30.5.2009   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 135/23

(1)

Overeenkomstig artikel 104 van het Verdrag dienen de lidstaten buitensporige overheidstekorten te vermijden.

(2)

Het stabiliteits- en groeipact is gebaseerd op de doelstelling van deugdelijke openbare financiën als middel om de voorwaarden voor prijsstabiliteit en voor een tot werkgelegenheidsschepping leidende sterke duurzame groei te verbeteren.

(3)

De buitensporigtekortprocedure (BTP) van artikel 104, die wordt verduidelijkt in Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad van 7 juli 1997 over de bespoediging en verduidelijking van de tenuitvoerlegging van de procedure bij buitensporige tekorten (1) (die deel uitmaakt van het stabiliteits- en groeipact), voorziet in een besluit betreffende het bestaan van een buitensporig tekort. Het aan het Verdrag gehechte protocol betreffende de procedure bij buitensporige tekorten bevat nadere bepalingen betreffende de toepassing van de BTP. Verordening (EG) nr. 3605/93 van de Raad (2) bevat gedetailleerde regels en definities voor de toepassing van de bepalingen van genoemd protocol.

(4)

De hervorming in 2005 van het stabiliteits- en groeipact was bedoeld om de doeltreffendheid en de economische onderbouwing van het pact te versterken en tevens de houdbaarheid van de openbare financiën op lange termijn te waarborgen. Deze hervorming moest ervoor zorgen dat bij alle stappen in de BTP met name de economische en budgettaire achtergrond ten volle in aanmerking werd genomen. Op deze wijze verschaft het stabiliteits- en groeipact een kader dat, met inachtneming van de economische situatie, het overheidsstreven naar een spoedige terugkeer naar solide begrotingssituaties ondersteunt.

(5)

Krachtens artikel 104, lid 5, van het Verdrag moet de Commissie advies uitbrengen aan de Raad indien zij van oordeel is dat er in een lidstaat een buitensporig tekort bestaat of kan ontstaan. Rekening houdend met haar verslag op grond van artikel 104, lid 3, en gezien het advies van het Economisch en Financieel Comité overeenkomstig artikel 104, lid 4, is de Commissie tot de conclusie gekomen dat er in Ierland een buitensporig tekort bestaat. De Commissie heeft derhalve op 24 maart 2009 een dergelijk advies over Ierland aan de Raad uitgebracht (3).

(6)

In artikel 104, lid 6, van het Verdrag wordt bepaald dat de Raad rekening moet houden met de opmerkingen die de betrokken lidstaat eventueel wenst te maken, alvorens, na een algehele evaluatie te hebben gemaakt, te besluiten of er al dan niet een buitensporig tekort bestaat. In het geval van Ierland leidt deze algehele evaluatie tot de volgende conclusies.

(7)

Volgens het geactualiseerde stabiliteitsprogramma bedroeg het overheidstekort in Ierland in 2008 6,3 % van het bbp, waarmee het boven de referentiewaarde van 3 % van het bbp uitkwam. Het tekort ligt niet dicht bij de referentiewaarde van 3 % van het bbp, maar de overschrijding van de referentiewaarde kan als uitzonderlijk worden aangemerkt. Zij vloeide met name voort uit een ernstige economische neergang in de zin van het Verdrag en het stabiliteits- en groeipact. In de tussentijdse prognoses van januari 2009 van de diensten van de Commissie wordt ervan uitgegaan dat de reële bbp-groei in Ierland in 2008 fors negatief is geweest (-2,0 %, iets slechter dan de Ierse autoriteiten hadden voorspeld in het addendum van januari 2009 bij de actualisering van het stabiliteitsprogramma, namelijk -1,4 %).

(8)

Bovendien kan de overschrijding van de referentiewaarde niet als tijdelijk worden beschouwd. Volgens de tussentijdse prognoses van januari 2009 van de diensten van de Commissie zou het tekort, rekening houdend met de in de begroting voor 2009 vervatte maatregelen voor het lopende jaar (maar niet met het in februari 2009 aangekondigde aanvullende consolidatiepakket ten belope van 1 % van het bbp), toenemen tot 11 % van het bbp in 2009 en bij ongewijzigd beleid verder oplopen tot 13 % van het bbp in 2010. Er is derhalve niet voldaan aan het tekortcriterium van het Verdrag.

(9)

De bruto overheidsschuld is op 40,6 % van het bbp uitgekomen en daarmee onder de referentiewaarde van 60 % van het bbp gebleven. Volgens de tussentijdse prognoses van januari 2009 van de diensten van de Commissie zal het schuldniveau echter snel blijven stijgen, hetgeen ertoe zal leiden dat de referentiewaarde van 60 % van het bbp tegen 2010 wordt overschreden.

(10)

Overeenkomstig artikel 2, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1467/97 kunnen „relevante factoren” alleen in aanmerking worden genomen bij de stappen die leiden naar een besluit van de Raad overeenkomstig artikel 104, lid 6, over het al dan niet bestaan van een buitensporig tekort indien volledig is voldaan aan de tweeledige voorwaarde, namelijk dat het tekort dicht bij de referentiewaarde blijft en dat de overschrijding door het tekort van de referentiewaarde van tijdelijke aard is. In het geval van Ierland is niet aan deze tweeledige voorwaarde voldaan. Derhalve wordt in de stappen die tot dit besluit leiden, geen rekening gehouden met relevante factoren,