22.6.2010   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 155/48

(1)

Infectieuze anemie bij paardachtigen (EIA) is een virusziekte die alleen bij dieren van de familie Equidae optreedt. De incubatieperiode bedraagt doorgaans één tot drie weken, maar kan oplopen tot drie maanden. Besmette paardachtigen blijven hun leven lang infectieus en kunnen de infectie op andere paardachtigen overdragen. Infectie met EIA neigt ertoe subklinisch te worden als een van de acute klinische aanvallen tijdens de viremie niet tot de dood leidt, waardoor de waarschijnlijkheid van overdracht sterk verhoogd wordt. Lokale transmissie treedt op door overdracht van bloed van een besmette paardachtige via achtereenvolgende bloedmalen van bloedzuigende paardenvliegen, alsmede in utero op de foetus. Verspreiding van de ziekte over grote afstanden is doorgaans het gevolg van verplaatsingen van besmette dieren of sperma, eicellen en embryo’s daarvan, of van het gebruik van besmette naalden of infusie van bloedproducten die het virus bevatten.

(2)

EIA is een ziekte waarvoor een aangifteplicht bestaat overeenkomstig bijlage A bij Richtlijn 90/426/EEG van de Raad van 26 juni 1990 tot vaststelling van veterinairrechtelijke voorschriften voor het verkeer van paardachtigen en de invoer van paardachtigen uit derde landen (2). Bovendien wordt in Richtlijn 82/894/EEG van de Raad van 21 december 1982 inzake de melding van dierziekten in de Gemeenschap (3) bepaald dat uitbraken van EIA aan de Commissie en de andere lidstaten moeten worden gemeld via het Animal Disease Notification System (ADNS).

(3)

Artikel 4, lid 5, van Richtlijn 90/426/EEG voorziet in beperkingen betreffende het verkeer van paardachtigen uit bedrijven waar de aanwezigheid van EIA is bevestigd totdat, na het doden van de geïnfecteerde dieren, de resterende dieren met negatieve resultaten twee Cogginstests hebben ondergaan.

(4)

In tegenstelling tot de diergezondheidssituatie in andere lidstaten is EIA in Roemenië endemisch en worden infectieuze paardachtigen daar niet onmiddellijk gedood. Daarom is Beschikking 2007/269/EG van de Commissie van 23 april 2007 tot vaststelling van beschermende maatregelen in verband met infectieuze anemie bij paarden in Roemenië (4) vastgesteld.

(5)

Uit recente gevallen van EIA die zijn geconstateerd bij als fok- en gebruiksdier gehouden paardachtigen die uit Roemenië naar andere lidstaten werden verzonden, en de onlangs gepubliceerde resultaten van veterinaire controles die de diensten van de Commissie in 2009 in die lidstaat hebben uitgevoerd overeenkomstig artikel 10 van Richtlijn 90/426/EEG (5), blijkt dat de uitvoering en handhaving van Beschikking 2007/269/EG en het toezicht daarop te wensen overlaten.

(6)

Gezien de handel in levende paardachtigen en sperma, eicellen en embryo’s daarvan houdt de ziektesituatie in Roemenië een diergezondheidsrisico voor paardachtigen in de Unie in. Daarom moeten beschermende maatregelen worden genomen door een bijzondere regeling vast te stellen voor het verkeer van en de handel in uit Roemenië afkomstige paardachtigen, sperma, eicellen en embryo’s daarvan en bepaalde bloedproducten van paardachtigen, om de gezondheid en het welzijn van paardachtigen in de Unie veilig te stellen.

(7)

De ziekte komt niet overal in Roemenië evenveel voor en varieert ook naargelang de verschillende categorieën paardachtigen in die lidstaat. Daardoor kunnen er minder strenge voorwaarden worden gesteld aan het verkeer van bepaalde geregistreerde paarden voor wedstrijden en paardenrennen en kunnen in de toekomst eventueel ziektevrije gebieden worden ingesteld.

(8)

Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Richtlijn 90/426/EEG kan de lidstaat van bestemming een algemene of beperkte afwijking van bepaalde vereisten van artikel 4, lid 5, toestaan, mits het dier een bijzonder merkteken draagt waaruit blijkt dat het voor de slacht bestemd is en deze afwijking op het gezondheidscertificaat wordt vermeld. Indien zo’n afwijking wordt toegestaan, moeten als slachtdieren gehouden paardachtigen rechtstreeks naar het aangewezen slachthuis worden vervoerd en daar binnen een termijn van ten hoogste vijf dagen na aankomst worden geslacht.

(9)

Artikel 12 van Verordening (EG) nr. 882/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 inzake officiële controles op de naleving van de wetgeving inzake diervoeders en levensmiddelen en de voorschriften inzake diergezondheid en dierenwelzijn (6) bevat de voorschriften voor de accreditatie van laboratoria die analyses mogen uitvoeren van in het kader van officiële controles genomen monsters.

(10)

In de bijlage bij Verordening (EG) nr. 180/2008 van de Commissie van 28 februari 2008 betreffende het communautaire referentielaboratorium voor andere paardenziekten dan paardenpest (7) zijn de functies, taken en procedures van het referentielaboratorium voor paardenziekten in de Unie vastgelegd wat betreft de samenwerking met de laboratoria die belast zijn met de diagnose van infectieziekten bij paardachtigen in de lidstaten. Als functies worden onder andere genoemd het bevorderen van de harmonisatie van de diagnose en ervoor zorgen dat de tests in de Unie deskundig worden verricht, door periodieke vergelijkende proeven te organiseren en de resultaten daarvan periodiek aan de Commissie, de lidstaten en de nationale/centrale laboratoria toe te sturen. Volgens het tussen de Commissie en dat laboratorium overeengekomen werkprogramma moet de eerste van die vergelijkende proeven met betrekking tot EIA in 2010 plaatsvinden.

(11)

Daar er geen specifieke EU-normen voor tests op EIA bestaan, moet worden verwezen naar het desbetreffende hoofdstuk van het Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals 2009 van de Werelddiergezondheidsorganisatie (OIE). In dat hoofdstuk, momenteel hoofdstuk 2.5.6, wordt de agargel-immunodiffusietest (AGID) voor het opsporen van EIA bij paarden voorgeschreven; dit is een nauwkeurige, betrouwbare test, afgezien van bepaalde in het Manual beschreven omstandigheden. Om de beperkingen van die test te compenseren, moeten in dit besluit daarom twee AGID-tests op EIA met negatief resultaat worden voorgeschreven.

(12)

Verordening (EG) nr. 504/2008 van de Commissie van 6 juni 2008 ter uitvoering van de Richtlijnen 90/426/EEG en 90/427/EEG van de Raad wat betreft methoden voor de identificatie van paardachtigen (8) eist dat paardachtigen door middel van een identificatiedocument worden geïdentificeerd. Voor een betere koppeling tussen het identificatiedocument en het dier moeten volwassen paarden die bestemd zijn om uit Roemenië naar andere lidstaten te worden vervoerd, worden gemerkt door implantatie van een elektronische transponder.

(13)

Artikel 14 van Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad van 22 december 2004 inzake de bescherming van dieren tijdens het vervoer en daarmee samenhangende activiteiten (9) bevat de door de bevoegde autoriteit in verband met het journaal vóór lange transporten te verrichten controles en andere te nemen maatregelen.

(14)

De certificeringsvoorschriften voor het verkeer en het vervoer van paardachtigen zijn vastgesteld in artikel 8 van Richtlijn 90/426/EEG. Om de traceerbaarheid van geregistreerde paardachtigen uit door EIA getroffen gebieden in Roemenië naar andere lidstaten te verbeteren, moet de verklaring overeenkomstig bijlage B bij Richtlijn 90/426/EEG worden vervangen door een diergezondheidscertificaat overeenkomstig bijlage C bij die richtlijn.

(15)

Het bij Beschikking 2004/292/EG van de Commissie van 30 maart 2004 betreffende de toepassing van het Traces-systeem (10) ingevoerde geïntegreerde veterinaire computersysteem Traces (Trade Control and Expert System) kan een belangrijke rol spelen bij het kanaliseren van paardachtigen uit Roemenië naar slachthuizen in andere lidstaten.

(16)

De verplaatsing van andere dan als slachtdieren gehouden paardachtigen van Roemenië naar andere lidstaten mag pas als afgerond worden beschouwd als met een test op EIA, uitgevoerd op een monster dat tijdens de isolatie na aankomst op de plaats van bestemming is genomen, is bevestigd dat de ziekte afwezig is.

(17)

Aangezien de getroffen sector volledig op de hoogte is van de risico’s die aan de ziektesituatie in Roemenië verbonden zijn, is het terecht dat degenen die bij het verkeer van paardachtigen uit Roemenië betrokken zijn, delen in de verantwoordelijkheid en de door de bevoegde autoriteiten gemaakte kosten in verband met dat verkeer.

(18)

Bij Richtlijn 92/65/EEG van de Raad van 13 juli 1992 tot vaststelling van de veterinairrechtelijke voorschriften voor het handelsverkeer en de invoer in de Gemeenschap van dieren, sperma, eicellen en embryo’s waarvoor ten aanzien van de veterinairrechtelijke voorschriften geen specifieke communautaire regelgeving als bedoeld in bijlage A, onder I, van Richtlijn 90/425/EEG geldt (11), zoals gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 176/2010 van de Commissie (12), zijn voorschriften ingevoerd voor tests op EIA bij donormerries waarvan eicellen en embryo’s worden gewonnen. Die wijzigingen zijn echter pas van toepassing met ingang van 1 september 2010. Daarom moeten, indien eicellen en embryo’s worden gewonnen bij in Roemenië gehouden merries, de veterinairrechtelijke voorschriften van Beschikking 95/294/EG van de Commissie van 24 juli 1995 tot vaststelling van het model van het diergezondheidscertificaat voor de handel in eicellen en embryo’s van paardachtigen (13) worden aangevuld met een voorschrift voor het uitvoeren van een test op EIA.

(19)

Bovendien worden de diergezondheidsvoorschriften voor bloedproducten van paardachtigen in de wetgeving van de Unie momenteel herzien. Op dit moment zijn de eisen voor serum van paardachtigen opgenomen in hoofdstuk V, onder A, van bijlage VIII bij Verordening (EG) nr. 1774/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 3 oktober 2002 tot vaststelling van gezondheidsvoorschriften inzake niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten (14).

(20)

Voor de duidelijkheid van de wetgeving van de Unie moet Beschikking 2007/269/EG worden ingetrokken en door dit besluit worden vervangen.

(21)

Aangezien bij de maatregelen rekening gehouden is met het onlangs vastgestelde Roemeense programma voor de uitroeiing van EIA in dat land lijken overgangsbepalingen niet nodig.

(22)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

paardachtigen uit de in de bijlage genoemde gebieden;

b)

sperma van paarden;

c)

eicellen en embryo’s van paarden;

d)

bloedproducten van paardachtigen.

a)

over hoofd- en snelwegen door Roemenië worden doorgevoerd, of

b)

rechtstreeks en zonder onderbreking van de reis door Roemenië naar een slachthuis worden vervoerd om daar onmiddellijk te worden geslacht, en vergezeld gaan van een ingevuld diergezondheidscertificaat volgens het model in bijlage C bij Richtlijn 90/426/EEG.

a)

de gehele zending paardachtigen:

b)

alle paardachtigen waaruit de zending bestaat, moeten een agargel-immunodiffusietest op EIA („de AGID-test”) hebben ondergaan, die is uitgevoerd op bloedmonsters die met een tussenpoos van 90 dagen zijn genomen en waarvan de resultaten negatief waren; het tweede monster moet binnen tien dagen voor de dag van verzending van de zending uit het erkende bedrijf zijn genomen; de AGID-test moet voldoen aan de criteria in het desbetreffende hoofdstuk van het Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals 2009 van de Werelddiergezondheidsorganisatie (OIE) („het Manual”);

c)

de vervoerder moet documenteren op welke wijze wordt gegarandeerd dat de paardachtigen waaruit de zending bestaat rechtstreeks van het erkende bedrijf naar de plaats van bestemming worden verzonden, zonder via een markt of een verzamelcentrum te gaan;

d)

indien de zending ook geregistreerde paardachtigen of als fok- en gebruiksdieren gehouden paardachtigen omvat, moeten alle andere paardachtigen die tijdens de onder a) i) bedoelde afzonderingsperiode op het erkende bedrijf aanwezig zijn, met negatief resultaat een AGID-test hebben ondergaan op bloedmonsters die hetzij voordat zij tijdens de afzonderingsperiode van het bedrijf worden afgevoerd, hetzij binnen tien dagen voor de dag van verzending van de zending uit het erkende bedrijf zijn genomen;

e)

alle paardachtigen waaruit de zending bestaat, moeten worden gemerkt door implantatie van een elektronische transponder en worden geïdentificeerd met het identificatiedocument of paspoort als bedoeld in artikel 5, lid 1, van Verordening (EG) nr. 504/2008, waarin het volgende wordt vermeld:

f)

de controles in verband met het journaal die zijn uitgevoerd overeenkomstig artikel 14, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 1/2005 moeten bevredigend zijn, zonder dat gegevens hoeven te worden doorgestuurd naar een controlepost in een lidstaat van doorvoer overeenkomstig artikel 14, lid 1, onder d), van die verordening;

g)

de paardachtigen waaruit de zending bestaat, moeten vergezeld gaan van een naar behoren ingevuld diergezondheidscertificaat volgens het model in bijlage C bij Richtlijn 90/426/EEG, waarop de plaats van bestemming is vermeld en de volgende aanvullende vermelding is aangebracht:

„Paardachtigen verzonden overeenkomstig Besluit 2010/346/EU van de Commissie (15).

a)

de lidstaat van bestemming heeft daarvoor een afwijking toegestaan krachtens artikel 7, lid 2, van Richtlijn 90/426/EEG, of

b)

de paardachtigen zijn bestemd om rechtstreeks naar het slachthuis te worden vervoerd en zijn op het erkende bedrijf bijeengebracht vanuit bedrijven die overeenkomstig het nationale bestrijdingsprogramma voor EIA als vrij van EIA zijn gecertificeerd.

a)

de paarden moeten met negatief resultaat een AGID-test hebben ondergaan overeenkomstig de criteria van het Manual, op een bloedmonster dat binnen tien dagen vóór de dag van verzending van het erkende bedrijf is genomen;

b)

alle paardachtigen op het erkende bedrijf en binnen een straal van 200 m rond het erkende bedrijf hebben met negatief resultaat een AGID-test ondergaan die is uitgevoerd op een bloedmonster dat tussen 90 en 180 dagen vóór de dag van de beoogde verplaatsing is genomen;

c)

de in artikel 2, lid 1, onder e) en g), vermelde voorwaarden.

a)

de naam en de geografische ligging van erkende bedrijven en de naam en de hoedanigheid van de officiële dierenarts die voor het erkende bedrijf verantwoordelijk is en het in artikel 2, lid 1, onder g), en artikel 5, lid 3, bedoelde diergezondheidscertificaat ondertekent, aan de Commissie en de overige lidstaten worden meegedeeld;

b)

het officiële laboratorium dat de in artikel 2, lid 1, onder b) en d), en artikel 3 bedoelde AGID-tests uitvoert:

c)

in het onder b) bedoelde officiële laboratorium voor elke AGID-test die binnen tien dagen na de dag van verzending overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder b) en d), en artikel 3, is uitgevoerd, bloedmonsters in duplo worden opgeslagen en gedurende ten minste 90 dagen worden bewaard, tenzij:

d)

de verplaatsing ten minste 36 uur voor het tijdstip van aankomst via Traces aan de plaats van bestemming is aangekondigd.

a)

binnen 72 uur na het via Traces aan de bevoegde autoriteiten gemelde tijdstip van aankomst op het slachthuis worden geslacht; van de zendingen die overeenkomstig dit besluit op het slachthuis aankomen, moet 10 % na aankomst een AGID-test ondergaan, of

b)

ten minste 30 dagen onder officieel veterinair toezicht afgezonderd worden gehouden op het bedrijf van bestemming dat is aangegeven op het in artikel 2, lid 1, onder g), bedoelde diergezondheidscertificaat, op een afstand van ten minste 200 m van andere paardachtigen of zodanig dat zij tegen vectoren zijn afgeschermd, en met negatief resultaat een AGID-test ondergaan, die wordt uitgevoerd op een bloedmonster dat niet eerder dan 28 dagen na het begin van de afzonderingsperiode is genomen.

a)

zij met negatief resultaat een AGID-test hebben ondergaan, uitgevoerd op een bloedmonster dat binnen tien dagen voor de dag van verzending is genomen, en

b)

zij vergezeld gaan van een naar behoren ingevuld diergezondheidscertificaat volgens het model in bijlage C bij Richtlijn 90/426/EEG.