31993R3275

VERORDENING (EG) Nr. 3275/93 VAN DE RAAD van 29 november 1993 waarbij het verboden wordt gevolg te geven aan eisen in verband met contracten en transacties op de uitvoering waarvan resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties van toepassing zijn

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 228 A,

Gelet op het gemeenschappelijk standpunt van de Raad van de Europese Unie van 22 november 1993,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Overwegende dat de Gemeenschap bij Verordeningen (EEG) nr. 945/92 (1) en (EG) nr. 3274/93 (2) maatregelen heeft genomen om bepaalde commerciële transacties tussen de Gemeenschap en Libië te verhinderen;

Overwegende dat de economische subjecten in de Gemeenschap en derde landen als gevolg van het embargo tegen Libië het risico lopen met eisen van Libië te worden geconfronteerd;

Overwegende dat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties resolutie 883 (1993) van 11 november 1993 heeft aangenomen waarvan paragraaf 8 betrekking heeft op eisen van Libië in verband met contracten en transacties op de uitvoering waarvan de door de Veiligheidsraad overeenkomstig resolutie 883 (1993) en verwante resoluties opgelegde maatregelen van toepassing zijn;

Overwegende dat het noodzakelijk is ondernemers blijvend tegen dergelijke eisen te beschermen en te voorkomen dat Libië schadevergoeding ontvangt voor de negatieve gevolgen van het embargo;

Overwegende dat de Gemeenschap is overeengekomen dat Libië het bepaalde in paragraaf 8 van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties volledig moet naleven en van mening is dat bij een beslissing tot verzachting dan wel opheffing van de tegen Libië getroffen maatregelen in het bijzonder rekening moet worden gehouden met eventuele niet-naleving door Libië van paragraaf 8 van resolutie 883 (1993),

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

In het kader van deze verordening wordt verstaan onder:

1. "contract of transactie": elke verrichting, ongeacht haar vorm en de wet die erop van toepassing is, die een of meer contracten of soortgelijke verplichtingen tussen al dan niet volkomen gelijke partijen omvat; in dit verband worden onder "contract" tevens begrepen alle - uit juridisch oogpunt al dan niet op zich zelf staande - financiële garanties en contra-garanties en kredieten, alsmede alle uit een dergelijke transactie voortkomende of daarmee verband houdende bepalingen;

2. "eis": elke vóór of na de datum van inwerkingtreding van deze verordening ingediende eis, al dan niet in de vorm van een vordering in rechte, in verband met de uitvoering van een contract of transactie, en met name:

a) elke eis tot nakoming van alle verplichtingen die voortvloeien uit of verband houden met een contract of een transactie;

b) elke eis tot verlenging of uitbetaling van financiële garanties of contra-garanties, ongeacht de vorm;

c) elke eis tot schadeloosstelling in verband met een contract of een transactie;

d) elke eis in reconventie;

e) elke eis, ook via een exequatur, waarmee wordt beoogd erkenning of uitvoering van een rechterlijke of scheidsrechterlijke uitspraak of van een gelijkwaardige beslissing te verkijgen, ongeacht de plaats van uitspraak;

3. "maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties": maatregelen van de Veiligheidsraad van de Verenigde naties of maatregelen van de Europese Gemeenschap, van Staten, landen of internationale organisaties ter uitvoering van, in overeenstemming met, uit hoofde van of in verband met de desbetreffende besluiten van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties of andere acties waarvoor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties toestemming heeft gegeven in verband met het embargo tegen bepaalde commerciële transacties met Libië;

4. "naturlijke of rechtspersonen in Libië":

a) de Staat Libië of elke overheidsinstantie van deze Staat;

b) alle personen met de Libische nationaliteit;

c) alle rechtspersonen die hun zetel of hun hoofdkwartier in Libië hebben;

d) alle rechtspersonen waarvan de leiding direct of indirect bij een of meer van de hierboven genoemde personen berust;

e) alle personen die via of voor de onder a) tot en met d) bedoelde natuurlijke of rechtspersonen eisen indienen.

Onverminderd artikel 2 worden de maatregelen waartoe overeenkomstig resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties werd besloten, ook geacht van invloed te zijn op de uitvoering van een contract of een transactie wanneer het bestaan of de inhoud van de eis direct of indirect uit deze maatregelen voortvloeit.

Artikel 2

1. Het is verboden eisen in te willigen of maatregelen te nemen die leiden tot het inwilligen van eisen die afkomstig zijn van:

a) alle natuurlijke of rechtspersonen die in Libië zijn gevestigd of die een natuurlijke of rechtspersoon in Libië als tussenpersoon gebruiken;

b) alle natuurlijke of rechtspersonen die direct of indirect handelen voor rekening of ten behoeve van een of meer natuurlijke of rechtspersonen in Libië;

c) alle natuurlijke of rechtspersonen die zich beroepen op een overdracht van rechten of een eis indienen via een of meer natuurlijke of rechtspersonen in Libië;

d) alle andere natuurlijke of rechtspersonen bedoeld in paragraaf 8 van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties;

e) alle natuurlijke of rechtspersonen die een eis indienen die voortvloeit uit of verband houdt met de uitbetaling van een financiële garantie of contra-garantie ten behoeve van een of meer van de hierboven vermelde natuurlijke of rechtspersonen,

en voortvloeien uit of verband houden met een contract of transactie op de uitvoering waarvan de maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties direct of indirect volledig of gedeeltelijk van invloed zijn.

2. Het in lid 1 bedoelde verbod is van toepassing op het grondgebied van de Gemeenschap alsmede op alle onderdanen van een Lid-Staat en alle rechtspersonen die overeenkomstig de wetgeving van een Lid-Staat zijn geregistreerd of opgericht.

Artikel 3

Onverminderd de maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties, is artikel 2 niet van toepassing op:

a) eisen in verband met contracten of transacties, met uitzondering van financiële garanties en contra-garanties, waarvoor de in dat artikel bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat de partijen de eis hadden aanvaard voordat de maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties waren getroffen en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis;

b) eisen tot betaling uit hoofde van een verzekeringscontract in verband met een gebeurtenis die heeft plaatsgevonden vóór het treffen van de in artikel 2 bedoelde maatregelen, dan wel uit hoofde van een verzekeringscontract in een Lid-Staat waar een dergelijk contract verplicht is;

c) eisen tot uitbetaling van geldbedragen die zijn gestort op een uit hoofde van de in artikel 2 bedoelde maatregelen geblokkeerde rekening, mits deze betaling geen betrekking heeft op de bedragen die worden uitgekeerd als garantie voor de in dat artikel bedoelde contracten;

d) eisen die betrekking hebben op arbeidsovereenkomsten waarop het recht van een Lid-Staat van toepassing is;

e) eisen in verband met de betaling van goederen waarvoor de in artikel 2 bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat zij waren uitgevoerd vóór het treffen van de maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis;

f) eisen in verband met bedragen waarvoor de in artikel 2 bedoelde natuurlijke of rechtspersonen voor een rechterlijke instantie van een Lid-Staat aantonen dat zij verschuldigd zijn uit hoofde van een lening die is gesloten vóór het treffen van de maatregelen uit hoofde van resolutie 883 (1993) van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en verwante resoluties en dat deze maatregelen geen invloed hebben gehad op het bestaan of de inhoud van de eis,

mits de eis geen bedrag omvat in de vorm van interest, schadeloosstelling of anderszins, ter compensatie van het feit dat ten gevolge van deze maatregelen de uitvoering niet overeenkomstig de bepalingen van het contract of de transactie in kwestie heeft plaatsgevonden.

Artikel 4

Bij iedere procedure die erop gericht is gevolg te doen geven aan een eis, rust de bewijslast dat inwilliging van de eis niet verboden is op grond van artikel 2 op degene die tracht aan de eis gevolg te doen geven.

Artikel 5

Elke Lid-Staat bepaald welke sancties moeten worden toegepast in geval van inbreuk op de bepalingen van deze verordening.

Artikel 6

Deze verordening treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen.

Zij is van toepassing met ingang van 1 december 1993, 00.01 uur "Eastern Standard Time" in New York.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke Lid-Staat.

Gedaan te Brussel, 29 november 1993.

Voor de Raad

De Voorzitter

G. COËME

(1) PB nr. L 101 van 15. 4. 1992, blz. 53.

(2) Zie bladzijde 1 van dit Publikatieblad.