10.7.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 178/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 124/2009 van de Commissie van 10 februari 2009 tot vaststelling van maximumgehalten voor coccidiostatica en histomonostatica in levensmiddelen als gevolg van niet te voorkomen versleping van die stoffen naar niet-doeldiervoeders (2) zijn maximumgehalten vastgesteld voor bepaalde coccidiostatica en histomonostatica in levensmiddelen om de goede werking van de interne markt te waarborgen en de volksgezondheid te beschermen.

(2)

De maximumgehalten moeten steeds worden aangepast om rekening te houden met de ontwikkeling van de wetenschappelijke en technische kennis alsmede met de wijzigingen in de maximumwaarden voor residuen die voor het betrokken levensmiddel zijn vastgesteld in het kader van Verordening (EG) nr. 470/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 tot vaststelling van communautaire procedures voor het vaststellen van grenswaarden voor residuen van farmacologisch werkzame stoffen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong (3) of van Verordening (EG) nr. 1831/2003 van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2003 betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding (4).

(3)

Bij Uitvoeringsverordening (EU) nr. 86/2012 van de Commissie van 1 februari 2012 tot wijziging van de bijlage bij Verordening (EU) nr. 37/2010 betreffende farmacologisch werkzame stoffen en de indeling daarvan op basis van maximumwaarden voor residuen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong, wat de stof lasalocide betreft (5), zijn in het kader van Verordening (EG) nr. 470/2009 maximumwaarden voor residuen vastgesteld voor lasalocide-natrium in levensmiddelen van dierlijke oorsprong van runderen. Daarom moeten de bepalingen met betrekking tot lasalocide-natrium worden gewijzigd.

(4)

Er is thans nieuwe technische informatie voorhanden, te weten specifieke studies over het verslepingspercentage van maduramicine van diervoeders naar eieren van legkippen. Deze studies tonen aan dat diervoeders voor legkippen die als gevolg van kruisverontreiniging maduramicine bevatten, maar in geringere hoeveelheden dan het maximumgehalte, tot maduramicinegehalten in eieren leiden die boven het thans toegestane maximumgehalte liggen. Conform de conclusies van het advies van de EFSA over de kruisverontreiniging van niet-doeldiervoeders met maduramicine (6) en het wetenschappelijk advies over de veiligheid en werkzaamheid van maduramicine-ammonium voor mestkippen (7) hebben deze hogere gehalten geen merkbaar gezondheidsrisico voor de consument tot gevolg. Daarom moeten de bepalingen met betrekking tot maduramicine dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(5)

De voorwaarden voor de verlening van een vergunning voor nicarbazine en diclazuril als toevoegingsmiddelen voor diervoeding zijn gewijzigd bij Verordening (EU) nr. 875/2010 van de Commissie van 5 oktober 2010 tot verlening van een vergunning voor tien jaar voor een toevoegingsmiddel voor diervoeding (8) respectievelijk Verordening (EU) nr. 169/2011 van de Commissie van 23 februari 2011 tot verlening van een vergunning voor diclazuril als toevoegingsmiddel voor diervoeding voor parelhoenders (9). Op grond daarvan moeten in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 124/2009 aanzienlijke wijzigingen in de maximumgehalten voor nicarbazine en geringe wijzigingen in die voor diclazuril worden aangebracht. Conform de conclusies van het advies van de EFSA over de kruisverontreiniging van niet-doeldiervoeders met nicarbazine (10) en het wetenschappelijk advies over de veiligheid en werkzaamheid van nicarbazine voor mestkippen (11) hebben de voorgestelde maximumgehalten voor nicarbazine in levensmiddelen als gevolg van niet te voorkomen versleping naar niet-doeldiervoeders geen merkbaar gezondheidsrisico voor de consument tot gevolg. Daarom moeten de bepalingen met betrekking tot diclazuril en nicarbazine worden gewijzigd.

(6)

Bijgevolg moet Verordening (EG) nr. 124/2009 dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,