(1)

Volgens de definitie van Richtlijn 2001/18/EG van het Europees Parlement en de Raad (1) is een genetisch gemodificeerd organisme (ggo) “een organisme, met uitzondering van menselijke wezens, waarvan het genetische materiaal veranderd is op een wijze welke van nature door voortplanting en/of natuurlijke recombinatie niet mogelijk is”. Deze definitie wordt aangevuld met lijsten van technieken, die het toepassingsgebied van die richtlijn nader bepalen. De definitie en de lijsten van technieken zijn opgesteld in het licht van de selectietechnieken die ten tijde van de vaststelling van Richtlijn 2001/18/EG beschikbaar waren en werden gebruikt.

(2)

Sindsdien is er met de ontwikkeling van nieuwe selectietechnieken aanzienlijke vooruitgang geboekt en is het onduidelijk of deze nieuwe technieken onder de definitie van een ggo en dus onder Richtlijn 2001/18/EG vallen, en of de door deze technieken verkregen producten bijgevolg onderworpen zijn aan de in die richtlijn opgenomen verplichtingen.

(3)

In zijn arrest in zaak C-528/16 (2) heeft het Hof van Justitie geoordeeld dat nieuwe mutagenesetechnieken, in het licht van de algemene doelstellingen van Richtlijn 2001/18/EG, onder het toepassingsgebied van de Richtlijn vallen en onderworpen zijn aan de daarin opgenomen verplichtingen.

(4)

Deze uitspraak heeft gezorgd voor juridische duidelijkheid wat betreft de status van nieuwe mutagenesetechnieken, maar ook praktische vragen doen rijzen die gevolgen hebben voor de bevoegde nationale instanties, de bedrijfstak van de Unie, met name in de gewasveredelingssector, de onderzoekssector en daarbuiten. Het betreft onder meer de vraag hoe moet worden voldaan aan de verplichtingen van Richtlijn 2001/18/EG in de gevallen waarin door nieuwe mutagenesetechnieken verkregen producten met gebruikmaking van de huidige technieken niet kunnen worden onderscheiden van uit natuurlijke mutatie voortgekomen producten, en hoe in dat geval de gelijke behandeling tussen ingevoerde producten en in de Unie voortgebrachte producten moet worden gegarandeerd.

(5)

De Raad is van oordeel dat een studie moet worden verricht om daaromtrent duidelijkheid te verschaffen, overeenkomstig het Interinstitutioneel Akkoord “Beter wetgeven” van 13 april 2016 (3), en met name punt 10 daarvan betreffende de toepassing van artikel 225 en 241 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,