This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CN0083
Case C-83/09 P: Appeal brought on 25 February 2009 by the Commission of the European Communities against the judgment delivered by the Court of First Instance (Seventh Chamber) on 10 December 2008 in Case T-388/02 Kronoply GmbH & Co. KG and Kronotex GmbH & Co. KG v Commission of the European Communities, supported by Zellstoff Stendal GmbH, Federal Republic of Germany and Land Sachsen-Anhalt
Zaak C-83/09 P: Hogere voorziening ingesteld op 25 februari 2009 door de Commissie van de Europese Gemeenschappen tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Zevende kamer) van 10 december 2008 in zaak T-388/02, Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG / Commissie van de Europese Gemeenschappen, ondersteund door Zellstoff Stendal GmbH, Bondsrepubliek Duitsland en Land Sachsen-Anhalt
Zaak C-83/09 P: Hogere voorziening ingesteld op 25 februari 2009 door de Commissie van de Europese Gemeenschappen tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Zevende kamer) van 10 december 2008 in zaak T-388/02, Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG / Commissie van de Europese Gemeenschappen, ondersteund door Zellstoff Stendal GmbH, Bondsrepubliek Duitsland en Land Sachsen-Anhalt
PB C 102 van 1.5.2009, p. 15–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
1.5.2009 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 102/15 |
Hogere voorziening ingesteld op 25 februari 2009 door de Commissie van de Europese Gemeenschappen tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Zevende kamer) van 10 december 2008 in zaak T-388/02, Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG / Commissie van de Europese Gemeenschappen, ondersteund door Zellstoff Stendal GmbH, Bondsrepubliek Duitsland en Land Sachsen-Anhalt
(Zaak C-83/09 P)
2009/C 102/25
Procestaal: Duits
Partijen
Rekwirante: Commissie van de Europese Gemeenschappen (vertegenwoordigers: K. Gross en V. Kreuschitz, gemachtigden)
Andere partijen in de procedure: Kronoply GmbH & Co. KG, Kronotex GmbH & Co. KG, Zellstoff Stendal GmbH, Bondsrepubliek Duitsland en Land Sachsen-Anhalt
Conclusies
|
— |
het bestreden arrest vernietigen, voor zover hierin het door Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG ingestelde beroep tot nietigverklaring van het besluit van de Commissie van 19 juni 2002 om geen bezwaar te maken tegen de steun die door Duitsland aan Zellstoff Stendal GmbH voor de bouw van een pulpfabriek is verleend, ontvankelijk wordt verklaard; |
|
— |
het door Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG ingestelde beroep tot nietigverklaring van de litigieuze handeling niet-ontvankelijk verklaren; |
|
— |
Kronoply GmbH & Co. KG en Kronotex GmbH & Co. KG verwijzen in de kosten. |
Middelen en voornaamste argumenten
De Commissie vindt dat de toekenning van het recht om beroep in te stellen tegen besluiten inzake staatshulp, aan belanghebbenden in de zin van artikel 88, lid 2, EG, in strijd is met de in artikel 230, vierde alinea, EG vastgelegde voorwaarden voor het instellen van een beroep. Belanghebbenden, die geen partij zijn in de procedure inzake staatshulp, bezitten geen eigen rechten die door de instelling van een beroep kunnen worden uitgeoefend, zoals partijen die wel hebben. Voor de vaststelling of iemand individueel geraakt is moet immers worden uitgegaan van de met het arrest Plaumann van het Gerecht ingezette rechtspraak. Het antwoord op de vraag of iemand individueel geraakt is kan derhalve enkel worden beantwoord aan de hand van de economische gevolgen van de staatssteun voor de verzoeker.
In het bestreden arrest wordt bovendien een ontoelaatbare herinterpretatie van de vorderingen gegeven. Volgens de Commissie heeft het Gerecht argumenten ten gronde van verzoeksters onderzocht, die zij niet hadden aangevoerd met het oog op de waarborging van hun vermeende procedurele rechten, ofschoon het beroep uitsluitend ontvankelijk is verklaard met het oog op de waarborging van deze vermeende procedurele rechten.
Ten slotte zou het bestreden arrest leiden tot de invoering van een actio popularis tegen besluiten inzake staatshulp, die vreemd is aan de communautaire rechtsorde.