Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CO0200

    Beschikking van het Hof (Zevende kamer) van 22 maart 2012.
    Italiaanse Republiek tegen Europese Commissie.
    Hogere voorziening - Artikel 119 van Reglement voor de procesvoering - Staatssteun - Onverenigbaarheid met gemeenschappelijke markt - Beschikking van Commissie - Beroep tot nietigverklaring - Verordening (EG) nr. 659/1999 - Artikel 1, sub c - Wijziging van bestaande steun - Verordening (EG) nr. 794/2004 - Artikel 4, lid 1 - Tijdelijk defensief mechanisme voor scheepsbouw.
    Zaak C-200/11 P.

    Court reports – general – 'Information on unpublished decisions' section

    ECLI identifier: ECLI:EU:C:2012:165





    Beschikking van het Hof (Zevende kamer) van 22 maart 2012 —
    Italië/Commissie

    (Zaak C‑200/11 P)

    „Hogere voorziening — Artikel 119 van Reglement voor procesvoering — Staatssteun — Onverenigbaarheid met gemeenschappelijke markt — Beschikking van Commissie — Beroep tot nietigverklaring — Verordening (EG) nr. 659/1999 — Artikel 1, sub c — Wijziging van bestaande steun — Verordening (EG) nr. 794/2004 — Artikel 4, lid 1 — Tijdelijk defensief mechanisme voor scheepsbouw”

    1.                     Steunmaatregelen van de staten — Beschikking van Commissie waarbij nationale maatregel verenigbaar met artikel 87, lid 1, EG wordt
    verklaard — Bepaling van draagwijdte van beschikking — Inaanmerkingneming van niet alleen tekst van beschikking, maar ook die van aanmelding (Art. 87, lid 1, EG) (cf. punt 27)

    2.                     Steunmaatregelen van de staten — Bestaande steunmaatregelen en nieuwe steunmaatregelen — Maatregel waarbij bestaande steunregeling wordt gewijzigd — Kwalificatie als nieuwe steun (Verordening nr. 659/1999 van de Raad, art. 1, sub c; verordening nr. 794/2004 van de Commissie, art. 4, lid 1) (cf. punten 30‑31)

    3.                     Steunmaatregelen van de staten — Voorgenomen steunmaatregelen — Onderzoek door Commissie — Toepassing van materiële rechtsregels die van kracht zijn op moment van vaststelling van beschikking door Commissie (Art. 88, lid 3, EG; verordening nr. 1177/2002 van de Raad, art. 5)
    (cf. punten 37‑39, 43)

    4.                     Steunmaatregelen van de staten — Voorgenomen steunmaatregelen — Aanmelding bij Commissie — Draagwijdte van verplichting — Vereiste dat aanmelding raming van totaal bedrag van voorgenomen steun bevat wegens invloed daarvan op toelaatbaarheid van steun (Art. 88, lid 3, EG; verordening nr. 1177/2002 van de Raad) (cf. punten 47‑49)

    5.                     Hogere voorziening — Uiteenzetting van middelen en argumenten rechtens in verzoekschrift — Onvoldoende nauwkeurig middel — Niet-ontvankelijkheid (Art. 256 VWEU; Statuut van het Hof van Justitie, art. 58, eerste alinea; Reglement voor de procesvoering van het Hof, art. 112, lid 1, sub c) (cf. punten 52‑54)

    6.                     Steunmaatregelen van de staten — Beschikking van Commissie waarbij nationale maatregel verenigbaar met artikel 87, lid 1, EG wordt
    verklaard — Ontbreken van gewettigd vertrouwen in geval van wijziging van steunregeling die grenzen van machtiging overschrijdt (Art. 87, lid 1, EG) (cf. punten 65‑68)

    7.                     Recht van Unie — Beginselen — Gelijke behandeling — Begrip — Ongelijke behandeling voortvloeiend uit beperking in tijd van machtiging om staatssteun te verlenen in segment van markt — Objectieve rechtvaardiging (Verordening nr. 1177/2002 van de Raad, art. 5) (cf. punten 74‑76)

    Voorwerp

    Hogere voorziening tegen het arrest van het Gerecht (Achtste kamer) van 3 februari 2011 in zaak T‑3/09, Italië/Commissie, houdende afwijzing van een vordering tot nietigverklaring van beschikking 2010/38/EG van de Commissie van 21 oktober 2008 betreffende staatssteun C 20/08 (ex N 62/08) die Italië voornemens is ten uitvoer te leggen door een wijziging van regeling N 59/04 betreffende een tijdelijk defensief mechanisme voor scheepsbouw (PB 2010, L 17, blz. 50)

    Dictum

    1)

    De hogere voorziening wordt afgewezen.

    2)

    De Italiaanse Republiek wordt verwezen in de kosten.

    Top