(1)

Bij de praktische uitvoering van Verordening (EU) nr. 952/2013 (hierna “het wetboek” genoemd) in samenhang met Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van de Commissie (2) is gebleken dat de gedelegeerde verordening op een aantal punten moet worden gewijzigd om deze beter af te stemmen op de behoeften van de marktdeelnemers en de douanediensten, en om rekening te houden met de ontwikkelingen in de wetgeving en de ontwikkelingen op het gebied van de uitrol van de IT-systemen die ten behoeve van het wetboek zijn ingevoerd.

(2)

Om te verduidelijken welk douanekantoor ervoor moet zorgen dat de risicoanalyse vóór aankomst wordt verricht op basis van de gegevens in de summiere aangifte bij binnenkomst, moet de definitie van “douanekantoor van eerste binnenkomst” in artikel 1, punt 15, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 worden gewijzigd om te verduidelijken dat wanneer dat begrip wordt gebruikt, het verwijst naar het kantoor dat verantwoordelijk is voor de beoogde plaats van aankomst van het vervoermiddel, zelfs indien het vervoermiddel, om welke reden dan ook, feitelijk aankomt op een andere plaats waar een ander kantoor verantwoordelijk is.

(3)

Ter afbakening van het toepassingsgebied van de regels voor de summiere aangifte bij binnenbrengen voor goederen in expreszendingen en van de formaliteiten die van toepassing zijn op de invoer en de uitvoer van dergelijke goederen, moeten de termen “expreszending” en “koeriersdienst” worden gedefinieerd.

(4)

Om te zorgen voor een uniforme toepassing van de douanebepalingen die zijn gebaseerd op de intrinsieke waarde van de goederen, is een definitie van de term “intrinsieke waarde” nodig.

(5)

Aansluitend op het actieplan voor militaire mobiliteit (3) bestaat de behoefte de douaneformaliteiten voor goederen die in het kader van militaire activiteiten worden vervoerd of gebruikt, te stroomlijnen en te vereenvoudigen. Die doelstelling moet worden verwezenlijkt door dergelijke goederen te definiëren en door een EU-formulier 302 op te stellen als een douanedocument dat door de EU-lidstaten moet worden gebruikt, ook in het kader van militaire activiteiten die deel uitmaken van het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid van de Unie.

(6)

Om op grond van andere Uniewetgeving dan de douanewetgeving toe te staan dat het registratie- en identificatienummer van marktdeelnemers (EORI) voor de identificatie wordt gebruikt, moeten andere personen dan marktdeelnemers worden verplicht om zich te registreren in de EORI-database wanneer dergelijke registratie verplicht is op basis van de Uniewetgeving en niet alleen wanneer de wetgeving van een lidstaat dit vereist. Artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

Artikel 13, lid 4, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 voorziet in de mogelijkheid om de beschikkingstermijn te verlengen in verband met de toepassing van de douanewetgeving wanneer de bevoegde douaneautoriteiten een inbreuk op de douanewetgeving onderzoeken. Deze mogelijkheid moet ook gelden voor de gevallen waarin de bevoegde douane- en belastingautoriteiten een inbreuk op de belastingwetgeving onderzoeken, omdat bepaalde vergunningen alleen kunnen worden verleend als er geen sprake is van ernstige of herhaalde overtredingen van de belastingregels. Overeenkomstig artikel 17, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de douaneautoriteiten verplicht een beschikking te schorsen totdat is vastgesteld of een marktdeelnemer ernstige of herhaalde overtredingen heeft begaan. Die verplichting moet ook gelden voor gevallen van zware misdrijven in verband met de economische activiteit van de aanvrager, maar niet voor overtredingen of misdrijven van personen die verantwoordelijk zijn voor de douanezaken van een onderneming en geen werknemers van die onderneming zijn, overeenkomstig artikel 24, lid 1, van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 van de Commissie (4). Artikel 13, lid 4, en artikel 17, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

In artikel 86, lid 3, van het wetboek zijn bijzondere regels vastgelegd voor de berekening van het bedrag van een douaneschuld, indien een douaneschuld is ontstaan voor veredelingsproducten die zijn voortgebracht in het kader van de regeling actieve veredeling. Op verzoek van de aangever wordt die douaneschuld vastgesteld op basis van de tariefindeling, douanewaarde, hoeveelheid, aard en oorsprong van de onder de regeling actieve veredeling geplaatste goederen op het tijdstip waarop de douaneaangifte voor die goederen is aanvaard. In artikel 76 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de voorwaarden vastgelegd voor de toepassing van artikel 86, lid 3, van het wetboek zonder een daartoe strekkend verzoek van de aangever. Ter voorkoming van het omzeilen van antidumping- en compenserende rechten, vrijwaringsmaatregelen en aanvullende rechten die voortvloeien uit een schorsing van concessies die van toepassing zouden zijn op goederen die eerst onder de regeling actieve veredeling zijn geplaatst, moet de verplichting om artikel 86, lid 3, van het wetboek toe te passen zonder een daartoe strekkend verzoek van de aangever ook gelden voor veredelingsproducten die zijn verkregen van dergelijke goederen die onder de regeling actieve veredeling zijn geplaatst. Artikel 76 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd. De marktdeelnemers moeten een overgangsperiode van één jaar krijgen om zich aan de nieuwe regels aan te passen.

(9)

In artikel 104, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn uitzonderingen opgenomen op de verplichting om een summiere aangifte bij binnenbrengen in te dienen voor goederen die het douanegebied van de Unie worden binnengebracht. Om de invoer van organen en ander menselijk of dierlijk weefsel of menselijk bloed dat geschikt is voor permanente transplantatie, implantatie of transfusie in geval van nood niet te vertragen, moet de uitzondering ook gelden voor deze goederen. Om daarnaast de militaire mobiliteit te vergemakkelijken, moet er ook een uitzondering worden gemaakt voor goederen die worden vervoerd onder dekking van een NAVO-formulier 302 of een EU-formulier 302. Daarnaast moet door de integratie van Campione d’Italia en de Italiaanse wateren van het meer van Lugano in het douanegebied van de Unie (5) de uitzondering daarvoor niet langer gelden voor goederen die vanuit die gebieden worden binnengebracht. Artikel 104, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(10)

Met Richtlijn (EU) 2019/883 van het Europees Parlement en de Raad (6) wordt beoogd het mariene milieu te beschermen tegen de negatieve effecten van lozingen van afval van schepen die gebruikmaken van havens in de Unie, door de beschikbaarheid en het gebruik van toereikende havenontvangstvoorzieningen en de afgifte van afval aan die voorzieningen te verbeteren. Om de doelstelling van die richtlijn niet in gevaar te brengen, moeten de douaneformaliteiten voor dergelijk afval worden gestroomlijnd en vereenvoudigd door een ontheffing te verlenen voor de verplichting om een summiere aangifte bij binnenbrengen in te dienen en door het aanbrengen bij de douane te beschouwen als een douaneaangifte voor het vrije verkeer. Deze vereenvoudigingen zijn alleen van toepassing als de in artikel 6 van Richtlijn (EU) 2019/883 bedoelde afvalvooraanmelding bij de bevoegde autoriteiten is gedaan. De artikelen 104, 138, 141 en 142 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(11)

In artikel 104 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 is een ontheffing vastgesteld van de verplichting tot indiening van een summiere aangifte bij binnenbrengen voor goederen in postzendingen en voor goederen waarvan de waarde niet meer dan 22 EUR bedraagt, tot de datum van de upgrade van het invoercontrolesysteem. De Commissie heeft echter bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/2151 van de Commissie (7) (hierna “het werkprogramma” genoemd) besloten om een nieuw elektronisch systeem (ICS2) op te zetten ter ondersteuning van de veiligheidsrisicoanalyse vóór aankomst van de douane, en daarmee samenhangende controles. De uitvoering van het nieuwe systeem vindt plaats in drie releases (release 1, release 2 en release 3). De algemene verwijzing naar de upgrade van het invoercontrolesysteem in artikel 104 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom worden vervangen door specifiekere verwijzingen naar de verschillende releases van het nieuwe systeem, waarmee de vervoerders stapsgewijs verbinding zullen leggen. Overeenkomstig het werkprogramma zullen de postaanbieders en koeriersdiensten ten aanzien van het vervoer door de lucht vanaf release 1 verbinding leggen met het nieuwe systeem, maar zij zullen alleen verplicht zijn om de minimale gegevensset in te dienen van de summiere aangifte bij binnenbrengen voor goederen in postzendingen die de Unie als eindbestemming hebben en voor goederen in expreszendingen. Andere marktdeelnemers of verrichtingen op het gebied van het vervoer door de lucht zullen vanaf release 2 onder het nieuwe systeem vallen. Voor vervoer per spoor, over de weg, over zee en over de binnenwateren moeten de desbetreffende marktdeelnemers vanaf release 3 verbinding leggen met het systeem. De ontheffing voor goederen in postzendingen dient bijgevolg niet van toepassing te zijn op luchtzendingen die een lidstaat als eindbestemming hebben na release 1. Zij dient evenmin van toepassing te zijn op luchtzendingen die een derde land als eindbestemming hebben na release 2, en voor postzendingen die worden vervoerd over zee, over de binnenwateren, per spoor of over de weg na release 3. Evenzo dient de ontheffing voor goederen van niet meer dan 22 EUR die in expreszendingen door de lucht worden vervoerd, niet van toepassing te zijn na release 1. Zij dient evenmin van toepassing te zijn na release 2 op die goederen in luchtzendingen die noch postzendingen, noch expreszendingen zijn. Voor goederen in zendingen die worden vervoerd over zee, over de binnenwateren, over de weg of per spoor, dient zij niet van toepassing te zijn na release 3. De lidstaten moeten samen met Commissie de specifieke datums bepalen waarop de marktdeelnemers verplicht zijn om de verschillende releases van de nieuwe systemen in overeenstemming met de bijlage bij het werkprogramma te gebruiken. Artikel 104 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

In artikel 106 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de termijnen vastgelegd voor het indienen van de summiere aangifte bij binnenbrengen voor vervoer door de lucht. Deze termijnen moeten ook aansluiten bij het besluit om het elektronische systeem (ICS2) in drie releases op te zetten. In de bepaling moet een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen de algemene regel inzake de termijn voor het indienen van een summiere aangifte bij binnenbrengen en de termijnen voor het indienen van de minimale gegevensset van de summiere aangifte bij binnenbrengen en de termijnen om andere gegevens in te dienen. Dit onderscheid is nodig omdat, zoals in artikel 183 van Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 is vermeld, vanaf release 2 van het nieuwe systeem de verstrekking van de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen door verschillende personen (meervoudige indiening) stapsgewijs mogelijk zal zijn. Vanaf release 1 van het nieuwe systeem zijn postaanbieders en koeriersdiensten verplicht om de minimale gegevensset van de summiere aangifte bij binnenbrengen zo snel mogelijk in te dienen en uiterlijk voordat de goederen in het vliegtuig worden geladen waarmee zij het douanegebied van de Unie zullen worden binnengebracht. De verplichting om de minimale gegevensset in te dienen moet gelden voor alle luchtvaartmaatschappijen en marktdeelnemers die vanaf release 2 bij luchtvervoersactiviteiten zijn betrokken. Vanaf release 2 van het nieuwe systeem moeten luchtvaartmaatschappijen de minimale gegevensset aanvullen met de overige gegevens zodat de volledige summiere aangifte bij binnenbrengen binnen de algemene termijnen wordt ingediend. Tussen de datums van release 1 en release 2 moet de door de postaanbieders en koeriersdiensten ingediende minimale gegevensset echter worden beschouwd als de volledige summiere aangifte voor goederen in postzendingen en voor goederen in expreszendingen waarvan de intrinsieke waarde niet meer dan 22 EUR bedraagt. De reden hiervoor is dat luchtvaartmaatschappijen in die tijdsinterval niet in verbinding zullen staan met het nieuwe systeem en daarom niet in staat zullen zijn om de minimale gegevensset aan te vullen. De regel waarbij aan luchtvaartmaatschappijen en marktdeelnemers de verplichting wordt opgelegd om de minimale gegevensset voor de summiere aangifte bij binnenbrengen zo snel mogelijk in te dienen en uiterlijk voordat de goederen in het vliegtuig worden geladen waarmee zij het douanegebied van de Unie zullen worden binnengebracht, stelt de douaneautoriteiten in staat om een risicoanalyse te verrichten en de nodige maatregelen in het kader van de beveiliging van luchtvracht te nemen. Dit is een belangrijke aanvullende maatregel op het bestaande EU-regelgevingskader voor de beveiliging van de luchtvaart, te weten Verordening (EG) nr. 300/2008 van het Europees Parlement en de Raad (8).

(13)

In de artikelen 112 en 113 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn verplichtingen vastgelegd voor andere personen dan de vervoerder om gegevens te verstrekken van de summiere aangifte bij binnenbrengen met betrekking tot respectievelijk vervoer over zee of over de binnenwateren en vervoer door de lucht. Beide artikelen bevatten overgangsregels die de verplichtingen opschorten tot de upgrade van het invoercontrolesysteem. Die overgangsregels moeten uitdrukking geven aan het feit dat het verstrekken van de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen door verschillende personen alleen zal plaatsvinden vanaf release 2 van het nieuwe systeem in het geval van vervoer door de lucht, en vanaf release 3 in het geval van vervoer over zee of over de binnenwateren. Bij de verplichting van andere personen dan de vervoerder om de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen te verstrekken, moet dus onderscheid worden gemaakt tussen beide releases. Daarnaast moet de regel dat elke persoon verantwoordelijk is voor de gegevens van de summiere aangifte bij binnenbrengen die hij of zij heeft ingediend, uit de artikelen 112 en 113 worden geschrapt en een nieuwe algemene bepaling worden die van toepassing is op elke vervoerswijze en niet alleen op het vervoer door de lucht, over zee en over de binnenwateren. Aangezien de ontheffing voor een summiere aangifte bij binnenbrengen voor postzendingen en goederen met een waarde van minder dan 22 EUR geleidelijk zal verdwijnen, dient die bepaling ook een nieuwe verplichting te bevatten voor postaanbieders om gegevens te verstrekken van de summiere aangifte bij binnenbrengen aan het douanekantoor van eerste binnenkomst, indien zij die gegevens niet hebben verstrekt aan de vervoerders die de verplichting hebben de door de postaanbieders of koeriersdiensten verstrekte minimale gegevensset aan te vullen. De artikelen 112 en 113 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd en een nieuw artikel 113 bis moet worden ingevoegd.

(14)

Om de militaire mobiliteit te vergemakkelijken, moet het EU-formulier 302 ook als bewijs van de douanestatus van Uniegoederen dienen. Artikel 127 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(15)

In artikel 128 quinquies van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de voorwaarden vastgelegd om een vergunning te krijgen voor het opstellen van het scheepvaartmanifest na vertrek. Deze voorwaarden moeten van toepassing blijven zolang die vergunning kan worden verleend, ongeacht of het DWU-systeem Douanebeschikkingen is uitgerold. De verwijzing naar het DWU-systeem Douanebeschikkingen moet daarom worden geschrapt. Artikel 128 quinquies van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(16)

In artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn bepaalde handelingen opgenomen die geacht worden een douaneaangifte te vormen voor de in artikel 138, onder a) tot en met d), artikel 139 en artikel 140, lid 1, van die verordening bedoelde goederen. De formaliteiten voor het aangeven, zowel voor de invoer als voor de uitvoer, van organen en ander menselijk of dierlijk weefsel of menselijk bloed dat geschikt is voor permanente transplantatie, implantatie of transfusie in geval van nood, moeten zo beperkt mogelijk worden gehouden om de invoer ervan niet te vertragen door omslachtige douaneformaliteiten aan de grens en om te zorgen voor een tijdig gebruik. Dergelijke organen, weefsels of dergelijk bloed moeten daarom kunnen worden aangegeven via een van de in artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 opgenomen handelingen. De artikelen 138, 140 en 141 van die gedelegeerde verordening moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(17)

Om het verkeer van goederen die in het kader van militaire activiteiten worden vervoerd of gebruikt verder te vereenvoudigen, moet het aanbrengen bij de douane van een NAVO-formulier 302 of een EU-formulier 302 beschouwd worden als een douaneaangifte voor het vrije verkeer met vrijstelling van invoerrechten als terugkerende goederen, voor tijdelijke invoer, voor uitvoer of wederuitvoer of voor douanevervoer. Bij gebrek aan een elektronisch systeem voor de indiening van een NAVO-formulier 302 of een EU-formulier 302 bij de douane, kunnen deze formulieren via andere middelen dan elektronische gegevensverwerkingstechnieken worden ingediend. De artikelen 138 tot en met 142 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(18)

Wanneer de nieuwe btw-regels voor afstandsverkopen in Richtlijn (EU) 2017/2455 van de Raad (9) in werking treden, zal de btw verschuldigd zijn op alle goederen die in de Unie worden ingevoerd, ongeacht de waarde ervan. Om ervoor te zorgen dat de btw voor deze goederen wordt geïnd, zal een elektronische douaneaangifte vereist zijn. De huidige mogelijkheid om postzendingen aan te geven via de in artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 opgenomen handelingen moet daarom worden gewijzigd. Die mogelijkheid moet alleen van toepassing zijn tot het einde van de uitrolperiode voor release 1 van het ICS2, omdat alle postaanbieders tegen die tijd over de nodige elektronische gegevens moeten beschikken om de summiere aangifte bij binnenbrengen in te dienen. Om te zorgen voor een correcte inning van de btw moet die mogelijkheid bovendien worden goedgekeurd door de douaneautoriteiten en worden beperkt tot de gevallen waarin de btw bij invoer wordt geïnd bij het binnenbrengen van de goederen volgens de gewone procedure. De artikelen 138 en 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(19)

Dankzij de groei in e-commerce neemt het aantal uit de Unie uitgevoerde zendingen met een geringe waarde toe. Postaanbieders en koeriersdiensten hebben een belangrijke rol bij deze uitvoer. Terwijl postzendingen kunnen worden aangegeven voor uitvoer door de uitgang ervan uit het douanegebied van de Unie overeenkomstig artikel 141, lid 4, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, moeten andere handelsgoederen waarvan de waarde niet meer dan 1 000 EUR of het gewicht niet meer dan 1 000 kg bedraagt, mondeling tot uitvoer worden aangegeven overeenkomstig artikel 137, lid 1, onder b), van die verordening. Aangezien de mondelinge aangifte moet worden gedaan bij het douanekantoor dat bevoegd is voor de plaats van uitgang, past deze vergemakkelijking niet bij het bedrijfsmodel van koeriersdiensten dat is gebaseerd op een vergemakkelijking van het type één vervoersovereenkomst. Indien één vervoersovereenkomst wordt gebruikt, kunnen alle uitgangsformaliteiten, met inbegrip van de formele sluiting van de uitvoer, worden vervuld bij een douanekantoor in het binnenland, zodat het douanekantoor dat bevoegd is voor de plaats van uitgang alleen op ad-hocbasis kan verzoeken om de goederen te onderzoeken. De informatie over de uitgang van de goederen is beschikbaar in de administratie van de koeriersdienst en kan worden geverifieerd door de douaneautoriteiten in het kader van controles achteraf. Om te zorgen voor een soepele afhandeling van de uitvoer van zendingen met een geringe waarde van koeriersdiensten en zodoende knelpunten bij de douanekantoren aan de grens te voorkomen, moeten deze zendingen kunnen worden aangegeven via de in artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 opgenomen handelingen. De artikelen 140 en 141 van die verordening moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(20)

Artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet ook worden gewijzigd om te verduidelijken dat vervoermiddelen die in aanmerking komen voor volledige vrijstelling van invoerrechten voor tijdelijke invoer kunnen worden aangegeven louter door het overschrijden van de grens van het douanegebied van de Unie door de goederen in een van de in lid 1, onder d), van dat artikel opgenomen situaties. Hetzelfde geldt voor vervoermiddelen die als terugkerende goederen in het vrije verkeer worden gebracht overeenkomstig artikel 203 van het wetboek. Deze verduidelijking is nodig omwille van de rechtszekerheid.

(21)

In artikel 142 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn bepaalde goederen opgenomen die niet mondeling of overeenkomstig artikel 141 van die verordening kunnen worden aangegeven, zoals goederen waarvoor een aanvraag tot terugbetaling van rechten of andere heffingen is gedaan. Met ingang van de inwerkingtreding van de nieuwe btw-regels voor afstandsverkopen in Richtlijn (EU) 2017/2455 van de Raad zal de btw verschuldigd zijn op alle goederen die in de Unie worden ingevoerd, ongeacht de waarde ervan. Als deze goederen dus worden teruggezonden, moet de aanvrager vragen om terugbetaling van de bij het in het vrije verkeer brengen van de goederen geheven btw. In dergelijke gevallen moet de aangever bewijzen dat de goederen het douanegebied van de Unie hebben verlaten. Om de administratieve lasten voor zendingen met een geringe waarde op een redelijk niveau te houden, moet de wederuitvoer van dergelijke zendingen door enige andere handeling overeenkomstig artikel 141 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 mogelijk zijn, zelfs als een aanvraag voor de terugbetaling van de btw is ingediend. Daarom moet artikel 142 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(22)

Om te verduidelijken dat de indiening van de vereiste gegevens voor het in het vrije verkeer brengen van zendingen met een geringe waarde in verschillende elektronische formaten kan worden gedaan, moet de formulering van artikel 143 bis worden gewijzigd. Er moet in een overgangsmaatregel worden voorzien voor de aangifte van zendingen met een geringe waarde in de nationale invoersystemen die nog niet zijn bijgewerkt in overeenstemming met het wetboek. Overeenkomstig artikel 278, lid 2, van het wetboek en overeenkomstig het werkprogramma kunnen de lidstaten hun nationale invoersystemen tot eind 2022 bijwerken. De nieuwe btw-maatregelen in Richtlijn (EU) 2017/2455 zullen daarentegen voor die tijd in werking treden. Daarom is het nodig om in de niet-bijgewerkte elektronische systemen die functioneren met de gegevensvereisten op overgangsbasis, een alternatieve gegevensset op te nemen voor de elektronische douaneaangifte van zendingen met een geringe waarde. De lidstaten moeten daarom kunnen voorzien in het gebruik van de gegevensset van de vereenvoudigde aangifte of de standaard douaneaangifte in Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341 van de Commissie (10), in plaats van de douaneaangifte voor bepaalde zendingen met een geringe waarde van artikel 143 bis, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 van de Commissie, totdat de nationale invoersystemen zijn bijgewerkt.

(23)

In artikel 144 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn regels vastgesteld voor de douaneaangifte voor goederen in postzendingen. Deze regels moeten een weerspiegeling vormen van de veranderingen in de aangifte van dergelijke goederen met ingang van de inwerkingtreding van de relevante bepalingen van Richtlijn (EU) 2017/2455. De regel waarin is vastgelegd wie als schuldenaar en als aangever moet worden aangemerkt in de aangifte voor postzendingen bij de aanbrenging ervan, moet worden geschrapt omdat goederen in postzendingen van niet meer dan 150 EUR met ingang van 1 januari 2021 door middel van een elektronische douaneaangifte moeten worden aangegeven. In die aangifte moeten de schuldenaar en de aangever duidelijk worden vermeld. Er moet in de lidstaten die hun nationale invoersystemen nog niet overeenkomstig het wetboek hebben bijgewerkt, worden voorzien in een overgangsmaatregel voor de aangifte van goederen in postzendingen met een waarde tussen 150 EUR en 1000 EUR. De mogelijkheid moet behouden blijven om tot het einde van de termijn om de nationale invoersystemen bij te werken (d.w.z. tot eind 2022), die goederen middels een aanbrenging, vergezeld van een CN22- of CN23-verklaring, voor het vrije verkeer aan te geven, omdat de lidstaten tot het einde van die termijn niet verplicht zijn om verschillende gegevenssets voor elektronische aangiften in te voeren. Artikel 144 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(24)

In artikel 146 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de termijnen vastgesteld voor de indiening van de aanvullende aangifte als bedoeld in artikel 167, lid 1, eerste alinea, van het wetboek. Deze regels moeten op duidelijkere wijze verband houden met de termijnen van de douaneautoriteiten om het bedrag aan invoer- of uitvoerrechten te boeken overeenkomstig artikel 105, lid 1, van het wetboek, en de termijnen voor de aangevers om de verschillende soorten aanvullende aangiften in te dienen. Daarom moet worden verduidelijkt dat aanvullende aangiften die een enkele vereenvoudigde aangifte dekken en in één keer worden geboekt overeenkomstig artikel 105, lid 1, eerste alinea, van het wetboek, aanvullende aangiften zijn die een algemeen karakter hebben. Aanvullende aangiften die een algemeen karakter hebben, moeten binnen tien dagen na de vrijgave van de goederen worden ingediend. Verder moet worden verduidelijkt dat aanvullende aangiften die een periodiek of samenvattend karakter hebben één of meerdere vereenvoudigde aangiften dekken van dezelfde aangever gedurende een vastgestelde periode en in één keer worden geboekt voor een totaalbedrag aan invoerrechten overeenkomstig artikel 105, lid 1, tweede alinea, van het wetboek. Deze aangiften moeten worden ingediend binnen tien dagen na het einde van de termijn waarop zij betrekking hebben.

(25)

Om de huidige regels beter aan de behoeften van de marktdeelnemers aan te passen, moeten de douaneautoriteiten aangevers een langere termijn geven om de aanvullende aangifte in te dienen en de relevante bewijstukken te verkrijgen, wanneer de indiening van de douaneaangifte niet tot het ontstaan van een douaneschuld kan leiden. De langere termijn dient maximaal 120 dagen te belopen vanaf de vrijgave van de goederen in het geval van aanvullende aangiften die een algemeen karakter hebben. Daarnaast kan de termijn in uitzonderlijke en naar behoren gemotiveerde omstandigheden maximaal twee jaar belopen wanneer de redenen om een langere termijn toe te staan verband houden met de douanewaarde van de goederen. Artikel 146 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 en artikel 147 van die verordening, waarin de termijn is vastgesteld waarbinnen de aangever in het geval van een aanvullende aangifte in het bezit van de bewijsstukken moet zijn, moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(26)

In artikel 163 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de gevallen vastgelegd waarin een douaneaangifte wordt beschouwd als een aanvraag voor een vergunning voor een andere bijzondere regeling dan de regeling douanevervoer. Die bepaling moet ook de vernietiging van zendingen met een waarde van 150 000 EUR of minder omvatten om de douaneformaliteiten voor marktdeelnemers in dergelijke gevallen te vergemakkelijken. De vernietiging van zendingen moet mogelijk zijn zonder het systeem Douanebeschikkingen te gebruiken, zodat de douaneautoriteiten op de aanvraag kunnen beschikken op het tijdstip waarop de te vernietigen goederen voor de douaneregeling worden aangegeven. Verder worden de in bijlage 71-02 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 opgenomen gevoelige goederen uitgesloten van de bovengenoemde vergemakkelijking, tenzij zij moeten worden vernietigd en de waarde van de zending niet meer bedraagt dan 150 000 EUR. Artikel 163 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(27)

In artikel 163, lid 2, onder g), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 is bepaald dat een douaneaangifte niet mag worden beschouwd als een aanvraag voor een vergunning voor een andere bijzondere regeling dan de regeling douanevervoer wanneer artikel 167, lid 1, onder f), van die gedelegeerde verordening van toepassing is. Deze bepaling heeft betrekking op de verwerking van gevoelige goederen, die reeds zijn uitgesloten van de werkingssfeer van artikel 163, lid 1, onder c), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446. Om deze herhaling te voorkomen, moet artikel 163, lid 2, onder g), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 worden geschrapt.

(28)

In artikel 166, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 is vastgelegd dat de voorwaarde voor de verlening van een vergunning voor de regeling veredeling in artikel 211, lid 4, onder b), van het wetboek, namelijk dat door de regeling de wezenlijke belangen van producenten in de Unie niet worden geschaad (de economische voorwaarden), niet van toepassing is op vergunningen voor actieve veredeling, behalve in bepaalde gevallen, met inbegrip van aanvragen voor goederen die aan maatregelen zoals antidumping- of compenserende rechten zijn onderworpen. Dergelijke aanvragen moeten echter worden uitgesloten van het onderzoek van de economische voorwaarden, aangezien die rechten bedoeld zijn om de wezenlijke belangen van producenten in de Unie te beschermen. Het onderzoek van de economische voorwaarden zal in dergelijke gevallen bovendien niet langer nodig zijn, aangezien artikel 76 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, zoals gewijzigd bij deze verordening, voorziet in een automatische toepassing van de antidumping- en compenserende rechten op goederen die onder de regeling actieve veredeling zijn geplaatst wanneer de regeling is aangezuiverd. Artikel 166, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(29)

Artikel 168 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 betreft de berekening van het bedrag aan invoerrechten in bepaalde gevallen van actieve veredeling. Die bepaling is echter overbodig als gevolg van de wijzigingen van de artikelen 76 en 166 van die gedelegeerde verordening. Op grond van die wijzigingen wordt de berekening van de invoerrechten verricht overeenkomstig artikel 86, lid 3, van het wetboek in de in artikel 168 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 genoemde gevallen. Indien de goederen daarnaast zijn onderworpen aan landbouw- of handelspolitieke maatregelen, moeten de economische voorwaarden worden onderzocht overeenkomstig artikel 166 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, zoals gewijzigd bij deze verordening. Bijgevolg moet artikel 168 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 worden geschrapt.

(30)

In artikel 177 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn regels vastgelegd voor een gescheiden boekhouding wanneer Uniegoederen samen met niet-Uniegoederen worden opgeslagen in een opslagruimte onder de regeling douane-entrepot. Om mogelijk misbruik van deze regels te voorkomen, moet de gezamenlijke opslag van Unie- en niet-Uniegoederen in een opslagruimte onder de regeling douane-entrepot (gezamenlijke opslag) alleen worden toegestaan indien de goederen dezelfde GN-code, handelskwaliteit en technische kenmerken hebben. Het moet niet worden toegestaan om aan maatregelen zoals antidumping of compenserende rechten onderworpen goederen in een gemeenschappelijke opslagruimte te plaatsen, tenzij deze goederen Uniegoederen zijn geworden nadat zij aan de relevante antidumping- of compenserende rechten zijn onderworpen. Artikel 177 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(31)

Teneinde het gebruik van de regeling tijdelijke invoer in de internationale zeevaart, in grensgebieden en met betrekking tot bepaald pedagogisch, wetenschappelijk en technisch materieel te vereenvoudigen, moet het de aanvrager en de houder van de regeling tijdelijke invoer uitzonderlijk worden toegestaan om in het douanegebied van de Unie te zijn gevestigd en niet buiten dat douanegebied, zoals krachtens artikel 250, lid 2, onder c), van het wetboek is vereist. De artikelen 220, 224, 227, 229 en 230 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(32)

Wanneer militaire goederen voor tijdelijke invoer worden aangegeven, moeten zij voor volledige vrijstelling van invoerrechten in aanmerking komen en moet de aanzuiveringstermijn worden vastgesteld op 24 maanden, met de mogelijkheid tot verlenging. Daarom moet een nieuw artikel 235 bis worden ingevoegd in Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 en moet artikel 237 van die verordening dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(33)

In artikel 245, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn uitzonderingen opgenomen op de verplichting om een aangifte vóór vertrek in te dienen voor goederen die bepaalde Uniegebieden buiten het douanegebied van de Unie verlaten. Om de militaire mobiliteit te vergemakkelijken, moet deze uitzondering worden uitgebreid tot goederen die worden vervoerd onder dekking van een NAVO-formulier 302 of een EU-formulier 302. Daarnaast moet die uitzondering door de integratie van Campione d’Italia en de Italiaanse wateren van het meer van Lugano in het douanegebied van de Unie niet meer van toepassing zijn op Campione d’Italia en de Italiaanse wateren van het meer van Lugano. Artikel 245, lid 1, punten i) en p), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(34)

Artikel 248 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet worden gewijzigd om te verduidelijken dat het douanekantoor van uitvoer de uitvoeraangifte en de relevante bevestiging van het uitgaan van goederen ongeldig moet maken wanneer het douanekantoor van uitgang heeft meegedeeld dat douanevervoer dat buiten het douanegebied van de Unie had moeten eindigen, binnen het douanegebied zal eindigen.

(35)

Bijlage 71-03 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 bevat een lijst van gebruikelijke behandelingen voor goederen die overeenkomstig artikel 220 van het wetboek onder een veredelingsregeling zijn geplaatst. Ter voorkoming van misbruik van gebruikelijke behandelingen om ongerechtvaardigde voordelen op het gebied van de rechten te verkrijgen, moet die bijlage dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(36)

In Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, bijlage 71-04, punt 7, zijn de voorwaarden vastgesteld waaronder het gebruik van equivalentieverkeer is toegestaan in het kader van de regeling actieve veredeling ten aanzien van melk en zuivelproducten. De voorwaarden hebben betrekking op het gewicht van de verschillende bestanddelen in dergelijke producten, namelijk drogestof, vetstof en eiwitten. Om die bepalingen te vereenvoudigen zodat melk en zuivelproducten onderworpen zijn aan de algemene regels inzake equivalentie in artikel 223, lid 1, derde alinea, van het wetboek, moet bijlage 71-04 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(37)

In bijlage 71-05 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 zijn de gegevenselementen opgenomen die beschikbaar moeten worden gesteld voor de gestandaardiseerde uitwisseling van inlichtingen tussen douaneautoriteiten in het kader van de veredelingsregelingen. Er moet worden verduidelijkt dat sommige gegevenselementen in andere meeteenheden kunnen worden uitgedrukt dan kilogram en in andere valuta’s dan de euro, omdat in tegenstelling tot andere bepalingen inzake de door de marktdeelnemers te verstrekken gegevens de artikelen 176 en 181 en bijlage 71-05 deze mogelijkheid niet uitdrukkelijk vermelden. Het moet ook mogelijk zijn om een douaneaangifte te beschouwen als een aanvraag voor een vergunning voor actieve of passieve veredeling, zoals overeenkomstig artikel 163 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 is toegestaan. Tot slot moet in deel B een nieuw gegevenselement worden toegevoegd met betrekking tot de datum waarop de douaneschuld is ontstaan of waarop mogelijke handelspolitieke maatregelen zijn toegepast, omdat dit een relevant gegevenselement is dat de douaneautoriteiten moeten uitwisselen wanneer zij het INF-systeem gebruiken. Bijlage 71-05 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(38)

Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341 moet ook worden gewijzigd om rekening te houden met bepaalde wijzigingen in andere Uniewetgeving. Ten eerste is de invoering van de verslagleggingsverplichting van de lidstaten inzake de voortgang van de elektronische systemen in artikel 278 bis van het wetboek strenger dan de verslagleggingsverplichting in artikel 56, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341 en daarom moet het laatstgenoemde artikel worden geschrapt. Ten tweede moet bijlage 1 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341, waarin de gemeenschappelijke gegevensvereisten zijn vastgesteld voor aangiften, kennisgevingen en bewijs van Uniestatus die van toepassing zijn tot de elektronische systemen van het wetboek zijn uitgerold, een weergave vormen van het besluit van de Commissie inzake het bijgewerkte werkprogramma om het ICS2-systeem in drie releases uit te rollen. Die bijlage moet uitsluitend verwijzen naar de bijlagen bij die gedelegeerde verordening die voorzien in gegevensvereisten voor de overgangsperiode, maar niet naar bijlage B bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446, omdat deze tijdens de overgang niet van toepassing is. Tot slot moet na de opneming van de definitie van expreszending en koeriersdienst in artikel 1 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 de definitie van expreszending in bijlage 9 bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/341 worden geschrapt om verwarring te voorkomen.

(39)

Artikel 128 bis van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 moet worden gerectificeerd om de instructies op het stempel en de ondertekening van bepaalde bewijzen van Uniestatus te verduidelijken. Ten eerste worden sommige instructies herhaald en daarom moet één reeks instructies worden geschrapt. Ten tweede moet de verwijzing naar het speciale stempel, zoals beschreven in deel II, hoofdstuk II van bijlage 72-04 bij Uitvoeringsverordening (EU) 2015/2447 worden toegevoegd. Ten derde hebben toegelaten afgevers en toegelaten afzenders betrekking op twee afzonderlijke vergunningen en verwijst de bepaling ten onrechte naar toegelaten afzenders in het kader van vergunningen voor de afgifte van het bewijs. De bepaling moet in alle talen verwijzen naar “toegelaten afgever” in plaats van “toegelaten afzender”.

(40)

De verwijzing in artikel 150 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 naar artikel 138 van Richtlijn 2006/112/EG van de Raad (11) is niet juist en moet worden vervangen door een verwijzing naar artikel 143, lid 1, van die richtlijn, omdat dat artikel het artikel is dat voorziet in de toepasselijke btw-vrijstelling.

(41)

De mogelijkheid voor het aangeven van organen en ander menselijk of dierlijk weefsel of menselijk bloed dat in geval van nood geschikt is voor permanente transplantatie, implantatie of transfusie in geval van nood door enige andere handeling moet met terugwerkende kracht van toepassing worden met ingang van 15 maart 2020 om de invoer van deze goederen in de door het coronavirus veroorzaakte crisis te vergemakkelijken,