1.   Bij deze verordening wordt een vangstdocumentatieprogramma van de Unie voor blauwvintonijn vastgesteld om uitvoering te geven aan de door de Internationale Commissie voor de instandhouding van Atlantische tonijnen (International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas — “de Iccat”) vastgestelde vangstdocumentatieregeling voor blauwvintonijn, alsmede het verplichte gebruik van het systeem voor elektronische BCD’s (“eBCD’s”) vastgesteld, met het oog op de identificatie van de oorsprong van alle gevangen blauwvintonijn, teneinde de uitvoering van de instandhoudings- en beheersmaatregelen van de Iccat te ondersteunen.

2.   Deze verordening is niet van toepassing op de interne verhandeling, de uitvoer, de invoer en de wederuitvoer van andere delen van vis dan visvlees, zoals koppen, ogen, hom/kuit, ingewanden en staarten.

1.   Het eBCD-systeem wordt gebruikt voor elke vangst, aanlanding, overheveling, met inbegrip van overhevelingen binnen en tussen kwekerijen, overlading, plaatsing in een kooi, oogst, interne verhandeling, invoer, uitvoer of wederuitvoer van blauwvintonijn. In uitzonderlijke omstandigheden kunnen papieren BCD’s worden gebruikt zoals bepaald in artikel 11.

2.   Voor elke blauwvintonijn die door een vissersvaartuig of met een tonnara wordt gevangen, door een vissersvaartuigen of met een tonnara” wordt overgeheveld, aangeland of in havens overgeladen of door kwekerijen wordt gekooid of geoogst, wordt een BCD ingevuld in een van de officiële talen van de Iccat (Engels, Frans of Spaans).

3.   Elke partij blauwvintonijn die intern wordt verhandeld, op het grondgebied van de Unie wordt ingevoerd of vanuit het grondgebied van de Unie wordt uitgevoerd of wederuitgevoerd, gaat vergezeld van een door de bevoegde autoriteit gewaarmerkt BCD, behalve bij toepassing van artikel 4, lid 4, en, indien van toepassing, van een Iccat-overhevelingsaangifte of een gewaarmerkt wederuitvoercertificaat voor blauwvintonijn (bluefin tuna re-export certificate — BFTRC). Elke partij blauwvintonijn bevat uitsluitend blauwvintonijnproducten die dezelfde aanbiedingsvorm hebben en afkomstig zijn uit hetzelfde desbetreffende geografische gebied en van hetzelfde vissersvaartuig of dezelfde groep vissersvaartuigen dan wel dezelfde tonnara.

4.   Het is verboden blauwvintonijn aan te landen, over te hevelen, over te laden, te kooien, te leveren, te oogsten, intern te verhandelen, in te voeren, uit te voeren of weder uit te voeren zonder een ingevuld en, indien van toepassing, gewaarmerkt BCD en BFTRC wanneer nodig.

5.   Elk BCD heeft een uniek documentidentificatienummer. De documentidentificatienummers zijn specifiek voor de vlaggen- of tonnaralidstaat.

6.   Op het ogenblik van het kooien en mits alle vissen in dezelfde kweekkooi en op dezelfde dag worden gekooid, kunnen de desbetreffende BCD’s in de volgende gevallen als “gegroepeerd BCD” met een nieuw BCD-nummer worden gegroepeerd:

7.   Het gegroepeerd BCD vervangt alle gerelateerde originele BCD’s en gaat vergezeld van de lijst van alle bijbehorende BCD-nummers. Op verzoek worden kopieën van die bijbehorende BCD’s ter beschikking gesteld van de controlerende autoriteiten van de lidstaten of CPC’s.

8.   Blauwvintonijnen die als bijvangst worden gevangen door vaartuigen die niet actief op blauwvintonijn mogen vissen op grond van Verordening (EU) 2023/2053, mogen worden verhandeld. De autoriteiten van de lidstaten, de havenautoriteiten en de geautoriseerde zelfregistratie door de kapitein of de vertegenwoordiger van het vaartuig vergemakkelijken de toegang tot het eBCD-systeem voor de kapitein of de vertegenwoordiger van het vaartuig, onder meer door middel van hun nationaal registratienummer. De vlaggenlidstaat van de betrokken vaartuigen is niet verplicht een lijst van die vaartuigen aan de Commissie voor te leggen.

9.   Blauwvintonijnen die sterven tijdens de overheveling, het slepen of de kooiverrichtingen die vallen onder de artikelen 40 tot en met 55 van Verordening (EU) 2023/2053, mogen worden verhandeld door vertegenwoordigers van het ringzegenvaartuig, het hulpvaartuig, de tonnara en/of de kwekerij, indien van toepassing.

10.   In de sport- en recreatievisserij geoogste blauwvintonijnen, waarvan de verkoop verboden is, vallen niet onder deze verordening en hoeven derhalve niet in het eBCD-systeem te worden geregistreerd.

1.   Kapiteins van vangstvaartuigen, exploitanten van tonnara’s, exploitanten van kwekerijen, verkopers, exporteurs, of hun gemachtigde vertegenwoordiger, vullen de vereiste informatie in het BCD in en vragen voor elke gevangen, aangelande, gekooide, geoogste, overgeladen, intern verhandelde of uitgevoerde blauwvintonijn om waarmerking van het BCD overeenkomstig lid 2.

2.   Het BCD wordt gewaarmerkt door een bevoegde autoriteit van de vlaggenlidstaat van het vaartuig of de tonnara of de kwekerijlidstaat die de blauwvintonijn heeft gevangen of geoogst, of van de lidstaat van vestiging van de verkoper of exporteur die de blauwvintonijn intern heeft verhandeld of heeft uitgevoerd.

3.   De lidstaten waarmerken het BCD voor blauwvintonijnproducten slechts indien:

4.   De uit hoofde van lid 2 van dit artikel gedane waarmerking is niet vereist wanneer alle voor verkoop beschikbare blauwvintonijnen overeenkomstig artikel 6, lid 4, zijn gemerkt door de vlaggenlidstaat of de tonnaralidstaat die ze heeft gevangen.

5.   Indien minder dan één ton of drie stuks blauwvintonijn wordt gevangen en aangeland, mag het logboek of het verkoopdocument als tijdelijk BCD worden gebruikt in afwachting van de waarmerking van het BCD binnen zeven dagen na de aanlanding en vóór uitvoer.

6.   Een gewaarmerkt BCD omvat, in voorkomend geval, de in bijlage 1 bij Iccat-aanbeveling 18-13 en bijlage I bij deze verordening vermelde informatie. Instructies voor de afgifte, nummering, invulling en waarmerking van het BCD zijn opgenomen in bijlage 3 bij Iccat-aanbeveling 18-13 en bijlage III bij deze verordening.

7.   De informatie over de koper in de rubriek handelsinformatie wordt vóór de waarmerking in het eBCD-systeem ingevoerd. De rubriek handelsinformatie van een eBCD wordt vóór uitvoer gewaarmerkt.

8.   Uitvoer uit de lidstaten vindt alleen plaats als de eerdere handel tussen lidstaten naar behoren is geregistreerd. Voor die uitvoer blijft waarmerking in het eBCD-systeem overeenkomstig de leden 1 tot en met 5 vereist.

1.   Na de registratie en waarmerking van de vangst en van de eerste handelstransactie in het eBCD-systeem overeenkomstig artikel 4 wordt informatie over de interne verkopen van blauwvintonijn binnen één lidstaat in het eBCD-systeem geregistreerd. Deze interne verkopen hoeven niet te worden gewaarmerkt.

2.   Na de registratie en waarmerking van de vangst en van de eerste handelstransactie in het eBCD-systeem vult de verkoper de interne verhandeling tussen de lidstaten in het eBCD-systeem in overeenkomstig artikel 4.

3.   De in artikel 4, lid 2, bedoelde bevoegde autoriteit waarmerkt de interne verhandeling tussen de lidstaten van de productvormen “ontdaan van kieuwen en ingewanden” (GG), “schoongemaakt” (DR) en “levend” (RD). In afwijking van artikel 4 is waarmerking evenwel niet vereist:

Voor FL- of OT-producten vindt de daaropvolgende interne verhandeling naar een andere lidstaat pas plaats nadat de handelsinformatie van de vorige lidstaat in het eBCD-systeem is geregistreerd.

4.   De in lid 3 van dit artikel vastgestelde afwijking is van toepassing tot en met 31 december 2024. De lidstaten brengen jaarlijks bij de Commissie verslag uit over de toepassing van deze afwijking. Dat verslag bevat informatie over de in artikel 9 bepaalde verificatie door de lidstaten, de resultaten van die verificatie en gegevens over de betrokken handelstransacties, met inbegrip van relevante statistische informatie, zoals de hoeveelheid blauwvintonijn en het aantal handelstransacties die onder deze afwijking vallen.

5.   Tenzij anders bepaald, wordt de handel in levende blauwvintonijn, met inbegrip van alle handelstransacties van en naar blauwvintonijnkwekerijen, in het eBCD-systeem geregistreerd en gewaarmerkt overeenkomstig deze verordening.

6.   In afwijking van artikel 3, lid 3, mogen de rubrieken 2 (vangst) en 3 (verhandeling van levende vis) in het eBCD-systeem gelijktijdig worden ingevuld.

7.   De wijziging en herwaarmerking van de rubrieken 2 (vangst) en 3 (verhandeling van levende vis) in het eBCD-systeem, zoals vereist in artikel 51 van en bijlage XI bij Verordening (EU) 2023/2053 inzake het gebruik van stereoscopische camerasystemen, mogen na de kooiverrichting worden voltooid.

1.   De lidstaten kunnen hun vangstvaartuigen of tonnara’s opleggen elke blauwvintonijn te merken, bij voorkeur bij het doden, maar in ieder geval niet later dan bij het aanlanden (“merkprogramma”). De merktekens zijn voorzien van een uniek nummer dat specifiek is voor de betrokken lidstaat, en zijn onvervalsbaar. Het nummer van het merkteken wordt gekoppeld aan het eBCD.

2.   De betrokken lidstaten zenden de Commissie uiterlijk op 30 april van elk jaar een samenvatting van de uitvoering van het merkprogramma betreffende het voorgaande jaar toe. Latere wijzigingen van een merkprogramma worden ook aan de Commissie toegezonden. De Commissie zendt de samenvattingen door naar het Iccat-secretariaat.

3.   Het gebruik van merktekens uit hoofde van dit artikel wordt slechts toegestaan indien de totale vangsthoeveelheden niet groter zijn dan de voor elk beheersjaar vastgestelde quota of vangstbeperkingen van de lidstaten, inclusief, indien van toepassing, individuele quota die aan vaartuigen of voor tonnara’s zijn toegewezen.

4.   Voor de toepassing van artikel 4, lid 4, voorzien de commerciële merkprogramma’s van de vlaggenlidstaat van het vaartuig of de tonnara die de blauwvintonijnen heeft geoogst, in het kader waarvan de vissen worden gemerkt, ten minste in het volgende:

5.   In afwijking van lid 4, punt b), v), van dit artikel mogen de lidstaten voor de visserijen waarvoor de afwijkingen inzake minimuminstandhoudingsreferentiegrootte uit hoofde van Verordening (EU) 2023/2053 gelden, tot en met 31 december 2024 in plaats daarvan bij het lossen het geraamde gewicht van de tot de vangst behorende afzonderlijke vis meedelen, dat door middel van representatieve bemonstering wordt bepaald.

6.   Wanneer de lidstaten de in lid 5 van dit artikel bedoelde afwijking toepassen, dienen zij bij de Commissie jaarlijks een verslag in over de toepassing van die afwijking overeenkomstig artikel 5, lid 4.

7.   De informatie over de gemerkte vissen wordt verzameld door de lidstaat die verantwoordelijk is voor het merkprogramma.

8.   De Commissie verzamelt de van de lidstaten ontvangen informatie over de gemerkte vissen en zendt die aan de Iccat door in de vorm van het uitvoeringsverslag van de Unie.

1.   Elke lidstaat ziet erop toe dat elke partij blauwvintonijn die vanaf zijn grondgebied wordt wederuitgevoerd, vergezeld gaat van een gewaarmerkt BFTRC.

2.   Lid 1 is niet van toepassing wanneer blauwvintonijn levend wordt ingevoerd.

3.   De marktdeelnemer die voor de wederuitvoer verantwoordelijk is, vult het BFTRC voor de weder uit te voeren partij blauwvintonijn in in een van de officiële talen van de Iccat (Engels, Frans of Spaans) en vraagt om waarmerking daarvan. Ingevulde BFTRC’s gaan vergezeld van een kopie van het/de gewaarmerkte BCD(“s) voor de eerder ingevoerde blauwvintonijnproducten.

1.   Het BFTRC wordt gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waaruit de partij wordt wederuitgevoerd.

2.   De bevoegde autoriteit waarmerkt het BFTRC voor alle blauwvintonijnproducten mits:

3.   Het gewaarmerkte BFTRC bevat de informatie die is vastgesteld in bijlage 2 bij Iccat-aanbeveling 22-16 en bijlage 5 bij Iccat-aanbeveling 18-13, en in de bijlagen IV en V bij deze verordening.

1.   De lidstaten zien erop toe dat hun bevoegde autoriteiten elke partij blauwvintonijn die hetzij op hun grondgebied wordt aangeland, intern verhandeld of ingevoerd, hetzij vanaf hun grondgebied wordt uitgevoerd of wederuitgevoerd, identificeren en het/de gewaarmerkte BCD(“s) en de bijbehorende documentatie met betrekking tot elke partij blauwvintonijn opvragen en onderzoeken.

2.   De bevoegde autoriteiten kunnen de inhoud van de partij onderzoeken om de in het BCD en de bijbehorende documentatie opgenomen informatie te verifiëren. Zo nodig voeren de bevoegde autoriteiten verificaties uit bij de betrokken marktdeelnemers.

3.   Indien uit de op grond van de leden 1 en 2 verrichte onderzoeken en verificaties blijkt dat er twijfels bestaan over de in een BCD opgenomen informatie, werken de lidstaat op het grondgebied waarvan de definitieve invoer heeft plaatsgevonden en de lidstaat of CPC waarvan de bevoegde autoriteiten het/de BCD(“s) of het/de BFTRC(“s) hebben gewaarmerkt, samen om die twijfels weg werken.

4.   Indien een lidstaat vaststelt dat een partij niet vergezeld gaat van een BCD, meldt deze lidstaat zijn bevindingen aan de lidstaat die de partij intern verhandeld heeft of aan de exporterende CPC en, voor zover bekend, aan de vlaggenlidstaat of de vlaggen-CPC.

5.   De lidstaten geven de partij pas voor interne verhandeling, invoer of uitvoer vrij of, in het geval van levende blauwvintonijn die voor kwekerijen bestemd is, aanvaarden de overhevelingsaangifte pas nadat de in de leden 1 en 2 bedoelde onderzoeken of verificaties zijn verricht en bevestigen dat de partij blauwvintonijn voldoet aan de eisen van deze verordening en enig ander toepasselijk Unierecht.

6.   De interne verhandeling, invoer, uitvoer of wederuitvoer van de blauwvintonijn wordt verboden indien een lidstaat na de in de leden 1 en 2 bedoelde onderzoeken en verificaties en in samenwerking met de betrokken waarmerkingsautoriteiten bepaalt dat het overeenkomstige BCD of BFTRC ongeldig is.

1.   De lidstaten zorgen ervoor dat hun gebruikers in het eBCD-systeem zijn geregistreerd.

2.   Wanneer een lidstaat BCD’s betreffende vangstvaartuigen die zijn vlag voeren, zijn tonnara’s of zijn kwekerijen waarmerkt, stelt hij de Commissie, de waarmerkingsautoriteiten van de overheid of andere gemachtigde personen of instellingen die voor de waarmerking en verificatie van BCD’s of BFTRC’s verantwoordelijk zijn, in kennis telkens als er een wijziging is in het onderstaande:

3.   In de in lid 2 bedoelde kennisgeving wordt vermeld vanaf welke datum de wijziging van toepassing is. Samen met de oorspronkelijke kennisgeving wordt een kopie overgelegd van de nationaalrechtelijke bepalingen die zijn vastgesteld met het oog op de uitvoering van het vangstdocumentatieprogramma voor blauwvintonijn, inclusief de procedures voor het machtigen van niet-gouvernementele personen of instellingen. Bijgewerkte gegevens over de waarmerkingsautoriteiten en de nationale bepalingen worden tijdig aan de Commissie meegedeeld.

4.   De lidstaten stellen de Commissie elektronisch in kennis van de contactpunten, met name van de naam en het volledige adres van de organisatie(s), die op de hoogte moeten worden gebracht indien er vragen rijzen in verband met BCD’s of BFTRC’s.

5.   De Commissie stelt het Iccat-secretariaat onverwijld in kennis van de in de leden 2, 3 en 4 bedoelde informatie.

6.   De lidstaten verifiëren de aan de Iccat meegedeelde en op een openbaar toegankelijke website van het Iccat-secretariaat bekendgemaakte informatie over de waarmerkingsautoriteiten om hun autoriteiten te helpen de waarmerking van de BCD’s en de BFTRC’s te verifiëren.

1.   In de volgende gevallen mogen papieren BCD’s of geprinte eBCD’s worden gebruikt:

2.   Een lidstaat of CPC voert het gebruik van een papieren BCD als bedoeld in lid 1 niet aan als reden om de invoer van een zending blauwvintonijn uit te stellen of te weigeren, voor zover dat papieren BCD in overeenstemming is met deze verordening. Geprinte eBCD’s die in het eBCD-systeem zijn gewaarmerkt, voldoen aan de waarmerkingsvereiste van artikel 3, lid 3.

3.   De vlaggen- of tonnaralidstaten verstrekt uitsluitend BCD-formulieren aan vangstvaartuigen en tonnara’s die gemachtigd zijn om in het verdragsgebied op blauwvintonijn te vissen, waaronder als bijvangst. Deze formulieren zijn niet overdraagbaar.

4.   Elk deel van een gesplitste partij of elk verwerkt product gaat vergezeld van een papieren kopie van het betrokken eBCD, waarbij het unieke documentnummer van het eBCD wordt gebruikt om het onderlinge verband duidelijk te maken.

1.   Behalve in de gevallen waarin artikel 4, lid 4, van toepassing is, zenden de lidstaten een kopie van alle gewaarmerkte BCD’s of BFTRC’s toe aan:

2.   De lidstaten doen de in lid 1 bepaalde verzending zo spoedig mogelijk en in elk geval binnen vijf werkdagen vanaf de datum van waarmerking, of vóór het einde van het vervoer wanneer dat naar verwachting niet meer dan vijf werkdagen in beslag neemt.

3.   De lidstaten bewaren gedurende ten minste twee jaar kopieën van afgegeven of ontvangen documenten.

1.   Uiterlijk op 15 augustus van elk jaar dienen de lidstaten bij de Commissie een verslag met de in bijlage 6 bij Iccat-aanbeveling 18-13 omschreven informatie in, dat de periode van 1 januari tot en met 31 december van het voorgaande jaar bestrijkt.

2.   Om aan de jaarlijkse rapportagevereisten als bedoeld in lid 1 te voldoen wordt gebruikgemaakt van met het eBCD-systeem gecreëerde verslagen. De lidstaten vermelden in hun jaarverslag ook de in bijlage 6 bij Iccat-aanbeveling 18-13 beschreven elementen die niet uit het eBCD-systeem kunnen worden gehaald.

3.   De Commissie stelt op basis van de informatie die zij overeenkomstig de leden 1 en 2 van de lidstaten ontvangt, het jaarverslag van de Unie op en verzendt dat uiterlijk op 15 september van elk jaar aan het Iccat-secretariaat.

1.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 15 gedelegeerde handelingen vast te stellen waarbij deze verordening wordt gewijzigd om ze aan te passen aan door de Iccat vastgestelde en voor de Unie en haar lidstaten bindende maatregelen met betrekking tot:

2.   Op grond van lid 1 aangebrachte wijzigingen zijn strikt beperkt tot de uitvoering in het Unierecht van wijzigingen van Iccat-aanbevelingen.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 14 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 9 januari 2024. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 14 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een op grond van artikel 14 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.