20.8.2011   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 215/4

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1881/2006 van de Commissie tot vaststelling van de maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen (2) zijn maximumgehalten voor benzo(a)pyreen in een aantal levensmiddelen vastgesteld.

(2)

Benzo(a)pyreen behoort tot de groep polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) en wordt gebruikt als merkstof voor het vóórkomen en het effect van carcinogene PAK's in levensmiddelen op basis van een wetenschappelijk advies van het voormalig Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding (WCMV) (3). In zijn advies van december 2002 stelde het WCMV dat verdere analysen van het relatieve aandeel van deze PAK's in levensmiddelen moeten plaatsvinden, zodat bij een toekomstige herziening kan worden vastgesteld of benzo(a)pyreen verder als merkstof geschikt is.

(3)

In het kader van aanbeveling 2005/108/EG van de Commissie (4) hebben de lidstaten nieuwe gegevens over het vóórkomen van carcinogene PAK's in levensmiddelen verzameld. De Commissie heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) verzocht het WCMV-advies opnieuw te bekijken aan de hand van de nieuwe gegevens over het vóórkomen van verontreinigingen, andere nieuwe wetenschappelijke informatie op dit gebied en de aanpak van de blootstellingsmarges. Hierbij werd de EFSA gevraagd te beoordelen of benzo(a)pyreen nog steeds geschikt is als merkstof.

(4)

Het Wetenschappelijk Panel voor contaminanten in de voedselketen (CONTAM-panel) van de EFSA heeft op 9 juni 2008 een advies over polycyclische aromatische koolwaterstoffen opgesteld (5). In dit advies concludeerde de EFSA dat benzo(a)pyreen geen geschikte merkstof is om polycyclische aromatische koolwaterstoffen in levensmiddelen op te sporen en dat een systeem met vier specifieke stoffen (PAK4 (6)) of acht specifieke stoffen (PAK8 (7)) de meest geschikte indicator voor PAK in levensmiddelen zou zijn. De EFSA concludeerde ook dat een systeem met acht stoffen (PAK8) niet veel toegevoegde waarde zou bieden ten opzichte van een systeem met vier stoffen (PAK4).

(5)

Daarnaast concludeerde het CONTAM-panel aan de hand van de aanpak van de blootstellingsmarges dat er bij de geschatte gemiddelde inname via de voeding weinig gevaar is voor de gezondheid van de consument. Voor consumenten die grote hoeveelheden innemen, lagen de blootstellingsmarges tegen 10 000, hetgeen duidt op een mogelijk gevaar voor de gezondheid van de consument.

(6)

Op basis van de conclusies van de EFSA kan het huidige systeem waarbij benzo(a)pyreen als enige merkstof voor de groep polycyclische aromatische koolwaterstoffen wordt gebruikt, niet worden gehandhaafd. Verordening (EG) nr. 1881/2006 dient derhalve te worden gewijzigd.

(7)

Er moeten nieuwe maximumgehalten worden ingevoerd voor de som van vier stoffen (PAK4) (benzo(a)pyreen, benz(a)antraceen, benzo(b)fluorantheen en chryseen), waarbij een apart maximumgehalte voor benzo(a)pyreen moet worden gehandhaafd.

(8)

Een dergelijk systeem zou waarborgen dat de PAK-gehalten in levensmiddelen worden beperkt tot een niveau dat geen gevaar voor de gezondheid oplevert en tevens dat de hoeveelheid PAK's kan worden beperkt in monsters waarin benzo(a)pyreen niet waarneembaar is, maar die wel andere PAK's bevatten.

(9)

Het afzonderlijke maximumgehalte voor benzo(a)pyreen wordt gehandhaafd, zodat eerdere en toekomstige gegevens kunnen worden vergeleken. Nadat deze wijziging enige tijd is toegepast, moet de noodzaak van een afzonderlijk maximumgehalte voor benzo(a)pyreen aan de hand van de dan beschikbare gegevens opnieuw worden beoordeeld.

(10)

Wat de som van de vier stoffen (PAK4) betreft, moeten ondergrensconcentraties worden gebruikt als basis voor handhavingsbeslissingen.

(11)

De maximumgehalten aan polycyclische aromatische koolwaterstoffen moeten veilig zijn en zo laag als redelijkerwijs haalbaar bij toepassing van goede productie- en landbouw- of visserijpraktijken. Uit de nieuwe gegevens over het voorkomen van PAK's blijkt dat de achtergrondniveaus van PAK's in sommige levensmiddelen lager zijn dan eerder werd aangenomen. De maximumgehalten voor benzo(a)pyreen zijn daarom aangepast zodat zij meer realistische achtergrondniveaus weergeven in verse en gerookte tweekleppige weekdieren.

(12)

Uit gegevens voor gerookte vis en gerookt vlees is ook naar voren gekomen dat lagere maximumgehalten haalbaar zijn. In sommige gevallen kunnen echter aanpassingen in de huidige rookmethoden nodig zijn. Daarom moet een tweestappenprocedure voor gerookt vlees en gerookte vis worden vastgesteld, waarin wordt voorzien in een overgangsperiode van twee jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening voordat de lagere maximumgehalten van toepassing worden.

(13)

Gerookte sprot en conserven van gerookte sprot bleken hogere PAK-gehalten te bevatten dan andere gerookte vis. Voor gerookte sprot en conserven van gerookte sprot moeten specifieke maximumgehalten worden vastgesteld die zijn afgestemd op wat haalbaar is voor deze levensmiddelen.

(14)

Eerder werd een maximumgehalte voor benzo(a)pyreen in "vlees van vis, anders dan gerookte vis" vastgesteld als indicator voor potentiële milieuvervuiling. Er is echter aangetoond dat PAK's in verse vis snel worden gemetaboliseerd en niet in het vlees worden opgeslagen. Daarom is een maximumgehalte voor PAK's in verse vis niet langer noodzakelijk.

(15)

Er zijn hoge PAK-gehalten aangetroffen in een aantal soorten warmtebehandeld vlees en warmtebehandelde vleesproducten die aan de consument worden verkocht. Deze gehalten zijn te vermijden als de juiste verwerkingsvoorwaarden en –apparatuur aanwezig zijn. Daarom is het wenselijk maximumgehalten vast te stellen voor PAK's in vlees en vleesproducten die een warmtebehandeling hebben ondergaan waarvan bekend is dat deze kan leiden tot de vorming van PAK's, namelijk uitsluitend grillen en barbecuen.

(16)

Cacaoboter werd tijdelijk vrijgesteld van het bestaande maximumgehalte voor benzo(a)pyreen in oliën en vetten uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1881/2006 en de noodzaak om een maximumgehalte voor PAK's in cacaoboter vast te stellen, moest vóór 1 april 2007 opnieuw worden bezien. Deze herziening werd vervolgens uitgesteld in afwachting van de uitkomsten van de toen lopende wetenschappelijke herbeoordeling van PAK's door de EFSA.

(17)

Cacaoboter bevat hogere PAK-gehalten dan andere oliën en vetten. Dit heeft vooral te maken met de onjuiste wijze waarop de cacaobonen worden gedroogd en het feit dat cacaoboter niet zoals andere plantaardige oliën en vetten kan worden geraffineerd. Cacaoboter is een belangrijk ingrediënt van cacaogrondstoffen (bv. cacaobonen, cacaomassa, cacaokernen of cacao-extract) en komt voor in chocolade en andere cacaoproducten die vaak door kinderen worden geconsumeerd. Daardoor draagt het bij aan de menselijke blootstelling van met name kinderen. Daarom dienen maximumgehalten te worden vastgesteld voor PAK's in cacaobonen en afgeleide producten, waaronder cacaoboter.

(18)

De maximumgehalten voor PAK's in cacaobonen moeten zo laag als redelijkerwijs haalbaar worden vastgesteld, rekening houdend met de huidige technologische mogelijkheden van de producerende landen. Zij moeten worden vastgesteld op vetbasis, omdat PAK's zich concentreren in het vetgedeelte, de cacaoboter. Om de producerende landen de gelegenheid te bieden technologische verbeteringen door te voeren om zich aan deze maximumgehalten aan te passen, moet de datum van toepassing van de maximumgehalten voor cacaobonen en afgeleide producten worden uitgesteld. Voorts moet voor deze producten aanvankelijk een hoger maximumgehalte voor de som van de vier stoffen gelden. Na een overgangsperiode van twee jaar moet een lager maximumgehalte worden toegepast. De PAK-gehalten van cacaobonen en afgeleide producten moeten regelmatig worden gecontroleerd om te beoordelen of de maximumgehalten in de toekomst verder kunnen worden verlaagd.

(19)

Uit gegevens is gebleken dat kokosolie grotere hoeveelheden PAK4 kan bevatten dan andere plantaardige oliën en vetten. Dit komt door het hogere gehalte aan benz(a)antraceen en chryseen, die bij de raffinage van kokosolie niet gemakkelijk kunnen worden verwijderd. Specifieke maximumgehalten voor kokosolie moeten daarom zo laag als redelijkerwijs haalbaar worden vastgesteld, rekening houdend met de huidige technologische mogelijkheden van de producerende landen. Aangezien er technologische verbeteringen in de producerende landen te verwachten zijn, moeten de PAK-gehalten in kokosolie regelmatig worden gecontroleerd om te beoordelen of de maximumgehalten in de toekomst verder kunnen worden verlaagd.

(20)

Er zijn vooralsnog weinig gegevens beschikbaar over het vóórkomen van PAK's in granen en groenten. Uit de beschikbare gegevens blijkt dat granen en groenten vrij lage PAK-gehalten bevatten. De lage gehalten die uit de huidige gegevens naar voren komen, rechtvaardigen niet dat er direct maximumgehalten worden vastgesteld. Niettemin heeft de EFSA aangegeven dat granen en groenten in belangrijke mate bijdragen aan de menselijke blootstelling doordat ze in grote hoeveelheden worden geconsumeerd. Daarom moeten de PAK-gehalten van deze twee productgroepen verder worden gecontroleerd. Op basis van nadere gegevens zal worden beoordeeld of maximumgehalten moeten worden vastgesteld.

(21)

In een aantal voedingssupplementen zijn hoge PAK-gehalten aangetroffen. De gehalten wisselen en hangen af van het specifieke type voedingssupplement. Er moeten verdere gegevens over voedingssupplementen worden verzameld. Zodra deze gegevens beschikbaar zijn, zal worden bepaald of maximumgehalten voor PAK's in voedingssupplementen nodig zijn.

(22)

De lidstaten en de exploitanten van levensmiddelenbedrijven moeten de tijd krijgen om zich aan de in deze verordening vastgestelde maximumgehalten aan te passen. De datum van toepassing van deze verordening moet daarom worden uitgesteld. Er moet worden voorzien in een overgangsperiode voor producten die al in de handel zijn gebracht voor de datum van toepassing van de bij deze verordening ingevoerde wijzigingen.

(23)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid en het Europees Parlement noch de Raad hebben zich daartegen verzet,