(1)

Op grond van artikel 6 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (1) moet bij het aannemen van instandhoudingsmaatregelen rekening worden gehouden met de beschikbare wetenschappelijke, technische en economische adviezen, met inbegrip van, waar relevant, verslagen van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV), met de adviezen van de adviesraden voor de betrokken geografische gebieden of bevoegdheidsgebieden en met de gezamenlijke aanbevelingen van de lidstaten.

(2)

Het is aan de Raad om de maatregelen aan te nemen voor de vaststelling en de verdeling van de vangstmogelijkheden, inclusief, voor zover nodig, bepaalde functioneel daarmee verbonden voorwaarden. In artikel 16, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de vangstmogelijkheden aan de lidstaten moeten worden toegewezen op een manier die de relatieve stabiliteit van de visserijactiviteiten van iedere lidstaat voor elk visbestand of elke visserij waarborgt.

(3)

In artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) onder meer tot doel heeft het exploitatieniveau dat de maximale duurzame opbrengst (MDO) oplevert, indien mogelijk in 2015 en, geleidelijk toenemend, voor alle bestanden uiterlijk in 2020 te verwezenlijken. De overgangsperiode tot en met 2020 had tot doel een evenwicht te vinden tussen enerzijds het bereiken van de MDO voor alle bestanden en anderzijds de mogelijke sociaal-economische gevolgen van eventuele aanpassingen van de desbetreffende vangstmogelijkheden.

(4)

Daarom moeten de totale toegestane vangsten (TAC’s) overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013 worden vastgesteld op basis van de beschikbare wetenschappelijke adviezen, met inachtneming van de biologische en sociaal-economische aspecten, waarbij een gelijke behandeling van de visserijsectoren moet worden gegarandeerd, en van de standpunten die tijdens de raadpleging van de belanghebbende partijen naar voren zijn gebracht.

(5)

In artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is bepaald dat de vangstmogelijkheden voor bestanden die onder een specifiek meerjarenplan vallen, in overeenstemming moeten zijn met dat plan.

(6)

Het meerjarenplan voor de visserijen die demersale bestanden in het westelijke deel van de Middellandse Zee exploiteren (het “plan”), werd ingevoerd bij Verordening (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad (2) en is op 16 juli 2019 in werking getreden. Het plan is erop gericht de MDO voor de doelbestanden te bereiken en te behouden en moet ervoor zorgen dat de mariene biologische rijkdommen zodanig worden geëxploiteerd dat de populaties van de gevangen soorten zich kunnen herstellen en op een niveau blijven dat hoger is dan het niveau dat de MDO kan opleveren.

(7)

Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EU) 2019/1022 moeten de vangstmogelijkheden voor de in artikel 1 van die verordening genoemde bestanden zodanig worden vastgesteld dat een niveau van visserijsterfte wordt bereikt waarmee de maximale duurzame opbrengst in steeds verdere mate en zo mogelijk uiterlijk in 2020, doch uiterlijk op 1 januari 2025 wordt verwezenlijkt. De vangstmogelijkheden moeten worden uitgedrukt als de maximaal toegestane visserijinspanning voor trawlers en beugvisserijvaartuigen en moeten worden vastgesteld overeenkomstig de visserijinspanningsregeling in artikel 7 van het plan, en moeten worden uitgedrukt als de maximale vangstbeperkingen voor blauwrode diepzeegarnaal (Aristeus antennatus) en rode diepzeegarnaal (Aristaeomorpha foliacea) in de diepzee overeenkomstig wetenschappelijk advies en artikel 7, lid 3, punt b), van het plan.

(8)

Om de MDO-doelstellingen voor alle visbestanden in het westelijke deel van de Middellandse Zee te halen, luidt het advies van het WTECV dat verdere maatregelen nodig, en een aanzienlijke vermindering van de visserijsterfte voor trawlers noodzakelijk zijn. Op basis van dat advies moet voor 2023 de maximaal toegestane visserijinspanning voor trawlers in het westelijke deel van de Middellandse Zee overeenkomstig artikel 7, lid 3, punt b), van het plan met 7 % worden verlaagd ten opzichte van de uitgangswaarde voor 2015-2017; dit percentage moet in mindering moet worden gebracht op de maximaal toegestane visserijinspanning die voor 2022 is vastgesteld bij Verordening (EU) 2022/110 van de Raad (3).

(9)

In 2021 wees het WTECV er in zijn advies op dat beugvisserijvaartuigen tot 10 % van de visserijsterfte bij heek in de geografische deelgebieden (GDG’s) 1-5-6-7 van de Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee (GFCM) veroorzaakten en tot 20 % van de in GDG 10 aangelande heek vingen, terwijl met dat vistuig overwegend paaiende dieren gevangen worden. Het WTECV wees er tevens op dat de paaibiomassa van de heekbestanden de afgelopen jaren gestaag is afgenomen en dat het paaibestand van heek in de GDG’s 1-5-6-7 met 66 % is afgenomen, terwijl het in de GDG’s 8-9-10-11 sinds het begin van de beoordelingen met 28 % is gedaald. Op basis van dat advies is in bijlage III bij Verordening (EU) 2022/110 overeenkomstig artikel 7, lid 5, van het plan, een maximaal toegestane visserijinspanning voor beugvisserijvaartuigen vastgesteld op basis van de visserijinspanning, uitgedrukt in aantal visdagen tussen 1 januari 2015 en 31 december 2017. In 2022 oordeelde het WTECV dat de paaibiomassa van heek in de GDG’s 1-5-6-7 en in de GDG’s 8-9-10-11 nog steeds onder het grensreferentiepunt voor biomassa (BLIM) in de zin van artikel 2, punt 10), van het plan ligt en dat de vangsten in de GDG’s 1-5-6-7 met ten minste 57 % en in de GDG’s 8-9-10-11 met ten minste 78 % moeten worden verminderd om in 2023 de FMDO te bereiken. Derhalve is het passend om voor 2023 de maximaal toegestane visserijinspanning van beugvisserijvaartuigen overeenkomstig artikel 7, lid 5, van het plan te handhaven op de niveaus die voor 2022 zijn vastgesteld bij Verordening (EU) 2022/110. Deze maximaal toegestane visserijinspanning voor beugvisserijvaartuigen, uitgedrukt in visdagen, moet de maximaal toegestane visserijinspanning die voor 2024 moet worden vastgesteld, onverlet laten.

(10)

In 2021 luidde het advies van het WTECV dat de visserijsterfte van blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 1-5-6-7 en 8-9-10-11 aanzienlijk zou moeten dalen om uiterlijk in 2025 de MDO te bereiken. Het wetenschappelijk adviescomité (SAC) van de GFCM heeft een vergelijkbaar advies uitgebracht voor de visserijsterfte van blauwrode diepzeegarnaal in GDG 2. Het WTECV was bovendien van mening dat de biomassa van blauwrode diepzeegarnaal afneemt. Op basis van het ontvangen advies zijn bij Verordening (EU) 2022/110, voor 2022, de maximale vangstbeperkingen voor blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 1-5-6-7 en 8-9-10-11 vastgesteld.

(11)

In 2022 stond in het advies van het WTECV dat de visserijsterfte bij blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 1-2-5-6-7 ver verwijderd blijft van de duurzame niveaus en er daarom verdere beheersmaatregelen nodig zijn. Volgens het WTECV moeten de vangsten, om in 2023 FMDO te bereiken, gemiddeld met 53 % worden verminderd, omdat die soort in de GDG’s 1-2 onder BLIM ligt, terwijl die soort in de GDG’s 6-7 onder het voorzorgsniveaureferentiepunt voor biomassa (BPA) ligt in de zin van artikel 2, punt 11), van het plan. Overeenkomstig artikel 7, lid 3, punt b), van het plan moeten daarom opnieuw maximale vangstbeperkingen worden vastgesteld als aanvulling op de inspanningsregeling voor trawlvisserij. Gelet op het wetenschappelijk advies moeten voor 2023 de maximale vangstbeperkingen voor blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 1-2-5-6-7 worden verlaagd met 5 % ten opzichte van de vangstmogelijkheden die voor 2022 zijn vastgesteld bij Verordening (EU) 2022/110.

(12)

In 2022 stond in het advies van het WTECV dat de visserijsterfte bij blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 8-9-10-11 boven de duurzame niveaus blijft en er daarom verdere beheersmaatregelen nodig zijn. Volgens het WTECV moeten de vangsten met 30 % worden verminderd om in 2023 FMDO te bereiken. Overeenkomstig artikel 7, lid 3, punt b), van het plan moeten daarom opnieuw maximale vangstbeperkingen worden vastgesteld als aanvulling op de inspanningsregeling voor trawlvisserij. Gelet op het wetenschappelijk advies moeten voor 2023 de maximale vangstbeperkingen voor blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 8-9-10-11 worden verlaagd met 3 % ten opzichte van de vangstmogelijkheden die voor 2022 zijn vastgesteld bij Verordening (EU) 2022/110.

(13)

In 2021 stond in het advies van het WTECV dat de biomassa van rode diepzeegarnaal in de GDG’s 8-9-10-11 afnam en dat de visserijsterfte bij dat bestand aanzienlijk zou moeten dalen om uiterlijk in 2025 de MDO te bereiken. Op basis van het ontvangen advies zijn bij Verordening (EU) 2022/110, voor 2022, de maximale vangstbeperkingen voor rode diepzeegarnaal in GDG’s 8-9-10-11 vastgesteld.

(14)

In 2022 stond in het advies van het WTECV dat de biomassa van rode diepzeegarnaal in de GDG’s 8-9-10-11 afneemt en dat de visserijsterfte boven de duurzame niveaus blijft, zodat verdere beheersmaatregelen nodig zijn. Het WTECV wees erop dat de vangsten met 27 % moeten worden verminderd om in 2023 FMDO te bereiken, omdat die soort in de GDG’s 8-9-10-11 groter is dan BPA. Overeenkomstig artikel 7, lid 3, punt b), van het plan moeten daarom opnieuw maximale vangstbeperkingen worden vastgesteld als aanvulling op de inspanningsregeling voor trawlvisserij. Gelet op het wetenschappelijk advies moeten voor 2023 de maximale vangstbeperkingen voor rode diepzeegarnaal in de GDG’s 8-9-10-11 worden verlaagd met 3 % ten opzichte van de vangstmogelijkheden die voor 2022 zijn vastgesteld bij Verordening (EU) 2022/110.

(15)

In 2022 schatte het WTECV dat de paaibiomassa van blauwrode diepzeegarnaal in de GDG’s 1-2, van heek in de GDG’s 1-5-6-7 en van heek in de GDG’s 8-9-10-11 onder het BLIM ligt, hetgeen op een mogelijk verminderde voortplantingscapaciteit wijst. De combinatie van alle ten aanzien van die bestanden genomen maatregelen omvat de verdere herstelmaatregelen die uit hoofde van artikel 6, lid 2, van het plan vereist zijn.

(16)

Tijdens haar 43e jaarvergadering in 2019 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/43/2019/5 inzake een meerjarig beheersplan voor duurzame demersale visserij in de Adriatische Zee (geografische deelgebieden 17 en 18) aangenomen waarbij een visserijinspanningsregeling en een vlootcapaciteitsmaximum voor bepaalde demersale bestanden werden ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(17)

Tijdens haar 44e jaarvergadering in 2021 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/44/2021/1 inzake de vaststelling van een visserijinspanningsregeling voor de belangrijkste demersale bestanden in de Adriatische Zee (geografische deelgebieden 17 en 18) aangenomen, waarbij voor bepaalde demersale bestanden een maximaal toegestaan aantal visdagen per type trawl en per vlootsegment werden ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(18)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/8 inzake de uitvoering van een visserijinspanningsregeling voor de belangrijkste demersale bestanden in de Adriatische Zee in 2023 (geografische deelgebieden 17 en 18) aangenomen, die voortvloeit uit Aanbeveling GFCM/43/2019/5, waarbij een visserijinspanningsregeling werd ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(19)

Tijdens haar 44e jaarvergadering in 2021 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/44/2021/20 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van kleine pelagische bestanden in de Adriatische Zee (geografische deelgebieden 17 en 18) aangenomen, waarbij een maximumniveau voor de vangsten en een hiermee verband houdend vlootcapaciteitsmaximum voor ringzegenvaartuigen en pelagische trawlers die vissen op kleine pelagische bestanden werden ingevoerd, met een afwijking voor nationale vloten met minder dan tien ringzegenvaartuigen en/of pelagische trawlers die actief op kleine pelagische soorten vissen. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(20)

Rekening houdend met de specifieke kenmerken van de Sloveense vloot en de marginale impact ervan op de kleine pelagische bestanden en demersale bestanden, is het wenselijk de bestaande visserijpatronen aan te houden en de toegang van de Sloveense vloot tot een minimumhoeveelheid kleine pelagische soorten en een minimale toewijzing van de inspanning voor demersale bestanden te waarborgen.

(21)

Tijdens haar 43e jaarvergadering in 2019 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/43/2019/4 inzake een beheersplan voor de duurzame exploitatie van rood koraal in de Middellandse Zee (geografische deelgebieden 1 tot en met 27) aangenomen, waarbij een bevriezing van de visserijinspanning in de vorm van een maximum voor het aantal vismachtigingen en oogstbeperkingen voor rood koraal werden ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(22)

Tijdens haar 44e jaarvergadering in 2021 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/44/2021/11 inzake beheersmaatregelen voor het gebruik van verankerde visaantrekkende voorzieningen in de visserij op goudmakreel in de Middellandse Zee (geografische deelgebieden 1 tot en met 27) aangenomen, waarbij Aanbeveling GFCM/43/2019/1 werd gewijzigd. Bij Aanbeveling GFCM/43/2019/1 werd een bevriezing van de visserijinspanning in de vorm van een maximumaantal voor vissersvaartuigen dat op goudmakreel mocht vissen, ingevoerd en bij Aanbeveling GFCM/44/2021/11 werden die maatregelen verlengd tot eind 2023. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(23)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/4 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van demersale bestanden in het Kanaal van Sicilië (geografische deelgebieden 12 tot en met 16), tot intrekking van de Aanbevelingen GFCM/44/2021/12 en GFCM/42/2018/5 aangenomen. Bij die aanbeveling zijn een inspanningsregeling voor heek, vangstbeperkingen voor roze diepzeegarnaal en een bevriezing van de vangstcapaciteit ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(24)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/5 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van bestanden van rode diepzeegarnaal en blauwrode diepzeegarnaal in het Kanaal van Sicilië (geografische deelgebieden 12 tot en met 16), tot intrekking van de Aanbevelingen GFCM/44/2021/7 en GFCM/43/2019/6 aangenomen. Bij die aanbeveling zijn een vangstbeperking en een bevriezing van de vangstcapaciteit ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(25)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/6 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van bestanden van rode diepzeegarnaal en blauwrode diepzeegarnaal in de Ionische Zee (geografische deelgebieden 19, 20 en 21), tot intrekking van de Aanbevelingen GFCM/44/2021/8 en GFCM/42/2018/4 aangenomen. Bij die aanbeveling zijn een vangstbeperking en een bevriezing van de vangstcapaciteit ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(26)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/7 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van bestanden van rode diepzeegarnaal en blauwrode diepzeegarnaal in de Levantijnse Zee (geografische deelgebieden 24 tot en met 27), tot intrekking van de Aanbevelingen GFCM/44/2021/8 en GFCM/42/2018/4 aangenomen. Bij die aanbeveling zijn een vangstbeperking en een bevriezing van de vangstcapaciteit ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(27)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/3 inzake een meerjarig beheersplan voor de duurzame exploitatie van zeebrasem in de Zee van Alborán (geografische deelgebieden 1, 2 en 3), tot intrekking van de Aanbevelingen GFCM/44/2021/4, GFCM/43/2019/2 en GFCM/41/2017/2 aangenomen. Bij die aanbeveling zijn maximale vangstniveaus voor 2023, 2024 en 2025, een maximumaantal toegestane beuglijnen en handlijnen en nieuwe maatregelen voor de recreatievisserij ingevoerd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(28)

Tijdens haar 43e jaarvergadering in 2019 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/43/2019/3 tot wijziging van Aanbeveling GFCM/41/2017/4 inzake een meerjarig beheersplan voor de tarbotvisserij in de Zwarte Zee (geografisch deelgebied 29) aangenomen. Aanbeveling GFCM/43/2019/3 bevatte een bijgewerkte regionale TAC en een regeling voor de toewijzing van quota voor tarbot, evenals verdere instandhoudingsmaatregelen, en met name een sluitingsperiode van twee maanden en een beperking tot 180 visdagen per jaar. Die verdere instandhoudingsmaatregelen zijn functioneel verbonden met de vangstmogelijkheden omdat het TAC-niveau voor tarbot zonder die maatregelen zou moeten worden verlaagd om het herstel van het bestand te waarborgen. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(29)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM Aanbeveling GFCM/45/2022/9 inzake een meerjarig beheersplan voor de tarbotvisserij in de Zwarte Zee (geografisch deelgebied 29), tot wijziging van Aanbeveling GFCM/43/2019/3 aangenomen. Bij die aanbeveling werd de bestaande TAC met één jaar verlengd. Die maatregelen moeten in Unierecht worden geïmplementeerd.

(30)

Tijdens haar 45e jaarvergadering in 2022 heeft de GFCM een besluit genomen waarin is geconstateerd dat de Unie haar tarbotquotum in 2021 niet volledig heeft opgebruikt en waarbij een overdracht van het ongebruikte quotum is goedgekeurd in het licht van de uitzonderlijke situatie als gevolg van de COVID-19-pandemie. Dat GFCM-besluit moet in Unierecht worden geïmplementeerd. De uit de onderbenutting voortvloeiende vangstmogelijkheden moeten worden verdeeld op basis van de respectieve bijdrage van elke lidstaat aan de onderbenutting, zonder dat de in Verordening (EU) 2022/110 vastgelegde verdeelsleutel voor de jaarlijkse toewijzing van de TAC’s wordt gewijzigd.

(31)

Op basis van het wetenschappelijk advies van de GFCM-werkgroep voor de Zwarte Zee moet de visserijsterfte op het huidige niveau worden gehouden om de duurzaamheid van het sprotbestand in de Zwarte Zee te waarborgen. Daarom moet voor dat bestand opnieuw een autonoom quotum worden vastgesteld.

(32)

De in deze verordening bepaalde vangstmogelijkheden voor vissersvaartuigen van de Unie moeten worden gebruikt overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad (4), en met name de artikelen 33 en 34 van die verordening betreffende de registratie van de vangsten en de visserijinspanning, respectievelijk de melding van gegevens over de uitputting van de vangstmogelijkheden. Derhalve dient te worden gepreciseerd welke codes de lidstaten moeten gebruiken wanneer zij gegevens over aanlandingen van onder deze verordening vallende bestanden indienen bij de Commissie.

(33)

Om een onderbreking van de visserijactiviteiten te voorkomen en om het inkomen van de vissers van de Unie veilig te stellen, moet deze verordening van toepassing zijn vanaf 1 januari 2023. Met het oog op de snelle implementatie van deze verordening dient zij onmiddellijk na de bekendmaking ervan in werking te treden.

(34)

Om het gebruik van selectief vistuig te bevorderen en om efficiënte sluitingen van gebieden vast te stellen ter bescherming van jonge vissen en paaiende vissen, is in Verordening (EU) 2022/110 een compensatiemechanisme vastgesteld voor de inspanningsregeling voor trawlers. Op basis van de ervaring in het eerste toepassingsjaar en met het oog op een optimale doeltreffendheid van het compensatiemechanisme moet worden verduidelijkt hoe dat mechanisme, ook met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2022, toen Verordening (EU) 2022/110 in werking trad, moet worden toegepast. Verordening (EU) 2022/110 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd. Voorts moet dat mechanisme, aangezien in het wetenschappelijke advies nog steeds wordt aanbevolen verder verbetering te brengen in de selectiviteit van het vistuig en in de efficiëntie van de sluiting van gebieden ter bescherming van jonge vissen, in 2023 worden voortgezet. Op basis van wetenschappelijk advies voor 2023 moet 3,5 % van de visdagen voor trawlers worden toegewezen, berekend op basis van de uitgangswaarde tussen 2015 en 2017.

(35)

De vangstmogelijkheden moeten in volledige overeenstemming met het Unierecht worden gebruikt,