1.0.1. Tenzij anders vermeld zorgt de autoriteit, de luchthavenexploitant, de luchtvaartmaatschappij of de entiteit die verantwoordelijk is voor het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart voor de tenuitvoerlegging van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

1.0.2. Voor de toepassing van dit hoofdstuk worden vliegtuigen, bussen, bagagekarretjes of andere vervoersmiddelen, dan wel wandelgangen of loopbruggen als onderdelen van een luchthaven beschouwd.

Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „beveiligde bagage” verstaan: aan een beveiligingsonderzoek onderworpen vertrekkende ruimbagage die op een zodanige wijze fysiek wordt beschermd dat wordt voorkomen dat er voorwerpen aan worden toegevoegd.

1.0.3. Onverminderd de criteria voor afwijkingen, zoals uiteengezet in Verordening (EG) nr. 272/2009, mag de bevoegde autoriteit toestemming geven voor bijzondere beveiligingsprocedures of afwijkingen met betrekking tot de bescherming en beveiliging van de zones aan de luchtzijde van luchthavens op dagen waarop niet meer dan acht vertrekkende vluchten zijn gepland, voor zover slechts één luchtvaartuig tegelijk wordt geladen, gelost, geëmbarkeerd of gedebarkeerd in het kritieke deel van om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones of in een luchthaven die niet onder het toepassingsgebied van punt 1.1.3 valt.

1.1.1.1. De grenzen tussen de landzijde, de luchtzijde, de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, de kritieke delen en, voor zover van toepassing, de afgebakende zones moeten duidelijk identificeerbaar zijn in elke luchthaven teneinde passende beveiligingsmaatregelen in elk van deze delen mogelijk te maken.

1.1.1.2. De grens tussen de landzijde en de luchtzijde moet een fysieke versperring zijn die duidelijk zichtbaar is voor het algemene publiek en die verhindert dat onbevoegde personen zich toegang kunnen verschaffen tot de luchtzijde.

1.1.2.1. Om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones omvatten ten minste:

1.1.2.2. Een deel van een luchthaven wordt ten minste zolang de in punt 1.1.2.1 bedoelde activiteiten aan de gang zijn als een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone beschouwd.

Wanneer een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone wordt ingesteld, wordt onmiddellijk voorafgaand aan het instellen van een dergelijke zone een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze zone. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

1.1.2.3. Wanneer onbevoegden toegang kunnen hebben gehad tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, wordt zo snel mogelijk een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste zones uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze zone. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

1.1.3.1. Kritieke delen worden ingesteld op luchthavens waar meer dan 40 personen houder zijn van een luchthavenidentificatiekaart die toegang verschaft tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

1.1.3.2. Kritieke delen omvatten ten minste het volgende:

Een deel van een luchthaven wordt ten minste zolang de onder a) of b) bedoelde activiteiten aan de gang zijn als een kritiek deel beschouwd.

1.1.3.3. Wanneer een kritiek deel wordt ingesteld, wordt onmiddellijk voorafgaand aan het instellen van een dergelijk deel een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in dit deel. Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking zijn onderworpen.

1.1.3.4. Wanneer personen die geen beveiligingsonderzoek hebben ondergaan, toegang kunnen hebben gehad tot kritieke delen, wordt zo snel mogelijk een beveiligingsdoorzoeking van de mogelijk aangetaste delen uitgevoerd teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen aanwezig zijn in deze delen.

Aan deze eis wordt geacht te zijn voldaan met betrekking tot luchtvaartuigen die aan een beveiligingsdoorzoeking of beveiligingscontrole zijn onderworpen.

Deze bepaling is niet van toepassing wanneer onder punt 1.3.2 en punt 4.1.1.7 vallende personen toegang hebben gehad tot deze delen.

Andere dan de in aanhangsel 4-B vermelde uit derde landen aankomende personen worden beschouwd als personen die geen beveiligingsonderzoek hebben ondergaan.

1.2.1.1. Toegang tot de luchtzijde mag alleen worden verleend aan personen en voertuigen die een geldige reden hebben om zich daar te begeven.

1.2.1.2. Alleen personen die een toegangsbewijs dragen, krijgen toegang tot de luchtzijde.

1.2.1.3. Alleen voertuigen waarin een voertuigpas op een duidelijk zichtbare plaats aanwezig is, krijgen toegang tot de luchtzijde.

1.2.1.4. Personen die zich aan de luchtzijde bevinden, moeten op verzoek hun toegangsbewijs ter controle voorleggen.

1.2.2.1. Toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones mag alleen worden verleend aan personen en voertuigen die een geldige reden hebben om zich daar te begeven.

1.2.2.2. Alleen personen die een van de volgende toegangsbewijzen kunnen voorleggen, krijgen toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones:

1.2.2.3. Alleen voertuigen waarin een geldige voertuigpas op een duidelijk zichtbare plaats aanwezig is, krijgen toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

1.2.2.4. De in punt 1.2.2.2, onder a), vermelde instapkaarten of gelijkwaardige documenten moeten worden gecontroleerd vóór een persoon toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat de kaart of het document geldig is.

De in punt 1.2.2.2, onder b) tot en met e), vermelde kaarten moeten worden gecontroleerd vóór een persoon toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat de kaart geldig is en het wel degelijk de kaart van de houder betreft.

1.2.2.5. Om te voorkomen dat onbevoegde personen toegang krijgen tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, worden de toegangspunten gecontroleerd door:

1.2.2.6. Alvorens een voertuig toegang krijgt tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones wordt de voertuigpas gecontroleerd teneinde te garanderen dat hij geldig is en overeenstemt met het desbetreffende voertuig.

1.2.2.7. De toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.2.3.1. Een bemanningsidentiteitskaart van een bemanningslid dat in dienst is bij een communautaire luchtvaartmaatschappij en een luchthavenidentiteitskaart mogen alleen worden afgegeven aan een persoon die deze nodig heeft voor de uitoefening van zijn taken en die met succes een achtergrondonderzoek overeenkomstig punt 11.1.3 heeft ondergaan.

1.2.3.2. Bemannings- en luchthavenidentiteitskaarten worden voor een periode van hoogstens vijf jaar afgegeven.

1.2.3.3. De identiteitskaart van een persoon die niet door een achtergrondonderzoek komt, wordt onmiddellijk ingetrokken.

1.2.3.4. De identiteitskaart moet op een zichtbare plaats worden gedragen, ten minste wanneer de houder zich in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone bevindt.

Een persoon die zijn kaart niet zichtbaar draagt in andere om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones dan die waarin passagiers aanwezig zijn, wordt staande gehouden door de personen die bevoegd zijn voor de toepassing van punt 1.5.1, onder c) en, indien nodig, aangegeven.

1.2.3.5. De identiteitskaart wordt onmiddellijk teruggegeven aan de entiteit die ze heeft afgegeven:

1.2.3.6. De entiteit die de kaart heeft afgegeven wordt onmiddellijk in kennis gesteld van het verlies, de diefstal of de niet-teruggave van een identiteitskaart.

1.2.3.7. Bij teruggave, verstrijken van de geldigheidsduur, intrekking of kennisgeving van verlies, diefstal of niet-teruggave wordt een elektronische kaart onmiddellijk buiten werking gesteld.

1.2.3.8. Communautaire bemanningsidentiteitskaarten en luchthavenidentiteitskaarten zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.2.4.1. Op een bemanningsidentiteitskaart van een bemanningslid dat in dienst is bij een communautaire luchtvaartmaatschappij, dient het volgende te staan:

1.2.5.1. Op een luchthavenidentiteitskaart dient het volgende te staan:

De namen en zones waartoe de kaart toegang verschaft, mogen worden vervangen door een gelijkwaardige identificatie.

1.2.5.2. Om misbruik van luchthavenidentiteitskaarten te voorkomen, wordt een systeem opgezet om redelijkerwijs te garanderen dat pogingen tot het gebruik van verloren, gestolen of niet teruggegeven kaarten worden gedetecteerd. Bij detectie worden passende maatregelen genomen.

1.2.6.1. Een voertuigpas mag alleen worden afgegeven als dit operationeel noodzakelijk is.

1.2.6.2. Een voertuigpas geldt alleen voor dat bepaalde voertuig; op de pas wordt het volgende vermeld:

Op een elektronische voertuigpas hoeft niet te worden vermeld tot welke zones het voertuig toegang krijgt, noch op welke datum de geldigheid van de pas verstrijkt, voor zover deze informatie elektronisch leesbaar is en gecontroleerd wordt alvorens toegang wordt verleend tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

1.2.6.3. Een elektronische voertuigpas wordt zodanig op het voertuig bevestigd dat hij niet op een ander voertuig kan worden overgeplaatst.

1.2.6.4. Wanneer het voertuig zich aan de luchtzijde bevindt, wordt de voertuigpas op een zichtbare plaats aangebracht.

1.2.6.5. De voertuigpas wordt onmiddellijk teruggegeven aan de entiteit die hem heeft afgegeven:

1.2.6.6. De entiteit die de pas heeft afgegeven wordt onmiddellijk in kennis gesteld van het verlies, de diefstal of de niet-teruggave van een voertuigpas.

1.2.6.7. Bij teruggave, verstrijken van de geldigheidsduur of kennisgeving van verlies, diefstal of niet-teruggave wordt een elektronische voertuigpas onmiddellijk buiten werking gesteld.

1.2.6.8. Om misbruik van voertuigpassen te voorkomen, wordt een systeem opgezet om redelijkerwijs te garanderen dat pogingen tot het gebruik van verloren, gestolen of niet teruggegeven voertuigpassen worden gedetecteerd. Bij detectie worden passende maatregelen genomen.

1.2.7.1. Andere bemanningsleden dan die welke houder zijn van een geldige luchthavenidentiteitskaart worden begeleid telkens wanneer ze zich in andere om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones bevinden dan:

1.2.7.2. Een persoon kan bij wijze van uitzondering worden vrijgesteld van de vereisten van punt 1.2.5.1 en van de verplichtingen inzake een achtergrondonderzoek voor zover hij altijd wordt begeleid wanneer hij zich in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones bevindt.

1.2.7.3. Een begeleider moet:

1.2.7.4. Een voertuig kan worden vrijgesteld van de vereisten van punt 1.2.6 voor zover het altijd wordt begeleid wanneer het zich aan de luchtzijde bevindt.

1.3.1.1. De beveiligingsonderzoeken van personen die geen passagier zijn en van de voorwerpen die zij bij zich dragen, worden op dezelfde wijze uitgevoerd als deze van passagiers en handbagage.

1.3.1.2. De punten 4.1.1.1 tot en met 4.1.1.6 en punt 4.1.1.8 zijn van toepassing wat beveiligingsonderzoeken betreft van personen die geen passagier zijn.

1.3.1.3. De punten 4.1.2.1 tot en met 4.1.2.9 en punt 4.1.2.12 zijn van toepassing wat beveiligingsonderzoeken betreft van voorwerpen die personen die geen passagier zijn bij zich dragen.

1.3.1.4. De in aanhangsel 4-C vermelde voorwerpen mogen alleen worden meegedragen als de desbetreffende persoon daartoe geautoriseerd is om taken uit te voeren die van essentieel belang zijn voor de exploitatie van luchthavenfaciliteiten of luchtvaartuigen, of voor het uitvoeren van taken tijdens de vlucht.

1.3.1.5. Voor continu willekeurige beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers en de voorwerpen die zij bij zich dragen, wordt de frequentie door de bevoegde autoriteit vastgesteld op basis van een risicobeoordeling.

1.3.1.6. Beveiligingsonderzoeken van andere personen dan passagiers en de voorwerpen die zij bij zich dragen, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.3.2.1. De bevoegde autoriteit mag, om objectieve redenen, andere personen dan passagiers vrijstellen van beveiligingsonderzoeken of aan bijzondere procedures voor beveiligingsonderzoeken onderwerpen voor zover ze worden begeleid door een persoon die daartoe is gemachtigd overeenkomstig punt 1.2.7.3.

1.3.2.2. Aan een beveiligingsonderzoek onderworpen andere personen dan passagiers die tijdelijk kritieke delen verlaten, mogen worden vrijgesteld van een beveiligingsonderzoek bij hun terugkeer voor zover ze onder constant toezicht hebben gestaan van geautoriseerde personen en dit toezicht volstond om redelijkerwijs te garanderen dat ze geen verboden voorwerpen in die kritieke delen hebben binnengebracht.

1.3.2.3. Vrijstellingen en bijzondere procedures voor beveiligingsonderzoeken zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.4.1.1. Alle voertuigen worden onderzocht alvorens zich in kritieke delen te begeven. Ze worden beschermd tegen wederrechtelijke daden vanaf het ogenblik van het onderzoek tot het ogenblik waarop ze zich in kritieke delen begeven.

1.4.1.2. De bestuurder en de andere inzittenden mogen zich tijdens het onderzoek niet in het voertuig bevinden. Ze moeten hun persoonlijke bezittingen uit het voertuig nemen en meenemen voor een beveiligingsonderzoek.

1.4.1.3. Er worden methoden vastgesteld om te garanderen dat de selectie van de te onderzoeken delen willekeurig gebeurt.

1.4.1.4. Voertuigen die zich in kritieke delen begeven, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.4.2.1. De bestuurder en de andere inzittenden mogen zich tijdens het onderzoek niet in het voertuig bevinden. Ze moeten hun persoonlijke bezittingen uit het voertuig nemen en meenemen voor een beveiligingsonderzoek.

1.4.2.2. Er worden methoden vastgesteld om te garanderen dat de selectie van zowel de voertuigen als de te onderzoeken delen willekeurig gebeurt.

1.4.2.3. Voertuigen die zich in andere dan de kritieke delen van om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones begeven, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.4.3.1. Een onderzoek met de hand bestaat uit een grondige handmatige controle van de geselecteerde delen, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen in aanwezig zijn.

1.4.3.2. De volgende methoden mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt:

1.4.3.3. Onderzoeksmethoden zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.4.4.1. De bevoegde autoriteit mag, om objectieve redenen, toestemming geven om voertuigen vrij te stellen van onderzoeken of te onderwerpen aan bijzondere onderzoeksprocedures, voor zover ze worden begeleid door een persoon die daartoe is geautoriseerd overeenkomstig punt 1.2.7.3.

1.4.4.2. Vrijstellingen en bijzondere onderzoeksprocedures voor beveiligingsonderzoeken zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1.5.1. Via bewaking of patrouilles wordt toezicht gehouden op:

1.5.2. De frequentie van de bewaking en patrouilles en het uitvoeren ervan worden gebaseerd op een risicobeoordeling die door de bevoegde autoriteit wordt uitgevoerd, rekening houdende met:

De delen van de risicobeoordeling die verband houden met de frequentie en de middelen voor het uitvoeren van de bewaking en patrouilles worden op verzoek schriftelijk ter beschikking gesteld met het oog op het toezicht op de naleving.

1.5.3. De bewaking en patrouilles mogen geen voorspelbaar patroon volgen. De geldigheid van identiteitskaarten wordt op willekeurige basis gecontroleerd.

1.5.4. Er worden maatregelen genomen om personen te ontmoedigen overtredingen aan controleposten te begaan en, mocht dit toch gebeuren, om het mogelijk te maken dergelijke overtredingen en de gevolgen ervan onmiddellijk recht te zetten.

3.0.1. Tenzij anders vermeld, zorgen de luchtvaartmaatschappijen voor de toepassing van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen met betrekking tot hun luchtvaartuigen.

3.0.2. De derde landen die beveiligingsnormen hanteren die als gelijkwaardig aan de gemeenschappelijke basisnormen met betrekking tot de beveiliging van luchtvaartuigen worden erkend, zijn opgesomd in aanhangsel 3-B.

3.0.3. Een luchtvaartuig hoeft niet te worden onderworpen aan een beveiligingscontrole. Het wordt onderworpen aan een beveiligingsdoorzoeking overeenkomstig punt 3.1.

3.0.4. Een luchtvaartmaatschappij wordt er op verzoek door de luchthavenexploitant van in kennis gesteld of haar luchtvaartuig zich in een kritiek deel bevindt. Wanneer hieromtrent geen duidelijkheid bestaat, wordt aangenomen dat het luchtvaartuig zich in een ander dan een kritiek deel bevindt.

3.0.5. Wanneer een zone niet langer als een kritiek deel wordt beschouwd ten gevolge van een wijziging van de beveiligingsstatus, brengt de luchthaven de betrokken luchtvaartmaatschappijen daarvan op de hoogte.

3.1.1.1. Een luchtvaartuig wordt aan een beveiligingsdoorzoeking onderworpen wanneer er redenen zijn om aan te nemen dat onbevoegde personen toegang hebben gehad tot het luchtvaartuig.

3.1.1.2. Een beveiligingsdoorzoeking van een luchtvaartuig bestaat uit een onderzoek van welbepaalde delen van een luchtvaartuig, die in een afzonderlijke beschikking van de Commissie zijn vastgesteld.

3.1.1.3. Een luchtvaartuig dat vanuit een niet in aanhangsel 3-B vermeld derde land aankomt in een kritiek deel wordt onderworpen aan een beveiligingsdoorzoeking nadat de passagiers zijn uitgestapt en/of het ruim is leeggemaakt.

3.1.1.4. Een luchtvaartuig dat aankomt uit een lidstaat waar het in transit was na te zijn aangekomen uit een niet in aanhangsel 3-B vermeld derde land wordt beschouwd als een luchtvaartuig dat aankomt uit een derde land.

3.1.1.5. Wanneer een beveiligingsdoorzoeking van een luchtvaartuig moet worden uitgevoerd, is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

— het vluchtnummer, en

— de bestemming, en

— de plaats van herkomst van de vorige vlucht, en

— een indicatie of al dan niet een beveiligingsdoorzoeking van het luchtvaartuig is uitgevoerd.

— de datum en het tijdstip waarop de beveiligingsdoorzoeking werd uitgevoerd, en

— de naam en de handtekening van de persoon die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van de beveiligingsdoorzoeking van het luchtvaartuig.

3.2.1.1. Ongeacht de plaats waar een luchtvaartuig in een luchthaven is geparkeerd, wordt het tegen toegang door onbevoegden beschermd door:

3.2.1.2. Punt 3.2.1.1 is niet van toepassing op een luchtvaartuig dat in een gesloten hangar is geparkeerd of op andere wijze beschermd is tegen toegang door onbevoegden.

3.2.2.1. Wanneer de buitendeuren zijn gesloten en het luchtvaartuig zich in een ander dan een kritiek deel bevindt, gelden de volgende verplichtingen met betrekking tot alle buitendeuren:

Punt a) geldt niet voor deuren die vanaf de grond toegankelijk zijn.

3.2.2.2. Wanneer, met betrekking tot deuren die niet vanaf de grond toegankelijk zijn, de toegangshulpmiddelen zijn verwijderd, moeten ze ver genoeg van het luchtvaartuig worden geplaatst om redelijkerwijs de toegang tot het luchtvaartuig te verhinderen.

3.2.2.3. Als de buitendeuren vergrendeld zijn, mogen alleen personen met een operationele behoefte in staat zijn ze te ontgrendelen.

3.2.2.4. Wanneer buitendeuren onder toezicht staan, moet dit toezicht garanderen dat toegang door onbevoegden onmiddellijk wordt gedetecteerd.

3.2.2.5. De bescherming van luchtvaartuigen met gesloten buitendeuren in een ander dan een kritiek deel is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

4.0.1. Tenzij anders vermeld zorgt de autoriteit, de luchthavenexploitant, de luchtvaartmaatschappij of de entiteit die verantwoordelijk is voor het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart voor de tenuitvoerlegging van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

4.0.2. De derde landen die beveiligingsnormen hanteren die als gelijkwaardig aan de gemeenschappelijke basisnormen inzake passagiers en handbagage worden erkend, zijn opgesomd in aanhangsel 4-B.

4.0.3. Passagiers en hun handbagage die aankomen uit een lidstaat waar het luchtvaartuig in transit was na te zijn aangekomen uit een derde land dat niet in aanhangsel 4-B is vermeld, worden beschouwd als passagiers en handbagage die aankomen uit een derde land, tenzij bevestigd is dat deze passagiers en hun handbagage in die lidstaat aan een beveiligingsonderzoek zijn onderworpen.

4.0.4. In deze bijlage wordt verstaan onder:

a)	„vloeistoffen, spuitbussen en gels” (LAG’s) : dit omvat ook pasta’s, lotions, mengsels van vaste stoffen en vloeistoffen en de inhoud van drukrecipiënten, bijvoorbeeld tandpasta, haargel, dranken, soepen, siropen, parfum, scheerschuim en substanties met een soortgelijke consistentie;

b)	„manipulatieaantonende tas” : een tas die beantwoordt aan de aanbevolen richtsnoeren inzake beveiligingscontrole van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie.

4.1.1.1. Passagiers dienen hun mantels en jassen uit te doen alvorens deze als handbagage aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen.

4.1.1.2. Het beveiligingsonderzoek van passagiers gebeurt door middel van:

▼M3

▼B

Als de screener niet kan bepalen of de passagier al dan niet verboden voorwerpen bij zich heeft, krijgt de passagier geen toegang tot de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones of wordt hij opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

4.1.1.3. Het fouilleren gebeurt zodanig dat redelijkerwijs kan worden gegarandeerd dat de persoon geen verboden voorwerpen bij zich draagt.

4.1.1.4. Wanneer het alarm van een metaaldetectiepoort wordt geactiveerd, wordt nagegaan wat de oorzaak daarvan is.

4.1.1.5. Draagbare metaaldetectoren mogen alleen als aanvullend middel voor een beveiligingsonderzoek worden gebruikt. Ze vervangen niet een fouillering en de daarbij horende vereisten.

4.1.1.6. Wanneer toestemming wordt verleend om een levend dier mee te nemen in de cabine van een luchtvaartuig, wordt het als een passagier of als handbagage aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

4.1.1.7. De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van passagiers die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

4.1.1.8. Beveiligingsonderzoeken van passagiers zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

4.1.1.9 Explosievenspeurhonden mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt.

4.1.2.1. Draagbare computers en andere grote elektrische voorwerpen worden vóór het beveiligingsonderzoek uit de handbagage verwijderd en afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

4.1.2.2. Vóór het beveiligingsonderzoek worden vloeistoffen, spuitbussen en gels uit de handbagage verwijderd en afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen, tenzij de apparatuur die gebruikt wordt voor het beveiligingsonderzoek van handbagage ook in staat is om meerdere gesloten verpakkingen van vloeistoffen, spuitbussen en gels die zich in bagage bevinden, te onderzoeken.

Als vloeistoffen, spuitbussen en gels uit de handbagage verwijderd zijn, presenteert de passagier:

4.1.2.3. Het beveiligingsonderzoek van handbagage gebeurt aan de hand van:

▼M3

▼B

Als de onderzoeker niet kan bepalen of de handbagage al dan niet verboden voorwerpen bevat, wordt de handbagage geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

4.1.2.4. Een onderzoek met de hand van handbagage bestaat uit een handmatige controle van de bagage, inclusief de inhoud ervan, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat er geen verboden voorwerpen in aanwezig zijn.

4.1.2.5. Wanneer gebruik wordt gemaakt van röntgen- of EDS-apparatuur, wordt elk beeld door de screener bekeken.

4.1.2.6. Wanneer gebruik wordt gemaakt van röntgen- of EDS-apparatuur, wordt elk alarmsignaal tot tevredenheid van de screener onderzocht, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen worden meegenomen in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone of aan boord van een luchtvaartuig.

4.1.2.7. Wanneer gebruik wordt gemaakt van röntgen- of EDS-apparatuur wordt elk voorwerp waarvan de dichtheid de screener verhindert om de inhoud van de handbagage te analyseren, uit de bagage genomen. De bagage wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen en het voorwerp wordt afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen als handbagage.

4.1.2.8. Bagage waarin zich een groot elektrisch voorwerp bevindt, wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen nadat het voorwerp uit de bagage is verwijderd; het elektrisch voorwerp wordt afzonderlijk aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

4.1.2.9. Explosievendetectiehonden en apparatuur voor de detectie van explosievensporen (ETD) mogen alleen als aanvullend onderzoeksmiddel worden gebruikt.

4.1.2.10. De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van handbagage die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

4.1.2.11. De bevoegde autoriteit mag toestemming geven om een diplomatieke tas vrij te stellen van een beveiligingsonderzoek of te onderwerpen aan bijzondere beveiligingsprocedures, voor zover de eisen van het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer worden nageleefd.

4.1.2.12. Beveiligingsonderzoeken van handbagage zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

4.1.3.1. Het beveiligingsonderzoek van vloeistoffen, spuitbussen en gels gebeurt met behulp van:

4.1.3.2. Proeven of testen op de huid mag als aanvullende onderzoeksmethode worden gebruikt.

4.1.3.3. Beveiligingsonderzoeken van vloeistoffen, spuitbussen en gels zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

4.1.3.4. Vloeistoffen, spuitbussen en gels (LAG’s) die passagiers bij zich dragen, mogen worden vrijgesteld van een beveiligingsonderzoek voor zover ze:

▼M5

4.3.1. Een luchtvaartmaatschappij wordt van tevoren schriftelijk door de betreffende bevoegde autoriteit in kennis gesteld van het voornemen om een passagier die de orde kan verstoren aan boord van haar luchtvaartuig te laten gaan.

4.3.2. De kennisgeving dient de volgende gegevens te bevatten:

De luchtvaartmaatschappij stelt de gezagvoerder in kennis van deze informatie vóór de passagiers aan boord gaan van het luchtvaartuig.

4.3.3. De betreffende bevoegde autoriteit ziet erop toe dat personen die in hechtenis zijn, altijd worden begeleid.

4.4.1. Passagiers mogen de in aanhangsel 4-C vermelde voorwerpen niet meenemen in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones of aan boord van een luchtvaartuig.

4.4.2. Vrijstelling van punt 4.4.1 kan worden verleend voor zover:

Deze voorwerpen worden vervolgens in veilige omstandigheden aan boord van het luchtvaartuig bewaard.

4.4.3. De luchtvaartmaatschappij zorgt ervoor dat passagiers vóór het voltooien van de check-in informatie krijgen over de in aanhangsel 4-C vermelde verboden voorwerpen.

—  Canada:

— Alle internationale luchthavens

—  de Republiek Kroatië:

— 

—  Maleisië

— De Internationale luchthaven van Kuala Lumpur (KUL)

—  de Republiek Singapore:

— De luchthaven van Changi (SIN)

—  Verenigde Staten van Amerika

— Alle internationale luchthavens

5.0.1. Tenzij anders vermeld zorgt de autoriteit, de luchthavenexploitant, de luchtvaartmaatschappij of de entiteit die verantwoordelijk is voor het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart voor de tenuitvoerlegging van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

5.0.2. De derde landen waarvan de gehanteerde beveiligingsnormen als gelijkwaardig aan de gemeenschappelijke basisnormen met betrekking tot ruimbagage worden erkend, zijn opgesomd in aanhangsel 5-A.

5.0.3. Ruimbagage die aankomt uit een lidstaat waar het luchtvaartuig in transit was na te zijn aangekomen uit een derde land dat niet in aanhangsel 5-A is vermeld, wordt beschouwd als ruimbagage die aankomt uit een derde land, tenzij bevestigd is dat deze ruimbagage in die lidstaat aan een beveiligingsonderzoek is onderworpen.

5.0.4. Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „beveiligde bagage” aan een beveiligingsonderzoek onderworpen vertrekkende ruimbagage verstaan die fysiek beveiligd is om te voorkomen dat voorwerpen aan de bagage worden toegevoegd.

5.1.1. De volgende methoden worden, individueel of in combinatie met elkaar, gebruikt om ruimbagage te onderzoeken:

▼M3

▼B

Als de screener niet kan bepalen of de ruimbagage al dan niet verboden voorwerpen bevat, wordt ze geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

5.1.2. Een onderzoek met de hand bestaat uit een grondige handmatige controle van de bagage, inclusief alle inhoud ervan, teneinde redelijkerwijs te garanderen dat ze geen verboden voorwerpen bevat.

5.1.3. Wanneer gebruik wordt gemaakt van röntgen- of EDS-apparatuur wordt elk voorwerp waarvan de dichtheid de screener verhindert om de inhoud van de bagage te analyseren, op een andere wijze aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

5.1.4. Beveiligingsonderzoeken met behulp van apparatuur voor detectie van explosievensporen (ETD) bestaan uit een analyse van monsters van zowel de binnen- als de buitenkant van de bagage en van de inhoud. De inhoud mag ook met de hand worden onderzocht.

5.1.5. De bevoegde autoriteit kan categorieën opstellen van ruimbagage die, om objectieve redenen, worden onderworpen aan bijzondere onderzoeksprocedures of die van een beveiligingsonderzoek worden vrijgesteld. De Commissie wordt in kennis gesteld van deze categorieën.

5.1.6. Beveiligingsonderzoek van ruimbagage is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

5.2.1. Passagiers krijgen geen toegang tot ruimbagage die aan een beveiligingsonderzoek is onderworpen, tenzij het hun eigen bagage betreft en ze onder toezicht staan, teneinde te garanderen dat:

5.2.2. Ruimbagage die niet beschermd is tegen manipulatie door onbevoegden wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

5.2.3. De bescherming van ruimbagage is eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

5.3.1.1. Tijdens de instapprocedure ziet een luchtvaartmaatschappij erop toe dat een passagier een geldige instapkaart of een gelijkwaardig document voorlegt dat overeenstemt met de ingecheckte ruimbagage.

5.3.1.2. Een luchtvaartmaatschappij zorgt voor een procedure voor het identificeren van ruimbagage van passagiers die niet aan boord van het luchtvaartuig zijn gegaan of die vóór het vertrek het luchtvaartuig hebben verlaten.

5.3.1.3. Als de passagier niet aan boord van het luchtvaartuig is, wordt de ruimbagage die overeenstemt met zijn instapkaart of gelijkwaardig document als onbegeleid beschouwd.

5.3.1.4. Een luchtvaartmaatschappij ziet erop toe dat duidelijk kan worden vastgesteld dat voor elk stuk onbegeleide ruimbagage toestemming voor vervoer door de lucht is gegeven.

5.3.2.1. De reden waarom de bagage als onbegeleid wordt beschouwd, wordt geregistreerd vóór de bagage in een luchtvaartuig wordt geladen, tenzij de in punt 5.3.3 bedoelde beveiligingscontroles worden toegepast.

5.3.2.2. Aanvullende gedetailleerde bepalingen met betrekking tot factoren buiten controle van de passagier zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

5.3.3.1. Onbegeleide ruimbagage die niet onder punt 5.3.2 valt, wordt aan een beveiligingsonderzoek onderworpen aan de hand van een van de in punt 5.1.1 vastgestelde methoden en, indien van toepassing, door de vereisten van een afzonderlijke beschikking van de Commissie toe te passen.

5.3.3.2. Ruimbagage die als onbegeleide bagage wordt beschouwd ten gevolge van andere dan de in punt 5.3.2 vermelde factoren wordt opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen nadat ze uit het luchtvaartuig is verwijderd en vóór ze weer wordt ingeladen.

5.3.3.3. Aanvullende gedetailleerde bepalingen met betrekking tot passende beveiligingscontroles voor onbegeleide ruimbagage zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

5.4.1. Passagiers mogen de in aanhangsel 5-B vermelde voorwerpen niet meenemen in hun ruimbagage.

5.4.2. Vrijstelling van punt 5.4.1 kan worden verleend voor zover:

5.4.3. Passagiers krijgen informatie over de in aanhangsel 5-B vermelde verboden voorwerpen alvorens de check-in is voltooid.

— munitie

— slagpijpjes

— ontstekers en lonten

— mijnen, granaten en andere militaire explosieven

— vuurwerk en ander pyrotechnisch materiaal

— rookblikken en -patronen

— dynamiet, buskruit en kneedspringstoffen

6.0.1. De autoriteit, luchthavenexploitant, luchtvaartmaatschappij of entiteit, zoals gedefinieerd in dit hoofdstuk, zorgt voor de toepassing van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

6.0.2. In vrachtzendingen wordt het volgende als verboden voorwerpen beschouwd:

6.0.3. In postzendingen wordt het volgende als verboden voorwerpen beschouwd:

6.1.1. Alle vracht en post wordt door een erkend agent aan een beveiligingsonderzoek onderworpen alvorens in een luchtvaartuig te worden geladen, tenzij:

6.1.2. Als er redenen zijn om aan te nemen dat een zending die aan beveiligingscontroles is onderworpen, tekenen van manipulatie vertoont of niet beschermd is tegen manipulatie door onbevoegden vanaf het ogenblik dat die controles zijn uitgevoerd, wordt ze door een erkend agent aan een beveiligingsonderzoek onderworpen alvorens in een luchtvaartuig te worden geladen.

6.1.3. Een persoon die onbegeleide toegang heeft tot identificeerbare luchtvracht of identificeerbare luchtpost die aan de vereiste beveiligingscontroles is onderworpen, moet met succes een achtergrondonderzoek of een aan de indienstname voorafgaande controle overeenkomstig punt 11.1 hebben doorstaan.

6.2.1.1. Wanneer vracht of post aan een beveiligingsonderzoek wordt onderworpen:

6.2.1.2. Wanneer de screener niet zeker is dat de zending geen verboden voorwerpen bevat, wordt de zending geweigerd of opnieuw aan een beveiligingsonderzoek onderworpen tot de screener tevreden is over het resultaat.

6.2.1.3. Beveiligingsonderzoeken van vracht en post zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

6.3.1.1. Erkend agenten worden goedgekeurd door de bevoegde autoriteit.

De goedkeuring als erkend agent is locatiegebonden.

Een entiteit die de in punt 6.3.2 vermelde beveiligingscontroles toepast, wordt goedgekeurd als erkend agent. Dit omvat tevens leveranciers van logistieke diensten die als derde partij verantwoordelijk zijn voor geïntegreerde opslag- en vervoersdiensten, alsook luchtvaartmaatschappijen en afhandelaars.

Een erkend agent mag:

6.3.1.2. De bevoegde autoriteit van elke lidstaat legt in haar nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart, zoals vermeld in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008, de verantwoordelijkheden vast voor de tenuitvoerlegging van de volgende procedure inzake de goedkeuring van erkend agenten:

6.3.1.3. Een erkend agent duidt per plaats minstens een persoon aan die verantwoordelijk is voor de tenuitvoerlegging van het ingediende beveiligingsprogramma. Deze persoon moet met succes een achtergrondonderzoek overeenkomstig punt 11.1 hebben doorlopen.

6.3.1.4. Een erkend agent moet geregeld, en uiterlijk om de vijf jaar opnieuw worden goedgekeurd. Dit omvat een controle ter plaatse om na te gaan of hij nog steeds voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan.

Een inspectie op de terreinen en in de gebouwen van de erkend agent door de bevoegde autoriteit, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle eisen waaraan moet worden voldaan met het oog op de goedkeuring.

6.3.1.5. Als de bevoegde autoriteit er niet meer van overtuigd is dat de erkend agent voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan, trekt zij de status van erkend agent voor de gespecificeerde locatie(s) in.

Onmiddellijk na de intrekking, en in elk geval binnen 24 uur, zorgt de bevoegde autoriteit ervoor dat de verandering van status van de agent wordt ingevoerd in de „EG-gegevensbank van erkend agenten en bekende afzenders”.

6.3.1.6. Onverminderd het recht van elke lidstaat om strengere maatregelen toe te passen overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 300/2008, wordt een overeenkomstig punt 6.3 goedgekeurde erkend agent in alle lidstaten erkend.

6.3.1.7. De eisen van punt 6.3.1, behalve punt 6.3.1.2, onder d), zijn niet van toepassing wanneer de bevoegde autoriteit zelf een aanvraag tot goedkeuring als erkent agent indient.

6.3.2.1. Wanneer een erkend agent een zending aanvaardt, gaat hij na of de entiteit van wie hij de zending ontvangt een erkend agent, een bekende afzender, een vaste afzender of geen van deze is.

6.3.2.2. De persoon die de zending afgeeft bij de erkend agent of de luchtvaartmaatschappij dient een identiteitskaart, paspoort, rijbewijs of ander document met zijn/haar foto voor te leggen, die is afgegeven of wordt erkend door de nationale autoriteit. De kaart of het document wordt gebruikt om de identiteit vast te stellen van de persoon die de zendingen afgeeft.

6.3.2.3. Als de erkend agent zendingen aanvaardt waarop niet alle vereiste beveiligingscontroles zijn toegepast, ziet hij erop toe dat ze overeenkomstig punt 6.2 aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen.

6.3.2.4. Nadat de in de punten 6.3.2.1 tot en met 6.3.2.3 van deze verordening en in punt 6.3 van een afzonderlijke beschikking van de Commissie vermelde beveiligingscontroles zijn uitgevoerd, ziet de erkend agent erop toe dat:

6.3.2.5. Nadat de beveiligingscontroles waarnaar wordt verwezen in de punten 6.3.2.1 tot en met 6.3.2.4 van deze verordening zijn uitgevoerd, ziet de erkend agent erop toe dat alle zendingen die aan een luchtvaartmaatschappij of een andere erkend agent worden aangeboden, vergezeld gaan van passende documenten, ofwel in de vorm van een luchtvrachtbrief ofwel in de vorm van een afzonderlijke verklaring, hetzij schriftelijk, hetzij in elektronisch formaat.

6.3.2.6. De bevoegde autoriteit moet de documenten op elk ogenblik kunnen inspecteren tot de zending aan boord van een luchtvaartuig wordt geladen; de documenten moeten de volgende informatie bevatten:

6.3.2.7. In het geval van consolidaties wordt geacht te zijn voldaan aan de eisen van punt 6.3.2.6, onder c), e), f) en g), wanneer de erkend agent, alvorens de zending in een luchtvaartuig wordt geladen en daarna gedurende 24 uur of, indien de vlucht langer duurt, tijdens de volledige duur van de vlucht, aan de hand van een verifieerbaar auditspoor kan nagaan wat de inhoud van de zending is, waarom de beveiligingsstatus is afgegeven en/of wat de naam is van de persoon die de beveiligingsstatus heeft afgegeven en op welke datum deze is afgegeven.

6.3.2.8. Wanneer de erkend agent zendingen aanvaardt die niet aan alle vereiste beveiligingscontroles zijn onderworpen, mag hij ook er ook voor kiezen de in punt 6.3.2 vermelde beveiligingscontroles niet uit te voeren, maar de zendingen over te dragen aan een andere erkend agent om deze controles te laten uitvoeren.

Met betrekking tot beveiligingscontroles die door een erkend agent moeten worden uitgevoerd, zijn ook aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

6.4.1.1. Bekende afzenders moeten worden goedgekeurd door de bevoegde autoriteit.

De goedkeuring als bekende afzender geldt voor een bepaalde locatie.

6.4.1.2. De bevoegde autoriteit van elke lidstaat legt in haar nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart, zoals vermeld in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008, de verantwoordelijkheden vast voor de tenuitvoerlegging van de volgende procedure inzake de goedkeuring van bekende afzenders:

6.4.1.3. Een bekende afzender duidt per locatie minstens een persoon aan die verantwoordelijk is voor de toepassing van en het toezicht op de beveiligingscontroles. Deze persoon moet met succes een achtergrondonderzoek hebben doorstaan.

6.4.1.4. Een bekende afzender moet geregeld, en uiterlijk om de vijf jaar opnieuw worden goedgekeurd. Dit omvat een controle ter plaatse om na te gaan of de bekende afzender nog steeds voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan.

Een inspectie op de terreinen en in de gebouwen van de bekende afzender door de bevoegde autoriteit, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle in de controlelijst van aanhangsel 6-C vermelde domeinen.

6.4.1.5. Als de bevoegde autoriteit er niet meer van overtuigd is dat de bekende afzender voldoet aan de eisen van Verordening (EG) nr. 300/2008 en de uitvoeringsbesluiten daarvan, trekt zij de status van bekende afzender voor de gespecificeerde locatie(s) in.

Onmiddellijk na de intrekking, en in elk geval binnen 24 uur, zorgt de bevoegde autoriteit ervoor dat de verandering van status van de afzender wordt ingevoerd in de „EG-gegevensbank van erkend agenten en bekende afzenders”.

6.4.1.6. Onverminderd het recht van elke lidstaat om strengere maatregelen toe te passen overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 300/2008, wordt een overeenkomstig punt 6.4 goedgekeurde bekende afzender in alle lidstaten erkend.

Bekende afzenders die overeenkomstig punt 6.4.1.2, onder d), zijn goedgekeurd, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in punt 6.4 van een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

6.4.2.1. Een bekende afzender ziet erop toe dat:

Indien deze beveiligingscontroles, om welke reden dan ook, niet zijn toegepast op een zending, of indien de bekende afzender de zending niet voor eigen rekening verstuurt, deelt de bekende afzender dit duidelijk mee aan de erkend agent, zodat punt 6.3.2.3 kan worden toegepast.

6.4.2.2. De bekende afzender gaat ermee akkoord dat zendingen waarop de passende beveiligingscontroles niet zijn toegepast, overeenkomstig punt 6.2.1 aan een beveiligingsonderzoek worden onderworpen.

6.5.1. Vaste afzenders worden aangewezen door een erkend agent.

6.5.2. Om als vaste afzender te worden aangewezen, moet de volgende procedure worden gevolgd:

6.5.3. De erkend agent houdt een gegevensbank bij met de in punt 6.5.2, onder c), vermelde informatie. Deze gegevensbank moet beschikbaar zijn voor inspectie door de bevoegde autoriteit.

6.5.4. Als voor rekening van de vaste afzender binnen een periode van twee jaar geen activiteiten met betrekking tot het luchtvervoer van vracht of post worden ondernomen, vervalt de status van vaste afzender.

6.5.5. Als de bevoegde autoriteit of de erkend agent er niet langer van overtuigd is dat de vaste afzender aan de instructies van aanhangsel 6-D voldoet, trekt de erkend agent onmiddellijk de status van vaste afzender in.

6.5.6. Indien de in de „Luchtvaartbeveiligingsinstructies voor vaste afzenders” gespecificeerde beveiligingscontroles, om welke reden dan ook, niet zijn toegepast op een zending, of indien de vaste afzender de zending niet voor eigen rekening verstuurt, deelt de vaste afzender dit duidelijk mee aan de erkend agent, zodat punt 6.3.2.3 kan worden toegepast.

6.6.1.1. Teneinde te garanderen dat zendingen die de vereiste beveiligingscontroles hebben ondergaan, tijdens het vervoer beschermd worden tegen manipulatie door onbevoegden:

6.6.1.2. Punt 6.6.1.1, onder b), c) en d), is niet van toepassing tijdens vervoer aan de luchtzijde.

6.6.2.1. Zendingen van vracht of post die zich in een kritiek deel bevinden, worden beschouwd als zijnde beschermd tegen manipulatie door onbevoegden.

6.6.2.2. Zendingen van vracht of post die zich in een ander dan een kritiek deel bevinden, worden beschouwd als zijnde beschermd tegen manipulatie door onbevoegden indien:

— voor zover ik weet, de informatie in het beveiligingsprogramma van de onderneming correct en nauwkeurig is;

— de in dit beveiligingprogramma uiteengezette praktijken en procedures blijvend zullen worden toegepast op alle locaties waarop het programma betrekking heeft;

— dit beveiligingsprogramma zal worden bijgestuurd en aangepast om te voldoen aan alle relevante toekomstige wijzigingen van de EG-wetgeving, tenzij [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] ervan in kennis stelt dat hij niet langer handel wenst te drijven als erkend agent;

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] onverwijld schriftelijk in kennis stelt van:

— 

— [naam van de onderneming] volledig zal meewerken met alle inspecties, voor zover vereist, en toegang zal verlenen tot alle door de inspecteurs gevraagde documenten, teneinde de overeenstemming met de relevante EG-wetgeving te garanderen;

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] in kennis zal stellen van ernstige inbreuken op de beveiliging en van verdachte omstandigheden die relevant zijn voor de beveiliging van luchtvracht/luchtpost, met name pogingen om verboden voorwerpen in zendingen te verbergen;

— [naam van de onderneming] ervoor zorgt dat alle desbetreffende personeelsleden een passende opleiding ontvangen en zich bewust zijn van hun beveiligingsverantwoordelijkheden in het kader van het beveiligingsprogramma van de onderneming, en

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] schriftelijk op de hoogte brengt wanneer de onderneming:

— 

a) wordt de zending verzegeld vóór het vervoer, en

b) stemt de vervoerder die het vervoer namens de vaste afzender uitvoert, in met de in aanhangsel 6-E opgenomen expediteursverklaring.

a) ze worden gescheiden van de zendingen die hij voor eigen rekening vervoert, en

b) de herkomst duidelijk is aangegeven op de zending of op de begeleidende documentatie.

— [naam van de onderneming] voldoet aan deze „Luchtvaartbeveiligingsinstructies voor vaste afzenders”;

— [naam van de onderneming] garandeert dat deze instructies worden meegedeeld aan personeelsleden die toegang hebben tot luchtvracht/luchtpost;

— [naam van de onderneming] luchtvracht/luchtpost veilig bewaart tot deze wordt overhandigd aan de erkend agent;

— [naam van de onderneming] aanvaardt dat zendingen aan beveiligingscontroles, inclusief beveiligingsonderzoeken, kunnen worden onderworpen, en

— [naam van de onderneming] instemt met onaangekondigde inspecties op zijn terreinen en in zijn gebouwen, die door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waarin de onderneming is gevestigd, worden uitgevoerd om na te gaan of [naam van de onderneming] deze instructies naleeft.

— al het personeel dat deze luchtvracht/luchtpost vervoert, moet een beveiligingsbewustmakingstraining hebben gevolgd;

— de integriteit van alle personeelsleden die toegang hebben tot luchtvracht/luchtpost wordt gecontroleerd; dit omvat minstens een controle van hun identiteit (indien mogelijk aan de hand van een identiteitskaart, rijbewijs of paspoort met foto) en een controle van hun curriculum vitae en/of referenties;

— de laadruimten van voertuigen worden verzegeld of gesloten. Huifvoertuigen worden beveiligd met TIR-koorden. Het laadoppervlak van flatbedvoertuigen staat onder toezicht wanneer de luchtvracht wordt vervoerd;

— onmiddellijk vóór het laden wordt de laadruimte doorzocht en de integriteit van deze doorzoeking wordt behouden tot het laden is voltooid;

— elke bestuurder moet een identiteitskaart, paspoort, rijbewijs of ander document met foto bij zich dragen, dat door de nationale autoriteit is afgegeven of door haar wordt erkend;

— tussen het ophalen en afleveren mogen de bestuurders geen ongeplande stops maken. Wanneer dit onvermijdelijk is, controleert de bestuurder bij zijn terugkeer de beveiliging van de lading en de integriteit van de sloten en/of zegels. Als de bestuurder tekenen van manipulatie ontdekt, stelt hij zijn chef daarvan in kennis en wordt de luchtvracht/luchtpost niet afgeleverd zonder dit bij de levering te vermelden;

— het vervoer mag niet worden uitbesteed aan een derde partij, tenzij de derde partij ook een vervoerdersovereenkomst heeft met [hierboven vermelde naam van de erkend agent/bekende afzender/vaste afzender, of van de bevoegde autoriteit die de vervoerder heeft goedgekeurd of gecertificeerd], en

— andere diensten (bv. opslag) mogen niet worden uitbesteed aan een andere partij dan een erkend agent of aan een entiteit die door de bevoegde autoriteit gecertificeerd of goedgekeurd en op een lijst geplaatst is voor het verlenen van deze diensten.

7.1.1. Alvorens in het ruim van een luchtvaartuig te worden geladen, worden de bedrijfspost en het bedrijfsmateriaal van een luchtvaartmaatschappij aan een beveiligingsonderzoek onderworpen en beschermd overeenkomstig hoofdstuk 5 of aan beveiligingscontroles onderworpen en beschermd overeenkomstig hoofdstuk 6.

7.1.2. Alvorens in een ander deel van een luchtvaartuig dan het ruim te worden geladen, worden de bedrijfspost en het bedrijfsmateriaal van een luchtvaartmaatschappij aan een beveiligingsonderzoek onderworpen en beschermd overeenkomstig de in hoofdstuk 4 uiteengezette bepalingen inzake handbagage.

7.1.3. Bedrijfspost en het bedrijfsmateriaal van een luchtvaartmaatschappij die in een luchtvaartuig moeten worden geladen, zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

7.2.1. Bedrijfsmateriaal van luchtvaartmaatschappijen dat wordt gebruikt voor passagiers- en bagageafhandeling en dat kan worden gebruikt om de beveiliging van het luchtvaartuig in gevaar te brengen, wordt beschermd of onder toezicht gehouden om toegang door onbevoegden te voorkomen.

„Self check-in” en toepasselijke internetmogelijkheden waar de passagiers gebruik van kunnen maken, worden beschouwd als een toegestane vorm van toegang tot dergelijke materialen.

7.2.2. Afgedankt materiaal dat kan worden gebruikt om toegang door onbevoegden te vergemakkelijken of om bagage in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone of aan boord van een luchtvaartuig te brengen, wordt vernietigd of onbruikbaar gemaakt.

7.2.3. Vertrekcontrolesystemen en check-insystemen worden zodanig beheerd dat toegang door onbevoegden wordt voorkomen.

„Self check-in” waar de passagiers gebruik van mogen maken, wordt beschouwd als een toegestane vorm van toegang tot dergelijke systemen.

8.0.1. Tenzij anders vermeld zorgt de autoriteit, de luchthavenexploitant, de luchtvaartmaatschappij of de entiteit die verantwoordelijk is voor het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart voor de tenuitvoerlegging van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

8.0.2. Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk betekent „vluchtbenodigdheden” alle voorwerpen die bestemd zijn om mee te nemen aan boord van een luchtvaartuig voor gebruik, consumptie of aankoop door passagiers of bemanningsleden tijdens de vlucht, behalve:

Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk betekent „erkend leverancier van vluchtbenodigdheden” een leverancier wiens procedures in voldoende mate aan de gemeenschappelijke beveiligingsregels en -normen beantwoorden om de rechtstreekse levering van vluchtbenodigdheden aan luchtvaartuigen te kunnen toestaan.

Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk betekent „bekend leverancier van vluchtbenodigdheden” een leverancier wiens procedures in voldoende mate aan de gemeenschappelijke beveiligingsregels en -normen beantwoorden om de levering van vluchtbenodigdheden aan luchtvaartmaatschappijen of erkend leveranciers te kunnen toestaan, maar niet rechtstreeks aan luchtvaartuigen.

8.0.3. Benodigdheden worden als vluchtbenodigdheden beschouwd vanaf het ogenblik dat ze identificeerbaar zijn als leveringen die aan boord van een luchtvaartuig moeten worden gebracht voor gebruik, consumptie of aankoop door passagiers of bemanningsleden tijdens de vlucht.

8.1.1.1. Vluchtbenodigdheden worden aan een beveiligingsonderzoek onderworpen alvorens ze in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone worden binnengebracht, tenzij:

8.1.1.2. Indien van een erkend of bekend leverancier ontvangen vluchtbenodigdheden tekenen van manipulatie vertonen of indien er redenen zijn om aan te nemen dat deze vluchtbenodigdheden niet beschermd zijn tegen manipulatie door onbevoegden vanaf het ogenblik dat de controle werd uitgevoerd, worden ze aan een beveiligingsonderzoek onderworpen.

8.1.1.3. Beveiligingscontroles van vluchtbenodigdheden zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

8.1.2.1. Bij de middelen of methoden voor beveiligingsonderzoeken van vluchtbenodigdheden moet rekening worden gehouden met de aard van de benodigdheden; deze middelen en methoden moeten bovendien volstaan om redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen in de benodigdheden zijn verborgen.

8.1.2.2. Beveiligingsonderzoeken van vluchtbenodigdheden zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

8.1.3.1. Erkend leveranciers worden goedgekeurd door de bevoegde autoriteit.

De goedkeuring als erkend leverancier geldt voor een bepaalde locatie.

Een entiteit die zorgt voor de beveiligingscontroles overeenkomstig punt 8.1.5 en vluchtbenodigdheden rechtstreeks aan luchtvaartuigen levert, moet worden goedgekeurd als erkend leverancier. Dit geldt niet voor een luchtvaartmaatschappij welke die beveiligingscontroles zelf uitvoert en alleen aan haar eigen luchtvaartuigen vluchtbenodigdheden levert.

8.1.3.2. De bevoegde autoriteit van elke lidstaat legt in haar nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart, zoals vermeld in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008, de verantwoordelijkheden vast voor de tenuitvoerlegging van de volgende procedure inzake de goedkeuring van erkend leveranciers:

8.1.3.3. Een erkend leverancier moet geregeld, en uiterlijk om de vijf jaar opnieuw worden goedgekeurd. Dit omvat een controle ter plaatse om na te gaan of de erkend leverancier nog steeds voldoet aan de eisen van punt 8.1.5.

Een inspectie op de terreinen en in de gebouwen van de erkend leverancier door de bevoegde autoriteit, overeenkomstig haar nationaal kwaliteitscontroleprogramma, kan als een controle ter plaatse worden beschouwd voor zover ze betrekking heeft op alle eisen van punt 8.1.5.

8.1.3.4. Als de bevoegde autoriteit er niet langer van overtuigd is dat de erkend leverancier aan de eisen van punt 8.1.5 voldoet, trekt zij de status van erkend leverancier voor de gespecificeerde locaties in.

8.1.3.5. Onverminderd het recht van elke lidstaat om strengere maatregelen toe te passen overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 300/2008, wordt een overeenkomstig punt 8.3.1 goedgekeurde erkend leverancier in alle lidstaten erkend.

8.1.4.1. Een entiteit die zorgt voor de beveiligingsonderzoeken overeenkomstig punt 8.1.5.1 en die vluchtbenodigdheden levert, zij het niet rechtstreeks aan luchtvaartuigen, moet door het bedrijf waaraan zij levert, worden aangeduid als bekend leverancier. Dit geldt niet voor een erkend leverancier.

8.1.4.2. Om als bekend leverancier te worden aangeduid, moet de entiteit de in aanhangsel 8-B opgenomen „Verbintenisverklaring — bekend leverancier van vluchtbenodigdheden” indienen bij elk bedrijf waaraan zij levert. Deze verklaring moet worden ondertekend door de wettelijke vertegenwoordiger of door de persoon die verantwoordelijk is voor de beveiliging.

De ondertekende verklaring wordt bij wijze van validering bewaard door het bedrijf waaraan de bekend leverancier levert.

8.1.4.3. Als geen leveringen plaatsvinden binnen een periode van twee jaar, vervalt de status van bekend leverancier.

8.1.4.4. Als de bevoegde autoriteit of het bedrijf waaraan de bekend leverancier levert er niet langer van overtuigd is dat de bekend leverancier voldoet aan de eisen van punt 8.1.5.1, trekt het desbetreffende bedrijf de status van bekend leverancier in.

8.1.5.1. Luchtvaartmaatschappijen, erkend leveranciers en bekend leveranciers van vluchtbenodigdheden moeten:

Punt e) is niet van toepassing tijdens vervoer aan de luchtzijde.

8.1.5.2. Met betrekking tot de beveiligingscontroles die door luchtvaartmaatschappijen en gereguleerde leveranciers moeten worden uitgevoerd, gelden eveneens de aanvullende bepalingen die zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

1. Manipulatieaantonende tassen die bestemd zijn om als vluchtbenodigdheden te worden gebruikt, worden geleverd in een manipulatieaantonende verpakking aan de luchtzijde van een luchthaven of aan een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone.

2. Vanaf de eerste inontvangstneming van de LAG’s en manipulatieaantonende tassen aan de luchtzijde of in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone tot de verkoop ervan aan boord van het luchtvaartuig, worden de LAG’s en manipulatieaantonende tassen beveiligd tegen manipulatie door onbevoegden.

3. Gedetailleerde bepalingen voor de aanvullende bepalingen met betrekking tot de beveiliging van LAG’s en manipulatieaantonende tassen die bestemd zijn om als vluchtbenodigdheden te worden gebruikt, zijn vastgesteld in een afzonderlijk besluit.

— voor zover ik weet, de informatie in het beveiligingsprogramma van de onderneming correct en nauwkeurig is;

— de in dit beveiligingprogramma uiteengezette praktijken en procedures blijvend zullen worden toegepast op alle locaties waarop het programma betrekking heeft;

— dit beveiligingsprogramma zal worden bijgestuurd en aangepast om te voldoen aan alle relevante toekomstige wijzigingen van de EG-wetgeving, tenzij [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] ervan in kennis stelt dat hij niet langer rechtstreeks vluchtbenodigdheden aan luchtvaartuigen wenst te leveren (en dus niet langer handel wenst te drijven als erkend leverancier);

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] schriftelijk in kennis stelt van:

— 

— [naam van de onderneming] volledig zal meewerken met alle inspecties, voor zover vereist, en toegang zal verlenen tot alle door de inspecteurs gevraagde documenten, teneinde de overeenstemming met de relevante EG-wetgeving te garanderen;

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] in kennis stelt van ernstige inbreuken op de beveiliging en van verdachte omstandigheden die relevant zijn voor de beveiliging van vluchtbenodigdheden, met name pogingen om verboden voorwerpen in vluchtbenodigdheden te verbergen;

— [naam van de onderneming] ervoor zorgt dat alle desbetreffende personeelsleden een passende opleiding krijgen en zich bewust zijn van hun beveiligingsverantwoordelijkheden in het kader van het beveiligingsprogramma van de onderneming, en

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit] schriftelijk op de hoogte brengt wanneer deze:

— 

— [naam van de onderneming] voldoet aan de eisen van de EG-wetgeving;

— [naam van de onderneming] volledige medewerking zal verlenen bij alle inspecties, voor zover vereist, en toegang zal verlenen tot alle door de inspecteurs gevraagde documenten, teneinde de overeenstemming met de relevante EG-wetgeving te garanderen;

— [naam van de onderneming] [naam van de luchtvaartmaatschappij of de erkend leverancier aan wie zij vluchtbenodigdheden levert] in kennis stelt van ernstige inbreuken op de beveiliging en van verdachte omstandigheden die relevant zijn voor de beveiliging van vluchtbenodigdheden, met name pogingen om verboden voorwerpen in vluchtbenodigdheden te verbergen;

— [de onderneming] ervoor zorgt dat alle desbetreffende personeelsleden een passende opleiding ontvangen en zich bewust zijn van hun beveiligingsverantwoordelijkheden, en

— [naam van de onderneming] [de luchtvaartmaatschappij of de erkend leverancier aan wie zij vluchtbenodigdheden levert] ervan in kennis stelt als deze:

— 

9.0.1. Tenzij anders vermeld, of tenzij een autoriteit of entiteit de beveiligingsonderzoeken uitvoert, zorgt de luchthavenexploitant voor de tenuitvoerlegging van de in dit hoofdstuk uiteengezette maatregelen.

9.0.2. Voor de toepassing van dit hoofdstuk:

9.0.3. Benodigdheden worden als luchthavenbenodigdheden beschouwd vanaf het ogenblik dat ze identificeerbaar zijn als benodigdheden die worden verkocht, gebruikt of ter beschikking gesteld in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones van luchthavens.

9.1.1.1. Luchthavenbenodigdheden worden gecontroleerd alvorens te worden toegelaten tot de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones, tenzij een bekend leverancier de benodigdheden aan beveiligingscontroles heeft onderworpen en de benodigdheden vanaf het ogenblik van deze controles tot de overbrenging naar de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone beschermd zijn tegen manipulatie door onbevoegden.

9.1.1.2. Luchthavenbenodigdheden die afkomstig zijn uit de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone kunnen worden vrijgesteld van de beveiligingscontroles.

9.1.1.3. Indien van een bekend leverancier ontvangen luchthavenbenodigdheden tekenen van manipulatie vertonen of indien er redenen zijn om aan te nemen dat deze luchthavenbenodigdheden niet beschermd zijn tegen manipulatie door onbevoegden vanaf het ogenblik dat de beveiligingscontroles werd uitgevoerd, worden ze gescreend.

9.1.1.4. Bij levering aan de winkel in de om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone voert het winkelpersoneel een visuele controle van de luchthavenbenodigdheden uit om na te gaan of ze geen tekenen van manipulatie vertonen.

9.1.2.1. Bij de middelen of methoden voor beveiligingsonderzoeken van luchthavenbenodigdheden moet rekening worden gehouden met de aard van de benodigdheden; deze middelen en methoden moeten bovendien volstaan om redelijkerwijs te garanderen dat geen verboden voorwerpen in de benodigdheden zijn verborgen.

9.1.2.2. Beveiligingsonderzoeken van luchthavenbenodigdheden zijn eveneens onderhevig aan de aanvullende bepalingen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

9.1.3.1. Een entiteit die zorgt voor de beveiligingscontroles overeenkomstig punt 9.1.4 en luchthavenbenodigdheden levert, wordt door de luchthavenexploitant aangewezen als bekend leverancier.

9.1.3.2. Om als bekend leverancier te worden aangeduid, moet de entiteit de in aanhangsel 9-A opgenomen „Verbintenisverklaring — Bekend leverancier van luchthavenbenodigdheden” indienen bij de luchthavenexploitant. Deze verklaring moet worden ondertekend door de wettelijke vertegenwoordiger of door de persoon die verantwoordelijk is voor de beveiliging.

De ondertekende verklaring wordt bij wijze van validering door de luchthavenexploitant bewaard.

9.1.3.3. Als geen leveringen plaatsvinden binnen een periode van twee jaar, verstrijkt de status van bekend leverancier.

9.1.3.4. Als de bevoegde autoriteit of de luchthavenexploitant er geen genoegen meer mee neemt dat de bekend leverancier aan de eisen van punt 9.1.4 voldoet, trekt de luchthavenexploitant de status van bekend leverancier in.

a) stellen een persoon aan die binnen het bedrijf verantwoordelijk is voor de beveiliging, en

b) zorgen ervoor dat personen met toegang tot luchthavenbenodigdheden een beveiligingsbewustmakingstraining krijgen alvorens toegang te krijgen tot die benodigdheden, en

c) verhinderen dat onbevoegden toegang krijgen tot hun terreinen, gebouwen en luchthavenbenodigdheden, en

d) garanderen redelijkerwijs dat geen verboden voorwerpen verborgen zijn in de luchthavenbenodigdheden, en

e) brengen manipulatieaantonende zegels aan op alle voertuigen en/of containers waarin luchthavenbenodigdheden worden vervoerd.

1. Manipulatieaantonende tassen worden geleverd in een manipulatieaantonende verpakking aan de luchtzijde van een luchthaven, voorbij het punt waarop de instapkaarten worden gecontroleerd, of aan een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone.

2. Vanaf de eerste inontvangstneming van de LAG’s en manipulatieaantonende tassen aan de luchtzijde of in een om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zone tot de verkoop ervan in het verkooppunt, worden de LAG’s en manipulatieaantonende tassen beveiligd tegen manipulatie door onbevoegden.

3. Gedetailleerde bepalingen voor de aanvullende bepalingen met betrekking tot de beveiliging van LAG’s en manipulatieaantonende tassen zijn vastgesteld in een afzonderlijk besluit.

— [naam van de onderneming] voldoet aan de eisen van de EG-wetgeving;

— [naam van de onderneming] volledige medewerking zal verlenen bij alle inspecties, voor zover vereist, en toegang zal verlenen tot alle door de inspecteurs gevraagde documenten, teneinde de overeenstemming met de relevante EG-wetgeving te garanderen;

— [naam van de onderneming] [naam van de bevoegde autoriteit en van de luchthavenexploitant] in kennis stelt van ernstige inbreuken op de beveiliging en van verdachte omstandigheden die relevant zijn voor de beveiliging van luchthavenbenodigdheden, met name pogingen om verboden voorwerpen in luchthavenbenodigdheden te verbergen;

— [de onderneming] ervoor zorgt dat alle betreffende personeelsleden een passende opleiding ontvangen en zich bewust zijn van hun beveiligingsverantwoordelijkheden, en

— [naam van de onderneming] [de luchthavenexploitant] op de hoogte brengt wanneer deze:

— 

11.0.1. De autoriteit, luchthavenexploitant, luchtvaartmaatschappij of entiteit die personen inzet die de maatregelen van het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart uitvoeren of verantwoordelijk zijn voor de uitvoering ervan, zorgt ervoor dat deze personen voldoen aan de in dit hoofdstuk uiteengezette normen.

11.0.2. Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „certificering” verstaan: een formele beoordeling en bevestiging door of namens de bevoegde autoriteit waaruit blijkt dat de persoon in kwestie met succes de relevante opleiding heeft gevolgd en over de nodige vaardigheden beschikt om de hem toegewezen taken op een aanvaardbaar niveau uit te voeren.

11.0.3. Met het oog op de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder „verblijfplaats” verstaan: het land waarin de desbetreffende persoon gedurende minstens zes maanden heeft gewoond, en onder „onderbreking” in het onderwijs of de loopbaan: elke onderbreking van meer dan 28 dagen.

11.0.4. Bij het beoordelen van de opleidingsbehoeften in het kader van dit hoofdstuk kan rekening worden gehouden met de vaardigheden die vóór de indienstname zijn verworven.

11.1.1. Personen die in dienst zijn genomen om beveiligingsonderzoeken, toegangscontroles of andere beveiligingscontroles in om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones uit te voeren of die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering daarvan, moeten met succes een achtergrondonderzoek hebben doorstaan.

11.1.2. Personen die in dienst zijn genomen om beveiligingsonderzoeken, toegangscontroles of andere beveiligingscontroles in andere dan om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones uit te voeren of die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering daarvan, moeten met succes een achtergrondonderzoek of aan de indienstname voorafgaande controle hebben doorstaan. Tenzij anders vermeld in deze verordening, bepaalt de bevoegde autoriteit overeenkomstig de toepasselijke nationale regels of al dan niet een achtergrondonderzoek of aan de indienstname voorafgaande controle moet worden uitgevoerd.

11.1.3. Overeenkomstig de communautaire en nationale regels omvat een achtergrondonderzoek ten minste:

11.1.4. Overeenkomstig de communautaire en nationale regels omvat een aan de indienstname voorafgaande controle ten minste:

11.1.5. Alvorens een persoon een beveiligingsopleiding volgt waarbij hij toegang krijgt tot informatie die niet publiek toegankelijk is, dient een achtergrondonderzoek of aan de indienstname voorafgaande controle te zijn afgerond.

11.1.6. Voor alle personen die in het kader van de punten 11.1.1 en 11.1.2 in dienst worden genomen, omvat de procedure voor indienstname minstens een schriftelijke sollicitatie en een gesprek, teneinde een eerste beoordeling van hun vaardigheden te maken.

11.1.7. Personen die in dienst worden genomen om beveiligingscontroles uit te voeren, moeten mentaal en fysiek in staat zijn om de hun toegewezen taken effectief uit te voeren en worden bij het begin van het wervingsproces gewezen op de aard van deze eisen.

Deze vaardigheden worden tijdens het wervingsproces en vóór de voltooiing van een proefperiode beoordeeld.

11.1.8. De wervingsgegevens, inclusief de resultaten van testonderzoeken, van personen die op basis van de punten 11.1.1 en 11.1.2 in dienst zijn genomen dienen ten minste voor de duur van hun contract bewaard te worden in een personeelsdossier.

11.2.1.1. Personen moeten met succes de relevante opleiding hebben gevolgd alvorens toestemming te krijgen om zonder toezicht beveiligingsonderzoeken uit te voeren.

11.2.1.2. De opleiding van personen die de in de punten 11.2.3.1 tot en met 11.2.3.5 en punt 11.2.4 vermelde taken uitvoeren, omvat een theoretisch en een praktisch gedeelte en een training op de werkvloer.

11.2.1.3. De inhoud van de cursussen wordt door de bevoegde autoriteit gespecificeerd of goedgekeurd alvorens:

Computerondersteund onderwijs mag met of zonder de ondersteuning van een instructeur of begeleider worden gebruikt.

11.2.1.4. De opleidingsgegevens van alle opgeleide personen dienen ten minste voor de duur van hun contract bewaard te worden.

a) kennis van eerdere wederrechtelijke daden en terroristische aanslagen tegen de burgerluchtvaart en van actuele dreigingen;

b) kennis van het juridisch kader met betrekking tot de luchtvaartbeveiliging;

c) kennis van de doelstellingen en de organisatie van de luchtvaartbeveiliging, inclusief de plichten en verantwoordelijkheden van personen die beveiligingscontroles uitvoeren;

d) kennis van procedures voor toegangcontrole;

e) kennis van de identiteitskaartsystemen die op de luchthaven worden gebruikt;

f) kennis van de procedures om personen staande te houden en van de omstandigheden waarin personen staande moeten worden gehouden of aangegeven;

g) kennis van de aangifteprocedures;

h) de vaardigheid om verboden voorwerpen te identificeren;

i) de vaardigheid om passend te reageren op beveiligingsgerelateerde incidenten;

j) kennis van de wijze waarop menselijk gedrag en de reacties daarop de beveiligingsprestaties kunnen beïnvloeden, en

k) het vermogen om duidelijk en overtuigend te communiceren.

11.2.3.1. De specifieke opleiding voor personen die beveiligingscontroles van personen, handbagage, meegenomen voorwerpen en ruimbagage uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.2. De opleiding van personen die beveiligingsonderzoeken van vracht en post uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.3. De opleiding van personen die beveiligingsonderzoeken van bedrijfspost en -materiaal van luchtvaartmaatschappijen, vluchtbenodigdheden en luchthavenbenodigdheden uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.4. De specifieke opleiding van personen die voertuigonderzoeken uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.5. De specifieke opleiding van personen die instaan voor toegangscontroles op een luchthaven, bewaking en patrouilles, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.6. De opleiding van personen die beveiligingsdoorzoekingen van luchtvaartuigen uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.7. De opleiding van personen die betrokken zijn bij de bescherming van luchtvaartuigen, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.8. De opleiding van personen die betrokken zijn bij het controleren van de connectie tussen bagage en passagier, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.9. De opleiding van personen die andere beveiligingscontroles dan beveiligingsonderzoeken toepassen op vracht en post, of die toegang hebben tot identificeerbare luchtvracht of identificeerbare luchtpost, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.3.10. De opleiding van personen die andere beveiligingscontroles van bedrijfspost en -materiaal van luchtvaartmaatschappijen, vluchtbenodigdheden en luchthavenbenodigdheden dan beveiligingsonderzoeken uitvoeren, moet resulteren in de volgende vaardigheden:

a) kennis van de relevante wettelijke vereisten en de wijze waarop daaraan moet worden voldaan;

b) kennis van toezichthoudende taken;

c) kennis van interne kwaliteitscontrole;

d) de vaardigheid om passend te reageren op de ontdekking van verboden voorwerpen;

e) kennis van noodprocedures;

f) het vermogen als mentor op te treden, om training op de werkvloer te verzorgen en om anderen te motiveren;

en, indien de aan de persoon toegewezen taken dit vereisen:

g) kennis van conflictbeheer, en

h) inzicht in de mogelijkheden en beperkingen van de gebruikte beveiligingsapparatuur of beveiligingsonderzoekmethoden.

a) kennis van de relevante wettelijke vereisten en de wijze waarop daaraan moet worden voldaan;

b) kennis van interne, nationale, communautaire en internationale kwaliteitscontrole;

c) het vermogen anderen te motiveren;

d) inzicht in de mogelijkheden en beperkingen van de gebruikte beveiligingsapparatuur of beveiligingsonderzoekmethoden.

11.2.6.1. Andere personen dan passagiers die onbegeleide toegang tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones moeten krijgen en die niet onder de punten 11.2.3 tot en met 11.2.5 en punt 11.5 vallen, moeten een beveiligingsbewustmakingstraining volgen alvorens een toegangsbewijs te krijgen die hun onbegeleid toegang verleent tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

11.2.6.2. De beveiligingsbewustmakingstraining moet resulteren in de volgende vaardigheden:

11.2.6.3. Elke persoon die een beveiligingsbewustmakingstraining volgt, moet aantonen dat hij inzicht heeft in alle onder punt 11.2.6.2 vermelde onderwerpen alvorens hem een toegangsbewijs wordt verleend om onbegeleid toegang te krijgen tot om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones.

11.3.1. Personen die de in de punten 11.2.3.1 tot en met 11.2.3.5 vermelde taken uitvoeren, moeten:

11.3.2. Personen die röntgen- of EDS-apparatuur bedienen moeten, in het kader van de procedure voor een eerste certificering of goedkeuring, slagen in een gestandaardiseerde beeldinterpretatietest.

11.3.3. De procedure voor vernieuwde certificering of goedkeuring van personen die röntgen- of EDS-apparatuur bedienen, omvat zowel de gestandaardiseerde beeldinterpretatietest als een beoordeling van hun operationele prestaties.

11.3.4. Wanneer de vernieuwde certificering of goedkeuring niet binnen een redelijke termijn van normaliter hoogstens drie maanden met succes wordt voltooid, worden de bijbehorende beveiligingsrechten ingetrokken.

11.3.5. Voor alle gecertificeerde of goedgekeurde personen wordt minstens tijdens de duur van hun contract een certificerings- of goedkeuringsdossier bijgehouden.

11.4.1. Personen die röntgen- of EDS-apparatuur bedienen, moeten een periodieke opleiding volgen die uit een beeldherkenningstraining en uit beeldherkenningstesten bestaat. Dit moet de vorm aannemen van:

De testresultaten worden aan de betrokken persoon meegedeeld; ze worden ook geregistreerd en kunnen in overweging worden genomen als onderdeel van de procedure voor vernieuwde certificering of goedkeuring.

Bij opleidingen in een leslokaal en/of computerondersteunend onderwijs moeten de betrokken personen minstens zes uur per half jaar beeldherkenningstraining volgen of beeldherkenningstesten afleggen. Daarbij wordt gebruikgemaakt van een beeldbibliotheek van minstens 1 000 beelden, waarvan minstens 250 verschillende dreigingsvoorwerpen, inclusief beelden van onderdelen van dergelijke voorwerpen, waarbij elk voorwerp vanuit diverse standpunten is weergegeven. Tijdens de training en de testen wordt gebruikgemaakt van een onvoorspelbare selectie van beelden uit de bibliotheek.

Voor TIP-opleiding op de werkvloer wordt gebruikgemaakt van een beeldbibliotheek van minstens 6 000 beelden, waarvan minstens 1 500 verschillende dreigingsvoorwerpen, inclusief beelden van onderdelen van dergelijke voorwerpen, waarbij elk voorwerp vanuit diverse standpunten is weergegeven.

11.4.2. Personen die onder punt 11.2, maar niet onder punt 11.4.1 vermelde taken uitvoeren, moeten een periodieke opleiding volgen die frequent genoeg plaatsvindt om te garanderen dat vaardigheden worden verworven en onderhouden overeenkomstig de ontwikkelingen op beveiligingsgebied.

De periodieke opleiding heeft betrekking op:

De vereisten onder a) gelden niet voor vaardigheden die zijn verworven tijdens specifieke opleidingen die niet meer vereist zijn voor de taken die aan de persoon in kwestie zijn toegewezen.

11.4.3. Voor alle opgeleide personen wordt minstens tijdens de duur van hun contract een dossier met de gevolgde periodieke opleidingen bewaard.

11.5.1. De bevoegde autoriteit houdt een lijst bij van gecertificeerde instructeurs en, indien van toepassing, onafhankelijke validateurs die aan de vereisten van punt 11.5.2, 11.5.3 of 11.5.4 voldoen, of heeft toegang tot een dergelijke lijst.

11.5.2. Instructeurs en onafhankelijke validateurs moeten met succes een achtergrondonderzoek overeenkomstig punt 11.1.3 hebben doorstaan en moeten aantonen dat ze over relevante kwalificaties of kennis beschikken. Onafhankelijke validateurs mogen geen contractuele of financiële verplichtingen hebben tegenover de luchthavenexploitanten, luchtvaartmaatschappijen of entiteiten waarop zij toezicht moeten houden.

11.5.3. Instructeurs die in dienst zijn genomen of die in deze verordening gespecificeerde opleidingen hebben verstrekt vóór de inwerkingtreding van de verordening, moeten minstens aan de bevoegde autoriteit aantonen dat zij:

11.5.4. Onafhankelijke validateurs die vóór de inwerkingtreding van deze verordening in dienst zijn genomen, moeten minstens aan de bevoegde autoriteit aantonen dat zij:

11.5.5. Om te worden gecertificeerd als een instructeur die gekwalificeerd is om de in de punten 11.2.3.1 tot en met 11.2.3.5 en de punten 11.2.4 en 11.2.5 gedefinieerde opleiding te verstrekken, moet een persoon kennis hebben van de werkomgeving op het relevante gebied van de luchtvaartbeveiliging en over kwalificaties en vaardigheden op de volgende gebieden beschikken:

11.5.6. Om te worden gecertificeerd als een onafhankelijke validateur moet een persoon kennis hebben van de werkomgeving op het relevante gebied van de luchtvaartbeveiliging en over vaardigheden op de volgende gebieden beschikken:

11.5.7. De bevoegde autoriteit verstrekt ofwel zelf opleiding voor instructeurs en onafhankelijke validateurs of keurt een lijst van geschikte cursussen voor beveiligingsopleiding goed en houdt deze bij. De bevoegde autoriteit zorgt ervoor dat instructeurs en onafhankelijke validateurs regelmatig opleiding krijgen en informatie ontvangen over ontwikkelingen op de relevante gebieden.

11.5.8. Als de bevoegde autoriteit er niet meer van overtuigd is dat de opleiding die door een gekwalificeerde instructeur wordt verstrekt tot de relevante vaardigheden leidt, trekt zij de goedkeuring van de desbetreffende cursus in, schorst zij de opleider of schrapt zij hem van de lijst van gekwalificeerde instructeurs.

12.0.1. De autoriteit, exploitant of entiteit die apparatuur gebruikt voor de tenuitvoerlegging van maatregelen waarvoor hij/zij verantwoordelijk is overeenkomstig het in artikel 10 van Verordening (EG) nr. 300/2008 vermelde nationaal programma voor de beveiliging van de burgerluchtvaart, neemt redelijke maatregelen om te garanderen dat deze apparatuur voldoet aan de in dit hoofdstuk uiteengezette normen.

De overeenkomstig Besluit 2001/844/EG, EGKS, Euratom ( 10 ) gerubriceerde informatie wordt door de bevoegde autoriteit op „need to know”-basis ter beschikking van fabrikanten gesteld.

12.0.2. Alle beveiligingsapparatuur moet aan routinetests worden onderworpen.

12.1.1.1. Metaaldetectiepoorten moeten in staat zijn om minstens bepaalde metalen voorwerpen, zowel afzonderlijk als in combinatie, te detecteren, waarbij een alarmsignaal dient te worden gegeven.

12.1.1.2. De detectie door een metaaldetectiepoort moet onafhankelijk zijn van de positie en oriëntatie van het metalen voorwerp.

12.1.1.3. Metaaldetectiepoorten moeten stevig zijn bevestigd aan een solide basis.

12.1.1.4. Metaaldetectiepoorten moeten een visuele indicator hebben die aangeeft of de apparatuur in werking is.

12.1.1.5. Het instrument voor het wijzigen van de detectie-instellingen van een metaaldetectiepoort moet beveiligd zijn en alleen toegankelijk zijn voor geautoriseerde personen.

12.1.1.6. Metaaldetectiepoorten moeten een visueel en een auditief alarmsignaal geven als metalen voorwerpen worden gedetecteerd, zoals bepaald in punt 12.1.1.1. Beide types alarmsignalen moeten op een afstand van twee meter kunnen worden waargenomen.

12.1.1.7. Het visuele alarmsignaal moet een aanduiding geven van de sterkte van het door de metaaldetectiepoort gedetecteerde signaal.

12.1.1.8. Metaaldetectiepoorten moeten zodanig geplaatst zijn dat ze niet worden beïnvloed door interferentiebronnen.

12.1.2.1. Er zijn twee normen voor metaaldetectiepoorten. Gedetailleerde eisen met betrekking tot deze normen zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

12.1.2.2. Alle metaaldetectiepoorten moeten aan norm 1 voldoen.

Norm 1 verstrijkt op 1 januari 2011.

12.1.2.3. Alle metaaldetectiepoorten die sinds 5 januari 2007 zijn geïnstalleerd, moeten voldoen aan norm 2, tenzij vóór die datum al een contract was gesloten om metaaldetectiepoorten van norm 1 te installeren.

Uiterlijk op 1 januari 2011 moeten alle metaaldetectiepoorten aan norm 2 voldoen.

a) een auditief en/of visueel signaal geven bij een bepaald percentage personen die door de metaaldetectiepoort lopen en die geen alarm overeenkomstig punt 12.1.1.1 hebben veroorzaakt. Het percentage moet kunnen worden ingesteld, en

b) het aantal aan een beveiligingsonderzoek onderworpen personen tellen, met uitzondering van de personen die in omgekeerde richting door de metaaldetectiepoort lopen, en

c) het aantal alarmsignalen tellen, en

d) het aantal alarmsignalen berekenen als een percentage van het aantal aan een beveiligingsonderzoek onderworpen personen.

12.2.1. Draagbare metaaldetectieapparatuur moet zowel ferro-metalen als non-ferrometalen kunnen detecteren. Detectie en identificatie van de plaats van een metalen voorwerp zal geschieden middels een alarmsignaal.

12.2.2. De bediening van de gevoeligheidinstellingen van draagbare metaaldetectieapparatuur moet beveiligd zijn en alleen toegankelijk zijn voor geautoriseerde personen.

12.2.3. Wanneer de draagbare metaaldetectieapparatuur een metalen voorwerp detecteert, wordt een auditief alarmsignaal in werking gesteld. Het alarmsignaal moet op een afstand van 1 m kunnen worden waargenomen.

12.2.4. De prestaties van de draagbare metaaldetectieapparatuur mogen niet worden beïnvloed door interferentiebronnen.

12.2.5. Draagbare metaaldetectieapparatuur moet een visuele indicator hebben die aangeeft of de apparatuur in werking is.

12.4.1.1. Explosievendetectiesystemen moeten in staat zijn om gespecificeerde en hogere individuele hoeveelheden explosieven in bagage of andere zendingen te detecteren en daarbij een alarmsignaal te geven.

12.4.1.2. De vorm, positie of oriëntatie van de explosieven mogen geen invloed hebben op de detectie.

12.4.1.3. Een explosievendetectiesysteem moet in de volgende gevallen een alarmsignaal geven:

12.4.2.1. Er zijn drie normen voor EDS. Gedetailleerde eisen met betrekking tot deze normen zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

12.4.2.2. Alle EDS moeten aan norm 1 voldoen.

Norm 1 verstrijkt op 1 september 2012.

De bevoegde autoriteit mag toestemming geven om EDS van norm 1, die geïnstalleerd zijn tussen 1 januari 2003 en 1 september 2006, te blijven gebruiken tot uiterlijk 1 januari 2014.

12.4.2.3. Alle EDS die sinds 1 januari 2007 zijn geïnstalleerd, moeten voldoen aan norm 2, tenzij vóór 19 oktober 2006 een contract was gesloten om EDS van norm 1 te installeren.

Alle EDS moeten uiterlijk op 1 september 2012 aan norm 2 voldoen, tenzij de derde alinea van punt 12.4.2.2 van toepassing is.

Norm 2 verstrijkt op 1 september 2018.

12.4.2.4. Alle EDS die vanaf 1 september 2012 worden geïnstalleerd, moeten voldoen aan norm 3.

Uiterlijk op 1 september 2018 moeten alle EDS aan norm 3 voldoen.

12.5.1.1. TIP moet in staat zijn virtuele beelden van dreigingsvoorwerpen te projecteren op het röntgenbeeld van aan een beveiligingsonderzoek onderworpen stukken bagage of andere zendingen.

De virtuele beelden worden niet altijd op dezelfde plaats geprojecteerd, maar worden evenwichtig verspreid over het röntgenbeeld van de aan een beveiligingsonderzoek onderworpen stukken bagage of zendingen.

Het moet mogelijk zijn het percentage te projecteren virtuele beelden in te stellen.

12.5.1.2. TIP mag de prestaties en de normale werking van röntgenapparatuur niet verstoren.

De screener krijgt geen indicatie dat een virtueel beeld van een dreigingsvoorwerp zal worden geprojecteerd of is geprojecteerd tot een bericht wordt weergegeven overeenkomstig punt 12.5.2.2.

12.5.1.3. De bediening van TIP moet beveiligd zijn en alleen toegankelijk zijn voor geautoriseerde personen.

12.5.2.1. TIP beschikt ten minste over:

12.5.2.2. TIP geeft een bericht aan de screener:

Het bericht wordt zodanig gepresenteerd dat het zicht op het beeld van het desbetreffende stuk bagage of de desbetreffende zending niet wordt belemmerd.

Het bericht blijft zichtbaar tot het door de screener wordt verwijderd. In gevallen a) en b) wordt het bericht samen met het virtuele beeld van het dreigingsvoorwerp gepresenteerd.

12.5.2.3. Een screener kan alleen met een unieke identificatiecode toegang krijgen tot geïnstalleerde en geactiveerde TIP-apparatuur.

12.5.2.4. TIP moet de resultaten van de reacties van individuele screeners minstens twaalf maanden kunnen opslaan in een formaat dat het opstellen van verslagen mogelijk maakt.

12.5.2.5. Met betrekking tot de samenstelling van TIP zijn eveneens aanvullende eisen vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

12.7.1.1. Met de in punt 4.1.3.1 opgesomde apparatuur voor het screenen van vloeistoffen, spuitbussen en gels moet het mogelijk zijn bepaalde en hogere hoeveelheden risicomaterialen in vloeistoffen, spuitbussen en gels te detecteren en daarbij een alarmsignaal te geven.

12.7.1.2. De vorm en het materiaal van de verpakking van de vloeistof of gel mag geen invloed hebben op de detectie.

12.7.1.3. De wijze waarop de apparatuur wordt gebruikt, moet garanderen dat de verpakking zodanig geplaatst en georiënteerd is dat de detectiecapaciteiten volledig worden benut.

12.7.1.4. De apparatuur moet in de volgende gevallen een alarmsignaal geven:

12.7.2.1. Er zijn twee normen van toepassing de apparatuur voor het aan een beveiligingsonderzoek onderwerpen van spuitbussen, vloeistoffen en gels. Gedetailleerde eisen met betrekking tot deze normen zijn vastgesteld in een afzonderlijke beschikking van de Commissie.

12.7.2.2. Alle apparatuur voor het aan een beveiligingsonderzoek onderwerpen van spuitbussen, vloeistoffen en gels moet voldoen aan norm 1.

Norm 1 vervalt op 28 april 2014.

12.7.2.3. Norm 2 is van toepassing op alle apparatuur voor het aan een beveiligingsonderzoek onderwerpen van spuitbussen, vloeistoffen en gels die vanaf 29 april 2014 wordt geïnstalleerd.

Alle apparatuur voor het aan een beveiligingsonderzoek onderwerpen van spuitbussen, vloeistoffen en gels moet uiterlijk op 29 april 2016 voldoen aan norm 2.

12.8.1. Een lidstaat mag toestemming verlenen voor een beveiligingsonderzoekmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van andere dan de in deze verordening vastgestelde technologieën, voor zover:

12.8.2. Als een lidstaat voornemens is toestemming te verlenen voor een nieuwe beveiligingsonderzoekmethode stelt hij minstens vier maanden vóór de geplande toepassing de Commissie en de overige lidstaten hiervan schriftelijk in kennis, waarbij hij aangeeft hoe hij zal garanderen dat de toepassing van de nieuwe methode aan de vereiste van punt 12.8.1, onder b), zal beantwoorden. De kennisgeving moet ook gedetailleerde informatie bevatten over de plaats(en) waar de beveiligingsonderzoekmethode zal worden toegepast en over de geplande duur van de evaluatieperiode.

12.8.3. Als de lidstaat een positief antwoord ontvangt van de Commissie of als hij binnen drie maanden na de schriftelijke kennisgeving geen antwoord heeft ontvangen, mag hij toestemming geven voor de toepassing van de beveiligingsonderzoekmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologieën.

Als de Commissie niet overtuigd is dat de voorgestelde beveiligingsonderzoekmethode voldoende garandeert dat het algemene luchtvaartbeveiligingsniveau in de Gemeenschap in stand wordt gehouden, stelt de Commissie de lidstaat daarvan schriftelijk in kennis binnen drie maanden na ontvangst van de in punt 12.8.2 vermelde kennisgeving en legt zij uit waarom zij niet overtuigd is. In dat geval dient de betrokken lidstaat de Commissie eerst te overtuigen alvorens met de beveiligingsonderzoekmethode mag worden gestart.

12.8.4. De evaluatieperiode voor elke beveiligingsonderzoekmethode waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe technologieën, bedraagt hoogstens 18 maanden. De Commissie kan deze evaluatieperiode met hoogstens twaalf maanden verlengen op voorwaarde dat de lidstaat dit naar behoren kan motiveren.

12.8.5. Tijdens de evaluatieperiode dient de bevoegde autoriteit in de betrokken lidstaat minstens om de zes maanden een verslag over de voortgang van de evaluatie bij de Commissie in. De Commissie stelt de overige lidstaten in kennis van de inhoud van deze voortgangsverslagen. Indien geen voortgangsverslagen worden ingediend, kan de Commissie de lidstaat verzoeken de test op te schorten.

12.8.6. Als de Commissie er op basis van een verslag niet van overtuigd is dat de geteste beveiligingsonderzoekmethode voldoende garandeert dat het algemene luchtvaartbeveiligingsniveau in de Gemeenschap in stand wordt gehouden, stelt zij de lidstaat ervan in kennis dat de test moet worden opgeschort tot dergelijke garanties kunnen worden gegeven.

12.8.7. De evaluatieperiode mag in geen geval langer duren dan 30 maanden.

12.9.1.1. Een explosievenspeurhond (Explosive Detection Dog, EDD) moet in staat zijn gespecificeerde en hogere individuele hoeveelheden explosieven te detecteren en te signaleren.

12.9.1.2. De vorm, positie of oriëntatie van de explosieven mogen geen invloed hebben op de detectie.

12.9.1.3. Wanneer een explosievenspeurhond de in aanhangsel 12-D van een afzonderlijk besluit van de Commissie vermelde explosieven detecteert, moet hij een alarmsignaal geven in de vorm van een passieve reactie.

12.9.1.4. Een explosievenspeurhond en zijn begeleider mogen voor beveiligingsonderzoeken worden ingezet als ze beiden onafhankelijk en als team zijn goedgekeurd.

12.9.1.5. Een explosievenspeurhond en zijn begeleider moeten eerst een basisopleiding en daarna periodieke opleidingen volgen om te garanderen dat ze de vereiste bekwaamheden verwerven en behouden en, indien nodig, nieuwe bekwaamheden verwerven.

12.9.1.6. Om te worden goedgekeurd moet een EDD-team, bestaande uit een explosievenspeurhond en (een) begeleider(s), met succes een opleiding hebben gevolgd.

12.9.1.7. Een EDD-team wordt goedgekeurd door of namens de bevoegde autoriteit, overeenkomstig aanhangsels 12-E en 12-F van een afzonderlijk besluit van de Commissie.

12.9.1.8. Na goedkeuring door de bevoegde autoriteit mag een EDD-team beveiligingsonderzoeken uitvoeren op basis van de „free running”- of de „remote explosive scent tracing”-methode

12.9.2.1. De prestatievereisten voor explosievenspeurhonden zijn vastgelegd in Aanhangsel 12-D bij een afzonderlijk besluit van de Commissie.

12.9.2.2. Een EDD-team dat wordt ingezet voor beveiligingsonderzoeken van personen, handbagage, voorwerpen die door andere personen dan passagiers worden meegenomen, voertuigen, luchtvaartuigen, vluchtbenodigdheden, luchthavenbenodigdheden en om beveiligingsredenen beperkt toegankelijke zones moet voldoen aan norm 1.

12.9.2.3. Een EDD-team dat wordt ingezet voor beveiligingsonderzoeken van ruimbagage, post van luchtvaartmaatschappijen, materiaal van luchtvaartmaatschappijen, vracht en post moet voldoen aan norm 2.

12.9.2.4. Een EDD-team dat is goedgekeurd om explosieven te detecteren op basis van de „remote explosive scent tracing”-methode mag alleen worden ingezet voor beveiligingsonderzoeken van vracht, maar niet voor andere domeinen die onder norm 2 vallen.

12.9.2.5. Een explosievenspeurhond die wordt ingezet om explosieven op te speuren, wordt uitgerust met passende voorzieningen die de unieke identificatie van de explosievenspeurhond mogelijk maken.

12.9.2.6. Wanneer een hond naar explosieven speurt, moet hij altijd worden begeleid door de begeleider die goedgekeurd is om met de explosievenspeurhond te werken.

12.9.2.7. Een explosievenspeurhond die is goedgekeurd om volgens de „free running”-methode te werken, mag slechts één begeleider hebben. Een begeleider kan worden goedgekeurd voor het begeleiden van hoogstens twee explosievenspeurhonden.

12.9.2.8. Een explosievenspeurhond die is goedgekeurd om volgens de „explosive scent tracing”-methode te werken, mag door hoogstens twee begeleiders worden begeleid.

12.9.3.1. De opleiding van een EDD-team omvat een theoretische en een praktische opleiding en een training op de werkvloer.

12.9.3.2. De inhoud van de cursussen wordt door de bevoegde autoriteit gespecificeerd of goedgekeurd.

12.9.3.3. De opleiding wordt georganiseerd door of namens de bevoegde autoriteit en wordt gegeven door instructeurs die gekwalificeerd zijn overeenkomstig punt 11.5 van de bijlage bij Verordening 185/2010.

12.9.3.4. Honden die voor het opspeuren van explosieven worden opgeleid, mogen alleen met dat doel worden ingezet.

12.9.3.5. Tijdens de opleiding worden hulpmiddelen gebruikt die explosieven voorstellen.

12.9.3.6. De opleiding wordt verstrekt aan alle personen die de opleidingshulpmiddelen gebruiken teneinde contaminatie te voorkomen.

12.9.3.7. Een EDD-team volgt een basisopleiding die gebaseerd is op de in punt 12.9.3 van een afzonderlijk besluit van de Commissie vastgestelde criteria.

12.9.3.8. De basisopleiding van een EDD-team omvat een praktische opleiding in de toekomstige werkomgeving.

12.9.3.9. Een explosievenspeurhond en zijn begeleider dienen, individueel en als team, periodieke opleidingen te volgen.

12.9.3.10. Periodieke opleiding moet zorgen voor de instandhouding van de bekwaamheden die tijdens de basisopleiding moeten worden verworven en van de bekwaamheden welke overeenkomstig ontwikkelingen op beveiligingsgebied worden verworven.

12.9.3.11. De periodieke opleiding van een EDD-team moet minstens om de zes weken plaatsvinden. Tijdens elke periode van zes weken moet minstens vier uur periodieke opleiding worden gevolgd.

12.9.3.12. Punt 11 is niet van toepassing wanneer een explosievenspeurhond minstens wekelijks een opleiding krijgt om alle in Aanhangsel 12-D van een afzonderlijk besluit van de Commissie vermelde materialen te leren herkennen.

12.9.3.13. Voor zowel de explosievenspeurhond als zijn begeleider wordt tijdens minstens de duur van de arbeidsovereenkomst een dossier van de basis- en periodieke opleiding bijgehouden en op verzoek ter beschikking van de bevoegde autoriteit gesteld.

12.9.3.14. Wanneer bij de beveiligingsonderzoeken explosievenspeurhonden worden ingezet, moeten deze honden een operationele opleiding krijgen om te garanderen dat ze aan de prestatievereisten van Aanhangsel 12-D van een afzonderlijk besluit van de Commissie voldoen.

12.9.3.15. De operationele opleiding vindt plaats op continue willekeurige basis tijdens de periode dat de explosievenspeurhond wordt ingezet; tijdens deze opleiding worden de detectieprestaties van de explosievenspeurhond gemeten aan de hand van goedgekeurde opleidingshulpmiddelen.

12.9.4.1. De goedkeuringsprocedure moet garanderen dat de volgende bekwaamheden worden gemeten:

12.9.4.2. Tijdens de goedkeuringsprocedure worden alle werkdomeinen waarop het EDD-team actief zal zijn, gesimuleerd.

12.9.4.3. Het EDD-team moet met succes de opleiding voltooien op elk domein waarvoor goedkeuring wordt gevraagd.

12.9.4.4. De goedkeuringsprocedures worden uitgevoerd overeenkomstig de Aanhangsels 12-E en 12-F van een afzonderlijk besluit van de Commissie.

12.9.4.5. Elke goedkeuring is hoogstens twaalf maanden geldig.

12.9.5.1. De kwaliteitscontrolemaatregelen van Aanhangsel 12-G van een afzonderlijk besluit van de Commissie worden toegepast op het EDD-team.