Bekendmaking van een mededeling van de goedkeuring van een standaardwijziging van een productdossier voor een naam in de wijnsector als bedoeld in artikel 17, leden 2 en 3, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie

(2022/C 88/08)

Deze mededeling wordt bekendgemaakt overeenkomstig artikel 17, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2019/33 van de Commissie (1).

MEDEDELING VAN EEN STANDAARDWIJZIGING WAARBIJ HET ENIG DOCUMENT WORDT GEWIJZIGD

“Saint-Estèphe”

PDO-FR-A0178-AM01

Datum van mededeling: 26 november 2021

BESCHRIJVING VAN EN REDENEN VOOR DE GOEDGEKEURDE WIJZIGING

1.   Officiële geografische code

De informatie over de gemeenten van het geografische gebied en van het gebied in de onmiddellijke nabijheid is bijgewerkt op basis van de officiële geografische code.

De gebiedsgrenzen zijn ongewijzigd gebleven.

De punten 6 en 9 van het enig document worden gewijzigd.

2.   Afgebakend perceelgebied

De datum “3 juni 2021” is toegevoegd aan de lijst van vergaderingen van het bevoegde nationale comité dat de afbakening van het perceelgebied heeft goedgekeurd.

Met deze wijziging wordt de datum toegevoegd waarop de bevoegde nationale autoriteit een wijziging van het afgebakende perceelgebied binnen het geografische productiegebied heeft goedgekeurd. Met de afbakening van het perceelgebied wordt bepaald welke percelen binnen het geografische productiegebied geschikt zijn voor de productie van de betrokken beschermde oorsprongsbenaming.

Deze wijzigingen hebben geen gevolgen voor het enig document.

3.   Verkeer tussen erkende entrepothouders

In hoofdstuk 1, punt IX, 5, wordt punt b) met betrekking tot de datum van het in verkeer brengen van de wijnen tussen erkende entrepothouders geschrapt.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

4.   Overgangsmaatregelen

De niet langer geldende overgangsmaatregelen zijn uit het productdossier geschrapt.

Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

5.   Verwijzingen naar de controlestructuur

De verwijzing naar de controlestructuur is herzien en in overeenstemming gebracht met de andere productdossiers voor oorsprongsbenamingen. Deze wijziging is louter redactioneel. Deze wijziging heeft geen gevolgen voor het enig document.

ENIG DOCUMENT

1.   Naam van het product

“Saint-Estèphe”

2.   Type geografische aanduiding

BOB – beschermde oorsprongsbenaming

3.   Categorieën wijnbouwproducten

1.

Wijn

4.   Beschrijving van de wijn(en)

Korte beschrijving

Het betreft niet-mousserende rode wijnen.

De wijnen hebben een natuurlijk alcoholvolumegehalte van ten minste 11 % en na verrijking bedraagt het totale alcoholvolumegehalte niet meer dan 13,5 %.

Alle in de handel gebrachte partijen wijn hebben:

—	een appelzuurgehalte van maximaal 0,30 gram per liter;

—	een gehalte aan fermenteerbare suikers (glucose en fructose) van maximaal 2 gram per liter;

—

in bulk, een gehalte aan vluchtige zuren van maximaal 13,26 milli-equivalent per liter, ofwel 0,79 g/l uitgedrukt in azijnzuur (0,65 g/l uitgedrukt als H2SO4) tot en met 31 juli van het jaar na de oogst, en niet meer dan 16,33 milli-equivalent per liter, ofwel 0,98 g/l uitgedrukt in azijnzuur (0,80 g/l uitgedrukt als H2SO4) na die datum.

Het totaalgehalte aan zuren en het totaalgehalte aan zwaveldioxide komen overeen met de in de Europese regelgeving vastgestelde gehalten. De wijnen zijn intens rood van kleur. Meestal zijn ze afkomstig van assemblages waarin de variëteit cabernet-sauvignon N toonaangevend is. Deze variëteit geeft de wijnen een robuuste body met een brede tanninestructuur. Vaak vult de variëteit merlot N de toetsen van specerijen aan met accenten van rood fruit. De structuur en de complexiteit winnen aan intensiteit als er wordt gebruikgemaakt van cabernet franc N of petit verdot N. Deze laatste kan in de jaren van volle rijpheid voor een frisse toets zorgen. Deze gecorseerde en krachtige wijnen moeten meerdere jaren worden gerijpt om ze rondheid, fruitigheid en finesse te verlenen.

Algemene analytische kenmerken
Maximaal totaal alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimaal effectief alcoholgehalte (in volumeprocent)
Minimale totale zuurgraad
Maximaal gehalte aan vluchtige zuren (in milli-equivalent per liter)
Maximaal totaalgehalte aan zwaveldioxide (in milligram per liter)

5.   Wijnbereidingsprocedés

5.1.   Specifieke oenologische procedés

1.   Specifieke oenologische procedés

Subtractieve verrijkingstechnieken zijn toegestaan tot een maximale concentratie van 15 %.

Het totale alcoholvolumegehalte van de wijnen mag na verrijking niet hoger liggen dan 13,5 %.

Naast de bovengenoemde bepalingen moeten de wijnen, wat oenologische procedés betreft, voldoen aan de verplichtingen die zijn vastgesteld op Europees niveau en in het Franse wetboek landbouw en zeevisserij.

2.   Teeltwijze

a)   Beplantingsdichtheid

—	De minimale beplantingsdichtheid bedraagt zevenduizend wijnstokken per hectare.

—	De afstand tussen de rijen van deze wijngaarden mag niet meer dan 1,50 meter bedragen en tussen de wijnstokken in eenzelfde rij moet er een tussenruimte van minstens 0,80 meter zijn.

b)   Snoeiregels

—	Er wordt op zijn laatst gesnoeid wanneer de bladeren zich hebben ontvouwen (Lorenz-fase 9).

—

De wijnstokken worden met maximaal twaalf ogen per stok gesnoeid met behulp van de volgende technieken: — zogeheten hoge “Médoc”-snoei, of korte en hoge snoei, met per wijnstok twee vruchttakken met maximaal vier ogen per tak voor de rassen cot N, cabernet-sauvignon N, merlot N en petit verdot N, of maximaal vijf ogen per vruchttak voor de rassen cabernet franc N en carmenère N. Vervangingsscheuten worden ingekort tot op twee ogen; — korte snoei tot 2 cordons of in waaiervorm tot 4 armen.

c)   Irrigatie

Irrigatie gedurende het groeiseizoen van de wijnstok kan worden toegestaan overeenkomstig de bepalingen van het wetboek landbouw en zeevisserij.

5.2.   Maximumopbrengsten

1.	63 hectoliter per hectare

6.   Afgebakend geografisch gebied

De oogst van de druiven, de vinificatie, de bereiding en de opvoeding van de wijnen vinden plaats op het grondgebied van de gemeente Saint-Estèphe in het departement Gironde op basis van de officiële geografische code van 1 januari 2021.

7.   Voornaamste wijndruivenras(sen)

Cabernet franc N

Cabernet-Sauvignon N

Carmenère N

Cot N - Malbec

Merlot N

Petit Verdot N

8.   Beschrijving van het (de) verband(en)

8.1.   Beschrijving van de natuurlijke factoren die bijdragen tot het verband

Het geografische gebied van de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” bevindt zich op de linkeroever van de Gironde op het schiereiland Médoc halverwege tussen Bordeaux en Pointe de Grave.

Dit geografische gebied maakt deel uit van de bijzondere geologie van het wijnbouwschiereiland Médoc, dat overeenkomt met de uitgestrekte steenachtige terrassen langs het estuarium van de Gironde op hoogten van vier tot veertig meter.

Deze terrassen uit het quartair, met een gemiddelde dikte van ongeveer tien meter, liggen op mergel en kalksteen uit het eoceen en oligoceen, die met name in het westelijke deel van de gemeente Saint-Estèphe dagzomen. In het westen, aan de rand van het bos, worden al deze formaties bedekt door “Sable des Landes” (eolisch zand uit het quartair). Aan de rand van het estuarium vullen recente afzettingen die lokaal bekendstaan als “palus” de verscheidenheid aan formaties aan.

Het overtollige water van de bodems wordt afgevoerd naar de Gironde via “jalles” en “esteys” — met verscheidene gemeentegrenzen samenvallende waterlopen die het landschap doorsnijden en zo de kiezelzandheuvels van elkaar scheiden. Het geografische gebied van de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” komt dus overeen met het grondgebied van de gemeente Saint-Estèphe. Het grondgebied van deze gemeente wordt in het noorden gescheiden van de gemeente Saint-Seurin-de-Cadourne door het moeras dat afwatert op “l’Estey de la Calupeyre” en in het zuiden door het moeras van Lafite, dat afwatert op de “Jalle du Breuil”.

De bodems van de kiezelzandheuvels bestaan voornamelijk uit zanderige of kleiige kiezelgrond. In het westen wordt de basis van hard kalksteen op onregelmatige wijze bedekt met zand-kiezelbodems en ondiepe rendzina’s. De lokale sedimentaire rijkdom ligt deels ten grondslag aan de diversiteit van landschappen en bodemkleuren. De lokale plaatsnamen verwijzen zowel naar de topografie met kiezelzandheuvels als naar de aard van de grindbodems met namen als “Cos” of “Pez”.

De gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” is de meest noordelijke van de “gemeentelijke” gecontroleerde oorsprongsbenamingen in de regio Médoc en de op een na grootste qua oppervlakte.

De wijngaarden beslaan het grootste gedeelte van het gemeentelijk grondgebied op de heuvels en bepalen zo de structuur van het landschap. Door de wijngaarden loopt een dicht netwerk van secundaire wegen die meerdere gehuchten met elkaar verbinden. Deze gehuchten, zoals Marbuzet, Blanquet, Pez, Leyssac en Saint-Corbian, bevinden zich rond wijnkastelen.

De grootste “crus” onderscheiden zich door mooie vrijstaande wijnkastelen in het midden van hun wijngaarden.

In het zuiden en het noorden van de gemeente zijn er vochtige dalen die drassige gebieden vormen die loodrecht op het estuarium staan en waar grasland en plaatselijk bossen voorkomen.

Tot slot liggen in het oosten de kiezelzandheuvels met wijnstokken — een kenmerkende eigenschap van de beschermde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” — zeer dicht bij het estuarium, waardoor het gebied met “palus” beperkt is tot een strook van slechts tweehonderd à driehonderd meter breed.

8.2.   Beschrijving van de menselijke factoren die bijdragen tot het verband

In de dertiende eeuw was Gui Martin de Saint-Estèphe, het hoofd van het aartspriesterdom Lesparre, heer van Calon. In die tijd begint Saint-Estèphe bekend te worden voor zijn “goede wijnstokken”, die dan al winstgevender zijn dan het graan. Op het grondgebied van wat later de gemeente Saint-Estèphe wordt, vormen andere heerlijkheden de historische basis van de gehuchten, zoals de heerlijkheid van Blanquet of het leengoed Lassalle de Pez.

In de zeventiende en achttiende eeuw is het tiend van “Saint-Estèphe” het belangrijkste van al die van de regio Médoc. Historisch gezien hangt de faam van de “Saint-Estèphe”-wijnen echter nauw samen met de activiteit van de Bordeauxse handelaren die deze wijnen opvoeden en op de markt brengen.

In de negentiende eeuw, die door welvaart wordt gekenmerkt, worden de grote wijngoederen van tegenwoordig gecreëerd. Mooie en grote wijnkastelen, die dateren uit die tijd, getuigen van hun welvaart, macht en dynamiek.

Net als bij de andere gecontroleerde oorsprongsbenamingen van wijn van het schiereiland Médoc worden de “crus” van de gemeente Saint-Estèphe erkend door de verschillende classificaties van wijngoederen die sinds de zeventiende en achttiende eeuw zijn verricht. Zo zijn in de classificatie van Bordeauxwijnen van 1855 (“Classement des vins de Bordeaux de 1855”) vijf “crus” in de gemeente Saint-Estèphe erkend en verleent de classificatie van crus bourgeois van 1932 (“Classement des crus bourgeois de 1932”) erkenning aan een veertigtal “crus”.

Tegenwoordig wordt bijna de helft van de wijnen van Saint-Estèphe buiten de landsgrenzen verhandeld, in België, Engeland, Duitsland en Nederland, of uitgevoerd naar de Verenigde Staten, Zwitserland en Azië.

De gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” werd erkend bij decreet van 11 september 1936. Het wijnbouwgebied produceert gemiddeld 65 000 hectoliter niet-mousserende rode wijnen.

De wijnen zijn intens rood van kleur. Meestal zijn ze afkomstig van assemblages waarin de variëteit cabernet-sauvignon N toonaangevend is. Deze variëteit geeft de wijnen een robuuste body met een brede tanninestructuur. Vaak vult de variëteit merlot N de toetsen van specerijen aan met accenten van rood fruit. De structuur en de complexiteit winnen aan intensiteit als er wordt gebruikgemaakt van cabernet franc N of petit verdot N. Deze laatste kan in de jaren van volle rijpheid voor een frisse toets zorgen. Deze gecorseerde en krachtige wijnen moeten meerdere jaren worden gerijpt om ze rondheid, fruitigheid en finesse te verlenen. De kwaliteit en originaliteit van wijnen met de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” vinden hun oorsprong in de uitzonderlijke complementariteit van de bodem en de topografische ligging van de percelen in de nabijheid van het estuarium, dat de wijngaarden beschermt tegen klimaatexcessen.

In lijn met de reeds in het decreet tot vaststelling van de gecontroleerde oorsprongsbenaming “Saint-Estèphe” omschreven gebruiken zijn de voor de druivenoogst bestemde percelen nauwkeurig afgebakend.

Onder het afgebakende perceelgebied vallen daardoor percelen met van nature goed gedraineerde kiezelbodems in het oosten van de gemeente. Deze bodems zijn perfect geschikt voor de variëteit cabernet-sauvignon N. Percelen met bodems die zijn ontstaan op moderne alluviale afzettingen en zand, zijn van het afgebakende perceelgebied uitgesloten. Hetzelfde geldt voor bodems op een niet-doorlatende ondergrond.

In het afgebakende perceelgebied zijn percelen op een min of meer gekarstificeerde ondergrond van kalksteen met van nature goed gedraineerde bodems in het westen van de gemeente opgenomen. Het wijnstokras merlot N is bijzonder goed aangepast aan deze locaties. Inzinkingsdalen, met een zandige opvulling en een variabele hydromorfie, zijn uitgesloten, evenals locaties met kleibodems met een diepe hydromorfie en moeras- en veengronden.

De wijze waarop de wijngaarden worden beheerd, maakt het mogelijk zeer rijpe en gezonde druiven met een gecontroleerde opbrengst te verkrijgen. Daardoor is een zeer lange maceratieperiode mogelijk om de structuur te verkrijgen die nodig is om de wijnen te laten rijpen. Daarom is een rijping van minstens zes maanden onontbeerlijk ter bevordering van de combinaties van tanninen-anthocyanen die noodzakelijk zijn voor de stabilisatie van de kleur en voor de inkapseling van de tanninen, die zo hun hardheid verliezen.

Niettegenstaande de belangrijke rol die de Bordeauxse handel speelt met betrekking tot de reputatie en de bekendheid van de gecontroleerde oorsprongsbenaming, hebben de grote wijngoederen, waarvan er vele zijn opgenomen in de officiële “classificatie van Bordeauxwijnen van 1855”, in grote mate bijgedragen tot de renommee en de verspreiding van het imago van de wijn. Naast deze gereputeerde wijnkastelen hebben wijngoederen van kleine en gemiddelde omvang, familiebedrijven en coöperaties met verschillende vermeldingen zoals “crus paysans” en “crus artisans” in sterke mate bijgedragen aan de erkenning van de specificiteit van deze oorsprongsbenaming in de Médoc.

9.   Andere essentiële voorwaarden (verpakking, etikettering, andere vereisten)

Rechtskader:

EU-wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Afwijking betreffende de productie in het afgebakende geografische gebied

Beschrijving van de verpakking:

Het gebied in de onmiddellijke nabijheid waar bij wijze van uitzondering de vinificatie, de bereiding en de opvoeding mogen plaatsvinden, bestaat uit het grondgebied van de volgende gemeenten van het departement Gironde, op basis van de officiële geografische code van 1 januari 2021: Cissac-Médoc, Pauillac, Saint-Sauveur, Saint-Seurin-de-Cadourne en Vertheuil.

Rechtskader:

Nationale wetgeving

Soort aanvullende voorwaarde:

Aanvullende bepalingen betreffende de etikettering

Beschrijving van de verpakking:

De etikettering kan de grotere geografische eenheid “Vin de Bordeaux — Médoc” of “Grand Vin de Bordeaux — Médoc” vermelden. De lettertekens van die benaming mogen niet hoger noch breder zijn dan twee derde van de lettertekens van de naam van de gecontroleerde oorsprongsbenaming.

Link naar het productdossier

http://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-93ceee01-eb46-4a2b-a4e3-3f5a1eaf13be

---

(1)  PB L 9 van 11.1.2019, blz. 2.