—

Verzoekster betoogt dat het bestreden besluit, en in het bijzonder overweging 13, artikel 1, lid 3, en bijlage III ervan, in strijd is met artikel 10 bis, lid 1, van richtlijn 2003/87/EG en bijlage 1 bij gedelegeerde verordening (EU) 2019/331 van de Commissie. De productbenchmark voor gesinterd erts die is opgenomen in gedelegeerde verordening (EU) 2019/331 van de Commissie moet worden uitgelegd in overeenstemming met richtlijn 2003/87/EG, de Verdragen en algemene rechtsbeginselen van het Unierecht. Volgens die richtlijn en de rechtspraak moeten vervangingsproducten en alternatieve productiemethoden in dezelfde productbenchmark worden opgenomen zodat de meest klimaatefficiënte technologieën worden bevorderd. Zoals het overlegde bewijs aantoont, zijn pellets van gesinterd ijzererts en gesinterde fijne ijzerertsdeeltjes directe substituten. Door te weigeren om verzoeksters productie-installaties voor gesinterde pellets op te nemen in de benchmark, heeft de Commissie richtlijn 2003/87/EG en gedelegeerde verordening (EU) 2019/331 onjuist toegepast en een kennelijke beoordelingsfout gemaakt.

—

Verzoekster betoogt dat het bestreden besluit de genoemde beginselen schendt door tussen ondernemingen en sectoren zo te discrimineren dat bepaalde ondernemingen worden bevoordeeld. Deze discriminatie heeft zowel betrekking op de behandeling van gesinterde deeltjes ten opzichte van de productie van gesinterde pellets als op de behandeling van verzoeksters productie van pellets ten opzichte van andere productie van pellets.

—

Met haar derde middel betoogt verzoekster dat het bestreden besluit in strijd is met de uitdrukkelijke verbintenissen die de EU op zich heeft genomen in het kader van haar nationaal vastgestelde bijdrage uit hoofde van de Overeenkomst van Parijs van 2015.

—

Met het bestreden besluit geeft de Commissie blijk van een door haar ingenomen beleidsstandpunt dat volgens verzoekster niet is gebaseerd op een objectieve en grondige beoordeling van de vervangbaarheid van de betrokken producten en technieken. Het standpunt is integendeel louter gebaseerd op de beweringen van een van de partijen die door de bepaling van de benchmark wordt geraakt, namelijk een organisatie van de staalindustrie, zonder dat de technische bezwaren die onder meer door verzoekster en het Zweedse milieubeschermingsagentschap zijn aangevoerd zijn onderzocht, of een neutrale derde partij is geraadpleegd.

—

Het bestreden besluit bevat volgens verzoekster niet de minste uitleg met betrekking tot de technische vervangbaarheid van gesinterde pellets en gesinterde fijne deeltjes of met betrekking tot de toepassing van het beginsel van gelijke behandeling. In plaats daarvan verwijst het besluit slechts naar het feit dat de benchmark “afgestemd” is op het uitsluiten van (verzoeksters) productie van gesinterde pellets. Daardoor is het voor de betrokken personen niet mogelijk om de redenen voor het bepalen van de benchmark uit het besluit af te leiden.

—

Met haar subsidiaire zesde middel betoogt verzoekster dat indien gedelegeerde verordening (EU) 2019/331 aldus moet worden uitgelegd dat de gesinterde pellets van verzoekster worden uitgesloten (maar niet de gesinterde pellets van een genoemde concurrerende producent (4)), de verordening zelf onwettig moet worden verklaard omdat zij in strijd is met richtlijn 2003/87/EG en algemene rechtsbeginselen van het Unierecht.