat als basis voor de beoordeling van het mogelijke risico op de overdracht van ziekten.

a) de bevoegde autoriteit heeft aan de voor het voederen verantwoordelijke exploitant een vergunning afgegeven. De bevoegde autoriteit geeft dergelijke vergunningen af indien:

i) het voederen niet als alternatieve manier dient voor de verwijdering van gespecificeerd risicomateriaal of van gestorven herkauwers die dergelijk materiaal bevatten, waaraan een TSE-risico verbonden is;

ii) wanneer categorie 1-materiaal afkomstig van hele kadavers of delen van kadavers van runderen die gespecificeerd risicomateriaal bevatten, gebruikt wordt, een adequaat TSE-bewakingssysteem als bedoeld in Verordening (EG) nr. 999/2001 met regelmatige laboratoriumtests van monsters op TSE’s wordt toegepast;

b) de door de bevoegde autoriteit afgegeven vergunning wordt onmiddellijk geschorst wanneer:

i) er een verband met de verspreiding van TSE’s vermoed wordt of bevestigd is, totdat het risico kan worden uitgesloten, of

ii) niet aan de voorschriften van deze verordening wordt voldaan;

c) de voor het voederen verantwoordelijke exploitant:

i) slaat het als voeder bestemde materiaal op en vervoedert het in een ingesloten, omheind gebied zodat geen andere vleesetende dieren dan de dierentuindieren waarvoor de vergunning is afgegeven bij het voeder kunnen komen;

ii) zorgt ervoor dat als voeder bestemde herkauwers opgenomen zijn in het TSE-bewakingsprogramma dat wordt uitgevoerd overeenkomstig bijlage III bij Verordening (EG) nr. 999/2001 en, in voorkomend geval, overeenkomstig een besluit dat is vastgesteld overeenkomstig artikel 6, lid 1 ter, tweede alinea, van die verordening;

iii) houdt een administratie bij waarin ten minste het aantal, de aard, het geschatte gewicht en de oorsprong van de kadavers van de voor vervoedering gebruikte dieren, de uitslagen van de TSE-tests en de datum van vervoedering worden bijgehouden.

1. Indien de bevoegde autoriteit toestaat dat dierlijke bijproducten ter plaatse worden verwijderd overeenkomstig artikel 19, lid 1, onder a), b), c) en e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, mag die verwijdering worden uitgevoerd:

a) door verbranding of begraving op het bedrijf waar de dierlijke bijproducten zijn ontstaan;

b) op een toegelaten stortplaats, of

c) door verbranding of begraving op een plaats waar het risico voor de volksgezondheid, de diergezondheid en het milieu tot een minimum beperkt is, mits die plaats op zodanige afstand is gelegen dat de bevoegde autoriteit de preventie van risico’s voor de volksgezondheid, de diergezondheid en het milieu kan waarborgen.

2. Dierlijke bijproducten die op de in artikel 19, lid 1, onder b), c) en e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde locaties worden verbrand, moeten worden verbrand:

a) op een zorgvuldig gebouwde brandstapel, waarbij de dierlijke bijproducten tot as worden gereduceerd;

b) zonder de menselijke gezondheid in gevaar te brengen;

c) zonder het gebruik van procedés of methoden die het milieu zouden kunnen schaden, met name doordat zij leiden tot risico’s voor water, lucht, bodem, fauna en flora of door geluids- of geurhinder;

d) onder voorwaarden die garanderen dat alle resulterende as door begraving op een toegelaten stortplaats wordt verwijderd.

3. Dierlijke bijproducten die op de in artikel 19, lid 1, onder a), b), c) en e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde locaties worden begraven, moeten worden begraven:

a) op zodanige wijze dat vleesetende of allesetende dieren er niet bij kunnen komen;

b) op een toegelaten stortplaats of op een andere locatie, zonder dat de gezondheid van de mens in gevaar wordt gebracht en zonder het gebruik van procedés of methoden die het milieu zouden kunnen schaden, met name doordat zij leiden tot risico’s voor water, lucht, bodem, fauna en flora of door geluids- of geurhinder.

4. Bij verwijdering overeenkomstig artikel 19, lid 1, onder a), b), c) en e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 moet bij de verplaatsing van de dierlijke bijproducten van de plaats van oorsprong naar de plaats van verwijdering aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

a) de dierlijke bijproducten worden vervoerd in veilige, lekvrije recipiënten of voertuigen;

b) het laden en lossen van de dierlijke bijproducten vindt plaats onder toezicht van de bevoegde autoriteit, indien van toepassing;

c) de wielen van voertuigen worden ontsmet wanneer zij de locatie van oorsprong verlaten;

d) de voor het vervoer van de dierlijke bijproducten gebruikte recipiënten en voertuigen worden na het lossen van de dierlijke bijproducten grondig gereinigd en ontsmet, en

e) er wordt, in voorkomend geval, voorzien in passende begeleiding van de voertuigen, controle op lekkage en dubbele afdekking.

a) 10 % van de runderpopulatie van de betrokken lidstaat;

b) 25 % van de schapen- en geitenpopulatie van de betrokken lidstaat;

c) 10 % van de varkenspopulatie van de betrokken lidstaat, en

d) een percentage van de populatie van andere diersoorten dat door de bevoegde autoriteit wordt vastgesteld op grond van een beoordeling van de mogelijke risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid als gevolg van de verwijdering van dieren van die soorten door verbranding of begraving ter plaatse.

a) het volume van het materiaal van de inrichting of het bedrijf waar het materiaal wordt verzameld, ongeacht de soorten waarvan het materiaal afkomstig is, niet meer dan 20 kg per week bedraagt;

b) het materiaal zodanig wordt verzameld, vervoerd en verwijderd dat er geen onaanvaardbare risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid ontstaan;

c) de bevoegde autoriteit regelmatig controles uitvoert, inclusief controles van de door de exploitanten bijgehouden administratie, in de inrichtingen of bedrijven waar het materiaal wordt verzameld, teneinde ervoor te zorgen dat de bepalingen van deze afdeling worden nageleefd.

1. Aanvragen om toelating van een alternatieve methode voor het gebruik of de verwijdering van dierlijke bijproducten of afgeleide producten als bedoeld in artikel 20, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 („aanvragen”) worden ingediend in een van de officiële talen van de Europese Unie als bedoeld in artikel 1 van Verordening no. 1 van 1958.

2. Betrokkenen die hun aanvraag in een andere taal dan het Engels indienen, moeten de officiële vertaling van hun aanvraag, die door de EFSA wordt verstrekt, vóór de beoordeling valideren.

1. De aanvragen bevatten alle nodige informatie om de EFSA in staat te stellen de veiligheid van de voorgestelde alternatieve methode te beoordelen, en met name een beschrijving van:

— de categorieën dierlijke bijproducten waarop de methode zal worden toegepast;

— het gehele proces;

— de biologische gevaren voor de volksgezondheid en de diergezondheid, en

— de mate waarin het proces de risico's beperkt.

2. De in punt 1 bedoelde aanvraag moet verder het volgende omvatten:

a) een vermelding welke punten van de artikelen 8, 9 en 10 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 van toepassing zijn, inclusief de fysieke toestand van het materiaal en een eventuele voorbehandeling die het materiaal heeft ondergaan, alsmede welke andere materialen dan dierlijke bijproducten in het proces gebruikt zullen worden;

b) een HACCP-protocol en een stroomdiagram waarin de afzonderlijke stappen van het proces duidelijk zijn aangegeven, evenals de kritische parameters voor de inactivatie van relevante ziekteverwekkers, zoals temperatuur, druk, behandelingsduur, pH-bijstelling en deeltjesgrootte, aangevuld met technische specificaties van de bij het proces gebruikte apparatuur;

c) een identificatie en typering van de biologische gevaren voor de volksgezondheid en de diergezondheid aan de hand van de categorieën dierlijke bijproducten waarop de methode zal worden toegepast;

d) informatie waaruit blijkt dat de meest resistente biologische gevaren die verbonden zijn aan de te verwerken materiaalcategorie in alle tijdens het proces ontstane producten, inclusief het afvalwater, ten minste in dezelfde mate beperkt worden als met de in deze verordening vastgelegde verwerkingsnormen voor dezelfde categorie dierlijke bijproducten. De mate van risicovermindering moet worden bepaald met gevalideerde directe metingen, tenzij modellen of vergelijkingen met andere processen aanvaardbaar zijn.

3. Gevalideerde directe metingen als bedoeld in punt 2, onder d), omvatten:

a) meting van de vermindering van de levensvatbaarheid/infectiviteit van endogene indicatororganismen tijdens het proces, waarbij de indicator:

— consistent in hoge aantallen in de grondstof aanwezig is,

— niet minder bestendig voor de dodelijke aspecten van het behandelingsproces, maar ook niet significant resistenter is dan de ziekteverwekkers voor de bewaking waarvan hij wordt gebruikt,

— vrij gemakkelijk te kwantificeren, te identificeren en te bevestigen is, of

b) het gebruik van een goed gekarakteriseerd testorganisme of -virus dat in een geschikt testlichaam in de grondstoffen is gebracht.

c) een rapportage van de volledige resultaten met:

i) een uitvoerige beschrijving van de gebruikte methoden;

ii) een beschrijving van de aard van de geanalyseerde monsters;

iii) informatie waaruit blijkt dat het aantal geanalyseerde monsters representatief is;

iv) een rechtvaardiging van het aantal uitgevoerde testen en de keuze van de meetpunten;

v) een vermelding van de gevoeligheid en specificiteit van de gebruikte detectiemethoden;

vi) gegevens over de herhaalbaarheid en de statistische variabiliteit van de in de proeven uitgevoerde metingen;

vii) een rechtvaardiging, indien van toepassing, van de significantie van prionsurrogaten;

viii) in geval er bij afwezigheid van directe metingen modellen of vergelijkingen met andere processen worden gehanteerd, informatie waaruit blijkt dat de factoren die tot vermindering van de risico's leiden bekend zijn en dat een beproefd risicoreductiemodel wordt gebruikt;

ix) gegevens voor het gehele proces over directe metingen van alle factoren die tot vermindering van de risico's leiden, waaruit blijkt dat die factoren in de gehele behandelde partij homogeen van toepassing zijn.

4. Het in punt 2, onder b), bedoelde HACCP-protocol is gebaseerd op de kritische parameters die voor de vermindering van de risico's worden toegepast, met name:

— temperatuur;

— druk;

— tijd, en

— microbiologische criteria.

5. De aanvragen moeten ook voldoende informatie bevatten over:

a) de risico's van onderling afhankelijke processen, en met name over de resultaten van een evaluatie van mogelijke indirecte gevolgen die:

i) van invloed kunnen zijn op de mate waarin een bepaald proces de risico's vermindert;

ii) voortvloeien uit het vervoer of de opslag van tijdens het proces ontstane producten en de veilige verwijdering van die producten, met inbegrip van afvalwater;

b) de risico's van het voorgenomen eindgebruik van de producten, met name:

i) het voorgenomen eindgebruik van producten die tijdens het proces ontstaan, moet worden gespecificeerd.

ii) de waarschijnlijke risico's voor de volksgezondheid en de diergezondheid en eventuele gevolgen voor het milieu moeten worden beoordeeld op basis van de geraamde vermindering van de risico's overeenkomstig punt 2, onder d).

6. Bij de aanvragen moet documentatie worden verstrekt, met name:

a) een stroomdiagram waarop de werking van het proces wordt weergegeven;

b) de in punt 2, onder d), bedoelde informatie, alsmede andere gegevens ter staving van de informatie die is verstrekt in het kader van de aanvraag als bedoeld in punt 2.

7. De betrokken partijen vermelden in hun aanvraag een contactadres, met inbegrip van hun naam en volledige adres, een telefoon- en/of faxnummer en/of het e-mailadres van een bepaalde contactpersoon die optreedt in de hoedanigheid of in naam van de betrokken partij.

1. Vanaf het in artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 genoemde beginpunt in de productieketen moeten dierlijke bijproducten en afgeleide producten worden verzameld en vervoerd in gesloten nieuwe verpakkingen of afgedekte lekvrije recipiënten of voertuigen.

2. Voertuigen en recipiënten die opnieuw gebruikt kunnen worden en alle opnieuw te gebruiken uitrusting of apparatuur die in contact komen met andere dierlijke bijproducten of afgeleide producten dan afgeleide producten die in de handel worden gebracht overeenkomstig Verordening (EG) nr. 767/2009 en die worden opgeslagen en vervoerd overeenkomstig bijlage II bij Verordening (EG) nr. 183/2005, moeten schoon worden gehouden.

a) schoon en droog zijn voor gebruik, en

b) voor zover nodig na elk gebruik gereinigd, gespoeld en/of ontsmet te worden om versleping te voorkomen.

3. Recipiënten die opnieuw gebruikt kunnen worden, moeten specifiek bestemd worden voor het vervoer van een bepaald dierlijk bijproduct of afgeleid product, voor zover dat nodig is om versleping te voorkomen.

a) voor het vervoeren van verschillende dierlijke bijproducten of afgeleide producten, mits zij na elk gebruik worden gereinigd en ontsmet zodat versleping wordt voorkomen;

b) voor het vervoer van de in artikel 10, onder f), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde dierlijke bijproducten of afgeleide producten na het gebruik ervan voor het vervoer van voor menselijke consumptie bestemde producten, onder omstandigheden die versleping voorkomen.

4. Verpakkingsmateriaal moet overeenkomstig de wetgeving van de Unie worden verwijderd door verbranding of volgens een andere methode.

1. Dierlijke bijproducten die bestemd zijn voor de productie van voedermiddelen of rauw voeder voor gezelschapsdieren moeten tijdens het vervoer op een geschikte temperatuur worden gehouden om alle mogelijke risico’s voor de diergezondheid en de volksgezondheid te voorkomen; in het geval van dierlijke bijproducten op basis van vlees en vleesproducten die bestemd zijn voor andere gebruiksdoelen dan menselijke consumptie, is dit bij een maximumtemperatuur van 7 °C, tenzij de bijproducten als voeder worden gebruikt overeenkomstig bijlage II, hoofdstuk I.

2. Onverwerkt categorie 3-materiaal dat bestemd is voor de productie van voedermiddelen of voeders voor gezelschapsdieren moet gekoeld, ingevroren of na inkuiling vervoerd en opgeslagen worden, tenzij het:

a) wordt verwerkt binnen 24 uur nadat het is verzameld of nadat het uit de koel- of vriesruimte is gehaald, indien het daaropvolgende vervoer plaatsvindt met een vervoermiddel waarin de opslagtemperatuur gehandhaafd blijft;

b) in het geval van melk, melkproducten of melkderivaten die geen van de in bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 4, deel I, genoemde behandelingen hebben ondergaan, in geïsoleerde gekoelde recipiënten wordt vervoerd, tenzij de risico’s op andere manieren kunnen worden beperkt door de kenmerken van het materiaal.

3. De koelwagens die voor het vervoer gebruikt worden, moeten zo ontworpen zijn dat gedurende de gehele vervoerperiode de temperatuur op een geschikt niveau kan worden gehandhaafd en dat de temperatuur kan worden gecontroleerd.

1. Alle nodige maatregelen moeten worden getroffen om ervoor te zorgen dat:

a) zendingen dierlijke bijproducten en afgeleide producten identificeerbaar zijn en tijdens het verzamelen op de plaats van oorsprong van de dierlijke bijproducten alsook tijdens het vervoer gescheiden en identificeerbaar blijven;

b) een merkstof voor de identificatie van dierlijke bijproducten en afgeleide producten van een specifieke categorie alleen wordt gebruikt voor de categorie waarvoor het gebruik daarvan krachtens deze verordening wordt voorgeschreven, of overeenkomstig punt 4 wordt vastgesteld;

c) zendingen dierlijke bijproducten en afgeleide producten van een lidstaat naar een andere lidstaat worden verzonden in verpakkingen, recipiënten of voertuigen die als volgt duidelijk zichtbaar en, op zijn minst voor de duur van het vervoer, met een onuitwisbare kleurcode gemarkeerd zijn om de in deze verordening bedoelde informatie op het oppervlak of een deel van het oppervlak van een verpakking, recipiënt of voertuig dan wel op een daarop aangebracht etiket of symbool aan te geven:

i) voor categorie 1-materiaal, met de kleur zwart;

ii) voor categorie 2-materiaal (met uitzondering van mest en de inhoud van het maag-darmkanaal), met de kleur geel;

iii) voor categorie 3-materiaal, met de kleur groen met een hoog gehalte aan blauw om ervoor te zorgen dat zij duidelijk kan worden onderscheiden van de andere kleuren;

iv) voor ingevoerde zendingen, met de kleur die voor het respectieve materiaal in de punten i), ii) en iii) wordt genoemd, vanaf het moment waarop de zending voorbij de grensinspectiepost van eerste binnenkomst in de Unie is gekomen.

2. Tijdens het vervoer en de opslag moet op de verpakking, de recipiënt of het voertuig een etiket worden aangebracht waarop:

a) duidelijk de categorie dierlijke bijproducten of afgeleide producten wordt aangegeven, en

b) de volgende woorden zijn afgedrukt, zodanig dat deze op de verpakking, de recipiënt of het voertuig, naargelang het geval, zichtbaar en leesbaar zijn:

i) voor categorie 3-materiaal: „Niet voor menselijke consumptie”;

ii) voor categorie 2-materiaal (met uitzondering van mest en de inhoud van het maag-darmkanaal), en van categorie 2-materiaal afgeleide producten: „Niet voor dierlijke consumptie”; indien categorie 2-materiaal echter bestemd is voor het voederen van dieren, als bedoeld in artikel 18, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 onder de in of krachtens dat artikel vastgestelde voorwaarden, moet op het etiket worden aangegeven: „Voeder voor …”, gevolgd door de naam van de specifieke diersoorten voor het voederen waarvan het materiaal bestemd is;

iii) voor categorie 1-materiaal en van categorie 1-materiaal afgeleide producten, indien bestemd voor:

— verwijdering: „Uitsluitend geschikt voor verwijdering”;

— de vervaardiging van voeder voor gezelschapsdieren: „Uitsluitend geschikt voor de vervaardiging van voeder voor gezelschapsdieren”;

— de vervaardiging van een in artikel 36 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoeld afgeleid product: „Uitsluitend geschikt voor de vervaardiging van afgeleide producten. Niet geschikt voor menselijke of dierlijke consumptie, noch voor gebruik op het land”;

iv) voor melk, melkproducten, melkderivaten, biest en biestproducten: „Niet voor menselijke consumptie”;

v) voor gelatine die is geproduceerd op basis van categorie 3-materiaal: „Gelatine geschikt voor diervoeding”;

vi) voor collageen die is geproduceerd van categorie 3-materiaal: „Collageen geschikt voor diervoeding”;

vii) voor rauw voeder voor gezelschapsdieren: „Voeder uitsluitend voor gezelschapsdieren”;

viii) voor vis en daarvan afgeleide producten die bestemd zijn als visvoer en vóór hun verzending behandeld en verpakt worden, de duidelijke en leesbare vermelding van de naam en het adres van de diervoederfabriek van oorsprong, en:

— voor vismeel afkomstig van wilde vis, de woorden „Bevat uitsluitend vismeel van wilde vis – geschikt voor vervoedering aan alle soorten gekweekte vis”;

— voor vismeel afkomstig van gekweekte vis, de woorden „Bevat uitsluitend vismeel van gekweekte vis van de soorten […] – uitsluitend geschikt voor vervoedering aan andere soorten gekweekte vis”;

— voor vismeel afkomstig van wilde en gekweekte vis, de woorden „Bevat vismeel van wilde en gekweekte vis van de soorten […] – uitsluitend geschikt voor vervoedering aan andere soorten gekweekte vis”;

ix) voor bloedproducten van paardachtigen die bestemd zijn voor andere doeleinden dan vervoedering: „Bloed en bloedproducten van paardachtigen. Niet voor menselijke of dierlijke consumptie”;

x) voor horens, hoeven en ander materiaal voor de productie van organische meststoffen en bodemverbeteraars als bedoeld in bijlage XIV, hoofdstuk II, afdeling 12: „Niet voor menselijke of dierlijke consumptie”;

xi) voor organische meststoffen en bodemverbeteraars: „Organische meststoffen of bodemverbeteraars – landbouwhuisdieren niet laten grazen en gewassen niet als groenvoer gebruiken binnen 21 dagen na gebruik”;

xii) voor materiaal dat wordt gebruikt als voeder overeenkomstig bijlage VI hoofdstuk II, afdeling 1, de naam en het adres van het verzamelcentrum, alsmede de vermelding „Niet voor menselijke consumptie”;

xiii) voor mest en de inhoud van het maag-darmkanaal: „Mest”;

xiv) voor tussenproducten, op de buitenverpakking: „Uitsluitend geschikt voor geneesmiddelen/geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik/medische hulpmiddelen/actieve implanteerbare medische hulpmiddelen/medische hulpmiddelen voor in-vitrodiagnostiek/laboratoriumreagentia”;

xv) voor voor onderzoek en diagnose bestemde monsters: „Voor onderzoek en diagnose”, in plaats van de onder a) vastgestelde tekst;

xvi) voor handelsmonsters: „Handelsmonster niet voor menselijke consumptie”, in plaats van de onder a) vastgestelde tekst;

xvii) voor demonstratiemateriaal: „Demonstratiemateriaal niet voor menselijke consumptie”, in plaats van de onder a) vastgestelde tekst;

xviii) voor visolie voor de vervaardiging van geneesmiddelen als bedoeld in bijlage XIII, hoofdstuk XIII, de vermelding „Visolie voor de vervaardiging van geneesmiddelen”, in plaats van de onder a) vastgestelde tekst;

xix) voor mest die de in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 2, onder I, beschreven kalkbehandeling heeft ondergaan, de vermelding „mengsel van mest en kalk”;

xx) voor verwerkte mest die de in bijlage XI, hoofdstuk I, afdeling 2, onder b) en c), beschreven behandeling heeft ondergaan, de vermelding „verwerkte mest”.

c) Het onder b) xi) bedoelde etiket is echter niet vereist voor de volgende organische meststoffen en bodemverbeteraars:

i) in voorverpakte verpakkingen met een gewicht van maximaal 50 kg die bestemd zijn voor gebruik door de eindgebruiker, of

ii) in bigbags met een maximumgewicht van 1 000 kg, mits:

— zij zijn toegestaan door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de organische meststof of bodemverbeteraar op het land zal worden uitgereden;

— op die bigbags is aangegeven dat zij niet mogen worden gebruikt op land waartoe landbouwhuisdieren toegang hebben.

3. De lidstaten mogen systemen opzetten of voorschriften vaststellen voor de kleurcodering van verpakkingen, recipiënten of voertuigen die worden gebruikt voor het vervoer van dierlijke bijproducten en afgeleide producten die van hun grondgebied afkomstig zijn en op hun grondgebied blijven, mits die systemen of voorschriften niet leiden tot verwarring met het in punt 1, onder c), bedoelde kleurcoderingssysteem.

4. De lidstaten kunnen systemen opzetten of voorschriften vaststellen voor het merken van dierlijke bijproducten die van hun grondgebied afkomstig zijn en op hun grondgebied blijven, mits die systemen of voorschriften niet in strijd zijn met de in hoofdstuk V van deze bijlage vastgestelde voorschriften voor het merken van afgeleide producten.

5. In afwijking van de punten 3 en 4 kunnen de lidstaten gebruikmaken van de in die punten bedoelde systemen of voorschriften voor dierlijke bijproducten die van hun grondgebied afkomstig zijn maar niet bedoeld zijn om op hun grondgebied te blijven, als de lidstaat of het derde land van bestemming zijn instemming heeft betuigd.

6. Hierbij geldt echter het volgende:

a) de punten 1 en 2 zijn niet van toepassing op de identificatie van categorie 3-materiaal dat bestaat uit melk, melkproducten en melkderivaten door exploitanten van melkverwerkingsinrichtingen die zijn erkend overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 853/2004, wanneer zij producten ontvangen die zij tevoren hadden geleverd en die naar hen worden teruggezonden, met name door hun afnemers;

b) de bevoegde autoriteit mag, in afwijking van de punten 1 en 2, toestaan dat mest die wordt vervoerd tussen twee plaatsen op hetzelfde agrarische bedrijf of tussen agrarische bedrijven en gebruikers in dezelfde lidstaat, op een andere wijze wordt geïdentificeerd;

c) mengvoeders als gedefinieerd in artikel 3, lid 2, onder h), van Verordening (EG) nr. 767/2009 die vervaardigd zijn op basis van dierlijke bijproducten of afgeleide producten en die als voeder worden verpakt en in de handel gebracht worden overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 767/2009 hoeven niet geïdentificeerd te worden overeenkomstig punt 1 en hoeven geen etiket te krijgen overeenkomstig punt 2.

1. Tijdens het vervoer moeten de dierlijke bijproducten en de afgeleide producten vergezeld gaan van een handelsdocument dat is opgesteld overeenkomstig het in dit hoofdstuk vastgestelde model of, wanneer deze verordening dat voorschrijft, een gezondheidscertificaat.

a) afgeleide producten van categorie 3-materiaal en organische meststoffen en bodemverbeteraars binnen dezelfde lidstaat door detailhandelaars worden geleverd aan eindgebruikers die geen exploitant zijn;

b) melk, melkproducten en melkderivaten van categorie 3 worden verzameld en teruggezonden naar exploitanten van melkverwerkingsinrichtingen, die erkend zijn overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 853/2004, indien die exploitanten producten van met name hun afnemers ontvangen die zij tevoren hadden geleverd;

c) mengvoeders als gedefinieerd in artikel 3, lid 2, onder h), van Verordening (EG) nr. 767/2009 die zijn vervaardigd op basis van dierlijke bijproducten of afgeleide producten, in de handel worden gebracht met een verpakking en etikettering overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 767/2009.

2. Het handelsdocument moet ten minste in drievoud worden opgemaakt (een origineel en twee afschriften). Het origineel gaat samen met de zending naar de eindbestemming. De ontvanger moet het bewaren. De producent en de vervoerder bewaren ieder een afschrift.

3. Gezondheidscertificaten moeten door de bevoegde autoriteit afgegeven en ondertekend worden.

4. Dierlijke bijproducten en afgeleide producten moeten vanaf het in artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 genoemde beginpunt van de productieketen tijdens het vervoer in de Europese Unie vergezeld gaan van een handelsdocument dat is opgesteld overeenkomstig het in punt 6 vastgestelde model.

a) een ander handelsdocument, in papieren of in elektronische vorm, op voorwaarde dat een dergelijk handelsdocument de in opmerking f) van punt 6 van dit hoofdstuk bedoelde informatie bevat;

b) een handelsdocument waarin de hoeveelheid van het materiaal is uitgedrukt als het gewicht of volume van het materiaal of als het aantal verpakkingen.

5. Registers en aanverwante handelsdocumenten of gezondheidscertificaten worden ten minste twee jaar bewaard, zodat zij aan de bevoegde autoriteit kunnen worden overgelegd.

6. Model voor een handelsdocument

a) Handelsdocumenten worden overeenkomstig het model in dit hoofdstuk opgesteld.

b) Het wordt opgesteld in een van de officiële talen van de lidstaat van oorsprong en, zo nodig, van de lidstaat van bestemming.

c) Het originele exemplaar van elk handelsdocument bestaat uit één tweezijdig blad of, indien nodig, een formulier waarvan alle bladen duidelijk één ondeelbaar geheel vormen.

d) Indien voor de identificatie van de bestanddelen van de zending extra bladen aan het handelsdocument worden gehecht, worden deze bladen beschouwd als deel uitmakend van het originele document en wordt op elk blad de handtekening van de voor de zending verantwoordelijke persoon geplaatst.

e) Indien het handelsdocument, inclusief de onder d) bedoelde extra bladen, meer dan één bladzijde beslaat, wordt elke bladzijde onderaan genummerd – (bladzijdenummer) van (totaal aantal bladzijden) – en wordt elke bladzijde bovenaan voorzien van het codenummer van het document dat door de verantwoordelijke persoon is toegekend.

f) Het originele exemplaar van het handelsdocument wordt ingevuld en ondertekend door de verantwoordelijke persoon.

i) de datum waarop het materiaal op het bedrijf is verzameld;

ii) een omschrijving van het materiaal, met inbegrip van:

— de identificatie van het materiaal op basis van de in de artikelen 8, 9 en 10 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 genoemde categorieën;

— de diersoort en een specifieke verwijzing naar het toepasselijke punt in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 in geval van categorie 3-materiaal en daarvan afgeleide producten die voor vervoedering bestemd zijn, en

— indien van toepassing, het oormerknummer van het dier;

iii) de hoeveelheid materiaal, uitgedrukt in volume, gewicht of aantal verpakkingen;

iv) de plaats van oorsprong van het materiaal, vanwaar het materiaal wordt verzonden;

v) de naam en het adres van de vervoerder van het materiaal;

vi) de naam en het adres van de ontvanger en, indien van toepassing, diens erkennings- of registratienummer, dat werd toegekend op grond van Verordening (EG) nr. 1069/2009 dan wel Verordening (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 of (EG) nr. 183/2005, naargelang het geval;

vii) indien van toepassing, het erkennings- of registratienummer van de inrichting of het bedrijf van oorsprong, dat werd toegekend op grond van Verordening (EG) nr. 1069/2009 dan wel Verordening (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 of (EG) nr. 183/2005, naargelang het geval, en de aard en de methoden van de behandeling.

g) De kleur van de handtekening van de verantwoordelijke persoon moet verschillen van die van de gedrukte tekst.

h) Het referentienummer van het document en het lokale referentienummer worden voor dezelfde zending slechts één keer toegekend.

1. De in artikel 22, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde administratie voor andere dierlijke bijproducten en afgeleide producten dan de in artikel 3, lid 2, onder h), van Verordening (EG) nr. 767/2009 gedefinieerde, van dierlijke bijproducten of afgeleide producten vervaardigde mengvoeders die in de handel worden gebracht overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 767/2009, moet bestaan uit:

a) een omschrijving van:

i) de diersoort in geval van categorie 3-materiaal en daarvan afgeleide producten die bestemd zijn voor gebruik als voedermiddelen, en, indien van toepassing, in het geval van hele karkassen en koppen, het oormerknummer;

ii) de hoeveelheid materiaal;

b) voor de administratie die bijgehouden wordt door een persoon die dierlijke bijproducten of afgeleide producten verzendt, de volgende informatie:

i) de datum waarop het materiaal op het bedrijf is verzameld;

ii) de naam en het adres van de vervoerder en van de ontvanger en, indien van toepassing, hun erkennings- of registratienummer;

c) voor de administratie die bijgehouden wordt door een persoon die dierlijke bijproducten of afgeleide producten vervoert, de volgende informatie:

i) de datum waarop het materiaal op het bedrijf is verzameld;

ii) de plaats van oorsprong van het materiaal, vanwaar het materiaal wordt verzonden;

iii) de naam en adres van de ontvanger en, indien van toepassing, zijn erkennings- of registratienummer;

d) voor de administratie die bijgehouden wordt door een persoon die dierlijke bijproducten of afgeleide producten ontvangt, de volgende informatie:

i) de datum van ontvangst van het materiaal;

ii) de plaats van oorsprong van het materiaal, vanwaar het materiaal wordt verzonden;

iii) naam en adres van de vervoerder.

2. In afwijking van punt 1 zijn exploitanten niet verplicht de in punt 1, onder a), b) i), c) i) en iii), en d) ii) en iii), bedoelde gegevens afzonderlijk bij te houden, indien zij een kopie van het in hoofdstuk III vastgestelde handelsdocument voor iedere zending bewaren en deze gegevens ter beschikking stellen in samenhang met de andere gegevens die krachtens punt 1 vereist zijn.

3. Exploitanten van verbrandings- en meeverbrandingsinstallaties houden een administratie bij van de hoeveelheden en de categorie dierlijke bijproducten en afgeleide producten die zijn verbrand of meeverbrand, naargelang van het geval, en de datum waarop die activiteiten zijn uitgevoerd.

1. voor eindgebruikers, de hoeveelheid die is gebruikt, de dieren waarvoor het bestemd is en de datum van gebruik;

2. voor verzamelcentra:

i) de gehanteerde of behandelde hoeveelheid overeenkomstig bijlage VI, hoofdstuk I, afdeling 1, punt 4;

ii) de naam en het adres van elke eindgebruiker die het materiaal gebruikt;

iii) de bedrijfsruimten waarnaar het materiaal voor gebruik gebracht is;

iv) de verzonden hoeveelheid, en

v) de datum van verzending van het materiaal.

a) het aantal pelzen en karkassen van dieren die met materialen afkomstig van dezelfde soort zijn gevoederd, en

b) elke zending, teneinde de traceerbaarheid van het materiaal te waarborgen.

1. de hoeveelheden gebruikte organische meststoffen en bodemverbeteraars;

2. de datum waarop en de plaatsen waar de organische meststoffen en bodemverbeteraars op het land zijn uitgereden;

3. de data waarop het land mocht worden begrazen of waarop het land voor de productie van groenvoer voor diervoeder mocht worden gemaaid na het uitrijden van de organische meststof of bodemverbeteraar.

a) de dagelijks geproduceerde hoeveelheden;

b) de diersoorten van oorsprong en of de waterdieren in het wild gevangen of in aquacultuur gekweekt zijn.

c) voor vismeel afkomstig van gekweekte vis dat bestemd is voor vervoedering aan gekweekte vis van een andere soort, de wetenschappelijke naam van de diersoort van oorsprong.

a) de hoeveelheden, categorieën en soorten dierlijke bijproducten die worden verbrand of begraven;

b) de datum en plaats van verbranding en begraving.

1. In verwerkingsbedrijven voor de verwerking van categorie 1- of categorie 2-materiaal worden afgeleide producten op zodanige wijze permanent gemerkt met glyceroltriheptanoaat (GTH) dat:

a) GTH wordt toegevoegd aan afgeleide producten die een voorafgaande sanerende warmtebehandeling bij een kerntemperatuur van ten minste 80 °C hebben ondergaan en daarna tegen herverontreiniging beschermd blijven;

b) alle afgeleide producten, homogeen in de stof verdeeld, een minimumconcentratie van ten minste 250 mg GTH per kg vet bevatten.

2. De exploitanten van de in punt 1 bedoelde verwerkingsbedrijven beschikken over een systeem voor de monitoring en registratie van parameters op basis waarvan zij aan de bevoegde autoriteit kunnen aantonen dat de vereiste homogene minimumconcentratie van GTH wordt bereikt.

3. Het merken met GTH is niet vereist voor:

a) vloeibare afgeleide producten die bestemd zijn voor biogas- of composteerinstallaties;

b) afgeleide producten die gebruikt worden om pelsdieren te voederen overeenkomstig bijlage II, hoofdstuk I;

c) biodiesel geproduceerd overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 2, onder D;

d) overeenkomstig artikel 12, onder a) ii) en b) ii), artikel 13, onder a) ii) en b) ii), en artikel 16, onder e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 verkregen afgeleide producten, indien deze producten:

i) via een gesloten transportsysteem dat niet overgeslagen kan worden en dat door de bevoegde autoriteit is goedgekeurd, uit het verwerkingsbedrijf worden vervoerd voor:

— onmiddellijke directe verbranding of meeverbranding;

— onmiddellijk gebruik volgens een voor dierlijke bijproducten van categorie 1 en 2 goedgekeurde methode overeenkomstig bijlage IV, hoofdstuk IV, of

ii) bestemd zijn voor onderzoek en andere specifieke doeleinden als bedoeld in artikel 17 van Verordening (EG) nr. 1069/2009, na toestemming door de bevoegde autoriteit;

e) hernieuwbare brandstoffen die zijn geproduceerd uit gesmolten vet, afkomstig van categorie 1- en categorie 2-materiaal, zoals bepaald in bijlage IV, hoofdstuk IV, afdeling 2, onder J en L.

a) om het binnenkomende materiaal volkomen veilig op te slaan en te behandelen, en

b) om ongebruikte dierlijke bijproducten te verwijderen die na de vervaardiging van de producten overeenkomstig deze verordening overblijven, of zij moeten dit materiaal overeenkomstig de artikelen 12, 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en deze verordening naar een verbrandingsinstallatie, een meeverbrandingsinstallatie, een verwerkingsbedrijf of, als het gaat om categorie 3-materiaal, naar een biogas- of composteerinstallatie zenden.

a) sorteren;

b) snijden;

c) koelen;

d) invriezen;

e) zouten of andere conserveringsprocedés;

f) verwijderen van huiden;

g) verwijdering van gespecificeerd risicomateriaal;

h) handelingen waarbij dierlijke bijproducten worden gehanteerd en die verricht worden in overeenstemming met de voorschriften van de veterinaire wetgeving van de Unie, zoals postmortemkeuringen of het nemen van monsters;

i) ontsmetting/pasteurisatie van dierlijke bijproducten die bestemd zijn voor omzetting in biogas of compost, voordat een dergelijke omzetting of compostering in een andere inrichting of een ander bedrijf plaatsvindt overeenkomstig bijlage V bij deze verordening;

j) zeven.

1. Bedrijfsruimten en voorzieningen waar tussenhandelingen worden uitgevoerd, moeten ten minste voldoen aan de volgende eisen:

a) zij zijn adequaat gescheiden van hoofdwegen waarlangs verontreiniging kan worden verspreid, en van andere bedrijfsruimten zoals slachthuizen. De ligging van de installaties waarborgt dat respectievelijk categorie 1- en categorie 2-materiaal vanaf de ontvangst tot de verzending volledig gescheiden blijven van categorie 3-materiaal, tenzij dit in volledig gescheiden gebouwen gebeurt;

b) het bedrijf heeft een overdekte ruimte voor de ontvangst en verzending van dierlijke bijproducten, tenzij de dierlijke bijproducten afgevoerd worden door installaties die de verspreiding van risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid voorkomen, zoals gesloten buizen voor vloeibare dierlijke bijproducten;

c) het bedrijf is zo gebouwd dat het eenvoudig kan worden gereinigd en ontsmet. Vloeren moeten zo aangelegd zijn dat vloeistoffen gemakkelijk wegvloeien;

d) het bedrijf is voorzien van adequate toiletten, kleedruimen, wasbakken voor het personeel en zo nodig, kantoorruimte die beschikbaar gesteld kan worden aan het personeel dat officiële controles uitvoert;

e) het bedrijf is voorzien van adequate voorzieningen die beschermen tegen schadelijke dieren zoals insecten, knaagdieren en vogels;

f) waar dit vereist is om de doelstellingen van deze verordening te bereiken, beschikken bedrijven over adequate opslagfaciliteiten met regelbare temperatuur en voldoende capaciteit waarin dierlijke bijproducten op geschikte temperaturen bewaard kunnen worden en die zo ontworpen zijn dat deze temperaturen gecontroleerd en geregistreerd kunnen worden.

2. Het bedrijf beschikt over adequate voorzieningen voor het reinigen en ontsmetten van de (open of afsluitbare) recipiënten waarin dierlijke bijproducten worden geleverd, en van de voertuigen waarin zij worden vervoerd, schepen uitgezonderd. Er wordt gezorgd voor adequate voorzieningen voor het ontsmetten van voertuigwielen.

1. Het sorteren van dierlijke bijproducten gebeurt zo dat elk gevaar voor verspreiding van dierziekten wordt voorkomen.

2. Gedurende de opslag worden dierlijke bijproducten gescheiden van andere goederen gehanteerd en opgeslagen, en wel zo dat elke verspreiding van ziekteverwekkers wordt voorkomen.

3. Dierlijke bijproducten worden adequaat, mede op de juiste temperatuur, opgeslagen totdat zij verder worden verzonden.

1. bedrijfsruimten en voorzieningen waarin afgeleide producten van categorie 3-materiaal worden opgeslagen, zijn niet op hetzelfde terrein gelegen als bedrijfsruimten waarin afgeleide producten van categorie 1 of categorie 2-materiaal worden opgeslagen, tenzij versleping wordt voorkomen door de ligging en het beheer van de bedrijfsruimten, zoals door opslag in volledig gescheiden gebouwen;

2. het bedrijf:

a) heeft een overdekte ruimte voor de ontvangst en verzending van afgeleide producten, tenzij de afgeleide producten:

i) afgevoerd worden door installaties die de verspreiding van risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid voorkomen, zoals gesloten buizen voor vloeibare producten, of

ii) aangeleverd worden in verpakkingen, zoals bigbags, of in afgedekte lekvrije recipiënten of vervoermiddelen;

b) is zo gebouwd dat het eenvoudig kan worden gereinigd en ontsmet. Vloeren moeten zo aangelegd zijn dat vloeistoffen gemakkelijk wegvloeien;

c) is voorzien van adequate voorzieningen met inbegrip van toiletten, kleedruimten en wasbakken voor het personeel;

d) is voorzien van adequate voorzieningen ter bescherming tegen schadelijke dieren zoals insecten, knaagdieren en vogels;

3. het bedrijf beschikt over adequate voorzieningen voor het reinigen en ontsmetten van de (open of afsluitbare) recipiënten waarin de afgeleide producten worden geleverd, en van de voertuigen, met uitzondering van schepen, waarin zij worden vervoerd;

4. de afgeleide producten worden adequaat opgeslagen totdat zij verder worden verzonden.

1. Om ervoor te zorgen dat er geen gevaar voor de gezondheid van mens of dier ontstaat, vindt de opslag van de producten als bedoeld in bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 4, deel II, plaats bij een geschikte temperatuur in een daarvoor erkende of geregistreerde opslaginrichting of erkend of geregistreerd opslagbedrijf of in een speciaal daarvoor bestemde, afzonderlijke opslagruimte in een erkende of geregistreerde opslaginrichting of een erkend of geregistreerd opslagbedrijf.

2. Tijdens de opslag of bij de uitslag van de eindproducten genomen monsters moeten ten minste voldoen aan de microbiologische normen van bijlage X, hoofdstuk I.

1. Exploitanten van geregistreerde bedrijven of inrichtingen of andere geregistreerde exploitanten hanteren dierlijke bijproducten en afgeleide producten overeenkomstig de volgende voorwaarden:

a) de bedrijfsruimten zijn zo gebouwd dat zij zo nodig doeltreffend kunnen worden gereinigd en ontsmet;

b) de bedrijfsruimten zijn voorzien van adequate voorzieningen ter bescherming tegen schadelijke dieren als insecten, knaagdieren en vogels;

c) de installaties en apparatuur worden voor zover van toepassing in hygiënische toestand gehouden;

d) dierlijke bijproducten en afgeleide producten worden zodanig opgeslagen dat verontreiniging wordt voorkomen.

2. De exploitanten houden een administratie bij die voor de bevoegde autoriteit toegankelijk is.

3. Geregistreerde exploitanten die dierlijke bijproducten of afgeleide producten vervoeren, tenzij het gaat om vervoer tussen bedrijfsruimten van dezelfde exploitant, nemen met name het volgende in acht:

a) zij beschikken over informatie betreffende de identificatie van hun voertuigen, aan de hand waarvan het gebruik van de voertuigen voor het vervoer van dierlijke bijproducten of afgeleide producten kan worden gecontroleerd;

b) zij reinigen en ontsmetten hun voertuigen, indien van toepassing;

c) zij nemen alle overige maatregelen die nodig zijn om verontreiniging en verspreiding van op mens of dier overdraagbare ziekten te voorkomen.

1. Materiaal dat het resultaat is van compostering in cellen mag uitsluitend worden gebruikt of verwijderd in de lidstaat waar die methode door de bevoegde autoriteit is toegestaan.

2. De bevoegde autoriteit van een lidstaat stelt op verzoek de resultaten van officiële controles ter beschikking van de bevoegde autoriteit van een andere lidstaat wanneer een methode van compostering in cellen voor het eerst in die lidstaat wordt gebruikt, teneinde de algemene toepassing van de nieuwe methode te vergemakkelijken.

a) categorie 2-materiaal als bedoeld in artikel 9, onder f) i) tot en met iii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

b) categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10, onder h), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

a) neemt preventieve maatregelen tegen toegang van dieren en voert een gedocumenteerd programma in voor de bestrijding van ongedierte;

b) voert procedures in om de verspreiding van ziekten tegen te gaan;

c) voert procedures in ter voorkoming van de verspreiding van gebruikt zaagsel buiten het gesloten systeem.

a) wanneer een temperatuur van ten minste 55 °C is gehandhaafd gedurende 3 opeenvolgende dagen kan de stapel worden verwijderd na een ononderbroken rijpingsfase van drie maanden, of op de locatie opgeslagen blijven in afwachting van latere verwijdering;

b) indien de temperatuur van 55 °C niet gedurende 3 opeenvolgende dagen wordt bereikt, dient de exploitant de maatregelen vastgelegd in de permanente schriftelijke procedure als bedoeld in artikel 29, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 te nemen; Indien nodig kan de bevoegde autoriteit de verwerkingsmethode stopzetten; het materiaal moet dan worden verwijderd overeenkomstig artikel 13 van bovengenoemde verordening.

a) categorie 2-materiaal als bedoeld in artikel 9, onder f) i) tot en met iii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

b) categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10, onder h), van die verordening.

a) na verzameling op een bedrijf waarvoor de bevoegde autoriteit het gebruik van de verwerkingsmethode heeft toegestaan op grond van een beoordeling van de veedichtheid op het bedrijf, de waarschijnlijke sterfte en de eventuele risico's voor de volksgezondheid en de diergezondheid, worden de dierlijke bijproducten overgebracht naar een recipiënt die is geconstrueerd zoals bepaald onder b) („de recipiënt”) en die op een speciale locatie is geplaatst zoals bepaald onder c) en d) („de speciale locatie”);

b) de recipiënt:

i) kan worden afgesloten;

ii) is waterdicht, lekvrij en hermetisch gesloten;

iii) is voorzien van een corrosiewerende bekleding;

iv) is voorzien van een inrichting om emissies te controleren zoals bepaald onder e);

c) de recipiënt wordt op een speciale locatie geplaatst die fysiek gescheiden is van het bedrijf.

d) de recipiënt en de locatie zijn geconstrueerd en ingericht overeenkomstig de milieubeschermingswetgeving van de Unie, om geuroverlast en risico's voor de bodem en het grondwater te voorkomen;

e) de recipiënt is verbonden met een pijp voor de emissie van gassen, die voorzien is van geschikte filters om de overdracht van op mens of dier overdraagbare ziekten te voorkomen;

f) de recipiënt is tijdens het hydrolyseproces gedurende ten minste drie maanden gesloten, op zodanige wijze dat ongeoorloofde opening wordt voorkomen;

g) de exploitant voert procedures in om de overdracht van op mens of dier overdraagbare ziekten als gevolg van verplaatsingen van personeel te voorkomen;

h) de exploitant:

i) neemt preventieve maatregelen tegen vogels, knaagdieren, insecten en ander ongedierte;

ii) voert een gedocumenteerd plagenbestrijdingsprogramma in;

i) de exploitant houdt een administratie bij van:

i) al het materiaal dat in de recipiënt gebracht wordt;

ii) al het gehydrolyseerde materiaal dat uit de recipiënt gehaald wordt;

j) de exploitant leegt de recipiënt op gezette tijden om:

i) na te gaan of er geen corrosie is opgetreden;

ii) na te gaan of er vloeibaar materiaal naar de bodem is gelekt en dergelijke lekkage te voorkomen;

k) na hydrolyse wordt het materiaal verzameld, gebruikt en verwijderd overeenkomstig artikel 13, onder a), b), c) of e) i), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, of artikel 14 van die verordening voor categorie 3-materiaal;

l) de verwerking moet worden uitgevoerd in een batchprocedé;

m) elke hantering en elk gebruik van het gehydrolyseerde materiaal, met inbegrip van uitrijden op het land, is verboden.

Salmonella: geen in 25 g: n = 5, c = 0, m = 0, M = 0,

Enterobacteriaceae: n = 5, c = 2, m = 10, M = 300 in 1 g,

1. Alleen dierlijke bijproducten bestaande uit categorie 3-materiaal of van dergelijke dierlijke bijproducten afgeleide producten, die niet genoemd worden in artikel 10, onder n), o) en p), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, mogen worden gebruikt voor de vervaardiging van verwerkte dierlijke eiwitten.

2. Verwerkte dierlijke eiwitten afkomstig van gekweekte insecten voor de productie van voeders voor andere landbouwhuisdieren dan pelsdieren mogen enkel van onderstaande insectensoorten afkomstig zijn:

i) de zwarte soldaatvlieg (Hermetia illucens) en de huisvlieg (Musca domestica);

ii) de meeltor (Tenebrio molitor) en de piepschuimkever (Alphitobius diaperinus);

iii) de huiskrekel (Acheta domesticus), de dierentuinkrekel (Gryllodes sigillatus) en de steppenkrekel (Gryllus assimilis).

1. Verwerkte dierlijke eiwitten die afkomstig zijn van zoogdieren moeten behandeld zijn met verwerkingsmethode 1 (sterilisatie onder druk) als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III.

a) varkensbloed of varkensbloedfracties voor de vervaardiging van bloedmeel mogen in plaats daarvan met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, zijn behandeld, mits in het geval van verwerkingsmethode 7 een kerntemperatuur van ten minste 80 °C is bereikt;

b) verwerkte dierlijke eiwitten afkomstig van zoogdieren:

i) mogen behandeld worden met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, mits zij vervolgens worden verwijderd of worden verstookt als brandstof;

ii) mogen, indien zij uitsluitend bestemd zijn voor gebruik in voeder voor gezelschapsdieren, behandeld worden met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, mits zij:

— worden vervoerd in speciale recipiënten die niet gebruikt worden voor het vervoer van dierlijke bijproducten of voeder voor landbouwhuisdieren, en

— rechtstreeks van een verwerkingsbedrijf voor categorie 3-materiaal worden verzonden naar het bedrijf voor de productie van voeder voor gezelschapsdieren, dan wel naar een erkend opslagbedrijf, vanwaar zij rechtstreeks worden verzonden naar een bedrijf voor de productie van voeder voor gezelschapsdieren.

2. Verwerkte dierlijke eiwitten van andere dieren dan zoogdieren, uitgezonderd vismeel, moeten met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, behandeld zijn.

3. Vismeel moet:

a) met een van de in bijlage IV, hoofdstuk III, beschreven verwerkingsmethoden behandeld zijn, of

b) behandeld zijn met een methode die waarborgt dat het product voldoet aan de microbiologische normen voor afgeleide producten van hoofdstuk I van deze bijlage.

1. Verwerkte dierlijke eiwitten moeten worden verpakt en opgeslagen in nieuwe of gesteriliseerde zakken of worden opgeslagen in adequate bakken voor bulkgoederen of in opslagloodsen.

2. Producten op transportbanden en in liften en bakken worden beschermd tegen incidentele verontreiniging.

3. Apparatuur voor de behandeling van verwerkte dierlijke eiwitten wordt schoon en droog gehouden en moet geschikte inspectiepunten hebben zodat de apparatuur op reinheid kan worden gecontroleerd.

4. Verwerkte dierlijke eiwitten moeten droog worden gehouden.

a) met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of met verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, behandeld zijn, of

b) behandeld zijn met een andere methode die waarborgt dat het bloedproduct voldoet aan de microbiologische normen voor afgeleide producten van hoofdstuk I van deze bijlage.

a) een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, of

b) met een andere methode die waarborgt dat het product voldoet aan de microbiologische normen voor afgeleide producten van hoofdstuk I van deze bijlage.

1. Melk moet een van de volgende behandelingen ondergaan:

1.1. sterilisatie met een F0 ( *1 ) -waarde van ten minste 3;

1.2. UHT ( *2 ) in combinatie met:

a) een daarop volgende fysieke behandeling, door:

i) een droogprocedé, in het geval van melk die bestemd is als voeder voor dieren gecombineerd met extra verhitting tot 72 °C of meer, of

ii) verlaging van de pH tot minder dan 6 gedurende ten minste een uur;

b) de voorwaarde dat de melk, het melkproduct of melkderivaat ten minste 21 dagen voor verzending is geproduceerd en dat in de lidstaat van oorsprong gedurende deze periode geen mond-en-klauwzeer is vastgesteld;

1.3. HTST ( *3 ) tweemaal toegepast;

1.4. HTST in combinatie met:

a) een daarop volgende fysieke behandeling, door:

i) een droogprocedé, in het geval van melk die bestemd is als voeder voor dieren gecombineerd met extra verhitting tot 72 °C of meer, of

ii) verlaging van de pH tot minder dan 6 gedurende ten minste een uur;

b) de voorwaarde dat de melk, het melkproduct of melkderivaat ten minste 21 dagen voor verzending is geproduceerd en dat in de lidstaat van oorsprong gedurende deze periode geen mond-en-klauwzeer is vastgesteld.

2. Melkproducten en melkderivaten moeten ten minste een van de in punt 1 bedoelde behandelingen ondergaan of worden bereid met melk die overeenkomstig punt 1 is behandeld.

3. Wei die wordt gebruikt als voeder voor dieren van soorten die gevoelig zijn voor mond-en-klauwzeer en die wordt geproduceerd van melk die een behandeling overeenkomstig punt 1 heeft ondergaan:

a) mag pas 16 uur na het stremmen van de melk worden afgetapt en alleen naar veehouderijen worden vervoerd als de pH lager dan 6,0 is, of

b) moet ten minste 21 dagen vóór verzending zijn geproduceerd, waarbij gedurende die periode geen geval van mond-en-klauwzeer in het land van oorsprong is geconstateerd.

4. Behalve aan de in de punten 1, 2 en 3 vermelde eisen moeten melk, melkproducten en melkderivaten aan de volgende eisen voldoen:

4.1. na de verwerking moeten de nodige voorzorgsmaatregelen worden getroffen om te voorkomen dat het product wordt verontreinigd;

4.2. het eindproduct moet voorzien zijn van een etiket waarop vermeld staat dat het categorie 3-materiaal bevat en niet bestemd is voor menselijke consumptie, en het moet:

a) in nieuwe recipiënten worden verpakt, of

b) in bulk worden vervoerd in containers of andere vervoermiddelen die vóór gebruik grondig zijn gereinigd en ontsmet.

5. Rauwe melk moet worden geproduceerd onder omstandigheden die adequate garanties bieden ten aanzien van de diergezondheid.

6. Biest en biestproducten moeten:

6.1. zijn verkregen van runderen die worden gehouden in een bedrijf waar alle rundveebeslagen zijn erkend als officieel tuberculosevrij, officieel brucellosevrij en officieel vrij van endemische runderleukose, als omschreven in artikel 2, lid 2, onder d), f) en j), van Richtlijn 64/432/EEG;

6.2. ten minste 21 dagen vóór verzending zijn geproduceerd, waarbij gedurende die periode geen geval van mond-en-klauwzeer in het land van oorsprong is geconstateerd;

6.3. één HTST-behandeling hebben ondergaan (*3) ;

6.4. voldoen aan de eisen van punt 4.

1. De in de punten 2 en 3 vastgestelde eisen zijn van toepassing op de verwerking, het gebruik en de opslag van melk, melkproducten en melkderivaten die onder de definitie van categorie 3-materiaal vallen, als bedoeld in artikel 10, onder e), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, met uitzondering van centrifuge- of separatorslib en melk, melkproducten en melkderivaten als bedoeld in artikel 10, onder f) en h), van die verordening, die niet zijn verwerkt overeenkomstig deel I van deze afdeling.

2. De bevoegde autoriteit staat melkverwerkingsinrichtingen die zijn erkend of geregistreerd overeenkomstig artikel 4 van Verordening (EG) nr. 853/2004 om melk, melkproducten en melkderivaten voor de in punt 3 bedoelde doeleinden te leveren op voorwaarde dat de betrokken inrichting de traceerbaarheid van de producten garandeert.

3. Melk, melkproducten en melkderivaten mogen worden geleverd en gebruikt als voedermiddelen:

a) in de betrokken lidstaat en in grensoverschrijdende gebieden wanneer de betrokken lidstaten dit onderling overeen zijn gekomen, in het geval van afgeleide producten, met inbegrip van wit water, die in aanraking zijn geweest met rauwe melk en/of gepasteuriseerde melk overeenkomstig bijlage III, sectie IX, hoofdstuk II, punt II.1, onder a) of b), bij Verordening (EG) nr. 853/2004, indien die afgeleide producten een van de volgende behandelingen hebben ondergaan:

i) UHT;

ii) een sterilisatie waarbij een Fc-waarde van ten minste 3 wordt bereikt of die is uitgevoerd bij een temperatuur van ten minste 115 °C gedurende 15 minuten of een gelijkwaardige tijd-temperatuurcombinatie;

iii) pasteurisatie of sterilisatie anders dan bedoeld in punt ii), gevolgd door:

— voor melkpoeder, melkpoederproducten of melkpoederderivaten, een droogprocedé;

— voor een aangezuurd melkproduct, een procedé waarbij de pH gedurende ten minste één uur tot minder dan 6 wordt verlaagd;

b) in de betrokken lidstaat,

i) indien het gaat om afgeleide producten, met inbegrip van wit water, die in aanraking zijn geweest met melk die alleen gepasteuriseerd is overeenkomstig bijlage III, sectie IX, hoofdstuk II, punt II.1, onder a), bij Verordening (EG) nr. 853/2004, en wei, afkomstig van niet-warmtebehandelde melkproducten, die pas 16 uur na het stremmen van de melk is afgetapt en die alleen als voeder mag worden geleverd als de pH minder dan 6,0 bedraagt, op voorwaarde dat de afgeleide producten worden verzonden naar een beperkt aantal toegelaten veehouderijen, dat is vastgesteld op grond van de risicobeoordeling voor best- en worse-casescenario’s die door de betrokken lidstaat is uitgevoerd bij de opstelling van de rampenplannen voor epizoötieën, met name mond-en-klauwzeer;

ii) indien het gaat om rauwe producten, met inbegrip van wit water dat in aanraking is geweest met rauwe melk en andere producten waarvoor de onder a) en b) i), bedoelde behandelingen niet kunnen worden gegarandeerd, op voorwaarde dat zij worden verzonden naar een beperkt aantal toegelaten veehouderijen, dat is vastgesteld op grond van de risicobeoordeling voor best- en worse-casescenario’s die door de betrokken lidstaat wordt uitgevoerd bij de opstelling van de rampenplannen voor epizoötieën, met name mond-en-klauwzeer, mits de op de toegelaten veehouderijen aanwezige dieren alleen kunnen worden verplaatst:

— rechtstreeks naar een slachthuis in dezelfde lidstaat, of

— naar een ander agrarisch bedrijf in dezelfde lidstaat, waarvoor de bevoegde autoriteit garandeert dat voor mond-en-klauwzeer vatbare dieren het bedrijf alleen kunnen verlaten, hetzij rechtstreeks naar een slachthuis in dezelfde lidstaat, hetzij, indien de dieren verzonden zijn naar een agrarisch bedrijf dat de in punt ii) bedoelde producten niet vervoedert, na een wachttijd van 21 dagen na aankomst van de dieren.

4. De bevoegde autoriteit mag toestemming verlenen voor de levering van biest die niet voldoet aan de in deel I, onder B, punt 6, vastgestelde voorwaarden, van een landbouwer aan een andere landbouwer binnen dezelfde lidstaat voor vervoederingsdoeleinden, onder omstandigheden waarmee de overdracht van gezondheidrisico’s wordt voorkomen.

1. Tenzij de gelatine geproduceerd is overeenkomstig bijlage III, sectie XIV, bij Verordening (EG) nr. 853/2004, moet de gelatine geproduceerd worden via een proces waarbij categorie 3-materiaal met een zuur of een base wordt behandeld en vervolgens een of meer keren wordt gespoeld.

2. Na de in punt 1 bedoelde bewerkingen kan de gelatine worden gedroogd en vervolgens eventueel worden verwerkt tot poeder of tot blaadjes.

3. Het is verboden andere conserveringsmiddelen te gebruiken dan zwaveldioxide en waterstofperoxide.

a) er moet een ruimte zijn voor de opslag van materiaal voor onmiddellijke verpakking en ander verpakkingsmateriaal;

b) het aanbrengen van de onmiddellijke verpakking en de verpakking moet plaatsvinden in een ruimte of op een plaats die voor dat doel bestemd is.

a) een pH van meer dan 11 gedurende meer dan 3 uur bij een temperatuur van meer dan 80 °C, gevolgd door een warmtebehandeling bij meer dan 140 °C gedurende 30 minuten bij meer dan 3,6 bar, of

b) een pH van 1 tot 2, gevolgd door een pH van meer dan 11, gevolgd door een warmtebehandeling bij 140 °C gedurende 30 minuten bij 3 bar.

1. Dicalciumfosfaat moet worden vervaardigd via een proces dat uit de volgende drie stappen bestaat:

a) eerst wordt al het beendermateriaal dat bestaat uit categorie 3-materiaal fijn gemalen, met heet water ontvet en behandeld met verdund zoutzuur (bij een minimumconcentratie van 4 % en een pH van minder dan 1,5) gedurende ten minste twee dagen;

b) vervolgens wordt de verkregen fosfaatoplossing na de procesfase als bedoeld onder a) behandeld met kalk, wat resulteert in een neerslag van dicalciumfosfaat met een pH tussen 4 en 7;

c) ten slotte wordt dit neerslag van dicalciumfosfaat met lucht gedroogd bij een inlaattemperatuur van 65 °C tot 325 °C en een eindtemperatuur tussen 30 °C en 65 °C.

2. Indien dicalciumfosfaat uit ontvette beenderen wordt geproduceerd, moet het geproduceerd worden uit beenderen als bedoeld in artikel 10, onder a), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

a) al het beendermateriaal dat bestaat uit categorie 3-materiaal fijn wordt gemalen en in tegenstroom met heet water wordt ontvet (botsplinters van minder dan 14 mm);

b) het materiaal gedurende 30 minuten continu met stoom wordt verhit bij 145 °C en 4 bar;

c) de eiwithoudende vloeistof door centrifugering van het hydroxyapatiet (tricalciumfosfaat) wordt gescheiden;

d) het tricalciumfosfaat wordt gedroogd in een wervelbed met lucht bij 200 °C en vervolgens wordt gegranuleerd.

1. Tenzij het collageen geproduceerd is overeenkomstig de eisen voor collageen in bijlage III, sectie XV, bij Verordening (EG) nr. 853/2004, moet het geproduceerd worden volgens een procedé waarbij onverwerkt categorie 3-materiaal wordt gewassen, de pH met een zuur of base wordt bijgesteld, het materiaal een of meer keren gespoeld en vervolgens gefiltreerd en geëxtrudeerd wordt.

2. Het is verboden andere conserveringsmiddelen te gebruiken dan krachtens de wetgeving van de Unie is toegestaan.

a) er moet een ruimte zijn voor de opslag van materiaal voor onmiddellijke verpakking en ander verpakkingsmateriaal;

b) het aanbrengen van de onmiddellijke verpakking en de verpakking moet plaatsvinden in een ruimte of op een plaats die voor dat doel bestemd is.

a) met een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 of verwerkingsmethode 7, als beschreven in bijlage IV, hoofdstuk III, behandeld zijn,

b) behandeld zijn volgens een andere methode met parameters die ervoor zorgen dat het product voldoet aan de microbiologische normen voor afgeleide producten in hoofdstuk I, of

c) behandeld zijn overeenkomstig de voorschriften voor eieren en eiproducten in bijlage III, sectie X, hoofdstukken I, II en III, bij Verordening (EG) nr. 853/2004.

i) het materiaal verwerkt is als gedefinieerd in artikel 2, lid l, onder m), van Verordening (EG) nr. 852/2004 of overeenkomstig deze verordening;

ii) het geheel of gedeeltelijk bestaat uit een of meer van de volgende typen categorie 3-materiaal als bedoeld in artikel 10, onder f), van Verordening (EG) nr. 1069/2009:

— melk;

— melkproducten;

— melkderivaten;

— eieren;

— eiproducten;

— honing;

— gesmolten vet;

— collageen;

— gelatine;

iii) het niet in aanraking geweest is met ander categorie 3-materiaal, en

iv) alle nodige voorzorgsmaatregelen getroffen zijn om verontreiniging van het materiaal te voorkomen.

1. Voor voeder voor gekweekte vis of andere aquacultuurdieren bestemde dierlijke bijproducten van vissen of aquatische ongewervelden en afgeleide producten daarvan voldoen aan de volgende eisen:

a) zij worden gescheiden van niet voor dat doel toegelaten materiaal gehanteerd en verwerkt;

b) zij zijn afkomstig:

i) van voor commerciële doeleinden aangevoerde wilde vis of andere waterdieren, met uitzondering van zeezoogdieren, of van dierlijke bijproducten van wilde vis afkomstig van bedrijven die visproducten voor menselijke consumptie vervaardigen, of

ii) van gekweekte vis, op voorwaarde dat zij vervoederd worden aan gekweekte vis van een andere soort;

c) zij worden verwerkt in een verwerkingsbedrijf volgens een methode die een microbiologisch veilig product waarborgt, ook ten aanzien van ziekteverwekkers bij vissen.

2. Om onaanvaardbare risico’s van op mens of dier overdraagbare ziekten te voorkomen kan de bevoegde autoriteit voorwaarden vaststellen voor het gebruik van waterdieren en van aquatische en terrestrische ongewervelden:

a) als voeder voor gekweekte vis of aquatische ongewervelden, wanneer de dierlijke bijproducten niet verwerkt zijn overeenkomstig punt 1, onder c);

b) als visaas, met inbegrip van aas voor aquatische ongewervelden.

1. Handelsverkeer in niet-verwerkte mest van andere soorten dan pluimvee en paardachtigen tussen lidstaten is, naast instemming van de lidstaat van bestemming als bedoeld in artikel 48, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009, onderworpen aan de volgende voorwaarden:

a) handelsverkeer in niet-verwerkte mest van andere soorten dan pluimvee en paardachtigen is verboden, tenzij deze mest:

i) afkomstig is uit een gebied waarvoor geen beperkingen gelden in verband met een ernstige overdraagbare ziekte, en

ii) bestemd is om, onder controle van de bevoegde autoriteit, te worden uitgereden op de gronden van eenzelfde agrarisch bedrijf, gelegen aan weerszijden van de grens tussen twee lidstaten;

b) de bevoegde autoriteit van de lidstaat van bestemming mag echter, met inachtneming van de herkomst van de mest, de bestemming van de mest en gezondheidsoverwegingen, specifieke toestemming verlenen om het volgende op haar grondgebied binnen te brengen:

i) mest bestemd voor:

— verwerking in een bedrijf voor de vervaardiging van afgeleide producten voor toepassingen buiten de voederketen, of

— omzetting in biogas of compost overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1069/2009 en bijlage V bij deze verordening, met het oog op de vervaardiging van de in afdeling 2 van dit hoofdstuk bedoelde producten.

ii) mest die bestemd is om op een agrarisch bedrijf te worden uitgereden, op voorwaarde dat de bevoegde autoriteit van de lidstaat van oorsprong zijn instemming met een dergelijk handelsverkeer heeft betuigd;

c) in de gevallen als bedoeld onder b) moet het begeleidend handelsdocument van de zending mest voorzien zijn van een gezondheidsverklaring volgens het in punt 3 beschreven model.

2. Handelsverkeer in niet-verwerkte mest van pluimvee tussen lidstaten is, naast instemming van de lidstaat van bestemming als bedoeld in artikel 48, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009, onderworpen aan de volgende voorwaarden:

a) de mest moet afkomstig zijn uit een gebied waarvoor geen beperkingen gelden in verband met de ziekte van Newcastle of aviaire influenza;

b) bovendien mag niet-verwerkte mest die afkomstig is van tegen de ziekte van Newcastle ingeënte koppels, niet worden verzonden naar een gebied dat overeenkomstig artikel 15, lid 2, van Richtlijn 2009/158/EG is erkend als „gebied waar niet tegen de ziekte van Newcastle wordt ingeënt”, en

c) het begeleidend handelsdocument van de zending mest moet voorzien zijn van een gezondheidsverklaring volgens het in punt 3 beschreven model.

3. Model van de gezondheidsverklaring die bij het handelsdocument moet worden gevoegd:

4. Onverwerkte mest van paardachtigen mag worden verhandeld tussen lidstaten, op voorwaarde dat de lidstaat van bestemming toestemming heeft gegeven voor het handelsverkeer als bedoeld in artikel 48, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en op voorwaarde dat de mest niet afkomstig is van een bedrijf waarvoor veterinairrechtelijke beperkingen gelden in verband met kwade droes, vesiculaire stomatitis, miltvuur of rabiës overeenkomstig artikel 4, lid 5, van Richtlijn 2009/156/EG.

5. Overeenkomstig artikel 48, lid 1, onder c) ii), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 kan de bevoegde autoriteit van de lidstaat van bestemming van exploitanten die niet-verwerkte mest uit een andere lidstaat verzenden, verlangen dat zij:

a) nadere informatie verstrekken over een voorgenomen verzending, zoals een nauwkeurige geografische aanduiding van de plaats waar de mest moet worden gelost, en

b) de mest opslaan voordat deze op het land wordt uitgereden.

6. De bevoegde autoriteit mag de verzending toestaan van mest die wordt vervoerd tussen twee plaatsen op hetzelfde agrarische bedrijf overeenkomstig de voorwaarden ter beheersing van eventuele gezondheidsrisico's, zoals verplichtingen voor de betrokken exploitanten om een adequate administratie bij te houden.

a) zij zijn afkomstig van een bedrijf voor afgeleide producten voor toepassingen buiten de voederketen, van een biogas- of composteerinstallatie of van een bedrijf voor de vervaardiging van organische meststoffen en bodemverbeteraars;

b) zij hebben een warmtebehandeling ondergaan waarbij gedurende ten minste 60 minuten een temperatuur van ten minste 70 °C is aangehouden en zij hebben een behandeling ondergaan waarbij sporenvormers en toxinevorming worden onderdrukt, wanneer deze als een relevant gevaar worden geïdentificeerd;

c) de bevoegde autoriteit mag echter het gebruik van andere gestandaardiseerde procesparameters dan de onder b) genoemde toestaan, mits de aanvrager bewijst dat dergelijke parameters ervoor zorgen dat de biologische risico's tot een minimum worden beperkt.

i) identificatie en analyse van mogelijke gevaren, waaronder het effect van het uitgangsmateriaal, gebaseerd op een volledige omschrijving van de verwerkingscondities, en een risicobeoordeling die evalueert hoe de specifieke verwerkingscondities in normale en atypische situaties in de praktijk worden bereikt;

ii) validatie van het voorgenomen proces

ii-1) door het meten van de vermindering van de levensvatbaarheid/infectiviteit van endogene indicatororganismen tijdens het proces, waarbij de indicator:

— consistent in hoge aantallen in de grondstof aanwezig is,

— niet minder hittebestendig voor de dodelijke aspecten van het behandelingsproces is, maar ook niet significant resistenter dan de ziekteverwekkers voor de bewaking waarvan hij wordt gebruikt,

— vrij gemakkelijk te kwantificeren en vrij gemakkelijk te identificeren en te bevestigen is, of

ii-2) door het meten van de vermindering van de levensvatbaarheid/infectiviteit, tijdens de behandeling, van een goed gekarakteriseerd testorganisme of -virus, dat in een geschikt testlichaam in de grondstoffen is gebracht;

iii) de in punt ii) bedoelde validatie moet bewijzen dat het proces de volgende algehele risicovermindering bereikt:

— voor warmte- en chemische processen een vermindering van Enterococcus faecalis met ten minste 5 log10 en een vermindering van de infectiviteitstiter van hittebestendige virussen zoals Parvovirus, wanneer zij als een relevant gevaar worden geïdentificeerd, met ten minste 3 log10,

— voor chemische processen ook een vermindering van resistente parasieten zoals eieren van Ascaris spp. met ten minste 99,9 % (3 log10) van de levensvatbare stadia;

iv) opstelling van een volledig controleprogramma, waaronder procedures voor de bewaking van het proces;

v) maatregelen voor de continue bewaking van en het continue toezicht op de in het controleprogramma vastgestelde relevante procesparameters bij het gebruik van de installatie.

d) representatieve monsters van de mest, die tijdens of onmiddellijk na de verwerking in het bedrijf worden genomen om het proces te bewaken, moeten aan de volgende normen voldoen:

Escherichia coli: n = 5, c = 5, m = 0, M = 1 000 in 1 g,

of

Enterococcaceae: n = 5, c = 5, m = 0, M = 1 000 in 1 g,

en

representatieve monsters van de mest, die tijdens de opslag bij het productiebedrijf of de biogas- of composteerinstallatie of bij de uitslag van die mest uit de betrokken bedrijven worden genomen, moeten aan de volgende normen voldoen:

Salmonella: geen in 25 g: n = 5, c = 0, m = 0, M = 0,

e) zij moeten zo opgeslagen worden dat verontreiniging of secundaire besmetting en vochtigheid na behandeling tot een minimum worden beperkt. Daarom moeten verwerkte mest en verwerkte producten uit mest:

i) opgeslagen worden in goed afgesloten en geïsoleerde silo's of adequate opslagloodsen, of

ii) opgeslagen worden in deugdelijk gesloten verpakkingen zoals plastic zakken of bigbags.

1. Andere organische meststoffen en bodemverbeteraars dan mest, de inhoud van maag-darmkanaal, compost, melk, melkproducten, melkderivaten, biest, biestproducten en gistingsresiduen van de omzetting van dierlijke bijproducten of afgeleide producten in biogas, worden vervaardigd:

a) door toepassing van methode 1 (sterilisatie onder druk) indien categorie 2-materiaal als grondstof wordt gebruikt;

b) door gebruik van verwerkte dierlijke eiwitten, inclusief verwerkte dierlijke eiwitten die zijn geproduceerd overeenkomstig bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 1, onderdeel B, punt 1, onder b), ii), die uit categorie 3-materiaal zijn geproduceerd overeenkomstig bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 1, of materiaal dat een andere behandeling heeft ondergaan, indien dat materiaal overeenkomstig deze verordening als organische meststof en bodemverbeteraar mag worden gebruikt, of

c) door toepassing van een van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 7 als bedoeld in bijlage IV, hoofdstuk III, indien als grondstof categorie 3-materiaal wordt gebruikt dat niet voor de productie van verwerkte dierlijke eiwitten wordt gebruikt.

2. Organische meststoffen en bodemverbeteraars die bestaan uit of vervaardigd zijn van vleesbeendermeel van categorie 2-materiaal of verwerkte dierlijke eiwitten, worden in een geregistreerde inrichting of geregistreerd bedrijf gemengd met een minimumhoeveelheid van een stof die toegestaan is door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar het product op het land zal worden uitgereden, die voldoende is om het mengsel voor vervoederingsdoeleinden uit te sluiten.

3. De bevoegde autoriteit geeft toestemming voor de in punt 2 bedoelde stof op grond van de volgende criteria:

a) de stof bestaat uit kalk, mest, urine, compost of gistingsresiduen van de omzetting van dierlijke bijproducten in biogas of andere stoffen, zoals minerale meststoffen, die niet gebruikt worden in diervoeders en die het mengsel volgens goede landbouwpraktijken voor vervoederingsdoeleinden uitsluiten;

b) de stof wordt bepaald op grond van een beoordeling van het klimaat en de bodemgesteldheid voor het gebruik van het mengsel als meststof, op aanwijzingen dat de stof het mengsel onaantrekkelijk maakt voor dierlijke consumptie of anderszins doeltreffend uitsluit dat het product verkeerdelijk voor voederdoeleinden wordt gebruikt, en overeenkomstig de in de wetgeving van de Unie of, indien van toepassing, de nationale wetgeving vastgelegde eisen voor de bescherming van het milieu, in het bijzonder de bescherming van de bodem en het grondwater.

4. De in punt 2 gestelde eisen zijn echter niet van toepassing:

a) op organische meststoffen en bodemverbeteraars in voorverpakte verpakkingen met een gewicht van maximaal 50 kg die bestemd zijn voor gebruik door de eindgebruiker, of

b) op organische meststoffen en bodemverbeteraars in bigbags met een maximumgewicht van 1 000 kg, indien op de verpakkingen of bigbags is aangegeven dat de producten niet mogen worden gebruikt op land waartoe landbouwhuisdieren toegang hebben, mits de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de organische meststof of bodemverbeteraar op het land zal worden uitgereden, op grond van een beoordeling van de waarschijnlijkheid dat de materialen terechtkomen bij agrarische bedrijven met landbouwhuisdieren of op land waartoe landbouwhuisdieren toegang hebben, het gebruik van die bigbags heeft toegestaan.

5. Producenten van organische meststoffen en bodemverbeteraars moeten waarborgen dat, voordat deze producten in de handel worden gebracht, ziekteverwekkers zijn vernietigd overeenkomstig:

— bijlage X, hoofdstuk I, indien het gaat om verwerkte dierlijke eiwitten of afgeleide producten van categorie 2- of categorie 3-materiaal;

— bijlage V, hoofdstuk III, afdeling 3, indien het compost en gistingsresiduen van de omzetting van dierlijke bijproducten of afgeleide producten in biogas betreft.

a) in bulk, onder de juiste omstandigheden die verontreiniging voorkomen;

b) verpakt of in bigbags, als het gaat om organische meststoffen of bodemverbeteraars voor de verkoop aan eindgebruikers, of

c) in het geval van opslag op het agrarische bedrijf, in een geschikte opslagruimte waar geen landbouwhuisdieren kunnen komen.

a) beschikken over adequate voorzieningen voor de opslag van binnenkomende ingrediënten ter voorkoming van kruisbesmetting en verontreiniging tijdens de opslag;

b) ongebruikte dierlijke bijproducten of afgeleide producten verwijderen overeenkomstig de artikelen 13 en 14 van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

1. De invoer en doorvoer van tussenproducten is toegestaan op voorwaarde dat:

a) zij zijn afgeleid van de volgende materialen:

i) ander categorie 3-materiaal dan het materiaal als bedoeld in artikel 10, onder c), n), o) en p), van Verordening (EG) nr. 1069/2009;

ii) producten die afkomstig zijn van de in artikel 10, onder i), l) en m), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde dieren, of

iii) mengsels van de onder i) en ii) bedoelde materialen;

b) in het geval van tussenproducten die bestemd zijn voor de vervaardiging van medische hulpmiddelen, medische hulpmiddelen voor in-vitrodiagnostiek en laboratoriumreagentia, zij zijn afgeleid van:

i) materialen die voldoen aan de onder a) genoemde criteria, behalve dat zij afkomstig kunnen zijn van dieren die een illegale behandeling als gedefinieerd in artikel 1, lid 2, onder d), van Richtlijn 96/22/EG of artikel 2, onder b), van Richtlijn 96/23/EG hebben ondergaan;

ii) categorie 2-materiaal als bedoeld in artikel 9, onder f) en h), van Verordening (EG) nr. 1069/2009, of

iii) mengsels van de onder i) en ii) bedoelde materialen;

c) in het geval van tussenproducten die bestemd zijn voor de vervaardiging van actieve implanteerbare medische hulpmiddelen, geneesmiddelen en geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik, zij zijn afgeleid van de onder b) genoemde materialen, indien de bevoegde autoriteit vindt dat het gebruik van dergelijke materialen gerechtvaardigd is voor de bescherming van de volksgezondheid en de diergezondheid;

d) zij afkomstig zijn uit een derde land dat is opgenomen als lid van de Werelddiergezondheidsorganisatie (OIE) in het OIE Bulletin;

e) zij afkomstig zijn van een inrichting die of een bedrijf dat overeenkomstig de voorwaarden in punt 2 is geregistreerd of erkend door de bevoegde autoriteit van een derde land als bedoeld onder d);

f) elke zending vergezeld gaat van een verklaring van de importeur overeenkomstig de modelverklaring in hoofdstuk 20 van bijlage XV, die moet worden opgesteld in ten minste een van de officiële talen van de lidstaat waar de controle in de grensinspectiepost wordt uitgevoerd en van de lidstaat van bestemming; deze lidstaten mogen het gebruik van andere talen toestaan en om officiële vertalingen verzoeken voor verklaringen in deze andere talen;

g) als het gaat om de onder b) genoemde materialen, de importeur aan de bevoegde autoriteit aantoont dat die materialen:

i) geen risico inhouden op de overdracht van een op mens of dier overdraagbare ziekte, of

ii) vervoerd worden onder omstandigheden die voorkomen dat op mens of dier overdraagbare ziekten worden overgedragen.

2. Een inrichting of bedrijf kan geregistreerd of erkend worden door de bevoegde autoriteit van een derde land als bedoeld in punt 1, onder e), op voorwaarde dat:

a) de exploitant of eigenaar van het bedrijf of zijn vertegenwoordiger:

i) aantoont dat het bedrijf over passende voorzieningen beschikt om de in punt 1, onder a), b) of c), bedoelde materialen om te zetten, voor zover van toepassing, om de volledige uitvoering van de noodzakelijke ontwerp-, verwerkings- en productiefasen te waarborgen;

ii) methoden voor monitoring en controle op de kritische beheerspunten invoert en toepast op basis van de gebruikte verwerkingsprocedés;

iii) de gegevens die zijn verkregen op grond van punt ii) gedurende ten minste twee jaar bewaart, zodat deze aan de bevoegde autoriteit kunnen worden overgelegd;

iv) de bevoegde autoriteit informeert als uit de beschikbare gegevens blijkt dat een ernstig risico voor de diergezondheid of de volksgezondheid bestaat;

b) de bevoegde autoriteit van het derde land op gezette tijden de inrichting of het bedrijf inspecteert en toezicht houdt op het bedrijf overeenkomstig de volgende voorwaarden:

i) de frequentie van de inspecties en het toezicht is afhankelijk van de grootte van het bedrijf, het soort vervaardigde producten, de risicobeoordeling en de garanties die worden geboden op grond van een volgens de HACCP-beginselen (hazard analysis and critical control points) opgezet controlesysteem;

ii) indien uit de inspectie door de bevoegde autoriteit blijkt dat niet aan de bepalingen van deze verordening wordt voldaan, neemt de bevoegde autoriteit passende maatregelen;

iii) de bevoegde autoriteit stelt een lijst op van inrichtingen of bedrijven die overeenkomstig deze bijlage erkend of geregistreerd zijn en wijst een officieel nummer toe aan elk bedrijf, dat de inrichting of het bedrijf identificeert wat de aard van de activiteiten betreft; de lijst en de latere wijzigingen worden overgelegd aan de lidstaat waarin de inspectie in de grensinspectiepost wordt uitgevoerd en aan de lidstaat van bestemming.

3. De in de Unie ingevoerde tussenproducten worden in de grensinspectiepost overeenkomstig artikel 4 van Richtlijn 97/78/EG gecontroleerd en vanuit de grensinspectiepost rechtstreeks vervoerd naar:

a) een geregistreerde inrichting of geregistreerd bedrijf voor de productie van laboratoriumreagentia, medische hulpmiddelen en medische hulpmiddelen voor in-vitrodiagnostiek voor veterinaire doeleinden, of van de in artikel 33 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde afgeleide producten, waar de tussenproducten verder moeten worden gemengd, gebruikt voor coating, geassembleerd of verpakt voordat zij in de handel worden gebracht of in gebruik worden genomen overeenkomstig de op het afgeleide product van toepassing zijnde wetgeving van de Unie;

b) een overeenkomstig artikel 24, lid 1, onder i), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 erkende inrichting of erkend bedrijf voor de opslag van dierlijke bijproducten, vanwaar zij uitsluitend verzonden worden naar een onder a) bedoelde inrichting of bedoeld bedrijf voor de onder a) bedoelde toepassingen.

4. Tussenproducten in doorvoer door de Unie worden vervoerd overeenkomstig artikel 11 van Richtlijn 97/78/EG.

5. De officiële dierenarts in de desbetreffende grensinspectiepost stelt de autoriteit die verantwoordelijk is voor de inrichting of het bedrijf op de plaats van bestemming via het Traces-systeem in kennis van de zending.

6. De exploitant of eigenaar van de inrichting of het bedrijf van bestemming of zijn vertegenwoordiger houdt een administratie bij overeenkomstig artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en verstrekt de bevoegde autoriteit op verzoek de nodige bijzonderheden over inkoop, verkoop, toepassingen, voorraden en verwijdering van overschotten van de tussenproducten, teneinde na te kunnen gaan of aan deze verordening wordt voldaan.

7. De bevoegde autoriteit zorgt er overeenkomstig Richtlijn 97/78/EG voor dat de zendingen van tussenproducten vanuit de EU-lidstaat waar de inspectie in de grensinspectiepost wordt uitgevoerd, worden verzonden naar het bedrijf van bestemming, als bedoeld in punt 3, of in geval van doorvoer, naar de grensinspectiepost waar de zending het land verlaat.

8. De bevoegde autoriteit voert op gezette tijden documentencontroles uit om de hoeveelheden ingevoerde tussenproducten te vergelijken met de hoeveelheden opgeslagen, gebruikte, verzonden of verwijderde tussenproducten, teneinde na te gaan of aan deze verordening wordt voldaan.

9. Voor zendingen van tussenproducten in doorvoer werken de bevoegde autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor de grensinspectiepost van eerste binnenkomst respectievelijk de grensinspectiepost waar de zending het land verlaat zo nodig samen om ervoor te zorgen dat doeltreffende controles worden uitgevoerd en om te zorgen voor de traceerbaarheid van dergelijke zendingen.

a) om het binnenkomende materiaal op te slaan en te behandelen in omstandigheden waarmee het ontstaan van risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid wordt voorkomen;

b) om ongebruikte dierlijke bijproducten en afgeleide producten die na de vervaardiging overblijven, te verwijderen, tenzij het ongebruikte materiaal voor verwerking of verwijdering naar een andere inrichting of een ander bedrijf wordt verzonden overeenkomstig deze verordening.

a) ander categorie 3-materiaal dan het in artikel 10, onder n), o) en p), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 bedoelde materiaal, en

b) als het gaat om ingevoerd voeder voor gezelschapsdieren of voeder voor gezelschapsdieren van ingevoerd materiaal, van categorie 1-materiaal, met name dierlijke bijproducten afkomstig van dieren die een illegale behandeling als gedefinieerd in artikel 1, lid 2, onder d), van Richtlijn 96/22/EG of artikel 2, onder b), van Richtlijn 96/23/EG hebben ondergaan.

a) Blikvoeder voor gezelschapsdieren moet een warmtebehandeling met een Fc-waarde van ten minste 3 ondergaan.

b) Verwerkt voeder voor gezelschapsdieren, met uitzondering van blikvoeder, moet:

i) een warmtebehandeling tot een kerntemperatuur van ten minste 90 °C in het eindproduct ondergaan;

ii) een warmtebehandeling van de ingrediënten van dierlijke oorsprong tot ten minste 90 °C ondergaan, of

iii) wat voedermiddelen van dierlijke oorsprong betreft, worden bereid met uitsluitend:

— dierlijke bijproducten of afgeleide producten van vlees of vleesproducten die een warmtebehandeling tot een kerntemperatuur van ten minste 90 °C hebben ondergaan;

— de volgende afgeleide producten die vervaardigd zijn overeenkomstig de eisen van deze verordening; melk en melkproducten, gelatine, gehydrolyseerde eiwitten, eiproducten, collageen, bloedproducten als bedoeld in bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 2, verwerkte dierlijke eiwitten met inbegrip van vismeel, gesmolten vet, visolie, dicalciumfosfaat, tricalciumfosfaat of smaakgevende ingewanden;

iv) indien toegestaan door de bevoegde autoriteit, een behandeling zoals een droog- of vergistingsproces ondergaan dat waarborgt dat het voeder voor gezelschapsdieren geen onaanvaardbare risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid inhoudt;

v) als het gaat om dierlijke bijproducten als bedoeld in artikel 10, onder l) en m), van Verordening (EG) nr. 1069/2009 en als het gaat om dierlijke bijproducten die afkomstig zijn van waterdieren, aquatische en terrestrische ongewervelden, en indien dit toegestaan is door de bevoegde autoriteit, een behandeling ondergaan die waarborgt dat het voeder voor gezelschapsdieren geen onaanvaardbare risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid inhoudt.

1. Voor de productie van vloeibare of gedehydrateerde afgeleide producten die worden gebruikt om de smaak van voeder voor gezelschapsdieren te verbeteren, mogen exploitanten uitsluitend dierlijke bijproducten gebruiken die overeenkomstig hoofdstuk II, punt 2, gebruikt mogen worden als grondstof voor verwerkt voeder voor gezelschapsdieren en hondenkluiven.

2. De smaakgevende ingewanden moeten zijn behandeld volgens een methode en parameters die ervoor zorgen dat het product voldoet aan de in hoofdstuk II, punt 5, vastgestelde microbiologische normen. Na de behandeling moeten de nodige voorzorgen worden genomen zodat het product niet aan verontreiniging wordt blootgesteld.

3. Het eindproduct moet:

a) in nieuwe of gesteriliseerde zakken worden verpakt, of

b) in bulk worden vervoerd in containers of andere vervoermiddelen die grondig zijn gereinigd en ontsmet.

1. Bloed mag voor dergelijke doeleinden in de handel worden gebracht, op voorwaarde dat het is verzameld:

a) bij paardachtigen die:

i) bij de keuring op de datum van de verzameling van het bloed geen klinische tekenen vertoonden van in bijlage I bij Richtlijn 2009/156/EG opgenomen ziekten waarvoor een aangifteplicht bestaat en van paardeninfluenza, equiene piroplasmose, equiene rinopneumonitis en equiene virusarteritis, vermeld in punt 4 van artikel 1.2.3. van de Terrestrial Animal Health Code van de OIE, uitgave 2010;

ii) gedurende ten minste 30 dagen vóór de datum van en tijdens de verzameling van het bloed zijn gehouden op onder veterinair toezicht staande bedrijven waarvoor geen verbodsmaatregel krachtens artikel 4, lid 5, van Richtlijn 2009/156/EG of beperkingen krachtens artikel 5 van die richtlijn golden;

iii) gedurende de in artikel 4, lid 5, van Richtlijn 2009/156/EG vastgestelde perioden geen contact hebben gehad met paardachtigen uit bedrijven waarvoor een verbodsmaatregel om diergezondheidsredenen krachtens dat artikel gold en gedurende ten minste 40 dagen vóór de datum van en tijdens de verzameling van het bloed geen contact hebben gehad met paardachtigen uit een lidstaat of een derde land dat overeenkomstig artikel 5, lid 2, eerste alinea, onder a) en b), van die richtlijn niet als vrij van paardenpest wordt beschouwd;

b) onder veterinair toezicht:

i) in slachthuizen die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 853/2004 zijn geregistreerd of erkend, of

ii) in erkende voorzieningen die beschikken over een veterinair erkenningsnummer en onder toezicht staan van de bevoegde autoriteit voor de verzameling van bloed van paardachtigen voor de productie van bloedproducten voor andere doeleinden dan vervoederingsdoeleinden.

2. Bloedproducten mogen voor dergelijke doeleinden in de handel worden gebracht, op voorwaarde dat:

a) alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen om besmetting van de bloedproducten met ziekteverwekkers tijdens de productie, hantering en verpakking te voorkomen;

b) de bloedproducten zijn geproduceerd met bloed dat:

i) aan de in punt 1, onder a), vastgestelde voorwaarden voldoet, of

ii) ten minste een van de volgende behandelingen, gevolgd door een test op de doeltreffendheid, heeft ondergaan voor de inactivering van mogelijke verwekkers van paardenpest, alle vormen van paardenencefalomyelitis, inclusief Venezolaanse paardenencefalomyelitis, infectieuze anemie bij paarden, vesiculaire stomatitis en kwade droes (Burkholderia mallei):

— warmtebehandeling bij een temperatuur van 65 °C gedurende ten minste 3 uur;

— bestraling met 25 kGy gammastraling;

— verlaging van de pH tot 5 gedurende 2 uur;

— warmtebehandeling tot een kerntemperatuur van ten minste 80 °C.

3. Bloed en bloedproducten van paardachtigen moeten verpakt worden in gesloten, ondoordringbare recipiënten waarop, als het gaat om bloed van paardachtigen, het erkenningsnummer is vermeld van het slachthuis of de voorziening waar het bloed is verzameld als bedoeld in punt 1, onder b).

a) het bedrijf beschikt over opslagruimten met een harde vloer en gladde muren die gemakkelijk gereinigd en ontsmet kunnen worden en waar, indien nodig, in een koelsysteem aanwezig is;

b) de opslagruimten schoon worden gehouden en goed worden onderhouden zodat zij geen bron van verontreiniging zijn voor de grondstoffen;

c) indien grondstoffen die niet aan de in dit hoofdstuk vastgestelde voorschriften voldoen, in deze bedrijfsruimten worden opgeslagen en/of verwerkt, zij in elk stadium van ontvangst, opslag, verwerking en verzending gescheiden worden gehouden van grondstoffen die wel aan de voorschriften van dit hoofdstuk voldoen;

d) als het gaat om afgesneden en gesplitste stukken van gekalkte huiden, de afgesneden en gesplitste stukken huid een behandeling ondergaan die waarborgt dat er geen risico’s voor de volksgezondheid en de diergezondheid meer aanwezig zijn voordat zij gebruikt worden voor de productie van:

i) gelatine voor dierlijke consumptie, of

ii) organische meststoffen of bodemverbeteraars.

1. Voor het in de handel brengen van onbehandelde huiden gelden dezelfde gezondheidsvoorschriften als voor vers vlees op grond van Richtlijn 2002/99/EG.

2. Behandelde huiden mogen in de handel worden gebracht, op voorwaarde dat:

a) zij niet in aanraking zijn geweest met andere producten van dierlijke oorsprong of levende dieren die verspreiding van een ernstige overdraagbare ziekte zouden kunnen veroorzaken;

b) het in bijlage VIII, hoofdstuk III, vastgestelde handelsdocument een verklaring bevat waaruit blijkt dat alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen om besmetting met ziekteverwekkers te voorkomen.

1. Huiden van hoefdieren die ingevolge de beslissing van een exploitant bestemd zijn voor andere doeleinden dan menselijke consumptie en die voldoen aan de eisen van Verordening (EG) nr. 853/2004 voor grondstoffen voor gelatine of collageen, bestemd voor menselijke consumptie, mogen zonder beperkingen overeenkomstig deze verordening in de handel worden gebracht.

2. De volgende behandelde huiden mogen zonder beperkingen overeenkomstig deze verordening in de handel worden gebracht:

a) huiden van hoefdieren waarop een volledig looiprocedé wordt toegepast;

b) „wet blue”-huiden;

c) „pickled pelt”-huiden;

d) gekalkte huiden (behandeling met kalk en in pekel met een pH van 12 tot 13 gedurende ten minste acht uur).

3. In afwijking van punt 2 kan de bevoegde autoriteit eisen dat zendingen van in punt 2, onder c) en d), bedoelde behandelde huiden vergezeld gaan van een handelsdocument overeenkomstig het in bijlage VIII, hoofdstuk III, punt 6, beschreven model, wanneer zij geleverd worden aan inrichtingen en bedrijven die voeder voor gezelschapsdieren, organische meststoffen of bodemverbeteraars vervaardigen of de betreffende materialen omzetten in biogas.

1. Onbehandelde wol, onbehandeld haar, onbehandeld varkenshaar, onbehandelde veren en delen van veren en onbehandeld dons moeten categorie 3-materiaal zijn als bedoeld in artikel 10, onder b) iii), iv), v), onder h) en onder n), van Verordening (EG) nr. 1069/2009.

a) alle nodige maatregelen worden genomen om mogelijke verspreiding van ziekten te voorkomen;

b) de grondstoffen worden vervoerd in waterdichte recipiënten en/of voertuigen, die onmiddellijk na elk gebruik moeten worden gereinigd en ontsmet.

2. Goederenverkeer van varkenshaar (varkensborstels) en wol en haar van varkens uit gebieden waar Afrikaanse varkenspest een endemische ziekte is, is verboden tenzij het varkenshaar (varkensborstels) en de wol en het haar van varkens:

a) gekookt, geverfd of gebleekt is, of

b) een andere behandeling heeft ondergaan waarmee ziekteverwekkers absoluut worden vernietigd, op voorwaarde dat dit bevestigd wordt in een certificaat dat is afgegeven door de voor de plaats van herkomst bevoegde dierenarts. Machinaal wassen mag niet worden aangemerkt als behandeling in de zin van deze eis.

3. Punt 1 is niet van toepassing op sierveren of veren die:

a) door reizigers voor eigen gebruik worden vervoerd, of

b) niet voor industriële doeleinden als zending aan privépersonen worden gestuurd.

a) zij machinaal zijn gewassen, waarbij de wol en het haar worden ondergedompeld in een reeks baden van water, zeep en natriumhydroxide of kaliumhydroxide; of

b) zij direct zijn verzonden naar een bedrijf dat afgeleide producten van wol en haar voor de textielindustrie produceert en deze wol en dit haar ten minste een van de volgende behandelingen hebben ondergaan:

i) chemische ontharing met behulp van gebluste kalk of natriumsulfide;

ii) fumigatie in formaldehyde in een hermetisch gesloten kamer gedurende ten minste 24 uur;

iii) industriële zuivering waarbij de wol en het haar worden ondergedompeld in een wateroplosbaar detergens dat op een temperatuur van 60-70 °C wordt gehouden;

iv) opslag, die de reistijd mag omvatten, bij 37 °C gedurende acht dagen, 18 °C gedurende 28 dagen of 4 °C gedurende 120 dagen.

1. mogen niet komen uit een gebied waarvoor een verbod geldt in verband met een uitbraak van:

a) Amerikaans vuilbroed (Paenibacillus larvae larvae), tenzij de bevoegde autoriteit het risico verwaarloosbaar heeft bevonden, een specifieke vergunning voor alleen die lidstaat heeft verleend en de nodige maatregelen heeft genomen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan;

b) acariose (Acarapis woodi (Rennie)), tenzij het gebied van bestemming aanvullende garanties heeft gekregen op grond van artikel 14, lid 2, van Richtlijn 92/65/EEG;

c) kleine bijenkastkever (Aethina tumida), of

d) tropilaelapsmijt (Tropilaelaps spp.), en

2. moeten voldoen aan de eisen van artikel 8, onder a), van Richtlijn 92/65/EEG.

1. Gesmolten vet afkomstig van categorie 1-materiaal of afkomstig van categorie 2-materiaal dat bestemd is voor oleochemische doeleinden moet vervaardigd worden met behulp van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5 als bedoeld in bijlage IV, hoofdstuk III.

2. Gesmolten vet van herkauwers moet zo worden gezuiverd dat het maximumgehalte aan nog resterende onoplosbare verontreinigingen niet meer dan 0,15 gewichtsprocent bedraagt.

1. De volgende procedés mogen gebruikt worden voor de productie van vetderivaten afkomstig van gesmolten vet dat afgeleid is van categorie 1- en categorie 2-materiaal:

a) omestering of hydrolyse bij ten minste 200 °C en onder de corresponderende adequate druk gedurende 20 minuten (glycerol, vetzuren en esters);

b) verzeping met NaOH 12 M (glycerol en zeep):

i) in een batchprocedé bij 95 °C gedurende drie uur, of

ii) in een continuprocedé bij 140 °C en 2 bar (2 000 hPa) gedurende 8 minuten, of

c) hydrogenering bij 160 °C en 12 bar (12 000 hPa) gedurende 20 minuten.

2. Vetderivaten die overeenkomstig dit hoofdstuk vervaardigd zijn, mogen uitsluitend in de handel worden gebracht:

a) voor andere toepassingen dan voor gebruik in diervoeder, cosmetische producten en geneesmiddelen;

b) bovendien, in het geval van vetderivaten afkomstig van categorie 1-materiaal, voor andere toepassingen dan voor gebruik in organische meststoffen en bodemverbeteraars.

3. Eindpunt voor van gesmolten vet afgeleide producten:

a) zij moeten afkomstig zijn van dieren die:

i) zijn geslacht in een slachthuis nadat zij een antemortemkeuring hebben ondergaan waarbij zij overeenkomstig de wetgeving van de Unie geschikt zijn verklaard om voor menselijke consumptie te worden geslacht, of

ii) geen klinische tekenen hebben vertoond van een via dat product op mens of dier overdraagbare ziekte;

b) zij moeten een warmtebehandeling gedurende een uur bij een kerntemperatuur van ten minste 80 °C hebben ondergaan;

c) de horens moeten worden verwijderd zonder opening van de schedelholte;

d) in elk stadium van de verwerking, de opslag of het transport moeten alle voorzorgsmaatregelen worden genomen om versleping te vermijden;

e) zij worden verpakt in nieuwe verpakkingen of recipiënten, of vervoerd in voertuigen of bulkcontainers die vóór het laden zijn ontsmet met een door de bevoegde autoriteit goedgekeurd product;

f) de verpakkingen of recipiënten moeten:

i) het type product aangeven (horens, producten uit hoorn, hoeven of producten uit hoeven);

ii) voorzien zijn van de naam en het adres van de erkende of geregistreerde inrichting of bedrijf van bestemming.

a) zij bestaan uit of geproduceerd zijn met, voor zover van toepassing, categorie 3-materiaal als bedoeld in de kolom „Grondstoffen” van tabel 1;

b) zij voldoen aan de invoer- en doorvoervoorwaarden van de kolom „Voorwaarden voor invoer en doorvoer” van tabel 1;

c) zij zijn afkomstig uit een in de kolom „Lijsten van derde landen” van tabel 1 vermeld derde land of deel van een derde land;

d) zij zijn afkomstig van een inrichting die of bedrijf dat door de bevoegde autoriteit van het derde land is geregistreerd of erkend, al naar het geval, en op de lijst van dergelijke inrichtingen en bedrijven als bedoeld in artikel 30 is opgenomen, en

e) zij:

i) gaan tijdens het vervoer naar het punt van binnenkomst in de Unie waar de veterinaire controles plaatsvinden, vergezeld van het gezondheidscertificaat zoals aangegeven in de kolom „Certificaten/modeldocumenten” van tabel 1, of

ii) worden op het punt van binnenkomst in de Unie waar de veterinaire controles plaatsvinden aangeboden, samen met een document volgens het in de kolom „Certificaten/modeldocumenten” van tabel 1 aangegeven model.

1. Voordat de zendingen in de Unie in het vrije verkeer worden gebracht, moet de bevoegde autoriteit in de grensinspectiepost monsters nemen van verwerkte dierlijke eiwitten van ingevoerde zendingen om te verifiëren of voldaan wordt aan de algemene eisen van bijlage X, hoofdstuk I.

a) monsters nemen van elke zending producten in bulkvervoer;

b) via een steekproef monsters nemen van zendingen producten die in de productie-inrichting van herkomst verpakt zijn.

2. In afwijking van punt 1 mag de bevoegde autoriteit van de grensinspectiepost, als de laatste zes opeenvolgende onderzoeken naar zendingen bulkproducten uit een bepaald derde land negatief zijn uitgevallen, de volgende zendingen bulkproducten uit dat land steekproefsgewijs controleren.

3. De bevoegde autoriteiten moeten gedurende ten minste drie jaar een register bijhouden van de uitslagen van alle bemonsteringen die op de zendingen zijn uitgevoerd.

4. Indien de tests aantonen dat een in de Unie ingevoerde zending Salmonella bevat of indien een zending niet aan de microbiologische normen voor Enterobacteriaceae van bijlage X, hoofdstuk I, voldoet, moet deze zending:

a) overeenkomstig artikel 17, lid 2, onder a), van Richtlijn 97/78/EG worden behandeld, of

b) in een verwerkingsbedrijf opnieuw worden behandeld of ontsmet door een behandeling die door de bevoegde autoriteit is erkend. De zending wordt pas vrijgegeven na behandeling en onderzoek op Salmonella of Enterobacteriaceae, indien nodig, door de bevoegde autoriteit overeenkomstig bijlage X, hoofdstuk I, en als de uitslag van dit onderzoek negatief is.

5. Verwerkte dierlijke eiwitten verkregen van gekweekte insecten mogen in de Unie worden ingevoerd op voorwaarde dat zij overeenkomstig de volgende voorwaarden zijn vervaardigd:

a) de insecten tot een van de volgende soorten behoren:

— de zwarte soldaatvlieg (Hermetia illucens) en de huisvlieg (Musca domestica);

— de meeltor (Tenebrio molitor) en de piepschuimkever (Alphitobius diaperinus);

— de huiskrekel (Acheta domesticus), de dierentuinkrekel (Gryllodes sigillatus) en de steppenkrekel (Gryllus assimilis);

b) het substraat voor de voeding van insecten mag enkel producten van niet-dierlijke oorsprong of de volgende producten van dierlijke oorsprong van categorie 3-materiaal bevatten:

— vismeel;

— bloedproducten van niet-herkauwers;

— dicalcium- en tricalciumfosfaat van dierlijke oorsprong;

— gehydrolyseerde eiwitten van niet-herkauwers;

— gehydrolyseerde eiwitten uit huiden van herkauwers;

— gelatine en collageen van niet-herkauwers;

— eieren en eiproducten;

— melk, producten op basis van melk, melkderivaten en biest;

— honing;

— gesmolten vet;

c) het substraat voor de voeding van insecten en de insecten of hun larven zijn niet in contact gekomen met ander materiaal van dierlijke oorsprong dan die vermeld in punt b) en het substraat bevatte geen mest, keukenafval en etensresten of ander afval.

a) geheel of gedeeltelijk verkregen van grondstoffen van varkens, afkomstig uit een derde land of een deel van het grondgebied van een derde land dat de afgelopen 24 maanden vrij was van mond-en-klauwzeer en de afgelopen twaalf maanden vrij was van klassieke varkenspest en Afrikaanse varkenspest;

b) geheel of gedeeltelijk verkregen van grondstoffen van pluimvee, afkomstig uit een derde land of een deel van het grondgebied van een derde land dat de afgelopen zes maanden vrij was van de ziekte van Newcastle en aviaire influenza;

c) geheel of gedeeltelijk verkregen van grondstoffen van herkauwers, afkomstig uit een derde land of een deel van het grondgebied van een derde land dat de afgelopen 24 maanden vrij was van mond-en-klauwzeer en de afgelopen twaalf maanden van runderpest, of

d) indien een van de onder a), b) en c) bedoelde ziekten tijdens de aldaar genoemde perioden is uitgebroken, onderworpen aan een van de volgende warmtebehandelingen:

i) verhit zijn tot ten minste 70 °C gedurende ten minste 30 minuten, of

ii) verhit zijn tot ten minste 90 °C gedurende ten minste 15 minuten.

A. De volgende voorschriften zijn van toepassing op de invoer van melk, melkproducten, melkderivaten, biest en biestproducten:

1. Melk, melkproducten en melkderivaten:

a) hebben ten minste een van de behandelingen ondergaan als bedoeld in bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 4, deel I, onder B, punten 1.1, 1.2 en 1.3 en punt 1.4, onder a);

b) voldoen aan bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 4, deel I, onder B, punten 2 en 4, en als het gaat om wei, punt 3.

2. In afwijking van bijlage X, hoofdstuk II, afdeling 4, deel I, onder B, punt 1.4, mogen melk, melkproducten en melkderivaten worden ingevoerd uit derde landen waarvoor dit is toegestaan in kolom A van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 605/2010, op voorwaarde dat de melk, melkproducten of melkderivaten één HTST-behandeling hebben ondergaan, en:

a) niet verzonden zijn voordat een periode van ten minste 21 dagen na de productie is verstreken en gedurende die periode geen geval van mond-en-klauwzeer in het derde land van uitvoer is geconstateerd, of

b) ten minste 21 dagen na de productie bij een grensinspectiepost van binnenkomst in de Unie aangeboden zijn en gedurende die periode geen geval van mond-en-klauwzeer in het derde land van uitvoer is geconstateerd;

B. De volgende voorschriften zijn van toepassing op de invoer van biest en biestproducten:

1. Het materiaal heeft één HTST-behandeling ondergaan, en:

a) het is niet verzonden voordat een periode van ten minste 21 dagen na de productie is verstreken en gedurende die periode is geen geval van mond-en-klauwzeer in het derde land van uitvoer geconstateerd, of

b) het is ten minste 21 dagen na de productie bij een grensinspectiepost van binnenkomst in de Unie aangeboden en gedurende die periode is geen geval van mond-en-klauwzeer in het derde land van uitvoer geconstateerd.

2. Het materiaal is verkregen van runderen die regelmatig aan een veterinaire controle worden onderworpen om na te gaan of zij afkomstig zijn van bedrijven waar alle rundveebeslagen:

a) zijn erkend als officieel tuberculosevrij en officieel brucellosevrij, als omschreven in artikel 2, lid 2, onder d) en f), van Richtlijn 64/432/EEG of niet aan beperkingen zijn onderworpen uit hoofde van de wetgeving van het derde land van oorsprong van de biest betreffende de uitroeiing van tuberculose en brucellose, en

b) hetzij zijn erkend als officieel vrij van endemische runderleukose, als omschreven in artikel 2, lid 2, onder j), van Richtlijn 64/432/EEG, hetzij zijn opgenomen in een officieel systeem voor de bestrijding van endemische runderleukose en uit klinische en laboratoriumtests is gebleken dat deze ziekte de afgelopen twee jaren niet in het beslag voorkwam.

3. Na afloop van de verwerking zijn de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen om verontreiniging van de biest of de biestproducten te voorkomen.

4. Het eindproduct moet voorzien zijn van een etiket waarop vermeld staat dat het categorie 3-materiaal bevat en niet bestemd is voor menselijke consumptie, en moet:

a) in nieuwe recipiënten zijn verpakt, of

b) in bulk worden vervoerd in containers of andere vervoermiddelen die vóór gebruik grondig zijn gereinigd en ontsmet.

a) een warmtebehandeling ondergaan tot een kerntemperatuur van ten minste 80 °C, waarbij het droge bloed en bloedplasma maximaal 8 % vocht bevatten met een wateractiviteit van minder dan 0,60;

b) ten minste zes weken bij kamertemperatuur opgeslagen worden in een droge opslagruimte.

a) zij bestaan uit of zijn geproduceerd met dierlijke bijproducten als bedoeld in de kolom „Grondstoffen” van tabel 2;

b) zij voldoen aan de invoer- en doorvoervoorwaarden van de kolom „Voorwaarden voor invoer en doorvoer” van tabel 2;

c) zij zijn afkomstig uit een in de kolom „Lijsten van derde landen” van tabel 2 vermeld derde land of deel van een derde land;

d) zij zijn afkomstig van een inrichting die of bedrijf dat door de bevoegde autoriteit van het derde land is geregistreerd of erkend, al naar het geval, en op de lijst van dergelijke inrichtingen en bedrijven als bedoeld in artikel 30 is opgenomen, en

e) zij:

i) gaan tijdens het vervoer naar het punt van binnenkomst in de Unie waar de veterinaire controles plaatsvinden, vergezeld van het gezondheidscertificaat zoals aangegeven in de kolom „Certificaten/modeldocumenten” van tabel 2, of

ii) worden op het punt van binnenkomst in de Unie waar de veterinaire controles plaatsvinden aangeboden, samen met een document volgens het in de kolom „Certificaten/modeldocumenten” van tabel 2 aangegeven model.