1.

Wat zijn de inhoud en de draagwijdte van het recht van een betrokkene die inzage verkrijgt van zijn persoonsgegevens die worden verwerkt, om een kopie van die gegevens te verkrijgen, zoals bepaald in artikel 15, lid 3, van verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming; hierna: „AVG”) ( 2 )? Wat is de betekenis van de term „kopie” en hoe verhoudt dit recht om een kopie te verkrijgen van de persoonsgegevens die worden verwerkt, zich tot het recht van inzage in de zin van lid 1 van datzelfde artikel?

2.

Dat zijn in wezen de belangrijkste vragen die aan de orde zijn in de zaak waarop deze conclusie betrekking heeft. De zaak betreft een verzoek van het Bundesverwaltungsgericht (federale bestuursrechter in eerste aanleg, Oostenrijk) om een prejudiciële beslissing over de uitlegging van artikel 15, lid 3, AVG.

3.

Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen F.F. en de Österreichische Datenschutzbehörde (autoriteit voor gegevensbescherming, Oostenrijk) over de rechtmatigheid van de afwijzing door deze autoriteit van het verzoek van F.F. om een bedrijfsadviesbureau dat hem betreffende persoonsgegevens had verwerkt, te verplichten documenten en databankuittreksels te verstrekken die deze persoonsgegevens bevatten.

4.

Deze zaak stelt het Hof voor het eerst in de gelegenheid om artikel 15, lid 3, AVG uit te leggen en verduidelijking te bieden over de regels voor de uitoefening van het recht van inzage van de eigen persoonsgegevens die worden verwerkt, in de zin van artikel 15 AVG.

5.

Overweging 63 van de AVG luidt:

„Een betrokkene moet het recht hebben om de persoonsgegevens die over hem zijn verzameld, in te zien, en om dat recht eenvoudig en met redelijke tussenpozen uit te oefenen, zodat hij zich van de verwerking op de hoogte kan stellen en de rechtmatigheid daarvan kan controleren. Dit houdt ook in dat betrokkenen het recht dienen te hebben op inzage in hun persoonsgegevens betreffende hun gezondheid, zoals de gegevens in hun medisch dossier, dat informatie bevat over bijvoorbeeld diagnosen, onderzoeksresultaten, beoordelingen door behandelende artsen en verrichte behandelingen of ingrepen. Elke betrokkene dient dan ook het recht te hebben, te weten en te worden meegedeeld voor welke doeleinden de persoonsgegevens worden verwerkt, indien mogelijk hoelang zij worden bewaard, wie de persoonsgegevens ontvangt, welke logica er ten grondslag ligt aan een eventuele automatische verwerking van de persoonsgegevens en, ten minste wanneer de verwerking op profilering is gebaseerd, wat de gevolgen van een dergelijke verwerking zijn. Indien mogelijk moet de verwerkingsverantwoordelijke op afstand toegang kunnen geven tot een beveiligd systeem waarop de betrokkene direct zijn persoonsgegevens kan inzien. Dat recht mag geen afbreuk doen aan de rechten of vrijheden van anderen, met inbegrip van het zakengeheim of de intellectuele eigendom en met name aan het auteursrecht dat de software beschermt. Die overwegingen mogen echter niet ertoe leiden dat de betrokkene alle informatie wordt onthouden. [...]”

6.

Artikel 4, punten 1 en 2, AVG bepaalt:

„Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

7.

Artikel 12, lid 1, AVG, met het opschrift „Transparante informatie, communicatie en nadere regels voor de uitoefening van de rechten van de betrokkene”, bepaalt:

„De verwerkingsverantwoordelijke neemt passende maatregelen opdat de betrokkene de in de artikelen 13 en 14 bedoelde informatie en de in de artikelen 15 tot en met 22 en artikel 34 bedoelde communicatie in verband met de verwerking in een beknopte, transparante, begrijpelijke en gemakkelijk toegankelijke vorm en in duidelijke en eenvoudige taal ontvangt, in het bijzonder wanneer de informatie specifiek voor een kind bestemd is. De informatie wordt schriftelijk of met andere middelen, met inbegrip van, indien dit passend is, elektronische middelen, verstrekt. Indien de betrokkene daarom verzoekt, kan de informatie mondeling worden meegedeeld, op voorwaarde dat de identiteit van de betrokkene met andere middelen bewezen is.”

8.

Artikel 15 AVG, met het opschrift „Recht van inzage van de betrokkene”, bepaalt:

„1.   De betrokkene heeft het recht om van de verwerkingsverantwoordelijke uitsluitsel te verkrijgen over het al dan niet verwerken van hem betreffende persoonsgegevens en, wanneer dat het geval is, om inzage te verkrijgen van die persoonsgegevens en van de volgende informatie:

[...]

3.   De verwerkingsverantwoordelijke verstrekt de betrokkene een kopie van de persoonsgegevens die worden verwerkt. Indien de betrokkene om bijkomende kopieën verzoekt, kan de verwerkingsverantwoordelijke op basis van de administratieve kosten een redelijke vergoeding aanrekenen. Wanneer de betrokkene zijn verzoek elektronisch indient, en niet om een andere regeling verzoekt, wordt de informatie in een gangbare elektronische vorm verstrekt.

4.   Het in lid 3 bedoelde recht om een kopie te verkrijgen, doet geen afbreuk aan de rechten en vrijheden van anderen.”

9.

CRIF GmbH is een bedrijfsadviesbureau dat, op verzoek van haar klanten, informatie verstrekt over de solvabiliteit van derden. Daartoe heeft zij de persoonsgegevens van verzoeker in het hoofdgeding verwerkt.

10.

Op 20 december 2018 heeft deze laatste dit bureau op grond van artikel 15 AVG onder meer verzocht om inzage van de hem betreffende persoonsgegevens die worden verwerkt, en in het bijzonder om toezending van een kopie van die gegevens in een gangbaar technisch formaat.

11.

In antwoord op dit verzoek heeft het bureau de gevraagde informatie gedeeltelijk verstrekt in geaggregeerde vorm, waarbij de ten aanzien van de persoon van verzoeker opgeslagen gegevens werden weergegeven in een op naam, geboortedatum, straat, postcode en plaats gerangschikte tabel en voorts in een overzicht betreffende ondernemingsfuncties en vertegenwoordigingsbevoegdheden. Andere bescheiden, zoals e-mails of databankuittreksels, werden niet verstrekt.

12.

Op 16 januari 2019 heeft verzoeker in het hoofdgeding bij de Österreichische Datenschutzbehörde een klacht ingediend waarin hij aanvoerde dat het antwoord op zijn verzoek onvolledig was en in het bijzonder dat de verwerkingsverantwoordelijke hem een kopie had moeten verstrekken van alle documenten, met inbegrip van e-mails en databankuittreksels die zijn persoonsgegevens bevatten.

13.

Bij besluit van 11 september 2019 heeft deze autoriteit de klacht afgewezen op grond dat de verwerkingsverantwoordelijke zijn recht om inzage te verkrijgen van de hem betreffende persoonsgegevens op geen enkele wijze had geschonden.

14.

De verwijzende rechter bij wie tegen dit besluit beroep werd ingesteld, heeft twijfel over de draagwijdte van het recht van de betrokkene om een kopie te verkrijgen van de persoonsgegevens die worden verwerkt, zoals gewaarborgd door artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG.

15.

Die rechter moet beoordelen of de verstrekking van de persoonsgegevens van verzoeker in het hoofdgeding in de vorm van een tabel en een overzicht in het antwoord van het bedrijfsadviesbureau op het verzoek om inzage beantwoordde aan de voorschriften van artikel 15, lid 3, AVG, dan wel of verzoeker op grond van die bepaling recht heeft op de verstrekking van een kopie van de ten aanzien van zijn persoon verwerkte gegevens, niet in geïsoleerde vorm, maar in de vorm van kopieën of uittreksels van eventuele correspondentie en van de inhoud van databankbestanden en dergelijke.

16.

In deze context verzoekt de verwijzende rechter in de eerste plaats om verduidelijking van wat precies wordt bedoeld met het begrip „kopie” van de persoonsgegevens die worden verwerkt in artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG.

17.

In de tweede plaats wenst de verwijzende rechter te vernemen of artikel 15, lid 3, AVG een verduidelijking is van het algemene inzagerecht in de zin van artikel 15, lid 1, AVG, waarin wordt vastgesteld hoe de betrokkene inzage dient te verkrijgen van zijn persoonsgegevens die worden verwerkt, of dat voornoemde bepaling voorziet in een eigen, autonoom recht op een fotokopie, facsimile of (elektronisch) databankuittreksel of op een kopie van volledige documenten en bescheiden waarin persoonsgegevens van de betrokkene voorkomen, dat verder gaat dan het in artikel 15, lid 1, AVG bedoelde recht.

18.

In de derde plaats wenst de verwijzende rechter te vernemen of, in het geval van een restrictieve uitlegging van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG, in die zin dat met „kopie” niet een recht op verstrekking van fotokopieën, documenten of databankuittreksels wordt bedoeld, gelet op de soorten gegevens die kunnen worden verwerkt en het transparantiegebod van artikel 12, lid 1, AVG, er in individuele gevallen, afhankelijk van de soorten verwerkte gegevens, niettemin sprake kan zijn van een verplichting van een verwerkingsverantwoordelijke om tekstdelen of kopieën van documenten ter beschikking te stellen.

19.

In de vierde plaats wenst de verwijzende rechter te vernemen of het begrip „informatie”, dat wordt gebruikt in artikel 15, lid 3, derde volzin, AVG, enkel betrekking heeft op de in artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG bedoelde „persoonsgegevens die worden verwerkt”, dan wel zich ook uitstrekt tot de informatie bedoeld in artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG of zelfs nog verder gaat en bijvoorbeeld ook ziet op bij deze gegevens behorende metagegevens.

20.

Tegen deze achtergrond heeft het Bundesverwaltungsgericht de behandeling van de zaak geschorst en het Hof de volgende prejudiciële vragen gesteld:

21.

Met zijn eerste drie prejudiciële vragen, die mijns inziens samen moeten worden behandeld, stelt de verwijzende rechter het Hof drie vragen over de draagwijdte van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG, volgens welke bepaling „[d]e verwerkingsverantwoordelijke [...] de betrokkene een kopie [verstrekt] van de persoonsgegevens die worden verwerkt”.

22.

Met de eerste vraag wordt beoogd te vernemen wat precies wordt bedoeld met het in deze bepaling gebruikte begrip „kopie”. De tweede vraag strekt ertoe duidelijkheid te verkrijgen over de draagwijdte van het recht dat door deze bepaling aan de betrokkene wordt verleend. De verwijzende rechter vraagt zich met name af of deze bepaling voorziet in het recht op verstrekking van een kopie van ook de documenten – of databankuittreksels – waarin de persoonsgegevens zijn verwerkt, dan wel de betrokkene alleen het recht verleent op een getrouwe reproductie van de persoonsgegevens die worden verwerkt. In dit laatste geval wenst hij met de derde vraag te vernemen of het, gelet op de aard van de verwerkte gegevens en het transparantiegebod, in bepaalde gevallen niettemin noodzakelijk kan zijn om ook tekstdelen of hele documenten te verstrekken.

23.

Uit de verwijzingsbeslissing blijkt dat de draagwijdte van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG een controversiële kwestie is, zowel in de rechtsleer als in de rechtspraak van de nationale rechterlijke instanties, althans in Oostenrijk en Duitsland. ( 4 ) Uit die beslissing blijkt namelijk dat er in dit verband twee tegengestelde theorieën bestaan: enerzijds een restrictieve opvatting volgens welke de in het geding zijnde bepaling alleen de wijze van uitoefening van het inzagerecht omschrijft en niet voorziet in een autonoom recht om de documenten of vergelijkbare bescheiden te verkrijgen, en anderzijds een extensieve opvatting volgens welke deze bepaling het recht verleent om een kopie te verkrijgen van de documenten of de andere media waarin de persoonsgegevens worden verwerkt. In deze laatste opvatting vormt het recht om een kopie van de documenten te verkrijgen een autonoom recht, los van het inzagerecht dat wordt gewaarborgd door artikel 15, lid 1, AVG. Dat de draagwijdte van de in het geding zijnde bepaling een controversiële kwestie is, wordt bevestigd door het feit dat ook de partijen die bij het Hof opmerkingen hebben ingediend, er verschillende visies opna houden. ( 5 )

24.

Om de eerste drie prejudiciële vragen van de verwijzende rechter te kunnen beantwoorden, moet artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG worden uitgelegd.

25.

In dit verband moet worden opgemerkt dat volgens vaste rechtspraak bij de uitlegging van een Unierechtelijke bepaling niet enkel rekening moet worden gehouden met haar bewoordingen, maar ook met haar context en met de doelstellingen die worden nagestreefd met de regeling waarvan zij deel uitmaakt. ( 6 )

26.

Omdat de AVG een regeling treft in verband met de verwerking van persoonsgegevens die afbreuk kan doen aan de fundamentele vrijheden, en inzonderheid aan het recht op eerbiediging van het privéleven, moet zij bovendien noodzakelijkerwijs worden uitgelegd in het licht van de grondrechten die worden gewaarborgd door het Handvest. ( 7 )

27.

Wat om te beginnen de bewoordingen van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG betreft, moet worden opgemerkt dat zij aan de betrokkene het recht verlenen om van de verwerkingsverantwoordelijke „een kopie [te verkrijgen] van de persoonsgegevens die worden verwerkt”. Vanuit letterlijk oogpunt verwijzen deze bewoordingen naar drie afzonderlijke begrippen, te weten het begrip „kopie”, het begrip „persoonsgegevens” en het begrip „die worden verwerkt”.

28.

Wat in de eerste plaats het begrip „kopie” betreft, waarvan de draagwijdte specifiek in de eerste prejudiciële vraag aan de orde wordt gesteld, moet worden vastgesteld dat de AVG geen enkele specifieke definitie van dit begrip bevat, zoals ook is opgemerkt door meerdere belanghebbenden die opmerkingen hebben ingediend bij het Hof.

29.

In dit verband moet worden opgemerkt dat volgens vaste rechtspraak de betekenis en de draagwijdte van begrippen waarvoor het Unierecht geen definitie geeft, worden bepaald in overeenstemming met hun in de omgangstaal gebruikelijke betekenis, met inachtneming van de context waarin zij worden gebruikt en de doeleinden die worden beoogd door de regeling waarvan zij deel uitmaken. ( 8 )

30.

Vanuit louter terminologisch oogpunt, wordt de term „kopie” in de omgangstaal gebruikt om de getrouwe reproductie of transcriptie van een origineel aan te duiden. ( 9 ) Bovendien blijkt uit een analyse van de verschillende taalversies van de AVG dat in de meeste andere officiële talen van de Europese Unie een term wordt gebruikt die overeenkomt met de Italiaanse term „copia”, bijvoorbeeld „copy” in het Engels, „Kopie” in het Duits, „copie” in het Frans of „copia” in het Spaans. ( 10 )

31.

In de in het geding zijnde bepaling wordt overigens verduidelijkt dat de kopie die de verwerkingsverantwoordelijke aan de betrokkene moet verstrekken een kopie is van de „persoonsgegevens” die worden verwerkt.

32.

Dienaangaande moet in de tweede plaats worden opgemerkt dat, anders dan voor de term „kopie” het geval is, de AVG in artikel 4, punt 1, een uitdrukkelijke definitie van het begrip „persoonsgegevens” bevat, volgens welke „alle informatie over een geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon” persoonsgegevens zijn.

33.

Uit die definitie blijkt dat de strekking van het begrip „persoonsgegevens” heel ruim is. Zoals blijkt uit de rechtspraak van het Hof, wijst het gebruik van de woorden „alle informatie” in de definitie van het begrip „persoonsgegevens” er immers op dat het de bedoeling van de Uniewetgever was om een ruime betekenis te geven aan dit begrip. ( 11 )

34.

Uit de rechtspraak volgt ook dat het begrip persoonsgegevens niet beperkt is tot gevoelige of persoonlijke informatie maar zich potentieel uitstrekt tot elke soort informatie, zowel objectieve informatie als subjectieve informatie onder de vorm van meningen of beoordelingen, op voorwaarde dat deze informatie de betrokkene „betreft”. Deze laatste voorwaarde is vervuld wanneer die informatie wegens haar inhoud, doel of gevolg gelieerd is aan een bepaalde persoon. ( 12 )

35.

Een ruime betekenis van het begrip „persoonsgegevens” blijkt overigens noodzakelijk gelet op de diverse aard en de vele vormen die informatie over een persoon kan aannemen en die voor bescherming in aanmerking komt, alsook gelet op de verscheidenheid van media waarin deze informatie kan worden opgenomen.

36.

Uit de analyse van de rechtspraak blijkt dat het Hof heeft geoordeeld dat diverse soorten informatie over een natuurlijke geïdentificeerde of identificeerbare persoon onder het begrip „persoonsgegevens” in de zin van artikel 4, punt 1, AVG vallen. Naast de informatie die de Commissie in haar opmerkingen „gebruikelijke gegevens” heeft genoemd, te weten gegevens die betrekking hebben op de identiteit van personen zoals naam en familienaam ( 13 ), geboortedatum, nationaliteit, geslacht, etniciteit, religie en taal van een persoon die identificeerbaar is door zijn naam ( 14 ), zijn er volgens het Hof nog andere soorten informatie die onder het begrip „persoonsgegevens” vallen, zoals informatie betreffende een te koop aangeboden voertuig, alsook het telefoonnummer van de verkoper van dat voertuig ( 15 ), of gegevens in een arbeidstijdregister die betrekking hebben op de dagelijkse arbeidstijdvakken en de rusttijden voor elke werknemer ( 16 ), een door een camera vastgelegde afbeelding van een persoon, voor zover de betrokken persoon hierdoor kan worden geïdentificeerd ( 17 ), de door een kandidaat op een beroepsexamen geformuleerde schriftelijke antwoorden en de opmerkingen van de examinator ( 18 ) en ook informatie over strafpunten, die betrekking heeft op een geïdentificeerde natuurlijke persoon ( 19 ).

37.

De ruime betekenis van het begrip „persoonsgegevens”, die blijkt uit de definitie in artikel 4, punt 1, AVG, door de rechtspraak is erkend en verband houdt met de met de AVG nagestreefde doelstelling om een hoog niveau van bescherming te bieden aan natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens ( 20 ), houdt in dat dit begrip, en dus ook het recht om inzage en een kopie te verkrijgen van die gegevens, niet louter beperkt blijft tot de gegevens die eventueel worden verkregen, bijgehouden en verwerkt door de verwerkingsverantwoordelijke, maar ook alle andere gegevens omvat die eventueel door de verwerkingsverantwoordelijke worden gegenereerd ten gevolge van de verwerking, indien zij zelf ook worden verwerkt.

38.

Als derhalve ten gevolge van de verwerking van een reeks persoonsgegevens nieuwe informatie wordt gegenereerd die het resultaat is van die verwerking en een geïdentificeerde of identificeerbare persoon betreft en als deze informatie kan worden aangemerkt als persoonsgegevens in de zin van artikel 4, punt 1, AVG, moet het recht om inzage en een kopie van de persoonsgegevens te verkrijgen waarin artikel 15, respectievelijk lid 1 en lid 3, eerste volzin, AVG voorziet, mijns inziens ook die gegenereerde gegevens omvatten, mits deze zelf ook worden verwerkt. Het recht om inzage en een kopie te verkrijgen slaat namelijk op alle persoonsgegevens van de betrokkene die worden verwerkt.

39.

Deze overwegingen zijn relevant in een zaak als die welke aanhangig is bij de verwijzende rechter en waarin het bedrijfsadviesbureau op basis van gegevens uit verschillende bronnen een aanbeveling blijkt te hebben geformuleerd betreffende de solvabiliteit en de betalingsbereidheid van de betrokkene, op basis van statistische waarschijnlijkheid gekoppeld aan een aantal parameters. Een dergelijke aanbeveling vormt mijns inziens informatie over een geïdentificeerde persoon, die dus valt onder de ruime betekenis van het begrip „persoonsgegevens” in de zin van artikel 4, punt 1, AVG, en bijgevolg ook binnen het toepassingsgebied van het inzagerecht als bedoeld in artikel 15, lid 1 en lid 3, eerste volzin, AVG. ( 21 )

40.

Wat in de derde plaats de woorden „die worden verwerkt” in artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG betreft, moet worden opgemerkt dat ook het begrip „verwerking” uitdrukkelijk wordt gedefinieerd in artikel 4, punt 2, AVG.

41.

Overeenkomstig die bepaling vormen het verzamelen, raadplegen, verstrekken door middel van doorzending of op andere wijze ter beschikking stellen van persoonsgegevens „verwerkingen” in de zin van deze verordening. Volgens de rechtspraak blijkt uit de bewoordingen van deze bepaling, met name uit de uitdrukking „een bewerking”, dat de Uniewetgever ook aan het begrip „verwerking” een ruime strekking heeft willen geven. Deze uitlegging vindt steun in het feit dat de in die bepaling genoemde handelingen niet exhaustief zijn, wat tot uitdrukking komt in het woord „zoals”. ( 22 )

42.

In deze context volgt uit de ruime strekking van het begrip „verwerking” dat artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG aan de betrokkene het recht verleent om een kopie te verkrijgen van zijn persoonsgegevens die worden bewerkt op een manier die als „verwerking” kan worden aangemerkt. Zoals in punt 52 hieronder nader zal worden uiteengezet, verleent deze bepaling als zodanig echter niet het recht om andere specifieke informatie over de verwerking zelf van de persoonsgegevens te ontvangen dan de informatie waarnaar artikel 15, lid 1, AVG verwijst.

43.

Samenvattend kan worden gesteld dat uit de letterlijke analyse van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG blijkt dat deze bepaling aan de betrokkene het recht verleent om een kopie te verkrijgen van de hem betreffende persoonsgegevens, in de ruime betekenis van dat woord, die door de verwerkingsverantwoordelijke zijn bewerkt op een manier die als verwerking kan worden aangemerkt.

44.

Uit deze letterlijke analyse kan worden afgeleid dat de „kopie van de persoonsgegevens” een getrouwe reproductie van die gegevens moet zijn. De verscheidenheid van soorten gegevens die kunnen worden verwerkt, zorgt er echter voor dat een kopie van die gegevens, gelet op de aard van de verwerkte gegevens en het soort verwerking, verschillende vormen kan aannemen, zoals een papieren document, een geluids- of beeldopname, een elektronische vorm of nog andere vormen. Belangrijk is dat de kopie van die gegevens een getrouwe kopie is aan de hand waarvan de betrokkene volledig kennis kan nemen van alle gegevens die worden verwerkt. Bij een eventuele bundeling van de persoonsgegevens die worden verwerkt, moeten die gegevens op een getrouwe en begrijpelijke manier worden gereproduceerd. Het bundelen mag bovendien geen enkele invloed hebben op de inhoud van de gegevens die moeten worden verstrekt. De keuze van de verwerkingsverantwoordelijke om, indien mogelijk, een bundeling te verstrekken van de persoonsgegevens die worden verwerkt, kan echter nooit rechtvaardigen dat bepaalde gegevens worden weggelaten, slechts gedeeltelijk worden verstrekt of niet in overeenstemming zijn met de reële verwerking.

45.

Bovendien geeft de in het geding zijnde bepaling de betrokkene het recht om een kopie te ontvangen van alle hem betreffende persoonsgegevens die worden verwerkt en dus niet alleen van de reeds verzamelde gegevens, maar ook van eventuele persoonsgegevens die door de verwerkingsverantwoordelijke worden gegenereerd en eveneens worden verwerkt. Voor zover deze bepaling uitsluitend betrekking heeft op de kopie van de persoonsgegevens, kan zij echter niet ten grondslag liggen aan een recht van inzage van gegevens die niet als zodanig kunnen worden aangemerkt en verleent zij voorts niet noodzakelijkerwijs een recht op het verkrijgen van een kopie van documenten of andere media die persoonsgegevens bevatten.

46.

Deze overwegingen moeten echter worden aangevuld met een analyse van de context van deze bepaling en van de doelstellingen die met het door artikel 15 AVG gewaarborgde inzagerecht worden nagestreefd.

47.

Wat de context van de in het geding zijnde bepaling betreft, moet om te beginnen worden opgemerkt dat deze bepaling is opgenomen in artikel 15 AVG, dat het recht van de betrokkene regelt om van de verwerkingsverantwoordelijke inzage te verkrijgen in de hem betreffende persoonsgegevens die worden verwerkt. Dit artikel concretiseert en specificeert het recht van inzage van eenieder in de over hem verzamelde gegevens, zoals neergelegd in artikel 8, lid 2, tweede zin, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. ( 23 )

48.

Wat de structuur van artikel 15 AVG betreft, voorziet lid 1 ervan in het recht van de betrokkene om van de verwerkingsverantwoordelijke uitsluitsel te verkrijgen over het al dan niet verwerken van hem betreffende persoonsgegevens en, wanneer dat het geval is, om inzage te verkrijgen van die persoonsgegevens en van de onder a) tot en met h) genoemde informatie. Deze bepaling geeft dus concrete invulling aan het recht van inzage van de persoonsgegevens en van de ermee verband houdende informatie, en bakent ook het voorwerp en het toepassingsgebied van dit inzagerecht af.

49.

Artikel 15, lid 3, AVG daarentegen verduidelijkt de wijze waarop dit recht kan worden uitgeoefend en specificeert daarbij met name de vorm waarin de verwerkingsverantwoordelijke de persoonsgegevens aan de betrokkene moet verstrekken, te weten in de vorm van een kopie, dus een getrouwe reproductie van de gegevens.

50.

Uit de zojuist geschetste structuur van artikel 15 AVG en uit het vereiste dat de leden 1 en 3 ervan coherent moeten worden uitgelegd, volgt dat lid 3 het voorwerp en het toepassingsgebied van het in lid 1 geconcretiseerde inzagerecht niet bepaalt, en het dit dus evenmin kan wijzigen of uitbreiden. Lid 3 kan de draagwijdte van de op de verwerkingsverantwoordelijke rustende verplichting om inzage van informatie te verlenen derhalve niet uitbreiden. De structuur van het betrokken artikel bevestigt aldus dat lid 3 niet ten grondslag kan liggen aan een eventueel autonoom recht van de betrokkene om informatie te verkrijgen die meer omvat dan de in artikel 15, lid 1, genoemde informatie.

51.

In dit opzicht ben ik het eens met het argument van de Österreichische Datenschutzbehörde dat een uitlegging van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG volgens welke deze bepaling een betrokkene inzage geeft van meer informatie dan alleen de informatie die betrekking heeft op zijn persoonsgegevens, in strijd zou zijn met artikel 8, lid 2, van het Handvest.

52.

De voorgaande analyse bevestigt ten eerste de in punt 44 hierboven geformuleerde bevinding dat artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG aan de betrokkene geen autonoom recht verleent om een kopie te verkrijgen van documenten of andere media die zijn persoonsgegevens bevatten. Ten tweede bevestigt zij ook de analyse die is verricht in punt 42 hierboven en volgens welke deze bepaling aan de betrokkene niet het recht verleent om andere – dan de in artikel 15, lid 1, AVG genoemde ( 24 ) – informatie betreffende de verwerking zelf van de persoonsgegevens te verkrijgen, zoals informatie over de criteria, modellen, regels en interne (berekenings- of andere) procedures die bij de verwerking van de persoonsgegevens worden gebruikt. Deze informatie valt overigens vaak onder intellectuele-eigendomsrechten, die in deze context moeten worden beschermd zoals uitdrukkelijk blijkt uit de vijfde volzin van overweging 63. Dit neemt echter niet weg – zoals uit overweging 60 van de AVG blijkt – dat de verwerkingsverantwoordelijke de betrokkene alle nadere informatie dient te verstrekken die noodzakelijk is om een behoorlijke en transparante verwerking te waarborgen, met inachtneming van de specifieke omstandigheden en de context waarin de persoonsgegevens worden verwerkt. Verder moet er ook aan worden herinnerd dat er specifieke regels bestaan met betrekking tot gevallen van geautomatiseerde besluitvorming, daaronder begrepen profilering. ( 25 )

53.

Nog steeds vanuit contextueel oogpunt moet artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG worden gelezen in het licht van de andere relevante bepalingen van de AVG. Naast de definities in artikel 4, punten 1 en 2, AVG die in de punten 32 tot en met 41 hierboven zijn geanalyseerd, is met name artikel 12, lid 1, AVG, waarnaar de verwijzende rechter in zijn derde prejudiciële vraag verwijst, relevant.

54.

Uit deze laatste bepaling volgt dat de verwerkingsverantwoordelijke passende maatregelen moet nemen opdat de betrokkene alle informatie, waaronder de in artikel 15 AVG bedoelde informatie, in een beknopte, transparante, begrijpelijke en gemakkelijk toegankelijke vorm en in duidelijke en eenvoudige taal ontvangt, en dat de informatie schriftelijk of met andere middelen, met inbegrip van, indien dit passend is, elektronische middelen, moet worden verstrekt, tenzij de betrokkene erom verzoekt dat de informatie mondeling wordt meegedeeld.

55.

Deze bepaling, die uitdrukking geeft aan het transparantiegebod ( 26 ), beoogt te waarborgen dat de betrokkene de informatie die hem wordt verstrekt, volledig kan begrijpen. Deze informatie moet om te beginnen volledig begrijpelijk zijn opdat het door artikel 15 AVG gewaarborgde inzagerecht effectief kan worden uitgeoefend, en voorts ook omdat deze goede verstaanbaarheid een voorwaarde vormt om de andere door de AVG gewaarborgde rechten, die worden vermeld in de punten 64 en 65 van deze conclusie en die volgen op de uitoefening van het inzagerecht, ten volle te kunnen uitoefenen. ( 27 ) Uit overweging 63 van de AVG blijkt overigens dat een betrokkene het recht van inzage van zijn persoonsgegevens eenvoudig en zonder problemen moet kunnen uitoefenen.

56.

Het Hof heeft zich in zijn rechtspraak betreffende richtlijn 95/46 trouwens reeds uitgesproken over de noodzaak om de gegevens op een begrijpelijke wijze mee te delen zodat de betrokkene kennis kan nemen van die gegevens en kan controleren of deze juist zijn en of zij werden verwerkt in overeenstemming met het Unierecht, teneinde hem in staat te stellen de hem bij het Unierecht verleende rechten uit te oefenen. ( 28 )

57.

Dit vereiste om de in artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG genoemde gegevens en informatie op een begrijpelijke wijze mee te delen, houdt in dat het niet is uitgesloten dat het in sommige gevallen noodzakelijk is om aan de betrokkene tekstdelen of zelfs hele documenten of databankuittreksels te verstrekken om te waarborgen dat hij de verstrekte informatie volledig kan begrijpen. De noodzaak om documenten of uittreksels te verstrekken teneinde de begrijpelijkheid van de verstrekte informatie te waarborgen, moet echter per geval worden onderzocht naargelang van de aard van de gegevens waarom wordt verzocht en van het verzoek zelf.

58.

In dit verband moet echter worden benadrukt dat de eventuele verstrekking van documenten of uittreksels ervan geen uitoefening van een autonoom recht vormt – los van het inzagerecht – dat wordt gewaarborgd door artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG, maar slechts een wijze van verstrekking van de kopie van de persoonsgegevens betreft die moet waarborgen dat deze gegevens volledig begrepen kunnen worden. Zoals ook is vastgesteld door enkele belanghebbenden die opmerkingen bij het Hof hebben ingediend, merk ik in dit kader op dat het in sommige situaties inderdaad noodzakelijk is om de context te kennen waarin de betrokken persoonsgegevens zijn verwerkt om deze volledig te kunnen begrijpen. Die vaststelling is echter niet van dien aard dat aan de betrokkene op basis van voornoemde bepaling een algemeen recht van inzage van kopieën van documenten of databankuittreksels wordt verleend.

59.

Bovendien wordt het recht om een kopie van de persoonsgegevens te verkrijgen beperkt door het in artikel 15, lid 4, AVG uitdrukkelijk vermelde vereiste om geen „afbreuk te doen aan de rechten en vrijheden van anderen”. Uit deze bepaling volgt dat de noodzaak om de betrokkene volledige inzage te geven van zijn persoonsgegevens door een kopie ervan te verstrekken, niet zover mag gaan dat inbreuk wordt gemaakt op de rechten en vrijheden van anderen.

60.

Ik wijs er dienaangaande op dat lid 4 vrij algemeen is geformuleerd en in het midden laat welke rechten en vrijheden „van anderen” de uitoefening van het recht van volledige inzage door middel van de verstrekking van een kopie van persoonsgegevens kunnen inperken. Zoals uitdrukkelijk blijkt uit overweging 63 van de AVG omvatten deze rechten echter zeker „het zakengeheim of de intellectuele eigendom en met name [...] het auteursrecht dat de software beschermt”, evenals het recht van bescherming van de persoonsgegevens van derden, bijvoorbeeld wanneer een medium naast de persoonsgegevens van de betrokkene ook persoonsgegevens van derden bevat.

61.

In geval van strijdigheid tussen enerzijds de volledige uitoefening van het recht van inzage van de persoonsgegevens en anderzijds de rechten of vrijheden van anderen moeten de betrokken rechten tegen elkaar worden afgewogen. Waar mogelijk moet ervoor worden gekozen de persoonsgegevens te verstrekken op een wijze die geen afbreuk doet aan de rechten of vrijheden van anderen, ermee rekening houdend dat, zoals blijkt uit overweging 63 van de AVG, dergelijke overwegingen er echter niet toe mogen „leiden dat de betrokkene alle informatie wordt onthouden”.

62.

Nog steeds vanuit contextueel oogpunt moet vervolgens worden opgemerkt dat een uitlegging van artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG volgens welke die bepaling geen algemeen recht verleent om kopieën van documenten of databankuittreksels te verkrijgen, tenzij dit noodzakelijk is om de begrijpelijkheid van de verstrekte gegevens en informatie te waarborgen, ook steun vindt in het feit dat het recht van inzage van documenten, in het bijzonder administratieve documenten, uitdrukkelijk wordt geregeld door andere Unierechtelijke ( 29 ) of nationale handelingen, die andere doelstellingen nastreven dan het waarborgen van de bescherming van persoonsgegevens. ( 30 )

63.

De in het vorige punt aan artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG gegeven uitlegging wordt bovendien bevestigd door een analyse van de doelstellingen die met deze bepaling in het kader van het door artikel 15 AVG gewaarborgde recht van inzage van de betrokkene worden nagestreefd.

64.

Zoals blijkt uit overweging 63 van de AVG, en in het bijzonder uit de eerste volzin ervan, heeft dit recht van inzage van de eigen persoonsgegevens en van de andere in artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG genoemde informatie in de eerste plaats tot doel de betrokkene in staat te stellen zich van de verwerking van zijn gegevens op de hoogte te stellen en de rechtmatigheid ervan te controleren. ( 31 )

65.

Zoals het Hof overigens reeds heeft verklaard, is dit recht van inzage noodzakelijk opdat de betrokkene een reeks door de AVG aan hem verleende rechten kan uitoefenen, waaronder het recht op rectificatie, het recht op gegevenswissing („recht op vergetelheid”) en het recht op beperking van de verwerking, zoals deze rechten worden verleend door respectievelijk de artikelen 16, 17 en 18 AVG. ( 32 ) Het Hof heeft eveneens verduidelijkt dat het recht van inzage ook noodzakelijk is om de betrokkene de mogelijkheid te bieden tot uitoefening van het in artikel 21 AVG bedoelde recht om zich tegen de verwerking van zijn persoonsgegevens te verzetten of van het in de artikelen 79 en 82 AVG neergelegde recht om zich tot de rechter te wenden wanneer hij schade lijdt en om schadevergoeding te ontvangen. ( 33 )

66.

Het is in het kader van de doelstellingen van het recht van inzage van de eigen persoonsgegevens en van andere informatie dat de grondgedachte achter de bepaling die het recht verleent om een kopie van persoonsgegevens te verkrijgen, moet worden begrepen. Zij heeft tot doel uitdrukkelijk te bepalen in welke vorm de effectieve uitoefening van dit recht wordt gewaarborgd aan de betrokkene zodat deze zich van de juistheid en de rechtmatigheid van de verwerking kan vergewissen en hij in voorkomend geval de andere, in punt 65 hierboven genoemde rechten kan uitoefenen. Die bepaling moet ervoor zorgen dat de persoonsgegevens in een zo nauwkeurig en begrijpelijk mogelijke vorm aan de betrokkene worden verstrekt zodat hij die rechten kan uitoefenen, te weten in de vorm van een kopie, dus van een getrouwe reproductie, van die gegevens.

67.

Vanuit dit oogpunt lijkt de verstrekking van een kopie van het document dat deze gegevens bevat of van een databankuittreksel niet altijd en in alle gevallen absoluut noodzakelijk om de door de wetgever nagestreefde doelstelling te bereiken.

68.

Alleen wanneer de verstrekking van een dergelijke kopie absoluut noodzakelijk is om te waarborgen dat de persoonsgegevens die worden verwerkt, volledig begrijpelijk zijn, kan de betrokkene, binnen de in de punten 58 tot en met 61 hierboven uiteengezette grenzen, tekstdelen of eventueel hele documenten of databankuittreksels verkrijgen.

69.

In dit verband merk ik ook op dat de AVG, anders dan de regelgeving in richtlijn 95/46, waar zij voorziet in het recht om daadwerkelijk een kopie te verkrijgen van de gegevens, de positie van de betrokkene heeft willen versterken. ( 34 ) Dit is effectief een wezenlijk verschil ten opzichte van de daarvóór geldende regeling, waar artikel 12, onder a), tweede streepje, louter voorzag in de „verstrekking, in begrijpelijke vorm, van de gegevens die zijn verwerkt” en het zo aan de lidstaten overliet om te bepalen welke concrete materiële vorm die verstrekking moest krijgen, mits deze „begrijpelijk” was. ( 35 ) Doordat thans bij artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG, aan de verwerkingsverantwoordelijken de verplichting wordt opgelegd om een „kopie” van de gegevens te verstrekken, staat ook vast welke vorm deze verstrekking moet aannemen, te weten de vorm van een „kopie” van de gegevens.

70.

Gelet op het voorgaande moet mijns inziens op de eerste drie door de verwijzende rechter gestelde vragen worden geantwoord dat artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG aldus dient te worden uitgelegd dat:

71.

Met zijn vierde prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of het begrip „informatie” in artikel 15, lid 3, derde volzin, AVG enkel ziet op de in artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG bedoelde „persoonsgegevens die worden verwerkt” [vierde vraag, onder a)] of ook op andere informatie, bijvoorbeeld de bij deze gegevens behorende metagegevens [vierde vraag, onder b)].

72.

Om deze vraag te beantwoorden, moet de term „informatie” in artikel 15, lid 3, derde volzin, AVG worden uitgelegd aan de hand van de methode die voortvloeit uit de in punt 25 hierboven aangehaalde rechtspraak.

73.

Vanuit letterlijk oogpunt lijkt de term „informatie” te algemeen om te kunnen verduidelijken of daarmee enkel de persoonsgegevens in artikel 15, lid 3, eerste volzin, AVG worden bedoeld dan wel of de term ook andere soorten informatie omvat.

74.

Vanuit contextueel oogpunt moet echter worden opgemerkt dat voornoemde derde volzin deel uitmaakt van artikel 15, lid 3, AVG dat betrekking heeft op de verplichting van de verwerkingsverantwoordelijke om, op verzoek van de betrokkene, een „kopie [te verstrekken] van de persoonsgegevens die worden verwerkt”. Uit de structuur van lid 3 blijkt dat met de term „informatie” de informatie wordt bedoeld waarop het verzoek betrekking heeft waaraan moet worden voldaan in de zin van de eerste volzin van lid 3 en dat daarmee dus wordt verwezen naar het verzoek om een kopie te verkrijgen van de persoonsgegevens die worden verwerkt.

75.

Deze uitlegging lijkt ook in overeenstemming te zijn met de doelstelling van lid 3 zelf om, zoals blijkt uit de punten 61 en volgende hierboven en in het bijzonder uit punt 69, vast te leggen in welke vorm de persoonsgegevens die worden verwerkt moeten worden verstrekt, te weten in de vorm van een „kopie” van de gegevens. In die optiek dient de derde volzin van lid 3 ertoe het specifieke geval te regelen waarin het verzoek om een kopie van die gegevens elektronisch wordt ingediend.

76.

Niettemin moet er volgens mij ook op worden gewezen dat het transparantiegebod in artikel 12, lid 1, AVG, zoals vermeld in de punten 54 en 55 hierboven, dat tot doel heeft te waarborgen dat de betrokkene in staat is de informatie die hem onder meer op grond van artikel 15 AVG – in zijn geheel beschouwd – wordt verstrekt, volledig te begrijpen, vereist dat wanneer een verzoek om inzage als bedoeld in artikel 15, lid 1, AVG elektronisch wordt ingediend, ook de informatie waarnaar wordt verwezen in artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG in een gangbare elektronische vorm wordt verstrekt die de betrokkene in staat stelt zich volledig, gemakkelijk en zonder problemen op de hoogte te stellen van die informatie. Indien deze informatie in een niet-gangbare elektronische vorm wordt verstrekt, kan het uitermate moeilijk of duur worden om kennis te nemen van deze informatie, wat in strijd zou zijn met voornoemd transparantiegebod.

77.

Wat tot slot specifiek de vierde vraag, onder b), betreft, blijkt uit het feit dat artikel 15, lid 3, derde volzin, AVG refereert aan het „verzoek” van de betrokkene dat het begrip „informatie” in die bepaling niet méér kan omvatten dan hetgeen waarom wordt verzocht, te weten een kopie van de persoonsgegevens die worden verwerkt. Hieruit volgt dat met de daarin gebruikte term „informatie” uitsluitend de desbetreffende gegevens worden bedoeld en dat deze term geen betrekking kan hebben op andere informatie dan die gegevens, laat staan op andere informatie dan die waarvan artikel 15, lid 1, onder a) tot en met h), AVG gewaagt. Anders zou de draagwijdte van het recht van inzage worden verruimd, waarvoor – zoals in de punten 48 tot en met 51 hierboven reeds is vastgesteld – er in de AVG geen enkele grondslag is.

78.

Uit al het voorgaande volgt dat de vierde prejudiciële vraag van de verwijzende rechter mijns inziens aldus dient te worden beantwoord dat het begrip „informatie” in artikel 15, lid 3, derde volzin, AVG aldus moet worden uitgelegd dat het uitsluitend verwijst naar de „kopie van de persoonsgegevens die worden verwerkt” als bedoeld in de eerste volzin van lid 3.

79.

Gelet op een en ander geef ik het Hof in overweging de prejudiciële vragen van het Bundesverwaltungsgericht te beantwoorden als volgt:

„Artikel 15, lid 3, eerste volzin, van verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming)

moet aldus worden uitgelegd dat

het begrip ,kopie’ in deze bepaling moet worden opgevat als een getrouwe reproductie in begrijpelijke vorm van de door de betrokkene gevraagde persoonsgegevens, in een gematerialiseerde en duurzame vorm, die de betrokkene in staat stelt het recht van inzage van de hem betreffende persoonsgegevens op een effectieve manier uit te oefenen, met volledige kennis van alle persoonsgegevens die worden verwerkt – met inbegrip van verdere gegevens die eventueel worden gegenereerd ten gevolge van de verwerking, mits deze ook worden verwerkt –, zodat hij de juistheid ervan kan controleren en zich van de juistheid en de rechtmatigheid van de verwerking ervan kan vergewissen en, in voorkomend geval, de verdere rechten kan uitoefenen die hem uit hoofde van verordening 2016/679 zijn verleend; de exacte vorm van de kopie wordt per geval bepaald op basis van de bijzonderheden ervan en met name van de aard van de persoonsgegevens waarvan om inzage wordt verzocht en van hetgeen de betrokkene nodig heeft;

die bepaling aan de betrokkene geen algemeen recht verleent om een gedeeltelijke of volledige kopie te verkrijgen van het document dat de persoonsgegevens van de betrokkene bevat of, indien de persoonsgegevens worden verwerkt in een databank, van een uittreksel uit die databank;

die bepaling echter niet uitsluit dat tekstdelen of hele documenten of databankuittreksels aan de betrokkene moeten worden verstrekt indien dit noodzakelijk is om te waarborgen dat de persoonsgegevens die worden verwerkt en waarvan om inzage wordt verzocht, volledig begrijpelijk zijn.

Het begrip ,informatie’ in artikel 15, lid 3, derde volzin, van verordening 2016/679

moet aldus worden uitgelegd dat

het uitsluitend verwijst naar de ‚kopie van de persoonsgegevens die worden verwerkt’ als bedoeld in de eerste volzin van lid 3.”