(1)

Luchtvaartactiviteiten zijn opgenomen in het bij Richtlijn 2003/87/EG vastgestelde systeem voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de Unie (EU-ETS).

(2)

Richtlijn 2003/87/EG is gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2023/958 van het Europees Parlement en de Raad (2) om deze in overeenstemming te brengen met Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad (3), waarbij een doelstelling van ten minste 55 % netto-emissiereducties tegen 2030 ten opzichte van 1990 is vastgesteld.

(3)

Om steun te bieden voor het afstappen van het gebruik van fossiele brandstoffen en om het koolstofvrij maken van het commerciële luchtvervoer te bevorderen, voorziet Richtlijn (EU) 2023/958 in aanvullende steun vanuit het ETS door maximaal 20 miljoen emissierechten te reserveren om van 1 januari 2024 tot en met 31 december 2030 een deel van het resterende prijsverschil te dekken tussen het gebruik van fossiele kerosine en de in aanmerking komende vliegtuigbrandstoffen door commerciële vliegtuigexploitanten.

(4)

De reserve van 20 miljoen emissierechten is afkomstig van de totale hoeveelheid aan vliegtuigexploitanten toe te wijzen emissierechten en wordt op niet-discriminerende wijze toegewezen, enkel voor het gebruik van in aanmerking komende vliegtuigbrandstoffen voor vluchten die onder de inleveringsverplichtingen van het EU-ETS vallen en voor vluchten die onder artikel 3 quater, lid 8, van Richtlijn 2003/87/EG vallen.

(5)

Om de 20 miljoen emissierechten die zijn gereserveerd om het tanken van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen te stimuleren daadwerkelijk toe te kunnen wijzen, moeten de gedetailleerde regels voor de jaarlijkse berekening van het prijsverschil tussen in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen en fossiele kerosine en voor de toewijzing van die emissierechten worden vastgesteld.

(6)

Om ervoor te zorgen dat commerciële vliegtuigexploitanten en bevoegde autoriteiten zo min mogelijk administratieve inspanningen hoeven te leveren, moeten commerciële vliegtuigexploitanten een aanvraag voor toewijzing van de emissierechten kunnen doen door simpelweg het gebruik van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen in hun jaarlijkse emissieverslag te rapporteren. Om een gestroomlijnd proces en tijdige toewijzing mogelijk te maken, moet de aanvraag alleen als geldig worden beschouwd indien het jaarlijkse emissieverslag elk jaar uiterlijk op 31 maart is ingediend, overeenkomstig Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2066 van de Commissie (4). Commerciële vliegtuigexploitanten moeten van de steun kunnen afzien, zodat zij het gebruik van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen om reden van transparantie of andere redenen kunnen rapporteren zonder emissierechten aan te vragen.

(7)

Overeenkomstig artikel 13 van Verordening (EU) 2023/2405 van het Europees Parlement en de Raad (5) moet het Agentschap van de Europese Unie voor de veiligheid van de luchtvaart (EASA) in zijn jaarlijks technisch rapport (“technisch rapport van het EASA”) onder meer verslag uitbrengen over de prijzen van luchtvaartbrandstof. Dat rapport wordt jaarlijks door het EASA gepubliceerd en bevat marktprijzen van openbaar verhandelde fossiele kerosine en duurzame vliegtuigbrandstoffen en, wanneer geen marktprijs beschikbaar is, geraamde productiekosten. Ten behoeve van de rechtszekerheid moet de Commissie er zover mogelijk voor zorgen dat de prijzen van luchtvaartbrandstoffen die uit hoofde van deze verordening moeten worden bepaald en gepubliceerd, worden afgestemd op de prijzen die uit hoofde van Verordening (EU) 2023/2405 moeten worden gerapporteerd.

(8)

Nu de industrie ernaar streeft de luchtvaart koolstofvrij te maken en tegelijkertijd te voldoen aan de toekomstige leveringsmandaten voor brandstofleveranciers en vrijwillige toezeggingen van luchtvaartuigexploitanten om deze brandstoffen te tanken, is de markt voor alternatieve luchtvaartbrandstoffen in ontwikkeling. Om ervoor te zorgen dat in deze verordening de nauwkeurigste prijsverschillen worden gebruikt, moet de Commissie de prijzen voor elke specifieke in aanmerking komende luchtvaartbrandstof, waar die beschikbaar zijn, afzonderlijk publiceren, aangezien de prijs van elke in aanmerking komende luchtvaartbrandstof afhankelijk is van de gebruikte grondstof en het gebruikte brandstofproductietraject. De Commissie moet gebruikmaken van representatieve en transparante prijzen waartegen deze brandstoffen openbaar worden verhandeld. Aangezien het een opkomende markt betreft, worden echter niet alle in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen openbaar verhandeld, zelfs als ze in kleine hoeveelheden worden geproduceerd en gebruikt. Daarom moet de prijs van de in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen worden bepaald aan de hand van in het technisch rapport van het EASA gepubliceerde marktprijzen voor de openbaar verhandelde brandstoffen, aan de hand van de werkelijke door commerciële luchtvaartuigexploitanten betaalde brandstofprijzen, of aan de hand van een door de Commissie berekende minimumverkoopprijs. Aangezien er mogelijk geen specifieke prijzen voor alle in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen beschikbaar zijn, moet echter een minimumlijst van subcategorieën van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen worden opgesteld die alle potentieel in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen omvat. Deze subcategorieën moeten specifieke in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen groeperen en subcategorieën zijn van de in artikel 3 quater, lid 6, derde alinea, van Richtlijn 2003/87/EG vastgestelde categorieën.

(9)

Voor in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen waarvoor in het technisch rapport van het EASA geen marktprijs beschikbaar is omdat zij niet openbaar worden verhandeld, moeten commerciële luchtvaartuigexploitanten de Commissie op vrijwillige basis in kennis kunnen stellen van de werkelijke prijzen die zij voor de in aanmerking komende luchtvaartbrandstof betalen, zodat de daadwerkelijk betaalde prijzen in aanmerking worden genomen bij de vaststelling van de brandstofprijzen. De door commerciële vliegtuigexploitanten gerapporteerde prijzen moeten vergezeld gaan van bewijsmateriaal dat betrekking heeft op contracten en tanken voor het hele kalenderjaar, en het volledige volume getankte brandstof dat de commerciële vliegtuigexploitant heeft gerapporteerd. Om een voldoende mate van representativiteit te waarborgen, moet de brandstof waarvan de prijzen worden gerapporteerd bovendien ten minste een kwart van alle brandstof van die categorie die in dat jaar door alle commerciële vliegtuigexploitanten is gerapporteerd vertegenwoordigen om voor de vaststelling van de prijs voor de in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen te worden gebruikt. De Commissie moet ervoor zorgen dat dergelijke gegevens op volledig vertrouwelijke wijze wordt gerapporteerd en behandeld. Wanneer echter minder dan drie commerciële vliegtuigexploitanten de werkelijk betaalde prijzen aan de Commissie rapporteren, kan de statistische vertrouwelijkheid van de gegevens niet worden gegarandeerd. In dat geval moeten de commerciële vliegtuigexploitanten afzien van de vertrouwelijkheidseis als zij willen dat hun prijzen in aanmerking worden genomen bij de berekening van de brandstofprijzen. Om het vaststellen van passende procedures voor de rapportage van werkelijke prijzen te vergemakkelijken en een passende mate van vertrouwelijkheid te waarborgen, moet vanaf 2026 de mogelijkheid bestaan om werkelijke prijzen te rapporteren van brandstoffen die vanaf 1 januari 2025 worden verbruikt.

(10)

Om bij het ontbreken van marktprijzen in het technisch rapport van het EASA commerciële vliegtuigexploitant aan te moedigen de werkelijk betaalde prijzen te rapporteren, mogen die prijzen en het bijbehorende prijsverschil dat bij de berekening van de toewijzing van emissierechten aan de commerciële vliegtuigexploitant wordt gebruikt alleen in aanmerking worden genomen indien ten minste een kwart van het volume van alle gerapporteerde brandstoffen een gerapporteerde prijs heeft. Voor exploitanten die de werkelijk betaalde prijzen niet hebben gerapporteerd en de in aanmerking komende luchtvaartbrandstof hebben verbruikt waarvan de marktprijs niet beschikbaar is in het technisch rapport van het EASA, moet het aantal emissierechten echter worden berekend aan de hand van de minimumverkoopprijs van de subcategorie van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen.

(11)

De minimumverkoopprijs moet worden bepaald door een passende marge toe te passen op de raming van de productiekosten voor de in aanmerking komende vliegtuigbrandstof in het technisch rapport van het EASA. Die marge moet een conservatieve waarde van 10 % hebben, op basis van een minimale rendementseis van ongeveer 12-16 %. Die minimale rendementseis stemt overeen met door de Commissie verzameld bewijsmateriaal uit de sector, zoals de rendementseisen die bij elektriciteitsopwekking worden toegepast. Bovendien moet de gebruikte marge ervoor zorgen dat de minimumverkoopprijs niet te hoog wordt ingeschat en dat commerciële vliegtuigexploitanten worden gestimuleerd om de werkelijk betaalde prijzen te rapporteren.

(12)

Om ervoor te zorgen dat het aantal beschikbare emissierechten juist wordt geregistreerd, moet de Commissie voordat zij een besluit over de toewijzing van emissierechten voor het gebruik van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen vaststelt, controleren of het resterende aantal overeenkomstig artikel 3 quater, lid 6, van Richtlijn 2003/87/EG gereserveerde emissierechten toereikend is om aan de vraag naar de toewijzing van emissierechten te voldoen. Als dat aantal niet toereikend is, moet de Commissie een toewijzingsverminderingsfactor berekenen, die op uniforme wijze moet worden toegepast op alle commerciële vliegtuigexploitanten waarop de toewijzing voor dat jaar betrekking heeft.

(13)

Om de bijdrage van de EU-ETS-inkomsten aan de klimaattransitie te erkennen, moeten commerciële vliegtuigexploitanten ervoor zorgen dat in of op hun communicatiemiddelen, zoals jaarverslagen, duurzaamheidsverklaringen of passagierstickets, wordt vermeld dat dergelijke steun is ontvangen.

(14)

Commerciële vliegtuigexploitanten moeten hun steunaanvraag voor het gebruik van in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen samen met hun emissies voor 2024 rapporteren. Om ervoor te zorgen dat de in deze verordening vastgestelde regels worden toegepast voordat de rapportagetermijn voor die emissies verstrijkt, moet deze verordening onverwijld in werking treden,

1)

“commerciële vliegtuigexploitant”: een commerciële luchtvervoersonderneming zoals gedefinieerd in artikel 3, punt p), van Richtlijn 2003/87/EG;

2)

“in aanmerking komende vliegtuigbrandstof”: brandstoftypen die overeenkomstig artikel 3 quater, lid 6, van Richtlijn 2003/87/EG in aanmerking komen voor steun;

3)

“geharmoniseerde minimumbelastingniveaus”: de in Richtlijn 2003/96/EG van de Raad (6) vastgestelde minimumbelastingniveaus voor fossiele kerosine en in aanmerking komende luchtvaartbrandstoffen;

4)

“technisch rapport van het EASA”: het door het Agentschap van de Europese Unie voor de veiligheid van de luchtvaart (EASA) bekendgemaakte technisch rapport zoals bedoeld in artikel 13 van Verordening (EU) 2023/2405.

a)

de bron van de steun te erkennen en ervoor te zorgen dat steun van de Unie zichtbaar is, met name wanneer zij het gebruik van alternatieve brandstoffen en de resultaten daarvan onder de aandacht brengen, door aan verschillende doelgroepen, waaronder passagiers, de media en het publiek, en in hun duurzaamheidsverklaringen en jaarverslagen coherente, doeltreffende en gerichte informatie te verstrekken;

b)

voor alle communicatie en kennisdeling, waaronder op passagierstickets en informatieborden op strategische, publiek zichtbare plaatsen, het label “(mede)gefinancierd door het EU-emissiehandelssysteem”, het embleem van de Unie en het steunbedrag te vermelden.