(1)

In artikel 104, lid 1, tweede alinea, punt a), van Verordening (EU) 2021/2116 is bepaald dat artikel 4, lid 1, punt b), artikel 5, artikel 7, lid 3, de artikelen 9, 17, 21 en 34, artikel 35, lid 4, de artikelen 36, 37, 38, 40 tot en met 43, 51, 52, 54, 56, 59, 63, 64, 67, 68, 70 tot en met 75, 77, 91 tot en met 97, 99 en 100, artikel 102, lid 2, en de artikelen 110 en 111 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 van toepassing blijven, wat het Europees Landbouwgarantifonds (ELGF) betreft, met betrekking tot de uitgaven en betalingen die zijn gedaan voor het begrotingsjaar 2022.

(2)

In artikel 64, tweede alinea, punt a), van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/128 van de Commissie (3) is bepaald dat artikel 2, artikel 3, lid 1, eerste alinea, artikel 3, lid 2, artikel 4, lid 1, punt b), artikel 5, artikel 6, artikel 7, de artikelen 21 tot en met 25, artikel 27, artikel 28, artikel 29, artikel 30, lid 1, punten a), b) en c), artikel 30, leden 2, 3 en 4, de artikelen 31 tot en met 40 en de artikelen 42 tot en met 47 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014 van de Commissie (4) van toepassing blijven, wat het ELGF betreft, met betrekking tot de uitgaven en betalingen die zijn gedaan voor het begrotingsjaar 2022.

(3)

In artikel 64, tweede alinea, punt c), van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/128 is bepaald dat de bijlagen II en III bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014 van toepassing blijven voor de doeleinden van artikel 32, punten f) en g), van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/128 voor het begrotingsjaar 2022.

(4)

In artikel 40, tweede alinea, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/127 van de Commissie (5) is bepaald dat artikel 5, artikel 5 bis, artikel 7, leden 3 en 4, artikel 10, artikel 11, lid 1, tweede alinea, artikel 11, lid 2, artikel 12, artikel 13, en artikel 41, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 van de Commissie (6) van toepassing blijven, wat het ELGF betreft, met betrekking tot de uitgaven en betalingen die zijn gedaan voor het begrotingsjaar 2022.

(5)

Op grond van artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 moet de Commissie vóór 31 mei van het jaar na het betrokken begrotingsjaar de rekeningen van de in artikel 7 van die verordening bedoelde betaalorganen goedkeuren op basis van de door de lidstaten ingediende jaarrekeningen, vergezeld van de voor de goedkeuring van de rekeningen benodigde informatie en een auditoordeel over de volledigheid, de nauwkeurigheid en de waarheidsgetrouwheid van de rekeningen en de verslagen die door de certificerende instanties zijn opgesteld.

(6)

Zoals is bepaald in artikel 35 van Verordening (EU) 2021/2116, begint het landbouwbegrotingsjaar op 16 oktober van het jaar N-1 en eindigt het op 15 oktober van het jaar N. In het kader van de goedkeuring van de rekeningen voor het begrotingsjaar 2022 moeten de uitgaven in aanmerking worden genomen die de lidstaten in de periode van 16 oktober 2021 tot en met 15 oktober 2022 hebben gedaan, conform artikel 11, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/128.

(7)

Krachtens artikel 33, lid 2, eerste alinea, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014 moet het bedrag dat als gevolg van het in artikel 33, lid 1, van die verordening bedoelde besluit tot goedkeuring van de rekeningen moet worden teruggevorderd van of betaald aan elke lidstaat, worden bepaald door de maandelijkse betalingen voor het betrokken begrotingsjaar af te trekken van de overeenkomstig artikel 33, lid 1, voor datzelfde jaar erkende uitgaven. Dat bedrag moet door de Commissie worden afgetrokken van of opgeteld bij de maandelijkse betaling voor de uitgaven die worden gedaan in de tweede maand na het besluit tot goedkeuring van de rekeningen.

(8)

De Commissie heeft de door de lidstaten verstrekte informatie gecontroleerd en de lidstaten in kennis gesteld van de resultaten van haar controles en van de wijzigingen die zij voorstelt.

(9)

Voor alle betaalorganen volstaan de jaarrekeningen en de begeleidende stukken om de Commissie in staat te stellen een besluit te nemen over de volledigheid, de nauwkeurigheid en de waarheidsgetrouwheid van de ingediende jaarrekeningen.

(10)

Overeenkomstig artikel 5, lid 5, van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 907/2014 moet met eventuele overschrijdingen van betalingstermijnen uiterlijk rekening worden gehouden in het besluit tot goedkeuring van de rekeningen. Een deel van de door bepaalde lidstaten voor het begrotingsjaar 2022 gedeclareerde uitgaven is na de uiterste betalingsdatum verricht. Daarom moeten de betrokken verlagingen bij dit besluit worden vastgesteld.

(11)

De Commissie heeft op grond van artikel 41 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 reeds een aantal maandelijkse betalingen voor het begrotingsjaar 2022 verlaagd of geschorst wegens de niet-inachtneming van financiële maxima of wegens tekortkomingen in de controlesystemen. In het onderhavige besluit moet de Commissie rekening houden met die verlaagde of geschorste bedragen om te vermijden dat onterechte of niet-tijdige betalingen of vergoedingen worden verricht die later het voorwerp van een financiële correctie kunnen worden. De betrokken bedragen kunnen indien nodig worden onderzocht in het kader van de conformiteitsgoedkeuringsprocedure op grond van artikel 52 van die verordening.

(12)

De Commissie heeft de desbetreffende maandelijkse betalingen voor het begrotingsjaar 2022 al verlaagd met de bedragen die aan het ELGF verschuldigd waren als gevolg van de door de Commissie in het begrotingsjaar 2022 uitgevoerde financiële en conformiteitsgoedkeuringsbesluiten uit hoofde van de artikelen 51 en 52 van Verordening (EU) nr. 1306/2013. Met dergelijke bedragen is rekening gehouden in het onderhavige besluit.

(13)

Op grond van artikel 54, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 moeten de financiële gevolgen van niet-inning van een in verband met onregelmatigheden teruggevorderd bedrag voor 50 % door de betrokken lidstaat worden gedragen indien geen inning heeft plaatsgevonden binnen vier jaar na de datum van de terugvordering of binnen acht jaar na die datum als over de terugvordering een zaak is aangespannen bij een nationale rechtbank. Krachtens artikel 54, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 moeten de lidstaten een gecertificeerde tabel met de bedragen die zij op grond van artikel 54, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 zelf moeten dragen, bijvoegen bij de jaarrekeningen die zij op grond van artikel 29 van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014 bij de Commissie moeten indienen. Uitvoeringsbepalingen voor de verplichting van de lidstaten om de te innen bedragen mee te delen, zijn vastgelegd in Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014. Bijlage II bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 908/2014 bevat het model voor de tabel waarin de lidstaten informatie over de te innen bedragen moeten verstrekken. Op basis van de door de lidstaten ingevulde tabellen moet de Commissie een besluit vaststellen over de financiële gevolgen van de bedragen die in verband met onregelmatigheden zijn teruggevorderd, maar na vier of na acht jaar nog niet zijn geïnd.

(14)

Op grond van artikel 54, lid 3, van Verordening (EU) nr. 1306/2013 kunnen de lidstaten in naar behoren gemotiveerde gevallen besluiten de terugvordering niet voort te zetten. Een dergelijk besluit kan alleen worden genomen indien het totaal van de reeds gemaakte en de nog te verwachten terugvorderingskosten hoger is dan het te innen bedrag of indien de inning onmogelijk blijkt als gevolg van de overeenkomstig het nationale recht geconstateerde en erkende insolventie van de debiteur of van de personen die juridisch aansprakelijk zijn voor de onregelmatigheid. Als het besluit is genomen binnen vier jaar na de datum van de terugvordering of binnen acht jaar na die datum indien over de terugvordering een zaak is aangespannen bij een nationale rechtbank, worden de financiële gevolgen van de niet-inning voor 100 % door de begroting van de Unie gedragen. Indien de lidstaat besluit de terugvordering niet voort te zetten, moeten de desbetreffende bedragen en de redenen voor het besluit worden vermeld in het samenvattend verslag als bedoeld in artikel 54, lid 4, van die verordening. Deze bedragen mogen derhalve niet ten laste van de betrokken lidstaten worden gebracht en worden dus gedragen door de begroting van de Unie.

(15)

Overeenkomstig artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1306/2013 mag het onderhavige besluit geen afbreuk doen aan besluiten die de Commissie later kan nemen om uitgaven die niet overeenkomstig de Unievoorschriften zijn gedaan, alsnog aan Uniefinanciering te onttrekken,