9.3.2010   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/17

(1)

Overeenkomstig Richtlijn 95/46/EG moeten de lidstaten bepalen dat persoonsgegevens slechts naar een derde land mogen worden doorgegeven indien dat land een passend beschermingsniveau waarborgt en de wetgeving van de lidstaat die is vastgesteld ter uitvoering van de andere bepalingen van deze richtlijn al vóór de doorgifte wordt nageleefd.

(2)

De Commissie kan vaststellen dat een derde land waarborgen voor een passend beschermingsniveau biedt. In dat geval kunnen persoonsgegevens zonder aanvullende garanties door de lidstaten worden doorgegeven.

(3)

Overeenkomstig Richtlijn 95/46/EG dient het gegevensbeschermingsniveau te worden beoordeeld met inachtneming van alle omstandigheden waarin een gegevensdoorgifte of een categorie gegevensdoorgiften plaatsvindt en wordt in het bijzonder rekening gehouden met een aantal elementen die van belang zijn voor de doorgifte en in artikel 25, lid 2, van de richtlijn zijn opgenomen.

(4)

Gezien de verschillende benaderingen van gegevensbescherming in derde landen moeten de beoordeling van de gepastheid en besluiten op grond van artikel 25, lid 6, van Richtlijn 95/46/EG worden uitgevoerd op een wijze die geen willekeurige of onverantwoorde discriminatie tegen of tussen derde landen waar gelijksoortige voorwaarden gelden, noch een verkapte handelsbelemmering vormt, rekening houdend met de huidige internationale verbintenissen van de Gemeenschap.

(5)

De Faeröer vormen een zelfbesturende gemeenschap binnen het Koninkrijk Denemarken. Anders dan Denemarken traden de Faeröer in 1973 niet toe tot de Europese Gemeenschap. Zij moeten derhalve worden beschouwd als een derde land in de zin van Richtlijn 95/46/EG.

(6)

De wet inzake zelfbestuur van de Faeröer onderscheidt twee soorten beleidsterreinen, namelijk specifieke Faeröerse aangelegenheden, die onder de bestuurlijke en wetgevende bevoegdheid van de Faeröerse regering vallen, en zaken van gemeenschappelijk belang, die onder de bevoegdheid van het Koninkrijk Denemarken vallen. Dit besluit heeft uitsluitend betrekking op de doorgifte van persoonsgegevens van de Gemeenschap aan ontvangers op de Faeröer die vallen onder de wet betreffende de verwerking van persoonsgegevens (3) (hierna „de Faeröerse wet” genoemd). De Faeröerse wet geldt niet voor de verwerking van persoonsgegevens in het kader van een activiteit verricht door de autoriteiten van het Koninkrijk Denemarken, namelijk de hoge commissaris van de Faeröer (Rigsombudsmanden), het hof van de Faeröer (Sorenskriveren), de commissaris van de Faeröer (Politimesteren på Færøerne), de penitentiaire en reclasseringsdienst (Kriminalforsorgens afdeling), het commando op de Faeröer (Færøernes Kommando) en het hoofd van de dienst volksgezondheid (Landslægen).

(7)

De Faeröerse wet is gebaseerd op de normen van Richtlijn 95/46/EG en heeft dan ook betrekking op alle basisbeginselen die noodzakelijk zijn voor een passende bescherming van het recht van natuurlijke personen op bescherming van de persoonlijke levenssfeer met betrekking tot de verwerking van persoonsgegevens. De toepassing van deze normen wordt gewaarborgd door rechtsmiddelen en het onafhankelijke toezicht door de toezichthoudende autoriteit, de functionaris voor gegevensbescherming, die de bevoegdheid heeft om onderzoek te verrichten en in te grijpen.

(8)

Ter wille van de doorzichtigheid en teneinde te garanderen dat de bevoegde autoriteiten in de lidstaten de personen wier persoonsgegevens worden verwerkt, kunnen beschermen, moet worden aangegeven in welke buitengewone omstandigheden het gerechtvaardigd is specifieke gegevensstromen op te schorten, ook al is een passend beschermingsniveau vastgesteld.

(9)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 31, lid 1, van Richtlijn 95/46/EG ingestelde comité,

a)

een bevoegde autoriteit van de Faeröer tot de conclusie is gekomen dat de ontvanger in strijd met de toepasselijke normen voor de gegevensbescherming handelt; of

b)

het zeer waarschijnlijk is dat niet aan de normen voor gegevensbescherming wordt voldaan, er goede redenen zijn om aan te nemen dat de bevoegde autoriteit op de Faeröer niet tijdig passende maatregelen neemt of zal nemen om het desbetreffende probleem op te lossen, de voortzetting van de doorgifte een dreigend gevaar voor ernstige schade aan de betrokkene inhoudt en de bevoegde autoriteiten in de lidstaat voldoende inspanningen in deze situatie hebben geleverd om de op de Faeröer gevestigde organisatie die voor de verwerking verantwoordelijk is in kennis te stellen en de gelegenheid te geven te reageren.