—

Volgens verzoekster is in de onderhavige zaak de beperking van de uitzondering waarop de Commissie zich heeft gebaseerd om de toegang te weigeren tot de documenten betreffende inbreukprocedure nr. 2009/4426 en die daarin bestaat dat „een hoger openbaar belang openbaarmaking gebiedt” in de zin van artikel 4, lid 2, laatste zin, van verordening nr. 1049/2001, niet juist beoordeeld.

—

Het saneringsproject waarvoor een vergunning was verleend en dat intussen is volbracht, via de rechtstreekse uitvoering door Syndial (eigenaar van het gebied) op de site van Cengio, is volkomen in overeenstemming met de communautaire beginselen betreffende de herbestemming en sanering van historisch vervuilde gebieden.

—

Het standpunt dat de Italiaanse Republiek heeft ingenomen in procedure nr. 2009/4426 lijkt het op nationaal vlak nagestreefde openbaar belang onverwacht op te geven door zich zonder meer aan te sluiten bij de grieven van de Commissie, daarbij voorbijgaand aan het feit dat de procedure die geleid heeft tot de vergunning voor het saneringsproject van de site het op nationaal vlak voorziene traject heeft gevolgd bij hetzelfde ministerie dat thans de geldigheid van die procedure wil betwisten. Er bestaat dus een relevant en hoger openbaar belang in de zin van art. 4, lid 2, om Syndial toestemming te verlenen om na te gaan of de beoordeling van de verenigbaarheid met de communautaire beginselen concreet wordt voortgezet.

—

De verzoeken van Syndial zijn niet ingegeven door een — overigens legitiem — privébelang, maar omvatten het belangrijkere openbaar belang dat gericht is op de daadwerkelijke bescherming van het belang van billijkheid en van het goede verloop van de aan de orde zijnde communautaire procedure en van de nationale bestuurlijke procedure (uitdrukkelijk beschermd in artikel 41 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, wat eerstgenoemd belang betreft, en in artikel 97 van de grondwet van de Italiaanse Republiek, wat laatstgenoemd belang betreft), en dat niet alleen verband houdt met het recht van verdediging van particulieren (die rechtstreeks belang hebben bij de gevolgen van de besluiten die in het kader van de inbreukprocedure worden vastgesteld) maar, meer in het bijzonder, met het grondrecht op milieu-informatie dat door de Unierechtelijke beginselen wordt bevestigd (artikel 191, leden 2 en 3, eerste alinea, gelezen in samenhang met het beginsel van artikel 11 VWEU, waaraan met name uitvoering is gegeven door de toetreding van de Europese Unie tot het Verdrag van Aarhus van 27 juni 1998).

—

De algemene aanname van niet-openbaarmaking van artikel 4, lid 2, derde streepje, van verordening nr. 1049/2001 „sluit niet uit dat de belanghebbenden aantonen dat die aanname op een bepaald document waarvan de openbaarmaking wordt gevraagd, niet van toepassing is of dat een hoger openbaar belang openbaarmaking gebiedt in de zin van artikel 4, lid 2, van verordening nr. 1049/2001” (zie arrest van het Gerecht van 2 maart 2015 in zaak T-456/13, punt 64).

—

In de onderhavige zaak betreft het een verzoek om toegang tot documenten waarvan de openbaarmaking niet in strijd is met een openbaar belang, maar juist het openbaar belang dient, aangezien inzage in die documenten noodzakelijk is om er de gegevens uit te halen die nuttig zijn niet alleen om vanuit technisch en juridisch standpunt de grieven te weerleggen waarop de inbreukprocedure is gebaseerd, maar tevens om de rechtsgeldigheid aan te tonen van de procedure die in volle overeenstemming met de bevoegde instanties is gevolgd bij de keuze van het meest geschikte project voor de sanering van de ex-ACNA site van Cengio, in overeenstemming met de communautaire beginselen van sanering van historisch vervuilde sites en van duurzaamheid van milieumaatregelen, alsmede bij de verwezenlijking ervan.

—

De toegang had kunnen worden beperkt tot de opgave van de documenten die door de Italiaanse Republiek bij het dossier zijn gevoegd mits de documenten die zich reeds in het dossier betreffende de procedure bevonden, werden verhuld.