3.6.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 143/1

(1)

In Verordening (EG) nr. 1760/2000 zijn regels vastgesteld betreffende de identificatie en de registratie van runderen. Teneinde de verplaatsingen van runderen te kunnen traceren, bepaalt die verordening dat alle dieren moeten worden geïdentificeerd met ten minste twee van de in de bijlage I vermelde identificatiemiddelen die dezelfde unieke identificatiecode dragen. De in die bijlage opgenomen identificatiemiddelen omvatten een conventioneel oormerk en een elektronisch identificatiemiddel in de vorm van een elektronisch oormerk, een bolustransponder of een injecteerbare transponder.

(2)

Verordening (EG) nr. 1760/2000, als gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 653/2014 (2), bepaalt dat de regels met betrekking tot de structuur van de identificatiecode door middel van uitvoeringshandelingen moeten worden vastgesteld.

(3)

Om in overeenstemming te zijn met de normen van de Internationale Organisatie voor normalisatie (ISO) voor de identificatie van dieren is de meest geschikte structuur van de identificatiecode voor runderen de tweeletterige of de driecijferige landcode en een individuele code voor het dier van maximaal 12 cijfers.

(4)

De structuur van de identificatiecode die in deze verordening wordt vastgesteld, moet de werking van de eengemaakte markt niet enkel waarborgen voor runderen, maar ook voor schapen en geiten, wanneer overeenkomstig Verordening (EG) nr. 21/2004 van de Raad (3) een dergelijke structuur is vereist, ongeacht de identificatiemiddelen die in de verschillende lidstaten zijn ingevoerd.

(5)

Verordening (EG) nr. 911/2004 van de Commissie (4) bepaalt in welke vorm de gegevens over de lidstaat van oorsprong en over het individuele dier op zichtbare oormerken moeten worden gecodeerd. De gecodeerde vorm van de identificatie is de tweeletterige landcode, gecombineerd met een individuele diercode van maximaal twaalf cijfers.

(6)

De structuur van de identificatiecode voor runderen zou moeten gelden voor zowel conventionele oormerken als elektronische identificatiemiddelen, en dergelijke codes zouden interoperabel, elektronisch uitwisselbaar en in alle lidstaten leesbaar moeten zijn. Bijgevolg moet Verordening (EG) nr. 911/2004 worden gewijzigd om te verwijzen naar de identificatiecode die in deze verordening wordt vastgesteld.

(7)

In artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 911/2004 is bepaald dat Spanje, Ierland, Italië, Portugal en het Verenigd Koninkrijk hun systeem dat bestaat in een alfanumerieke code voor de twaalf tekens na landcode mogen handhaven: in Spanje, Ierland, Italië en Portugal voor dieren die tot en met 31 december 1999 zijn geboren en in het Verenigd Koninkrijk voor dieren die tot en met 30 juni 2000 zijn geboren. Aangezien de in deze verordening vastgestelde regels voor de structuur van de identificatiecode voor runderen dienen ter vervanging van de regels van artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 911/2004, moet deze verordening eveneens in deze afwijking voorzien.

(8)

In artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1760/2000 is bepaald dat de lidstaten een gecomputeriseerd gegevensbestand voor runderen moeten opzetten waarin de bevoegde autoriteit van de lidstaat de identificatiecode voor runderen moet opnemen. Voorts is in artikel 4, lid 4, van die verordening bepaald vanaf welke datum de lidstaten ervoor moeten zorgen dat de nodige infrastructuur om elektronische identificatiemiddelen als officieel identificatiemiddel voor runderen te gebruiken volledig operationeel is. Deze infrastructuur omvat het gecomputeriseerde gegevensbestand.

(9)

Om een vlotte omschakeling van conventionele oormerken naar elektronische identificatiemiddelen mogelijk te maken, is het wenselijk om voor het opnemen van de identificatiecode voor runderen in het gecomputeriseerde gegevensbestand voorlopige maatregelen vast te stellen tot de nodige infrastructuur voor het gebruik van elektronische identificatiemiddelen in de lidstaten volledig operationeel is.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders,

a)

het eerste element van de identificatiecode moet de landcode zijn van de lidstaat waar het identificatiemiddel voor het eerst is aangebracht, in de vorm van de tweeletterige landcode of de driecijferige numerieke code uit de lijst in de bijlage.

b)

het tweede element van de identificatiecode moet een numerieke individuele diercode zijn van maximaal 12 cijfers; Ierland, Spanje, Italië, Portugal en het Verenigd Koninkrijk mogen echter hun systeem handhaven dat bestaat in een alfanumerieke code voor de twaalf tekens na landcode: in Ierland, Spanje, Italië en Portugal voor dieren die tot en met 31 december 1999 zijn geboren en in het Verenigd Koninkrijk voor dieren die tot en met 30 juni 2000 zijn geboren.

1)

Artikel 1, lid 2, wordt vervangen door:

„2.   De tekens die de identificatiecode op de oormerken vormen, zijn zoals bepaald in artikel 2 van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/949 van de Commissie (*1).

(*1)  Uitvoeringsverordening (EU) 2017/949 van de Commissie van 2 juni 2017 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 1760/2000 van het Europees Parlement en de Raad met betrekking tot de structuur van de identificatiecode voor runderen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 911/2004 van de Commissie (PB L 143 van 3.6.2017, blz. 1).”."

2)

Bijlage I wordt geschrapt.