Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62009CN0281

    Zaak C-281/09: Beroep ingesteld op 22 juli 2009 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk Spanje

    PB C 256 van 24.10.2009, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.10.2009   

    NL

    Publicatieblad van de Europese Unie

    C 256/7

    Beroep ingesteld op 22 juli 2009 — Commissie van de Europese Gemeenschappen/Koninkrijk Spanje

    (Zaak C-281/09)

    2009/C 256/14

    Procestaal: Spaans

    Partijen

    Verzoekende partij: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: L. Lozano Palacios en C. Vrignon, gemachtigden)

    Verwerende partij: Koninkrijk Spanje

    Conclusies

    —

    vaststellen dat het Koninkrijk Spanje door flagrante, herhaalde en zware inbreuken op de bepalingen van artikel 18, lid 2, van richtlijn 89/552/EEG (1) van de Raad van 3 oktober 1989 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake de uitoefening van televisie-omroepactiviteiten toe te staan, de krachtens artikel 3, lid 2, van deze richtlijn juncto artikel 10 EG op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen;

    —

    het Koninkrijk Spanje verwijzen in de kosten.

    Middelen en voornaamste argumenten

    Volgens de Commissie schendt het Koninkrijk Spanje richtlijn 89/552/EEG door zijn enge uitlegging van het begrip reclamespots, waardoor bepaalde reclamepraktijken (in het bijzonder reportages voor reclamedoeleinden, telepromotiespots, sponsoring-advertentiespots en microadvertentiespots) niet als reclamespots worden beschouwd en dus niet worden onderworpen aan de door deze richtlijn opgelegde maximumduur.

    (1)  PB L 298, blz. 23.

    Top