(1)

De Raad heeft bij Verordening (EG) nr. 598/2009 (2) , een definitief compenserend recht variërend van 211,2 EUR tot 237 EUR per nettoton ingesteld op door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, beter bekend als “biodiesel”, in zuivere vorm of in mengsels met meer dan 20 gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, op dat moment vallende onder de GN-codes ex 1516 20 98 (Taric-code 1516209820), ex 1518 00 91 (Taric-code 1518009120), ex 1518 00 99 (Taric-code 1518009920), ex 2710 19 41 (Taric-code 2710194120), 3824 90 91, ex 3824 90 97 (Taric-code 3824 90 97 87), van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika (hierna “de VS” of “het betrokken land” genoemd). Het compenserende recht dat bij deze verordening werd ingesteld, wordt hierna aangeduid als “de oorspronkelijke maatregelen”. Het onderzoek dat leidde tot de instelling van de oorspronkelijke maatregelen wordt hierna “het oorspronkelijke onderzoek” genoemd.

(2)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 443/2011 (3) heeft de Raad naar aanleiding van de uitkomst van een antiontwijkingsonderzoek het definitieve compenserend recht dat bij Verordening (EG) nr. 598/2009 van de Raad was ingesteld, uitgebreid tot de invoer van vanuit Canada verzonden biodiesel, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Canada, met uitzondering van de producten die worden geproduceerd door de ondernemingen BIOX Corporation, Oakville en Rothsay Biodiesel, Guelph, Ontario, Canada. Bij dezelfde verordening heeft de Raad het definitieve compenserend recht dat was ingesteld bij Verordening (EG) nr. 598/2009 van de Raad eveneens uitgebreid tot de invoer van biodiesel in mengsels met 20 of minder gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS.

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1519 (4) heeft de Europese Commissie de definitieve compenserende maatregelen op biodiesel van oorsprong uit de VS opnieuw ingesteld naar aanleiding van een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen (“het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen”).

(4)

Bovendien is bij Verordening (EU) 2015/1519, zoals gewijzigd bij Verordening (EU) 2016/675 (5), het definitieve compenserende recht eveneens uitgebreid tot de invoer van vanuit Canada verzonden biodiesel, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Canada, met uitzondering van de producten die zijn geproduceerd door de ondernemingen BIOX Corporation, Oakville, en Rothsay Biodiesel, Guelph, beide gevestigd in Ontario, Canada, alsook door de onderneming DSM Nutritional Products Canada Inc., Dartmouth, Nova Scotia, Canada. Bij dezelfde verordening heeft de Europese Commissie het definitieve compenserende recht eveneens uitgebreid tot de invoer van biodiesel in mengsels met 20 of minder gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS.

(5)

De thans geldende compenserende rechten zijn vaste bedragen variërend van 211,2 EUR tot 237 EUR per ton netto op de invoer van de producenten-exporteurs.

(6)

Na de bekendmaking van een bericht dat de maatregelen op korte termijn zouden vervallen (6), heeft de Europese Commissie (“de Commissie”) een verzoek om een nieuw onderzoek op grond van artikel 18 van Verordening (EU) 2016/1037 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende beschermende maatregelen tegen invoer met subsidiëring uit landen die geen lid zijn van de Europese Unie (“de basisverordening”) ontvangen.

(7)

Het verzoek om een nieuw onderzoek werd op 11 juni 2020 ingediend door de European Biodiesel Board (“EBB” of “de indiener van het verzoek”), namens producenten in de Unie die goed zijn voor meer dan 25 % van de totale productie van biodiesel in de Unie. Het verzoek om een nieuw onderzoek werd ingediend omdat het vervallen van de maatregelen waarschijnlijk zou leiden tot voortzetting of herhaling van de binnenkomst van gesubsidieerde biodiesel in de Unie en tot herhaling van schade voor de bedrijfstak van de Unie.

(8)

Nadat de Commissie, na raadpleging van het bij artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1036 van het Europees Parlement en de Raad (7) ingestelde comité, vaststelde dat er voldoende bewijsmateriaal was om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen te openen, heeft zij op 14 september 2020 op grond van artikel 18, lid 1, van de basisverordening een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen met betrekking tot de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS geopend. Zij heeft daartoe een bericht van opening gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie (8) (“het bericht van opening”).

(9)

Op dezelfde dag, 14 september 2020, heeft de Commissie tezelfdertijd een nieuw onderzoek geopend in verband met het vervallen van de antidumpingmaatregelen die van toepassing zijn op de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS.

(10)

De regering van Canada maakte opmerkingen over deze opening en stelde dat, indien de maatregelen zouden worden gehandhaafd, de aan drie Canadese biodieselproducenten verleende vrijstelling moest worden gehandhaafd. De Commissie heeft in artikel 2 van de onderhavige verordening de vrijstelling gehandhaafd.

(11)

Het onderzoek naar de voortzetting of herhaling van subsidiëring had betrekking op de periode van 1 juli 2019 tot en met 30 juni 2020 (“tijdvak van het nieuwe onderzoek” of “TNO”). Het onderzoek van de ontwikkelingen die relevant zijn voor de beoordeling van de waarschijnlijkheid van voortzetting of herhaling van schade had betrekking op de periode van 1 januari 2017 tot het einde van het tijdvak van het nieuwe onderzoek (“de beoordelingsperiode”).

(12)

Deze zaak is ingeleid op 14 september 2020, dus tijdens de tussen het Verenigd Koninkrijk (“VK”) en de EU overeengekomen overgangsperiode waarin het VK onderworpen bleef aan het Unierecht. Deze periode is op 31 december 2020 afgelopen. Bijgevolg komen ondernemingen en verenigingen uit het VK sinds 1 januari 2021 niet langer in aanmerking als belanghebbenden bij deze procedure.

(13)

In een nota bij het dossier (9) van 15 januari 2021 heeft de Commissie marktdeelnemers uit het VK die van mening waren dat zij nog steeds als belanghebbende in aanmerking kwamen, verzocht contact met haar op te nemen. BP OIL International Limited en Argent Energy verzochten om nog steeds als belanghebbenden te worden beschouwd en verkregen dit recht op basis van het overgelegde bewijsmateriaal. Beide ondernemingen hebben met name bewijs geleverd voor het bestaan van verbonden entiteiten binnen de respectieve groep die actief zijn op de markt van de Unie. Anderzijds is de Britse moedermaatschappij Valero Energy Limited vervangen door haar Ierse dochteronderneming Valero Energy Limited Ireland, aangezien de laatstgenoemde onderneming actief is op de markt van de Unie.

(14)

In het bericht van opening is de belanghebbenden verzocht contact met de Commissie op te nemen om aan het onderzoek mee te werken. Daarnaast heeft de Commissie specifiek de indiener van het verzoek, andere haar bekende producenten in de Unie, de haar bekende producenten in de VS alsmede de Amerikaanse autoriteiten en de haar bekende betrokken importeurs, gebruikers, handelaren en verenigingen op de hoogte gesteld van de opening van het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en hen uitgenodigd daaraan mee te werken.

(15)

De belanghebbenden zijn in de gelegenheid gesteld om opmerkingen te maken over de opening van het onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen en een hoorzitting met de Commissie en/of de raadadviseur-auditeur in handelsprocedures aan te vragen.

(16)

In het bericht van opening heeft de Commissie verklaard dat zij mogelijk een steekproef zou samenstellen overeenkomstig artikel 27 van de basisverordening.

(17)

Op 14 september 2020 heeft de Commissie de belanghebbenden overeenkomstig punt 5.3 van het bericht van opening in kennis gesteld van de voorlopige steekproef van producenten in de Unie. Zij heeft de steekproef samengesteld op basis van de omvang van de productie en het verkoopvolume van het soortgelijke product in 2019 evenals de geografische locatie van de producenten van het soortgelijke product. Deze steekproef bestond uit drie producenten in de Unie. De in de steekproef opgenomen producenten in de Unie vertegenwoordigden 17,5 % van de geschatte totale productievolumes van het soortgelijke product in de Unie en een goede geografische spreiding werd gewaarborgd. De Commissie nodigde de belanghebbenden uit om opmerkingen over de voorlopige steekproef in te dienen. Er werden geen opmerkingen ontvangen binnen de termijn van zeven dagen na de kennisgeving van de voorlopige steekproef van producenten in de Unie.

(18)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie niet-verbonden importeurs verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken.

(19)

Slechts één niet-verbonden importeur, Shell Trading Rotterdam BV, heeft de gevraagde informatie verstrekt, en bijgevolg heeft de Commissie besloten dat een steekproef niet noodzakelijk was.

(20)

Om te kunnen beslissen of een steekproef noodzakelijk was en, zo ja, deze te kunnen samenstellen, heeft de Commissie alle producenten-exporteurs in de VS verzocht de in het bericht van opening gevraagde informatie te verstrekken. Daarnaast heeft de Commissie de autoriteiten van het land van uitvoer verzocht mogelijke andere producenten-exporteurs die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in medewerking aan het onderzoek, aan te wijzen en/of contact met hen op te nemen.

(21)

Drie producenten-exporteurs in de VS hebben zich gemeld en zich bereid verklaard met de Commissie mee te werken in het kader van de onderzoeken. Gezien het geringe aantal besloot de Commissie dat een steekproef niet noodzakelijk was en werden alle drie de ondernemingen verzocht de vragenlijst te beantwoorden.

(22)

Op 15 oktober 2020 heeft een van de oorspronkelijk medewerkende ondernemingen de Commissie per e-mail ervan in kennis gesteld dat zij geen verdere medewerking zou verlenen. Bovendien hebben de twee andere ondernemingen de gevraagde informatie ook niet binnen de vereiste termijn verstrekt door de vragenlijst in te vullen en terug te sturen.

(23)

Op 10 november 2020 heeft de Commissie aan alle drie de ondernemingen een brief gestuurd over haar voornemen om artikel 28 van de basisverordening toe te passen en de bevindingen van het onderzoek op de beschikbare gegevens te baseren. Ook de autoriteiten van de VS werden van dit voornemen op de hoogte gesteld. De termijn voor het indienen van opmerkingen naar aanleiding van de brief was 17 november 2020. Er werden geen opmerkingen ontvangen.

(24)

Bovendien heeft de Commissie bij de opening van het onderzoek bij verbale nota van 14 september 2020 de autoriteiten van de Verenigde Staten van Amerika verzocht de antisubsidievragenlijst voor de regering van de Verenigde Staten van Amerika in te vullen en terug te sturen. Zij heeft binnen de gestelde termijn geen antwoord ontvangen.

(25)

Op 10 november 2020 heeft de Commissie aan de autoriteiten van de VS een verbale nota gestuurd over haar voornemen om artikel 28 van de basisverordening toe te passen en de bevindingen van het onderzoek op de beschikbare gegevens te baseren gezien het gebrek aan medewerking.

(26)

De termijn voor het indienen van opmerkingen naar aanleiding van de verbale nota was 17 november 2020. Er werden geen opmerkingen ontvangen.

(27)

De Commissie heeft derhalve geconcludeerd dat noch een producent-exporteur noch de regering van de VS heeft meegewerkt aan het nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen. Als gevolg hiervan besloot de Commissie de bepalingen van artikel 28 van de basisverordening toe te passen en haar conclusies, zowel in positieve als in negatieve zin, te trekken op basis van de beschikbare gegevens.

(28)

Bij de opening van het onderzoek werd een kopie van de vragenlijsten in het dossier voor inzage door belanghebbenden en op de website van DG Handel beschikbaar gesteld.

(29)

Er werden antwoorden op de vragenlijst ontvangen van de drie in de steekproef opgenomen producenten in de Unie en van een niet-verbonden importeur in de Unie.

(30)

Gezien de uitbraak van COVID-19 en de inperkingsmaatregelen die door verschillende lidstaten en door verschillende derde landen zijn genomen, kon de Commissie geen controlebezoeken op grond van artikel 26 van de basisverordening verrichten. In plaats daarvan heeft de Commissie alle informatie die zij voor haar vaststellingen nodig achtte, op afstand getoetst in overeenstemming met haar mededeling over de gevolgen van de uitbraak van COVID-19 voor antidumping- en antisubsidieonderzoeken (10). De Commissie heeft toetsingen op afstand verricht bij de volgende ondernemingen/partijen:

(31)

Op 21 mei 2021 heeft de Commissie de belangrijkste feiten en overwegingen medegedeeld op basis waarvan zij voornemens was de van kracht zijnde compenserende rechten te handhaven. Alle partijen konden binnen een bepaalde termijn opmerkingen indienen ten aanzien van de mededeling van feiten en overwegingen.

(32)

De Commissie heeft de opmerkingen van belanghebbenden overwogen en, voor zover van toepassing, in aanmerking genomen. De partijen die hierom verzochten, werden gehoord.

(33)

Het betrokken product is hetzelfde als in het oorspronkelijke onderzoek en het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen, namelijk door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, beter bekend als “biodiesel”, in zuivere vorm of in mengsels met meer dan 20 gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS, momenteel ingedeeld onder de GN-codes ex 1516 20 98 (Taric-code 1516209829), ex 1518 00 91 (Taric-code 1518009129), ex 1518 00 99 (Taric-code 1518009929), ex 2710 19 43 (Taric-code 2710194329), ex 2710 19 46 (Taric-code 2710194629), ex 2710 19 47 (Taric-code 2710194729), ex 2710 20 11 (Taric-code 2710201129), ex 2710 20 16 (Taric-code 2710201629), ex 3824 99 92 (Taric-code 3824999212), ex 3826 00 10 (Taric-codes 3826001029, 3826001059, 3826001099), ex 3826 00 90 (Taric-code 3826009019) (“het betrokken product”).

(34)

Biodiesel is een hernieuwbare brandstof die wordt geproduceerd uit een breed scala aan grondstoffen, namelijk plantaardige oliën zoals raapzaadolie, sojaolie, palmolie, gebruikte frituuroliën (UFO), dierlijke vetten of biomassa.

(35)

Biodiesel wordt in de vervoersector gebruikt, voornamelijk gemengd met minerale diesel (d.w.z. aardolie/conventionele diesel) en zeer zelden in zuivere vorm (B100).

(36)

Zoals vastgesteld in het oorspronkelijke onderzoek en in het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen, heeft dit nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bevestigd dat de volgende producten dezelfde fysische, chemische en [technische] basiseigenschappen hebben en voor dezelfde basistoepassingen worden gebruikt:

(37)

Deze producten worden derhalve beschouwd als soortgelijke producten in de zin van artikel 2, punt c), van de basisverordening.

(38)

De Zweedse onderneming Preem AB en Valero Energy Ltd Ireland, brandstofproducenten en -leveranciers en als dusdanig gebruikers van het betrokken product, voerden aan dat biodiesel uit vetzuurmethylester (FAME) en biodiesel uit waterstofbehandelde plantaardige olie (HVO) twee verschillende soorten biodiesel zijn en dat HVO van de huidige productomschrijving moet worden uitgesloten. In de verordening tot instelling van voorlopige maatregelen van 2009 (11) werden alle soorten biodiesel en biodieselmengsels beschouwd als biodieselbrandstoffen. FAME en HVO kunnen beide met diesel worden gemengd en ondanks enkele verschillen in fysieke kenmerken is het eindgebruik van het product hetzelfde en worden beide producten door de bedrijfstak van de Unie geproduceerd. Bovendien werd op basis van HVO’s geproduceerde dieselbrandstof in de klacht in het oorspronkelijke onderzoek expliciet omschreven als onderdeel van het betrokken product en heeft geen enkele belanghebbende die verklaring toen betwist. Derhalve werd het argument afgewezen.

(39)

Overeenkomstig artikel 28, lid 1, van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of voortzetting of herhaling van subsidiëring van het betrokken product van oorsprong uit de Verenigde Staten van Amerika en voortzetting of herhaling van schade voor de bedrijfstak van de Unie bij het vervallen van de bestaande maatregelen waarschijnlijk zijn. Door het gebrek aan medewerking van de producenten-exporteurs en van de autoriteiten van de VS, zoals beschreven in de overwegingen 22 tot en met 27, was het niet mogelijk een analyse uit te voeren op basis van door de producenten-exporteurs en de autoriteiten van de VS verstrekte, gecontroleerde gegevens.

(40)

Overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening zijn de bevindingen met betrekking tot de waarschijnlijkheid van de voortzetting of herhaling van subsidiëring dan ook gebaseerd op de beschikbare gegevens. De Commissie heeft de volgende informatiebronnen gebruikt: het verzoek om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen en de daaropvolgende opmerkingen van de indiener van het verzoek, Eurostat, de Global Trade Atlas (GTA) en de websites van de US Energy Information Administration (EIA) en het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA).

(41)

De Commissie heeft met name de volgende federale en staatssubsidieregelingen onderzocht, die in het verzoek om een nieuw onderzoek werden geïdentificeerd en die de Commissie als nog steeds actief heeft aangemerkt.

(42)

Anderzijds heeft de Commissie, vanwege het gebrek aan medewerking van de autoriteiten van de VS en de producenten-exporteurs in de VS en gezien de conclusies met betrekking tot de voortzetting van subsidiëring op basis van de bovengenoemde regelingen, de volgende federale subsidieregelingen en subsidieregelingen van staten niet verder geanalyseerd.

(43)

De regeling inzake belastingfaciliteiten voor mengers, detailhandelaren en eindgebruikers van biodiesel is gebaseerd op titel 26, afdeling 40A, punt b), van de US Code (U.S.C.). Hierin wordt voorzien in de volgende faciliteiten voor biodieselbrandstof:

(44)

De Biodiesel Mixture Credit maakt sinds 2005 deel uit van de Amerikaanse federale wetgeving (12). Overeenkomstig afdeling 202, punt a), van de US Energy Improvement and Extension Act (wet ter verbetering en uitbreiding van maatregelen op energiegebied) van 2008 zou deze belastingfaciliteit op 31 december 2009 aflopen (13). Deze subsidieregeling liep echter nooit echt af, maar is tot nu toe herhaaldelijk met terugwerkende kracht opnieuw ingevoerd. Het Amerikaanse Congres heeft laatstelijk op 20 december 2019 middels de Further Consolidated Appropriations Act de regeling opnieuw ingevoerd voor een periode van twee jaar, vanaf 31 december 2017, en deze met drie jaar verlengd, dus tot en met 31 december 2022 (14). Deze verlenging met vijf jaar is de langste verlenging sinds de invoering van deze subsidieregeling.

(45)

Na de mededeling van feiten en overwegingen heeft de indiener van het verzoek de Commissie ervan in kennis gesteld dat op 25 mei 2021 zowel in de Amerikaanse Senaat als in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden een wet is ingediend met het oog op een verdere verlenging van de Biodiesel Mixture Credit (belastingfaciliteit voor biodieselmengsels) met nog eens drie jaar, d.w.z. tot en met 31 december 2025.

(46)

Net als de Biodiesel Mixture Credit maakt de Biodiesel Credit sinds 2005 deel uit van de federale wetgeving van de VS (15). Overeenkomstig afdeling 202, punt a), van de US Energy Improvement and Extension Act (wet ter verbetering en uitbreiding van maatregelen op energiegebied) van 2008 zou deze belastingfaciliteit op 31 december 2009 aflopen (16). Ook deze subsidieregeling liep echter nooit af en is tot nu toe herhaaldelijk met terugwerkende kracht opnieuw ingevoerd. Het Amerikaanse Congres heeft laatstelijk op 20 december 2019 middels de Further Consolidated Appropriations Act de regeling opnieuw ingevoerd voor een periode van twee jaar, vanaf 31 december 2017, en deze met drie jaar verlengd, dus tot en met 31 december 2022 (17).

(47)

De Small Agri-biodiesel Producer Income Tax Credit geldt alleen voor kleine agribiodieselproducenten. Deze regeling wordt onderzocht in de overwegingen 63 tot en met 70.

(48)

Om voor de in overweging 43, punt 1, genoemde Biodiesel Mixture Credit in aanmerking te komen, moet een onderneming biodieselbrandstof en dieselbrandstof vermengen tot een product dat als brandstof of voor gebruik als brandstof wordt verkocht.

(49)

Degene die het belastingvoordeel aanvraagt, moet een certificaat van de producent of importeur van biodiesel overleggen aan de hand waarvan het product kan worden geïdentificeerd en waarop het percentage biodiesel en agri-biodiesel (18) in het product is aangegeven. Het voordeel bestaat in een accijnsverlaging of, indien het door een onderneming te betalen bedrag aan accijnzen geringer is dan het totale accijnsvoordeel, in een restitutie van vennootschapsbelasting voor het resterende bedrag. De restitutie van vennootschapsbelasting wordt van de door de onderneming te betalen vennootschapsbelasting afgetrokken of wordt direct uitbetaald. Er wordt gesproken van een restitueerbaar belastingvoordeel omdat het resterende bedrag direct in geld aan de belastingbetaler kan worden uitbetaald wanneer het voordeel groter is dan de door de betrokkene verschuldigde belasting.

(50)

De in overweging 43, punt 2, genoemde Biodiesel Credit bestaat in een niet-restitueerbare korting op de vennootschapsbelasting voor detailhandelaren of eindgebruikers van onvermengde (zuivere) biodiesel. Alleen zij die zuivere biodiesel in de brandstoftank van een voertuig brengen of als brandstof gebruiken, komen voor dit voordeel in aanmerking. Ook biodieselproducenten die hun eigen biodiesel produceren, kunnen van deze faciliteit gebruikmaken. Daartoe moeten zij optreden als detailhandelaar (die de biodiesel in de brandstoftank van de eindgebruiker vult) of als eindgebruiker (die bijvoorbeeld de biodiesel in de brandstoftank van zijn eigen voertuigen vult).

(51)

Biodiesel die met dieselbrandstof is vermengd, komt in aanmerking voor een accijns- of inkomensbelastingfaciliteit. Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek bedroeg het voordeel 1 USD per gallon voor alle soorten biodiesel, waaronder bijvoorbeeld agri-biodiesel en biodiesel op basis van biomassa.

(52)

Het uiteindelijke belastingvoordeel voor brandstofmengsels wordt bepaald door het percentage biodiesel. Als minimumvoorwaarde geldt, en dit is ook de meest voorkomende verhouding, dat aan 99,9 % biodiesel 0,1 % minerale diesel is toegevoegd (in de VS wordt dit mengsel aangeduid met B99), waardoor een maximaal belastingvoordeel kan worden behaald. Het aandeel biodiesel in een mengsel bepaalt de hoogte van de korting (bijvoorbeeld: 100 gallon B99 bevat 99,9 gallon biodiesel en levert dus een fiscaal voordeel van 99,90 USD op). De omzetting van zuivere biodiesel (B100) in een gemengd product (B99) is een eenvoudig proces. Aan zuivere biodiesel wordt 0,1 % minerale diesel toegevoegd, waarbij het betrokken product geen belangrijke verandering ondergaat. Het mengen op zich geeft aanleiding tot het belastingvoordeel.

(53)

Biodieselproducenten kunnen aanspraak maken op de regeling wanneer zij zelf als menger optreden. Zij moeten dan de zuivere biodiesel vermengen met dieselbrandstof. Voor het toekennen van het belastingvoordeel maakt het geen verschil of de gemengde biodiesel bestemd is voor de binnenlandse verkoop of voor uitvoer.

(54)

Ook ondernemingen die geen zuivere biodiesel produceren maar deze inkopen om te mengen, kunnen aanspraak maken op het belastingvoordeel. Zij moeten dan wel een certificaat van de producent of de importeur van biodiesel verkrijgen (en in voorkomend geval ook van eventuele tussenhandelaren), waarin de producent verklaart geen aanspraak op de faciliteit te hebben gemaakt (19).

(55)

Dit voordeel kan de vorm hebben van een korting op de verschuldigde accijnzen of op de verschuldigde vennootschapsbelasting, of van een rechtstreekse betaling in geld. Het bedrag blijft hetzelfde, namelijk 1 USD per gallon, ongeacht of het voordeel wordt uitgekeerd in de vorm van een korting op de accijnzen, een korting op de vennootschapsbelasting, een rechtstreekse betaling in geld aan de belastingplichtige, of een combinatie hiervan.

(56)

Overeenkomstig de U.S.C. wordt de belastingfaciliteit voor biodieselmengsels alleen toegekend wanneer de onderneming die de biodiesel en minerale diesel mengt (de menger) een certificaat van de biodieselproducent (“Certificate for Biodiesel” — “biodieselcertificaat”) kan overleggen waarop deze onder meer verklaart om welke hoeveelheid biodiesel het gaat en of de betrokken biodiesel agri-biodiesel dan wel andere biodiesel is.

(57)

Wat de Biodiesel Credit betreft, kan de detailhandelaar (of een biodieselproducent die optreedt als detailhandelaar) of eindgebruiker van ongemengde biodiesel — net als bij het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen — aanspraak maken op 1,00 USD per gallon voor alle soorten onvermengde (pure) biodiesel die in de brandstoftank van een voertuig worden gebracht of als brandstof worden gebruikt. Dit betekent dat het bedrag van het voordeel van de door een onderneming verschuldigde vennootschapsbelasting wordt afgetrokken. Het voordeel is niet restitueerbaar omdat, wanneer het voordeel groter is dan de door de onderneming verschuldigde belasting, het resterende bedrag niet direct in geld aan de onderneming kan worden uitbetaald.

(58)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regelingen en op basis van de beschikbare gegevens (20) (aangezien er geen medewerking was, zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS hiervan hebben geprofiteerd.

(59)

De Biodiesel Mixture Credit en de Biodiesel Credit moeten als fiscale stimuleringsmaatregelen worden beschouwd, ongeacht of zij in de vorm van een rechtstreekse betaling in geld worden toegekend (alleen mogelijk bij de Biodiesel Mixture Credit) of met verschuldigde belastingen worden verrekend (van toepassing op beide belastingfaciliteiten).

(60)

Deze regelingen werden door de Commissie, in lijn met haar bevindingen in het oorspronkelijke onderzoek, beschouwd als subsidies in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), i) en ii), van de basisverordening, daar zij voorzien in een financiële bijdrage door de overheid van de VS in de vorm van rechtstreekse schenkingen (betalingen in geld, alleen mogelijk bij de Biodiesel Mixture Credit) en gederfde inkomsten (verrekening met verschuldigde belasting) (van toepassing op beide belastingfaciliteiten). De regelingen verlenen een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(61)

De regelingen gelden alleen voor ondernemingen in de biodieselindustrie en worden derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(62)

Ten slotte was de Commissie van oordeel dat de Biodiesel Mixture Credit, doordat deze voor alle soorten biodiesel voorziet in een subsidie van 1 USD per gallon, de Amerikaanse producenten-exporteurs van biodiesel een aanzienlijk bedrag aan subsidies heeft opgeleverd en tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek verreweg de belangrijkste regeling is gebleven. Een dergelijke subsidie van 1 USD per gallon zou ongeveer 302 EUR per ton bedragen.

(63)

Titel 26, U.S.C., afdeling 40A voorziet ook in een Small Agri-biodiesel Producer Income Tax Credit, zoals de Biodiesel Mixture Credit en de Biodiesel Credit.

(64)

Bovendien maakt de Small Agri-biodiesel Producer Income Tax Credit, vergelijkbaar met de Biodiesel Mixture Credit en de Biodiesel Credit, zoals uiteengezet in de overwegingen 44 en 46, sinds 2005 deel uit van de federale wetgeving van de VS (21). Overeenkomstig afdeling 202, punt a), van de US Energy Improvement and Extension Act (wet ter verbetering en uitbreiding van maatregelen op energiegebied) van 2008 zou deze belastingfaciliteit op 31 december 2009 aflopen (22). Deze subsidieregeling liep echter nooit af, maar is herhaaldelijk met terugwerkende kracht opnieuw ingevoerd. Het Amerikaanse Congres heeft laatstelijk op 20 december 2019 middels de Further Consolidated Appropriations Act de regeling opnieuw ingevoerd voor een periode van twee jaar, vanaf 31 december 2017, en deze met drie jaar verlengd, dus tot en met 31 december 2022.

(65)

Deze regeling geldt alleen voor kleine producenten van zuivere agri-biodiesel. Mengers en handelaren die biodiesel kopen maar deze niet produceren, komen niet voor deze faciliteit in aanmerking. Een kleine producent is een producent waarvan de productiecapaciteit voor agri-biodiesel niet meer dan 60 miljoen gallon per jaar bedraagt.

(66)

Kleine producenten komen in aanmerking voor een niet-restitueerbare algemene korting op de vennootschapsbelasting van 0,10 USD per gallon geproduceerde agri-biodiesel. Dit voordeel is beperkt tot 15 miljoen gallon per belastingjaar per producent. De producent kan alleen op het voordeel aanspraak maken indien de agri-biodiesel als brandstof wordt gebruikt, of als hij wordt gebruikt in een mengsel van biodiesel en diesel dat als brandstof wordt gebruikt of voor gebruik als brandstof wordt verkocht. Kleine producenten kunnen deze regeling dus combineren met de belastingfaciliteit voor biodieselmengsels en in totaal 1,10 USD per gallon ontvangen. Grote producenten daarentegen komen alleen in aanmerking voor de belastingfaciliteit voor biodieselmengsels.

(67)

De aanvragen voor de niet-restitueerbare algemene korting op de vennootschapsbelasting worden jaarlijks bij de aangifte voor de vennootschapsbelasting ingediend. De korting voor elke gallon biodiesel die door de aanvrager in het betrokken belastingjaar is geproduceerd, tot een maximum van 15 miljoen gallon, wordt verrekend met het door hem verschuldigde bedrag aan vennootschapsbelasting. Als de door de aanvrager verschuldigde belasting minder bedraagt dan de aangevraagde heffingskorting, kan het resterende bedrag worden overgeboekt naar volgende belastingjaren.

(68)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (23) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(69)

Deze regeling werd door de Commissie, in lijn met haar bevindingen in het oorspronkelijke onderzoek, beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de overheid van de VS in de vorm van gederfde inkomsten. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(70)

De regeling geldt alleen voor biodieselproducenten en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(71)

Het Bioenergy Programme for Advanced Biofuel (BPAB) van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw (USDA) is gebaseerd op titel IX, afdeling 9005, van de Farm Security and Rural Investment Act van 2002 (de Farm Bill van 2002) en is momenteel onder titel 7, afdeling 8105, in het wetboek van de VS opgenomen.

(72)

Het programma zou aflopen in 2012, maar is in 2013 (24) en 2014 (25) verlengd. In dit verband is het programma bij de Agriculture Act van 2014 met nog eens vijf jaar verlengd tot eind 2018. Meer recentelijk werd dit subsidieprogramma bij de Agricultural Improvement Act van 20 december 2018 met nog eens vijf jaar, dus tot eind 2023, verlengd (26).

(73)

Dit programma verstrekt rechtstreekse schenkingen aan producenten van geavanceerde biobrandstoffen, in het algemeen gedefinieerd als "brandstoffen afgeleid van biomassa anders dan maïszetmeel”. Diesel op basis van biomassa (27) valt onder deze definitie. Niet meer dan vijf procent van de middelen van het programma kunnen worden verstrekt aan in aanmerking komende producenten met een raffinagecapaciteit van meer dan 150 miljoen gallon aan geavanceerde biobrandstof per jaar. Mengers komen niet in aanmerking voor het programma.

(74)

Wanneer de deelnemers zich voor het programma hebben aangemeld, ontvangen zij rechtstreekse uitkeringen van de overheid. Producenten moeten zich eerst bij de autoriteit registreren en een overeenkomst ondertekenen. De producenten moeten voor elk kwartaal van het boekjaar een betalingsaanvraag indienen om een uitkering te ontvangen voor de productie van geavanceerde biobrandstoffen in dat kwartaal. Er worden zowel uitkeringen verstrekt voor de werkelijke productie als voor de toename van de productie. De uitkeringen voor de werkelijke productie worden per kwartaal berekend over de hoeveelheid geavanceerde biobrandstof die in dat kwartaal is geproduceerd.

(75)

De uitkeringen voor de toename van de productie worden verstrekt op basis van de hoeveelheid subsidiabele geavanceerde biobrandstof die in een boekjaar is geproduceerd, voor zover deze de in de voorafgaande boekjaren (sinds 2009) geproduceerde hoeveelheid oversteeg.

(76)

De financiering wordt verdeeld over alle producenten die zich kenbaar maken op basis van de waarde in BTU (29) van hun productie. De financiering wordt op basis van de BTU-waarde evenredig over alle producenten verdeeld.

(77)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (30) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(78)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), i), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de regering van de VS in de vorm van een rechtstreekse schenking. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(79)

De regeling geldt alleen voor biodieselproducenten en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(80)

Het programma bestaat sinds 1 januari 2009, is ingesteld bij de Food, Conservation and Energy Act van 2008 en wordt beheerd door de Internal Revenue Service. Het is gecodificeerd in titel 26, afdeling 40 (b) (6), van het wetboek van de VS.

(81)

Deze subsidie zou oorspronkelijk op 31 december 2012 aflopen. Zij is echter meermaals verlengd, laatstelijk tot en met 1 januari 2021 bij de Further Consolidated Appropriations Act van 20 december 2019.

(82)

Deze regeling voorziet in een niet-restitueerbare algemene korting op de vennootschapsbelasting van 1,01 USD per gallon biobrandstof van de tweede generatie, als deze wordt gebruikt als brandstof of voor gebruik als brandstof wordt verkocht. De regeling is bedoeld voor producenten, waaronder producenten van biobrandstof uit lignocellulose of hemicellulose dat op hernieuwbare of terugkerende basis beschikbaar is en van brandstoffen op basis van algen.

(83)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (31) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(84)

Bovendien wordt verwacht dat de cellulosebiobrandstoffen in de toekomst een aanzienlijk deel van de productie in de VS zullen uitmaken, zoals blijkt uit de verschillende lopende projecten die gericht zijn op de ontwikkeling van cellulosedieselcapaciteiten (32).

(85)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, onder a), i), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de regering van de VS in de vorm van een rechtstreekse schenking. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(86)

De regeling is uitsluitend bedoeld voor ondernemingen die biobrandstof produceren die wordt gewonnen uit lignocellulose of hemicellulose dat op hernieuwbare of terugkerende basis beschikbaar is, alsook brandstoffen op basis van algen. Zij wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(87)

Het USDA Biorefinery, Renewable Chemical and Biobased Product Manufacturing Assistance Programme is opgezet krachtens titel 7, afdeling 8103 (Biorefinery assistance) van het wetboek van de VS en wordt beheerd door het ministerie van Landbouw van de VS (USDA).

(88)

Hetzelfde programma werd in het vorige nieuwe onderzoek bij het vervallen van de maatregelen “Advanced biofuels loan guarantees” (leninggaranties voor geavanceerde biobrandstoffen) genoemd, maar werd tijdens het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen niet geanalyseerd.

(89)

Het programma was in het tijdvak van het nieuwe onderzoek van kracht op basis van het verzoek om een nieuw onderzoek.

(90)

Dit programma voorziet in leninggaranties tot 250 miljoen USD voor de ontwikkeling van nieuwe en opkomende technologieën voor geavanceerde biobrandstoffen (met inbegrip van biodiesel), hernieuwbare chemische stoffen en biogebaseerde producten. In grote lijnen komen twee soorten projecten in aanmerking voor het programma: bioraffinaderijen en biogebaseerde productiefaciliteiten. Geavanceerde biobrandstoffen worden gedefinieerd als brandstoffen die uit hernieuwbare biomassa worden gewonnen, met uitzondering van maispitmeel. Het project moet in een Amerikaanse staat gevestigd zijn.

(91)

In aanmerking komen onder meer, maar niet uitsluitend, particulieren, deelstaat- of lokale overheden, landbouwcoöperaties, nationale laboratoria, instellingen voor hoger onderwijs en elektriciteitscoöperaties op het platteland.

(92)

Het totale bedrag van een federale participatie (leninggarantie plus andere federale financiering) mag niet meer bedragen dan 80 procent van de totale subsidiabele projectkosten. De leningnemer en andere bij het project betrokken opdrachtgevers moeten een aanzienlijke bijdrage in contanten leveren.

(93)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (33) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(94)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, onder a), i), van de basisverordening, daar zij voorziet in een financiële bijdrage door de staat Kansas in de vorm van een fiscale stimuleringsmaatregel. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(95)

De regeling geldt alleen voor ondernemingen in de sector van de geavanceerde biobrandstoffen en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(96)

De rechtsgrondslag van deze regeling, die wordt uitgevoerd door het Ministerie van Financiën van de staat Iowa, is afdeling 423.4(9) van het wetboek van Iowa.

(97)

De regeling zou op 1 januari 2015 aflopen, maar werd in 2014 voor het eerst verlengd tot 1 januari 2018 door de 85e Algemene Vergadering van de staat Iowa. In 2016 heeft de 86e Algemene Vergadering van de staat Iowa deze regeling bij besluit van 24 mei 2016 (hoofdstuk 1106) met nog eens negen jaar verlengd, namelijk tot en met 1 januari 2025.

(98)

De producent moet een producent van biodiesel zijn en overeenkomstig 40 C.F.R. §79.4 geregistreerd zijn bij het Amerikaanse Agentschap voor milieubescherming (EPA, Environmental Protection Agency). Overeenkomstig afdeling 214A.2 van de grondwet van Iowa moet de biodiesel bestemd zijn voor gebruik in brandstofmengsels met biodiesel. De biodiesel moet in Iowa zijn geproduceerd.

(99)

Biodieselproducenten die in aanmerking komen, moeten een verzoek om terugbetaling indienen en daarbij gegevens verstrekken over het aantal gallon biodiesel dat in het desbetreffende kwartaal is geproduceerd. Het Ministerie van Financiën beoordeelt het verzoek om terugbetaling en betaalt, indien dit wordt goedgekeurd, elke in aanmerking komende biodieselproducent terug.

(100)

De verzoeken om terugbetaling worden in april, juli, oktober en januari van elk jaar ingediend, en de terugbetalingscheques worden afgegeven in mei, augustus en november en februari van elk jaar.

(101)

Het programma voorziet in een terugbetaling van 0,02 USD per gallon in Iowa geproduceerde biodiesel. De terugbetaling is beperkt tot de eerste 25 miljoen gallon die op elke faciliteit is geproduceerd.

(102)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (34) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 28), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(103)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de staat Iowa in de vorm van gederfde inkomsten. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(104)

De regeling geldt alleen voor ondernemingen die biodiesel en andere soorten brandstof produceren en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(105)

De rechtsgrondslag van deze regeling die door het ministerie van Financiën van Kentucky wordt toegepast, is de Kentucky Revised Statues (KRS) uit hoofde van de afdelingen 141.422 tot en met 141.425.

(106)

De regeling werd ingesteld bij de Kentucky ACTS van 2005, hoofdstuk 168, afdeling 137, en werd van kracht op 18 maart 2005. Zij is gewijzigd in 2006 en 2007. Zij valt momenteel onder de versie van 2019 van de KRS, zoals vermeld in de vorige overweging.

(107)

Alle producenten van biodiesel, mengers van biodiesel en producenten van hernieuwbare diesel die fysiek in Kentucky gevestigd zijn, komen in aanmerking voor deze belastingfaciliteit.

(108)

Een in aanmerking komende aanvrager moet uiterlijk op de 15e dag van de eerste maand na het einde van het voorafgaande kalenderjaar bij het ministerie van Financiën een belastingkrediet indienen voor in Kentucky geproduceerde of gemengde gallons biodiesel (of voor de geproduceerde hernieuwbare diesel).

(109)

Als een aanvrager aanspraak maakt op de faciliteit, moet hij het door het ministerie afgegeven kortingscertificaat als bijlage voegen bij de belastingaangifte waarmee het belastingkrediet wordt aangevraagd (35).

(110)

De korting bedraagt één dollar (1 USD) per gallon biodiesel die door een biodieselproducent wordt geproduceerd, één dollar (1 USD) per gallon biodiesel die door een biodieselmenger bij het mengen wordt gebruikt en één dollar (1 USD) per gallon hernieuwbare diesel (d.w.z. diesel uit biomassa) die door een producent van hernieuwbare diesel wordt geproduceerd, tenzij het totale bedrag aan goedgekeurde kortingen voor alle producenten en mengers van biodiesel of producenten van hernieuwbare diesel hoger is dan het jaarlijkse plafond van 10 miljoen USD.

(111)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (36) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(112)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), ii), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de staat Kentucky in de vorm van gederfde inkomsten. De regeling verleent een voordeel aan de ontvangende ondernemingen.

(113)

De regeling geldt alleen voor ondernemingen die biodiesel en andere soorten brandstof produceren en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(114)

De rechtsgrondslag van deze regeling, die wordt beheerd door het Texas Economic Development and Tourism Office, is hoofdstuk 16 van de Texan Agriculture Code, getiteld “Fuel Ethanol, Renewable Methane, Biodiesel, And Renewable Diesel Production Incentive Program”.

(115)

Sinds 2011 is hoofdstuk 16 van de Texan Agriculture Code niet gewijzigd. Deze regeling is dus nog steeds van kracht.

(116)

In het kader van deze regeling kent de Texaanse overheid subsidies toe aan in aanmerking komende ondernemingen die in Texas ethanol, hernieuwbaar methaan, biodiesel of hernieuwbare diesel produceren.

(117)

Om in aanmerking te komen, moeten deze ondernemingen geregistreerd zijn bij het Texas Economic Development and Tourism Office.

(118)

Geregistreerde producenten die een vergoeding hebben betaald van 32 cent voor elke gallon brandstofethanol of MMBtu van hernieuwbaar methaan en 1,6 cent voor elke gallon biodiesel die wordt geproduceerd, hebben recht op een subsidie van 20 cent per gallon brandstofethanol of MMBtu van hernieuwbaar methaan en 10 cent voor elke gallon biodiesel die in een geregistreerde installatie wordt geproduceerd (tot een jaarlijks maximum van 18 miljoen gallons per installatie) tot de 10e verjaardag van de dag waarop de productie in de installatie van start ging (37).

(119)

Aangezien biodieselproducenten in aanmerking komen voor deze regeling en op basis van de beschikbare feiten (38) (aangezien er geen medewerking werd verleend zoals aangegeven in overweging 27), heeft de Commissie geconcludeerd dat de producenten-exporteurs in de VS er baat bij hadden door de beschikbare gegevens toe te passen overeenkomstig artikel 28 van de basisverordening.

(120)

Deze regeling wordt door de Commissie beschouwd als een subsidie in de zin van artikel 3, lid 1, punt a), i), van de basisverordening, daar de regeling voorziet in een financiële bijdrage door de staat Texas in de vorm van rechtstreekse schenkingen. De regeling verleent de ondernemingen die de steun ontvangen een voordeel op grond van artikel 3, lid 2, van de basisverordening.

(121)

De regeling geldt alleen voor ondernemingen die biodiesel en andere soorten brandstof produceren en wordt derhalve op grond van artikel 4, lid 2, punt a), van de basisverordening geacht specifiek te zijn en tot compenserende maatregelen aanleiding te geven.

(122)

Net als in het oorspronkelijke onderzoek en in het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen bleef de belangrijkste regeling de Biodiesel Mixture Credit. Deze regeling werd op 20 december 2019 door het Congres van de VS opnieuw ingevoerd bij de Further Consolidated Appropriations Act (zie in dit verband overweging 44) en was in het tijdvak van het nieuwe onderzoek van kracht. De regeling verstrijkt ten vroegste op 1 januari 2023.

(123)

Net als de Biodiesel Mixture Credit zijn de Biodiesel Credit en de Small Agri-biodiesel Producer Income Tax Credit ook opnieuw ingevoerd bij de Further Consolidated Appropriations Act van het Amerikaanse Congres van 20 december 2019 tot en met 31 december 2022 (zie in dit verband respectievelijk de overwegingen 46 en 64).

(124)

De drie federale regelingen (Biodiesel Mixture Credit, Biodiesel Credit en Small Agri-biodiesel Producer Credit) zijn ingesteld bij de American Jobs Creation Act van 2004 (39) (wet op het scheppen van werkgelegenheid) en werden op 1 januari 2005 voor het eerst van kracht. Bovendien zijn zij allen tot op heden met terugwerkende kracht herhaaldelijk opnieuw ingevoerd.

(125)

Zoals bovendien uiteengezet in overweging 72, zou het USDA bioenergy programme for advanced biofuels in 2012 aflopen, maar werd het in 2013 en vervolgens in 2014 verlengd. De Agriculture Act van 2014 heeft het programma met nog eens vijf jaar verlengd tot eind 2018. Meer recentelijk werd dit subsidieprogramma bij de Agricultural Improvement Act van 20 december 2018 met nog eens vijf jaar, dus tot eind 2023, verlengd.

(126)

Bovendien zou de Credit for Production of Cellulosic Biofuel, zoals beschreven in overweging 81, in 2012 aflopen. Die belastingfaciliteit werd verscheidene malen verlengd en ten slotte op 20 december 2019 door het Congres van de VS opnieuw ingesteld bij de Further Consolidated Appropriations Act”, tot en met 1 januari 2021 (40).

(127)

Het USDA Biorefinery, renewable chemical and biobased product manufacturing assistance programme werd voorheen Advanced biofuels loan guarantees genoemd. In de loop van zijn bestaan was dat programma voortdurend beschikbaar voor biodieselproducenten in de VS. Het was nog steeds van kracht in het tijdvak van het nieuwe onderzoek en werd sinds de eerste inwerkingtreding ervan gekenmerkt door voortdurende herinvoering. Alle hierboven geanalyseerde subsidieregelingen, op grond waarvan subsidies werden verleend, waren tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek van kracht. Op basis van de beschikbare gegevens (41) bedraagt de subsidie van de Biodiesel Mixture Credit alleen al 300 USD per ton met dieselbrandstof vermengde biodiesel. Bijgevolg heeft de Commissie, gezien de omvang van het subsidiebedrag dat alleen al in het kader van deze subsidieregeling van de Biodiesel Mixture Credit werd toegekend en de vele andere voor biodieselproducenten in de VS beschikbare subsidieregelingen, geconcludeerd dat de subsidiëring van de biodieselbedrijfstak in de VS is voortgezet met meer dan de minimis-subsidiebedragen.

(128)

Alle hierboven geanalyseerde subsidieregelingen, op grond waarvan subsidies werden verleend, waren tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek van kracht.

(129)

Een aantal andere kleinschalige staatssubsidieregelingen, zoals vermeld in overweging 41, zijn momenteel nog van kracht en er zijn geen aanwijzingen dat deze regelingen in de nabije toekomst zullen aflopen.

(130)

Gezien bovenstaande bevindingen, en gezien het gebrek aan medewerking van de autoriteiten van de VS en de producenten-exporteurs in de VS, heeft de Commissie geconcludeerd dat de biodieselproducenten in de VS zijn blijven profiteren van alle in de bovenstaande overwegingen beschreven federale en staatsregelingen, met meer dan de minimis-subsidiebedragen.

(131)

Na te hebben vastgesteld dat in het tijdvak van het nieuwe onderzoek sprake was van subsidiëring, is de Commissie nagegaan hoe waarschijnlijk voortzetting van de invoer met subsidiëring uit het betrokken land is indien de maatregelen zouden worden ingetrokken. Na de instelling van maatregelen in 2009 daalde de invoer van biodiesel uit de VS in de Unie vanaf 2013 tot bijna nul. Zo werd in het TNO (van 1 juli 2019 tot en met 30 juni 2020) ongeveer 156 ton uit de VS ingevoerd. Deze hoeveelheden vertegenwoordigen slechts 0,04 % van de totale uitvoer van de VS en nog minder van het verbruik in de Unie. De Commissie heeft onderzocht of het waarschijnlijk was dat de invoer met subsidiëring in aanzienlijke hoeveelheden zou worden hervat indien de maatregel zou komen te vervallen. In het bijzonder werden de volgende elementen geanalyseerd: de productiecapaciteit en de reservecapaciteit in de VS, de beschikbaarheid van andere markten en de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie.

(132)

De Commissie heeft onderzocht of de uitvoer met subsidiëring uit de VS naar de Unie in aanzienlijke hoeveelheden plaats zou vinden als de maatregelen zouden komen te vervallen. Door het gebrek aan medewerking van de producenten-exporteurs en van de regering van de VS, zoals beschreven in overweging 27, was het niet mogelijk een analyse uit te voeren op basis van door producenten in de VS en de autoriteiten van de VS verstrekte, gecontroleerde gegevens. Daarom heeft de Commissie de volgende informatiebronnen gebruikt: Eurostat, het verzoek om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen, latere opmerkingen van de indiener van het verzoek en de websites van de US Energy Information Administration (EIA) en het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA).

(133)

Op basis van de gegevens van het EIA bedroeg de capaciteit van de biodieselproducenten in de VS tijdens het TNO 8 412 000 ton.

(134)

De werkelijke productie van biodiesel in de VS tijdens het TNO bedroeg 5 718 000 ton (bron: EIA), hetgeen neerkomt op een bezettingsgraad van 68 % en een reservecapaciteit van 32 %, oftewel ongeveer 2 694 000 ton. Deze aanzienlijke reservecapaciteit van de producenten in de VS is een stimulans om de productie te verhogen en biodiesel tegen gesubsidieerde prijzen op de markt van de Unie te verkopen en zal daarom waarschijnlijk worden gebruikt om de markt van de Unie te bevoorraden indien de maatregelen komen te vervallen. De Amerikaanse producenten kunnen hun productie inderdaad gemakkelijk verhogen en naar de EU uitvoeren, met als economische voordelen een stijging van de bezettingsgraad en een vermindering van de productiekosten per eenheid. Als de reservecapaciteit van de VS in de Unie op de markt zou worden gebracht, zouden de gevolgen aanzienlijk zijn, want deze hoeveelheid komt overeen met bijna 18 % van het verbruik in de Unie tijdens het TNO.

(135)

Tijdens het TNO lag de productie van biodiesel in de VS (5 718 000 ton) bovendien onder het verbruik (5 934 000 ton). Als gevolg daarvan voerde de VS meer biodiesel in dan uit. Tijdens het TNO bedroeg de totale invoer 629 000 ton en de uitvoer 428 000 ton. Als de beschikbare productiecapaciteit tijdens de beoordelingsperiode niet werd gebruikt om te kunnen voldoen aan de binnenlandse vraag, is het onwaarschijnlijk dat dezelfde beschikbare productiecapaciteit in de toekomst wel voor dit doel zou worden ingezet. De in het TNO gerapporteerde productiecapaciteit in de VS (8 412 000 ton, zie vorige overweging) was aanzienlijk hoger dan het binnenlandse verbruik. Dit betekent dat, als exportmarkten worden opengesteld, de producenten in de VS waarschijnlijk hun reservecapaciteit zullen gebruiken voor uitvoer in plaats van voor binnenlands verbruik.

(136)

Het is onwaarschijnlijk dat de reservecapaciteit zou worden gebruikt om de uitvoer naar andere derde landen buiten de EU te verhogen. De grote markten van derde landen (Brazilië, Indonesië, Argentinië, China, Thailand) zijn zelfvoorzienend wat de binnenlandse productie van biodiesel betreft, en de VS hebben ondanks hun reservecapaciteit tot dusver niet veel naar die landen uitgevoerd. Er is geen reden om aan te nemen dat dit in de toekomst zal veranderen.

(137)

Om de prijs bij uitvoer naar derde landen vast te stellen, heeft de Commissie haar bevindingen gebaseerd op openbaar toegankelijke informatie, namelijk de Global Trade Atlas (“GTA”). Zij heeft de hoeveelheden en de waarde van de uitvoer van biodiesel onder GS-code 3826 00 voor het TNO geëxtraheerd. De uitvoer (in ton) naar alle landen (inclusief de EU) bedraagt 389 075 ton, waarvan onbeduidende hoeveelheden naar de Unie werden uitgevoerd.

(138)

Zoals blijkt uit tabel 1 hieronder bedroeg de gemiddelde prijs af fabriek van biodiesel die in het TNO door producenten in de Unie in de Unie werd verkocht, bedroeg 771 EUR per ton.

(139)

Tabel 1 toont de gemiddelde verkoopprijs in US-dollar per ton, gecorrigeerd tot het niveau af fabriek (door aftrek van 82,52 USD per ton voor de binnenlandse vracht zoals aangegeven in het verzoek om een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen) voor de zes landen (buiten de EU) waarnaar de VS meer dan 0,1 % van hun totale uitvoer tijdens het TNO uitvoerden.

Tabel 1

Volume en prijzen van de uitvoer uit de VS tijdens het TNO

(140)

Uit tabel 1 blijkt een grote variatie in de uitvoerprijzen tussen de verschillende landen waarnaar de VS in het TNO het meest uitvoerden.

(141)

Uit tabel 1 blijkt ook dat de hoogste gemiddelde uitvoerprijzen de prijzen zijn van de uitvoer naar landen als Canada en Noorwegen waaraan de VS 92 % van hun totale uitvoer verkopen. In het verzoek om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen is in dit verband bepaald dat de duurdere “biodiesel die naar Canada wordt uitgevoerd, moet worden vervaardigd van specifieke soorten grondstoffen die beter bestand zijn tegen koude temperaturen, zoals koolzaad, of HVO, met uitstekende koude-eigenschappen”. Als gevolg hiervan worden de hogere gemiddelde prijzen bij uitvoer naar de twee betrokken landen verklaard door de hogere kostprijs van de grondstof (bv. koolzaad).

(142)

Op basis van de GTA berekende de Commissie vervolgens een gemiddelde uitvoerprijs naar alle bestemmingen in het TNO, rekening houdend met de volgende elementen:

(143)

Rekening houdend met alle bovenstaande elementen heeft de Commissie een eenvoudige gemiddelde uitvoerprijs berekend van 682 USD per ton (617 EUR). Deze gemiddelde uitvoerprijs van 617 EUR is een fob-prijs waarbij de kosten van vervoer over zee en verzekering moeten worden opgeteld om tot een cif-prijs te komen. Deze kosten bedroegen ongeveer 52 USD per ton (47 EUR per ton) indien de bestemming volgens het verzoek om een nieuw onderzoek bij het vervallen van de maatregelen de Unie zou zijn.

(144)

De Commissie was van mening dat de 47 EUR per ton een redelijke indicatie is voor de extra kosten van vervoer over zee naar andere bestemmingen en de daaraan verbonden verzekering. De gemiddelde prijs bij uitvoer uit de VS naar derde landen werd aldus vastgesteld op 617 EUR (fob-prijs), wat betekent dat het bestaande douanerecht (6,5 %) (in totaal afgerond op 104 EUR per ton om ook enkele extra kosten na invoer te dekken) van de VS naar de EU (in totaal ongeveer 721 EUR per ton) ver onder de prijs af fabriek van de bedrijfstak van de Unie van 771 EUR per ton zou liggen.

(145)

Hieruit blijkt dat de producenten-exporteurs uit de VS tegen een prijs van minder dan 771 EUR per ton zouden kunnen verkopen om tot de markt van de Unie te kunnen doordringen, en dat dit voor hen een prikkel zou zijn om een deel van de huidige uitvoer naar derde landen te verleggen naar de markt van de Unie, aangezien de prijzen daarop aantrekkelijker zijn dan op de markten van sommige andere derde landen.

(146)

Zoals vermeld in overweging 1, is gebleken dat de in 2009 ingestelde antisubsidiemaatregelen werden ontweken door middel van verzending via Canada en wijziging van de samenstelling van het mengsel. Het bestaan van dergelijke praktijken toont aan dat sommige producenten in de VS er belang bij hebben om de markt van de Unie te betreden, zelfs na de instelling van maatregelen, en wordt daarom beschouwd als een indicatie van de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie voor biodieselproducenten in de VS.

(147)

In het licht van bovenstaande overwegingen heeft de Commissie geconcludeerd dat de subsidiëring werd voortgezet. Gezien de aanzienlijke reservecapaciteit van de biodieselindustrie van de VS en de aantrekkelijkheid van de markt van de Unie in termen van omvang en verkoopprijs, met name wat betreft het prijsniveau van de uitvoer uit de VS naar derde landen, heeft de Commissie geconcludeerd dat de biodieselproducenten in de VS waarschijnlijk de uitvoer van biodiesel naar de markt van de Unie tegen gesubsidieerde prijzen in grote hoeveelheden zullen hervatten indien de maatregelen komen te vervallen.

(148)

Volgens de door de indiener van het verzoek verstrekte gegevens werd het soortgelijke product in de beoordelingsperiode door 49 producenten in de Unie vervaardigd. Zij vormen de “bedrijfstak van de Unie” in de zin van artikel 9, lid 1, van de basisverordening.

(149)

De totale productie in de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd vastgesteld op ongeveer 14 miljoen ton. De Commissie heeft het cijfer vastgesteld op basis van door de bedrijfstak van de Unie verstrekte informatie. Zoals vermeld in overweging 17 werd een steekproef samengesteld van drie producenten in de Unie die meer dan 17,5 % van de totale productie van het soortgelijke product in de Unie vertegenwoordigen.

(150)

De Commissie heeft het verbruik in de Unie vastgesteld op basis van informatie van de bedrijfstak en invoergegevens van Comext.

(151)

Het verbruik in de Unie heeft zich als volgt ontwikkeld:

Tabel 2

Verbruik in de Unie (ton)  (42)

(152)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek is het verbruik van biodiesel in de Unie, berekend als de som van de invoer van biodiesel in de Unie en de totale verkoop van de bedrijfstak van de Unie op de EU-markt, met 22 % gestegen, namelijk van 13,8 miljoen ton in 2017 tot 16,9 miljoen ton.

(153)

De Commissie heeft de omvang van de invoer vastgesteld op basis van de door Eurostat verstrekte informatie (Comext-databank). Het marktaandeel van de invoer werd vastgesteld op basis van door de indiener van het verzoek verstrekte gegevens over de binnenlandse verkoop van de bedrijfstak van de Unie en handelsgegevens van Comext.

(154)

De invoer uit het betrokken land heeft zich als volgt ontwikkeld:

Tabel 3

Omvang van de invoer (ton), marktaandeel en prijzen  (43)

(155)

Sinds de instelling van de maatregelen in 2009 is de invoer uit de VS vrijwel stilgevallen en bedroeg deze in het TNO slechts 156 ton (tegenover meer dan 1 137 000 ton tijdens het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek). Gezien de verwaarloosbare invoerhoeveelheden konden de gemiddelde prijzen niet als representatief worden beschouwd.

(156)

Tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek werd vrijwel geen biodiesel uit de VS in de Unie ingevoerd die als betrouwbare basis voor de berekening van de prijsonderbieding kon worden gebruikt.

(157)

Als alternatief heeft de Commissie de prijsonderbieding tijdens het tijdvak van het nieuwe onderzoek vastgesteld door vergelijking van:

(158)

Het resultaat van de vergelijking was een prijsonderbieding van 6,4 %.

(159)

Tijdens het TNO bedroeg de invoer uit derde landen 3 750 000 ton of ongeveer 22 % van het totale verbruik in de Unie. De belangrijkste bronnen van invoer van biodiesel, met uitzondering van de VS, waren Argentinië (24 % van de EU-invoer), Maleisië (18 %), Singapore (13 %) en Indonesië (5 %).

(160)

De geaggregeerde hoeveelheden invoer evenals het marktaandeel en de prijsontwikkelingen voor de invoer van biodiesel uit andere derde landen ontwikkelden zich als volgt:

Tabel 4

Invoer uit derde landen  (44)

(161)

De rechten op invoer uit Argentinië en Indonesië — twee belangrijke biodieselexporterende landen — werden in 2018 afgeschaft. Bijgevolg geldt dat de invoer uit derde landen in 2018 toenam en in 2019 en in het TNO op een niveau van ongeveer 3,8 miljoen ton bleef. In totaal steeg de invoer uit derde landen met uitzondering van de VS tijdens de beoordelingsperiode met 145 %. Bovendien steeg hun marktaandeel tijdens de beoordelingsperiode van 11 % tot 22 %.

(162)

Wat de prijzen betreft, verschilt de situatie van land tot land.

(163)

Met betrekking tot Argentinië, de belangrijkste bron van invoer, heeft de Commissie in februari 2019 definitieve antisubsidiemaatregelen ingesteld op de invoer van biodiesel uit dit land en tegelijkertijd een besluit vastgesteld tot aanvaarding van verbintenissen inzake duurzame prijzen van acht Argentijnse producenten en de Argentijnse kamer van biobrandstof (CARBIO). Dit leidde tot een aanzienlijke stijging van de prijzen in 2019 (met 14 % ten opzichte van 2018) en het TNO (met 17 % ten opzichte van 2018).

(164)

Voor Indonesië en Maleisië vertoonden de prijzen een dalende trend. Tegelijkertijd namen zij voor de andere derde landen aanzienlijk toe. In totaal stegen de gemiddelde verkoopprijzen van de invoer uit andere derde landen dan de VS tijdens de beoordelingsperiode met 11 %. Deze trend spoort met de trend die is waargenomen voor de invoer uit de betrokken landen in tabel 3. De prijsontwikkeling verschilt echter van die van de verkoopprijzen van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie in tabel 8. De prijzen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie daalden, in overeenstemming met de daling van de productiekosten. Dit heeft tot gevolg dat het prijsverschil tussen exporteurs uit derde landen en de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie is afgenomen, waardoor het concurrentievermogen van de bedrijfstak van de Unie is toegenomen.

(165)

De beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie omvatte een beoordeling van alle economische indicatoren die in de beoordelingsperiode op de situatie van de bedrijfstak van de Unie van invloed waren.

(166)

Zoals in overweging 17 vermeld, is voor de beoordeling van de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie gebruikgemaakt van een steekproef.

(167)

Voor de schadevaststelling maakte de Commissie onderscheid tussen macro-economische en micro-economische schade-indicatoren. Zij evalueerde de macro-economische indicatoren op basis van door de bedrijfstak van de EU verstrekte gegevens en andere sectorspecifieke macro-economische gegevens, zoals die van de FAO en de OESO. De Commissie heeft de micro-economische indicatoren beoordeeld op basis van de gegevens die de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie in de antwoorden op de vragenlijst hadden verstrekt. Beide gegevensreeksen bleken representatief te zijn voor de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie.

(168)

De macro-economische indicatoren zijn: productie, productiecapaciteit, bezettingsgraad, verkoopvolume, marktaandeel, groei, werkgelegenheid, productiviteit, hoogte van de subsidiemarge en herstel van subsidiëring in het verleden.

(169)

De micro-economische indicatoren zijn: gemiddelde eenheidsprijzen, kosten per eenheid, loonkosten, voorraden, winstgevendheid, kasstroom, investeringen, rendement van investeringen en vermogen om kapitaal aan te trekken.

(170)

De totale productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad van de Unie heeft zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 5

Productie, productiecapaciteit en bezettingsgraad

(171)

De productie in de Unie steeg van 12,6 miljoen ton in 2017 tot 14,0 miljoen ton tijdens het TNO, wat neerkomt op een stijging met 11 % tijdens de beoordelingsperiode. In een situatie waarin het verbruik met 22 % toenam tijdens de beoordelingsperiode reageerde de bedrijfstak van de Unie positief door zijn productie te verhogen.

(172)

Tegelijkertijd steeg de productiecapaciteit in de beoordelingsperiode met 9 % tot 17,5 miljoen ton in het TNO. De bedrijfstak van de Unie ontwikkelt zijn capaciteit om in te spelen op een toenemende vraag. Volgens een verslag (46) heeft deze capaciteitsuitbreiding voornamelijk betrekking op de productie van met waterstof behandelde plantaardige oliën (HVO).

(173)

Als gevolg van de gelijktijdige stijging van de productie en de productiecapaciteit bleef de bezettingsgraad tijdens de beoordelingsperiode stabiel, namelijk ongeveer 80 %.

(174)

De verkoophoeveelheden en het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 6

Verkoopvolume en marktaandeel

(175)

De bedrijfstak van de Unie heeft zijn verkoop op de markt van de Unie verhoogd van 12,3 miljoen ton in 2017 tot 13,2 miljoen ton in het TNO (+ 7 %).

(176)

Aangezien het verbruik in de Unie met 22 % is gestegen en het werkelijke verkoopvolume minder hard steeg, daalde het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie van ongeveer 89 % in 2017 tot 78 % tijdens het TNO. Deze daling van het marktaandeel houdt verband met de toename van de invoer uit derde landen, met name vanaf 2018 (cf. overweging 161).

(177)

Een aantal indicatoren (productie, productiecapaciteit, verkoop, werkgelegenheid) wijzen op een positieve groei van de bedrijfstak van de Unie tijdens de referentieperiode. Deze groei is echter gematigd in vergelijking met de ontwikkeling van het verbruik van biodiesel in dezelfde periode. In feite daalde het marktaandeel van de bedrijfstak van de Unie tijdens de referentieperiode.

(178)

De werkgelegenheid en de productiviteit hebben zich in de beoordelingsperiode ontwikkeld als volgt:

Tabel 7

Werkgelegenheid en productiviteit

(179)

In de beoordelingsperiode nam de werkgelegenheid toe van 2 643 tot 3 909, een stijging van 48 %.

(180)

Doordat de productie in mindere mate steeg (+11 %), daalde de productiviteit (–25 %).

(181)

Zoals uiteengezet in overweging 155 is de invoer van biodiesel vrijwel stilgevallen na de instelling van compenserende maatregelen en was er in het tijdvak van het nieuwe onderzoek vrijwel geen invoer met subsidiëring uit de VS. De omvang van de subsidiëring kon derhalve niet worden beoordeeld aan de hand van feitelijke gegevens en werd ingeschat als nog steeds aanzienlijk boven de minimis. Het onderzoek was dan ook gericht op de waarschijnlijkheid van herhaling van subsidiëring indien de compenserende maatregelen zouden worden ingetrokken.

(182)

In het vorige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen vertoonde de bedrijfstak van de Unie tekenen van herstel van de gevolgen van eerdere subsidiëring. Tijdens de beoordelingsperiode van het onderhavige nieuwe onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen zette het herstelproces zich voort, zoals blijkt uit de gunstige ontwikkeling van de belangrijkste schade-indicatoren voor de bedrijfstak van de Unie.

(183)

De gewogen gemiddelde verkoopprijzen per eenheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie voor verkoop aan niet-verbonden afnemers in de Unie hebben zich gedurende de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 8

Verkoopprijzen in de Unie

(184)

Tijdens de beoordelingsperiode daalden de productiekosten met 9 % (van 828 EUR/ton tot 755 EUR/ton). Dit is deels toe te schrijven aan de daling van de prijs van plantaardige oliën, die in de loop van de periode daalde. Hoewel niet alle biobrandstoffen bestaan uit plantaardige oliën, is de prijs van plantaardige oliën een goede maatstaf voor de prijs van de belangrijkste input voor de productie van biodiesel.

(185)

De gemiddelde verkoopprijs daalde met 8 %, van 834 EUR/ton in 2017 tot 771 EUR/ton tijdens het TNO. Dit kan verband houden met de geobserveerde daling van de productiekosten (zie de overwegingen 183 en 184).

(186)

De gemiddelde loonkosten van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 9

Gemiddelde loonkosten per werknemer

(187)

De gemiddelde loonkosten in de in de steekproef opgenomen ondernemingen stegen in het TNO met 14 %. Het effect van deze variatie is vrij klein, aangezien de arbeidskosten slechts ongeveer 3 % van de totale productiekosten uitmaken.

(188)

De voorraden van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 10

Voorraden

(189)

Het voorraadniveau bleef stabiel rond 1 % van de productie. Dit is een zeer lage ratio die erop wijst dat de bedrijfstak in staat is om op aanvraag en “just in time” te werken, en de inventaris te beperken. Dit is ook noodzakelijk om aantasting van biodiesel te voorkomen.

(190)

De winstgevendheid, de kasstroom, de investeringen en het rendement van de investeringen van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie hebben zich in de beoordelingsperiode als volgt ontwikkeld:

Tabel 11

Winstgevendheid, kasstroom, investeringen en rendement van investeringen

(191)

De Commissie heeft de winstgevendheid van de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie vastgesteld door de nettowinst vóór belastingen van de verkoop van het soortgelijke product aan niet-verbonden afnemers in de Unie uit te drukken als percentage van de aldus gerealiseerde omzet. De winstgevendheid bleef laag. In de beoordelingsperiode is er echter sprake van een licht positieve trend, waarbij de winstgevendheid van 1 % naar 3 % is gestegen. Dit hield verband met de dalende productiekosten voor de in de steekproef opgenomen ondernemingen (–9 %). Achter dit gemiddelde schuilt echter een grote verscheidenheid tussen de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie, waarbij sommige ondernemingen helemaal geen winst maken.

(192)

De nettokasstroom is het vermogen van de producenten in de Unie om hun activiteiten zelf te financieren. De nettokasstroom heeft zich positief ontwikkeld tot het einde van de beoordelingsperiode (in 2019 en de eerste helft van 2020), maar in 2018 is de kasstroom sterk gedaald. De daling in 2018 wordt voornamelijk beïnvloed door de specifieke situatie van slechts één van de in de steekproef opgenomen ondernemingen met een speciaal bedrijfsmodel, terwijl de trend voor de andere twee in de steekproef opgenomen ondernemingen vrij stabiel was.

(193)

De investeringen in de in de steekproef opgenomen ondernemingen vertonen in de beoordelingsperiode geen duidelijke trend. Investeringen bij een van de in de steekproef opgenomen ondernemingen of het ontbreken daarvan kunnen het investeringsniveau van jaar tot jaar doen stijgen en dalen. De investeringen vertegenwoordigden in de beoordelingsperiode ongeveer 1-2 % van de omzet, wat beperkt is.

(194)

Het rendement van investeringen is de winst uitgedrukt als percentage van de nettoboekwaarde van de investeringen. Het ontwikkelde zich in de beoordelingsperiode positief en bleef hoog in het TNO. Dit hoge rendement van investeringen houdt echter vooral verband met de lage nettoboekwaarde van de investeringen, en niet zozeer met hoge winst.

(195)

In de beoordelingsperiode is de omvang van de invoer uit derde landen, gezien de vrijwel onbestaande invoer uit de VS, aanzienlijk gestegen (met 145 %), maar ook het prijsniveau is gestegen (met 11 %). Tegelijkertijd daalden de prijzen van de bedrijfstak van de Unie (met 8 %), in overeenstemming met een daling van de productiekosten (met 9 %). Bijgevolg nam het prijsverschil tussen exporteurs uit derde landen en de in de steekproef opgenomen producenten in de Unie af, waardoor het concurrentievermogen van de bedrijfstak van de Unie werd vergroot.

(196)

Over het geheel genomen wijzen de schade-indicatoren op een positieve trend tijdens de beoordelingsperiode, met name wat de productie (+11 %), de productiecapaciteit (+9 %) en de verkoop (+7 %) betreft, en tonen zij aan dat de bedrijfstak van de Unie zich langzaam herstelt van eerdere schade. Uit de analyse van de schade-indicatoren blijkt dat de bedrijfstak van de Unie momenteel geen aanmerkelijke schade lijdt. Sommige indicatoren, met name een lage winstgevendheid (≤ 3 %), wijzen er echter op dat de economische situatie nog steeds fragiel is.

(197)

Op grond van het voorgaande heeft de Commissie geconcludeerd dat de bedrijfstak van de Unie in het tijdvak van het nieuwe onderzoek geen aanmerkelijke schade heeft geleden in de zin van artikel 8, lid 4, van de basisverordening.

(198)

De Commissie heeft overeenkomstig artikel 18, lid 2, van de basisverordening beoordeeld of herhaling van schade als oorspronkelijk veroorzaakt door de gesubsidieerde invoer uit de VS waarschijnlijk was, mochten de maatregelen komen te vervallen.

(199)

In dit verband heeft de Commissie de productiecapaciteit en reservecapaciteit in de VS, de waarschijnlijke prijsniveaus van de invoer uit de VS zonder compenserende maatregelen en de gevolgen daarvan voor de bedrijfstak van de Unie, met inbegrip van prijsonderbieding zonder compenserende maatregelen, onderzocht.

(200)

Zoals beschreven in punt 4.5.1, zijn de hoeveelheden die door biodieselproducenten in de VS kunnen worden uitgevoerd aanzienlijk in vergelijking met de omvang van de markt van de Unie. De reservecapaciteit vertegenwoordigt namelijk 18 % van het verbruik in de Unie tijdens het TNO. Bijgevolg heeft de Commissie geconcludeerd dat de beschikbare reservecapaciteit aanzienlijk is.

(201)

Zoals beschreven in punt 4.5.3, voerden de producenten in de VS, op basis van het huidige prijsbeleid op de uitvoermarkten van derde landen, naar hun belangrijkste derde markten uit tegen prijzen die lager waren dan de binnenlandse prijzen in de VS. Bovendien onderbieden die prijzen, zoals vermeld in de overwegingen 157 en 158, gemiddeld ook de prijzen van de bedrijfstak van de Unie op de markt van de Unie met 6,4 %. Rekening houdend met het prijsniveau van de uitvoer uit de VS naar andere derde markten, is uitvoer naar de Unie derhalve mogelijk veel aantrekkelijker voor de exporteurs in de VS. Zoals aangegeven in punt 4.5.3, is de Unie een zeer aantrekkelijke markt, omdat het wereldwijd de grootste markt is en het gebruik van biodiesel er zowel op het niveau van de Unie als op nationaal niveau aanzienlijk wordt gestimuleerd.

(202)

Als de maatregelen zouden komen te vervallen, zouden aanzienlijke hoeveelheden gesubsidieerde biodiesel uit de VS derhalve een zeer sterke neerwaartse druk uitoefenen op de prijzen in de Unie en een aanzienlijk effect hebben op de economische situatie van de bedrijfstak van de Unie. Bijgevolg is het waarschijnlijk dat de productie en het verkoopvolume van de bedrijfstak van de Unie zouden afnemen en dat de kleine winsten die momenteel door de bedrijfstak worden behaald, verliezen zouden worden.

(203)

De Commissie heeft de mogelijke gevolgen van de invoer verder onderzocht door twee mogelijke scenario’s te modelleren voor het geval de maatregelen zouden komen te vervallen, namelijk 1) een sterke stijging van de invoer uit de VS en 2) een daling van de prijzen in de EU als gevolg van de toegenomen concurrentie, onder overigens gelijke omstandigheden.

(204)

In het eerste scenario heeft de Commissie twee mogelijke niveaus van de invoer uit de VS gemodelleerd. De eerste optie hield in dat de invoer uit de VS zijn historische omvang zou bereiken (in het oorspronkelijke onderzoektijdvak (48)), namelijk 1,1 miljoen ton. Als gevolg van de toename van de invoer uit de VS en de daaruit voortvloeiende daling van de verkoop van de bedrijfstak van de Unie zou de winstgevendheid van de bedrijfstak van de EU met 0,14 procentpunt dalen, d.w.z. van +2,84 % tot +2,70 %. Bij de tweede optie werd rekening gehouden met de zeer aanzienlijke toename van de omvang van de EU-markt, van 6,6 miljoen ton tijdens het oorspronkelijke OT tot 17 miljoen ton in het TNO (+158 %). In dat verband heeft de Commissie een toename van de invoer gemodelleerd die overeenkomt met hetzelfde marktaandeel voor de VS van 17,2 % als in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek. Het resultaat was dat de winstgevendheid van de bedrijfstak van de Unie met 0,41 procentpunt zou dalen van +2,84 % naar +2,43 %. In beide gevallen kan het effect van een sterke stijging van de invoer uit de VS tegen constante prijzen als vrij bescheiden worden aangemerkt. Dit houdt verband met het hoge aandeel van de variabele kosten in de biodieselindustrie.

(205)

In het tweede scenario bleek het effect van een prijsdaling potentieel zeer schadelijk te zijn. Indien de prijzen in de Unie dalen tot het niveau van de prijzen bij uitvoer uit de VS naar derde landen (721 EUR/ton), zou de winst dalen van +2,84 % tot –3,88 %. In het geval van een daling van de prijzen in de Unie met 10 %, dat wil zeggen van 771 EUR/ton tot 694 EUR/ton, zou de winst worden verlaagd van +2,84 % tot –7,94 %. In ieder geval zou een prijsdaling van meer dan –2,9 % de winst van de bedrijfstak van de Unie tot nul herleiden.

(206)

Indien maatregelen werkelijk zouden komen te vervallen, is het zeer waarschijnlijk dat een combinatie van de twee bovenstaande scenario’s zich op de markt zou voordoen. Met name kan worden verwacht dat aanzienlijke hoeveelheden biodiesel van oorsprong uit de VS de markt van de Unie zullen binnenkomen tegen lagere prijzen dan die van de bedrijfstak van de Unie. Als gevolg daarvan zouden het marktaandeel alsook de prijzen van de bedrijfstak van de Unie afnemen. Dit zou leiden tot aanzienlijke verliezen voor de bedrijfstak van de Unie.

(207)

Op basis hiervan, en rekening houdend met de huidige kwetsbare situatie van de bedrijfstak van de Unie, heeft de Commissie geconcludeerd dat het uitblijven van maatregelen naar alle waarschijnlijkheid zou leiden tot een aanzienlijke toename van de invoer met subsidiëring uit de VS tegen schadeveroorzakende prijzen en waarschijnlijk opnieuw tot aanmerkelijke schade zou leiden.

(208)

Overeenkomstig artikel 31 van de basisverordening heeft de Commissie onderzocht of handhaving van de bestaande compenserende maatregelen in strijd zou zijn met het belang van de Unie in haar geheel. Het belang van de Unie werd vastgesteld op basis van een beoordeling van alle betrokken belangen, waaronder die van de bedrijfstak van de Unie, de importeurs en de gebruikers.

(209)

Als de bestaande maatregelen zouden komen te vervallen, zal de bedrijfstak van de Unie ongetwijfeld te maken krijgen met een toegenomen oneerlijke concurrentie van de biodieselproducenten in de VS, die hoogstwaarschijnlijk een abrupt einde zou maken aan het huidige herstel van de bedrijfstak van de Unie.

(210)

De Commissie is tot de conclusie gekomen dat voortzetting van de maatregelen in het belang van de bedrijfstak van de Unie zou zijn.

(211)

Geen enkele importeur verzette zich tegen de verlenging van de maatregelen.

(212)

Shell Trading Rotterdam voerde aan dat de maatregelen, doordat zij het aanbod op de markt van de Unie beperken, tot hogere prijzen leiden, en wees op de beschikbaarheid van biodiesel uit andere markten.

(213)

De maatregelen lijken geen noemenswaardige gevolgen voor de importeurs te hebben, aangezien er alternatieve bevoorradingsbronnen beschikbaar zijn. Dit blijkt uit het aanzienlijke marktaandeel van de invoer uit derde landen.

(214)

De Commissie is daarom tot de conclusie gekomen dat voortzetting van de maatregelen niet schadelijk zou zijn voor de belangen van de importeurs.

(215)

De deelname van gebruikers aan het onderzoek was beperkt.

(216)

Twee gebruikers, Preem, het grootste brandstofbedrijf in Zweden, en Valero Energy Ltd Ireland voerden aan dat de verlenging van de maatregelen een directe belemmering zal vormen voor de groene ontwikkeling van de vervoerssector in Europa. Preem en Valero Energy Ltd Ireland hebben specifiek verzocht HVO van de huidige productomschrijving uit te sluiten omdat zij in de komende jaren een tekort aan HVO verwachten. Valero Energy Ltd Ireland verwees specifiek naar de EU-streefcijfers voor hernieuwbare energie voor vervoer voor 2030 en voerde aan dat deze doelstellingen niet zouden worden gehaald gezien de huidige EU-productie.

(217)

De Commissie merkte op dat de producenten in de Unie over voldoende capaciteit beschikken om aan de huidige vraag te voldoen en zelfs reservecapaciteit hebben om, indien nodig, aan toekomstige stijgingen in de vraag en de uitvoer te voldoen. Bovendien was het nog te vroeg, met name gezien de recente uitbreidingen van de capaciteit van de EU, om met vertrouwen te kunnen beoordelen of er zich in 2030 waarschijnlijk tekorten zullen voordoen. Dit gezegd zijnde, kan de Commissie over vijf jaar beter in staat zijn de situatie te beoordelen indien zij dan wordt verzocht een nieuw onderzoek in verband met het vervallen van de maatregelen uit te voeren. Bijgevolg werd dit argument afgewezen.

(218)

Er zijn geen aanwijzingen dat de bestaande maatregelen negatieve gevolgen hebben gehad voor de gebruikers van biodiesel in de Unie, en er is met name geen bewijs dat de bestaande maatregelen een negatief effect hadden op hun winstgevendheid.

(219)

De Commissie is daarom tot de conclusie gekomen dat voortzetting van de maatregelen niet schadelijk zou zijn voor de belangen van de gebruikers.

(220)

Op basis van het bovenstaande is de Commissie tot de conclusie gekomen dat er, wat het belang van de Unie betreft, geen dwingende redenen zijn om de bestaande maatregelen ten aanzien van de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS niet te handhaven.

(221)

Uit de conclusies die zijn getrokken met betrekking tot de waarschijnlijkheid van voortzetting of herhaling van subsidiëring en schade kan worden afgeleid dat, overeenkomstig artikel 18, lid 1, van de basisverordening, de compenserende rechten die van toepassing zijn op de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS, ingesteld bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1519 van de Commissie, zoals gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/675 van de Commissie (49), voor een aanvullende periode van vijf jaar moeten worden gehandhaafd.

(222)

Zoals vermeld in overweging 2 zijn de thans geldende compenserende rechten ten aanzien van de invoer van biodiesel van oorsprong uit de VS uitgebreid tot de invoer van hetzelfde product verzonden vanuit Canada, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Canada, en tot de invoer van biodiesel in mengsels met 20 of minder gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS.

(223)

De compenserende rechten die zullen worden gehandhaafd, zullen eveneens worden uitgebreid tot de invoer van biodiesel verzonden vanuit Canada, al dan niet aangegeven als van oorsprong uit Canada, en tot biodiesel in mengsels met 20 of minder gewichtsprocenten door synthese en/of hydrobehandeling verkregen monoalkylesters van vetzuren en/of paraffinische gasolie van niet-fossiele oorsprong, van oorsprong uit de VS.

(224)

De producenten-exporteurs in Canada die waren vrijgesteld van de maatregelen, zoals uitgebreid bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/1519 van de Commissie en gewijzigd bij Uitvoeringsverordening (EU) 2016/675 van de Commissie, moeten eveneens worden vrijgesteld van de bij deze verordening ingestelde maatregelen.

(225)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het bij artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) 2016/1036 (50) ingestelde comité.

(226)

Indien een bedrag moet worden terugbetaald naar aanleiding van een arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie, geldt ingevolge artikel 109 van Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 (51) als rentevoet de rente die de Europese Centrale Bank voor haar basisherfinancieringstransacties hanteert, zoals bekendgemaakt in de C-serie van het Publicatieblad van de Europese Unie op de eerste kalenderdag van elke maand,