Dit document vormt slechts een documentatiehulpmiddel en verschĳnt buiten de verantwoordelĳkheid van de instellingen

betreffende procedures ter vergemakkelijking van de afgifte en het opstellen in de Gemeenschap van oorsprongsbewijzen en de afgifte van bepaalde vergunningen „toegelaten exporteur” in het kader van het preferentiële handelsverkeer tussen de Gemeenschap en sommige landen

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 133,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Overwegende hetgeen volgt:

(1)

Verordening (EEG) nr. 3351/83 van de Raad van 14 november 1983 betreffende de regeling ter vergemakkelijking van de afgifte van certificaten inzake goederenverkeer EUR.1 en het opstellen van formulieren EUR.2 in het kader van de bepalingen die voor het preferentiële handelsverkeer tussen de Europese Economische Gemeenschap en sommige landen gelden ( 1 ), heeft de voorwaarden vastgelegd voor de juiste toepassing van de preferentiële oorsprongsregels in het kader van de uitvoer van de Gemeenschap naar bepaalde derde landen.

(2)	Sinds de vaststelling van Verordening (EEG) nr. 3351/83 hebben zich op het douanegebied vele veranderingen voorgedaan.

(3)

In het kader van de eengemaakte markt is vastgesteld dat bedrijven die goederen uitvoeren uit een of meer andere lidstaten dan die waarin zij zijn gevestigd en die voor de afgifte van bewijzen van oorsprong vereenvoudigde procedures willen toepassen, soms voor iedere lidstaat van uitvoer een afzonderlijke vergunning moeten aanvragen en verkrijgen. Om te bewerkstelligen dat het systeem van preferentiële regelingen behoorlijk kan blijven werken, is het wenselijk deze situatie te vereenvoudigen.

(4)	De autoriteiten die voor de afgifte of de controle van bewijzen van de oorsprong verantwoordelijk zijn, dienen in staat te zijn binnen de vereiste termijnen aan de verplichtingen van de Gemeenschap op grond van de preferentiële overeenkomsten te voldoen.

(5)	Verordening (EEG) nr. 3351/83 moet terwille van de duidelijkheid worden ingetrokken en vervangen door de onderhavige verordening,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

1. Leveranciers verstrekken door middel van een verklaring informatie over het karakter van de producten met betrekking tot de in de Gemeenschap geldende preferentiële oorsprongsregels.

2. Leveranciersverklaringen worden door exporteurs als bewijsstuk gebruikt, met name bij de aanvraag om de afgifte of het opstellen in de Gemeenschap van oorsprongsbewijzen op grond van de bepalingen die gelden voor het preferentiële handelsverkeer tussen de Gemeenschap en bepaalde landen.

Behalve in de in artikel 4 bedoelde gevallen verstrekt de leverancier voor iedere zending goederen een leveranciersverklaring.

De leverancier brengt de verklaring aan op de bij de zending behorende handelsfactuur, of op een leveringsbon, of op een ander handelsdocument waarop de goederen voldoende nauwkeurig zijn omschreven om deze te kunnen identificeren.

De leverancier kan de verklaring te allen tijde verstrekken, zelfs na de levering van de goederen.

1. Wanneer een leverancier een bepaalde afnemer geregeld goederen levert waarvan het karakter met betrekking tot de preferentiële oorsprongsregels vermoedelijk geruime tijd ongewijzigd zal blijven, mag hij één enkele verklaring verstrekken die voor alle latere zendingen van de betrokken goederen geldig is, hierna „leveranciersverklaring voor herhaald gebruik” genoemd. Een leveranciersverklaring voor herhaald gebruik wordt verstrekt voor een periode van ten hoogste één jaar vanaf de datum waarop de verklaring werd afgegeven.

2. Een leveranciersverklaring voor herhaald gebruik kan met terugwerkende kracht worden verstrekt. In dergelijke gevallen mag de geldigheidsduur ervan niet langer zijn dan één jaar vanaf de datum waarop de verklaring van kracht werd.

3. Wanneer de leveranciersverklaring voor herhaald gebruik niet meer voor de geleverde goederen geldt, deelt de leverancier dit de afnemer onmiddellijk mede.

1. Voor producten die een preferentieel oorsprongskarakter hebben verkregen, wordt de leveranciersverklaring afgegeven in de in bijlage I voorgeschreven vorm en de leveranciersverklaring voor herhaald gebruik in de in bijlage II voorgeschreven vorm.

2. Voor producten die in de Gemeenschap be- of verwerkingen hebben ondergaan zonder een preferentieel oorsprongskarakter te hebben verkregen, wordt de leveranciersverklaring afgegeven in de in bijlage III voorgeschreven vorm en de leveranciersverklaring voor herhaald gebruik in de in bijlage IV voorgeschreven vorm.

3. De leveranciersverklaringen worden door de leverancier eigenhandig ondertekend en kunnen in een voorgedrukte vorm worden opgemaakt. Wanneer de factuur en de leveranciersverklaring met behulp van de computer worden opgesteld, behoeft de leveranciersverklaring echter niet met de hand te worden ondertekend, mits de leverancier de afnemer een schriftelijke toezegging doet toekomen waarin hij de volle verantwoordelijkheid op zich neemt voor iedere leveranciersverklaring waaruit zijn identiteit blijkt alsof hij deze eigenhandig had ondertekend.

1. Om de juistheid en de echtheid van een leveranciersverklaring te controleren kunnen de douaneautoriteiten de exporteur verzoeken bij de leverancier een inlichtingenblad INF 4 aan te vragen, waarvan een voorbeeld in bijlage V is opgenomen.

2. Het inlichtingenblad INF 4 wordt afgegeven door de douaneautoriteiten van de lidstaat waarin de leverancier gevestigd is. Genoemde autoriteiten zijn gerechtigd bewijsmateriaal op te vragen, de administratie van de leverancier in te zien en elke andere controle te verrichten die zij dienstig achten.

3. Het inlichtingenblad INF 4 wordt door de douaneautoriteiten afgegeven binnen drie maanden na ontvangst van de aanvraag, met de vermelding of de door de leverancier verstrekte verklaring juist was of niet.

4. Het ingevulde inlichtingenblad wordt afgegeven aan de leverancier die het aan de exporteur zendt met het oog op de toezending aan de bevoegde douaneautoriteiten.

1. De leverancier die een leveranciersverklaring opstelt, bewaart alle bewijsstukken voor de juistheid van de verklaring ten minste drie jaar.

2. De douaneautoriteit bij welke een aanvraag voor de afgifte van een inlichtingenblad INF 4 is ingediend, bewaart het aanvraagformulier ten minste drie jaar.

1. Een exporteur die veelvuldig goederen uit een andere lidstaat uitvoert dan die waarin hij is gevestigd, kan voor deze uitvoer de status van „toegelaten exporteur” verkrijgen.

Hij dient daartoe bij de bevoegde douaneautoriteiten van de lidstaat waarin hij is gevestigd en waar hij tevens de bewijsstukken in verband met de oorsprong bewaart, een aanvraag in.

2. Wanneer de in lid 1 bedoelde autoriteiten ervan overtuigd zijn dat aan de voorwaarden in de protocollen betreffende de oorsprong bij de desbetreffende overeenkomsten of in de Gemeenschapswetgeving betreffende de autonome preferentiële regelingen is voldaan, en zij de vergunning afgeven, stellen zij de douaneadministraties van de betrokken lidstaten daarvan in kennis.

De douaneautoriteiten van de lidstaten verlenen elkaar bijstand bij het controleren van de juistheid van de in de leveranciersverklaringen vermelde gegevens en om ervoor te zorgen dat het systeem van vergunningen „toegelaten exporteur” naar behoren werkt.

1. Wanneer een exporteur niet binnen vier maanden na het verzoek van de douaneautoriteiten een inlichtingenblad INF 4 kan overleggen, kunnen de douaneautoriteiten van de lidstaat van uitvoer rechtstreeks de autoriteiten van de lidstaat waarin de leverancier is gevestigd verzoeken het karakter van de betrokken producten met betrekking tot de regels van preferentiële oorsprong te bevestigen.

2. Voor de toepassing van lid 1 zenden de douaneautoriteiten van de lidstaat van uitvoer de douaneautoriteiten van de lidstaat tot welke het verzoek is gericht, alle beschikbare gegevens toe, onder vermelding van de materiële of formele redenen waarom om een onderzoek wordt verzocht.

Ter ondersteuning van hun verzoek verstrekken zij alle door hen verkregen bescheiden of gegevens die het vermoeden hebben doen rijzen dat de leveranciersverklaring niet juist is.

3. De controle wordt verricht door de douaneautoriteiten van de lidstaat waarin de leveranciersverklaring is afgegeven. Deze zijn gerechtigd bewijsmateriaal op te vragen, de administratie van de producent in te zien en elke andere controle te verrichten die zij dienstig achten.

4. De resultaten van de controle worden door middel van het inlichtingenblad INF 4 de douaneautoriteiten die om de controle hebben verzocht zo spoedig mogelijk medegedeeld.

5. Wanneer binnen vijf maanden na het verzoek om controle geen antwoord is ontvangen of wanneer het antwoord niet voldoende gegevens bevat om de oorsprong van de producten vast te stellen, wordt het op grond van bedoelde documenten opgestelde oorsprongsbewijs door de douane van het land van uitvoer ongeldig verklaard.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordening gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening.

1. Vóór de datum van inwerkingtreding van deze verordening opgestelde leveranciersverklaringen en leveranciersverklaringen voor herhaald gebruik blijven geldig.

2. Leveranciersverklaringen die met de voorbeelden in Verordening (EEG) nr. 3351/83 overeenkomen, kunnen nog gedurende een periode van twaalf maanden na de inwerkingtreding van deze verordening worden afgegeven.

3. De formulieren van het inlichtingenblad INF 4 van het model dat in bijlage V bij Verordening (EEG) nr. 3351/83 is opgenomen, kunnen nog gedurende een periode van twaalf maanden na de datum van de inwerkingtreding van deze verordening worden gebruikt.

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

		Publicatieblad
		No	page	date
►M1	VERORDENING (EG) Nr. 1617/2006 VAN DE RAAD van 24 oktober 2006	L 300	5	31.10.2006