Dit document vormt slechts een documentatiehulpmiddel en verschĳnt buiten de verantwoordelĳkheid van de instellingen

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 95,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité ( 1 ),

Na raadpleging van de Centrale Bank ( 2 ),

Handelend volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag ( 3 ),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Ratingbureaus spelen een belangrijke rol op de mondiale bancaire en effectenmarkten omdat hun ratings door beleggers, leningnemers, uitgevende instellingen en overheden worden gebruikt als een van de middelen om met kennis van zaken beleggings- en financieringsbeslissingen te kunnen nemen. Kredietinstellingen, beleggingsondernemingen, verzekerings- en herverzekeringsondernemingen, instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) en instellingen voor bedrijfspensioenvoorzieningen kunnen deze ratings gebruiken als referentiepunt voor de berekening van hun kapitaalvereisten voor solvabiliteitsdoeleinden of voor de berekening van de risico’s op hun beleggingsactiviteiten. Bijgevolg hebben ratings aanmerkelijke gevolgen voor de werking van de markten en het vertrouwen van beleggers en consumenten. Daarom is het van essentieel belang dat bij ratingactiviteiten de beginselen van integriteit, transparantie, verantwoordelijkheid en goed bestuur in acht worden genomen, zodat de ratings die in de Gemeenschap worden gebruikt onafhankelijk, objectief en van toereikende kwaliteit zijn.

(2)

Momenteel hebben de meeste ratingbureaus hun hoofdkantoor buiten de Gemeenschap. De meeste lidstaten reglementeren de activiteiten van ratingbureaus of de voorwaarden voor de afgifte van ratings niet. Ook al zijn ratingbureaus voor de werking van de financiële markten van wezenlijk belang, toch zijn ze slechts op bepaalde terreinen onderworpen aan Gemeenschapswetgeving, en dan met name aan Richtlijn 2003/6/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 betreffende handel met voorwetenschap en marktmanipulatie ( 4 ). Voorts wordt in Richtlijn 2006/48/EG van het Europees Parlement en van de Raad van 14 juni 2006 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen ( 5 ) en in Richtlijn 2006/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2006 inzake de kapitaaltoereikendheid van beleggingsondernemingen en kredietinstellingen ( 6 ) verwezen naar ratingbureaus. Daarom is het van belang om regels vast te stellen die ervoor zorgen dat alle ratings die door in de Gemeenschap geregistreerde ratingbureaus worden afgegeven van toereikende kwaliteit zijn en afgegeven zijn door ratingbureaus die aan strenge vereisten zijn onderworpen. De Commissie zal blijven samenwerken met haar internationale partners om te zorgen voor convergentie van de regels voor ratingbureaus. Het moet mogelijk zijn dat bepaalde centrale banken die ratings afgeven, worden vrijgesteld van naleving van deze verordening, mits zij voldoen aan de daarvoor geldende voorwaarden die de onafhankelijkheid en integriteit van hun ratingactiviteiten waarborgen en die even streng zijn als de vereisten van deze verordening.

(3)

Deze verordening mag geen algemene verplichting in het leven roepen om financiële instrumenten of financiële verplichtingen krachtens deze verordening te beoordelen. In het bijzonder mag de verordening instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) als omschreven in Richtlijn 85/611/EG van de Raad van 20 december 1985 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) ( 7 ) of instellingen voor bedrijfspensioenvoorziening als omschreven in Richtlijn 2003/41/EG van het Europees Parlement en de Raad van 3 juni 2003 betreffende de werkzaamheden van en het toezicht op instellingen voor bedrĳfspensioenvoorziening ( 8 ) niet verplichten om uitsluitend te investeren in krachtens deze verordening beoordeelde financiële instrumenten.

(4)

Deze verordening mag niet leiden tot een algemene verplichting voor financiële instellingen of beleggers om alleen te beleggen in effecten waarvoor een prospectus is gepubliceerd overeenkomstig Richtlijn 2003/71/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 november 2003 betreffende het prospectus dat gepubliceerd moet worden wanneer effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel worden toegelaten ( 9 ) en Verordening (EG) nr. 809/2004 van de Commissie van 29 april 2004 tot uitvoering van Richtlijn 2003/71/EG van het Europees Parlement en de Raad wat de in het prospectus te verstrekken informatie, de vormgeving van het prospectus, de opneming van informatie door middel van verwijzing, de publicatie van het prospectus en de verspreiding van advertenties betreft ( 10 ) en die overeenkomstig deze verordening zijn beoordeeld. Bovendien mag deze verordening de uitgevende instellingen of de aanbieders of personen die verzoeken om tot de handel op een gereglementeerde markt te worden toegelaten, evenmin verplichten ratings te verkrijgen voor effecten die krachtens Richtlijn 2003/71/EG en Verordening (EG) nr. 809/2004 zijn onderworpen aan de verplichte publicatie van een prospectus.

(5)

Een krachtens Richtlijn 2003/71/EG en Verordening (EG) nr. 809/2004 gepubliceerde prospectus moet duidelijke en opvallende informatie bevatten over de vraag of de rating voor de betroffen effecten al dan niet is afgegeven door een in de Gemeenschap gevestigd en overeenkomstig deze verordening geregistreerd ratingbureau. Niets in deze verordening mag echter de personen die verantwoordelijk zijn voor het publiceren van een prospectus krachtens Richtlijn 2003/71/EG en Verordening (EG) nr. 809/2004 ervan weerhouden om in het prospectus enige relevante informatie op te nemen, met inbegrip van informatie over in derde landen afgegeven ratings en daarop betrekking hebbende gegevens.

(6)	Naast het afgeven van ratings en uitoefenen van ratingactiviteiten moeten ratingbureaus ook nevenactiviteiten kunnen verrichten op professionele basis. Het verrichten van nevenactiviteiten mag de onafhankelijkheid of integriteit van ratingactiviteiten van ratingbureaus niet in gevaar brengen.

(7)

Deze verordening moet van toepassing zijn op ratings die worden afgegeven door in de Gemeenschap geregistreerde ratingbureaus. Het hoofddoel van de verordening is de stabiliteit van de financiële markten en de investeerders te beschermen. Kredietscores, kredietscorestelsels en soortgelijke beoordelingen in verband met verplichtingen welke voortvloeien uit consumenten-, commerciële of industriële betrekkingen vallen niet onder de toepassingssfeer van deze verordening.

(8)

Ratingbureaus mogen op vrijwillige basis de door de International Organisation of Securities Commissions uitgebrachte gedragscode, de Code of Conduct Fundamentals for credit rating agencies ( 11 ) (IOSCO-code), toepassen. In 2006 werd het bij Besluit 2009/77/EG opgerichte Comité van Europese effectenregelgevers ( 12 ) („CESR”) in de mededeling van de Commissie over kredietbeoordelaars verzocht te controleren of de IOSCO-code in acht wordt genomen, en jaarlijks daarover verslag uit te brengen aan de Commissie.

(9)	De Europese Raad van 13 en 14 maart 2008 is het eens geworden over een reeks conclusies over de voornaamste zwakke punten in het financiële stelsel. Een van de doelstellingen was verbetering van de marktwerking en stimulerende maatregelen, onder meer ten aanzien van de rol van ratingbureaus.

(10)

Over ratingbureaus wordt geoordeeld dat zij ten eerste de verslechtering van de marktomstandigheden niet vroeg genoeg tot uiting hebben laten komen in hun ratings, en ten tweede hun ratings niet op tijd hebben aangepast toen de marktcrisis erger werd. Dit falen kan het best worden gecorrigeerd met maatregelen op het gebied van belangenconflicten, de kwaliteit van ratings, de transparantie en interne governance van de ratingbureaus en het toezicht op de activiteiten van de ratingbureaus. De gebruikers van ratings mogen niet blindelings op ratings vertrouwen maar moeten bij het gebruik van dergelijke ratings hun eigen analyse verrichten en te allen tijde voldoende „due-diligence”-onderzoek uitvoeren.

(11)

Er moet een gemeenschappelijk regelgevingkader worden vastgesteld voor de verbetering van de kwaliteit van ratings, dat met name moet zien op de kwaliteit van ratings die moeten worden gebruikt door financiële instellingen en personen waarvoor in de Gemeenschap geharmoniseerde voorschriften gelden. Bij afwezigheid van een dergelijk gemeenschappelijk kader bestaat het gevaar dat de lidstaten op nationaal niveau uiteenlopende maatregelen treffen, wat een rechtstreekse negatieve weerslag zou hebben op en belemmeringen zou opwerpen voor een goede werking van de interne markt. Dit aangezien de ratingbureaus die ratings afgeven waarvan financiële instellingen in de Gemeenschap gebruikmaken, dan zouden worden onderworpen aan regels die van lidstaat tot lidstaat verschillen. Voorts kunnen met betrekking tot ratings uiteenlopende kwaliteitseisen worden gesteld en uiteenlopende niveaus van beleggers- en consumentenbescherming ontstaan. Bovendien moeten gebruikers de in de Gemeenschap afgegeven ratings kunnen vergelijken met internationaal afgegeven ratings.

(12)	Deze verordening mag geen gevolgen hebben voor het gebruik van ratings door andere personen dan die op welke deze verordening betrekking heeft.

(13)

Het is wenselijk te bepalen dat in derde landen afgegeven ratings kunnen worden gebruikt voor regelgevingsdoeleinden in de Gemeenschap, mits deze voldoen aan even strenge vereisten als die van deze verordening. Bij deze verordening wordt een bekrachtigingsregeling ingevoerd waarmee in de Gemeenschap gevestigde ratingbureaus die overeenkomstig haar bepalingen zijn geregistreerd, in derde landen afgegeven ratings kunnen bekrachtigen. Wanneer een ratingbureau een in een derde land afgegeven rating bekrachtigt, moet het doorlopend vaststellen en controleren of ratingactiviteiten die leiden tot de afgifte van die rating in een derde land, voldoen aan de vereisten inzake de afgifte van ratings die even streng zijn als die van deze verordening en in de praktijk hetzelfde regelgevende doel en dezelfde regelgevende effecten verwezenlijken.

(14)

Om te voorkomen dat het feit dat een ratingbureau niet in de Gemeenschap gevestigd is een serieuze belemmering zal vormen voor effectief toezicht in het belang van de financiële markten in de Gemeenschap, moet zo’n bekrachtigingsregeling worden ingevoerd voor ratingbureaus die geaffilieerd zijn of nauw samenwerken met in de Gemeenschap gevestigde ratingbureaus. Niettemin kan het noodzakelijk zijn het vereiste van fysieke aanwezigheid in de Gemeenschap in bepaalde gevallen bij te stellen, met name wanneer het gaat om kleine ratingbureaus uit derde landen die geen aanwezigheid of affiliatie in de Gemeenschap hebben. Daarom moet voor dergelijke ratingbureaus een specifiek certificatiestelsel worden opgezet, voor zover zij niet van systemisch belang zijn voor de financiële stabiliteit of integriteit van de financiële markten van een of meer lidstaten.

(15)

Certificatie moet mogelijk zijn nadat de Commissie heeft vastgesteld dat het juridische en toezichtkader van een derde land gelijkwaardig is aan de vereisten van deze verordening. Het beoogde equivalentiemechanisme moet niet automatisch toegang verlenen tot de Gemeenschap, maar moet de mogelijkheid bieden om ratingbureaus uit derde landen van geval tot geval te beoordelen en een ontheffing te verlenen van bepaalde organisatorische vereisten welke gelden voor ratingbureaus die in de Gemeenschap werkzaam zijn, waaronder de vereiste fysieke aanwezigheid in de Gemeenschap.

(16)

Deze verordening moet tevens voorschrijven dat ratingbureaus van derde landen voldoen aan criteria die algemene vereisten vormen voor de integriteit van hun ratingactiviteiten, teneinde te voorkomen dat de bevoegde autoriteiten of andere overheden van dat derde land zich bemoeien met de inhoud van de kredietratings, alsook dat zij een goed beleid voeren ten aanzien van belangenconflicten, het rouleren van analisten en periodieke en doorlopende informatievoorziening.

(17)	Een belangrijk vereiste voor een goed bekrachtigingsmechanisme en een equivalentiestelsel is ook het bestaan van goede samenwerkingsregelingen tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst en de betrokken bevoegde autoriteiten van de ratingbureaus van derde landen.

(18)	Ratingbureaus die in een derde land afgegeven ratings bekrachtigen, moeten volledig en onvoorwaardelijk verantwoordelijk zijn voor de bekrachtigde ratings en voor de naleving van de desbetreffende voorwaarden van deze verordening.

(19)	Deze verordening moet niet van toepassing zijn op ratings die een ratingbureau opstelt naar aanleiding van een afzonderlijke opdracht en alleen afgeeft aan de opdrachtgever, en die niet bedoeld zijn voor openbaarmaking of voor verspreiding per abonnement.

(20)	Onderzoek op beleggingsgebied, investeringsaanbevelingen en andere opinies over een waarde of een prijs voor een financieel instrument of een financiële verplichting dienen niet als ratings te worden beschouwd.

(21)	Een ongevraagde rating, dat wil zeggen een rating die niet op verzoek van de uitgevende instelling of de beoordeelde entiteit is geïnitieerd, moet duidelijk als zodanig herkenbaar zijn en op passende wijze worden onderscheiden van gevraagde ratings.

(22)

Om mogelijke belangenconflicten te vermijden, moeten ratingbureaus zich in hun beroepsactiviteit concentreren op de afgifte van ratings. Het mag een ratingbureau niet worden toegestaan zich bezig te houden met consultancy of adviesverlening. Met name mag een ratingbureau geen voorstellen of aanbevelingen doen voor de constructie van een gestructureerd financieringsinstrument. Wel zou een ratingbureau in de gelegenheid moeten zijn nevendiensten te verrichten mits daardoor geen mogelijke belangenconflicten met de afgifte van ratings ontstaan.

(23)

Ratingbureaus moeten ratingmethodologieën hanteren die worden gekenmerkt door zorgvuldigheid, systematiek en continuïteit en die op basis van passende historische ervaring en door back-testing worden gevalideerd. Deze eis mag echter voor de bevoegde autoriteiten en de lidstaten geen reden zijn om zich te bemoeien met de inhoud van ratings en de methodologieën. Evenmin mag de eis dat ratings minstens eenmaal per jaar door ratingbureaus worden getoetst, afdoen aan de verplichting voor ratingbureaus om ratings doorlopend te bewaken en zo nodig bij te stellen. Deze eisen moeten niet zodanig worden gehanteerd dat nieuwe ratingbureaus ervan worden weerhouden de markt te betreden.

(24)	De ratings moeten goed onderbouwd en gemotiveerd zijn, ten einde gecompromitteerde ratings te vermijden.

(25)

De ratingbureaus moeten informatie openbaar maken over de methodologieën, modellen en belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen die zij bij hun ratingactiviteiten gebruiken. De openbaar gemaakte informatie over modellen moet voldoende gedetailleerd zijn om de gebruikers van ratings in staat te stellen hun eigen „due-diligence”-onderzoek te verrichten bij de beoordeling of zij al dan niet op deze ratings zullen vertrouwen. Bij de openbaarmaking van informatie over modellen mag echter geen gevoelige bedrijfsinformatie worden vrijgegeven of innovatie ernstig worden belemmerd.

(26)

Ratingbureaus moeten deugdelijke interne gedragslijnen en procedures vaststellen voor werknemers en andere personen die bij het rating- en toetsingsproces zijn betrokken, teneinde belangenconflicten te voorkomen, te identificeren, weg te nemen of te beheren en openbaar te maken en de kwaliteit, integriteit en degelijkheid van het rating- en toetsingsproces te allen tijde te waarborgen. Die gedragslijnen en procedures moeten in het bijzonder de interne controlemechanismen en de compliancefunctie omvatten.

(27)

Om hun onafhankelijkheid te waarborgen, moeten ratingbureaus belangenconflictsituaties vermijden en deze conflicten adequaat beheren als ze niet te vermijden zijn. Zij moeten belangenconflicten tijdig openbaar maken. Ook moeten zij gegevens bewaren over alle wezenlijke bedreigingen voor de onafhankelijkheid van het ratingbureau en zijn werknemers en andere personen die bij het ratingproces zijn betrokken, en over de veiligheidsmaatregelen om deze bedreigingen te ondervangen.

(28)

Ratingbureaus of groepen ratingbureaus dienen regelingen voor een goede corporate governance te hebben. Bij het vaststellen van zijn regelingen voor een goed ondernemingsbestuur houdt het ratingbureau of de groep ratingbureaus zich aan de noodzaak voor ratings te zorgen die onafhankelijk, objectief en van voldoende kwaliteit zijn.

(29)

Om te waarborgen dat het ratingproces onafhankelijk blijft van het bedrijfsbelang van het ratingbureau als onderneming, moeten ratingbureaus ervoor zorgen dat ten minste een derde van de leden en in geen geval minder dan twee leden van het toezichthoudende of het bestuursorgaan onafhankelijk is/zijn in overeenstemming met afdeling III, punt 13, van Aanbeveling 2005/162/EG van 15 februari 2005 van de Commissie betreffende de taak van niet bij het dagelijkse bestuur betrokken bestuurders of commissarissen van beursgenoteerde ondernemingen en betreffende de comités van de raad van bestuur of van de raad van commissarissen ( 13 ). Voorts moet de hoogste leiding, met inbegrip van alle onafhankelijke leden van het bestuurs- of het toezichthoudende orgaan, over voldoende deskundigheid op ter zake doende terreinen van financiële diensten beschikken. De compliance officer moet op gezette tijden verslag uitbrengen over de uitoefening van zijn of haar taken aan de hoogste leiding en aan de onafhankelijke leden van het bestuurs- of het toezichthoudende orgaan.

(30)	Om belangenconflicten te vermijden, mag de vergoeding van onafhankelijke leden van het bestuurs- of het toezichthoudende orgaan niet afhangen van de bedrijfsresultaten van het ratingbureau.

(31)	Een ratingbureau moet voldoende werknemers met een passende kennis en ervaring inzetten voor zijn ratingactiviteiten. Met name moet het bureau ervoor zorgen dat er voldoende personele en financiële middelen worden uitgetrokken voor de afgifte, monitoring en herziening van ratings.

(32)

Om rekening te kunnen houden met de specifieke omstandigheden van ratingbureaus met minder dan 50 werknemers moeten de bevoegde autoriteiten zulke ratingbureaus kunnen ontheffen van een aantal van de verplichtingen in deze verordening met betrekking tot de rol van de onafhankelijke leden van het bestuur, de compliance functie en het rouleringssysteem, voor zover deze ratingbureaus kunnen aantonen dat ze voldoen aan specifieke voorwaarden. De bevoegde autoriteiten moeten met name onderzoeken of de omvang van een ratingbureau niet opzettelijk zodanig is berekend dat het ratingbureau of een groep ratingbureaus niet aan de eisen van deze verordening hoeft te voldoen. De ontheffing moet door de bevoegde autoriteiten van lidstaten zodanig worden toegepast dat het gevaar van fragmentatie van de interne markt wordt voorkomen en dat de eenduidige toepassing van het Gemeenschapsrecht wordt gewaarborgd.

(33)

Langdurige relaties met dezelfde beoordeelde entiteiten of met aan deze entiteiten gelieerde derden kunnen de onafhankelijkheid van analisten en personen die ratings goedkeuren, in gevaar brengen. Daarom moeten deze analisten en personen aan een passend rouleringssysteem worden onderworpen dat ervoor moet zorgen dat analyseteams en ratingcomités geleidelijk van samenstelling veranderen.

(34)

Ratingbureaus moeten ervoor zorgen dat de methodologieën, modellen en belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen, zoals wiskundige of correlatieve aannamen, die gebruikt worden om ratings vast te stellen, goed worden bijgehouden, actueel zijn en periodiek uitgebreid worden getoetst en dat beschrijvingen ervan op zodanige wijze worden gepubliceerd dat uitgebreide toetsing mogelijk is. Wanneer door een gebrek aan betrouwbare gegevens of door de complexiteit van de structuur van een nieuw type financieel instrument, met name een gestructureerd financieringsinstrument, ernstige twijfel ontstaat of het ratingbureau wel een geloofwaardige rating kan opstellen, moet het ratingbureau geen rating afgeven of een bestaande rating intrekken. Veranderingen in de kwaliteit van de informatie die beschikbaar is om een bestaande rating te toetsen, moeten samen met die toetsing openbaar worden gemaakt en de rating moet zo nodig worden herzien.

(35)

Om de kwaliteit van ratings te waarborgen, moet het ratingbureau maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat het bij de toekenning van een rating gebruikmaakt van betrouwbare informatie. Daartoe moet een bureau er onder meer voor zorgen dat men zich kan baseren op van onafhankelijke zijde gecontroleerde jaarrekeningen en openbaargemaakte informatie, op verificaties door een gerenommeerde derde en op aselecte steekproeven van de ontvangen informatie, dan wel gebruikmaken van contractuele bepalingen die ondubbelzinnig bepalen dat de beoordeelde entiteit of de aan haar verbonden derden aansprakelijk zijn indien in het kader van het contract welbewust wezenlijk onjuiste of misleidende informatie wordt verstrekt of indien de beoordeelde entiteit of aan haar verbonden derden niet de nodige zorgvuldigheid betrachten ten aanzien van de nauwkeurigheid van de in de contractuele voorwaarden gespecificeerde informatie.

(36)

Deze verordening doet niet af aan de verplichting van de ratingbureaus om het recht op privacy van natuurlijke personen te beschermen met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens overeenkomstig Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens ( 14 ).

(37)

Ratingbureaus moeten goede procedures vaststellen voor de periodieke toetsing van de gebruikte methodologieën, modellen en belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen opdat veranderingen in de omstandigheden op de onderliggende markten voor activa daarin tot uiting kunnen komen. Omwille van de transparantie moeten wezenlijke wijzigingen in de methodologieën en werkwijzen, procedures en processen van ratingbureaus openbaar worden gemaakt voordat deze van kracht worden, tenzij extreme marktomstandigheden een onmiddellijke wijziging van de rating noodzakelijk maken.

(38)

Ratingbureaus moeten een passende risicowaarschuwing geven die onder meer een gevoeligheidsanalyse van de relevante aannamen omvat. In deze analyse moet worden uitgelegd op welke wijze diverse marktontwikkelingen die de in het model ingebouwde parameters (bv. de volatiliteit) in beweging brengen, wijzigingen in de ratings kunnen beïnvloeden. Het ratingbureau moet ervoor zorgen dat de informatie over de historische wanbetalingsgraden van zijn ratingcategorieën verifieerbaar en kwantificeerbaar is en voor belanghebbende partijen een toereikende basis vormt om inzicht te krijgen in de historische resultaten van elke ratingcategorie en in de vraag of en hoe deze ratingcategorieën zijn gewijzigd. Indien een historische wanbetalingsgraad vanwege de aard van de rating of vanwege andere omstandigheden niet adequaat is, statistisch niet-valide is of anderszins misleidend kan zijn voor de gebruikers van de rating, moet het ratingbureau een passende toelichting geven. Deze informatie moet zoveel mogelijk vergelijkbaar zijn met bestaande, in de sector gangbare patronen zodat beleggers de prestaties van de verschillende ratingbureaus met elkaar kunnen vergelijken.

(39)

Met het oog op meer transparantie van ratings en om bij te dragen tot de bescherming van beleggers moet het CESR een centrale databank bijhouden waarin informatie over de historische prestatiegegevens van ratingbureaus en informatie over in het verleden afgegeven ratings wordt bewaard. De ratingbureaus moeten informatie in gestandaardiseerde vorm aan dit depot verstrekken. Het CESR moet deze informatie beschikbaar maken voor het publiek en jaarlijks beknopte informatie publiceren over de belangrijkste waargenomen ontwikkelingen.

(40)

Onder bepaalde omstandigheden kunnen gestructureerde financieringsinstrumenten andere gevolgen teweegbrengen dan het geval is bij het traditionele schuldpapier van bedrijven. Beleggers kunnen een verkeerd beeld krijgen indien voor beide soorten instrumenten zonder verdere uitleg dezelfde ratingcategorieën worden gehanteerd. Ratingbureaus moeten er in belangrijke mate toe bijdragen dat de gebruikers van ratings zich bewust worden van de bijzondere kenmerken van de gestructureerde financieringsproducten. Daarom moeten de ratingbureaus duidelijk onderscheid maken tussen enerzijds ratingcategorieën die zij gebruiken voor de beoordeling van gestructureerde financieringsinstrumenten en anderzijds ratingcategorieën die zij gebruiken voor andere financiële instrumenten of financiële verplichtingen, door de ratingcategorie van een passend symbool te voorzien.

(41)

Ratingbureaus moeten maatregelen nemen om te voorkomen dat uitgevende instellingen bij verschillende ratingbureaus een aanvraag indienen voor een voorlopige beoordeling van het betrokken gestructureerde financieringsinstrument om na te gaan welk bureau de beste rating voor de voorgestelde structuur biedt. Uitgevende instellingen moeten zelf ook dergelijke handelswijzen vermijden.

(42)	Een ratingbureau moet gegevens bewaren over de ratingmethodologieën en deze bij wijzigingen regelmatig bijwerken, alsook gegevens bewaren over de wezenlijke onderdelen van de dialoog tussen de analist en de beoordeelde entiteit of aan haar gelieerde derden.

(43)

Om een hoge mate van beleggers- en consumentenvertrouwen op de interne markt te waarborgen, is registratie wenselijk van ratingbureaus die ratings afgeven die door financiële instellingen in de Gemeenschap worden gebruikt. Een dergelijke registratie is de voornaamste voorwaarde waaraan ratingbureaus moeten voldoen om ratings te mogen afgeven die bedoeld zijn om in de Gemeenschap voor regelgevingsdoeleinden te worden gebruikt. Daarom moeten geharmoniseerde voorwaarden en een procedure voor het verlenen, opschorten en intrekken van een dergelijke registratie worden vastgesteld.

(44)	Deze verordening komt niet in de plaats van de vastgestelde procedure voor de erkenning van externe kredietbeoordelingsinstellingen (EKBI’s) overeenkomstig Richtlijn 2006/48/EG. De reeds in de Gemeenschap erkende EKBI’s moeten een registratie overeenkomstig deze verordening aanvragen.

(45)

Het moet een ratingbureau dat door de bevoegde autoriteit van de desbetreffende lidstaat is geregistreerd, worden toegestaan in de gehele Gemeenschap ratings af te geven. Daarom moet worden voorzien in één registratieprocedure voor elk ratingbureau die voor de gehele Gemeenschap geldt. De registratie van een ratingbureau moet effectief worden zodra het registratiebesluit van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst krachtens het nationale recht van kracht is geworden.

(46)

Er moet één centraal punt voor de indiening van registratieaanvragen worden vastgesteld. Het CESR moet registratieaanvragen in ontvangst nemen en de bevoegde autoriteiten van alle lidstaten in kennis stellen van de aanvragen. Het CESR moet ook advies uitbrengen aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst over de volledigheid van een aanvraag. De registratieaanvragen moeten op nationaal niveau worden beoordeeld door de desbetreffende bevoegde autoriteit. Voor een efficiënte behandeling van ratingbureaus is het nodig dat de bevoegde autoriteiten operationeel netwerken („colleges”) met een efficiënte informatietechnologie opzetten. Het CESR moet een subcomité oprichten dat gespecialiseerd is in ratings van alle door ratingbureaus beoordeelde activaklassen.

(47)

Sommige ratingbureaus bestaan uit diverse rechtspersonen die samen een groep ratingbureaus vormen. Bij de registratie van elk van de ratingbureaus die van een dergelijke groep deel uitmaken, moeten de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten de beoordeling van de aanvragen van tot dezelfde groep behorende ratingbureaus, en de besluitvorming over het verlenen van de registratie, coördineren. Het moet evenwel mogelijk zijn om de registratie van één van de ratingbureaus in een groep ratingbureaus te weigeren indien dat ratingbureau niet voldoet aan de voorwaarden voor registratie terwijl andere leden van de groep wel voldoen aan alle voorwaarden voor registratie overeenkomstig deze verordening. Aangezien het college niet de bevoegdheid moet worden verleend om juridisch bindende besluiten te nemen, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst van de leden van de groep ratingbureaus elk een afzonderlijk besluit nemen over het ratingbureau dat gevestigd is op het grondgebied van de lidstaat in kwestie.

(48)

Het college moet het daadwerkelijke platform vormen waar bevoegde autoriteiten informatie over toezicht uitwisselen, hun activiteiten op elkaar afstemmen en toezichtmaatregelen nemen die nodig zijn voor daadwerkelijk toezicht op ratingbureaus. Meer specifiek moet het college de gelegenheid bieden te controleren of de voorwaarden voor bekrachtiging van in derde landen afgegeven ratings en de certificatie, de uitbestedingsovereenkomst en de ontheffing van een ratingbureau als voorzien in deze verordening, zijn vervuld. De activiteiten van de colleges van bevoegde autoriteiten moeten bijdragen aan een geharmoniseerde toepassing van de regels volgens deze verordening en aan de convergentie van de toezichtpraktijken.

(49)

Om de praktische coördinatie van de activiteiten van het college te verbeteren moeten de leden van het college uit hun midden een facilitator kiezen. De facilitator moet de vergadering van het college voorzitten, zijn schriftelijke coördinatieregelingen opstellen en zijn optreden van het college coördineren. Tijdens het registratieproces moet de facilitator beoordelen of de periode voor de behandeling van aanvragen moet worden verlengd, het onderzoek van aanvragen coördineren en contact houden met het CESR.

(50)	De Commissie heeft in november 2008 een high level groep opgericht met als taak de toekomstige Europese toezichtarchitectuur te onderzoeken op het gebied van financiële diensten, met inbegrip van de rol van het CESR.

(51)

De huidige toezichtarchitectuur moet niet worden gezien als de langetermijnoplossing voor het toezicht op ratingbureaus. Colleges van bevoegde autoriteiten, die geacht worden de samenwerking op het gebied van het toezicht op dit terrein in de Gemeenschap in goede banen te leiden, zijn een belangrijke stap vooruit, maar bieden wellicht niet alle voordelen die een meer geconsolideerd toezicht op de ratingindustrie oplevert. De crisis in de internationale financiële markten heeft duidelijk aangetoond dat de behoefte aan grootscheepse hervormingen van het regelgevings- en toezichtmodel van de communautaire financiële sector nader moet worden onderzocht. Om het noodzakelijke niveau van communautaire convergentie van en samenwerking bij het toezicht te verwezenlijken en de stabiliteit van het financiële stelsel te ondersteunen, zijn verdere grootscheepse hervormingen van het regelgevings- en toezichtmodel van de communautaire financiële sector hoogst noodzakelijk, en moet de Commissie daar met spoed voor zorgen, daarbij naar behoren rekening houdend met de conclusies van 25 februari 2009 van de door Jacques de Larosière voorgezeten groep van deskundigen. De Commissie moet zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk 1 juli 2010 aan het Europees Parlement, de Raad en andere betrokken instellingen verslag uitbrengen van alle bevindingen ter zake en de nodige wetgevingsvoorstellen indienen om de geconstateerde tekortkomingen met betrekking tot de coördinatie van het toezicht en de samenwerkingsregelingen te verhelpen.

(52)	Als belangrijke wijzigingen in de voorwaarden voor de initiële registratie van een ratingbureau moeten onder meer worden beschouwd significante wijzigingen in de bekrachtigingsregeling, de uitbestedingsovereenkomsten en het openen of sluiten van bijkantoren.

(53)	Het toezicht op een ratingbureau moet worden uitgeoefend door de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst in samenwerking met de bevoegde autoriteiten van de andere betrokken lidstaten waarbij het betrokken college wordt ingeschakeld en het CESR steeds volledig wordt betrokken.

(54)

Het vermogen van de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst en andere leden van het betrokken college om te beoordelen en te controleren of een ratingbureau voldoet aan de uit deze verordening voortvloeiende verplichtingen moet niet worden beperkt door uitbestedingsovereenkomsten waarbij het ratingbureau partij is. Wanneer een ratingbureau gebruikmaakt van uitbestedingsovereenkomsten, moet het verantwoordelijk blijven voor alle verplichtingen die krachtens deze verordening op hem rusten.

(55)

Om het beleggers- en consumentenvertrouwen op een hoog niveau te houden en een doorlopend toezicht op in de Gemeenschap afgegeven ratings mogelijk te maken, moeten ratingbureaus met hoofdkantoor buiten de Gemeenschap verplicht worden om een dochteronderneming in de Gemeenschap op te richten, zodat een efficiënt toezicht op hun activiteiten in de Gemeenschap en een daadwerkelijk gebruik van het bekrachtigingsstelsel mogelijk worden. Ook moet het verschijnen van nieuwe actoren op de markt van de ratingbureaus gestimuleerd worden.

(56)

De bevoegde autoriteiten moeten de mogelijkheid hebben in deze verordening omschreven bevoegdheden ten aanzien van ratingbureaus, bij ratingactiviteiten betrokken personen, beoordeelde entiteiten en aan die entiteiten gelieerde derden, derden waaraan de ratingbureaus bepaalde functies of activiteiten hebben uitbesteed en andere personen die op een andere wijze te maken hebben met of verbonden zijn met ratingbureaus of ratingactiviteiten, aan te wenden. Dergelijke personen zijn aandeelhouders of leden van de toezichthoudende of bestuursorganen van de ratingbureaus en de beoordeelde entiteiten.

(57)	De bepalingen van deze verordening over heffingen voor toezicht mogen niet afdoen aan de toepasselijke bepalingen van het nationale recht betreffende heffingen voor toezicht of andere vergoedingen.

(58)

Er moet een mechanisme worden opgezet om deze verordening effectief te kunnen handhaven. De bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten over de nodige middelen beschikken om ervoor te zorgen dat de ratings in de Gemeenschap worden afgegeven overeenkomstig deze verordening. Het gebruik van deze toezichtmaatregelen moet altijd binnen het betrokken college worden gecoördineerd. Maatregelen als intrekking van een registratie of opschorting van het gebruik van ratings voor regelgevingsdoeleinden moeten worden opgelegd wanneer zij evenredig worden geacht aan de ernst van de inbreuk op de uit deze verordening voortvloeiende verplichtingen. Bij de uitoefening van toezichtbevoegdheden moeten de bevoegde autoriteiten naar behoren rekening houden met de belangen van beleggers en met de marktstabiliteit. Aangezien een ratingbureau bij de opstelling van zijn ratings onafhankelijk moet blijven, mogen de bevoegde autoriteiten noch de lidstaten zich bemoeien met de inhoud van ratings en met de methodologieën waarmee een bureau ratings vaststelt, ten einde te voorkomen dat ratings gecompromitteerd zijn. Ingeval er druk wordt uitgeoefend op een ratingbureau, moet dit bureau de Commissie en het CESR daarvan in kennis stellen. De Commissie moet van geval tot geval beoordelen of er verdere maatregelen moeten worden genomen tegen de betrokken lidstaat wegens niet-naleving van de verplichtingen uit hoofde van deze verordening.

(59)

Het is wenselijk ervoor te zorgen dat de in deze verordening bedoelde besluitvorming stoelt op nauwe samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten en daarom zouden de registratiebesluiten op basis van onderlinge overeenstemming worden genomen. Dit is een noodzakelijke voorwaarde voor een goed verloop van de registratie en van het toezicht. De besluitvorming moet doeltreffend zijn, vlot verlopen en op consensus berusten.

(60)	Omwille van de efficiëntie van het toezicht en om dubbel werk te voorkomen, moeten de bevoegde autoriteiten van de lidstaten samenwerken.

(61)

Ook moet worden gezorgd voor uitwisseling van informatie tussen de bevoegde autoriteiten die uit hoofde van deze verordening belast zijn met het toezicht op ratingbureaus en de bevoegde autoriteiten die toezien op financiële instellingen, in het bijzonder die welke verantwoordelijk zijn voor het bedrijfseconomische toezicht of voor de financiële stabiliteit in de lidstaten.

(62)

Bevoegde autoriteiten van de lidstaten die niet de bevoegde autoriteiten van de lidstaten van herkomst zijn, moeten kunnen ingrijpen en passende toezichtmaatregelen kunnen treffen nadat ze de CESR en de bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst op de hoogte hebben gebracht en het betrokken college hebben geraadpleegd in geval ze hebben vastgesteld dat een geregistreerd ratingbureau waarvan de ratings op hun grondgebied worden gebruikt, niet voldoet aan de uit deze verordening voortvloeiende verplichtingen.

(63)

Tenzij deze verordening voorziet in een specifieke procedure inzake registratie of certificatie of intrekking daarvan, het nemen van toezichtmaatregelen en de uitoefening van toezichthoudende bevoegdheden, moet het nationale recht gelden dat de procedures in kwestie beheerst, met inbegrip van taalregelingen, beroepsgeheim en wettelijk privilege, en mogen de rechten van de onder dat recht ressorterende ratingbureaus en personen niet worden geschonden.

(64)	De convergentie van de bevoegdheden van de bevoegde autoriteiten moet in de hand worden gewerkt om ervoor te zorgen dat overal op de interne markt even intensief toezicht wordt gehouden op de naleving van de voorschriften.

(65)

Het CESR moet zorgen voor samenhang in de toepassing van deze verordening. Het moet de samenwerking en coördinatie tussen de bevoegde autoriteiten bij het toezicht versterken en vergemakkelijken en waar nodig sturend optreden. Om de samenhang in de aanpak van de bevoegde autoriteiten te bevorderen, moet het CESR daarom een mediation mechanisme en peer review instellen.

(66)

De lidstaten moeten regels vaststellen inzake sancties wegens inbreuken op de bepalingen van deze verordening en erop toezien dat deze regels worden uitgevoerd. De sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn en moeten ten minste betrekking hebben op gevallen waarin ernstige fouten zijn begaan bij de beroepsuitoefening en waarin niet de nodige zorgvuldigheid in acht is genomen. De lidstaten moeten de mogelijkheid bieden bestuursrechtelijke of strafrechtelijke sancties op te leggen. Het CESR moet richtsnoeren opstellen voor de convergentie van praktijken in verband met die sancties.

(67)	Het uitwisselen of doorgeven van informatie tussen bevoegde autoriteiten, andere autoriteiten, instanties of personen moet in overeenstemming zijn met de voorschriften betreffende het doorgeven van persoonsgegevens neergelegd in Richtlijn 95/46/EG.

(68)	De verordening moet ook regels geven met betrekking tot de uitwisseling van informatie met bevoegde autoriteiten in derde landen, in het bijzonder met de autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op de ratingbureaus die betrokken zijn bij de bekrachtiging en de certificatie.

(69)	Onverminderd de toepassing van Gemeenschapsrecht moeten vorderingen tegen ratingbureaus in verband met inbreuken op de bepalingen van deze verordening worden gesteld overeenkomstig het toepasselijke nationale recht inzake wettelijke aansprakelijkheid.

(70)	De voor de uitvoering van deze richtlijn vereiste maatregelen moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden ( 15 ).

(71)

Met name moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om, rekening houdend met internationale ontwikkelingen, de bijlagen I en II, waarin de concrete criteria zijn opgenomen aan de hand waarvan kan worden nagegaan of een ratingbureau zijn verplichtingen op het gebied van interne organisatie, operationele regelingen, werknemersvoorschriften, de presentatie van ratings en de openbaarmaking nakomt, te wijzigen en de criteria voor het vaststellen van gelijkwaardigheid van het regelgevings- en toezichtkader van derde landen met de bepalingen van deze verordening, te specificeren of te wijzigen. Daar het maatregelen van algemene strekking betreft tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze verordening door haar aan te vullen met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten zij worden vastgesteld volgens de in artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG bepaalde regelgevingsprocedure met toetsing.

(72)

Om rekening te houden met nieuwe ontwikkelingen op de financiële markten, moet de Commissie een verslag voorleggen aan het Europees Parlement en de Raad waarin zij de toepassing van deze verordening beoordeelt, en met name in welke mate voor regelgevingsdoeleinden op ratings is vertrouwd en of de beloning van het ratingbureau door de beoordeelde entiteit passend is. In het licht van deze beoordeling moet de Commissie passende wetgevingsvoorstellen indienen.

(73)

De Commissie moet ook een verslag voorleggen aan het Europees Parlement en de Raad waarin zij een oordeel geeft over maatregelen om uitgevende instellingen aan te sporen om voor een deel van hun ratings gebruik te maken van in de Gemeenschap opgerichte ratingbureaus, over mogelijke alternatieven voor het „de uitgevende instelling betaalt”-model, met inbegrip van het opzetten van een openbaar communautair ratingbureau, en over de convergentie van nationale voorschriften met betrekking tot inbreuken op de bepalingen van deze verordening. In het licht van deze beoordeling moet de Commissie passende wetgevingsvoorstellen indienen.

(74)

Ook moet de Commissie een verslag voorleggen aan het Europees Parlement en de Raad waarin zij de ontwikkelingen in het regelgevings- en toezichtkader voor ratingbureaus in derde landen evalueert, alsook de gevolgen van deze ontwikkelingen en van overgangsbepalingen van deze verordening voor de stabiliteit van de financiële markten in de Gemeenschap.

(75)

Aangezien de doelstelling van deze verordening, namelijk waarborging van een goede bescherming van consument en belegger door vaststelling van een gemeenschappelijk kader voor de kwaliteit van ratings die op de interne markt worden afgegeven, verder gaat dan hetgeen de lidstaten kunnen verwezenlijken, omdat er thans op dit gebied een gebrek aan nationale regelgeving is en een meerderheid van de bestaande ratingbureaus buiten de Gemeenschap is gevestigd, en derhalve beter op Gemeenschapsniveau kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap maatregelen goedkeuren overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel van artikel 5 van het Verdrag. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel, gaat deze verordening niet verder dan wat nodig is om die doelstelling te verwezenlijken,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Deze verordening voorziet in een gemeenschappelijk regelgevingskader dat moet zorgen voor verbetering van de integriteit, de transparantie, de verantwoordelijkheid, de governance en de onafhankelijkheid van ratingactiviteiten en draagt aldus bij tot de kwaliteit van in de Unie afgegeven ratings en tot de goede werking van de interne markt, waarbij tevens een hoog niveau van consumenten- en beleggersbescherming wordt bewerkstelligd. De verordening stelt voorwaarden vast voor de afgifte van ratings en bevat voorschriften betreffende de organisatie en het gedrag van ratingbureaus, inclusief hun aandeelhouders en vennoten, om de onafhankelijkheid van de ratingbureaus te bevorderen, belangenconflicten te vermijden en de consumenten- en beleggersbescherming te verhogen.

Deze verordening stelt ook verplichtingen voor in de Unie gevestigde uitgevende instellingen, initiators en sponsors vast betreffende gestructureerde financieringsinstrumenten.

1. Deze verordening is van toepassing op ratings die door in de ►M3 Unie ◄ geregistreerde ratingbureaus worden afgegeven en die openbaar worden gemaakt of op basis van abonnement worden verspreid.

4. Om te eenduidige toepassing van lid 2, onder d), te waarborgen, kan de Commissie, op verzoek van een lidstaat, overeenkomstig de in artikel 38, lid 3, bedoelde regelgevingsprocedure en overeenkomstig lid 2, onder d), van dit artikel, een besluit vaststellen waarin wordt verklaard dat een centrale bank binnen de werkingssfeer daarvan valt en derhalve is ontheven van de toepassing van deze verordening.

De Commissie publiceert op haar website de lijst van centrale banken die binnen de werkingssfeer van lid 2, onder d), van dit artikel vallen.

3. Voor de toepassing van deze verordening omvat de term „aandeelhouder” ook uiteindelijke begunstigden volgens de definitie in artikel 3, punt 6), Richtlijn 2005/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 26 oktober 2005 tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld en de financiering van terrorisme ( 24 ).

1. Kredietinstellingen, beleggingsonderneming, verzekeringsondernemingen, herverzekeringsondernemingen, instellingen voor bedrijfspensioenvoorziening, beheermaatschappijen en investeermaatschappijen, beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen en centrale tegenpartijen mogen voor regelgevingsdoeleinden alleen gebruikmaken van ratings indien deze zijn afgegeven door in de Unie gevestigde ratingbureaus die overeenkomstig deze verordening zijn geregistreerd.

Wanneer in een prospectus wordt verwezen naar een of meer ratings, draagt de uitgevende instelling, de aanbieder of de persoon die om toelating tot de handel op een gereglementeerde markt verzoekt, er zorg voor dat het prospectus ook duidelijke en opvallende informatie bevat over de vraag of die ratings zijn afgegeven door een in de Unie gevestigd ratingbureau dat overeenkomstig deze verordening is geregistreerd.

2. Een in de ►M3 Unie ◄ gevestigd ratingbureau dat overeenkomstig deze verordening is geregistreerd, wordt geacht een rating te hebben afgegeven wanneer de rating op de website van het ratingbureau of anderszins is bekendgemaakt of per abonnement is verspreid en overeenkomstig artikel 10 is gepresenteerd en openbaar gemaakt, waarbij duidelijk wordt aangegeven dat de rating overeenkomstig lid 3 van dit artikel is bekrachtigd.

3. In de ►M3 Unie ◄ gevestigde ratingbureaus die overeenkomstig deze verordening zijn geregistreerd, kunnen een in een derde land afgegeven rating alleen bekrachtigen wanneer ratingactiviteiten die leiden tot de afgifte van een dergelijke rating, voldoen aan onderstaande voorwaarden:

4. Een krachtens lid 3 bekrachtigde rating wordt geacht een rating te zijn die is afgegeven door een in de ►M3 Unie ◄ gevestigd ratingbureau dat overeenkomstig deze verordening is geregistreerd.

Een in de ►M3 Unie ◄ gevestigd ratingbureau dat overeenkomstig deze verordening is geregistreerd gebruikt deze bekrachtiging niet met de bedoeling de voorschriften van deze verordening te ontlopen.

5. Het ratingbureau dat een in een derde land afgegeven rating heeft bekrachtigd overeenkomstig lid 3 blijft volledig verantwoordelijk voor die rating en voor de naleving van de voorwaarden van dat lid.

6. Wanneer de Commissie overeenkomstig artikel 5, lid 6, het juridisch en toezichtkader van een derde land heeft erkend als gelijkwaardig aan de vereisten van deze verordening en indien de in artikel 5, lid 7, bedoelde samenwerkingsafspraken operationeel zijn, wordt van een ratingbureau dat in dat derde land afgegeven ratings bekrachtigt niet langer geëist dat het verifieert of aantoont dat aan de voorwaarde van lid 3, onder g), is voldaan.

1. Ratings van entiteiten die gevestigd zijn of financiële instrumenten die uitgegeven zijn in derde landen door een in een derde land gevestigd ratingbureau, kunnen in de ►M3 Unie ◄ worden gebruikt overeenkomstig artikel 4, lid 1, zonder overeenkomstig artikel 4, lid 3, te zijn bekrachtigd, op voorwaarde dat:

2. Het in lid 1 bedoelde ratingbureau kan een certificatieaanvraag indienen. De aanvraag wordt bij de ESMA ingediend overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van artikel 15.

3. De ESMA behandelt en besluit over de aanvraag voor certificatie overeenkomstig de procedure van artikel 16. Het besluit inzake de certificatie is gebaseerd op de criteria van lid 1, onder a) tot en met d), van dit artikel.

Voor de kennisgeving en publicatie van het besluit inzake de certificatie geldt het bepaalde in artikel 18.

4. Het in lid 1 bedoelde ratingbureau kan eveneens een aanvraag indienen tot ontheffing:

Een aanvraag voor dergelijke ontheffingen overeenkomstig de eerste alinea, punt a) of b), wordt door het ratingbureau samen met de aanvraag voor certificatie ingediend. Bij de beoordeling van een dergelijke aanvraag houdt de ESMA rekening met de omvang van het in lid 1 bedoelde ratingbureau, in het licht van de aard, de schaal en de complexiteit van zijn bedrijf en de aard en het gamma van de door hem af te geven ratings alsook van de impact van de door het ratingbureau afgegeven ratings op de financiële stabiliteit en de integriteit van de financiële markten van één of meer lidstaten. Op grond van die overwegingen kan de ESMA aan het in lid 1 bedoelde ratingbureau een dergelijke ontheffing geven.

6. De Commissie kan overeenkomstig de regelgevingsprocedure van artikel 38, lid 3, een gelijkwaardigheidbesluit nemen waarin zij verklaart dat het juridische en toezichtkader van een derde land waarborgt dat in dat derde land toegelaten of geregistreerde ratingbureaus voldoen aan juridisch bindende vereisten die gelijkwaardig zijn aan de uit deze verordening voortvloeiende vereisten en dat zij onderworpen zijn aan feitelijk toezicht en effectieve handhaving in dat derde land.

Het juridische en toezichtkader van een derde land kan als gelijkwaardig aan deze verordening worden beschouwd indien dat kader ten minste aan de volgende voorwaarden voldoet:

Om rekening te houden met de ontwikkelingen op de financiële markten, stelt de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 38 bis en onder de voorwaarden van de artikelen 38 ter en 38 quater maatregelen vast tot nadere specificering of tot wijziging van de in de tweede alinea van dit lid, onder a), b) en c), vermelde criteria.

7. De ESMA sluit samenwerkingsovereenkomsten met de betrokken toezichthoudende autoriteiten van derde landen waarvan het juridische en toezichtkader overeenkomstig lid 6 gelijkwaardig is bevonden aan deze verordening. In deze overeenkomsten wordt ten minste het volgende gespecificeerd:

8. De artikelen 20, 23 ter en 24 zijn van toepassing op ratingbureaus die overeenkomstig artikel 5, lid 3, zijn gecertificeerd en op de door hen afgegeven ratings.

1. De entiteiten als bedoeld in artikel 4, lid 1, eerste alinea, maken hun eigen kredietrisicobeoordeling en vertrouwen niet uitsluitend of mechanisch op ratings voor het beoordelen van de kredietwaardigheid van een entiteit of een financieel instrument.

2. De sectoraal bevoegde autoriteiten die met het toezicht op de in artikel 4, lid 1, eerste alinea, bedoelde entiteiten zijn belast, houden in overeenstemming met specifieke sectorale wetgeving, rekening houdend met de aard, de omvang en de complexiteit van hun activiteiten, toezicht op de toereikendheid van hun kredietbeoordelingsprocessen, beoordelen het gebruik van contractuele verwijzingen naar ratings en moedigen, waar passend, aan dat het effect van dergelijke verwijzingen wordt beperkt, opdat het uitsluitende en mechanische vertrouwen op ratings wordt beperkt.

Het vertrouwen op ratings door de Europese toezichthoudende autoriteiten en het Europees Comité voor systeemrisico’s

1. De Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Bankautoriteit) (European Banking Authority — EBA), opgericht bij Verordening (EU) nr. 1093/2010 van het Europees Parlement en de Raad ( 26 ), de Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen) (European Insurance and Occupational Pensions Authority — EIOPA), opgericht de bij Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad ( 27 ), en de ESMA verwijzen in hun richtsnoeren, aanbevelingen en ontwerpen van technische normen niet naar ratings indien zodanige verwijzingen potentieel aanleiding kunnen geven aan een mechanisch vertrouwen op ratings door de bevoegde autoriteiten, de sectoraal bevoegde autoriteiten, de in artikel 4, lid 1, eerste alinea, genoemde entiteiten of andere financiële marktdeelnemers. Dienovereenkomstig, en uiterlijk op 31 december 2013 toetsen en verwijderen de EBA, de EIOPA en de ESMA in voorkomend geval al dergelijke verwijzingen naar ratings in bestaande richtsnoeren en aanbevelingen.

2. Het Europees Comité voor systeemrisico (European Systemic Risk Board — ESRB), opgericht bij Verordening (EU) nr. 1092/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 betreffende macroprudentieel toezicht van de Europese Unie op het financiële stelsel en tot oprichting van een Europees Comité voor systeemrisico ( 28 ), verwijst in zijn waarschuwingen en aanbevelingen niet naar ratings indien zodanige verwijzingen potentieel aanleiding kunnen geven aan uitsluitend en mechanisch vertrouwen op ratings.

Onverminderd haar recht van initiatief zet de Commissie haar herziening voort van verwijzingen naar ratings in het Unierecht die aanleiding geven of potentieel aanleiding kunnen geven tot een uitsluitend of mechanisch vertrouwen op ratings door de bevoegde autoriteiten, de sectoraal bevoegde autoriteiten, de in artikel 4, lid 1, eerste alinea, bedoelde entiteiten of andere financiële marktdeelnemers, opdat uiterlijk 1 januari 2020 alle verwijzingen naar ratings in het Unierecht voor regelgevingsdoeleinden zijn verwijderd, op voorwaarde dat passende alternatieven voor kredietrisicobeoordeling zijn aangewezen en ten uitvoer zijn gelegd.

1. Een ratingbureau neemt alle nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de afgifte van een rating of een ratingoutlook niet wordt beïnvloed door een bestaand of mogelijk belangenconflict of zakelijke relatie waarbij het ratingbureau dat de rating of de ratingoutlook afgeeft, zijn aandeelhouders, bestuurders, ratinganalisten, werknemers of elke andere natuurlijke persoon wiens diensten ter beschikking of onder toezicht van het ratingbureau worden gesteld of enig persoon die er direct of indirect mee verbonden is door een zeggenschapsband, betrokken is.

2. Om zich te voegen naar lid 1 nemen ratingbureaus de vereisten van bijlage I, afdelingen A en B, in acht.

3. Op verzoek van een ratingbureau kan de ESMA een ratingbureau een ontheffing verlenen voor naleving van de eisen van bijlage I, afdeling A, punten 2, 5, 6 en 9, en van artikel 7, lid 4, indien het ratingbureau kan aantonen dat deze vereisten, gezien de aard, omvang en complexiteit van zijn bedrijf en de aard en het gamma van de af te geven ratings, niet evenredig zijn en dat:

In het geval van een groep ratingbureaus zorgt de ESMA ervoor dat ten minste één van de ratingbureaus in de groep geen ontheffing krijgt van de naleving van de vereisten van bijlage I, afdeling A, punten 2, 5 en 6 en artikel 7, lid 4.

4. Ratingbureaus stellen een doeltreffende internecontrolestructuur in, houden deze in stand, handhaven deze en documenten deze. Deze interne controlestructuur bepaalt de tenuitvoerlegging van beleid en procedures voor de preventie van en het beperken van mogelijke belangenconflicten en stelt de onafhankelijkheid van ratings, ratinganalisten en ratingteams zeker ten opzichte van aandeelhouders, administratieve en bestuursorganen en van de verkoop- en marketingactiviteiten. Ratingbureaus stellen standaardwerkvoorschriften in met betrekking tot corporate governance, organisatie en het beheer van belangenconflicten. Zij controleren en herzien op periodieke basis deze standaardwerkvoorschriften om hun doeltreffendheid te beoordelen en om na te gaan of zij bijgewerkt moeten worden.

1. Het is een aandeelhouder of een vennoot van een ratingbureau die ten minste 5 % van het kapitaal of de stemrechten in dat ratingbureau houdt, of in een onderneming die de bevoegdheid heeft om zeggenschap of een beslissende invloed op dat ratingbureau uit te oefenen, verboden om:

Het verbod als bedoeld in eerste alinea, onder a), is niet van toepassing op deelnemingen in instellingen voor gediversifieerde collectieve belegging, inclusief beheerde fondsen, zoals pensioenfondsen of levensverzekeringen, mits de deelnemingen in deze instellingen de aandeelhouder of de vennoot in een ratingbureau niet in een positie brengen om significante invloed uit te oefenen op de bedrijfsactiviteiten van die instellingen.

2. Dit artikel is niet van toepassing op beleggingen in andere ratingbureaus die tot dezelfde groep van ratingbureaus behoren.

1. Indien een ratingbureau een contract aangaat voor de afgifte van ratings over hersecuritisaties, mag zij niet langer dan vier jaar ratings over nieuwe hersecuritisaties met onderliggende activa van dezelfde initiator afgeven.

2. Indien een ratingbureau een contract aangaat voor de afgifte van ratings over hersecuritisaties, verzoekt het de uitgevende instelling:

Indien ten minste vier ratingbureaus elk voor meer dan 10 % van het totaal aantal uitstaande beoordeelde hersecuritisaties ratings afgeven, gelden de in lid 1 bedoelde beperkingen niet.

De in de tweede alinea neergelegde vrijstelling blijft van toepassing ten minste tot het moment dat het ratingbureau een nieuwe overeenkomst sluit voor het afgeven van ratings voor hersecuritisaties met onderliggen activa van dezelfde initiator. Indien niet wordt voldaan aan de in de tweede alinea neergelegde criteria op het moment, waarop een dergelijke overeenkomst wordt gesloten, wordt de in lid 1 bedoelde periode berekend vanaf de datum waarop de nieuwe overeenkomst is gesloten.

3. Vanaf het moment dat een contract zoals bedoeld in lid 1 verstrijkt, gaat een ratingbureau gedurende een periode die gelijk is aan de looptijd van het verstreken contract, met een maximum van vier jaar, geen nieuwe contractuele relatie voor het afgeven van ratings voor hersecuritisaties met onderliggende activa van dezelfde initiator aan.

4. Niettegenstaande lid 1, mag een ratingbureau, indien ratings over hersecuritisaties zijn uitgegeven vóór het einde van de maximumtermijn van de in lid 1 bedoelde contractuele relatie zijn afgegeven, op verzoek deze ratings blijven bewaken en bijstellen voor de volledige looptijd van de hersecuritisaties.

5. Dit artikel geldt niet voor ratingbureaus met minder dan 50 werknemers die op het niveau van de groep betrokken zijn bij ratingactiviteiten, of met een met ratingactiviteiten gegenereerde jaaromzet van minder dan 10 miljoen EUR op het niveau van de groep.

6. Indien een ratingbureau vóór 20 juni 2013 een overeenkomst voor de afgifte van ratings over hersecuritisaties heeft gesloten, wordt de periode als bedoeld in lid 1 berekend vanaf die datum.

Ratinganalisten, werknemers en andere personen die bij de afgifte van ratings betrokken zijn

1. Een ratingbureau draagt er zorg voor dat ratinganalisten, zijn werknemers, alsmede andere natuurlijke personen wier diensten tot zijn beschikking of onder zijn controle staan en die rechtstreeks bij ratingactiviteiten zijn betrokken, over passende kennis en ervaring beschikken voor het vervullen van de hun toegewezen taken.

2. Een ratingbureau zorgt ervoor dat de in lid 1 genoemde personen niet overgaan tot de opening van noch deelnemen aan onderhandelingen over vergoedingen of betalingen met een beoordeelde entiteit, een aan haar gelieerde derde of enigerlei persoon die direct of indirect met de beoordeelde entiteit verbonden is door een zeggenschapsband.

3. Een ratingbureau zorgt ervoor dat de in lid 1 genoemde personen voldoen aan de vereisten vervat in bijlage I, afdeling C.

4. Een ratingbureau zet een passend systeem van geleidelijke roulatie op voor de ratinganalisten en de personen die ratings goedkeuren, zoals omschreven in bijlage I. Dit roulatiemechanisme wordt in fasen uitgevoerd op basis van individuele personen en niet van een compleet team.

5. De beloning en prestatiebeoordeling van personen die bij ratings of ratingoutlooks betrokken zijn, alsook van ratinganalisten en personen die ratings of ratingoutlooks goedkeuren, worden niet afhankelijk gesteld van het bedrag aan inkomsten dat het ratingbureau ontvangt van de beoordeelde entiteiten of gelieerde derden.

Methodologieën, modellen en belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen

1. De methodologieën, modellen en belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen waarvan het ratingbureau bij zijn ratingactiviteiten zoals omschreven in bijlage I, afdeling E, punt 5, gebruikmaakt, worden door het ratingbureau openbaar gemaakt.

2. Een ratingbureau treft, implementeert en handhaaft passende maatregelen om ervoor te zorgen dat de ratings en ratingoutlooks die het afgeeft, gebaseerd zijn op een grondige analyse van alle informatie die beschikbaar is en die relevant is voor zijn analyse volgens de toepasselijke ratingactiviteiten. Het treft alle nodige maatregelen opdat de informatie waarvan het voor de toekenning van een rating en ratingoutlook gebruikmaakt, van voldoende kwaliteit en uit betrouwbare bron afkomstig is. Bij het afgeven van ratings en ratingoutlooks vermeldt het ratingbureau dat de rating zijn standpunt vertegenwoordigt en dat er slechts in beperkte mate op vertrouwd mag worden.

2 bis. Veranderingen in ratings worden afgegeven in overeenstemming met de gepubliceerde ratingmethodologie van het ratingbureau.

3. Ratingbureaus hanteren methodologieën die worden gekenmerkt door zorgvuldigheid, systematiek en continuïteit en die op basis van historische ervaring kunnen worden gevalideerd, onder meer door back-testing.

4. Indien een ratingbureau gebruikmaakt van een bestaande rating die door een ander ratingbureau is opgesteld met betrekking tot onderliggende activa of gestructureerde financieringsinstrumenten, weigert het niet een rating voor een entiteit of een financieel instrument af te geven omdat een ander ratingbureau reeds eerder een rating aan een deel van de entiteit of het financiële instrument heeft toegekend.

Een ratingbureau bewaart gegevens over alle gevallen waarin het in het kader van zijn ratingproces afwijkt van bestaande ratings die door een ander ratingbureau voor onderliggende activa of gestructureerde financieringsinstrumenten zijn opgesteld, en motiveert deze afwijkende beoordeling.

5. Een ratingbureau bewaakt de ratings en stelt zijn ratings en ratingmethodologieën, in het bijzonder wanneer er zich materiële veranderingen voordoen die een impact zouden kunnen hebben op een rating doorlopend, doch ten minste eenmaal per jaar bij. Een ratingbureau treft interne regelingen om de gevolgen voor ratings van veranderingen in het macro-economische klimaat of de omstandigheden op de financiële markten te monitoren.

5a. Een ratingbureau dat voornemens is om wezenlijke wijzigingen aan te brengen aan zijn ratingmethodologieën, ratingmodellen of belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen, of nieuwe te gebruiken, met een mogelijk effect op een rating, maakt de voorgestelde wezenlijke wijzigingen of de voorgestelde nieuwe ratingmethodologieën op zijn website bekend, waarbij belanghebbenden worden uitgenodigd opmerkingen in te dienen gedurende een periode van één maand en licht het de redenen voor en de gevolgen van de voorgestelde aanzienlijke wijzigingen of de voorgestelde nieuwe ratingmethodologieën nader toe.

6. Bij een wijziging van ratingmethodologieën, modellen of belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen die bij ratingactiviteiten worden gebruikt in overeenstemming met artikel 14, lid 3, gaat een ratingbureau over tot:

7. Wanneer een ratingbureau kennis krijgt van fouten in zijn ratingmethodologieën of in de toepassing ervan gaat het onmiddellijk over tot:

1. Overheidsratings worden uitgebracht op een wijze die garandeert dat de individuele specifieke kenmerken van een bepaalde lidstaat zijn geanalyseerd. Een verklaring waarin de herziening van de rating van een bepaalde groep landen wordt aangekondigd, is verboden als deze niet vergezeld gaat van individuele rapporten over de landen. Die rapporten worden voor het publiek toegankelijk gemaakt.

2. Publieke mededelingen anders dan ratings, ratingoutlooks of begeleidende perscommuniqués en persberichten als bedoeld in bijlage I, afdeling D, deel I, punt 5, die betrekking hebben op mogelijke wijzigingen van ratings van overheidsschulden worden niet gebaseerd op informatie die zich in de sfeer van de beoordeelde entiteit bevindt en die zonder toestemming van deze entiteit openbaar is gemaakt, tenzij de informatie middels algemeen toegankelijke bronnen beschikbaar is of tenzij er geen geldige redenen voor de beoordeelde entiteit zijn om zijn toestemming voor de openbaarmaking van de informatie te onthouden.

3. Een ratingbureau maakt eind december, met inachtneming van artikel 8, lid 5, tweede alinea, op zijn website een kalender voor de komende twaalf maanden bekend, waarin ten hoogste drie datums voor de bekendmaking van ongevraagde ratings van overheidsschulden en daaraan gerelateerde ratingoutlooks, en de datums voor de bekendmaking van gevraagde ratings van overheidsschulden en daaraan gerelateerde outlooks zijn opgenomen, en legt deze op jaarbasis aan ESMA voor, in overeenstemming met bijlage I, afdeling D, onderafdeling III, punt 3. Dergelijke datums moeten vrijdagen zijn.

4. Afwijkingen van de kalender voor de bekendmaking van ratings van overheidsschulden of daaraan gerelateerde ratingoutlooks is alleen mogelijk indien dit voor het ratingbureau nodig is om te voldoen aan de in de artikel 8, lid 2, artikel 10, lid 1, en artikel 11, lid 1, bedoelde eisen, en vergezeld gaat met een gedetailleerde uitleg van de redenen voor de afwijking van de aangekondigde kalender.

1. De in de Unie gevestigde uitgevende instelling, de initiator en de sponsor van een gestructureerd financieringsinstrument maken op de door ESMA opgerichte website krachtens lid 4, gezamenlijk informatie bekend over de kredietkwaliteit en prestaties van de onderliggende activa van het gestructureerd financieringsinstrument, de structuur van de securitisatietransactie, de kasstromen en alle zekerheden ter dekking van een securitisatie-uitzetting alsook de informatie die nodig is om omvangrijke en op goede informatie gebaseerde stresstests op de kasstromen en de waarde van de zekerheden voor de onderliggende uitzettingen te kunnen uitvoeren.

2. De verplichting onder lid 1 tot het bekendmaken van informatie strekt zich niet uit tot de bekendmaking van informatie die een inbreuk zou vormen op nationaal of uniaal recht betreffende de bescherming van de vertrouwelijkheid van de informatiebronnen of de verwerking van persoonsgegevens.

3. De ESMA stelt ontwerpen van technische reguleringsnormen op ter bepaling van:

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 21 juni 2014 voor aan de Commissie.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid toegekend om de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen overeenkomstig de in de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 bedoelde procedure vast te stellen.

4. De ESMA zet een website op voor de publicatie van de informatie over gestructureerde financieringsinstrumenten als bedoeld in lid 1.

1. Wanneer een uitgevende instelling of een gelieerde derde voornemens is een rating van een gestructureerd financieringsinstrument aan te vragen, stelt zij onafhankelijk van elkaar ten minste twee ratingbureaus aan.

2. De uitgevende instelling of haar gelieerde derde waarvan sprake in lid 1 zien erop toe dat de gemandateerde ratingbureaus voldoen aan de volgende voorwaarden:

1. Indien een uitgevende instelling of een gelieerde derde voornemens is ten minste twee ratingbureaus aan te stellen voor het uitgeven van een rating voor dezelfde emissie of entiteit, neemt de uitgevende instelling of een gelieerde derde in overweging om ten minste één ratingbureau aan te stellen, dat een marktaandeel van maximaal 10 % van de totale markt heeft en die door de uitgevende instelling of een gelieerde derde in staat wordt geacht voor de desbetreffende emissie of entiteit een rating te af te geven, op voorwaarde dat er, op basis van de in lid 2 bedoelde lijst van de ESMA, een ratingbureau beschikbaar is voor het afgeven van een rating voor de desbetreffende emissie of entiteit. Indien de uitgevende instelling of een gelieerde derde niet ten minste één ratingbureau aanstelt dat een marktaandeel van maximaal 10 % van de totale markt heeft, wordt dit gedocumenteerd.

2. Om de uitgevende instelling of een gelieerde derde te helpen bij de beoordeling onder het eerste lid, maakt de ESMA jaarlijks op haar website een lijst bekend van geregistreerde ratingbureaus, hun totale marktaandeel en het soort ratings dat deze bureaus hebben afgegeven, als uitgangspunt voor de beoordeling door de uitgevende instelling.

3. Voor de doeleinden van dit artikel wordt onder totaal marktaandeel verstaan de jaarlijkse, met ratingactiviteiten en daaraan gelieerde diensten gegenereerde omzet op het niveau van de groep.

Uitbesteding van belangrijke operationele taken mag niet wezenlijk afbreuk doen aan de kwaliteit van de interne controle van het ratingbureau en aan het vermogen van de ESMA om te controleren of het ratingbureau de verplichtingen uit hoofde van deze verordening nakomt.

1. Een ratingbureau maakt alle ratings of ratingoutlooks, alsook alle besluiten om een rating niet langer op te stellen op niet-selectieve basis en tijdig openbaar. Indien een ratingbureau besluit een rating niet langer op te stellen, omvat de openbaargemaakte informatie de volledige redenen voor dit besluit.

De eerste alinea is eveneens van toepassing op ratings die op basis van abonnement worden verspreid.

2. Ratingbureaus zorgen ervoor dat ratings en ratingoutlooks worden gepresenteerd en behandeld overeenkomstig de vereisten van bijlage I, afdeling D, en geen andere factoren openbaar maken dan die welke verband houden met de ratings.

2 bis. Tot het moment dat ratings, ratingoutlooks en daaraan gelieerde informatie openbaar worden gemaakt, worden zij als voorwetenschap beschouwd zoals gedefinieerd in, en in overeenstemming met, Richtlijn 2003/6/EG.

Artikel 6, lid 3, van die richtlijn is van overeenkomstige toepassing op ratingbureaus wat betreft hun plichten aangaande vertrouwelijkheid en de verplichting om een lijst van personen bij te houden die vóór de publicatie ervan toegang tot de ratings, ratingoutlooks en daaraan gelieerde informatie hebben.

De lijst van personen die van de rating op de hoogte worden gebracht voorafgaande aan de openbaarmaking ervan, wordt beperkt tot personen die door iedere beoordeelde entiteit voor dat doel geïdentificeerd zijn.

3. Wanneer een ratingbureau ratings voor gestructureerde financieringsinstrumenten afgeeft, draagt het er zorg voor dat ratingcategorieën die aan gestructureerde financieringsinstrumenten worden toegekend, duidelijk worden gedifferentieerd door een extra symbool te gebruiken dat deze categorieën onderscheidt van de ratingcategorieën die voor andere entiteiten, financiële instrumenten of financiële verplichtingen worden gebruikt.

4. Een ratingbureau maakt zijn gedragslijnen en procedures ten aanzien van ongevraagde ratings openbaar.

5. Indien een ratingbureau een ongevraagde rating uitgeeft, vermeldt hij in de rating duidelijk of de beoordeelde instelling of een gelieerde derde partij al dan niet deelgenomen heeft aan het ratingproces en of het ratingbureau toegang heeft gekregen tot de rekeningen, het beheer en andere relevante interne documenten voor de beoordeelde instelling of een gelieerde derde partij, en gebruikt hij een duidelijk te onderscheiden, andere kleurcode voor de ratingcategorie.

6. Een ratingbureau gebruikt de naam van de ESMA of een bevoegde autoriteit niet op een wijze die zou kunnen aangeven of suggereren dat ESMA of een bevoegde autoriteit de ratings of ratingactiviteiten van het ratingbureau bekrachtigt of goedkeurt.

1. Ratingbureaus maken de gegevens met betrekking tot de in bijlage I, afdeling E, deel I, genoemde onderwerpen volledig openbaar en actualiseren deze onmiddellijk.

2. Een geregistreerd of gecertificeerd ratingbureau stelt informatie over zijn historische prestatiegegevens, met inbegrip van de frequentie van ratingwijzigingen, en over in het verleden afgegeven ratings en de wijzigingen daarvan, ter beschikking in een centrale databank die door de ESMA is opgezet. Een dergelijk ratingbureau verstrekt informatie aan deze databank op een door de ESMA voorgeschreven gestandaardiseerd formulier. De ESMA shall make that information accessible to the public and shall publish summary information on the main developments observed on an annual basis.

3. Een ratingbureau verstrekt jaarlijks, uiterlijk op 31 maart, aan de ESMA gegevens met betrekking tot in bijlage I, afdeling E, deel II, punt 2, vermelde onderwerpen.

1. Een geregistreerd of gecertificeerd ratingbureau dient bij de afgifte van een rating of een ratingoutlook bij de ESMA ratinginformatie in, inclusief de rating van en de outlook voor het beoordeelde instrument, informatie over het soort rating, het soort ratingactie en datum en uur van publicatie.

2. De ESMA publiceert de afzonderlijke bij hem krachtens lid 1 ingediende ratings op een website („Europees ratingplatform”).

De in artikel 11, lid 2, bedoelde centrale databank wordt in het Europees ratingplatform geïntegreerd.

3. Dit artikel is niet van toepassing op ratings en ratingoutlooks die uitsluitend, tegen een vergoeding, voor beleggers worden vervaardigd en openbaar worden gemaakt.

Een ratingbureau publiceert jaarlijks een transparantieverslag dat de gegevens met betrekking tot de in bijlage I, afdeling E, deel III, vermelde onderwerpen bevat. Het ratingbureau publiceert zijn transparantieverslag uiterlijk drie maanden na het einde van elk boekjaar en draagt er zorg voor dat dit verslag gedurende ten minste vijf jaar op zijn website beschikbaar blijft.

Een ratingbureau rekent geen vergoeding voor de informatie die overeenkomstig de artikelen 8 tot en met 12 wordt verstrekt.

1. Een ratingbureau dient een registratieaanvraag in voor de toepassing van artikel 2, lid 1, mits het een in de ►M3 Unie ◄ gevestigde rechtspersoon betreft.

2. De registratie geldt voor het gehele grondgebied van de Unie zodra het door de ESMA vastgestelde besluit om een ratingbureau te registreren als bedoeld in artikel 16, lid 3, of artikel 17, lid 3, van kracht is.

3. Een geregistreerd ratingbureau voldoet doorlopend aan de voorwaarden voor de initiële registratie.

Ratingbureaus stellen de ESMA onverwijld in kennis van alle wijzigingen van betekenis in de voorwaarden voor de initiële registratie, met inbegrip van enige opening of sluiting van een bijkantoor in de Unie.

Onverminderd het bepaalde in de tweede alinea, stelt het ratingbureau de ESMA in kennis van de voorgenomen wezenlijke veranderingen aan ratingmethodologieën, ratingmodellen of belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen of de voorgestelde nieuwe ratingmethodologieën, ratingmodellen of belangrijke aan ratings ten grondslag liggende aannamen, wanneer het overeenkomstig artikel 8, lid 5 bis, de voorgestelde wijzigingen of voorgestelde nieuwe ratingmethodologieën op zijn website publiceert. Na het verstrijken van de raadplegingsperiode stelt het ratingbureau de ESMA in kennis van elke wijziging naar aanleiding van de raadpleging.

4. Onverminderd de artikelen 16 of 17 registreert de ESMA het ratingbureau indien zij na de behandeling van de aanvraag tot het oordeel komt dat het ratingbureau voldoet aan de in deze verordening gestelde voorwaarden voor de afgifte van ratings, met inachtneming van de artikelen 4 en 6.

5. De ESMA mag voor registratie geen vereisten opleggen waarin deze verordening niet voorziet.

1. Het ratingbureau dient een registratieaanvraag in bij de ESMA. De aanvraag bevat informatie omtrent de in bijlage II vermelde onderwerpen.

2. Indien een groep ratingbureaus een registratieaanvraag indient, machtigen de leden van de groep een van hen om alle aanvragen namens de groep bij de ESMA in te dienen. Het aldus gemachtigde ratingbureau verstrekt voor elk groepslid de informatie omtrent de in bijlage II vermelde onderwerpen.

3. Een ratingbureau dient zijn aanvraag in in een van de officiële talen van de instellingen van de Unie. Verordening nr. 1 van 15 april 1958 tot regeling van het taalgebruik in de Europese Economische Gemeenschap ( 29 ) is van overeenkomstige toepassing op al het overige berichtenverkeer tussen de ESMA en de ratingbureaus en hun personeel.

4. Binnen twintig werkdagen na ontvangst van de aanvraag verifieert de ESMA of de aanvraag volledig is. Indien de aanvraag onvolledig is, stelt de ESMA een termijn vast waarbinnen het ratingbureau aanvullende informatie moet verstrekken.

Wanneer de ESMA een aanvraag volledig acht, stelt zij het ratingbureau daarvan in kennis.

1. De ESMA behandelt de registratieaanvraag van een ratingbureau binnen 45 werkdagen na de in artikel 15, lid 4, tweede alinea, bedoelde kennisgeving en gaat daarbij na of het ratingbureau de in deze verordening gestelde voorwaarden naleeft.

2. De ESMA kan de duur van de behandeling met 15 werkdagen verlengen, in het bijzonder indien het ratingbureau:

3. Binnen 45 werkdagen na de in de artikel 15, lid 4, tweede alinea, bedoelde kennisgeving, of binnen 60 werkdagen na die kennisgeving indien lid 2 van het onderhavige artikel van toepassing is, stelt de ESMA een volledig met redenen omkleed besluit tot aanvaarding of weigering van de registratie vast.

4. Het overeenkomstig lid 3 door de ESMA vastgestelde besluit wordt van kracht op de vijfde werkdag nadat het is vastgesteld.

1. De ESMA behandelt de registratieaanvragen van een groep ratingbureaus binnen 55 werkdagen na de in artikel 15, lid 4, tweede alinea, bedoelde kennisgeving op basis van de vraag of die ratingbureaus de in deze verordening gestelde voorwaarden naleven.

2. De ESMA kan de duur van de behandeling met 15 werkdagen verlengen, in het bijzonder indien een van de ratingbureaus in de groep:

3. Binnen 55 werkdagen na de in artikel 15, lid 4, tweede alinea, bedoelde kennisgeving, of binnen 70 werkdagen na die kennisgeving indien lid 2 van het onderhavige artikel van toepassing is, stelt de ESMA een volledig met redenen omkleed individueel besluit tot aanvaarding of weigering van de registratie voor elk ratingbureau van de groep vast.

4. Het overeenkomstig lid 3 door de ESMA vastgestelde besluit wordt van kracht op de vijfde werkdag nadat het is vastgesteld.

Kennisgeving van een besluit tot registratie, weigering of intrekking van een registratie, en bekendmaking van de lijst van geregistreerde ratingbureaus

1. Uiterlijk vijf werkdagen na het vaststellen van haar besluit krachtens artikel 16, 17 of 20 stelt de ESMA het betrokken ratingbureau hiervan in kennis. Indien de ESMA de registratie van het ratingbureau weigert of de registratie van het ratingbureau intrekt, wordt haar besluit volledig met redenen omkleed.

2. De ESMA deelt aan de Commissie, de EBA, de EIOPA, de bevoegde autoriteiten en de sectoriële bevoegde autoriteiten elk besluit uit hoofde van artikel 16, 17 of 20 mee.

3. De ESMA publiceert op haar website een lijst van overeenkomstig deze verordening geregistreerde ratingbureaus. Die lijst wordt binnen vijf werkdagen na het vaststellen van een besluit ingevolge de artikelen 16, 17 of 20 geactualiseerd. De Commissie maakt deze geactualiseerde lijst uiterlijk 30 dagen na de actualisering bekend in het Publicatieblad van de Europese Unie.

1. De ESMA brengt de ratingbureaus vergoedingen in rekening overeenkomstig deze verordening en de in lid 2 bedoelde verordening van de Commissie inzake vergoedingen. De uitgaven van de ESMA welke nodig zijn voor de registratie en certificatie van en het toezicht op ratingbureaus en voor de terugbetaling van alle eventuele kosten die de bevoegde autoriteiten uit hoofde van deze verordening maken, in het bijzonder ingevolge overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde taken, worden door deze vergoedingen volledig gedekt.

2. De Commissie stelt een reglement inzake vergoedingen vast. Dat reglement bepaalt met name het type vergoedingen en de aangelegenheden waarvoor vergoedingen verschuldigd zijn, het bedrag van de vergoedingen, de wijze waarop zij moeten worden voldaan, en de wijze waarop de ESMA alle eventuele kosten terugbetaalt die de bevoegde autoriteiten bij het uitvoeren van hun werkzaamheden uit hoofde van deze verordening kunnen maken, in het bijzonder ingevolge overeenkomstig artikel 30 gedelegeerde taken.

Het bedrag van een aan een ratingbureau aangerekende vergoeding dekt alle administratieve kosten en is evenredig met de omzet van het betrokken ratingbureau.

De Commissie stelt het in de eerste alinea bedoelde reglement inzake vergoedingen vast door middel van een gedelegeerde handeling overeenkomstig artikel 38 bis en onder de in de artikelen 38 ter en 38 quater gestelde voorwaarden.

1. Onverminderd artikel 24 trekt de ESMA de registratie van een ratingbureau in wanneer het ratingbureau:

2. Indien de bevoegde autoriteit van een lidstaat in dewelke door het betrokken ratingbureau afgegeven ratings worden gebruikt, van oordeel is dat een van de in lid 1 bedoelde voorwaarden vervuld is, kan zij de ESMA verzoeken na te gaan of de voorwaarden voor intrekking van de registratie van het betrokken ratingbureau vervuld zijn. Indien de ESMA besluit de registratie van het betrokken ratingbureau niet in te trekken, geeft zij de volledige redenen daarvan.

3. Een besluit tot intrekking van registratie wordt onmiddellijk in de gehele Unie van kracht, onverminderd de in artikel 24, lid 4, bedoelde overgangsperiode voor het gebruik van ratings.

1. Onverminderd artikel 25 bis ziet de ESMA erop toe dat deze verordening wordt toegepast.

2. Overeenkomstig artikel 16 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 geeft en actualiseert de ESMA richtsnoeren over de samenwerking tussen de ESMA, de bevoegde autoriteiten en de sectorale bevoegde autoriteiten voor de toepassing van deze verordening en van de toepasselijke sectorale wetgeving, daaronder begrepen de procedures en nadere voorwaarden betreffende de delegatie van taken.

3. Overeenkomstig artikel 16 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 stelt de ESMA uiterlijk op 7 juni 2011, in samenwerking met de EBA en de EIOPA, richtsnoeren op voor de toepassing van de in artikel 4, lid 3, van deze verordening bedoelde bekrachtigingsregeling en actualiseert deze.

4. De ESMA stelt ontwerpen van technische reguleringsnormen op ter bepaling van:

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 21 juni 2014 voor aan de Commissie.

Aan de Commissie wordt de bevoegdheid toegekend om de in de eerste alinea bedoelde technische reguleringsnormen overeenkomstig de procedure van de artikelen 10 tot en met 14 van Verordening (EU) nr. 1095/2010 vast te stellen.

4 bis. De ESMA stelt ontwerpen van technische reguleringsnormen op ter bepaling van:

De ESMA legt die ontwerpen van technische reguleringsnormen uiterlijk op 21 juni 2014 voor aan de Commissie.

4 ter. De ESMA brengt uiterlijk op 21 juni 2015 bij de Commissie verslag uit over de mogelijkheid een of meer mappings van overeenkomstig artikel 11 bis, lid 1, ingediende ratings op te stellen. In dit verslag wordt met name het volgende beoordeeld:

ESMA raadpleegt de ESMA de EBA en de EIOPA met betrekking tot eerste alinea, onder a) en onder b).

5. ESMA publiceert jaarlijks een verslag over de toepassing van deze verordening. Dat verslag bevat in het bijzonder een beoordeling van de uitvoering van bijlage I door de uit hoofde van deze verordening geregistreerde ratingbureaus, alsook een beoordeling van de toepassing van het in artikel 4, lid 3, bedoelde bekrachtigingsmechanisme.

6. De ESMA dient jaarlijks een verslag in bij het Europees Parlement, de Raad en de Commissie, over de door de ESMA krachtens deze verordening genomen toezichtmaatregelen en opgelegde sancties, met inbegrip van geldboeten en dwangsommen.

7. De ESMA werkt bij het verrichten van haar taken samen met de EBA en de EIOPA en raadpleegt de EBA en de EIOPA alvorens richtsnoeren te geven en te actualiseren en voordat zij de in de leden 2, 3 en 4 bedoelde ontwerpen van technische reguleringsnormen voorlegt.

1. Uiterlijk op 7 juni 2010 wijst elke lidstaat een bevoegde autoriteit aan voor de toepassing van deze verordening.

2. Bevoegde autoriteiten beschikken over voldoende personeel wat betreft capaciteit en deskundigheid om deze verordening te kunnen toepassen.

1. In het kader van haar doorlopend toezicht op krachtens deze verordening geregistreerde ratingbureaus onderzoekt de ESMA regelmatig of artikel 8, lid 3, wordt nageleefd.

2. Onverminderd artikel 23 doet de ESMA in het kader van het in lid 1 genoemde onderzoek ook het volgende:

Bij de vervulling van hun taken krachtens deze verordening bemoeien de ESMA, noch de Commissie, noch enige overheid van de lidstaten zich met de inhoud van ratings of methodologieën.

Uitoefening van de in de artikelen 23 ter tot en met 23 quinquies bedoelde bevoegdheden

De bevoegdheden op grond van de artikelen 23 ter tot en met 23 quinquies verleend aan de ESMA of aan een functionaris van de ESMA of aan een andere door de ESMA gemachtigde persoon mogen niet worden aangewend om de openbaarmaking te eisen van aan het wettelijke privilege onderworpen gegevens of documenten.

1. De ESMA kan met een eenvoudig verzoek of bij besluit bij ratingbureaus, bij ratingactiviteiten betrokken personen, beoordeelde entiteiten en gelieerde derden, derden waaraan de ratingbureaus operationele functies of activiteiten hebben uitbesteed en personen die op een andere wijze nauw en wezenlijk te maken hebben met of verbonden zijn met ratingbureaus of ratingactiviteiten, alle informatie opvragen die zij voor het vervullen van de haar ingevolge deze verordening opgelegde taken nodig heeft.

2. Bij het toezenden van een eenvoudig verzoek om informatie krachtens lid 1 neemt de ESMA het volgende in acht:

3. Wanneer de ESMA krachtens lid 1 bij besluit gelast informatie te verstrekken, neemt zij het volgende in acht:

4. De in lid 1 bedoelde personen of hun vertegenwoordigers en, in het geval van rechtspersonen of verenigingen zonder rechtspersoonlijkheid, de krachtens de wet of hun statuten tot vertegenwoordiging bevoegde personen verstrekken de gevraagde informatie. Naar behoren gemachtigde advocaten kunnen namens hun cliënten de gevraagde informatie verstrekken. De cliënten blijven volledig verantwoordelijk indien de verstrekte inlichtingen onvolledig, onjuist of misleidend zijn.

5. De ESMA zendt onverwijld een kopie van het eenvoudige verzoek of het besluit aan de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de in lid 1 bedoelde door het verzoek om informatie betroffen personen woonachtig of gevestigd zijn.

1. Om haar taken krachtens deze verordening uit te voeren, kan de ESMA alle nodige onderzoeken naar de in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde personen verrichten. Hiertoe zijn de functionarissen van de ESMA en andere door de ESMA gemachtigde personen bevoegd om:

2. De functionarissen van de ESMA en andere door de ESMA ten behoeve van de in lid 1 bedoelde onderzoeken gemachtigde personen oefenen hun bevoegdheden uit na overlegging van een schriftelijke machtiging waarin het onderwerp en het doel van het onderzoek zijn vermeld. In die machtiging worden tevens de dwangsommen vermeld die overeenkomstig artikel 36 ter worden opgelegd indien de vereiste vastleggingen, gegevens, procedures of enig ander materiaal of de antwoorden op vragen, van de in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde personen, niet of onvolledig worden verstrekt, alsmede de boete die overeenkomstig artikel 36 bis, in samenhang met bijlage III, afdeling II, punt 8, wordt opgelegd indien antwoorden op vragen, van de in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde personen, onjuist of misleidend zijn.

3. De in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde personen zijn verplicht zich aan op grond van een besluit van de ESMA ingestelde onderzoeken te onderwerpen. Het besluit vermeldt het voorwerp en het doel van het onderzoek, de dwangsommen die overeenkomstig artikel 36 ter worden opgelegd, de krachtens Verordening (EU) nr. 1095/2010 beschikbare rechtsmiddelen en het recht om bij het Hof van Justitie van de Europese Unie tegen het besluit in beroep te gaan.

4. Tijdig vóór het onderzoek stelt de ESMA de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar het onderzoek dient plaats te vinden in kennis van het onderzoek en van de identiteit van de gemachtigde personen. Die gemachtigde personen worden op verzoek van de ESMA door functionarissen van de bevoegde autoriteit bijgestaan bij de uitvoering van hun taken. Functionarissen van de betreffende bevoegde autoriteit mogen op verzoek eveneens bij de onderzoeken aanwezig zijn.

5. Indien het nationale recht voorschrijft dat voor een verzoek om de in lid 1, onder e), bedoelde overzichten van telefoon- of dataverkeer de toestemming van een rechterlijke instantie vereist is, moet die toestemming worden gevraagd. Die toestemming kan ook bij wijze van voorzorgsmaatregel worden gevraagd.

6. Als om toestemming als bedoeld in lid 5 wordt verzocht, toetst de nationale rechterlijke instantie het besluit van de ESMA op haar authenticiteit en gaat zij na of de voorgenomen dwangmaatregelen niet willekeurig zijn noch buitensporig in verhouding tot het voorwerp van de onderzoeken. Bij haar toetsing van de evenredigheid van de dwangmaatregelen mag de nationale rechterlijke instantie de ESMA om nadere uitleg vragen, die in het bijzonder betrekking kan hebben op de redenen die de ESMA heeft om aan te nemen dat een inbreuk is gemaakt op deze verordening, alsook over de ernst van de vermoedelijke inbreuk en de aard van de betrokkenheid van de aan de dwangmaatregelen onderworpen persoon. De nationale rechterlijke instantie mag evenwel niet de noodzakelijkheid van het onderzoek heroverwegen, noch vragen dat ze in het bezit wordt gesteld van de informatie in het dossier van de ESMA. Het besluit van de ESMA mag slechts door het Hof van Justitie van de Europese Unie op haar rechtmatigheid worden getoetst volgens de procedure vervat in Verordening (EU) nr. 1095/2010.

1. Om haar taken krachtens deze verordening uit te voeren, kan de ESMA alle nodige inspecties ter plaatse in de bedrijfsruimten van in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde rechtspersonen verrichten. Indien dit voor het behoorlijk en efficiënt verrichten van de inspecties nodig is, kan de ESMA de inspectie ter plaatse onaangekondigd verrichten.

2. De functionarissen van de ESMA en andere personen die door de ESMA gemachtigd zijn een inspectie ter plaatse uit te voeren, kunnen de bedrijfsruimten en terreinen van rechtspersonen onderworpen aan een door ESMA genomen onderzoeksbesluit, betreden en hebben alle in artikel 23 quater, lid 1, bepaalde bevoegdheden. Zij zijn eveneens bevoegd tot het verzegelen van alle ruimten en boeken en bescheiden van het bedrijf voor de duur van en voor zover nodig voor de inspectie.

3. De functionarissen van de ESMA en andere personen die door de ESMA gemachtigd zijn een inspectie ter plaatse uit te voeren, oefenen hun bevoegdheden uit onder overlegging van een schriftelijke machtiging waarin het voorwerp en het doel van de inspectie en de dwangsommen die overeenkomstig artikel 36 ter worden opgelegd als de betrokken personen zich niet aan het onderzoek onderwerpen, zijn gespecificeerd. De ESMA stelt de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de inspectie zal worden verricht, geruime tijd vóór de inspectie hiervan in kennis.

4. De in artikel 23 ter, lid 1, bedoelde personen onderwerpen zich aan bij besluit van de ESMA gelaste inspecties ter plaatse. Het besluit vermeldt het voorwerp en het doel van de inspectie, de datum waarop de inspectie zal aanvangen, de dwangsommen die overeenkomstig artikel 36 ter worden opgelegd, de krachtens Verordening (EU) nr. 1095/2010 beschikbare rechtsmiddelen en het recht om bij het Hof van Justitie van de Europese Unie tegen het besluit in beroep te gaan. De ESMA neemt een dergelijk besluit na de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de inspectie moet worden verricht, te hebben geraadpleegd.

5. De functionarissen van de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de inspectie zal worden verricht alsook door deze autoriteit gemachtigde of aangewezen personen verlenen op verzoek van de ESMA de functionarissen van de ESMA en andere door de ESMA gemachtigde personen actief bijstand. Daartoe beschikken zij over de in lid 2 genoemde bevoegdheden. Functionarissen van de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat mogen op verzoek eveneens bij de inspecties ter plaatse aanwezig zijn.

6. De ESMA mag bevoegde autoriteiten tevens vragen namens haar specifieke onderzoekstaken en inspecties ter plaatse uit te voeren als bedoeld in dit artikel en in artikel 23 quater, lid 1. Daartoe genieten bevoegde autoriteiten dezelfde bevoegdheden als de ESMA overeenkomstig dit artikel en artikel 23 quater, lid 1.

7. Als functionarissen van de ESMA en andere door de ESMA gemachtigde begeleidende personen vaststellen dat een persoon zich tegen een uit hoofde van dit artikel gelaste inspectie verzet, verleent de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat hen de nodige bijstand om hen in staat te stellen hun inspectie ter plaatse te verrichten, zo nodig door een beroep te doen op de politie of een gelijkwaardige wetshandhavingsautoriteit.

8. Indien het nationale recht voorschrijft dat voor de in lid 1 bedoelde inspectie ter plaatse of voor de in lid 7 bedoelde bijstand de toestemming van een rechterlijke instantie vereist is, moet die toestemming worden gevraagd. Die toestemming kan ook bij wijze van voorzorgsmaatregel worden gevraagd.

9. Als wordt verzocht om toestemming als bedoeld in lid 8 toetst de nationale rechterlijke instantie het besluit van de ESMA op haar authenticiteit en gaat zij na of de voorgenomen dwangmaatregelen niet willekeurig zijn noch buitensporig in verhouding tot het voorwerp van de inspectie. Bij haar toetsing van de evenredigheid van de dwangmaatregelen mag de nationale rechterlijke instantie de ESMA om nadere uitleg vragen, die in het bijzonder betrekking kan hebben op de redenen die de ESMA heeft om aan te nemen dat inbreuk is gemaakt op deze verordening, en op de ernst van de vermoedelijke inbreuk en de aard van de betrokkenheid van de aan de dwangmaatregelen onderworpen persoon. De nationale rechterlijke instantie mag evenwel niet de noodzakelijkheid van het onderzoek toetsen, noch de informatie in het dossier van de ESMA opvragen. Het besluit van de ESMA mag slechts door het Hof van Justitie van de Europese Unie op haar wettigheid worden getoetst volgens de procedure vervat in Verordening (EU) nr. 1095/2010.

Procedureregels voor het nemen van toezichtmaatregelen en het opleggen van geldboeten

1. Indien de ESMA bij het verrichten van haar taken krachtens deze verordening tot de bevinding komt dat er ernstige aanwijzingen zijn voor het bestaan van feiten die één of meer van de in bijlage III vermelde inbreuken zouden kunnen opleveren, wijst de ESMA intern een onafhankelijke onderzoeksfunctionaris aan om de aangelegenheid te onderzoeken. De onderzoeksfunctionaris is niet betrokken (geweest) bij het direct of indirect toezicht op of het registratieproces van het betrokken ratingbureau en verricht zijn taken onafhankelijk van de raad van toezichthouders van de ESMA.

2. De onderzoeksfunctionaris onderzoekt de vermeende inbreuken en neemt daarbij de opmerkingen van de aan het onderzoek onderworpen personen in aanmerking, waarna hij het volledige dossier met zijn bevindingen aan de raad van toezichthouders van de ESMA voorlegt.

Voor het verrichten van zijn taken kan de onderzoeksfunctionaris gebruikmaken van de bevoegdheid om informatie te eisen overeenkomstig artikel 23 ter en om onderzoeken en inspecties ter plaatse te verrichten overeenkomstig artikel 23 quater, respectievelijk artikel 23 quinquies. Bij het aanwenden van die bevoegdheden houdt de onderzoeksfunctionaris zich aan artikel 23 bis.

Bij het verrichten van zijn taken heeft de onderzoeksfunctionaris toegang tot alle documenten en informatie die de ESMA bij haar toezichtactiviteiten vergaard heeft.

3. Na de afronding van zijn onderzoek en alvorens het dossier met zijn bevindingen aan de raad van toezichthouders van de ESMA voor te leggen, stelt de onderzoeksfunctionaris de aan het onderzoek onderworpen personen in de gelegenheid over de onderzochte punten van bezwaar te worden gehoord. De onderzoeksfunctionaris baseert zijn bevindingen alleen op de feiten ten aanzien waarvan de aan het onderzoek onderworpen personen opmerkingen hebben kunnen maken.

Het recht van verweer van de betrokken personen wordt in de loop van het onderzoek uit hoofde van dit artikel ten volle geëerbiedigd.

4. Wanneer de onderzoeksfunctionaris het dossier met zijn bevindingen aan de raad van toezichthouders van de ESMA voorlegt, stelt hij de aan het onderzoek onderworpen personen van dat feit in kennis. De aan het onderzoek onderworpen personen zijn gerechtigd toegang tot het dossier te krijgen, onder voorbehoud van het rechtmatige belang van andere personen bij de bescherming van hun bedrijfsgeheimen. Het recht op toegang tot het dossier geldt niet voor vertrouwelijke informatie die derden raakt.

5. De raad van toezichthouders van de ESMA besluit op basis van het dossier met de bevindingen van de onderzoeksfunctionaris en na de aan het onderzoek onderworpen personen op hun verzoek overeenkomstig artikel 25 en artikel 36 quater te hebben gehoord, of door de aan het onderzoek onderworpen personen al dan niet één of meer van de in bijlage III vermelde inbreuken hebben gepleegd, en in voorkomend geval neemt hij een toezichtmaatregel overeenkomstig artikel 24 en legt hij overeenkomstig artikel 36 bis een boete op.

6. De onderzoeksfunctionaris neemt niet deel aan de beraadslagingen van de raad van toezichthouders van de ESMA en mengt zich in het geheel niet in het besluitvormingsproces van de raad van toezichthouders van de ESMA.

7. De Commissie stelt nadere procedureregels vast voor de uitoefening van de bevoegdheid tot het opleggen van geldboeten en dwangsommen, zoals bepalingen inzake het recht van verweer, termijnbepalingen en de inning van geldboeten of dwangsommen, alsmede gedetailleerde voorschriften betreffende verjaringstermijnen voor de oplegging en tenuitvoerlegging van sancties.

De in de eerste alinea bedoelde regels worden vastgesteld bij gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 38 bis en onder de in de artikelen 38 ter en 38 quater gestelde voorwaarden.

8. Indien de ESMA bij het verrichten van haar taken krachtens deze verordening tot de bevinding komt dat er ernstige aanwijzingen zijn voor het mogelijke bestaan van strafbare feiten, verwijst zij de zaak voorstrafrechtelijke vervolging door naar de desbetreffende nationale instanties. Bovendien ziet de ESMA af van het opleggen van boeten of dwangsommen wanneer een eerdere vrijspraak of veroordeling in een krachtens het nationale recht gevoerde strafprocedure wegens dezelfde feiten of in wezen gelijkaardige feiten in kracht van gewijsde is gegaan.

1. Indien de raad van toezichthouders van de ESMA overeenkomstig artikel 23 sexies, lid 5, tot de bevinding komt dat een ratingbureau een van de in bijlage III vermelde inbreuken heeft gepleegd, neemt deze één of meer van de volgende besluiten:

2. Bij het nemen van de in lid 1 bedoelde besluiten houdt de raad van toezichthouders van de ESMA rekening met de aard en ernst van de inbreuk, onder inaanmerkingneming van de volgende criteria:

3. De raad van toezichthouders van de ESMA stelt de EBA en de EOIPA vooraf in kennis wanneer hij een van de in lid 1, onder a), b) en c), bedoelde besluiten neemt.

4. Ratings mogen voor reguleringsdoeleinden gebruikt blijven worden nadat de in lid 1, onder a) en c), bedoelde besluiten zijn genomen, gedurende een periode van ten hoogste:

De raad van toezichthouders van de ESMA kan ook, op verzoek van de EBA of de EIOPA, in uitzonderlijke omstandigheden die verband houden met potentiële marktverstoring of financiële instabiliteit, de in de eerste alinea, onder b), bedoelde termijn met drie maanden verlengen.

5. De raad van toezichthouders van de ESMA stelt het betrokken ratingbureau onverwijld in kennis van elk krachtens lid 1 genomen besluit en deelt het besluit mee aan de bevoegde autoriteiten en de sectorale bevoegde autoriteiten, de Commissie, de EBA en de EIOPA. Hij maakt alle besluiten op zijn website openbaar binnen tien werkdagen nadat het besluit is genomen.

Bij de openbaarmaking van het besluit als bedoeld in de eerste alinea vermeldt de raad van toezichthouders van de ESMA tevens dat het betrokken ratingbureau bezwaar kan aantekenen tegen het besluit evenals, in voorkomend geval, dat een dergelijk bezwaar is aangetekend, maar dat bezwaar geen opschortende werking heeft, alsook dat de bezwaarcommissie overeenkomstig artikel 60, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1095/2010 de toepassing van het bestreden besluit kan opschorten.

1. Alvorens een besluit uit hoofde van artikel 24, lid 1, te nemen, stelt de raad van toezichthouders van de ESMA de aan de procedure onderworpen personen in de gelegenheid te worden gehoord met betrekking tot de bevindingen van de ESMA. De raad van toezichthouders van de ESMA baseert zijn besluiten slechts op bevindingen waarover de aan de procedure onderworpen personen in de gelegenheid zijn gesteld opmerkingen te maken.

De eerste alinea is niet van toepassing indien dringende maatregelen nodig zijn om significante en dreigende schade aan het financiële stelsel te voorkomen. In dat geval kan de raad van toezichthouders van de ESMA een voorlopig besluit nemen en worden de betrokken personen zo spoedig mogelijk na het nemen van het besluit in de gelegenheid gesteld te worden gehoord.

2. Het recht van verweer van de aan de procedure onderworpen personen wordt tijdens de procedure ten volle geëerbiedigd. Zij zijn gerechtigd toegang tot het dossier van de ESMA te krijgen, onder voorbehoud van het rechtmatige belang van andere personen bij de bescherming van hun bedrijfsgeheimen. Het recht op toegang tot het dossier geldt niet voor vertrouwelijke informatie.

Sectoraal bevoegde autoriteiten verantwoordelijk voor het toezicht op en de handhaving van artikel 4, lid 1, en artikelen 5 bis, 8 ter, 8 quater en 8 quinquies

De sectoraal bevoegde autoriteiten zijn overeenkomstig de toepasselijke sectorale wetgeving verantwoordelijk voor het toezicht op en de handhaving van artikel 4, lid 1, en artikelen 5 bis, 8 ter, 8 quater en 8 quinquies.

Samenwerking tussen de ESMA, de bevoegde autoriteiten en de sectorale bevoegde autoriteiten

De ESMA, de EBA, de EIOPA, de bevoegde autoriteiten en de sectorale bevoegde autoriteiten werken samen wanneer zulks voor de toepassing van deze verordening en van de toepasselijke sectorale wetgeving noodzakelijk is.

1. De ESMA, de bevoegde autoriteiten en de sectorale bevoegde autoriteiten voorzien elkaar onverwijld van de informatie die nodig is voor de uitoefening van hun taken krachtens deze verordening en de toepasselijke sectorale wetgeving.

2. De ESMA kan de centrale banken, het Europees Stelsel van centrale banken en de Europese Centrale Bank in hun hoedanigheid van monetaire autoriteit, het Europees Comité voor systeemrisico's alsook, in voorkomend geval, andere overheidsinstanties die met het toezicht op betalings- en afwikkelingssystemen belast zijn, de vertrouwelijke gegevens meedelen die bestemd zijn voor de uitoefening van hun taken. Evenzo wordt het die autoriteiten of organen niet belet om aan de ESMA informatie te doen toekomen die de ESMA voor het vervullen van haar bij deze verordening opgelegde taken nodig kan hebben.

1. De ESMA kan, indien dit nodig is voor de deugdelijke uitoefening van een toezichttaak, overeenkomstig de uit hoofde van artikel 21, lid 2, door de ESMA gegeven richtsnoeren specifieke toezichttaken aan de bevoegde autoriteit van een lidstaat delegeren. Die gedelegeerde toezichttaken kunnen met name betrekking hebben op de bevoegdheid tot informatieverzoeken overeenkomstig artikel 23 ter en om overeenkomstig artikel 23 quinquies, lid 6, onderzoeken en inspecties ter plaatse te verrichten.

2. Alvorens taken worden gedelegeerd, dient de ESMA met de betrokken bevoegde autoriteit overleg te plegen. Dat overleg heeft betrekking op:

3. De ESMA vergoedt de kosten die een bevoegde autoriteit bij het verrichten van gedelegeerde taken heeft gemaakt overeenkomstig het door de Commissie uit hoofde van artikel 19, lid 2, vast te stellen reglement inzake vergoedingen.

4. De ESMA toetst de in lid 1 bedoelde delegatie met passende tussenpozen. Een delegatie van taken kan op ieder moment worden ingetrokken.

Het delegeren van taken laat de verantwoordelijkheid van de ESMA onverlet en beperkt de ESMA niet in haar bevoegdheid ten aanzien van de gedelegeerde activiteit leiding en toezicht uit te oefenen. Toezichthoudende verantwoordelijkheden uit hoofde van deze verordening, waaronder registratiebesluiten en besluiten omtrent de definitieve beoordeling van en vervolgcontrole bij inbreuken, worden niet gedelegeerd.

1. Als een bevoegde autoriteit van een lidstaat vaststelt dat op het grondgebied van de eigen of een andere lidstaat handelingen die in strijd zijn met deze verordening worden of zijn uitgevoerd, stelt zij op een zo specifiek mogelijke manier de ESMA hiervan in kennis. Indien de bevoegde autoriteit dit uit onderzoeksoverwegingen passend acht, kan zij de ESMA tevens voorstellen dat deze nagaat of zij ten aanzien van het ratingbureau dat bij die handelingen betrokken is de bevoegdheden van de artikelen 23 ter en 23 quater moet aanwenden.

De ESMA neemt passende maatregelen. Zij stelt de kennisgevende bevoegde autoriteit in kennis van het resultaat en, voor zover mogelijk, van eventuele belangrijke tussentijdse ontwikkelingen.

2. Onverminderd de verplichting tot kennisgeving in lid 1 kan de kennisgevende bevoegde autoriteit van een lidstaat, als zij meent dat een geregistreerd ratingbureau waarvan de ratings op het grondgebied van die lidstaat worden gebruikt, de verplichtingen die uit deze verordening voortvloeien, niet naleeft en de inbreuken voldoende ernstig en gedurig zijn om een significante impact op de bescherming van de beleggers of de stabiliteit van het financiële stelsel in die lidstaat te hebben, de ESMA verzoeken de gebruikmaking van de ratings van het betrokken ratingbureau door de in artikel 4, lid 1, bedoelde financiële instellingen en andere entiteiten voor reguleringsdoeleinden op te schorten. De kennisgevende bevoegde autoriteit verstrekt aan de ESMA een omstandige motivering van haar verzoek.

Als de ESMA meent dat het verzoek niet gerechtvaardigd is, informeert zij de kennisgevende bevoegde autoriteit schriftelijk, met opgave van redenen. Als de ESMA meent dat het verzoek gerechtvaardigd is, neemt zij passende maatregelen om de kwestie op te lossen.

1. Het beroepsgeheim geldt voor de ESMA, de bevoegde autoriteiten en alle personen die werkzaam zijn of zijn geweest voor de ESMA, de bevoegde autoriteiten of enig andere persoon aan wie de ESMA taken heeft gedelegeerd, met inbegrip van de door de ESMA aangetrokken accountants en deskundigen. Onder het beroepsgeheim vallende informatie wordt aan geen enkele andere persoon of autoriteit verstrekt, tenzij zulks in het kader van gerechtelijk procedures noodzakelijk is.

2. Alle informatie die krachtens deze verordening wordt verkregen door of uitgewisseld tussen de ESMA, de bevoegde autoriteiten, de sectorale bevoegde autoriteiten en andere autoriteiten en organen als bedoeld in artikel 27, lid 2, wordt als vertrouwelijk beschouwd, tenzij de ESMA, de bevoegde autoriteit of een andere autoriteit of orgaan op het tijdstip van mededeling verklaart dat die informatie openbaar mag worden gemaakt, dan wel wanneer openbaarmaking in het kader van gerechtelijke procedures noodzakelijk is.

De ESMA mag met de toezichthoudende autoriteiten van derde landen alleen dan samenwerkingsovereenkomsten voor de uitwisseling van informatie sluiten als met betrekking tot de verstrekte informatie ten minste gelijkwaardige waarborgen inzake het beroepsgeheim gelden als de in artikel 32 bedoelde.

Een dergelijke uitwisseling van informatie moet bestemd zijn voor de vervulling van de taken van ESMA of die toezichthoudende autoriteiten.

Met betrekking tot de overdracht van persoonsgegevens aan een derde land past de ESMA Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens ( 30 ) toe.

De ESMA mag de van toezichthoudende autoriteiten van een derde land ontvangen informatie alleen openbaar maken indien de ESMA of een bevoegde autoriteit daartoe uitdrukkelijk toestemming heeft gekregen van de toezichthoudende autoriteit die de informatie heeft doorgegeven en mits, indien van toepassing, de informatie alleen openbaar wordt gemaakt voor de doeleinden waarmee die toezichthoudende autoriteit heeft ingestemd, of wanneer deze openbaarmaking noodzakelijk is in het kader van gerechtelijke procedures.

1. Wanneer een ratingbureau opzettelijk of met grove nalatigheid een in de lijst van bijlage III opgenomen inbreuk heeft begaan die een impact heeft op een rating mag een belegger of uitgevende instelling een vordering wegens alle aan hem c.q. haar ten gevolg van die inbreuk toegebrachte schade tegen dat ratingbureau instellen.

Een belegger kan uit hoofde van dit artikel een vordering tot een schadevergoeding instellen indien deze vaststelt dat hij of zij zich redelijkerwijs of anderszins met inachtneming van de nodige zorgvuldigheid, overeenkomstig artikel 5 bis, heeft vertrouwd op een rating om te beslissen in een onder die rating vallend financieel instrument te beleggen, bij dit instrument te blijven of uit dit instrument te stappen.

Een uitgevende instelling kan een vordering tot schadevergoeding onder dit artikel instellen indien zij vaststelt dat zij of haar financiële instrumenten onder die rating vallen en dat de inbreuk niet is veroorzaakt doordat de uitgevende instelling het ratingbureau, direct of middels algemeen toegankelijke data, misleidende of onjuiste informatie heeft verstrekt.

2. Het is de verantwoordelijkheid van de belegger of de uitgevende instelling om juiste en gedetailleerde informatie aan te dragen waaruit blijkt dat een ratingbureau een inbreuk op deze verordening heeft begaan en dat die inbreuk een impact heeft gehad op de afgegeven rating.

De bevoegde nationale rechter beoordeelt wat onder accurate en gedetailleerde informatie valt, met inachtneming van het feit dat de belegger of uitgevende instelling mogelijkerwijs geen toegang heeft tot informatie die zich louter in de sfeer van het ratingbureau bevindt.

3. De wettelijke aansprakelijkheid van ratingbureaus als bedoeld in lid 1 wordt vooraf enkel beperkt indien die beperking:

Beperkingen die niet aan het in de eerste alinea bepaalde voldoen, of uitsluitingen van burgerlijke aansprakelijkheid, hebben geen enkel rechtsgevolg.

4. De begrippen, zoals „schade”, „opzet”, „grove nalatigheid”, „redelijk vertrouwen”, „nodige zorgvuldigheid”, „gevolgen”, „redelijkheid” en „evenredigheid”, die in dit artikel worden gebruikt maar niet worden gedefinieerd, worden uitgelegd en toegepast in overeenstemming met het toepasselijke nationale recht als aangewezen door de desbetreffende regels van het internationaal privaatrecht. Kwesties betreffende de wettelijke aansprakelijkheid van een ratingbureau die niet onder deze verordening vallen, worden beheerst door het toepasselijke nationale recht als bepaald door de desbetreffende regels van het internationaal privaatrecht. De bevoegde rechter voor een door een belegger of uitgevende instelling vordering inzake wettelijke aansprakelijkheid wordt middels de toepasselijke regels inzake internationale rechtsmacht vastgesteld.

5. Dit artikel laat nadere wettelijke aansprakelijkheidsvorderingen overeenkomstig het nationale recht onverlet.

6. Het in dit artikel vastgelegde verhaalsrecht belet de ESMA niet haar bevoegdheden als vastgelegd in artikel 36 bis volledig uit te oefenen.

Sancties, geldboeten, dwangsommen, comitéprocedure, gedelegeerde bevoegdheden en verslag

De lidstaten stellen voorschriften vast betreffende de sancties die gelden voor inbreuken op artikel 4, lid 1, en nemen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat zij worden toegepast. De sancties zijn doeltreffend, evenredig en afschrikkend.

De lidstaten zorgen ervoor dat de sectorale bevoegde autoriteit elke sanctie die is opgelegd voor inbreuken op artikel 4, lid 1, openbaar maakt, tenzij deze openbaarmaking de financiële markten ernstig in gevaar zou brengen of onevenredige schade zou toebrengen aan de betrokken partijen.

Uiterlijk op 7 december 2010 stellen de lidstaten de Commissie van de in de eerste alinea bedoelde bepalingen in kennis. Zij delen haar alle latere wijzigingen daarvan onverwijld mee.

1. Indien de raad van toezichthouders van de ESMA overeenkomstig artikel 23 sexies, lid 5, tot de bevinding komt dat een ratingbureau opzettelijk of uit onachtzaamheid een van de in bijlage III vermelde inbreuken heeft gepleegd, neemt hij een besluit tot oplegging van een geldboete overeenkomstig lid 2.

Een inbreuk door een ratingbureau wordt verondersteld opzettelijk te zijn gepleegd als de ESMA objectieve factoren vaststelt die aantonen dat het ratingbureau of de bedrijfsleiding ervan opzettelijk hebben gehandeld om de inbreuk te plegen.

2. De basisbedragen voor de in lid 1 bedoelde geldboeten worden als volgt begrensd:

De ESMA houdt bij haar besluit om het basisbedrag van de geldboeten dichter bij de benedengrens, het midden, dan wel de bovengrens van de hierboven vermelde bedragen vast te stellen, rekening met de jaarlijkse omzet van het ratingbureau van het voorafgaande boekjaar. Het basisbedrag ligt dichter bij de benedengrens als de jaarlijkse omzet van het ratingbureau minder dan 10 miljoen EUR bedraagt, dichter bij het midden als de jaarlijkse omzet van het ratingbureau tussen 10 en 50 miljoen EUR bedraagt, en dichter bij de bovengrens als de jaarlijkse omzet van het ratingbureau meer dan 50 miljoen EUR bedraagt.

3. De overeenkomstig lid 2 begrensde basisbedragen worden zo nodig onder inaanmerkingneming van verzwarende of verzachtende factoren overeenkomstig de in bijlage IV bepaalde coëfficiënten aangepast.

De desbetreffende verzwarende coëfficiënt wordt één voor één op het basisbedrag toegepast. Indien er meer dan één verzwarende coëfficiënt van toepassing is, wordt het verschil tussen het basisbedrag en het bedrag dat uit de toepassing van elke afzonderlijke verzwarende coëfficiënt resulteert, aan het basisbedrag toegevoegd.

De desbetreffende verzachtende coëfficiënt wordt één voor één op het basisbedrag toegepast. Indien er meer dan één verzachtende coëfficiënt van toepassing is, wordt het verschil tussen het basisbedrag en het bedrag dat uit de toepassing van elke afzonderlijke verzachtende coëfficiënt resulteert, van het basisbedrag afgetrokken.

4. Onverminderd de leden 2 en 3 mag de geldboete niet meer bedragen dan 20 % van de jaaromzet van het ratingbureau over het voorafgaande boekjaar en moet, als het ratingbureau direct of indirect financieel voordeel heeft gehad bij de inbreuk, het bedrag van de geldboete ten minste gelijk zijn aan dat financiële voordeel.

Indien een handeling of verzuim van een ratingbureau meer dan één van de in bijlage III vermelde inbreuken vormt, wordt alleen de hoogste overeenkomstig de leden 2 en 3 met betrekking tot een van die inbreuken berekende geldboete toegepast.

1. De raad van toezichthouders van de ESMA legt bij besluit dwangsommen op teneinde:

2. De dwangsommen moeten doeltreffend en evenredig zijn. De opgelegde dwangsom geldt per dag totdat het ratingbureau of de betrokken persoon het betreffende besluit bedoeld in lid 1 naleeft.

3. Niettegenstaande lid 2 bedraagt de dwangsom 3 % van de gemiddelde dagelijkse omzet in het voorafgaande boekjaar of, voor natuurlijke personen, 2 % van hun gemiddelde inkomsten per dag in het voorafgaande kalenderjaar. De dwangsom wordt berekend vanaf de in het besluit tot oplegging van een dwangsom bepaalde datum.

4. Een dwangsom kan worden opgelegd gedurende een periode van niet meer dan zes maanden vanaf de kennisgeving van het besluit van de ESMA.

1. Alvorens een besluit tot oplegging van een geldboete overeenkomstig artikel 36 bis en/of een dwangsom overeenkomstig artikel 36 ter, lid 1, onder a) tot en met d), te nemen, stelt de raad van toezichthouders van de ESMA aan de procedure onderworpen personen in de gelegenheid te worden gehoord met betrekking tot de bevindingen van de ESMA. De raad van toezichthouders van de ESMA baseert zijn besluiten slechts op bevindingen waarover de aan de procedure onderworpen personen in de gelegenheid zijn gesteld hun opmerkingen te maken.

2. Het recht van verweer van de aan de procedure onderworpen personen wordt tijdens de procedure ten volle geëerbiedigd. Zij zijn gerechtigd toegang tot het dossier van de ESMA te krijgen, onder voorbehoud van het rechtmatige belang van andere personen bij de bescherming van hun bedrijfsgeheimen. Het recht van toegang tot het dossier is niet van toepassing op vertrouwelijke informatie of interne voorbereidende documenten van de ESMA.

Openbaarmaking, aard, tenuitvoerlegging en toewijzing van de geldboeten en dwangsommen

1. De ESMA maakt alle overeenkomstig de artikelen 36 bis en 36 ter opgelegde geldboeten en dwangsommen openbaar, tenzij die openbaarmaking de financiële markten ernstig in gevaar zou brengen of onevenredige schade zou toebrengen aan de betrokken partijen.

2. Overeenkomstig de artikelen 36 bis en 36 ter opgelegde geldboeten en dwangsommen hebben een administratief karakter.

3. De overeenkomstig de artikelen 36 bis en 36 ter genomen besluiten tot oplegging van geldboeten en dwangsommen vormen executoriale titel.

De tenuitvoerlegging geschiedt volgens de bepalingen van burgerlijke rechtsvordering die van kracht zijn in de staat op het grondgebied waarvan zij plaatsvindt. De formule van tenuitvoerlegging wordt, zonder andere controle dan de verificatie van de authenticiteit van de titel, aangebracht door de autoriteit die door de regering van elke lidstaat daartoe wordt aangewezen; van de aanwijzing geeft zij kennis aan de ESMA en aan het Hof van Justitie van de Europese Unie.

Nadat de bedoelde formaliteiten op verzoek van de belanghebbende zijn vervuld, kan deze de tenuitvoerlegging volgens de nationale wetgeving voortzetten door zich rechtstreeks te wenden tot de bevoegde instantie.

De tenuitvoerlegging kan niet worden geschorst dan krachtens een beslissing van het Hof van Justitie van de Europese Unie. Evenwel behoort het toezicht op de regelmatigheid van de wijze van tenuitvoerlegging tot de bevoegdheid van de rechterlijke instanties van de betrokken lidstaat.

4. De bedragen van de geldboeten en de dwangsommen worden toegewezen aan de algemene begroting van de Europese Unie.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft volledige rechtsbevoegdheid ter zake van beroep tegen besluiten van de ESMA waarbij een geldboete of een dwangsom wordt opgelegd. Het mag de opgelegde geldboete of dwangsom intrekken, verlagen of verhogen.

Om rekening te houden met ontwikkelingen, ook internationaal gezien, op de financiële markten, met name in verband met nieuwe financiële instrumenten, kan de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 38 bis en onder de in de artikelen 38 ter en 38 quater gestelde voorwaarden maatregelen nemen tot wijziging van de bijlagen, met uitzondering van bijlage III.

1. De Commissie wordt bijgestaan door het bij Besluit 2001/528/EG van de Commissie ( 31 ) ingestelde Europees Comité voor het effectenbedrijf.

3. Wanneer naar dit lid wordt verwezen, zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van toepassing, met inachtneming van artikel 8 van dat besluit.

De in artikel 5, lid 6, van Besluit 1999/468/EG bedoelde termijn wordt vastgesteld op drie maanden.

1. De bevoegdheid tot vaststelling van de in artikel 5, lid 6, derde alinea, artikel 19, lid 2, artikel 23 sexies, lid 7, en artikel 37 bedoelde gedelegeerde handelingen wordt aan de Commissie verleend voor een termijn van vier jaar te rekenen vanaf 1 juni 2011. De Commissie stelt uiterlijk zes maanden voor het verstrijken van de termijn van vier jaar een verslag op over de gedelegeerde bevoegdheid. De bevoegdheidsdelegatie wordt automatisch verlengd met termijnen van dezelfde duur, tenzij het Europees Parlement of de Raad de delegatie intrekt in overeenstemming met artikel 38 ter.

2. Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, stelt zij het Europees Parlement en de Raad daarvan gelijktijdig in kennis.

3. De bevoegdheid tot vaststelling van gedelegeerde handelingen wordt aan de Commissie verleend onder de in de artikelen 38 ter en 38 quater gestelde voorwaarden.

1. De in artikel 5, lid 6, derde alinea, artikel 19, lid 2, artikel 23 sexies, lid 7, en artikel 37 bedoelde bevoegdheidsdelegatie kan te allen tijde door het Europees Parlement of de Raad worden ingetrokken.

2. De instelling die een interne procedure over een besluit tot intrekking van de bevoegdheidsdelegatie is begonnen, streeft ernaar de andere instelling en de Commissie binnen een redelijke termijn voordat het definitieve besluit wordt genomen, hiervan op de hoogte te brengen onder vermelding van de gedelegeerde bevoegdheden die mogelijk worden ingetrokken.

3. Het besluit tot intrekking maakt een einde aan de delegatie van de bevoegdheden die in het besluit worden vermeld. Het besluit wordt onmiddellijk van kracht of op een latere datum die in het besluit wordt vermeld. Het besluit laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet. Het wordt bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie.

1. Het Europees Parlement en de Raad kunnen binnen een termijn van drie maanden na de datum van kennisgeving bezwaar maken tegen de gedelegeerde handeling.

Op initiatief van het Europees Parlement of de Raad wordt deze termijn met drie maanden verlengd.

2. Indien bij het verstrijken van de in lid 1 genoemde termijn het Europees Parlement noch de Raad bezwaar heeft gemaakt tegen de gedelegeerde handeling, wordt deze bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie en treedt zij in werking op de daarin vermelde datum.

Indien zowel het Europees Parlement als de Raad de Commissie heeft medegedeeld voornemens te zijn om geen bezwaar te maken, kan de gedelegeerde handeling voor het verstrijken van de termijn worden bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie en in werking treden.

3. Indien het Europees Parlement of de Raad binnen de in lid 1 genoemde termijn bezwaar maakt tegen de gedelegeerde handeling, treedt deze niet in werking. Overeenkomstig artikel 296 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie vermeldt de instelling die bezwaar maakt tegen de gedelegeerde handeling, de redenen daarvoor.

4. Na een technisch advies van de ESMA herziet de Commissie de situatie op de ratingmarkt voor gestructureerde financiële instrumenten, met name de markt voor ratings voor hersecuritisaties. In vervolg op die herziening, legt de Commissie uiterlijk 1 juli 2016 aan het Europees Parlement en de Raad een rapport voor waarin met name wordt nagegaan:

5. De Commissie herziet, na een technisch advies van de ESMA, de toestand op de ratingmarkt. In aansluiting op die herziening, legt de Commissie uiterlijk 1 januari 2016 aan het Europees Parlement en de Raad een rapport voor, indien passend vergezeld door een wetgevend voorstel, waarin met name wordt beoordeeld:

6. De Commissie brengt op zijn minst jaarlijks het Europees Parlement en de Raad op de hoogte van elke nieuwe gelijkwaardigheidbesluiten als bedoeld in artikel 5, lid 6, die in de rapporteringsperiode zijn vastgesteld.

Uiterlijk op 21 juni 2014 stelt de ESMA een raming op van haar personele en andere behoeften die voortvloeien uit de vervulling van haar taken en bevoegdheden overeenkomstig deze verordening en brengt zij daarover verslag uit aan het Europees Parlement, de Raad en de Commissie.

1. Uiterlijk 31 december 2015 legt de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad een rapport voor over:

om alle, in het uniale recht opgenomen verwijzingen naar ratings voor regelgevingsdoeleinden uiterlijk 1 januari 2020 te verwijderen, op voorwaarde dat er passende alternatieven zijn aangewezen en ten uitvoer gelegd. De ESMA verstrekt de Commissie technisch advies in het kader van dit lid.

2. Uiterlijk 31 december 2014 legt de Commissie, met inachtneming van de marktsituatie op dat moment, een verslag voor aan het Europees Parlement en aan de Raad over de vraag of het passend is een Europese kredietwaardigheidsbeoordeling voor overheidsschulden te ontwikkelen.

Uiterlijk 31 december 2016 legt de Commissie, met inachtneming van de bevindingen in het in lid 1 bedoelde verslag en de marktsituatie, een verslag voor aan het Europees Parlement en aan de Raad over de vraag of het passend en mogelijk is steun te geven aan een Europees ratingbureau dat belast is met het beoordelen van de kredietwaardigheid van de overheidschuld van de lidstaten, en/of aan een Europese stichting voor ratings met betrekking tot alle andere ratings.

3. Uiterlijk december 2013 zal de Commissie aan het Europees Parlement en aan de Raad een verslag voorleggen over de haalbaarheid van een netwerk van kleinere ratingbureaus om de concurrentie op de markt te vergroten. In dat verslag wordt ingegaan op de financiële en niet-financiële steun voor de oprichting van een dergelijk netwerk, rekening houdend met de belangenconflicten die bij het toekennen van overheidssteun zouden kunnen ontstaan. In het licht van de bevindingen in dat rapport en rekening houdend met het technisch advies van de ESMA, kan de Commissie artikel 8 quinquies herzien en wijzigingen op dit artikel voorstellen.

Ratingbureaus die vóór 7 juni 2010 in de Gemeenschap werkzaam zijn (bestaande ratingbureaus) en die voornemens zijn in het kader van deze verordening een registratieaanvraag in te dienen, nemen alle nodige maatregelen om uiterlijk op 7 september 2010 aan de bepalingen ervan te voldoen.

Ratingbureaus dienen hun registratieaanvraag niet vóór 7 juni 2010 in. Bestaande ratingbureaus dienen hun registratieaanvraag vóór 7 september 2010 in.

Bestaande ratingbureaus kunnen ratings blijven afgeven die voor reguleringsdoeleinden kunnen worden gebruikt door de in artikel 4, lid 1, bedoelde financiële instellingen en andere entiteiten, tenzij de registratie wordt geweigerd. Indien registratie wordt geweigerd, is artikel 24, leden 4 en 5, van toepassing.

1. Alle bevoegdheden en verplichtingen in verband met de toezicht- en handhavingsactiviteiten op het gebied van ratingbureaus die zijn verleend aan de bevoegde autoriteiten — welke al dan niet als bevoegde autoriteit van de lidstaat van herkomst handelen — en aan colleges — voor zover deze zijn opgericht — lopen af op 1 juli 2011.

Een registratieaanvraag die uiterlijk op 7 september 2010 door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst of door het desbetreffende college is ontvangen, wordt evenwel niet aan de ESMA overgedragen; in dat geval wordt het besluit tot aanvaarding of weigering van de registratie door die autoriteiten en het desbetreffende college genomen.

2. Onverminderd de tweede alinea van lid 1 worden alle dossiers en werkdocumenten in verband met de toezicht- en handhavingsactiviteiten op het gebied van ratingbureaus, daaronder begrepen alle lopende onderzoeken en dwangmaatregelen, of gewaarmerkte kopieën daarvan, door de ESMA overgenomen op de in lid 1 bedoelde datum.

3. De in lid 1 bedoelde bevoegde autoriteiten en colleges zorgen ervoor dat alle bestaande bescheiden en werkdocumenten, of gewaarmerkte kopieën daarvan, zo spoedig mogelijk en uiterlijk op 1 juli 2011 aan de ESMA zijn overgedragen. Die bevoegde autoriteiten en colleges verlenen tevens alle noodzakelijke bijstand en advies aan de ESMA om het effectief en efficiënt overdragen en aanvangen van de toezicht- en handhavingsactiviteiten op het gebied van ratingbureaus te vergemakkelijken.

4. De ESMA fungeert als rechtsopvolger van de in lid 1 bedoelde bevoegde autoriteiten en colleges in alle administratieve of gerechtelijke procedures die voortvloeien uit toezicht- en handhavingsactiviteiten die met betrekking tot onder deze verordening vallende aangelegenheden door die bevoegde autoriteiten en colleges werden verricht.

5. Registraties van ratingbureaus overeenkomstig titel III, hoofdstuk I, door een bevoegde autoriteit als bedoeld in lid 1 van dit artikel blijven ook na de bevoegdheidsoverdracht aan de ESMA geldig.

6. Uiterlijk op 1 juli 2014 en in het kader van haar doorlopend toezicht, verricht de ESMA ten minste één controle van alle ratingbureaus die onder haar toezichthoudende bevoegdheid vallen.

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Voorschriften voor ratinganalisten en andere rechtstreeks bij ratingactiviteiten betrokken personen

II. Aanvullende verplichtingen met betrekking tot ratings van gestructureerde financieringsinstrumenten

Een ratingbureau maakt het feit dat het overeenkomstig deze verordening is geregistreerd en de volgende informatie algemeen openbaar:

I. Inbreuken in verband met belangenconflicten, organisatorische of operationele vereisten

Lijst van coëfficiënten in verband met verzwarende of verzachtende factoren voor de toepassing van artikel 36 bis, lid 3

De volgende coëfficiënten zijn cumulatief van toepassing op de in artikel 36 bis, lid 2, bedoelde basisbedragen, uitgaande van elk van de volgende verzwarende en verzachtende factoren:

( 3 ) Advies van het Europees Parlement van 23 april 2009 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 27 juli 2009.

( 7 ) PB L 375 van 31.12.1985, blz. 3. Richtlijn vervangen, met ingang van 1 juli 2011, door Richtlijn 2009/65/EG van het Europees Parlement en de Raad (Zie bladzijde 32 van dit Publicatieblad).

( 23 ) Richtlijn 2006/73/EG van de Commissie van 10 augustus 2006 tot uitvoering van Richtlijn 2004/39/EG van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de door beleggingsondernemingen in acht te nemen organisatorische eisen en voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening en wat betreft de definitie van begrippen voor de toepassing van genoemde richtlijn (PB L 241 van 2.9.2006, blz. 26).

( 32 ) Richtlĳn 2004/72/EG van de Commissie van 29 april 2004 tot uitvoering van Richtlĳn 2003/6/EG van het Europees Parlement en de Raad wat gebruikelĳke marktpraktĳken, de definitie van voorwetenschap met betrekking tot van grondstoffen afgeleide instrumenten, het opstellen van lĳsten van personen met voorwetenschap, de melding van transacties van leidinggevende personen en de melding van verdachte transacties betreft (PB L 162 van 30.4.2004, blz. 70).

		Publicatieblad
		No	page	date
►M1	VERORDENING (EU) Nr. 513/2011 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 11 mei 2011	L 145	30	31.5.2011
M2	RICHTLIJN 2011/61/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD Voor de EER relevante tekst van 8 juni 2011	L 174	1	1.7.2011
►M3	VERORDENING (EU) Nr. 462/2013 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 21 mei 2013	L 146	1	31.5.2013
►M4	RICHTLIJN 2014/51/EU VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 16 april 2014	L 153	1	22.5.2014